m2m site and everything in between, kwentong kalibugan, malilibog, malibog, gay stories, gay filipino stories, tagalog gay stories, top gay philippines website, top pinoy gay site, pinoy libog stories, manila gay, bisexual, bromance, bakla pinoy, gay pinoy, hot pinoy men, hot filipino men, man to man, sexy pinoy men, pinoy gay porn, pinoylgbt, pinoy homosexual, becky nights, philippines first gay blog, pantasya, pinoy tagalog gay story, tagalog gay story, bakla story, bading story,biggest pinoy gay blog, hot pinoys planet, asian, pinoy kaplogan, bear men, pinoy male discreet, men's secret, dude pinoy,malilibog pinoy tambayan, hot pinoy men,pinoy callboy, gay manila, gay ofw hangout, ofw hangout, pinoy tambayang, pinoy gay indie film, bisexual pinoys, tambayang lonely boys,mencircle, pinoy all male online community, kaplogan, star, barkada, pogay chatroom, that's my tomboy, pogay,pinoy gay porn, pinoy gay chat, kantutan stories, pinoy gay stories, pinoy m2m stories, kwentong kalibugan, pantasya stories, pantasya collection, tagalog gay stories, gay filipino stories, top pinoy gay site, pinoy libog stories, gay pinoy, bakla sites, bading sites, pinoy gay porn, pinoy gay, pinoy gay scandals, m2m pinoy, pinoy gay movies, pinoy gay indie,

Tuesday, April 9, 2013

Crazy Senses (Part 1)

By: Rafael

Everyone has his own reason for living and the same reason does not need to be explained. Same as true with our reasons for choosing our destiny, doing our deeds and embracing our fate. Let me tell you series of stories, well, for several years na pagsubaybay ko sa blog na ito, I have finally decided to tell my share of experiences. Like the commons, I may have to protect my identity, not because I have not accepted myself but so as to protect the people around me.

I am Rafael, 24 years old, I’m from the south, laking probinsya ako, 5’8, maputi and may looks naman kahit papano. Hindi ko masasabing mayaman kami, hindi rin naman mahirap. Both of my parents are now in UAE, OFW. And I am currently working in a call center in Makati, but I am a socio-political communicator and a technical writer by profession. I was hesitant to submit my story, since, I do not excel in narrative writing, I am more of doing plans and political analyses, to include marketing climate projections, and as per observation, critiques like me thrive here.

Like most if not all of the people of my kind, dumaan din ako sa panunukso, panlalait at halos araw-araw ay naririnig ko kay Mama na ayaw niyang may anak na bakla. Malambot kasi ang kilos ko dati, puro batang babae ang kalaro at ni minsan ay di ko nasubukang magbasketball. Pero wala akong naririnig kay Papa, mahirap basahin ang isip niya, di naman niya ako pinagsasabihan tungkol sa katauhan ko, ‘di rin naman sumasang-ayon. Kaya nakatatak sa isip ko, that someday, I will get married, have a family of my own and enjoy a “normal” life thereafter.

Aside from the fact na tinutukso akong bakla, na ikinagagalit ko, may mga panunukso ring gaya ng pagpapahawak ng mga nakaumbok na harapan o ‘di kaya ay nagpapabate. These are just some of the instances na mas lalong nagpagulo ng isip ko. Mahirap labanan ang sitwasyon that tickles my every sense against the norms that are set by the society as a whole and primarily by my Mom.

Si Andrew, minsan kuya ang tawag ko sa kanya, minsan Andrew lang,  27 years old that time, brusko but short, he is a family friend.

He used to visit our home, cook for us o di kaya ay tumatambay sa patahian ni Papa. Yes, may patahian kami, may mga tauhan at may mga katulong sa bahay. But Andrew, like what I have said, is just a family friend, di naman ako nakikihalubilo sa usapang matatanda, I was just 15 years old then, academically paranoid, couch potato, kaya di ko siya pinapansin, basta he was just one of those who visit, drink with my Dad and have short chit chats with my Mom.

Stay-in ang mga mananahi at mga katulong, isa rin sa mga dahilan why I was so careful kasi maraming mata ang nakasubaybay sa akin. ‘Yong tipong I was boxed and self-discovery didn’t have a chance, these people around me are the ones who define my humanity.

Noong nagsimulang mag abroad si Papa, wala ng stay-in na trabahador, katulong nalang, and so someone has to sleep sa patahian, kasi may room naman sa 2nd floor, at ako ang naatasang doon matulog, hindi rin naman kasi malayo sa bahay its just a stone-throw away. Si Andrew, kasi nga family friend, halos doon na nagpapalipas ng oras niya, kasi kailangan nga ng kausap ni Mama. And one night, narinig ko si Mama, while I was finishing my dinner na doon nalang daw sa patahian magpapalipas ng gabi si Andrew.
“So, dito ako matutulog sa bahay?” biglang tanong ko kay mama kahit hindi naman ako ang kausap.
“No, tabi nalang kayo kasi madaling araw ding uuwi ang kuya Andrew mo”. Sagot naman ni Mama.

I was so silent while we were on our way to the shop. Iniisip ko ang pwedeng mangyari, hindi ko mawari kung bakit parang na e-excite ako, nababahala at somehow natatakot.
“Ok ka lang raf?” ang pagbasag ni Andrew sa katahimikan.
“Oo naman po” Sagot ko naman
“Tahimik ah?”
“May iniisip lang kuya at inaantok na rin kasi” Wika ko habang binubuksan ang backdoor ng shop.

Pagkapasok namin ay dumiretso ako sa taas at si Andrew naman ay naghagilap ng charger ng celphone sa shop. I turned on the electric fan at nahiga, leaving enough bedspace for Andrew. I tried to send myself to sleep agad agad. I closed my eyes tightly pero gising na gising ang diwa ko, nakikinig sa paligid, nakikiramdam. Hanggang sa narinig ko ang mga yapak ni Andrew papanhik sa kwarto. Nahiga sa tabi ko. I stayed static, kunwari nakatulog na.

“Raf?” mahinang boses ni Andrew.
“Oh!” sagot ko na kunwaring naalimpungatan. Kinabahan ako, bumilis ang tibok ng lahat ng pulso ko.
“Papatayin ko ba ang ilaw?” tanong niya.
“Huwag nalang po, mas sanay akong nakabukas ang ilaw”

At tumahimik na ang paligid. Bumalik ako sa kunwaring tulog ko, hindi na bumagal ang pulso ko, mas lalong kinabahan, katahimikan ang bumalot sa paligid, pawang tunog ng bentilador at ng mga kulisap sa labas ang naririnig ko. After an hour, gising na gising pa rin ako, I repositioned myself at humarap sa kanya. Dahan dahan kong idinilat ang aking mga mata, tulog na si Andrew and he was half-naked, naghubad pala ng shirt si kuya. Naririnig ko na ang mahinang hilik niya, takda ng himbing na pagtulog, nakataas ang mga kamay niya. Pinagmasdan kong mabuti ang katawan ni Kuya and hey! Ngayon ko lang napansin ang magandang hubog nito, may mga ilang balahibo ang nakapaligid sa mga utong niya, at maganda rin ang tubo ng buhok niya sa kili-kili. Magkahalong kaba, takot at excitement ang nararamdaman ko ng mga sandaling iyon. Tila may bumubulong sa akin na gawin ko na once and for all, it was my first attempt and it would be my first sex with a guy, on the other hand, may mga pagtutol rin sa isip ko, dahil close nga sila ni mama, baka magsumbong si Andrew. Bahala na si batman. Inamoy ko ang kili-kili niya, malinis, mabango. At dali-daling bumalik sa aking poisiyon, namayani kasi bigla ang takot sa isip ko. Then, after few minutes, I started the same thing, again, inamoy ko ang kili-kili niya, pababa sa utong niya, I was so careful na di sumayad sa balat niya ang ilong ko, my eyes were closed.. Matigas na ang ari ko, sa amoy pa lang ni Andrew, lalabasan na yata ako. Sa gawing pusod na niya ang ilong ko, then suddenly, I decided to stop what I was doing.

Bumalik ako sa aking pagkakahiga, sibubukan kong matulog ulit. I was in a very tight battle against my emotions. Mag a-alas dos na ng umaga, di pa rin ako makatulog. I found myself enjoying his manly scent again, inaamoy ko na naman ang katawan niya. This time, nagawi ang mata ko sa umbok niya, it was unusual kasi parang napansin kong lumalaki ito, kinabahan ako, nag-isip, nagising ko kaya si Andrew? Nahiga ako ulit.

“Kagabi mo pa ako inaamoy” biglang wika ni Andrew. Napatingin ako sa kanya, nakapikit pa rin ang mga mata niya. Totoo bang siya ang narinig ko?

“Raffy, sabi ko na nga ba hindi ka ok” Wika ulit ni Andrew. I was speechless, gising pala si Andrew all this while. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Embarassing as it was, I managed to deliver my apologies.
“Sorry kuya”
Mabilis ang sumunod na pangyayari, inabot niya ang kamay ko at ipinatong sa nakaumbok niyang harapan.
“Enjoy mo na, ikaw makakauna niyan” Si Andrew, habang nakapikit pa rin.

It was the green signal that I was waiting for. Dahan dahan kong pinisil ang bagay na pinatungan ng kamay ko. It was hard, so hard that I got afraid of it. Naririnig kong may mahinang ungol nang nagagawa si Andrew. Hanggang sa hinubad na nga niya ng tuluyan ang shorts at brief niya. Bumulagta sa harap ko ang nakahigang kahubdan ni kuya.

“O ayan Raf”

I was literally trembling. I didn’t know how to start. So I grabbed his cock. At iyon na nga ang unang hawak ko sa titi ni Andrew. Mainit, parang may sariling buhay ito, pumipintig, regular ang haba pero above average ang taba nito. Dahan dahan kong tinataas-baba ang ang kamay ko habang mahigpit itong nakahawak sa titi ni Andrew. Pinagmasdan ko ang bawat detalye ng kanyang kahubdan habang patuloy ako sa aking ginagawa.

“Isubo mo Raf” Wika ni Kuya Andrew.

Hudyat iyon upang gawin ko na sa unang pagkakataon ang bagay na kailanman ay hindi ko inisip na magagawa ko, hindi ngayon. Dahan dahan kong isinubo ang kanyang sandata.. mainit, may lasang hindi ko maipaliwanag, subalit nagugustuhan ko ang paglabas masok ng bagay na iyon sa aking bibig. May kakaibang sensasyon, may kakaibang kiliti sa kaibuturan ng aking pagkatao.

“Ohhh..ahhh…” mga pigil na ungol ni Kuya Andrew.

Alam kong labis ang sarap na dulot ng aking ginagawa. Pinagbuti ko pang lalo ang pagulos, banayad ang higpit at saktong basah ng aking mainit na laway ang ibinalot ko sa kanyang pagkalalaki. Hawak na niya ang aking ulo, dalawang kamay, tila dinidiin sapagkat ayaw niyang kumawala ako sa pagkakulong sa kanyang mga bisig. Pabilis ng pabilis ang ritmo, dama ko na malapit ng labasan si kuya, kaya itinigil ko sapagkat ayokong matigil agad ang sandaling iyon. Dumako muna ako sa kanyang manipis na bulbol, dinilaan ko ito, bawat bahagi ay siniguro kong napadaanan ko ng aking dila, pababa nang pababa, until I reached his balls, dinilaan ko iyon..

“Ituloy mo lang Raf..” Pautal utal na wika ni Kuya Andrew. Halata kong halos mabaliw na siya sa aking ginagawa, isinubo ko ng buo ang mga itlog niya at sa loob ng mainit kong bibig ay nilaro ko ng aking dila ang mga ito.. Halos sabunutan na ako ni kuya, mahigpit na ang kapit niya sa ulo ko.

Isinubo ko ulit ang kanyang titi. Sa sandaling iyon, I was determined to rock it on. Patuloy ako sa pagtaas-baba, until I felt that he turned stiff, palatandaan na lalabasan na si kuya, kusa niyang inilayo ang aking ulo at binate ang kanyang burat, kitang kita ko ang pagpilandit ng kanyang katas sa kanyang tiyan, maraming nailabas si kuya, akma kong dilaan iyon subalit pinigilan niya ako dahil ‘di raw magandang tingnan. So I handed over the pillow case na dali dali kong hinubad mula sa unan. Nagpunas, nagbihis, at nagpaalam na si kuya kasi halos mag a-alas kwatro na pala.

“Huwag kang mag-alala Raf, sekreto natin to” Malambing na tugon ni Kuya Andrew, habang nakalutang pa rin ako sa ere at hindi makapaniwala sa mga nangyari.
He left and I was still there trying to pull myself together.
“Bakla nga pala talaga ako” nasambit ko sa aking sarili.

On that day forward, I never condemned any part of what I did, it was part of my making, parte rin ng aking pagkatao. Hindi ako malambot kumilos, mas makisig at mas matigas magsalita, hindi dahil sa nagkukunwari akong lalaking lalaki, kundi dahil ayokong nawawalan ng respeto ang mga tao sa aking paligid. Dama ko ang hirap at lungkot sa buhay ng isang kagaya ko, and I must say, that among all the genders, tayo ang mas matatag, sapagkat masakit at marahas ang paghubog sa atin ng panahon.

30 comments:

  1. Suwerte mo. He was very tender.

    ReplyDelete
  2. Ganyan din ako pilit nakakubli at nanatiling matatag pa rin kahit may pamilya na

    ReplyDelete
  3. After reading this, i cried so hard. The lines, words and expressions are perfectlly written where every gay can relate. Superb.

    Rafa.

    ReplyDelete
  4. Nakakarelate ako :(
    Like i have to hide the true me para hindi ako ikahiya ng mga taong nakapaligid sa akin.

    ReplyDelete
  5. Napakapowerful ng mga lines, simpleng salita ang ginamit and yet damang dama pa rin.

    ReplyDelete
    Replies
    1. agree... may tahasang "lalim" ang may akda. Abangan ko ito pramis... Nakaka-relate lang.

      Delete
  6. Grabe.. nakaka relate aq sa k
    tayuan mo sa buhay. .. ang hirap tlaga..di mo alam kung sakit o ano eh"

    ReplyDelete
  7. i can also relate...hope we can gather and be ourselves for a time..share ideas and just have fun..hope that happens..

    ReplyDelete
  8. Thanks sa feedback. I am writing the 3rd part now. Part 2 will be posted anytym.
    -raffy

    ReplyDelete
    Replies
    1. Wow thats nice, keep sending stories pre!!! Kakatouch mga lines mu talagang may pinanghuhugutan... Love it
      Keep it up!

      Delete
  9. galing naman ni mr. author... napakapleasant basahin...

    ReplyDelete
  10. although i never heard my mom condemned me of who i am.. i know shes hurting inside... there were couple of things that i had done in the past that i swear if i will have second chance, i wont do it.. pero ganun e.. sobrang hirap labanan ang tukso.. meron kayang gamot para alisin ang kakatihan?

    ReplyDelete
  11. HINDI KA NAG-IISA...

    ReplyDelete
  12. hi raf,

    pinag dadaanan ko din mga pinagdadanan mo. isa akong engineer ng kilalang developer dito sa pilipanas. gumagawa kami ng mga condo. yung araw araw na dapat matapang ka, dapat ndi ka magpakita ng kahinaan mo. minsan napakalungkot talaga kasi minsan naiisip ko ndi na ako to, ung ginagawa mo ung kilos mo para ndi mawala respeto sayo ng mga tao.


    chiro

    ReplyDelete
  13. may SUPER LIKE icon ba?:) I can relate too! When I was young and innocent then, I also encountered a working student of ours and at the same time, store keeper ng tito ko. Whew! Mahirap talaga 'pag may pangalan at degnidad kang iniingatan sa komunidad.

    -lei23

    ReplyDelete
  14. Super relate ako sayo author 2lad nyo, close din ako, kc ung respeto ng taong nakapali6id xao ung iniingatan nting d masira, i am a public sch. Teacher kya mahirap talaga magpakita ng kalambutan, tinuruan q ang sarili q mula pagkabata na maging mati6as, ang boses, naggym ako para, humubog ang katawan, at mas lal0ng magmukhang straight, mahirap talaga, umiwas s tukso, galing daming nakakarelate,

    ReplyDelete
  15. So tantanan nyo si Piolo Pascual. Kasi gaya ko hindi naman kailangan lumantad. Basta alam mo sa sarili mo kung ano ikaliligaya mo, dun ka. Kahit anong sabihin natin, maraming opinyon ang iba., so bakit mo pa ipagkakalat kung ano ka. Huhusgahan ka pa din nmn nila kahit lumantad ka di ba. It makes no difference. So, mind ur own business.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ??....???....???... Piolo Pascual?.....??....???..... ano daw???.... whahahahahaaa... bakit napasok pati si PJ?.... whahahaha...

      Delete
  16. sa bahay namin hindi ako mailabas ang tunay kong pagkatao dahil sa aking mga parents. for sure hindi nila matatangap na bading ako. or un ang nasa isipan ko. pero outside walang akong pakialam. although i am not a screaming faggot. hindi lang ako tago. my friends accept me who i am.

    on one occasion nagkita kita kami ng mga college friends ko kc may nag balik bayan. kwento kwento. then napagusap namin ang tunay kong pagkatao. all along alam pala nila kung sino talaga ako (hindi kc ako halata nuon sa college. actually may mga nagkaka crush nga sa aking mga school mates ko. hindi naman sa pagmamayabang, i've learned also from one of my friends na they consider me kilabot ng school na hindi ko man lang naisip. ibig sabihin they still consider me as their friends kahit ganito ako. at ni isa man sa kanila eh hindi nagusisa o nagtanong man lang kung bakla ako. basta as if i was a real man sa kanila. lalo ko silang minahal.

    so i don't think na hindi lahat ng tao eh judgemental. may iba paring kaya kang tangapin kung sino ka at kung ano ka. just be yourself.

    ReplyDelete
  17. everyone feels the same way. Let's just enjoy the beauty of life. :)

    ReplyDelete
  18. Mid 20 yrs old, mataba, matangkad and bisexual. If you guys can see me, you'd never think I like sucking cocks and fucking holes.

    In the industry I am in, one needs to be careful and should look strong all the time. All the while, nakasanayan ko na. It became a part of my routine and my lifestyle. I don't see it as a weakness, I see it as my strength kasi ayoko saktan ang mga taong nakapaligid sa akin. :)

    Kaya lang, siguro kaya ganito ang ichurang binigay ng dyos sa akin para hindi ako maging makati. Haha! But I am happily taken now for more than four years.

    Kudos to the author.

    ReplyDelete
  19. isa akong bakla na gustong gustong sumubo at mapasukan ng titi PERO pilit itinatago ang tunay kung nararamdaman/katauhan pero gusto kung magbago at magpakalalaki, hindi dahil natatakot ako sa mga tao na hindi ako matangap bagkus sa katotohanang lalaki ako at walang ginawang bakla ang Dios. . . siya ang lumikha sakin bilang isang lalaki, hindi siya nagkamali dun, pero ako ang namili ng buhay na tinatahak ko na alam kong mali . . .i am not here to condemn, or to preach o sabihing i am righteous/worthy. . .i am here to express what i know is right. and please tell me when did God or pano niya ginawa ang mga katulad nating mga bakla/bi when the bible told us naman na sa sixth day ang ginawa lang niya babae at lalaki LANG? may biblical references ba kung paano niya ginawa ang mga bakla kagaya ko o "Natin"? alam ko kung mababasa ninyo ito ay uunahin ninyong didipensahan ang nararamdaman niyo at marami kayong idadahilang lalo na yung "Hindi mali ang magpakatutuo" pero asan ang katotohanan na Ginawa kang lalaki pero nagpapakabakla tayo?

    magalit na ang magalit! please tell me na hindi nagkami ang Dios and show me just one biblical reference na me ginawa ng Dios ang mga bakla at tangap niya tayo! para may isampal naman ako sa mga Pari/Pastor/Ministro. . . biblical reference hah hindi yung secular reference lang.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hindi naman totoo na lalaki at babae lang ang ginawa ng Diyos dahil hindi naman limitado ang paggawa ng Diyos sa anim na araw. Bukod kina Adan at Eba, gumawa pa siya ng maraming tao. Bawat sanggol na ipinapanganak ay gawa ng Diyos.

      Gawa 17:26 - "At ginawa niya sa isa ang bawat bansa ng mga tao upang magsipanahan sa balat ng buong lupa, na itinakda ang kanilang talagang ayos ng mga kapanahunan at ang mga hangganan ng kanilang tahanan;"

      Tao rin ang mga bakla at mga bisexuals kaya kasama rin sila sa nilikha ng Diyos. Kahit sa mga unang Cristiano mayroon din ganyan.

      1 Corinto 6:11 - "At ganyan ang mga ilan sa inyo: ngunit nangahugasan na kayo, ngunit binanal na kayo, ngunit inaring-ganap na kayo sa pangalan ng Panginoong Jesucristo, at sa Espiritu ng ating Dios."

      Kahit bakla may karapatan sa pagmamahal na ibinibigay ng Dios.

      Delete
  20. Kudos to the author, great story at may lalim....., iba't-ibang opinyo at may mapupulot at mapupulot ang bawat isa sa kani-kanilang komento at opinyon.

    ReplyDelete
  21. Natatandaan ko noong bata pa ako, nagkagusto rin ako sa lalaki at kahit sa ngayon, minsan ay nagkakaroon pa rin ng paghanga sa ibang lalaki na tipong gwapo at ganda ng katawan. Pero hanggang doon lang yon…., sa paghanga.

    Maliit pa ako, maybe mga 5 years old pa lang ako, sinasabihan na ako ng ilan na bakla. Galit ang reaksyon ko, umiiyak ako at binabato ko sila at kung katulad ko naman bata, eh nakikipagsuntukan ako (totoo). Maging mga kapatid ko, kapag nag-aaway kami sinasabihan din nila ako ng bakla (syempre, umaatikabong ayaw ang kasunod). Hanggang sa nakasanayan ko na yata (habang ako ay lumalaki) na sinasabihan akong bakla, eh ini-ignore ko na lang sila (pero nandoon minsan pa rin yung inis). Naranasan ko rin maging ang magulang ng nililigawan ko eh nagpapasaring sa akin kung bakla ako. At minsan isa sa naging GF ko eh parang hinuhusgahan din ang katauhan ko. Tumatak sa isipan ko na siguro kaya ako nahuhusgahan dahil baka malambot akong magsalita o malamyang kumilos. Bagamat hindi ko alam, at para sa akin, ito ang natural ko. (Wala akong magagawang mabago pa ito), maliban sa aking desisyon.. desisyong ipakita sa mga humusga sa aking katauhan na “MAGPAKALALAKI”.. magkaroon ng pamilya, ng mga anak at ng maayos na pamumuhay.

    Normal ang aking kabataan (sa probinsya), may mga barkada, mahilig din sa sports, pero hindi kailaman ako nagpaka-bakla sa kanila, kahit pa anong lasing ko. Nabuhay ako ng normal na binata…., school, barkada, laro, gimik at ligaw. Sa trabaho sa bukid, tumutulong kaming magkapatid sa erpat ko sa palayan at sa pagkokopra katulong din kami. Sa kabila ng lahat, may paminsan-minsang mga pasaring sa akin na tigas-tigasan mo nga ang kilos mo lalo na sa mga utol ko, so..nasanay na ako. Minsan, kapag pabiro kang sasabihan ng bakla sinasagot ko rin naman ng pabiro na baka gusto mong subukan. Hanggang sa nakapag-abroad ako at nagkaroon ng maayos na trabaho, at nagkapamilya. Kahit kailan sa buhay ko, I never had a boyfriend or sex with men.

    Napagtanto ko lang na sa buhay laging nandiyan ang paghusga. Mapa-straight ka man o lambutin, mayroon panghuhusga. Iba’t iba nga lang ang klase ng panghuhusga. Normal na yata yon, na hinuhusgahan ang tao ayon sa hitsura, katauhan, kilos, galaw at katatayuan sa buhay. Yun nga lang sa ating mga medyo “lambutin” ang ginagamit na takalan ng pansukat eh tunay na medyo marahas (kamukha nga ng sabi ni Mr. Author – ni Rafael “sapagkat masakit at marahas ang paghubog sa atin ng panahon”), na para bang pagtatwa at pang-alipusta sa ating katauhan, na hindi dapat tayo kabilang sa lipunang ating ginagalawan.
    Hindi na natin matatakasan ang buhay na ito, bagkus harapin at ipakita sa lahat na humuhusga sa atin na karapat-dapat din naman tayong bigyan ng pantay at sapat na respeto (na hindi natin ito hinihingi manapay ginagawa at ipinakikita sa kanila).

    Ang galing at nakaka-inspire ang istoryang inilalalahad ni Rafael, at totoo yon at lahat naman siguro naranasan at nararanasan natin yon. Kaya lamang parating nasa atin parin kung paano tayo rerespetuhin at kung paano natin “rerendahan” (to drive) ang ating buhay. Ang pagpili ng sa alam natin ay tama at sa bandang huli, wala kang sisisihin at wala kang pagsisisihan. TAYO ANG MAY RENDA NG ATING BUHAY……

    Katulad din po ng sinasabi ni Kapatid Anon, April 14, 2013 at 10:20 PM, I am not preaching or saying that I am righteous, kundi I’m just expressing also my opinion… opinyo ko lang po ito base sa aking naranasan at nararanasan….

    ReplyDelete
  22. Pabilis ng pabilis ang ritmo.. Hehe nice choice of words! Love it!

    ReplyDelete
  23. Nakakataba ng puso ang mga komento. Salamat ng marami. Sana maipost na ang part 2.
    -rafael (author)

    ReplyDelete
  24. Sarap nung nasa pic, crush ko, hihihi, nu name nya?

    ReplyDelete
  25. rafael, i can relate to your story, and it is well-written as well. You are smart, yet, very humble sa intro mo. Galing! -gmark97

    ReplyDelete

Read More Like This