By: Bobbylove
Sabay kami ni Jude na lumabas ng hall after ng orientation. ‘Di kami nag uusap at ‘di na rin niya ako kinulit, alam ko kasing batid niya’ng badtrip ako sa mga nangyari dun sa loob nung hall. Naglalakad lang ako’ng nakayuko, siya na rin ang nagbitbit ng mga gamit ko.
Maya-maya nasa tabi ko na si Richard. “Hey!!! My Destiny!!!” Masayang bungad niya sa akin. “Hoy Abnormal ka! Tigilan mo ako sa pag he-hey mo! Tsaka may pangalan ako, tigilan mo ang pag tawag sa akin ng ‘my destiny’…. Kadiri ka!” dinuro-duro ko pa siya. Hinawakan lang niya ang kamay na pinangduro ko sa kanya at binaba ito at sinabing “You’re really cute!!!” at nag flash na naman ng isang ngiti. “diyos ko andyan na naman yang ngiting yan!!! Lord help!!!” sigaw ng utak ko.
“Tigilan mo nga yang pag-i-ingles mo! Nasa Pilipinas tayo!!!” tiningnan ko siya sa mata saglit, baka kasi pag tumagal ay malunod na naman ako sa mga titig niya. “Alis na kami!!!” sabay kapit naman sa braso ni Jude na noon ay hindi maitago ang pagka-tuwa sa nasaksihang catfight.
“Hey!!!” sigaw niya. Nilingon ko siya saka binigyan ng isang masamang tingin. “Sorry… Ahmmmm Bob????” ang mahinahon niyang pagtatama sa pagtawag niya sa akin ng ‘hey’. Nag nod lang ako habang naka taas ang dalawang kilay upang itanong sa kanya kung bakit niya ulit ako tinawag. “ahmmmmm…. Anong oras ka lilipat sa room namin? Do you want me to help you carry your things?” tanong niya.
“First, english yung huli mo’ng statement. Second, hindi ko naman kailangang ilipat ang mga gamit ko sa room niyo, dun sa room pa rin namin ako mag sta-stay… pupunta lang ako sa room niyo if gusto ko nang matulog….” Mahinahon ko’ng paliwanag sa kanya.
“Hey!!! That’s not the deal!!!” medyo napalakas yung pagkakasabi niya, yung parang sigaw dahil sa pagkagulat. Pinandilatan ko lang siya. “What I said doon… kanina… sa hall... is starting tonight roommate na kita…. Meaning you have to share room with me!!! You need to stay their hindi yung gagawin mo lang tulugan ang room namin.” Nauutal niyang tugon.
“Hey!!! I think that’s too much!!!” napa English na rin ako.
“Uy!!! First you call me ‘hey’, second nag English ka!!!” nag grin siya sabay muwestra na parang nagwa-warn. “Anong too much??? That was the deal. Besides wala ka ng magagawa everybody agreed na yun yung magiging consequence mo.” Pagpapatuloy niya.
Natahimik nalang ako batid ko kasing panalo na naman siya.
“Okay lang naman na hindi mo gawin eh!!! Pero I will tell all of then including sir Mike (yung speaker) na hindi mo ginawa.” Pagbabanta niya.
“Fine!!!” medyo napasigaw ako. Batid ko na naman kasi ang pagbaba ng bandila ko. “Pero hindi mo na ako kailangang tulungan sa mga gamit ko. kaya ko na yun!!!”
“Fine…. So, see you later” nag grin ulit siya.
Tumalikod na kami ni jude sa kanya saka naglakad palayo.
Papasok na kami sa elevator nung sumigaw siya ulit… “I’ll wait for you…. Okay???? Hihintayin kita!!!”
Hindi ko nga alam kung bakit ‘di pa siya sumabay sa elevator eh tatlong kwarto lang naman ang pagitan ng mga rooms na naka-assign sa amin.
***
“Ahhhhrrgggggggg!!!!!” sigaw ko habang binabagsak ang katawan ko sa kama. Naka dapa ako noon sa malambot na kotson at wari’y pagod na pagod kahit na mag hapon lang naman ako’ng naka upo.
“Hey!!! Stand up…. Pack your things and I’ll help you carry them…… “ simula ni Jude na ginaya pa pati accent ni Richard. Binato niya pa ako ng unan para piliting bumangon.
“Kahilom diha!!! Aswang ka!!!!” (Tumahimik ka diyan!!! Aswang ka!!!) nagbibiro kong ganti.
Mga malulutong na halakhak lang ang ganti niya sa akin.
Tahimik
“In fairness, sweet kaayo imuhang destiny… ug cute kaayo mong duha tan-awon…” (In fairness, sobrang sweet nung destiny mo… at ang cute niyong tingnan. ) simula ulit ni Jude.
“Sweet jampong??? Nag lagot naman gani ko niya ug taman taman!!!” (Sweet parin??? Labis na nga akong naiinis sa kanya!!!) sagot ko.
(Bisaya kami mag usap ni Jude since his from Cebu and im from Gensan. Pero i-tatagalog ko nalang para mas madaling intindihin at para ‘di ko na kailangan lagyan ng translation)
“Mag handa ka na diyan at baka mabaliw na yun sa kakahintay sa iyo.” Hinampas na naman niya ako ng unan sa likuran.
Gumulong ako paharap, at noon, nakita ko si Jude na naka Boxers nalang. “Anong ginagawa mo??” naibulalas ko sa sobrang pagka bigla. Nanlaki ang mga mata ko sa aking nasilayan.
“Huh???” sagot niya na halatang nagtataka sa reaksyon ko.
“Ba’t ka naka hubad???” tanong ko habang naka tingin pa rin sa maganda niyang katawan. Ang kinis ng balat niya. Proportioned yung katawan niya bagay na bagay sa kanyang tangkad. Well defined yung kanyang chest at ang ganda tingnan nung maliliit niyang nipples na ka kulay ng kanyang mga labi. Present din ang kanyang mala pandesal na abs na nagawa ko pang bilangin sa isip ko. kita din ang kanyang oblique muscles dahil sa medyo mababa yung boxers niya, dahilan din ito upang may umusling mga maliliit na buhok sa may garter area ng boxers niya.
“Mag sho-shower po ako! Alangan namang mag long-sleeves ako at slacks habang naliligo diba?” Paliwanag niya.
Nakatitig pa rin siya sa akin. Ako namay tulala pa rin at marahil ay tulo laway na nakatitig sa katawan niya.
“Sige, pagsawaan mo ng titigan! Alam kong walang ganito yung destiny mo!” pagyayabang niya na noon ay nagpi-flex pa, na mas lalong nagpalitaw ng ganda ng hubog ng katawan niya.
Tinungo niya ang cabinet saka kumuha ng isang malinis na tuwalya. Humarap ulit siya sa akin nag flex at sinabing “Don’t worry, welcome ka sa room na ito, if ever na miss mo to’ng katawan ko!” na may kasama pa’ng kindat.
“Anak ka ng tipaklong!!!!” sagot ko sabay bato ng isang unan sa kanya.
Sinalo lang niya ito, at tinapon pabalik sa akin; tumatawa siyang pumasok sa banyo, at kahit na nasa loob na ay rinig na rinig ko pa rin ang mga halakhak niya.
Ako nama’y nag simula ng mag imapake para lumipat sa kwarto nila Richard.
Naligo na rin ako pagkatapos ni Jude. Nung makapagbihis na ako’y tinulungan na niya ako’ng dalhin ang mga gamit ko sa bago ko’ng kwarto. “Ingat ka dun ha! Wag na wag mo’ng isusuko ang bataan!” panunukso niya.
“Tumigil ka nga diyan. Hindi naman kami talo eh!” sagot ko, sabay pakawala ng isang mahinang suntok sa kaliwang braso niya. “Huh? Bakla rin siya?” sinuntok ko ulit siya sabay sabing “Are you saying that Im gay!??” pasigaw ko’ng tanong sa kanya, tumigil pa ako sa paglalakad para harapin siya.
“Uy….. nahahawa ka na sa kanya ah! Diba ayaw mo ng English…?” pinisil niya ako sa pisnge. Pero iniwas ko agad ang mukha ko’ng naka simangot. “Oh… edi hindi na…. pero wala namang problema sa akin kung bakla ka eh! Mahigit isang araw pa lang kitang kakilala pero alam ko’ng mabuti kang tao!” dugtong niya. Ngumiti siya sa akin sabay akbay, at tumuloy na kami sa paglalakad.
“Kaya naiintindihan ko yung destiny mo kung ba’t gusto ka niyang ma solo!” humalakhak pa siya. “Sira ulo ka!!!! Hmmmmmm….. bakit???” natatawa ko ri’ng sagot. “Siyempre, alam niyang mas malakas sex appeal ko sa kanya… at pag doon ka nag stay sa room natin, alam niyang wala siyang mapapala!” sagot niya, na noong natapos ay nagpakawala pa ng isang kindat. Tumawa nalang din ako, medyo kinakabahan na kasi ako sa takbo ng usapan namin.
Pakiramdam ko ay sobrang tagal naming narating ang kwarto ni Richard kahit na tatlong kwarto lang naman ang pagitan nito sa aming kwarto.
Nakarating na kami sa harap ng pinto ng kwarto. Kakatok na sana ako ng bigla niya ako’ng pigilan. Kinabig niya ako paharap sa kanya. Tinitigan niya ako, seryoso yung mukha niya. Naka hawak pa ang dalawa niyang mga kamay sa mga balikat ko. “Ingat ka ha… mag sta-stay ka diyan, pero sabay pa rin tayong kakain.” Sabi niya na nuon ay wala pa ring expression ang mukha. Tumango lang ako.
Tahimik…
“Uy yung phone mo???” tanong niya.
“Nandito….” Tipid ko’ng sagot sabay kapa sa bulsa ko.
“On mo yung Bluetooth bilis!!!” excited niyang sabi.
Kinuha ko yung phone na nasa bulsa ko saka binuksan ang Bluetooth. Maya-maya ay nag beep na yung phone ko. binuksan ko yung file na se-nend niya. Natawa ako nung makitang picture niya pala yung kanyang pinasa… isa yung selfie picture kung saan siya ay naka topless….
“Para saan to???” natatawa ko’ng sagot….
“Wala lang…. Baka lang kasi ma miss mo…” ngumiti siya at kumindat uli.
“Aba….. Feelingero ka rin pala eh……” kinurot ko siya sa kaliwa niyang braso sa sobrang pagkagigil.
“Agaaayyyy!!!!!” sigaw niyang nasasaktan pero hindi naman nagrereklamo. Nasa ganun kaming sitwasyon ng biglang bumukas ang pinto.
Natigilan kami ni Jude. Nakatitig lang kami kay Richard na siya palang nagbukas ng pinto. Batid ko’ng nagulat din siya na nakita kami doon.
“Oh…. Nandyan ka na pala…?” bungad niya. Tumango lang ako.
“Pasok!!!” Tipid niyang paanyaya.
“Ay… Richard… Si Jude nga pala…. Ahhhmmmm roommate ko…..” pagpapakilala ko sa kasama.
“Roommate…… DATI!!!!!” sagot niya na inemphasize pa yung huling salita. Nakatitig lang siya kay Jude… hindi ko mabasa yung nararamdaman niya.
“Anyways thanks for helping him with his stuffs…” inabot niya yung maletang hawak ni Jude. Nakatitig pa rin siya rito at halos ‘di kumukurap.
Tumango lang sa kanya si Jude at nagbigay ng isang pilit na ngiti. Natahimik kami saglit hanggang sa nagpaalam na si Jude sa amin. Pero bago siya tuluyang umalis ay niyaya niya pa ako’ng sabay kaming mag dinner. Sasangayon sana ako ngunit biglang nagsalita si Richard. “Ay… Dito siya kakain. Naghanda kami ni Patrick”.
“Talaga??? Edi dito nalang din kakain si Jude.” Suggestion ko kahit na sobra akong nabigla nung marinig na naghanda sila..
Hindi naka sagot si Richard, batid ko’ng hindi niya gusto ang suggestion ko. malamang ay naramdaman din ni Jude ang hindi pag sangayon ni Richard kaya tumanggi na rin siya. “Wag na. Sabay nalang kami ni Jayson. Kita nalang tayo bukas!” ngumiti pa siya sa akin bago tuluyang umalis. Sinundan ko lang siya ng tingin. Nakakailang hakbang na siya ng bigla siyang tumigil at lumingon sa kinaroroonan namin. “Ay!!! Goodnight diay!!! Tan-aw tan-awa lang imuhang CP!” sigaw niya. Malamang ay sinandya niyang mag bisaya upang hindi maintindihan ni Richard. Ginantihan ko lang siya ng isang ngiti, ngumiti siya ulit saka tumaliko at tumakbo na pabalik sa kanilang kwarto.
“Pasok na tayo…” mahinahon niyang pa-anyaya.
Hinatak niya ang maletang kanina’y hila-hila ni Jude papasok sa kwarto, ngunit pinigilan ko ito. “ako na niyan!” sabi ko sabay agaw ng maleta sa kanya. “Okay lang, ako na!!!” pagtututol niya. Nag-agawan pa kami, ngunit ‘di nag laon ay sumuko din siya nung napansing naiinis na ako.
“Ano ba yan? Pag ako ‘di pwede kung si tisoy okay lang!!!!” nag mumble siya.
“Ano yun???” tanong ko. nagkukunwari na hindi ko narinig ang mga sinabi niya.
“Wala…” naka simangot niyang sagot.
To be continued…
Maya-maya nasa tabi ko na si Richard. “Hey!!! My Destiny!!!” Masayang bungad niya sa akin. “Hoy Abnormal ka! Tigilan mo ako sa pag he-hey mo! Tsaka may pangalan ako, tigilan mo ang pag tawag sa akin ng ‘my destiny’…. Kadiri ka!” dinuro-duro ko pa siya. Hinawakan lang niya ang kamay na pinangduro ko sa kanya at binaba ito at sinabing “You’re really cute!!!” at nag flash na naman ng isang ngiti. “diyos ko andyan na naman yang ngiting yan!!! Lord help!!!” sigaw ng utak ko.
“Tigilan mo nga yang pag-i-ingles mo! Nasa Pilipinas tayo!!!” tiningnan ko siya sa mata saglit, baka kasi pag tumagal ay malunod na naman ako sa mga titig niya. “Alis na kami!!!” sabay kapit naman sa braso ni Jude na noon ay hindi maitago ang pagka-tuwa sa nasaksihang catfight.
“Hey!!!” sigaw niya. Nilingon ko siya saka binigyan ng isang masamang tingin. “Sorry… Ahmmmm Bob????” ang mahinahon niyang pagtatama sa pagtawag niya sa akin ng ‘hey’. Nag nod lang ako habang naka taas ang dalawang kilay upang itanong sa kanya kung bakit niya ulit ako tinawag. “ahmmmmm…. Anong oras ka lilipat sa room namin? Do you want me to help you carry your things?” tanong niya.
“First, english yung huli mo’ng statement. Second, hindi ko naman kailangang ilipat ang mga gamit ko sa room niyo, dun sa room pa rin namin ako mag sta-stay… pupunta lang ako sa room niyo if gusto ko nang matulog….” Mahinahon ko’ng paliwanag sa kanya.
“Hey!!! That’s not the deal!!!” medyo napalakas yung pagkakasabi niya, yung parang sigaw dahil sa pagkagulat. Pinandilatan ko lang siya. “What I said doon… kanina… sa hall... is starting tonight roommate na kita…. Meaning you have to share room with me!!! You need to stay their hindi yung gagawin mo lang tulugan ang room namin.” Nauutal niyang tugon.
“Hey!!! I think that’s too much!!!” napa English na rin ako.
“Uy!!! First you call me ‘hey’, second nag English ka!!!” nag grin siya sabay muwestra na parang nagwa-warn. “Anong too much??? That was the deal. Besides wala ka ng magagawa everybody agreed na yun yung magiging consequence mo.” Pagpapatuloy niya.
Natahimik nalang ako batid ko kasing panalo na naman siya.
“Okay lang naman na hindi mo gawin eh!!! Pero I will tell all of then including sir Mike (yung speaker) na hindi mo ginawa.” Pagbabanta niya.
“Fine!!!” medyo napasigaw ako. Batid ko na naman kasi ang pagbaba ng bandila ko. “Pero hindi mo na ako kailangang tulungan sa mga gamit ko. kaya ko na yun!!!”
“Fine…. So, see you later” nag grin ulit siya.
Tumalikod na kami ni jude sa kanya saka naglakad palayo.
Papasok na kami sa elevator nung sumigaw siya ulit… “I’ll wait for you…. Okay???? Hihintayin kita!!!”
Hindi ko nga alam kung bakit ‘di pa siya sumabay sa elevator eh tatlong kwarto lang naman ang pagitan ng mga rooms na naka-assign sa amin.
***
“Ahhhhrrgggggggg!!!!!” sigaw ko habang binabagsak ang katawan ko sa kama. Naka dapa ako noon sa malambot na kotson at wari’y pagod na pagod kahit na mag hapon lang naman ako’ng naka upo.
“Hey!!! Stand up…. Pack your things and I’ll help you carry them…… “ simula ni Jude na ginaya pa pati accent ni Richard. Binato niya pa ako ng unan para piliting bumangon.
“Kahilom diha!!! Aswang ka!!!!” (Tumahimik ka diyan!!! Aswang ka!!!) nagbibiro kong ganti.
Mga malulutong na halakhak lang ang ganti niya sa akin.
Tahimik
“In fairness, sweet kaayo imuhang destiny… ug cute kaayo mong duha tan-awon…” (In fairness, sobrang sweet nung destiny mo… at ang cute niyong tingnan. ) simula ulit ni Jude.
“Sweet jampong??? Nag lagot naman gani ko niya ug taman taman!!!” (Sweet parin??? Labis na nga akong naiinis sa kanya!!!) sagot ko.
(Bisaya kami mag usap ni Jude since his from Cebu and im from Gensan. Pero i-tatagalog ko nalang para mas madaling intindihin at para ‘di ko na kailangan lagyan ng translation)
“Mag handa ka na diyan at baka mabaliw na yun sa kakahintay sa iyo.” Hinampas na naman niya ako ng unan sa likuran.
Gumulong ako paharap, at noon, nakita ko si Jude na naka Boxers nalang. “Anong ginagawa mo??” naibulalas ko sa sobrang pagka bigla. Nanlaki ang mga mata ko sa aking nasilayan.
“Huh???” sagot niya na halatang nagtataka sa reaksyon ko.
“Ba’t ka naka hubad???” tanong ko habang naka tingin pa rin sa maganda niyang katawan. Ang kinis ng balat niya. Proportioned yung katawan niya bagay na bagay sa kanyang tangkad. Well defined yung kanyang chest at ang ganda tingnan nung maliliit niyang nipples na ka kulay ng kanyang mga labi. Present din ang kanyang mala pandesal na abs na nagawa ko pang bilangin sa isip ko. kita din ang kanyang oblique muscles dahil sa medyo mababa yung boxers niya, dahilan din ito upang may umusling mga maliliit na buhok sa may garter area ng boxers niya.
“Mag sho-shower po ako! Alangan namang mag long-sleeves ako at slacks habang naliligo diba?” Paliwanag niya.
Nakatitig pa rin siya sa akin. Ako namay tulala pa rin at marahil ay tulo laway na nakatitig sa katawan niya.
“Sige, pagsawaan mo ng titigan! Alam kong walang ganito yung destiny mo!” pagyayabang niya na noon ay nagpi-flex pa, na mas lalong nagpalitaw ng ganda ng hubog ng katawan niya.
Tinungo niya ang cabinet saka kumuha ng isang malinis na tuwalya. Humarap ulit siya sa akin nag flex at sinabing “Don’t worry, welcome ka sa room na ito, if ever na miss mo to’ng katawan ko!” na may kasama pa’ng kindat.
“Anak ka ng tipaklong!!!!” sagot ko sabay bato ng isang unan sa kanya.
Sinalo lang niya ito, at tinapon pabalik sa akin; tumatawa siyang pumasok sa banyo, at kahit na nasa loob na ay rinig na rinig ko pa rin ang mga halakhak niya.
Ako nama’y nag simula ng mag imapake para lumipat sa kwarto nila Richard.
Naligo na rin ako pagkatapos ni Jude. Nung makapagbihis na ako’y tinulungan na niya ako’ng dalhin ang mga gamit ko sa bago ko’ng kwarto. “Ingat ka dun ha! Wag na wag mo’ng isusuko ang bataan!” panunukso niya.
“Tumigil ka nga diyan. Hindi naman kami talo eh!” sagot ko, sabay pakawala ng isang mahinang suntok sa kaliwang braso niya. “Huh? Bakla rin siya?” sinuntok ko ulit siya sabay sabing “Are you saying that Im gay!??” pasigaw ko’ng tanong sa kanya, tumigil pa ako sa paglalakad para harapin siya.
“Uy….. nahahawa ka na sa kanya ah! Diba ayaw mo ng English…?” pinisil niya ako sa pisnge. Pero iniwas ko agad ang mukha ko’ng naka simangot. “Oh… edi hindi na…. pero wala namang problema sa akin kung bakla ka eh! Mahigit isang araw pa lang kitang kakilala pero alam ko’ng mabuti kang tao!” dugtong niya. Ngumiti siya sa akin sabay akbay, at tumuloy na kami sa paglalakad.
“Kaya naiintindihan ko yung destiny mo kung ba’t gusto ka niyang ma solo!” humalakhak pa siya. “Sira ulo ka!!!! Hmmmmmm….. bakit???” natatawa ko ri’ng sagot. “Siyempre, alam niyang mas malakas sex appeal ko sa kanya… at pag doon ka nag stay sa room natin, alam niyang wala siyang mapapala!” sagot niya, na noong natapos ay nagpakawala pa ng isang kindat. Tumawa nalang din ako, medyo kinakabahan na kasi ako sa takbo ng usapan namin.
Pakiramdam ko ay sobrang tagal naming narating ang kwarto ni Richard kahit na tatlong kwarto lang naman ang pagitan nito sa aming kwarto.
Nakarating na kami sa harap ng pinto ng kwarto. Kakatok na sana ako ng bigla niya ako’ng pigilan. Kinabig niya ako paharap sa kanya. Tinitigan niya ako, seryoso yung mukha niya. Naka hawak pa ang dalawa niyang mga kamay sa mga balikat ko. “Ingat ka ha… mag sta-stay ka diyan, pero sabay pa rin tayong kakain.” Sabi niya na nuon ay wala pa ring expression ang mukha. Tumango lang ako.
Tahimik…
“Uy yung phone mo???” tanong niya.
“Nandito….” Tipid ko’ng sagot sabay kapa sa bulsa ko.
“On mo yung Bluetooth bilis!!!” excited niyang sabi.
Kinuha ko yung phone na nasa bulsa ko saka binuksan ang Bluetooth. Maya-maya ay nag beep na yung phone ko. binuksan ko yung file na se-nend niya. Natawa ako nung makitang picture niya pala yung kanyang pinasa… isa yung selfie picture kung saan siya ay naka topless….
“Para saan to???” natatawa ko’ng sagot….
“Wala lang…. Baka lang kasi ma miss mo…” ngumiti siya at kumindat uli.
“Aba….. Feelingero ka rin pala eh……” kinurot ko siya sa kaliwa niyang braso sa sobrang pagkagigil.
“Agaaayyyy!!!!!” sigaw niyang nasasaktan pero hindi naman nagrereklamo. Nasa ganun kaming sitwasyon ng biglang bumukas ang pinto.
Natigilan kami ni Jude. Nakatitig lang kami kay Richard na siya palang nagbukas ng pinto. Batid ko’ng nagulat din siya na nakita kami doon.
“Oh…. Nandyan ka na pala…?” bungad niya. Tumango lang ako.
“Pasok!!!” Tipid niyang paanyaya.
“Ay… Richard… Si Jude nga pala…. Ahhhmmmm roommate ko…..” pagpapakilala ko sa kasama.
“Roommate…… DATI!!!!!” sagot niya na inemphasize pa yung huling salita. Nakatitig lang siya kay Jude… hindi ko mabasa yung nararamdaman niya.
“Anyways thanks for helping him with his stuffs…” inabot niya yung maletang hawak ni Jude. Nakatitig pa rin siya rito at halos ‘di kumukurap.
Tumango lang sa kanya si Jude at nagbigay ng isang pilit na ngiti. Natahimik kami saglit hanggang sa nagpaalam na si Jude sa amin. Pero bago siya tuluyang umalis ay niyaya niya pa ako’ng sabay kaming mag dinner. Sasangayon sana ako ngunit biglang nagsalita si Richard. “Ay… Dito siya kakain. Naghanda kami ni Patrick”.
“Talaga??? Edi dito nalang din kakain si Jude.” Suggestion ko kahit na sobra akong nabigla nung marinig na naghanda sila..
Hindi naka sagot si Richard, batid ko’ng hindi niya gusto ang suggestion ko. malamang ay naramdaman din ni Jude ang hindi pag sangayon ni Richard kaya tumanggi na rin siya. “Wag na. Sabay nalang kami ni Jayson. Kita nalang tayo bukas!” ngumiti pa siya sa akin bago tuluyang umalis. Sinundan ko lang siya ng tingin. Nakakailang hakbang na siya ng bigla siyang tumigil at lumingon sa kinaroroonan namin. “Ay!!! Goodnight diay!!! Tan-aw tan-awa lang imuhang CP!” sigaw niya. Malamang ay sinandya niyang mag bisaya upang hindi maintindihan ni Richard. Ginantihan ko lang siya ng isang ngiti, ngumiti siya ulit saka tumaliko at tumakbo na pabalik sa kanilang kwarto.
“Pasok na tayo…” mahinahon niyang pa-anyaya.
Hinatak niya ang maletang kanina’y hila-hila ni Jude papasok sa kwarto, ngunit pinigilan ko ito. “ako na niyan!” sabi ko sabay agaw ng maleta sa kanya. “Okay lang, ako na!!!” pagtututol niya. Nag-agawan pa kami, ngunit ‘di nag laon ay sumuko din siya nung napansing naiinis na ako.
“Ano ba yan? Pag ako ‘di pwede kung si tisoy okay lang!!!!” nag mumble siya.
“Ano yun???” tanong ko. nagkukunwari na hindi ko narinig ang mga sinabi niya.
“Wala…” naka simangot niyang sagot.
To be continued…
No comments:
Post a Comment