Masakit Man, Alagaan Mo Siya (Part 1)

By: Mark

It has been a month since that very traumatic night. Yes, may phobia na yata ako ngayon pagsapit ng gabi. The passing of days parati na lang akong malungkot, napakaraming bagay ang nagsasalimbayan sa aking isipan. Bakit nga ba nangyari yun, bakit nga ba nangyaring imbes na siya ang piliin ko, yung isa ang pinili ko at hindi siya.

Grabe ang galit niya nung mabasa niya ang text ko kay Mark. Bakit nga ba naman hindi siya magagalit, yung mga laman ng text ko para sa kanya, halos ganun din ang laman ng text na tinetext ko para kay Mark. Call me salawahan, I admit, yes sa puntong iyon ng buhay ko naging salawahan ako. Dirty player kung ituturing. Mabuti nga ganun lang ang ginawa niya sa kin, mabuti nga hindi humantong sa mas madugong pangyayari ang lahat lahat.

Sa one year and eight months namin na pagiging magsyota, dun ko siya nakitang naging sobrang galit at ang tindi ng pinakitang emosyon. Dumating sa puntong sinakal niya ko, dalawang beses, sa unang beses na pagsakal niya sa kin, nakahulagpos ako. We were shouting the whole time. He was cursing me! I am cursing him back too. Then nagpunta siya sa overhead cabinet sa lutuan, hinahanap niya yung kutsilyo, hindi niya nahanap (kasi nasa ilalim ng lababo), nakita niya yung gunting at akma niyang ihihiwa sa kaliwang wrist niya. Ako naman pinipigilan ko siya habang iyak ako ng iyak. Nag-agawan kami sa gunting at sa sobrang talas nahiwa yung left middle finger ko, dali dali ako lumabas ng door ng unit ko para itapon sa labas. Naitapon ko ang gunting sa bintana ng hallway ng condo. Pagbalik ko, nakabukas yung  bintana ng mismong unit ko, at akmang tatalon na siya sa bintana, sinunggaban ko siya pabalik, natumba kami sa kama, pagtumba namin sinakal na naman niya ko, nakahulagpos ulet  ako, then nakabalik sa pagkakatayo. Pinilit niyang kunin ulet sa akin yung phone ko, nanlilisik ang mata niya sa galit. Gusto niya daw basahin yung mga text ko kay Mark. Sa kalituhan ko, nabigay ko phone ko, nabasa niya lahat ng text ko kay Mark. Binato niya yung phone ko sa malaking salamin, pero hindi tumama sa mismong salamin, sa gilid lang nito kaya’t bumagsak ang iphone sa tiles, nagkakalas kalas. Sabay bangon niya at umigkas ang kanang kamao niya. Right punch eksakto sa left sidemost ng upper nose line ko. Ang daming stars na nakita ko. Sapo sapo ko ang ilong ko, mamaya sumasargo ang dugo sa ilong ko, kasabay ng lalong mas madaming dugo na sumisirit sa left middle finger ko. Ang nasabi ko sa kanya, “By, help me, I am  dying”. Sa pagkakasabi ko nun bigla siya natauhan. Niyakap niya ko, nagpunta siya sa ref, kumukuha ng ice pack, sorry siya ng sorry.

Ako iyak ng iyak. Hilong hilo. Pero gusto kong i-leverage ang pagkakataon to probably get rid of him dahil grabe na ang takot ko that time. I fear for myself, my life. I suggested we went down sa admin ng condo to get some ice, kasi nga walang ice sa ref ko, cold water lang. ayaw niya, gusto niya daw dun lang kami sa loob. Iniisip ko kelangan magawan ko ng paraan para mapauwi ko siya, maitaboy ko siya, baka kung saan pa humantong ang komprontasyon sa gabing yun. In between sobbing, while I am covering my nose with the small towel na kinuha niya sa dresser ko, inexplain ko na dapat sabay kami bababa. As much that I fear for myself, I also fear for him that he might do something morbid, of killing himself by committing suicide, earlier nakita ko kung paano siya naghanap ng matalim na bagay and he tried to cut his wrist, he tried to jump off the window, I am so scared he might do it again. Kumuha siya ng hanky sa dresser, binalot niya yung hiwa ko sa kaliwang kamay ang niyakap niya ko ng niyakap while he is also sobbing and sinasabi ang mga words na to, “Bakit by, binigay ko naman ang lahat sa yo, binigay ko lahat ng gusto mo, bakit mo ko niloko”. I needed to think ahead para malusutan ko tong gusot na to. Ang laking gulo nito pag nagkataon at lalong magulo na ang situation ngayon that everything has blown out of proportion. I tried to convince him na all the text messages that I sent to Mark was done to pacify him. For him to not to commit suicide if ever malaman niya na kami pa rin nga. Pero ayaw niya maniwala. Iyak din siya ng iyak, until hindi ko na matandaan kung paano kami nakababa sa admin, pumayag din siya na samahan niya ko para manghingi ng ice. Pero hilong hilo ako. Nasa baba kami tinatanong ng guard kung bakit ang daming dugo sa shirt ko at sa shorts niya and bakit sapo sapo koi long ko at ang daming dugo sa towel at panyo na gamit ko. Hindi ko maamin ora mismo sa guard dahil siya nasa unahan ko lang nanghihingi ng ice sa admin personnel. Sinenyasan  ko na lang ang guard na nag-away kami and minuwestrang sinuntok niya ko. Nakakuha siya ng ice, niyaya niya kong umakyat na. tinapunan niya ng matalim na titig ang guard. Ganun din ang guard sa kanya, matalim din ang titig ng guard sa kanya. Hinawakan niya kamay ko, inakay paakyat. Walang elevator ang condo ko kasi small rise condo lang siya. naglakad kami sa hagdan paakyat. Tumingin ako sa guard, yung tingin na nagpapasaklolo, pero hindi ko masabi ang mga words na “please help me” dahil nakatingin siya sa akin at mukhang bumalik na naman ang matinding emosyon niya.

Pagpasok namin sa unit ko, hinugasan niya yung towel na hawak ko at pinigaan, tinanggal ang dugo, then binalot yung nakuha niyang ice and pinatong sa ilong ko. Hindi siya nagsasalita, umaagos lang luha sa mga mata niya. He kept on saying “sorry, sorry by. Hindi ko sinasadya”. Ako naman, naisip ko na hindi ko talaga mapapauwi ito ngayong gabi dahil malamang hindi talaga to papayag na iwanan ako na ganun ang kalagayan ko, kaya nag-decide ako na i-turn around ang events para hindi na siya magalit sa kin. Inexplain ko sa kanya na sana hindi siya nagpadala sa matinding emosyon niya. Sinabi ko na handa naman akong iwanan talaga si Mark para sa kanya. Pero ang question niya, bakit daw ang mga text ko kay Mark parehong pareho ng mga text ko sa kanya. Yes, I admit, mali ako dun, salawahan ako on that part. Pero hindi ko siyempre sinabi sa kanya na ina-admit ko na salawahan ako. Sabi ko na lang na ginawa ko yun to pacify Mark, natatakot kasi ako na baka kung ano ang gawin niya sa sarili niya pag nalaman niyang tayo pa ring dalawa when in fact ang alam niya matagal na tayong hindi nagkikita. Pero ayaw niya maniwala, iyak pa rin ng iyak.

Tinanggal niya yung bedsheet dahil ang daming dugo, kinuha niya sa lalagyan yung isang bagong bedsheet. Pagkaayos ng bed, inakay niya ko papunta sa bed and sinabi niyang humiga na and magpahinga. Gusto ko sanang sipain tong isang to, how could I sleep with him around, inflicting fear sa akin. Physically inflicting pain that night. Pero nanaig din ang pagod, pagmamahal ko sa kanya, sumunod ako sa gusto niyang mangyari. Humiga kami. Still with the ice pack sa ilong ko. By now magang maga na yung ilong ko, pagsinga ko dugo pa rin ang laman ng singa ko. Natakot ako, baka may magclot na dugo mapunta sa utak ko. Ginawa ko, tatlong unan ang ginamit ko. Siya isang unan lang. hikbi pa rin siya ng hikbi, nakayakap sa kin, sabi niya “By mahal na mahal kita, natatakot ako sa pwedeng mangyari sa tin ngayon dahil sa nangyaring to. I think I am losing you” but I kept re-assuring him of my love towards him, oo mahal ko siya, mahal na mahal ko din siya pero nung moment na yun takot ang namamayani sa akin, I have seen him transform into a beast or more than a beast I think. Hinihiling ko na nga lang sana na during that time may super powers ako para sana magawa ko siyang maglaho sa tabi ko para maging safe ako sa duration ng gabing yun.  Pero I composed myself, I kept my cool dahil ang inisip ko yung sarili ko, at ang mas malaking eskandalong pwedeng mangyari, baka ako mamatay or siya mamatay that night.

Pabiling biling pa rin siya. hindi rin makatulog katulad ko, pero sinabihan kong matulog na, naka-idlip siya, nagpapasalamat ako dahil nagsubside na ang emotions niya, ang inaalala ko si Mark, kanina bago mangyari ang lahat, tinatawagan ko pa siya and sinasabi kong “let us tackle this situation like educated people”. Pero hindi na siya sumagot. Hanggang mag-umaga, hindi ako nakatulog. Ginising ko siya, maski normally hindi ko siya dati ginigising, pinababayaan ko lang siyang matulog maski na nakaligo na ko and papasok na sa office dahil ang ginagawa niya dati nag-s-stay pa siya sa condo, papaakyatan ko na lang siya ng pagkain sa grill sa baba, kakainin niya yung food paggising niya then uuwi na siya sa kanila or papasok na rin siya sa klase niya. Pero ngayon iba, gusto ko siyang gisingin at gusto kong kasabay siyang lumabas ng unit ko bago ako pumasok. Maski na ang sakit ng ilong ko, I composed myself, ayokong mag sick leave. Bahala na, maski anong isipin nila sa office, kelangang makaalis kami sa condo. Ayokong iwanan siya dito baka dito pa siya magpakamatay dahil sa sobrang tindi ng galit sa kin. Ayaw niya pumayag na maligo dahil ayaw pa daw niyang maligo. Ginawa ko ginimikan ko siya, maski sore pa ako sa beating niya last night, hinawakan ko ang titi niya, nilaro gamit ng kamay ko. Then tinatanggal ko shorts niya, ang tigas ng titi niya di ko alam kung nalilibugan siya o morning wood lang. pero alam ko yung lalakeng to, madikit lang ako sa kanya, matigas kaagad ang titi niya. I did kung ano ang nakasanayan naming paraan kung paano gisingin siya, sinubo ko ang titi niya, blow job, hinawakan niya ulo ko tanda na gusto niyang tapusin, pero iginiya ko siya, tinayo, nagkunwaring gusto ko magpa-fuck and gusto ko sa banyo namin siya gawin. Ewan ko, napasunod ko siya, nagpunta kaming banyo. Blangko ang ekspresyon ng mukha niya. Mukhang ang lungkot lungkot niya. Alam kong anytime from now iiyak na naman ito. Hinalikan ko siya sa lips. Nagpalitan kami ng pagsipsip sa mga nipples namin. Matigas na matigas na din ang titi ko that time. Then nag-decide ako na magpapakantot ako sa yo kanya kasi something is telling me at the back of my mind na baka ito na ang huling kantutan namin. Sumusunod lang siya sa mga gusto kong mangyari. Nakatapat kami sa shower, pinasok niya ang titi niya sa akin, kantot, kantot, kantot ng nakatayo. Then sabi ko hugutin niya, gusto ko sa bunganga ko siya labasan, he obliged, suck ko ulet siya, jakol, suck, suck nipples balik sa titi niya, then sumabog siya sa bunganga ko. Then ako naman niromansa niya, sinubo niya, suck, titi, nips, then lips, then jakol, hanggang sumabog ako sa flooring ng banyo. Naligo kami.

Nagbibihis ako, malungkot siya. pinilit ko siyang magbihis na din, rason ko, hindi papayag ang admin ng condo na matitira pa rin siya sa loob ng unit ko when in fact alam ng guard sa baba na nagaaway kami kagabi. Sumunod naman siya sa akin. Umiiyak siyang niyakap ako. Sabi niya natatakot siya baka yun na ang huli naming pagkikita. Hindi ko masabing oo yun na ang huling pagkikita namin. Hindi ko pinahalata sa kanya na made up na ko kung sino talaga ang pipiliin ko between him and Mark. Sinabihan ko siyang naiintindihan ko kung saan nanggaling ang galit niya sa kin at nabugbog niya ko kagabi. Ayoko ng argument, gusto ko makaalis na ko sa condo at siya din makaalis na siya.

Lumabas kami, naglakad pababa, wala ang kotse ko, nasa kapatid ko. Kaya maglalakad lang ako papuntang office. Dalawang kanto lang naman ang layo ng condo ko sa pinapasukan kong company kaya ok lang. Armado ng shades ako paglabas ng condo, para hindi halata ang namamagang ilong ko. Naglakad kami palabas ng kanto,  nakakuha agad ako ng taxi niya. Sakay siya, pero napakalungkot ng mata niya, bago ko clinose ang pintuan ng taxi, tinapunan niya ng ko ng napakalungkot na sulyap at sinabing sorry, I love you, ikaw ang baby ko ikaw ang huling lalake sa buhay ko, akmang ico-close ko na ang pintuan ng bigla siyang lumabas at walang ano anong niyakap niya ko ng buong higpit, not minding na nasa kalye lang kami, then niyakap ko siya, I patted his back with my both hands and told him that everything will be alright, umiiyak siya at ako din hindi ko mapigilang umiyak din, then sinabihan ko siya na baka ma-late ako ng Wednesday morning na yun. Bumitaw siya sa pagkakayakap, sinabihan niya ko ng I love you and ingat ka. Then nag-I love you too din ako sa kanya, pumasok na siya sa taxi, sinarado pintuan then umandar na ang sasakyan papalayo.

My nightmare ended at that moment.

I walked slowly going to the office with the coldest heart I have ever felt. Two of the most important persons in my life, nasaktan ko. Si Mark na napaka-unassuming. Si Bigs na napakalambing.

Yan ay dahil sa attitude kong hindi marunong makuntento. Hindi marunong mag-value ng tunay na pagmamahal. Selfish ako. Gusto ko ako lang ang nasasarapan, ako lang ang napagbibigyan, ako lang ang sentro ng buhay nila. Trato ko sa kanila pag-aari ko silang dalawa. Pinagsabay ko silang dalawa, not minding kung ano ang repercussions ng maling gawaing yun. I played with them. I didn’t considered their feelings. I just chose to live with  the selfish idea na I needed to keep them both. Sana noon ko pa ginawa ang namili sa kanilang dalawa, sana hindi dumating sa puntong magkakasakitan pa. at wala akong idea na masasaktan ako physically ni Bigs, after niyang ipakita ang caring and protecting and gentle attitude niya sa akin all these times.

Narating ko ang office namin, ang daming tanong  bakit mukhang tabingi ilong ko, bakit namamaga, but I kept them believing my fabricated story that I bumped into the door nung cabinet ko sa condo. Naniwala naman sila. Sabi ko na lang na sobrang antok ko and pagbangon ko kanina madaling araw, ihing ihi ako, pumunta akong banyo ang slightly bukas ang door ng closet ko then pung bumangga ako. Kaya ilong ko tinamaan.  Thank God they bought the story. Pero ang sakit ng ilong ko, neck ko dahil sa pagsakal niya last night. Nilagyan ko ng band aide ang hiwa sa left middle finger ko. June 1, 2016 – day after last night, my nightmare. But it was not a nightmare. It was real.

I tried calling Mark. But he is not answering my calls. Well for that time, it was past 8 in the morning I expected that he might be in his work already. He usually goes out of the house between 6 am so he would be in the office at 7 am in Sta. Rosa, Laguna  where he works as Quality Assurance Officer for a Pharmaceutical Company. Grabe ang nagawa kong pagkakamali kay Mark. Walang kapatawaran.