By: Mk
"Klein, 'wag mo ng siraan sa 'kin si Lance," sabi ko sa kanya. Nakapatong pa rin siya sa katawan ko. "Okay kami sa set up namin, kaya sana 'wag mo na kaming guluhin, okay?"
"But I like you," tumingala siya at tumingin sa akin habang nakapatong ang baba niya sa dibdib ko. "Pati ba ikaw mapupunta pa kay Lance?"
Hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi nya, naguguluhan ako. Ngunit habang pinagmamasdan ko ang mga mata nya na light brown pa nga kapag malapitan mong nakikita, masasabi kong maamo ang kanyang muka, parang sa likod ng mga mata niya ay madami siyang insecurities sa sarili. I know magkaibigan sila ni Lance dati and sa hind ko alam na salita ay parang nagka-away sila at hindi na nagpapansinan. Kaya naisip ko na baka sinisiraan lang nya sa akin si Lance. Ano ba ang meron ako at parang nahulog yata sa akin 'tong si Klein? Jusko naman, wala namang espesyal sa akin, hindi naman ako ka-gwapuhan (o kagandahan haha) at hindi naman ako mayaman. Sa itsura niya, madaming nagkakandarapa sa kanya bakit 'di niya sa kanila ibaling ang pagtingin niya. Sa totoo lang, hindi ko nga alam na kakilala niya ako. Ito ang unang beses na nag-usap kami at gusto ya kaagad ako? Eh di wow haha. Parang may balak lang 'to sa akin eh. "Naku Klein, wala kang mapapala sa akin, wala akong pera pwede ba?"
Biglang umupo si Klein kaya nahugot ang ari niya sa loob ko, napaupo din ako sa tabi niya. "Ganun ba kababa ang tingin mo sa 'kin?" Nakatingin siya sa sahig, malungkot ang naging tono niya. Hindi ko alam ang isasagot ko sa tanong niya parang nahiya ako sa sarili ko ng bahagya at mukang nasaktan ko ang damdamin niya.
"I'm sorry," paumanhin ko sa kanya. "Hindi ko sinasadyang sabihin 'yun."
"Ganun na ba ang tingin sa akin ng lahat?" mahina ang boses niya. "Lahat ng halos dito sa atin alam kong madumi ang tingin sa akin kesyo namamakla ako, escort, pokpok, callboy... Siguro mana ako sa mama ko, alam mo naman sa Gapo, naanakan lang ang mama ko ng sundalong Amerikano at iniwan din naman siya. Lumuwas ako ng Manila para makipag-sapalaran, iniwan ko si Mama dahil na-depress sya, akala niya 'yung tatay ko na ang aahon sa amin sa hirap. Sumama s'ya sa iba't ibang lalake hanggang sa isang araw, iniwan niya ako sa kapatid nya at 'di na bumalik. 15 years ago na 'yun."
Hindi ko alam na ganito pala ang istorya ng buhay ni Klein. Sa likod ng magagara n'yang pormahan at maayoos niyang postura, may tao pa lang sobrang broken inside. Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit. "Pwede mo naman akong maging kaibigan." Tumingin siya sa akin, nangingilid na pala ang luha niya. Ngumiti lang ako sa kanya. Bigla na lang siyang lumapit sa akin at siniil ako ng halik hanggang sa napahiga ulit ako habang nakapatong siya akin. Nadala na lang ako at ginantihan ko rin ang halik niya. Napapdiin ang kapit ko sa likod niya kasabay ng diin ng halikan namin. Biglang pumasok sa isip ko na bakit parang niloloko ko si Lance sa ginagawa namin ni Klein. Bahagya kong tinutulak ang dibdib niya palayo sa akin. Huminto siya sa paghalik, "I'm sorry" paumanhin niya sa akin.
"I have to go," agad kong dinampot ang mga damit ko at pumunta ako sa CR niya at naglinis ng sarili. Paglabas ko ng CR ay nakita kong nakaupo si Klein sa sofa at nakadamit na siya. Dumiretso ako ng lakad ngunit humarang siya sa harapan ko.
"Look, I'm sorry," hinawakan niya ang dalawang braso ko.
"Like I said Klein, ngayon lang 'to," cold kong pagkakasabi sa kanya. "Please hayaan mo na kami ni Lance. Mabuting tao si Lance, 'wag mo siyang sisiraan lalo na sa 'kin. Pwede naman tayong maging magkaibigan na lang." Hinawakan ko ang mga kamay nya para bitiwan ako.
"Baka ba lahat na lang nakukuha ni Lance?" napayuko siya at parang tinatanong niya ang sarili niya. "Bakit gusto mo bang parang parausan lang ni Lance?"
"Ano bang sinasabi mo?" naguguluhan ako sa mga sinasabi ni Klein.
"Kaya kitang mahalin na hindi makakayang gawin sa 'yo ni Lance," tuloy niya.
"Wala kang karapatang sabihin 'yan Klein, wala kang alam," bahagyang naiinis na ako sa kanya kaya napapalakas na ang boses ko.
"Ako ba ang walang alam o ikaw?" nakayuko pa rin siya at malungkot ang tono ng boses niya. Naglakad siya papuntang sofa at umupo na nakatingin lang sa sahig habang ako naman ay nakatayo lang sa harap niya. "Si Lance..." hindi pa man niya natatapos ang sasabihin niya ay biglang bumukas ang pinto at sa gulat ko ay nakita ko si Lance na gulat na gulat na nakita kaming dalawa na magkasama ni Klein.
"Lance," gulat na tawag ko sa kanya. Parehas kaming napatingin ni Klein sa kanya. "Ano'ng ginagawa mo dito?"
"Ano 'to?," para siyang nanlumo at tumingin s'ya sa 'kin at nagtanong ng... "Bakit?" nakita ko sa muka niya na parang sinakluban siya ng langit at lupa. "Ganun ka na ba kakati at hindi mo na ako nahintay?!" ang sakit ng tanong niya sa akin. Parang tumagos sa akin pero gustuhin ko mang sumagot pero walang lumalabas na boses sa mga labi ko. "Ano Klein? Masaya ka na? Magsama kayo!" sabay takbo ni Lance paalis.
"Lance!" hinabol ko siya pero mabilis siya at pagkakita ko ay nakasarado na ang gate nila. Parang nawala ako sa sarili ko, napaupo na lang ako sa tapat ng gate nila sa bangketa habang sapo ng mga kamay ko ang muka ko. Maya maya'y may humawak sa balikat ko, nilingon ko siya at akala ko si Lance ito ngunit si Klein pala. Nainis ako sa kanya, "Bitiwan mo ko!" tumayo ako at mabilis na umuwi sa amin.
-----------------------------------
Dumaan ang mga araw, hindi ako nakasama sa resort nina Jade, nababalisa ako at hindi rin makapag focus sa work ko. Hindi ko na masearch ang pangalan ni Lance sa messenger ko or even sa FB, binlock niya yata ako. Hindi ko na rin siya nakikita dito sa amin. Sinusubukan minsan ni Klein na lumapit sa akin kapag makikita ko siya sa labas pero umiiwas ako. Hindi mawala sa isip ko 'yung tagpo namin sa bahay ni Klein. Nakita kong na-disappoint siya sa akin pero hindi ko naman maipaliwanag ang side ko. Hindi ko din magawang pumunta sa kanila dahil nahihiya ako sa parents ni Lance baka kung ano pang isipin nila.
Hanggang sa isang gabi, nakita ko si Lance, naka jogger pants siya, rubber shoes, naka T-shirt na white at jacket, at naka-cap din siya pero may isang sasakyan na nakaparada sa harapan niya, Fortuner naman ito na pula. Napatingin siya sa akin at nung tatawagin ko sana siya at bigla siyang sumakay sa sasakyan. Nakita kong lalaki ang driver pero hindi ko naaaninagan kung mga nasa ilang taon na ito dahil mabilis din silang umalis.
Iyon na ang huling beses na nakita ko siya sa loob ng halos isang buwan.
-----------------------------------
Kagagaling ko lang ng Mall, tinagpo ko si JM pati si Kate, naglibang lang ako ng sarili at lumabas. Pababa na ako ng tricycle ng makita ko si Lance na lumabas ng kanilang gate, lalapit sana ako, pero biglang may sumunod na lumabas, isang babae. In all fairness, maganda siya, balingkinitan ang katawan, maputi at mahaba ang buhok. Naka-dress siya na hanggang bago magtuhod ang haba. Hinawakan ni Lance ang kamay nito at inalalayang sumakay sa kotse niyang nakaparada sa tapat ng bahay nila. Pinagbuksan niya ito ng pinto at pagkasakay ng babae at nung aktong lilipat na siya sa kabilang side para pumasok sa driver's seat ay nakita nya akong nakatayo sa kabilang side ng kalsada na nakatingin sa kanila. "Lance!" nagawa ko rin siyang tawagin pero tuluyan siyang sumakay at umalis sila.
---------------------------------
Kinabukasan, break ko from work. Lumabas ako at bumili sa kanto ng makakain. Naglalakad na ako pabalik ng bahay ng may biglang humablot sa kamay ko at hinila ako. Nagulat ako ng si Lance pala ang humila sa akin. Ang bilis niyang maglakad halos matalisod ako sa bilis niya. Papunta kami sa kanila. Ang higpit ng hawak niya sa braso ako, nasasaktan ako. "Lance, ano ba ang sakit!" Parang hindi niya ako napapansin, hanggang sa nakapasok kami sa gate nila tapos sa loob ng bahay hanggang sa pinanik niya ako sa kwarto niya. Hinagis niya ako sa kama niya at pumatong siya sa akin. Ang bilis ng mga pangyayari. Pinaghahalikan niya ako sa leeg na parang rapist.
"Ito gusto mo 'di ba?!" habang hawak niya ang dalawang kamay ko.
"Lance! Ano ba?!" parang hindi tama, pumipiglas ako sa kanya. "Tumigil ka nga!" Pero malakas siya at hindi ako makawala. Para siyang rapist sa kinikilos nya. Patuloy siya sa paghalik sa akin pero patuloy akong nagpupumiglas ngunit nakadagan siya sa akin.
"Ito gusto mo 'di ba?!" nanggigil siya. Mabilis niyang tinanggal ang sinturon niya at binaba ang pants niya kasama ang brief. Tumambad ang ari niya na may katigasan na. Mabilis niya akong binaliktad at hinila ang balakang ko na nagpatuwad sa akin, hinubad ang shorts ko kasama ng briefs ko.
"Ano ba'ng ginagawa mo Lance?!" naiinis na ako sa kinikilos niya.
"Sex gusto mo 'di ba? Hindi ka ba nakuntento sa 'kin?" dumura siya sa ari niya at bigla niya itong pinasok sa pwet ko. Nasaktan ako dahil sa laki nito at sa pagkakabigla ko. Ugh! Pagkakasagad niya.
"Nasasaktan ako Lance!" naiiyak na ako. Para akong nire-rape.
"Kunyari ka pa!" habang mabilis na niyang nilalabas pasok ang ari niya. "Gusto mo 'to di ba? Hindi pa ba ako sapat at nagpatira ka pa kay Klein?! Tang*na! Ilang t*te ba ang gusto mo?!"
"Ano bang sinasabi mo, tumigil ka nga nasasaktan na ko," pilit akong kumakawala pero malakas siya, hawak niya ang kamay ko. "Hindi mo alam kung bakit ko ginawa 'yun."
"Kasi nga makati ka, hindi ka makuntento sa isa," patuloy pa niya. "Ito gusto mo naman di ba? Hindi ka na ba nasasarapan sa 'kin?" Pinapaspasan pa rin niya ang pagkadyot sa pwet ko. Pakiramdam ko parang namanhid na ang katawan ko at parang sumuko na lang ako at nanghina.
"Kung 'yan ang paraan para mapatawad mo ko, gawin mo ang gusto mo sa 'kin," nagpaubaya na ako at hindi na pumalag pa. Bigla siyang huminto at hinugot ang ari niya sa akin. Napadapa na lang ako at nakatagilid ang ulo ko habang tumutulo ang luha ko. Naramdaman kong umupo siya sa bandang dulo ng kama.
"Ano bang kulang sa 'kin?" nanginginig na ang boses niya para bang naiiyak na ang tono niya.
"Bakit ka huminto?" para na akong walang emosyon. "Ituloy mo, kung 'yan ang paraan para makaganti sa akin, tatanggapin ko. Ituloy mo na, hindi ka pa nilalabasan."
"Tang*na," naiinis na ang tono niya. Bigla niya akong itinihaya at nakita ko ang mga mata niya na lumuluha. Nasa ibabaw ko siya pero nakatukod ang mga kamao niya sa kama kaya nakaangat siya sa katawan ko. "Ano pa bang kulang?" naiiyak niyang sabi habang parang wala ng emosyon ang mga mata ko na may luha paring umaagos.
"Ituloy mo na Lance," hinawakan ko ang ari niya na pagkamalambot na pero malaki pa rin, pinilt kong batihin pero tinanggal niya ang kamay ko habang nasa ibabaw ko pa rin siya.
"Bakit?" tanging natanong niya lang sa akin habang ang ilan patak ng luha niya ay tumutulo sa mga pisngi ko. Hinawakan ko ang katawan niya at ihiniga ko siya at umibabaw ako sa kanya. Sinubo ko ang ari niya at nagpalabas pasok ito sa bibig ko ng ilang sandali ngunit hinawakan niya ang mga pisngi ko at inangat ang ulo ko.
"Tapusin natin," blanko pa rin ang ekspresyon ko, "Kung ito ang paraan para mapatawad mo ko, gagawin ko." Umupo siya at inupo niya rin ako. Magkaharap na kaming dalawa. Tanging liwanag lang ng buwan ang pumapasok sa kwarto niya mula sa kanyang glass window.
"Tama na," malumanay niyang sabi sa akin habang nakayuko ako. "Kung ano man ang dahilan kung bakit mo nagawa 'yun at iintindihin ko, wag mo lang mawala kung ano man ang meron sa 'ting dalawa."
"Mahal kita Lance," mga tangi ko lang nasabi habang nakayuko pa rin ako. Hinawakan niya ang baba ko at inangat ang ulo ko upang magkatinginan kami. "Mahal mo din ba ako? Kaya mo ba akong mahalin?"
Tahimik siya... "Di ba okay naman 'yung set up natin. Masaya naman tayo?" malambing niyang sabi sa akin. Pero bakit ganun? Hindi niya masabing mahal niya rin ako? Ako parausan lang talaga ako para sa kanya. "Ang importante masaya tayo 'di ba?"
"So hindi mo kayang mahalin?" patuloy kong tanong sa kanya. Kailangan kong malaman ang mga susunod niyang sasabihin.
"Di mo pa ko lubos na kilala," sagot niya. "Baka layuan mo ko kapag malaman mo ang totoo at magbago 'yang pagmamahal mo sa 'kin. Ayokong mangyari 'yun."
"Handa akong malaman," pagkukumpirma ko sa kanya. Hinawakan ko ang pisngi niya at sinandal naman niya ang muka niya sa palad ko na parang bata at napapikit siya. "Handa kong tanggapin kung ano ka pa. Magsabi ka ng totoo."
TO BE CONTINUED...
"But I like you," tumingala siya at tumingin sa akin habang nakapatong ang baba niya sa dibdib ko. "Pati ba ikaw mapupunta pa kay Lance?"
Hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi nya, naguguluhan ako. Ngunit habang pinagmamasdan ko ang mga mata nya na light brown pa nga kapag malapitan mong nakikita, masasabi kong maamo ang kanyang muka, parang sa likod ng mga mata niya ay madami siyang insecurities sa sarili. I know magkaibigan sila ni Lance dati and sa hind ko alam na salita ay parang nagka-away sila at hindi na nagpapansinan. Kaya naisip ko na baka sinisiraan lang nya sa akin si Lance. Ano ba ang meron ako at parang nahulog yata sa akin 'tong si Klein? Jusko naman, wala namang espesyal sa akin, hindi naman ako ka-gwapuhan (o kagandahan haha) at hindi naman ako mayaman. Sa itsura niya, madaming nagkakandarapa sa kanya bakit 'di niya sa kanila ibaling ang pagtingin niya. Sa totoo lang, hindi ko nga alam na kakilala niya ako. Ito ang unang beses na nag-usap kami at gusto ya kaagad ako? Eh di wow haha. Parang may balak lang 'to sa akin eh. "Naku Klein, wala kang mapapala sa akin, wala akong pera pwede ba?"
Biglang umupo si Klein kaya nahugot ang ari niya sa loob ko, napaupo din ako sa tabi niya. "Ganun ba kababa ang tingin mo sa 'kin?" Nakatingin siya sa sahig, malungkot ang naging tono niya. Hindi ko alam ang isasagot ko sa tanong niya parang nahiya ako sa sarili ko ng bahagya at mukang nasaktan ko ang damdamin niya.
"I'm sorry," paumanhin ko sa kanya. "Hindi ko sinasadyang sabihin 'yun."
"Ganun na ba ang tingin sa akin ng lahat?" mahina ang boses niya. "Lahat ng halos dito sa atin alam kong madumi ang tingin sa akin kesyo namamakla ako, escort, pokpok, callboy... Siguro mana ako sa mama ko, alam mo naman sa Gapo, naanakan lang ang mama ko ng sundalong Amerikano at iniwan din naman siya. Lumuwas ako ng Manila para makipag-sapalaran, iniwan ko si Mama dahil na-depress sya, akala niya 'yung tatay ko na ang aahon sa amin sa hirap. Sumama s'ya sa iba't ibang lalake hanggang sa isang araw, iniwan niya ako sa kapatid nya at 'di na bumalik. 15 years ago na 'yun."
Hindi ko alam na ganito pala ang istorya ng buhay ni Klein. Sa likod ng magagara n'yang pormahan at maayoos niyang postura, may tao pa lang sobrang broken inside. Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit. "Pwede mo naman akong maging kaibigan." Tumingin siya sa akin, nangingilid na pala ang luha niya. Ngumiti lang ako sa kanya. Bigla na lang siyang lumapit sa akin at siniil ako ng halik hanggang sa napahiga ulit ako habang nakapatong siya akin. Nadala na lang ako at ginantihan ko rin ang halik niya. Napapdiin ang kapit ko sa likod niya kasabay ng diin ng halikan namin. Biglang pumasok sa isip ko na bakit parang niloloko ko si Lance sa ginagawa namin ni Klein. Bahagya kong tinutulak ang dibdib niya palayo sa akin. Huminto siya sa paghalik, "I'm sorry" paumanhin niya sa akin.
"I have to go," agad kong dinampot ang mga damit ko at pumunta ako sa CR niya at naglinis ng sarili. Paglabas ko ng CR ay nakita kong nakaupo si Klein sa sofa at nakadamit na siya. Dumiretso ako ng lakad ngunit humarang siya sa harapan ko.
"Look, I'm sorry," hinawakan niya ang dalawang braso ko.
"Like I said Klein, ngayon lang 'to," cold kong pagkakasabi sa kanya. "Please hayaan mo na kami ni Lance. Mabuting tao si Lance, 'wag mo siyang sisiraan lalo na sa 'kin. Pwede naman tayong maging magkaibigan na lang." Hinawakan ko ang mga kamay nya para bitiwan ako.
"Baka ba lahat na lang nakukuha ni Lance?" napayuko siya at parang tinatanong niya ang sarili niya. "Bakit gusto mo bang parang parausan lang ni Lance?"
"Ano bang sinasabi mo?" naguguluhan ako sa mga sinasabi ni Klein.
"Kaya kitang mahalin na hindi makakayang gawin sa 'yo ni Lance," tuloy niya.
"Wala kang karapatang sabihin 'yan Klein, wala kang alam," bahagyang naiinis na ako sa kanya kaya napapalakas na ang boses ko.
"Ako ba ang walang alam o ikaw?" nakayuko pa rin siya at malungkot ang tono ng boses niya. Naglakad siya papuntang sofa at umupo na nakatingin lang sa sahig habang ako naman ay nakatayo lang sa harap niya. "Si Lance..." hindi pa man niya natatapos ang sasabihin niya ay biglang bumukas ang pinto at sa gulat ko ay nakita ko si Lance na gulat na gulat na nakita kaming dalawa na magkasama ni Klein.
"Lance," gulat na tawag ko sa kanya. Parehas kaming napatingin ni Klein sa kanya. "Ano'ng ginagawa mo dito?"
"Ano 'to?," para siyang nanlumo at tumingin s'ya sa 'kin at nagtanong ng... "Bakit?" nakita ko sa muka niya na parang sinakluban siya ng langit at lupa. "Ganun ka na ba kakati at hindi mo na ako nahintay?!" ang sakit ng tanong niya sa akin. Parang tumagos sa akin pero gustuhin ko mang sumagot pero walang lumalabas na boses sa mga labi ko. "Ano Klein? Masaya ka na? Magsama kayo!" sabay takbo ni Lance paalis.
"Lance!" hinabol ko siya pero mabilis siya at pagkakita ko ay nakasarado na ang gate nila. Parang nawala ako sa sarili ko, napaupo na lang ako sa tapat ng gate nila sa bangketa habang sapo ng mga kamay ko ang muka ko. Maya maya'y may humawak sa balikat ko, nilingon ko siya at akala ko si Lance ito ngunit si Klein pala. Nainis ako sa kanya, "Bitiwan mo ko!" tumayo ako at mabilis na umuwi sa amin.
-----------------------------------
Dumaan ang mga araw, hindi ako nakasama sa resort nina Jade, nababalisa ako at hindi rin makapag focus sa work ko. Hindi ko na masearch ang pangalan ni Lance sa messenger ko or even sa FB, binlock niya yata ako. Hindi ko na rin siya nakikita dito sa amin. Sinusubukan minsan ni Klein na lumapit sa akin kapag makikita ko siya sa labas pero umiiwas ako. Hindi mawala sa isip ko 'yung tagpo namin sa bahay ni Klein. Nakita kong na-disappoint siya sa akin pero hindi ko naman maipaliwanag ang side ko. Hindi ko din magawang pumunta sa kanila dahil nahihiya ako sa parents ni Lance baka kung ano pang isipin nila.
Hanggang sa isang gabi, nakita ko si Lance, naka jogger pants siya, rubber shoes, naka T-shirt na white at jacket, at naka-cap din siya pero may isang sasakyan na nakaparada sa harapan niya, Fortuner naman ito na pula. Napatingin siya sa akin at nung tatawagin ko sana siya at bigla siyang sumakay sa sasakyan. Nakita kong lalaki ang driver pero hindi ko naaaninagan kung mga nasa ilang taon na ito dahil mabilis din silang umalis.
Iyon na ang huling beses na nakita ko siya sa loob ng halos isang buwan.
-----------------------------------
Kagagaling ko lang ng Mall, tinagpo ko si JM pati si Kate, naglibang lang ako ng sarili at lumabas. Pababa na ako ng tricycle ng makita ko si Lance na lumabas ng kanilang gate, lalapit sana ako, pero biglang may sumunod na lumabas, isang babae. In all fairness, maganda siya, balingkinitan ang katawan, maputi at mahaba ang buhok. Naka-dress siya na hanggang bago magtuhod ang haba. Hinawakan ni Lance ang kamay nito at inalalayang sumakay sa kotse niyang nakaparada sa tapat ng bahay nila. Pinagbuksan niya ito ng pinto at pagkasakay ng babae at nung aktong lilipat na siya sa kabilang side para pumasok sa driver's seat ay nakita nya akong nakatayo sa kabilang side ng kalsada na nakatingin sa kanila. "Lance!" nagawa ko rin siyang tawagin pero tuluyan siyang sumakay at umalis sila.
---------------------------------
Kinabukasan, break ko from work. Lumabas ako at bumili sa kanto ng makakain. Naglalakad na ako pabalik ng bahay ng may biglang humablot sa kamay ko at hinila ako. Nagulat ako ng si Lance pala ang humila sa akin. Ang bilis niyang maglakad halos matalisod ako sa bilis niya. Papunta kami sa kanila. Ang higpit ng hawak niya sa braso ako, nasasaktan ako. "Lance, ano ba ang sakit!" Parang hindi niya ako napapansin, hanggang sa nakapasok kami sa gate nila tapos sa loob ng bahay hanggang sa pinanik niya ako sa kwarto niya. Hinagis niya ako sa kama niya at pumatong siya sa akin. Ang bilis ng mga pangyayari. Pinaghahalikan niya ako sa leeg na parang rapist.
"Ito gusto mo 'di ba?!" habang hawak niya ang dalawang kamay ko.
"Lance! Ano ba?!" parang hindi tama, pumipiglas ako sa kanya. "Tumigil ka nga!" Pero malakas siya at hindi ako makawala. Para siyang rapist sa kinikilos nya. Patuloy siya sa paghalik sa akin pero patuloy akong nagpupumiglas ngunit nakadagan siya sa akin.
"Ito gusto mo 'di ba?!" nanggigil siya. Mabilis niyang tinanggal ang sinturon niya at binaba ang pants niya kasama ang brief. Tumambad ang ari niya na may katigasan na. Mabilis niya akong binaliktad at hinila ang balakang ko na nagpatuwad sa akin, hinubad ang shorts ko kasama ng briefs ko.
"Ano ba'ng ginagawa mo Lance?!" naiinis na ako sa kinikilos niya.
"Sex gusto mo 'di ba? Hindi ka ba nakuntento sa 'kin?" dumura siya sa ari niya at bigla niya itong pinasok sa pwet ko. Nasaktan ako dahil sa laki nito at sa pagkakabigla ko. Ugh! Pagkakasagad niya.
"Nasasaktan ako Lance!" naiiyak na ako. Para akong nire-rape.
"Kunyari ka pa!" habang mabilis na niyang nilalabas pasok ang ari niya. "Gusto mo 'to di ba? Hindi pa ba ako sapat at nagpatira ka pa kay Klein?! Tang*na! Ilang t*te ba ang gusto mo?!"
"Ano bang sinasabi mo, tumigil ka nga nasasaktan na ko," pilit akong kumakawala pero malakas siya, hawak niya ang kamay ko. "Hindi mo alam kung bakit ko ginawa 'yun."
"Kasi nga makati ka, hindi ka makuntento sa isa," patuloy pa niya. "Ito gusto mo naman di ba? Hindi ka na ba nasasarapan sa 'kin?" Pinapaspasan pa rin niya ang pagkadyot sa pwet ko. Pakiramdam ko parang namanhid na ang katawan ko at parang sumuko na lang ako at nanghina.
"Kung 'yan ang paraan para mapatawad mo ko, gawin mo ang gusto mo sa 'kin," nagpaubaya na ako at hindi na pumalag pa. Bigla siyang huminto at hinugot ang ari niya sa akin. Napadapa na lang ako at nakatagilid ang ulo ko habang tumutulo ang luha ko. Naramdaman kong umupo siya sa bandang dulo ng kama.
"Ano bang kulang sa 'kin?" nanginginig na ang boses niya para bang naiiyak na ang tono niya.
"Bakit ka huminto?" para na akong walang emosyon. "Ituloy mo, kung 'yan ang paraan para makaganti sa akin, tatanggapin ko. Ituloy mo na, hindi ka pa nilalabasan."
"Tang*na," naiinis na ang tono niya. Bigla niya akong itinihaya at nakita ko ang mga mata niya na lumuluha. Nasa ibabaw ko siya pero nakatukod ang mga kamao niya sa kama kaya nakaangat siya sa katawan ko. "Ano pa bang kulang?" naiiyak niyang sabi habang parang wala ng emosyon ang mga mata ko na may luha paring umaagos.
"Ituloy mo na Lance," hinawakan ko ang ari niya na pagkamalambot na pero malaki pa rin, pinilt kong batihin pero tinanggal niya ang kamay ko habang nasa ibabaw ko pa rin siya.
"Bakit?" tanging natanong niya lang sa akin habang ang ilan patak ng luha niya ay tumutulo sa mga pisngi ko. Hinawakan ko ang katawan niya at ihiniga ko siya at umibabaw ako sa kanya. Sinubo ko ang ari niya at nagpalabas pasok ito sa bibig ko ng ilang sandali ngunit hinawakan niya ang mga pisngi ko at inangat ang ulo ko.
"Tapusin natin," blanko pa rin ang ekspresyon ko, "Kung ito ang paraan para mapatawad mo ko, gagawin ko." Umupo siya at inupo niya rin ako. Magkaharap na kaming dalawa. Tanging liwanag lang ng buwan ang pumapasok sa kwarto niya mula sa kanyang glass window.
"Tama na," malumanay niyang sabi sa akin habang nakayuko ako. "Kung ano man ang dahilan kung bakit mo nagawa 'yun at iintindihin ko, wag mo lang mawala kung ano man ang meron sa 'ting dalawa."
"Mahal kita Lance," mga tangi ko lang nasabi habang nakayuko pa rin ako. Hinawakan niya ang baba ko at inangat ang ulo ko upang magkatinginan kami. "Mahal mo din ba ako? Kaya mo ba akong mahalin?"
Tahimik siya... "Di ba okay naman 'yung set up natin. Masaya naman tayo?" malambing niyang sabi sa akin. Pero bakit ganun? Hindi niya masabing mahal niya rin ako? Ako parausan lang talaga ako para sa kanya. "Ang importante masaya tayo 'di ba?"
"So hindi mo kayang mahalin?" patuloy kong tanong sa kanya. Kailangan kong malaman ang mga susunod niyang sasabihin.
"Di mo pa ko lubos na kilala," sagot niya. "Baka layuan mo ko kapag malaman mo ang totoo at magbago 'yang pagmamahal mo sa 'kin. Ayokong mangyari 'yun."
"Handa akong malaman," pagkukumpirma ko sa kanya. Hinawakan ko ang pisngi niya at sinandal naman niya ang muka niya sa palad ko na parang bata at napapikit siya. "Handa kong tanggapin kung ano ka pa. Magsabi ka ng totoo."
TO BE CONTINUED...
No comments:
Post a Comment