By: Anonymous
Si Ms. Krisha Enrile ay ang CSC President mula sa isang sikat na unibersidad sa Central Luzon. Hardworking woman, decisive, studious; average height for a woman. Bilang presidente ay marami syang naipanukala na ikakabuti ng kanyang unibersidad kaya naman laking pasasalamat ng admininstrasyon sa kanya. Sya ay galling sa isang average-earning family sa Davao; kaya naman alam nya na kailangan nyang pag-igihan ang kanyang pagaaral. Sya ay isang prospective magna cum laude, currently in junior year; kasalukuyang kumukuha ng Accountancy.
Enter Mr. Sean Arvin Go, ang kasalukuyang ka-live-in ni CSC President Enrile. Isa syang Filipino-Brazilian-Chinese citizen; pinili nga lang ng kanyang magulang na mamuhay sa Zamboanga galing Shenzhen gawa ng natalong negosyo nung sanggol pa sya, kaya laking Pinoy ang foreigner. Sya lang din naman ang candidate for summa cum laude, ang kasalukuyang kurso ay Marine Transportation. Matalino, macho, gwapo. Gym buff. Parang kahawig ni Ronnie Alonte sa Showtime. At talaga namang mahal na mahal nya ang kanyang binibining presidente, na tipong kahit saan ito magpunta ay sinusundan nya ito na tila isang official escort. Tinanggap nalang ng mga admin ng eskwelahan ang ganito nilang setup dahil parehas naman talaga silang competitive academically, at narerepresent pa nila ang eskwelahan.
Total kahit mag-shota nga naman sila, hindi naman sila gumagawa ng mga imoral na bagay tulad ng pakikipag-live-in.
Hindi nga ba? Pero kunsabagay, mahal na mahal nila ang isa't isa. Mahigpit na ipinagbabawal ng unibersidad ang kahit anung 'taliwas' sa 'tradisyunal' na dapat na ipiniprisinta ng mga estudyante nito dahil nga naman dala dala nito ang pangalan ng unibersidad. Pero hinayaan nalang nilang dalawa yun, total lihim lang din naman. Nangako pa nga sila sa isa't isa na magpapakasal pagkagradweyt, gagamitin nilang panimula ang pera na makukuha sa paggraduate with honors. Sa ngayon, kailangan muna nila magtiis. Dahil may kahirapan ang pinanggalingang pamilya ni Sean, kadalasan si Krisha ang sumasagot sa kanilang pang-araw araw na gastusin gawa ng padalang allowance ng magulang nya galing sa Davao. Ngunit para makatulong sya ay may isang sideline sa isang grocery store. Lingid sa kaalaman ng lahat ng kakilala nila, ultimo si Krisha mismo, si Sean ay may isang lihim.
Isa syang macho dancer sa kabilang siyudad ng kanilang probinsya. Minsan, ay sumaside-line pa sya bilang isang kolboy. Matalino nga naman si Sean, total alam nya na may pagka-angat ang kanyang itsura sa ibang kalalakihan, eh kailangan na kailangan nila ni Krisha ng pera upang matustusan ang gastos nila araw araw eh minainam nya na na gamitin ang kanyang katawan. 20 years old palang sya at talaga naman para syang isang MMA fighter, gawa na din ng training nila sa BSMT nyang kurso at pagji-gym nito. Super-defined six-pack abs, large pecs, rippling arms, thick legs. Sa sobrang laki ng katawan ni Sean ay ang uniform naman na kakasya sa kanya ay halos di-sapat: Sa sobrang laman ng dibdib nito ay bakat ang utong nitong halos kasinlaki ng bagong limang piso ngunit tila sakto lang sa bandang tiyan. Suman na suman din ang mga braso nito sa unipormeng kadalasan ay tinitiklop nya pa ang manggas para lalong lumitaw ang masel nito. Mahilig din sya sa naka-baston na slacks kaya bumabakat din kadalasan ang 6.7 inch na ari nito na kasing taba ng isang roll-on, na kapag naman talaga ay pupunahin mo ay mahihinawa mong bakat ito.
Dumaan ang araw ng HRM Week. Tulad ng nakagawian, inescortan ni Sean si Krisha papunta sa entablado. Nanatili syang nakatayo sa bandang sulok ng entablado habang pinapanood nya maganunsyo ng mga mahahalagang bagay ang kanyang mahal na aasawahin.
Si President Wenceslao Torribio ay ang CEO at academic president ng unibersidad. Sa sobrang hilig nya mag-aral ay hindi na nya naisipan pang mag-asawa, total matagal nang napako sa isip nya na hindi talaga... babae ang gusto nya. Hindi nya rin maintindihan kung bakit sa lalake sya naaakit. Yung mga matatalino at macho na lalake. Perfect guy nga daw para sa kanya. Kaya naman talagang hindi nya maiwasan na mapako ang kanyang paningin hindi sa kanyang CSC president ngunit sa eskorte nito; kitang kita nito na bakat ang ari nito kahit malambot. Napadila ang academic president sa labi sa nakikita nito.
'Kailangan kong matikman tong adang to kahit isang taon nalang ang natitira sa kanya dito... hmmm...' Isip isip nya.
--
"My! Tuloy nako sa trabaho ko." Sambit ni Sean sa kanyang ka-live in partner.
"Sige Dy. Ingat ka ha. Love you!" Sabay halik ng CSC president kay Sean, na gumanti din naman ng halik. Lumabas na sya ng bahay pagtapos.
Malayo ang byahe ni Sean, dalawang oras kadalasan. Konting pitik nalang at masasabi na 'liblib' ang siyudad na ito. Pero minabuti nya ngang ganito ito dahil hindi maaring malaman ng ibang tao ang kanyang tunay na trabaho, lalo pa't bawal sa kanyang eskwelahan ang ganitong uri ng trabaho nya. Natulog muna sya sa byahe.
--
"Hoy Wenny! Tara na gala na tayo!" Sambit ng isang binabae sa opisina ng university president. Sya ay si Nolly, ang isa sa apat na shareholders ng unibersidad.
"Sandali lang mga teh. Tatapusin ko nalang to."
"Anu ka ba? Tayong apat ang mayari ng eskwelahang to hindi paba obvious? Whatever we say, goes..." Sambit ni Calix.
"Oh sige na nga. Saan ba tayo gogora?"
"Bhe, me nalaman kaming isang borta house!" Sagot ni Mikee, ang isa pa sa apat na nagmamay-ari ng eskwelahan.
"San naman yan?"
"May kalayuan bhe. Kabilang city pa, pero sulit teh."
"Gano kalayo? Anu ba yan?"
"Sa ********"
"Putangina gaga. Napakalayo nyan. Sira ulo kaba?"
"Hindi teh, sulit daw talaga. Pwede mo pa daw maiuwi yung hunk ng one night!"
"Eh anung pinagkaiba nyan dun sa mga macho dancer sa *****?"
"Basta teh, sumama ka nalang. Ako na me sagot ng gas mo saka yung gastos. Dun ka sa kotse mo kung ayaw mo ng maingay."
"Sige. G."
"Gora!!"
Sa minalas malas nga naman ni Sean, ang nabanggit na bar ay yung pinagtratrabahuhan nya.
--
Naupo ang apat sa isang lamesa sa dulong sulok. Napili nila ito dahil mula dito ay kitang kita mo nga naman lahat ng 'happenings' sa paligid. Umorder sila ng drinks mula sa wine bar.
Nagsimulang magpatay-sindi ang mga ilaw ng dahan dahan. Nagsimulang lumabas ang mga macho dancer. Nagpuputukan ang mga katawan, gumigiling giling sa patay-sinding pula at puting ilaw. Kasama si Sean bilang backup dancer at isa sa mga umiikot sa harap at gitnang parte ng silid-aliwan.
Habang nageenjoy ang tatlong kasama ni Wen, nakita nito ang paborito nitong tinitignan kada magaanunsyo ang kanyang CSC president. Nanlaki ang mga mata nya. Ngunit hindi nya sinabi ito sa mga katabi nya na tila lulong na lulong sa isang lalaki na lumalandi sa kanila. Naisipan nyang palihim na ivideo ang estudyante.
--
Gumiling ng gumiling habang nilalandi ni Sean ang sangkabadingan na nasa middle tables. Minsan pa ay pahapyaw na dadakmain ang kanyang kargada, na sinusuklian nya ng ngiti; kaya lalo naman kinikilig ang mga nilalandi nito at nagtitip ng paisa-isandaan na sinisingit sa kanyang fitted boxer briefs na halos transparent.
'Tangina Sean, ang gwapo mo. Kahit sino bubuka ang binti para sayo. Gwapo na, macho pa, matalino pa. San kapa?' Palihim na ngisi nito sa sarili habang gumigiling giling.
Paglingat nya patingin sa pinto ay tila nahinuha nya ang presidente ng kanilang unibersidad na naglalakad palabas kasama ang tatlong lalaki. Kinabahan sya.
'Heh, baka hindi naman sya yun. Imposible, napakalayo nun dito...'
Nagpatuloy sya sa paggiling.
--
Hindi makapaniwala si Wen. Ang summa cum laude candidate ng kanyang unibersidad ay isang macho dancer? Hindi nya maintindihan ang nangyayari.
"Hoy Wen, bakit kaba galit?"
"Hindi ko nga gusto. Amboring."
"Nako, totoo ba? Mas fresh yung mga adan dito kumpara dun satin, nukaba?"
"Basta ayoko. Magsiuwi na nga kayo. May dadaanan pako."
"Sunget!"
Nagpunta na ang tatlo sa kotse ni Calix.
Hindi parin makapaniwala si Wen. Minabuti nyang hintayin ang uwi ng estudyante. Nagpunta sya sa kotse nya, nagbukas ng laptop, at nagtrabaho habang hinihintay ang pagsasara ng bar.
--
Lumabas si Sean sa club nang naka-school uniform. Successful night uli! Kumita sya ng 4k, meron pa syang tip na umabot ng halos isang libo.
"Malaki na aabutin nito. Hehe." Naisipan nitong tawagan si Krisha.
"My!"
"Dy!"
"Pauwi nako my. Mga 11 andyan nako. Wait moko ah, lutuan moko peborit ko."
"Of course bebe."
"Sige na president. Pauwi nako. Bye! Mwah mwah!"
At naglakad syang papunta sa terminal ng bus.
--
"Tama ba ang dinig ko? President? Pauwi? Ano?"
Iniisip ni Wen na sana mali ang kanyang iniisip. Nakumpirma na nga nya na si Sean na boyfriend ng kanyang CSC president ang macho dancer. Pero anu itong naririnig nya?
Minainam ni Wen na sundan ang bus na lulan si Sean.
--
Marami nang naglalaro sa isip ni Wen. Ngunit tila naeexcite din sya sa mga nalaman nya. Parang eto na yata ang magagamit nya laban kay Sean para... matikman ang dapat matikan, ang lagi nitong naiisip. Napangiti sya sa binabalak nya.
--
Patuloy na sinundan ni Wen si Sean habang sumakay ito ng jeep pabyahe. Ni hindi man lang napapansin ni Sean na may bumubuntot na kotse sa kanya gawa na rin siguro ng pagod eh natutulog ito sa byahe. At nang bumaba si Sean sa harap ng bahay nila, ang pinakamalaking pagkakamali ay lumabas si Krisha upang salubungin si Sean.
Na nakita ng university president.
Na napicturan din nito.
'Bingo.' Isip ng presidente.
No comments:
Post a Comment