By: CJ
Natapos ang practice namin nang hindi ako pinapansin ni Jesse, hindi ko alam kung ano ang iisipin ko. Nagtaka ako kung bakit ganon na lang ang pakikitungoo ni Jesse sa akin. Sa tuwing lalapit ako sa kanya at akmang magtatanong ng kung ano,.. Bigla siyang iiwas na hindi ko alam kung ano ang dahilan. Pagka-uwi o sa boarding house nagtext agad ako sa kanya.. “bro galit ka ba sakin?” Naghintay ako ng reply ngunit nabigo ako at walang natanggap ng message galing sa kanya..
Nakatulog ako sa pagod at kahihintay ng reply ni jesse. Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog, nang biglang nagring yung phone ko sa hindi kilalang number… Pagkasagot ko narinig ko ang boses ng isang babae.. “sino to?” tanong ko sa taong nasa kabilang linya.. “ si Stephanie to CJ” sagot naman ni stephanie sa kabilang linya.. “ Oh…! Steph napatawag ka?” tanong ko ulit sa kanya.. “ CJ, we have samoething to tell you, it very important, and by the way im with jennifer, please meet us at the university café ASAP” tugon naman ni stephanie… at sabay naputol ang linya…..
“Gaano kaya a importante ang sasabihin ng dalawa na di nila kaya ipagpabukas”. Ang tanong ko sa sarili ko… kung hindi ko lang mahal si jennifer malamang… napangiti ako sa aking naisip.. Mahal ko na talaga sa jennifer…. Ng nakarating ako sa meeting place namin.. nakita ko silang dalawa masinsinang nag uusap.. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan… Ang lakas ng kabog ng aking dibdib.. Nang nakita ako ni jennifer, tumayo siya at yumakap sa akin.. hindi ko mapigilan ang sarili ko’ng amoyin siya.. napakabango, at ang sarap halikan.. “CJ, may sasabihin ako sayo, alam ko’ng maiintindihan mo ako dahil best friend kita and I hope hindi ako nagkamali na ikaw ang pinili kong sabihan nito..” mahinang tugon ni jennifer habang nakayakap sa akin.. hindi ako sumagot at kumawala ako sa pag kakayakap nya at sabay sabing “ kinakabhan naman ako sayo, heheh “ tugon ko kay jen .. “ kami na ni stephanie CJ, sinagot ko na siya, pasensya na ngayon ko lang sayo sinabi, kasi for the past days you are so bothered and parang hindi ka makausap hindi ko naman alam ang problem mo so I just gave you time to help yourself, but because you are my bestfriend I need to tell you this” ang mahabng paliwanag ni jennifer sa akin.. Hindi ko alam kung ano ang aking nararmdaman, para akong pinagsakluban ng langit at lupa. Hindi ko naman pwedeng sabihin na mahal ko siya at baka isipin nyang maka sarili ako … alam kong nagmamahalan silang dalawa kitang kita sa mga kinikilos nila.. pili kong ngumiti para ipakita sa kanila ng okay lang sa aking .. I suppressed and concealed the emotions that I have for her at sabay pabirong sinabing “ HAHAHAH kaya pala kahit anong pagpapapansin ko sayo ai hindi mo ako napapansin.. hehe iba pala gusto mo.hahaha” napkamot ako sa aking ulo.. nagtawanan kaming tatlo na hindi nila nahahalta na kumikirot na ang aking puso..
Pag uwi ko ng bahay doon ko ibinuhos lahat ng sakit at sama ng loob ko .. iyak ako ng iyak. “jennifer mahal kita kaya pinapaubaya na kita kay stephanie sana maging masaya kayo .. I want whats best for you” … pinilit kong wag nang umiyak ngunit di ko mapigilan ang aking mga luha.. sa kaiiyak ko hindi ko namalayan na nag reply na pala si Jesse..”nasa labas ako ng gate” reply ni jesse sa akin.. I Rushed outside kasi hindi ko namalayan na isang oras na pala ang nakalipas nang mag reply sa akin si jesse. Paglabas ko ng gate hinanap ko siya sa labas ngunit wala na akong Jesse na nakita.. Hindi ko alam kung bakit akong nalungkot at nasaktan.. siguro dahil lang ito kay stephanie sabi ko sa isip ko ..Papasok na sana ako ng biglang may humawak sa balikat ko.. pagkalingon ko, hindi ako nagkamali, si Jesse nga .. pinapasok ko siya, hindi ko alam kung napansin nya na namumugto ang aking mga mata sa kaiiyak .. pagpaso namin sa kwarto hindi ko mapigilan ang hamgulgol sa harap niya .. tinakpan ko ang aking mukha sa kadahilanang nahihiya ako sa aking sarili.. hindi ko mapigilan ang aking mga nararamdaman..
“ Anong problema? Bakit ka umiiyak?” ang nagtatakang tanong ni Jesse sa akin..”Ang sakit jesse,!!! Akala ko mahal nya ako, hindi pala…! Sabay hikbi sa harapan niya .. hindi ko namalayan na umiiyak na rin pala si Jesse at sabay tanon, “ sino ba?” wala akong sinagot kundi iyak laman. “si jennifer ba?” naptango nalang ako. Niyakap ko siya alam kong selfish ako sa mga panahong iyon dahil hindi ko man lang iniisip na masasaktan si Jesse. Alam ko naman na mahal ako ni Jesse ngunit wala akong ibang mapagsasabihan ng mga oras na iyon kundi siya lang.
Sa halip na siya ay magalit, dinamayan pa niya ako at sinabing “ Kung mahal mo talaga si jennifer, just support her on what she wants, I know its hard but that’s life, alam kong mahirap ang sitwasyon nyong dalawa dahil matalik kayong magkaibigan .. pero isipin mo na lang na mapapasaya ko rin siya king susuportahan mo siya” Wala pa rin akong imik at patuloy na umaagos ang luha. “ Andito naman ako handang dumamay sa’yo” hinawakan nya magkabilang pisngi ko at ang tanging nasabi ko “salamat” Hinalikan nya ako. Hindi na ako pumalag at akoy nagpaubaya. Ang nasa issip ko na sana naging babae na lang si Jesse para hindi mahirap sa aking na mahalin siya…
ITUTULOY…..
Nakatulog ako sa pagod at kahihintay ng reply ni jesse. Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog, nang biglang nagring yung phone ko sa hindi kilalang number… Pagkasagot ko narinig ko ang boses ng isang babae.. “sino to?” tanong ko sa taong nasa kabilang linya.. “ si Stephanie to CJ” sagot naman ni stephanie sa kabilang linya.. “ Oh…! Steph napatawag ka?” tanong ko ulit sa kanya.. “ CJ, we have samoething to tell you, it very important, and by the way im with jennifer, please meet us at the university café ASAP” tugon naman ni stephanie… at sabay naputol ang linya…..
“Gaano kaya a importante ang sasabihin ng dalawa na di nila kaya ipagpabukas”. Ang tanong ko sa sarili ko… kung hindi ko lang mahal si jennifer malamang… napangiti ako sa aking naisip.. Mahal ko na talaga sa jennifer…. Ng nakarating ako sa meeting place namin.. nakita ko silang dalawa masinsinang nag uusap.. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan… Ang lakas ng kabog ng aking dibdib.. Nang nakita ako ni jennifer, tumayo siya at yumakap sa akin.. hindi ko mapigilan ang sarili ko’ng amoyin siya.. napakabango, at ang sarap halikan.. “CJ, may sasabihin ako sayo, alam ko’ng maiintindihan mo ako dahil best friend kita and I hope hindi ako nagkamali na ikaw ang pinili kong sabihan nito..” mahinang tugon ni jennifer habang nakayakap sa akin.. hindi ako sumagot at kumawala ako sa pag kakayakap nya at sabay sabing “ kinakabhan naman ako sayo, heheh “ tugon ko kay jen .. “ kami na ni stephanie CJ, sinagot ko na siya, pasensya na ngayon ko lang sayo sinabi, kasi for the past days you are so bothered and parang hindi ka makausap hindi ko naman alam ang problem mo so I just gave you time to help yourself, but because you are my bestfriend I need to tell you this” ang mahabng paliwanag ni jennifer sa akin.. Hindi ko alam kung ano ang aking nararmdaman, para akong pinagsakluban ng langit at lupa. Hindi ko naman pwedeng sabihin na mahal ko siya at baka isipin nyang maka sarili ako … alam kong nagmamahalan silang dalawa kitang kita sa mga kinikilos nila.. pili kong ngumiti para ipakita sa kanila ng okay lang sa aking .. I suppressed and concealed the emotions that I have for her at sabay pabirong sinabing “ HAHAHAH kaya pala kahit anong pagpapapansin ko sayo ai hindi mo ako napapansin.. hehe iba pala gusto mo.hahaha” napkamot ako sa aking ulo.. nagtawanan kaming tatlo na hindi nila nahahalta na kumikirot na ang aking puso..
Pag uwi ko ng bahay doon ko ibinuhos lahat ng sakit at sama ng loob ko .. iyak ako ng iyak. “jennifer mahal kita kaya pinapaubaya na kita kay stephanie sana maging masaya kayo .. I want whats best for you” … pinilit kong wag nang umiyak ngunit di ko mapigilan ang aking mga luha.. sa kaiiyak ko hindi ko namalayan na nag reply na pala si Jesse..”nasa labas ako ng gate” reply ni jesse sa akin.. I Rushed outside kasi hindi ko namalayan na isang oras na pala ang nakalipas nang mag reply sa akin si jesse. Paglabas ko ng gate hinanap ko siya sa labas ngunit wala na akong Jesse na nakita.. Hindi ko alam kung bakit akong nalungkot at nasaktan.. siguro dahil lang ito kay stephanie sabi ko sa isip ko ..Papasok na sana ako ng biglang may humawak sa balikat ko.. pagkalingon ko, hindi ako nagkamali, si Jesse nga .. pinapasok ko siya, hindi ko alam kung napansin nya na namumugto ang aking mga mata sa kaiiyak .. pagpaso namin sa kwarto hindi ko mapigilan ang hamgulgol sa harap niya .. tinakpan ko ang aking mukha sa kadahilanang nahihiya ako sa aking sarili.. hindi ko mapigilan ang aking mga nararamdaman..
“ Anong problema? Bakit ka umiiyak?” ang nagtatakang tanong ni Jesse sa akin..”Ang sakit jesse,!!! Akala ko mahal nya ako, hindi pala…! Sabay hikbi sa harapan niya .. hindi ko namalayan na umiiyak na rin pala si Jesse at sabay tanon, “ sino ba?” wala akong sinagot kundi iyak laman. “si jennifer ba?” naptango nalang ako. Niyakap ko siya alam kong selfish ako sa mga panahong iyon dahil hindi ko man lang iniisip na masasaktan si Jesse. Alam ko naman na mahal ako ni Jesse ngunit wala akong ibang mapagsasabihan ng mga oras na iyon kundi siya lang.
Sa halip na siya ay magalit, dinamayan pa niya ako at sinabing “ Kung mahal mo talaga si jennifer, just support her on what she wants, I know its hard but that’s life, alam kong mahirap ang sitwasyon nyong dalawa dahil matalik kayong magkaibigan .. pero isipin mo na lang na mapapasaya ko rin siya king susuportahan mo siya” Wala pa rin akong imik at patuloy na umaagos ang luha. “ Andito naman ako handang dumamay sa’yo” hinawakan nya magkabilang pisngi ko at ang tanging nasabi ko “salamat” Hinalikan nya ako. Hindi na ako pumalag at akoy nagpaubaya. Ang nasa issip ko na sana naging babae na lang si Jesse para hindi mahirap sa aking na mahalin siya…
ITUTULOY…..
No comments:
Post a Comment