I Had A Bestfriend (Part 5)

By: Ben

Dumating ako sa bahay ng buo naman at di nasaksak (joke lang po yun wag nyo po akong awayin).
Ate: O bat ginabi ka? Kanina ka pa hinihintay ng Dad mo. Nasa kwarto mo siya.
Wadapak naman kung kelan gusto kong mapag isa, tsaka pa bumisita si Dad. Alangan namang i-leave me alone ko siya eh minsan na nga lang bumisita.
Umakyat na lang ako. At yun nga andun si Dad nakahiga sa kama ko. Tulog na ata. Lagi naman kasi siyang pagod eh. Di ko nga alam trabaho neto eh, pero ang alam ko mayaman sya. Di man lang ako binabahagihanan.
Ako: Dad! Gising! Dun ka sa sahig!
Dad: Tang ina naman anak oh. Ansarap ng tulog ko eh.
Ako: Grabe ka Dad. Buti wala dito si Mom kundi nasapak ka nanaman nun. Anlutong eh.
Dad: Para namang di ka nagmumura. Hipokrito ka din Nak eh.
Ako: Syempre pag anjan si Mom kelangan magpakabait.
Dad: Problema eh wala sya. So yeah. Boys do what they want.
Ako: Bat nga pala kayo napadalaw? May pera na ba ako?
Dad: Tong batang to mukhang pera? Bakit pangdedate mo?
Ako: I’m single for like 2 years. Grabe Dad wala nang update sakin. Di mo na ako mahal. Tsk.
Dad: Di ka naman kasi nagkukuwento. I feel bad as a father. Pakiramdam ko di ako naging mabuting ama sayo.
Ako: Wag ka nga Dad. Ako dapat nagdadrama.
Dad: Okay. Pumunta ako dito para sabihin sayo na alam ko na.
(Aba’y putang ina muntik na akong masuka sa sobrang bilis na nawala yung dugo sa ulo ko. Kinabahan talaga ako)
Dad: Namutla ka yata.
Ako: DAD NAMAN EH. MALAY KO BA JAN SA NALALAMAN MO.
Dad: May tinatago ka no?
Ako: Wala ah. Nakakatakot lang talaga yung ganyang linya.
Dad: Ano yun Nak? Sabihin mo na. I won’t judge.
Ako: It’s nothing. Ano muna yang nalalaman nyo?

Dad: Ano muna yang tinatago mo? May bagsak ka ba? Di ka na virgin? May nabuntis ka ba? Yay may apo na ako!
Ako: Ay hala Dad gusto mo na ba magka apo eh ambata mo pa? Gusto nyong magaya ako sa inyo?
Dad: Bata pa ba ang 35? Joke lang anak. Magtrabaho ka muna bago magkaanak. Wag mo kaming gagayahin na 18 pa lang eh nagputukan na.
Ako: Dapat kasi gumagamit ng proteksyon eh.
Dad: Aba’y tinuruan pa ako.
Ako: Ano na nga kasi yang nalalaman nyo?
Dad: Alam ko nang sembreak nyo na ngayon. KAYA GAGALA TAYO NG MOM MO BUKAS! Kaya kung gusto mo eh magsama ka ng friends mo. Ay oo nga pala, ilang taon ko na atang di nakikita si Joshua. Di na ba kayo friends?
Ako: I dunno, we just... grew apart. I guess.
Dad: Aw that’s sad. Y’know what, I’ll tell you a story of mine. Pero please lang don’t judge me. I think this is the right time para ikwento ko sayo ang dahilan kung bakit ganito ang sitwasyon naming ng Mom mo.
Ako: Dad are you sure you’re okay with that? Ilang beses ko na kayong kinukulit jan ni Mom pero ayaw nyong sabihin.
Dad: Kaya nga ikukuwento ko na ngayon eh, nakikinig ka ba?
Ako: Okay okay.
Dad: Just don’t say anything until I’m done, okay?
Ako: Sure. Teka bubuwelo lang ako.
Dad: Bubuwelo?
Ako: THIS IS YOUR HISTORY WITH MOM. COULD I AT LEAST PREPARE MYSELF?!
Dad: Suit yourself. But I’ll start na kasi may lakad pa ako mamayang 11. I’m a busy man you know.

-FLASHBACK DAD’S VERSION (Jusko di po ito verbatim)-
Benedict (Dad): Tara, Tinoco tayo?
Jose: Sus titignan mo lang nanaman si Rose (Mom) eh.
Benedict: Ikaw ba walang gustong palaging nakikita?
Jose: Meron. Pero di ko na hinahanap. Nakikita at nakikita ko pa rin naman kahit di ko hanapin eh.
Benedict: Hala di ka na nagsasabi sa akin ah.
Jose: Saka na. Pakabusy ka muna jan sa Rose mo.
Benedict: Edi tara na nga.

I was just an Architecture student just like you in the same university when I met your Mom. AB student sya nun. Di ko na maalala course nya basta AB sya. Jose, a Medical Technology student at that time, was my bestfriend since high school. First year college nang una kong makilala ang Mom mo, pero agad ko na syang nilandi. Nilandi in the sense na nagpakilala ako, nagbigay motibo and such. Since iba pa ang panahon noon kahit papaano, hindi agad sya bumukaka sa harap ko. Instead gusto nya talagang ligawan ko sya para daw maprove ko ang pagmamahal ko sa kanya.
It was second year nung may sinabi sa akin si Jose.
Jose: I’m gay Benedict. Sorry kung ngayon ko lang nasabi. Sobrang takot lang talaga ako nab aka layuan mo ako. I don’t want our friendship to be over but I think you need to know this bilang kaibigan ko.
Benedict: What?! Di ka naman mukhang bakla ah. Naguguluhan ka lang Jose. You need to snap out of this ridicule. Nasa Catholic school ka tandaan mo. What if malaman to ng iba? Gagawin ko ang lahat maging lalaki ka lang ulit.
Jose: You don’t understand Nick. You can’t ungay the gay. Ganito na ako. Now if you don’t accept me, sorry but I think this is the end of our friendship. And oh kilala mo ba si Alejandro? Yeah that classmate of mine. He’s my boyfriend. At mahal naming ang isa’t isa. Alam ko yan.
Benedict: No Jose. Don’t be delusional. Hindi ka bakla.
Jose: Ikaw ang huwag maging delusional. Sorry Nick.
Benedict: No don’t be sorry. It’s not your fault. Impluwensya siguro to nung Alejandro. You need to stay away from him. Hindi ka bakla Jose. I can’t accept that.
Jose: You’re a homophobe Nick. Gays and homophobes are not meant to be friends. We need to stay away from each other.
Benedict: Oh please don’t do this to me… Ayoko lang na husgahan ka ng iba. Ayoko lang na baka pati yang pangarap mong maging doctor ay macompromise. Jose, ang mundo ay mapanghusga. I don’t want you to be hurt in every way I know. I am your friend, your bestfriend. Please naman, your’e just confused.
Jose: Sorry but I made my choice. Now if you really are my friend, you would accept me and protect me from other’s judgement or stay away from me and stay away from my life.

Pagkatapos noon ay umalis na lamang siya ng walang sabi. Hindi lang siya umalis sa tabi ko, kundi sa buhay ko na din. I don’t know what I would feel. Mahal ko si Jose bilang bestfriend. Or maybe more. Ugh now I think I’m the one confused.
Simula nang araw na yun, hindi na kami nagusap o nagkita ni Jose. Natuon ang atensyon ko kay Rose na hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sinasagot. Minsan ay naitanong niya sa akin ang nangyari sa amin ni Jose, kung bakit di kami magkasama.
Rose: Oh hey Nick. Bat di mo na kasama palagi si Jose?
Benedict: I dunno, maybe we just grew apart.
Rose: That’s sad. I mean saying ang friendship nyo kung di nyo man lang pageeffortan i-keep. Hey di ako nakikialam ah. Just saying my thoughts.
Benedict: No it’s okay. Tsaka di lang naman ako ang kaibigan ni Jose eh.
Rose: Yeah. Nakikita ko nga siya with Alejandro. He’s pretty famous sa college namin.
Benedict: And why is that? Pharma siya ah.
Rose: Ano ka ba? Di mo ba nakikita kung gaano kapogi yung tao. I mean, he’s not really my type, but yeah hindi mo maikakaila.
Benedict: Yeah sure. Kung alam nyo lang.
Rose: What?
Benedict: Nevermind. Wanna eat?
Rose: Di na. Busog pa ako eh.

It was third year nang mangyari ang pinaka hindi ko inaasahan. Nasa club kami ni Rose noon.
Rose: Hey I think that’s Jose with Alejandro.
Benedict: Bakit dito pa nila napiling maglandian.
Rose: Ano?
Benedict: Wala.
Rose: Tara puntahan natin.
Wala na din akong nagawa kasi baka mag isip siya ng iba kapag di ako pumayag.
Alejandro: Hey Rose, Nick. Andito din pala kayo? Lemme buy you some drink.
Rose: Salamat. Huy Nick dito ka nga. Parang di ka naman kaibigan dito eh.
Benedict: Sure. Hi Jose, Alejandro.
Jose: Hello. Anong ginagawa nyo dito?
Rose: Magdadasal ata kami Jose. Hahaha ano ba syempre party. Bakasyon eh. And puro stress na tayo neto sa pasukan since fourth year na.
Alejandro: Sinabi mo pa. You two are pretty lucky you don’t have to go to med school.
Rose: Mayaman kayo eh. Libre pagamot ko ah.
Alejandro: Liban na lang kung magkakasakit sa utak, libre ka sa kin. Future neurosurgeon here eh. Hahaha.
Rose: Susyal, ikaw ba Jose anong ispespecialize mo?
Jose: I dunno. Baka clinical pathology or pedia.
Rose: Cool. Oh pagnagkaanak ako ah. Oy Nick galaw naman jan, baka mastroke.
Benedict: Sorry medyo may tama na ako eh.
Alejandro: Uhm hey guys I’ll just talk to Nick here ah. Stay put.

Inaakay ako palabas ni Alejandro.
Alejandro: Pare ano bang problema?
Benedict: Wala naman. Medyo nahihilo lang talaga ako.
Alejandro: Tang ina naman eh. Hindi mo man lang ba kakausapin si Jose. Namimiss ka na nung tao eh.
Benedict: Oh don’t you even dare go that far.
Alejandro: Oh you know I’m daring to go THAT far.
Benedict: Kung di mo sya hinawaan ng kabaklaan mo edi sana hanggang ngayon magkaibigan kami.
Alejandro: Kung hindi ka sana gago edi sana magkaibigan kayo hanggang ngayon.
Benedict: Bat ba nangingialam ka?
Alejandro: Kasi mahal ko siya. Ayoko siyang nasasaktan.
Benedict: For fuck’s sake bakit siya nasasaktan?
Alejandro: Gago ka ba talaga? O sadyang manhid ka lang? He’s been inlove with your for five fucking years!

Natigilan ako sa sinabi niya. Di ko alam na ganun ang nararamdaman ni Jose sa akin. Hindi naman kasi halata sa kanya. Pero ngayon, medyo naliliwanagan na ako. Kung bakit niya ako sinundan sa university ko kahit pinipilit siyang magpremed sa ibang bansa. Kung bakit kahit pangumaga lang lahat ng klase niya ay hinihintay niya ang dismissal ko. Kaya pala lagi siyang nagpapaturo ng math sa akin, para lagi siyang may dahilan na makasama ako. Kaya pala nalungkot siya noong malaman na may gusto ako kay Rose. Kaya pala hindi siya nanliligaw kahit na andaming naghahabol sa kanya. Kaya pala. Dahil sa nalaman ko ay unti-unting nagising ang emosyong matagal ko nang pinatay. Kinalimutan.
Benedict: Bakit ngayon ko lang to nalaman?
Alejandro: Bakit? May magbabago ba kung matagal mo nang alam na may gusto siya sayo? Ano yun? Para mas matagal mo na siyang iniwan sa ere?
Benedict: You don’t know a thing! Fuck you.

Pumasok akong muli sa club at hinila palabas si Jose. Nagulat siya sa inakto pati na rin si Rose. Sinabi ko na lang na babalik ako. Nakita din namin si Alejandro sa labas at sinabing bantayan niya si Rose.
Benedict: Mag uusap lang kami.

Sumakay kami sa sasakyan ko at pumunta sa dorm ko.
Jose: Bat mo ako dinala dito?
Benedict: Bat di mo sinabi sa akin na may gusto ka sa akin?
Jose: Para ano? Ipahiya ang sarili ko?
Benedict: Just listen to me please. I loved you. Pero pinatay ko tong nararamdaman ko kasi ayoko. Ayokong masabihan ng bakla. Ayokong masira ang pagkakaibigan natin. Natatakot ako.
Jose: Now this is the consequence for your cowardness. Hindi na kita mahal Nick. I have Alejandro at alam kong mahal niya ako.
Nagsimula na akong umiyak. Umupo sa tabi ko si Jose at niyakap ako.
Jose: You know what? You’re a coward. But I understand. Ganyan din ako, It took time for me to admit it to myself. And a longer time to admit it to you. Pero sorry kung di ko sinabi sayo agad. God’s will to na hindi maging tayo. You have Rose and I have Alejandro. But atleast we’ve got to know each other better.
Benedict: I think we need to go back. We have people waiting there.
Jose: Sure. Baka nagaalala na sila kasi antagal natin.
Benedict: Can I ask a favor?
Jose: Kung kaya ko ba gawin eh.
Benedict: Can I atleast kiss you?
Jose: Para namang may mamamatay sa atin eh.

Akala ko di granted yung favor ko pero nagulat ako ng kiniss niya ako. It was just a small peck on the lips but it felt great. Hanggang ngayon ay kinikilig pa rin ako tuwing maaalala ko.
Jose: Friends?
Benedict: Best friends.

Bumalik na nga kami sa club. Pagbalik namin ay lasing na lasing na si Rose. Hindi na ito makapaglakad ng maayos at nagwawala na halos. Kaya nagtulong kaming tatlo na ipasok siya sa kotse ko. Ilang kalmot lang naman ang naabot namin.
Rose: You know what? I think I’m inlove with you Nick. I love you Nick. Can I ride your dick? Hahaha. They rhymed.
Benedict: You’re just drunk. Malapit na tayo sa inyo.
Rose: Wala sila Mommy sa bahay ngayon. Walang mag-aalaga sa akin. Sa inyo na lang tayo.
Benedict: Okay fine. No funny things ah.
Rose: Yeah no funny things. Promise.

Nakarating kami sa bahay. Inihiga ko na siya sa kama nang hilain niya ako at halikan.
Benedict: I said no funny things.
Rose: Yeah. No funny things. Just naughty… naughty things.

Sinimulan na nya akong hawakan sa aking pagkalalaki. At bilang lalaki pa rin, natupok na din ako ng libog. At dun ka na naming simulang gawin. Ayoko na idetalye kasi baka matrauma ka pa. Kinabukasan ay nagising ako sa sigaw niya.

Rose: Anong ginawa mo sa akin Nick?! Hayup ka!
Benedict: Let me explain Rose. You seduced me to do it.
Umiyak siya. Walang nagawa ang consolation ko sa kanya.
Rose: Paano ko to sasabihin kila Mommy. I’m still 18. Hindi pa ako graduate. Papanagutan mo ba to?
Benedict: Di pa nga alam kung may nabuo eh.
Rose: Gago ka pala eh. Paano kung meron? Nako wag mo akong matakastakasan ah.
Benedict: Of course I won’t. Kung gusto mo ibigay mo sa akin si Baby after mong manganak eh. But please don’t dare to abort that child.
Rose: Paano kung si Mommy ang may gustong ipa abort ito?
Benedict: Edi magtago ka samin. I know Dad will understand.
Rose: Kaya pala andali lang sayo ito ano? Di ko alam kung paano ako haharap sa kanila. Pano na lang kung lumaki na ito?
Benedict: We’ll talk to your Mommy.

At yun nga nabuo ka. Noong una ay hindi pumayag ang lola mo. Pero napilit namin siya ng lolo mo. Tumigil ng isang taon ang Mom mo para ipagbuntis ka. After mong mapanganak ay nagpatuloy siya ng pag-aaral. Habang nag-aaral ang Mom mo ay nagtatrabaho na ako under Dad’s company. After nya grumaduate ay nagpakasal kami. After ilang years ay naramdaman naming wala nang spark sa amin ng Mom mo kaya we decided to go on our separate ways. Sila Jose at Alejandro naman ay nagpakasal na sa New York recently. Yeah that Jose is your Ninong Jose, pedia mo. It was quite embarrassing telling this to you. I hope you accept me as you father pa rin kahit ganito ako.”
Natapos siya nang naluluha.

Ako: What the fuck Dad? You’re crying?
Dad: Why? Masama? Medyo masakit lang talaga maalala yung kay Ninong Jose mo.
Ako: Plot twist eh. Landi mo Dad. Pinagsabay mo sila Mom at Ninong.
Dad: Hey! Nagkiss lang kami ng Ninong mo. No biggie. Ang Mom mo ang wild. You wanna know what happened in details?
Ako: Oh nako tignan mo Dad 11 na oh. Kelangan mo nang umalis.
Dad: As if ikukuwento ko sa iyo. Baka itry mo pa sa iba. Ito na aalis na po. And thank you, kasi hindi nagbago ang pagtingin mo sa akin. You don’t know how relieved I am.
Ako: Basta naging mabuting kayong magulang sa akin, kahit chumuchupa ka pa, mahal pa rin kita Dad.
Dad: Woah I won’t go that far Nak. By the way, I’m bi. Pero so far wala pa rin akong lovelife. And I don’t want to have one. Okay ka na sa akin. Tingin ko ganun din ang Mom mo, kaya maswerte ka sa amin.
Ako: I know Dad. Masuwerte ako sa inyo. Pero please, ayokong mangyari sa akin yang trahedya sa lovelife nyo. Ayokong tumandang walang asawa.
Dad: If you’re gay, I’d recommend Joshua to be your partner in life. Hahaha. I’ll be going na. Ingat ka.

I think alam ko na yung “alam” ni Dad. But please, sana mali ako. That moment na sinabi ni Dad yun sa akin ay natigilan talaga ako. Hindi na tuloy ako nakapagpaalam sa kanya. Di bale may gala naman daw kami bukas. And I really want Joshua to come with us.

____________________________________________________
Medyo filler lang po ito but I think and I guess medyo essential sya sa mga nangyari (since November pa ang time nung nangyari ito). Sorry po dun sa naartehan sa sinabi kong di ko na itutuloy pag konti na lang yung readers, yeah sorry po kasi kahit konti na lang sila, readers pa rin sila so I'll continue writing kahit iisa na lang magbabasa :)
So dun sa kabuilding ni Joshua, wag mo na hanapin. Baka laiitin mo lang sya huhu T^T
Thanks po sa lahat ng readers ko kahit hindi ito pure sex eh may mga nagbabasa pa rin :D