Umuulan (Part 1)

By: Anonymous

Nagising ako sa tawag sa telepono: Si Ninong Troy. Isang masamang balita ang pinaalam sa akin, kasing-sama ng panahon. Naaksidente daw si Papa: nadulas  sa hagdan, nahulog,  gumulong pababa.

Agad naman akong nagpunta sa ospital kung saan siya dinala.

Nakarating ako sa ospital makaraan ng halos dalawang oras. Matindi kasi ang trapiko dahil na rin sa mga bahang daanan. Dumiretso ako sa Emergency Room. Nakahiga si Papa, nakasplint ang pareho niyang kamay. May bandage din na nakapulupot sa kanan nyang paa. Kinuwento ni Papa ang buong pangyayari. Sabi ng doctor, kailangan daw operahan ang kanyang kanang kamay na nagtamo ng pinakamatinding bali. Di nya ito maigalaw.  

Sa kamamadali ko kanina wala akong nadalang damit o pagkain. Konti lang din ang perang nadala ko. Mabuti na lang nandun si Ninong. Sya na muna ang nagbayad ng Xray, swero at iba pang gamot ni Papa. Sasagutin naman daw ng kumpanya ang lahat ng gastusin sa ospital.

Sinamahan kami ni Ninong hanggang ma-admit si Papa. Mag-aalas siyete na rin nang maiakyat siya sa isang semi-private room. Malaki ang kwarto, pangdalawang pasyente pero sa ngayon solo namin ang room. Maayos naman sa loob: may aircon, may refrigerator at may sariling CR.

 Makaraan ang ilang minuto, nagpaalam na si Ninong. Tawagan na lang daw namin siya kung may problema. Babalik daw siya bukas ng umaga.

Pagkaalis ni Ninong, may kumatok sa pinto. Akala ko may nakalimutan siyang kunin o sabihin. Pumasok ang isang lalaking nakauniporme. May dala-dalang pagkain. Hapunan na nga pala. Sumilip ako sa bintana, malakas pa rin ang ulan sa labas.

Tinanong ko si Papa kung gusto na niyang kumain. Sabi niya kanina pa raw siya gutom. Binangon ko sya kaunti. Dahil di niya maigalaw ang kanyang kamay, ako na ang nagsubo sa kanya ng pagkain. Konti lang ang nakain nya. Ako na ang nag-ubos ng natirang pagkain.

In-on ko ang telebisyon. Laman ng balita ang hagupit ng bagyo. Signal#2 daw dito, inanunsyo na ring wala pa kaming pasok bukas. Mabuti naman at may makakasama si Papa dito sa ospital.

 ---

Tinawag ako ni Papa. Naiihi daw siya. Tinulungan ko syang bumangon at tumayo papuntang CR. Mabigat si Papa dahil na rin sa laki ng kanyang katawan, pero nakaya ko naman siyang alalayan. Kinuha ko ang swero nya at dahan-dahang nagtungo sa CR.

Pagdating sa CR, napaisip ako kung paano makakaihi si Papa. Tinanong ko siya kung gusto niyang umihi nang nakaupo pero nahirapan siyang ibend ang kanan nyang tuhod.  Tatayo na lang daw sya.

Bigla akong nahiya nang sabihin nyang ibaba ko raw ang suot nyang underwear. Napatigil ako. Tumingin ako sa kanya. Sinabihan nya akong bilisan ko raw, ihing-ihi na sya. Sige na nga, walang malisya. Kailangan ko syang tulungan.

Itinaas ko ang hospital gown ni Papa. Nakaputing underwear sya. Dahan-dahan ko itong ibinaba. Nahihiya ako. Kinakabahan. 

Tumambad sa akin ang kanyang titi. Maliit, malambot, payat, makapal ang bulbol na nakapaligid.

Binaba ko ang brief niya hanggang taas ng kanyang tuhod. Lumapit si Papa sa bowl. Tumayo naman ako sa likod niya. Nahihiya pa rin sa nangyayari.

Napansin kong nahihirapang umihi si Papa. Umiiri na siya pero wala pa ring ihing lumabas. Sinabihan niya akong pindutin ang kanyang puson. Pumunta ako sa gilid niya, saka sinunod ang pakiusap niya.

Habang pinipisil ang puson niya para makaihi, nakapikit naman si Papa. Umiiri. Ihing-ihi daw sya pero nagtataka siya kung bakit walang lumalabas. Lalo ko namang napansin ang kanyang ari. Malambot ito, payat, mga tatlong pulgada ang haba. German cut, mas maganda ang pagkakatuli kaysa sa akin. Kapansin-pansin ang ulo ng kanya: mala-kabute, malaki, mamula-mula. Napangiti ako. Alam ko na kung kanino ako nagmana. (Pero sa totoo lang, sa laki ng katawan ni Papa, akala ko mas malaki ang kanya. Hehe)

Pinisil ko ang ulo ng kanyang ari. Nagulat si Papa. Napatingin sa akin, saka muling pumikit. Ipinaliwanag kong ginagawa ko iyon sa tuwing nahihirapan akong umihi.Napansin ko ang biglang pagkislot ng kanyang titi. Tila nabuhayan.  Muli kong hinawakan ang kanyang ari, muling pinisil ang ulo habang ang isa ko namang kamay ay nasa puson niya. Pakaraan ng ilang segundo, nakaihi rin si Papa, pero kaunti lang. Madilaw. Mukhang nahirapan syang umihi.

Muli kong inalalayan si Papa pabalik sa kama. Habang dahan-dahan kaming naglalakad, pumasok ang isang babaeng nurse. Sinabihan nya kaming bawal daw tumayo si Papa. Humingi na lang daw sana ako kanina sa Nurse Station ng bedpan o plastic urinal.

Pagkabalik ni Papa sa higaan, kinuhanan siya ng BP at temperature. Medyo tumaas daw BP niya. Napagod siguro kanina. Tinanong ako ng nurse kung gaano kadami ang naiihi ni Papa, sabi ko konti lang, wala pang kalahating tasa. Nagsulat ang nurse sa isang papel saka siya umalis.

---

Tumawag si Mama sa cellphone ko. Oo nga pala, di ko siya nasabihan kaagad kanina! Nabilataan daw niya mula kay Ninong ang nangyari kay Papa. Tulog na noon si Papa. Gigisingin ko sana sya noon pero sabi ni Mama wag na raw, hayaan na lang daw munang makapagpahinga si Papa. Ako na lang ang nagkuwento kay mama ng buong pangyayayari. Sinabihan ko rin si Mama na okay naman si Papa para di na rin siyang masyadong mag-alala. Sinabi kong maayos namang nakakausap si Papa, di naman siya agaw-buhay. Hindi lang niya maigalaw ang kanan niyang kamay na nangangailangan ng operasyon ayon sa doctor.  Sinabi ni mama na magpapadala daw siya bukas ng pera. 

---

Ala-dose na ng hatinggabi. Sumilip ako sa bintana. Malakas pa rin ang ulan sa labas. Baha ang kalye. Tumingin ako kay Papa. Mahimbing pa rin siyang natutulog. Humihilik pa nang mahina. Nakaramdam na rin ako ng pagod. Humiga ako sa maliit na couch sa tabi ng bintana.

---

Nagising ako sa tawag ni Papa. Naiihi daw ulit siya. Agad naman akong lumabas at nagtungo sa Nurse Station. Napatingin ako sa aking relo: alas-kwatro na ng umaga. 

Bumalik ako kay Papa na may dalang plastic na parang pitcher na ihian.

Itinaas ko ang hospital gown ni Papa.  Napansin kong nakabukol ang harapan niya. Tumingin ako kay Papa, nakapikit siya. Binaba ko ang brief niya hanggang tuhod.

Tama ang hinala ko. Matigas ang titi ni Papa. Pinoy size. Mga limang pulgada ang haba. Maitim, payat, nakailing sa kanan. Pero kapansin-pansin talaga ang ulo. Kakaiba ang hugis. Matulis. Mataba. Mapula.

Pinatagilid ko sa kaliwa si Papa. Inilapit ko ang ihian sa kanya. Kaunti lang ang naihi niya. Hirap pa rin sya.

Sinabihan ako ng nurse kanina na sukatin ko daw ang ihi ni Papa saka isulat sa papel na ibinigay nya sa akin.  Agad ko naman itong ginawa pagkatapos umihi ni Papa. Sinalin ko sa isang measuring cup ang kanyang ihi: 20mL.

---

Alas-siyete na ng umaga. Nabigay na ang agahan ni Papa pero tulog pa rin siya. Hihintayin ko na lang siyang gumising.

Makaraan ang ilang minuto may kumatok sa pinto.

Pumasok ang isang batang doctor. Nagpakilalang medical intern ang lalaking pumasok. Kakabitan daw niya ng sonda si Papa.

Ginising niya si Papa. Ipinaliwanag at ipinaalam ang gagawin. Iminulat ni Papa ang kanyang mga mata, medyo antok pa rin pero pumayag naman siya.

Hinanda ng doctor ang mga kanyang mga gamit: may gloves, bulak, betadine, langis, tape, at ang catheter. Pagkatapos, ibinaba niya ang suot na brief ni Papa. Nakapikit si Papa. Ako ang nahihiya sa kanya!

Sinuot ng doctor ang gloves. Hinawakan niya ang titi ni Papa. Hinila niya ang ulo pataas, saka dahan-dahang pinisil ang ulo, pababa hanggang sa puno ng ari. Inulit niya ito ng ilang beses, parang sinasalsal  ang titi ni Papa hanggang sa tumigas ito. Napatingin ang doctor sa akin. Sinabi niyang mas madali daw maipapasok ang sonda at hindi rin ganun kasakit ang mararamdaman kapag nakatayo ang ari.

Kinuha ng  doctor ang bulak na may betadine. Pinahid sa titi ni Papa. Pataas. Pababa. Hindi ko alam kung bakit pero tinitigasan ako habang pinapanood ang ginagawang iyon ng doctor! Pagkatapos, kinuha naman ng doctor ang catheter. Pinahiran ng langis ang dulo ng rubberized na tubo. Muli niyang hinawakan ang ari ni Papa. Hinila ang ulo pataas. Binuka nya ang labasan ng ihi saka pinasok ang tubo. Napahinga ako ng malalalim! Dire-diretsong pinasok ang kabuuan ng tubo. Parang ako ang nasasaktan sa nangayayari! Napatingin ako kay Papa. Wala naman siyang reaksyon.  Nakapikit pa rin. Mukhang walang sakit na naramdaman.

Halos mapuno ang urine bag sa dami ng ihi ni Papa. Pagkatapos lagyan ng tape ang catheter, nagpaalam na ang doctor.

Pagkatapos ng ilang minuto, may kumatok sa pinto.: si Ninong Troy, may mga dala-dalang tubig at pagkain.

ITUTULOY.