Torchwood Files (Part 4)

By: Torchwood Agent No. 474

Note: Guys, if you read the 1st part of my story, it was written that the protagonist, si Master Sasha, works for Torchwood. Torchwood is a secret military organization that handles aliens from outer space and any other extraterrestrial activities. Since may ‘aliens and extraterrestrials’, it only means that the genre of my story is sci-fi. I hope di kayo ma-disappoint sa kwento ko kahit sci-fi siya. And since sci-fi ang kwento ko, expect na po na may KONTI LANG NAMAN na delay sa updates ng kwento since I still need to do some scientific research para ma-sustain po ang pagka-sci-fi ng story ko, plus I’m still a student po so inuuna ko minsan ang mga school works ko. Pero rest assured na mas gagandahan ko pa po ang kwento ko as the story progresses. Thank you po for reading my story.
     This is where the sci-fi part starts to kick in.
THE MOMENT RIGHT AFTER NATAPOS MAG-SEX SINA SAMUEL AT MASTER:         
          Hinugot na ni Samuel ang burat niya mula sa loob ni Master; umagos agad ang ilan  sa mga tamod niya sa butas ng kinantot niya. Pawisan ang dalawang binatilyo dahil sa nangyari sa kanila. Dahan silang tumayo para magbihis. Nagsalita si Samuel.
     “Kuya, ang sarap.”, sabi niya sabay ngiti, “’Wag ka na po magdamdam dahil may nangyari ulit sa atin. Ginusto ko naman rin po eh.”, he added.
     “So di ka galit sa akin?” I asked na nakangiti.
     “Opo kuya. Nga pala, secret lang natin ‘to ah, and ‘pag may time, gawin ulit natin ‘to!”, sambit niyang nakangiti, “Isa na namang way para mag-bonding tayo.”
     “Sige ba!”, abot tenga ang ngiti ko, nagbuntong hininga at nagsalita ulit, “Bunso, salamat sa pagtanggap mo sa akin ah, salamat talaga. Pinasaya mo ako. And hayaan mo, mas magiging mabuti akong kuya-kuyahan sa ‘yo. Para saan pa’t wala akong tunay na kapatid, ikaw lang ang natuturing kong kapatid eh.”, dugtong ko, abot tenga pa rin ang ngiti ko. May konting halong libog ang nararamdaman ko since game siyang mag-sex kami ulit, but that’s nothing compared to the acceptance and the brotherly treatment we gave to each other.
     “Wala ‘yun kuya. Favorite kuya kita eh. And, di na ako virgin sa wakas!”, Samuel proclaimed proudly, “Sarap pala talaga ng sex kuya. Hahanaphanapin ko ‘to.”, he continued sabay akbay sa kausap.
     “Ako rin bunso.”, I agreed, “Alam mo bang matagal na kitang pinagpapantasyahan? Sarap mo kasi tingnan eh.”, he added with a grin in his mouth, lust in is being.
     “Oh? Talaga kuya?”, he laughed, “Paano pa ba naman pong di mo’ko pagpantasyahan eh hot ako kuya!”, paghahambog niya na nakangiti.
     “Ulol! Mas hot ako, mas developed ‘tong katawan ko, mas may talent ako sa ‘yo, diba nga nagpapaturo ka lang sa akin sumayaw? Edi mas lamang ako, and kung makakantot ka kanina sa ‘kin wagas! Mukhang gigil na gigil ka sa akin kanina kaya di mo napigilan sarili mo!”, I announced proudly sabay pa-show-off ng katawan ko, “Edi mas hot ako!”. Umakbay ako sa kanya.
          Nagtawanan kami at yakapan, mejo bromance. After which nagsimula na kaming magpatuloy sa pagbibihis. Akmang susuotin na ni Samuel ang kanyang puting brief ngunit kinuha ko ito. He tried to retrive it pero ayoko.
     “Bunso, akin na lang ‘to. Remembrance.”, sabi ko sabay amoy sa brief niya at ngumiti.
     “E pa’no po ako?”
     “’Wag kana mag-brief!”, biro ko sabay konting tawa.
     “Kuya naman eh! Sigi na nga po.”, halatang napilitan siya sa sagot niya, kaya tumayo ako at hinalikan siya sa labi. Soft kiss.
     “’Wag kana magtampo bunso.”, sabi ko sa kanya as a form of comfort, tapping his left shoulder. Lumaban siya ng halik.
     “Kuya, sex tayo ulit!”, yaya niya, ngunit bago pa ako makasagot ay narinig namin pareho na tumunog ang doorbell sa gate ng bahay nila.
          Nabulabog kami saglit at dali-daling dumungaw sa bintana. Nakita namin doon ang mga magulang ni Samuel. Nabigla kami sa aming nakita at nagmadaling magbihis ng aming mga damit. Nilagay ko ang brief ni Samuel sa bulsa ko habang nagmamadali kaming bumaba papunta sa gate para pagbuksan sila.
          Pumasok ang mga magulang ni Samuel at binati ko sila. They gave a smile as a reply, wala silang kaalam-alam sa ginawa namin ng kanilang anak.
     “O, ba’t parang pagod na pagod kayo mga anak?”, tanong ng papa ni Samuel.
          Bago pa ako makapagdahilan ay nagpalusot na agad si Samuel na nagpaturo kuno ulit siya ng sayaw sa akin, kaya napa-oo na lang din ako. Nang makapasok na kaming apat sa loob ng kanilang bahay, nagsalita ulit ang mama ng bunso ko.
     “Ganun ba? O sige, Sasha, since tunuturuan mo ng sayaw ‘tong anak namin, halika samahan mo kami at dito kana mag-dinner.”
     “Hala ‘wag na po. Nakakahiya.”
     “Sus! Huwag ka nang mahiya anak. Malakas ka sa anak namin eh kaya malakas ka rin sa amin.”, sagot ng papa niya na nakangiti.
     “At isa pa kuya, wala ka naman pong hiya eh, kaya ‘wag kana mahiya!”, pilosopong sabi ni Samuel na tumatawa.
     “Sira!”, reaksyon ko sa sabi niya, “Pero sige po, kung ‘yan ang gusto ninyo edi game ako.”, sabi ko sa mga magulang ni Samuel at nagtawanan kaming lahat.
          Tumulong kami ni Samuel sa nanay niya sa pagluluto ng hapunan namin. Bulalo ang ulam, isa sa mga paborito kong putahe. While helping his mother, the three of us are having a great time. Ang maganda pa is palabiro ang mama ni Samuel kaya habang nagluluto e nagtatawanan kami. D’un ko din nalaman na solong anak si Samuel dahil may problema sa matres ang nanay niya. Pwede pa siyang mabuntis pero risky na sa kanyang kalusugan, kaya minabuti na lang nila na ‘wag nang sundan si Samuel. And para mas matuwa ang mga kasama ko sa kusina eh kumakanta-kanta rin ako at natutuwa sila sa ganda ng boses kong pina-Ed Sheeran (naks!).
          Dahil sa bonding namin, marami-rami rin akong nalaman tungkol sa pamilya ni Samuel, like kada summer either pumupunta sila sa Davao with their other relatives here in Cagayan de Oro para bisitahin ang ilan nilang kamag-anak doon or nagbo-Boracay or Palawan sina Samuel ng pamilya niya. Nainggit ako sa mga narinig ko. Matagal ko nang gustong makapunta ng Palawan at Boracay dahil magaganda raw roon. Paborito raw ni Samuel ang chaolong na nakakain at nahahanap lang sa Palawan; mukha daw itong pho ng Vietnam. Other than that, I found out na dahil daw sa kalikutan ni Samuel noong bata pa siya ay sinubukan nitong umakyat sa puno at nahulog, dahilan para mabali ang kanang kamay niya when he was still 8 years old. Hilig din pala ng bunso ko na maligo sa ilong, ngunit di ganun kalinis ang Cagayan de Oro River, unlike dun sa isang ilong na paborito niyang liguan nila kapag nasa Davao sila dahil malinis doon.
          Hindi nagtagal at naluto na rin ang aming pagkain. After 30 minutes nilantakan na namin ito at grabe ang saya na nakapalibot sa bawat isa sa amin sa dining hall. Puro kwentuhan, tawanan, at kulitan. Magaling sumabay sa mga kabataan ang parents ni Samuel kaya siguro lumaking mabuti at matino ang kapatid ko; alam ng mga magulang niya kung paano magdisiplina ng anak in a lovingly cool way.

SAMANTALA, SA ISANG SECRET UNDERGROUND BASE SA CAGAYAN DE ORO CITY:
          Torchwood Institute – a secret military organization that handles aliens from outer space and other extraterrestrial events. Sa Cagayan de Oro City, nakatago ang Torchwood 26. Torchwood 26 handles extraterrestrial events and phenomenon all around Misamis Oriental province.
          Sa loob ng conference room ng Torchwood 26, may walong tao na nakaupong nagmi-meeting na umiiyak. Sa dulo ng conference table, may isang lalaking nasa around 15 years old na maputi, matangkad, slim pero may muscles, gwapo na maypagka-model ang dating ng itsura. Siya si Bryan, ang in-house physical chemist at leader ng Torchwood 26. Ang lalaking ito ay may hawak-hawak na kwintas na kulay orange ang bilog niyang pendant. Bakas sa kanila ang dalamhati sa pagpanaw ng isa sa kanilang kasamahang si Heicho na kamamatay lang ng araw na ‘yon.
     “Paano na ngayun ‘yan?”, tanong ni Nello, age 19, Torchwood 26’s in-house biologist and doctor, “Wala na si Heicho, pre.”, dugtong niya, patuloy ang pag-iyak.
     “He’s one of our best agents here sa Mis. Or.”, umiiyak na sabi ni Marcus, in-house mathematician and military strategist, age 21, “Of all people bakit siya pa? Bestfriend ko ‘yun eh!”, sabi niyang humahagulgol sa sakit na nadarama.
     “Bryan, anong gagawin natin? Nalagasan tayo ng isang kasama...”, tanong ni Hannah, age 20, Torchwood 26 psychologist and sociologist, “Nawalan tayo ng kaibigan. Pa’no na tayo?”, tanong niya ulit na tumutulo ang mga luha.
     “Bryan, ganito ba talaga rito sa organization na ‘to? May namamatay? Ang sakit eh!”, ani ni Sheila, girlfriend ni Bryan, age 16, the 2nd-in-command and technician.
          Tahimik lang si Bryan, malalim ang iniisip. Dahan-dahan niyang tiningnan isa-isa ang mga mata ng mga kasama niyang umiiyak sa hinagpis.
     “Parte ito ng trabaho natin guys. Parte ng tungkulin natin.”, paliwanag ni Bryan na nagpipigil ng mga luha, ngunit kahit gaanong pagpigil niya ay may mga konting luha pa rin na tumutulo sa mga mata niya.
     “Parte sa trabahong ‘to ang mamatay?”, umiiyak na tanong ni Luna, mataas ang boses nito dahil sa sakit ng emosyong nararamdaman, kini-question si Bryan. She’s 15, general services at Torchwood 26 inventor, “Pambihira naman!”, dagdag niya na umiiyak pa rin.
     “Walang kailangang mamatay, Luna.”, paliwanag ng lider nila, “Ngunit may mga bagay lang talaga na sadyang hindi natin nape-predict o nalalaman. Maging ako man din ay hindi ginusto ang pagkamatay ni Heicho.”, dagdag pa niya na di na napigilang lumuha ng lubusan.
     “Heicho...”, ‘yun lang ang tanging nasambit ni Arlene dahil di na niya napigilang umiyak para sa namatay na kasamahan. Siya ang diplomat at linguistics expert ng grupo.
     “Nakaka-miss si Heicho.”, sabi ni Marcus, “Sadly we cannot do anything to bring him back.”
     “Look at the irony, napapalibutan tayo ng mga advanced alien equipments to save lots of people from aliens pero magligtas lang ng buhay ng isa nating kasama di natin magawa.”, reklamo ni Hannah, “’Tang inang buhay ‘to.”
          Natahimik bigla ang kwarto. Mga mahihinang iyak lang ang naririnig sa tenga nang bawat isa. Habang tumutulo ang kanilang mga luha, nagtinginan sina Sheila at Bryan. Sa ilang saglit lang ay nagkaroon ng konting diterminasyon sa mukha ni Sheila habang nagbigay ng maliit na ngiti si Bryan, pagkatapos ay naging seryoso ulit ang mukha niya. Tiningnan ni Sheila ang mga kasama at nagsalita.
     “Guys, masakit pero kailangan nating tanggapin ang mga pangyayari.”, umiiyak na sabi ni Sheila, “We have to move on.”.
     “Tuloy ang buhay, guys.”, Bryan proclaimed, “Bale wala ang pagkamatay ni Heicho kung hanggang iyak lang tayo. Hindi ‘yun matatahimik kung iiyak lang tayo rito.”.
     “What shall we do then?”, Nello asked, his eyes still leaking.
     “Move on and back to work.”, reply ni Sheila, “Masakit mang gawin ngunit mas masakit kung magpapakalugmok lang tayo sa lungkot.”, dagdag pa niya sabay tayo para lumabas sa conference room papunta sa table niya para magtrabaho, umiiyak pa rin sa sakit, “Bryan, he left a lot of works to do. We need someone to attend to those things.”.
     “I will find a new personel to do it.”, Bryan answered in tears.
     “We will miss you, kuya Heicho.”, tanging nasabi ni James, 14 years old, Torchwood 26’s computer analyst and engineer. Crying, he spoke again, “Ako na gagawa ng cover story paano siya namatay.”, he added sabay tayo para punta sa desk niya.
     “Ihahanda ko na rin ang iba pang kailangan para sa cover story mo and ako na rin magche-check.”, Sheila responded, joining James. Nagsalita siya ulit noong nasa bandang pinto na siya ng conference room, “Bryan, magsimula ka nang maghanap ng papalit kay Heicho.”, sabi pa niya sabay tayo para pumunta sa desk niya para magtrabaho. After niyang bumalik, isa-isa nang nagsitayuan ang mga tao sa conference room kahit umiiyak papunta sa kani-kanilang mga work stations sa Torchwood 26 Base maliban kay Bryan na nagtagal muna ng ilang minuto para mas makapagluksa.

BALIK TAYO KINA MASTER AT SAMUEL:
          Since noong gabing nag-dinner ako sa bahay nila Samuel, hindi na ito nakabalik pa gawa ng pagka-busy naming dalawa sa kani-kanilang school works. Pasa ng requirements dito, pasa ng requirements doon, gawa ng reports para sa class na pinagawa ng mga tamad naming teachers, hectic na mga class sched and mga nakakapagod na mga school activities, napuno ang mga araw namin ng ganoon. Hindi namin namalayan na sa ka-busy namin eh October na pala. Malapit na ang sem break at makakapagpahinga na rin kami sa wakas nang matagal.
          Sa school, unang pinagre-recess ang mga 1st and 2nd year students then after nila, kaming mga 3rd at 4th years naman. One October Friday recess, nasa classroom ako kasama ang ilang barkada ko. Abala ako sa pagsusulat ng assignment ko sa geometry ko na nakalimutan kong gawin dahil sa mas inuna ko ang iba ko pang requirements, at siyempre, ang pagko-computer at gala with my barkada. Sa ilang sandali nagsalita ang isa kong kabarkadang si Jun.
     “Ui pre kain na tayo! I’m craving for burger.”, he invited, “Bro, mamaya na ‘yan. May oras pa naman eh. Kain tayo.”, he invited me with a smile.
     “Kayo na lang muna mga brad. I need to finish this assignment.”, I explained, “Baka makalimutan ko pang tapusin ‘to – patay ako sa teacher natin.”, I elaborated further.
     “Sus! Ganun? Edi gamitan mo ng charm si teacher.”, Armand, my other friend told me, “Pogi ka naman eh so she’ll be mezmarized with you and give you another chance.”, he added with a grin at nagtawanan kaming tatlo.
     “Sira! Sige gawin ko ‘yun para may bukol ako mula kay teacher!”, I sarcastically answered him, “Don’t worry malapit na ako. Una na kayo.”.
     “Are you sure about that? Baka malipasan ka ng gutom...” Jun asked in concern.
     “I’ll be fine, boys, and kung ganoon nga, let’s just say na nagda-diet ako?!”, I jested. They gave a small laugh, “I’ll follow you as soon as I am finished with my work.”, I said with a charming smile. Napa-okay na lang rin sila at umalis ng classroom para mag-recess.
          Five minutes passed and natapos ko na rin ang assignment ko. Bago ako pumunta ng canteen, dumaan muna ako sa faculty room para i-pass ang papel ko. After passing my paper, while naglalakad ako papuntang canteen for recess, nakarinig ako ng sitsit at isang malakas na bulong na tumatawag sa aking pangalan...
“PSSSST!!! Kuya!”
          Napalingon ako, si Samuel pala ang tumawag sa’kin. Nakatayo ito sa likod ng pinto ng CR na nasa hallway ng. Nilapitan ko ito at kinausap.
     “O bunso bakit?”, I asked, “Tapos na recess n’yo kanina pa ah ba’t nasa labas ka?”.
     “Kuya, kumusta po? I’m fine”, he answered, “Wala po ‘yung teacher namin eh may sakit, and wala rin pong sub. Kaya free kami sa mga gagawin namin.”, paliwanag ng binatilyo sa akin.
     “Ah okay.”, I replied, “I’m fine too. Napatawag ka sa akin?”, I asked again.
     “Kasi po kuya may favor ako eh for you.”, he said, “Mejo nahirapan ako sa topic namin sa math kanina eh. Pwede paturo?”, he requested.
     “Oh! That’s fine with me.”, I said smiling, “I’ll do what I can to help you bunso.”
     “Kuya, pwede ngayun na?”
     “Ngayun?”, napaisip ako sandali, “Pwede siya pero baka kulangin tayo sa oras eh. Hindi pa ako nagre-recess but I’m willing to skip recess if you really need my help.”
     “Ay hala kuya, ‘wag na po. Baka malipasan kayo ng gutom.”, he told me, “Kuya, what if bukas na lang? Saturday and mas mahaba ang oras.”, he continued, smiling, then suddenly bigla siyang natahimik as if may magandang idea na pumasok sa isipan niya. He gave a smile.
          Agad kong na-gets ang ibig niyang sabihin. Tumayo bigla junior ko. Sabagay, nabitin kami last time...
     “Di kaya ginagamit mo lang na alibi ‘yang pagpapa-tutor sa akin?”, sabi ko na nakangiti at nakataas ang isang kilay.
     “Hindi po ah! Pero pwede nating isingit.”, he said smiling. May excitement sa mukha niya, seeing that, na-excite rin ako. “Kuya, timing po na wala sina mama bukas maghapon!”
     “I can’t wait bunso.”, excitement in my voice. Tumingin ako sa paligid, walang tao. Pumasok ako sa CR.
     “Kuya tumigas ang alaga ko bigla. Excited!”.
          Pumasok rin si Samuel sa CR. Saktong walang tao sa loob ng mga cubicles. Pumasok kami sa isa sa pinakadulong cubicle at naghalikan, torrid kissing sabay kiskis sa harapan ko sa harapan niya. Naglaban ang aming mga dila. Sabik na sabik kami sa isa’t isa. Saglit akong humiwalay kay Samuel.
     “Bunso, e kung ngayon na lang kaya?”, I asked him, grinning, tapos hinalikhalikan ko agad siya.
     “Kuya, ‘wag dito mabubuko tayo.”, sabi niya pero hindi ako nakinig, “Kuya not here po please...”, he said while trying to push me away, pero mukhang unti-unti siyang nawawalan ng lakas as he resisted.
          Nangyayari na naman ang gusto ko. Naglalapat na naman ang aming mga labi at dinadama ang sarap ng bawat isa. Niyakap ko si Samuel at dinaman ang init ng kanyang katawan at ang bukol ng kanyang pagkalalaki.
     “Alam mo, inaalagaan kong mabuti ‘yong brief mo sa bahay... inaamoy-amoy at pinagjajakulan kita, ini-imagine na suot mo ‘yun.”, sabi ko sabay balik sa paghalik sa kanyang mga masasarap na labi, tenga, at leeg.
          Bago pa man kami tuluyang mawalan ng kontrol ay narinig naming bumukas ang pinto ng CR at may mga lalaking pumasok. Nagulat kami sa pangyayari at napatigil sa takot, sa takot na mabuking kami, kaya pinapatong ko si Samuel sa bowl para magmukhang isang pares lang ng mga paa ang nasa CR. Naglabasan ang mga pawis sa aming mga balat sa nerbyos at sinubukan naming di mag-ingay. After 3 minutes, narinig naming bumukas ulit ang pinto at wala ng ingay. Lumabas na ang mga lalaki.
     “You’re right bunso. Delikado rito.”.
     “I told you so kuya.”.
     “Sige huling hirit na lang.”.
     “Ano na naman po ‘yun?”.
          Pinahubad ko ang slacks na suot ni Samuel at tumambad sa akin ang grey na brief na suot niya. Nalibugan ako at nasarapan sa aking nakita. Lumuhod ako para pagmasdan ito ng maigi at napakagat-labi.
     “Bunso, may iba ka pa bang mga grey na briefs sa bahay n’yo?”, I asked him, nanggigigil sa libog.
     “Opo kuya.”, he answered, “Gusto mo bang grey na briefs pa rin ang suotin ko bukas? Game ako.”, he said to me smiling, may halong seduction.
     “Good thing you found out bunso.”, sabi ko sabay bigay ng napakatinding pagdila ko sa bukol ng pagkalalaki niya. Kinagat-kagat ko saglit ang kanyang bukol na tigas na tigas na at dinilaan ulit ito. Napalamas ako sandali sa sarili kong alaga.
     “Mga 12:30 noon, nasa bahay n’yo na ako.”, I told him, smiling, “I can’t wait!”, I added.
          Nagpaalam kami sa isa’t isa at bumalik sa dati naming mga gawain sa school.
SATURDAY NOON:
          Pinapasok ako ni Samuel sa kanilang bahay, dala ang mga notes at books ko para sa tutorial. Pagpasok ko pa lang sa kanilang sala ay hinila ko na agad si Samuel at hinalikan. Lumaban siya ng halik habang nagyayakapan kami. Tumagal ang halikang iyon ng 5 minutes. Biglang nagsalita si Samuel.
     “Okay kuya, time out muna po ah!?”
     “Ha? Bakit na naman?”, I asked in frustration.
     “Kuya, pwede mamaya na lang po?”, he explained.
     “Hala! Grabe ka naman bunso. Libog na libog na ako kahapon pa lang tapos deleyed ulit?”, I asked frustraitingly. Napatawa sandali si Samuel.
     “Nakakatuwa ka kuya tingnan. ‘Yung reaction mo oh!”, he said giggling, “Kuya, unahin muna natin ang pagpapa-tutor ko po, diba sabi ko kahapon, ang sex pwede lang natin isingit? Hindi  gawing priority?”, he continued, smiling. Natutuwa siyang nakikita akong frustrated. Sinubukan kong umalma pero wala rin, kaya napapayag na lang ako. Umakyat kami sa kwarto niya para mag-aral.
          Nilabas niya sa kanyang bag ang kanyang mga gamit at nilagay ito sa study table niya katabi ng bag ko. Nilatag niya ang bag niya sa may paanan ng kanyang kama at nagsimula kaming mag-review.
4 PM THAT AFTERNOON:
          Natapos na rin kami ni Samuel sa tutorial, and sa mga oras na ‘yun mas tumindi ang libog ko. I asked him na hubarin niya ang shorts niya at agad niya itong ginawa.
     “Obedient ka bunso ah! Grey talaga sinuot mo.”, gigil kong salita, “Salamat naman at pwede na tayong maglaro.”, dugtong ko sabay kagat-kagat sa bukol ni Samuel, dinidilaan ang kanyang briefs at nilalawayan ito dahil sa libog.
     “Ohhh... kuya, galing mo talaga! Hupain mo libog ko kuya, huhupain ko rin sa ‘yo.”, sabi niya sabay hila sa akin para makipaghalikan.
          Dahan-dahan kaming naghubad ng aming mga damit habang naghahalikan maliban sa brief – kinikiskis-kiskis namin ang mga bukol namin sa isa’t isa, tayong-tayo ang aming mga burat. Tuluyan naming winala ang kontrol namin sa isa’t isa; sabik kami sa katawan ng kahalikan namin. Naghalikan kami for 5 minutes bago simulang hubarin ang aming mga briefs at tuluyang humiga sa kama, ngunit bago pa man namin tuluyang magawa ‘yun ay may narinig kaming doorbell sa may gate ng bahay nila, kasabay noon ay may text na natanggap si Samuel sa kanyang cellphone. Humiwalay agad siya sa akin.
          Nabulabog na naman kami, uminit bigla ang ulo ko dahil pangatlong beses na namin itong nabulabog at nabitin sa sex. Binasa ni Samuel ang text sa cellphone niya, number lang ang naka-register: “Hey Samuel! ‘Ya Bryan mo ‘to! Pinsan mo! :D XD I’m here sa gate ng bahay ninyo! Gala ako sa inyo ah! :D”. Agad na tiningnan ni Samuel ang bintana at andun nga si Bryan.
     “Kuya! Sorry! Andito pinsan ko!”.
     “BITIN NA NAMAN!?! Hayyyyyy nako!”.
     “Kuya, pasensya po. Hayaan mo gagawin ko ang lahat para mapaalis siya kaagad.”.
     “You better be.... Sino ba ‘yan?”.
     “Pinsan ko po, si kuya Bryan. Kaidad mo, taga-rito rin po sa CDO pero malayo pa house nila.”.
          Agad binuksan ni Samuel ang aparador niya at kinuha ang picture ni Bryan. Tiningnan ko ito. Pogi si Bryan. Puti. Mukhang masarap. Na-attract agad ako sa pinsan niya, pero di ko pinahalata, though di pa rin nawala pagka-badtrip ko.
          Nagbihis kami ulit at bumaba si Samuel para i-entertain ang kanyang bisita habang nasa loob lang ako ng kwarto, nakaupo sa kama, salubong ang mga kilay. Maya-maya pa, nakatanggap ako ng text mula kay Samuel: “Kuya, mukhang matatagalan ‘to. Mawawala na po muna ako saglit ah, bibili ako ng burger para may makain si pinsan ko.  Sorry po. ‘Wag ka lumabas ah!”.
          Wala na akong nasabi sa text niya kundi isang malaking “K!”. Napahiga na lang ako sa kama niya at narinig kong bumukas ang gate. Lumabas na si Samuel. Ilang saglit lang, may mga narinig akong yabog ng mga paa, papunta sa kwarto. Kinilabutan ako. Dali-dali akong pumasok sa ilalim ng kama ng ka-sex ko sana; puno ang ilalim ng kama niya ng alikabok. Sa pagmamadali, nadala ko ang bag ni Samuel na nasa paanan ng kama ng hindi ko namamalayan. Saktong pagpasok ko sa loob siyang pagbukas ng pinto.
          Isang pares ng mga paa ang nakita kong nakatayo. Ilang segundo lang ay lumakad ito papunta sa may kama at umupo. Halos bumulwak na puso ko mula sa dibdib ko sa kaba. Ilang saglit lang, narinig kong nagsalita ang taong nasa kwarto.
     “Samuel, I hope you’ll find this one out.”.
          Tumayo ang pinsan ni Samuel sabay lakad papuntang study table. Di ko alam ang ginagawa niya. Bahagya akong sumilip at nakita kong may nilalagay si Bryan sa loob ng bag ko, marahil akala niya bag ‘yun ng pinsan niya.
          Ilang sandali lang, bumalik na si Samuel sa bahay, at nakita kong umalis na si Bryan. Kasabay noon, nakatanggap ako ng text mula sa ka-sex ko sana na sinasabing kung pwede bukas na lang daw ulit; idi-distract niya pinsan niya para makapuslit ako at makadaan sa likod-bahay.
          Kahit labag sa kalooban ko, umabas ako sa ilalim ng kama at nilagay ang aking mga gamit sa bag. Nagpagpag ako ng mga alikabok mula sa damit ko sabay dahan-dahang pumuslit. Timing na nag-CR si Bryan kaya nilapitan ako ni Samuel para mag-sorry ulit sabay kiss sa labi.
     “Kaka-badtrip ka! ‘Lam mo!?”, sabi ko sabay takas sa bahay nila.
KINAGABIHAN, SA SARILI KONG KWARTO:
          Nakahiga lang ako sa kama ko. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kanina, ang libog kong nagbabaga parang binuhusan nang malamig na tubig. Punung-puno ng frustration ang araw ko. Napaupo ako sa kama at nag-decide na mag-jakol na lang para kahit paano’y mabawasan libog ko, ngunit napatigil ako bigla dahil nakita ko ‘yung bag ko. Bigla kong naalala ang nilagay ni Bryan sa bag ko kaya tumayo ako para tingnan ito.
          Sa loob ng bag, isang papel ang nakita ko, isang puting papel na may na-drawing na hexagon na may nakapa-loob na capital letter “T” in Times New Roman na font sa gitna. Sa baba nito, nakasulat ang “TORCHWOOD INSTITUTE”. Sa lower left corner naman ng papel, may nakasulat na “8.47698280 , 124.64527109999995”.

Note: Please do comment on my story. I am open for suggestions para mas mag-grow pa ang kwento ko. Salamat po sa inyo. Like what I’ve said, This is where the Sci-Fi shit kicks in...

ITUTULOY...