By: BLJ
“Brandon, halika at may pag-uusapan tayo.”
Oh shit. Nangyayari ba talaga ‘to? Hindi ba’y tulog siya habang ginagawa namin iyon? Ito na yata ang pinakanakakailang na tagpo na mararanasan ko sa aking talambuhay.
Pagkababa ko ng hagdan ay agad akong dumiretso sa harapan ni Itay. Nanunuring mga mata ang sumalubong sa akin.
Tumikhim siya, “Alam mo anak, naiintindihan ko na nagbibinata ka na at nagsisimula ka nang makaramdam ng mga bagay na ngayon mo pa lamang nadidiskubre. Pero sana naman, maging responsable ka sa ginagawa mo. Kung magpapalabas ka, huwag naman dito sa carpet natin. At huwag naman sa mga lugar na makikita ko,” saad niya sabay turo sa puti-puti na natira sa carpet namin na bakas ng natuyo kong tamod kagabi. Nahihiya akong napatingin muli kay Itay.
“H-Hindi na po mauulit,” nauutal ko pang sabi, naghihintay kung may sasabihin pa siya bukod doon.
“O sige. Punasan mo na lang iyan. Papasok na ako. Kung nagugutom ka, may natira pang pagkain diyan sa ref, initin mo na lang,” sabi niya na ikinabuntong-hininga ko. Hayy, buti naman at wala pala siyang alam. Grabe ang tibok ng puso ko sa kaba. Sinimulan ko nang punasan ang karpet namin, may ngisi sa labi dulot ng pagkaka-alala ko sa mga nangyari kagabi.
ooOoo
May isang linggo na lamang akong natitira sa pagpasok, ngunit puro pagsasanay na lamang iyon para sa pagtatapos. Tapos na ang lahat ng aming mga proyekto at pagsusulit, kaya pa-petiks-petiks na lang kami sa aming mga natitirang klase.
Naging okupado ang aking isipan buong linggo. Walang nakapansin sa kakaiba kong paglalakad noong Lunes, ngunit ramdam na ramdam ko ang dahilan niyon. Talagang winarak ni Itay ang butas ko, kaya sumasakit kada hakbang ko. Tinanong pa ako ni Itay kung bakit umiinom ako ng Ibuprofen, na isinisi ko na lamang sa sakit ng ulo.
Ang sabihing, “dahil sa malaki mong burat,” ay hindi ko naman magagawa, kahit na iyon naman ang totoo.
“Ano nang gagawin mo pagka-graduate, Bran?” tanong ng isa sa mga kaibigan ko na siyang nagpatigil sa aking pag-iisip. Buti naman, lalo lang akong malulunod sa mas maraming maruruming ideya sa pagitan namin ni Itay kung lalo akong mag-iisip.
“’Di ko alam ‘tol…Hindi ako natanggap sa mga school na in-applyan ko eh, baka tatambay na lang ako buong taon.”
Sinubukan kong sagutin iyon nang pabiro, ngunit bakas ang pag-aalala niya. “’Tol ano ka ba? ‘Wag ka ngang magbiro niyan. Hindi ko gusto na mabulok ka lang sa bahay niyo.”
“Eh wala pa akong planong gawin eh.” Napabuntong hininga ako. “Ewan, siguro mag-papart time na lang muna ako. Tapos ‘pag kumita na ako, maghahanap ako ng malilipatan. Magsasarili na ako. Gusto ko lang sa ngayon ay mabuhay, mag-survive nang mag-isa.”
“Wala ka bang planong gawin pagkatapos niyan? Wala ka bang pangarap?”
Alam kong may sagot ako sa tanong niya, ngunit hindi ko pa rin ito alam. Nariyan lang, naiintindihan ko, subali’t hindi ko ito makilala ng lubusan. Ang gulo ng isip ko. Nakadagdag pa ang mga nangyari nitong nakaraang araw.
“Hindi naman,” sagot ko. “Sige ‘tol, kailangan ko nang umuwi,”
Bawat gabi na lumilipas sa aming bahay ay lalong nagiging nakakailang. Sa totoo lang, siguro ay mas maayos pa siguro kung alam ni Itay ang mga pinaggagawa namin nang gabing iyon, atlis mas magiging sensitibo siya sa aking kalooban. Hanggang ngayon ay ganoon pa rin siya kumilos, masiyahin at masigla. Walang kamuwang-muwang na bumaon sa butas ng kanyang anak ang kanyang alaga noong nakaraang Linggo.
“Handa na ba ‘yong toga mo?” tanong ni Itay sabay subo ng baked macaroni na kakaluto niya lamang. Magaling siyang magluto ng mga pagkaing nakapakete, at dalawang beses sa isang linggo ay nagluluto siya ng kung anu-anong processed foods.
Nakaupo kami sa mesa sa kusina, nakatagilid ng kaunti upang mapanood ang palabas sa telebisyon. Magkatabi kami, at oo, nakasuot lamang siya ng boxers. Ulit. Talagang nais niyang panindigan ang kanyang sinabi noong nakaraang araw.
“Opo pa, handa na ‘yong susuotin ko,” kaswal kong sagot.
Sa kabutihang palad, nakatuon ang kanyang buong pansin sa telebisyon. Dahil nakaupo kami na may kaunting pagitan sa isa’t isa, nakakanakaw ako ng tingin sa nagnakaw ng pagkabirhen ng aking butas.
‘Iyang bagay na iyan ay nagkasya sa butas ko?’ Hindi ako makapaniwala dahil kitang-kita ko ang laki niyon ngayon kahit na wala namang bagay sa paligid na makakagising doon. Tila hindi na kailangan pang tigasan ni Itay sa laki ng kanyang burat. Parang palagi itong gising, naghihintay lamang ng bibiktimahin habang nakakulong sa masikip na boxers ni Itay.
“Alam mo naman kung gaano kitang ipinagmamalaki, ‘di ba?”
Shit. Nakikipag-usap siya. Ang mga mata ko’y umangat sa kanyang mukha, ngunit nakatingin pa rin siya sa telebisyon. “Syempre naman, pa”
“I mean it.” Ngayon ay nakatitig na siya sa akin. “Karaniwan sa mga kabataan ay hindi kayang i-handle ang sitwasyon namin ng nanay mo, pero ikaw, nakaya mo. Matataas na marka, hindi nagrerebelde, ace player ng basketball…Hindi ko alam kung papaano ako nakagawa ng isang magaling na anak, sa totoo lang.”
Pareho kaming napahalakhak. “Sang-ayon ako sa sinabi mo pa, isa itong misteryo.”
Napangiti siya. “Alam kong wala ka pang plano para sa future mo, pero alam kong matutuklasan mo rin iyan sa paraang alam mo. Hindi mo kailangang madaliin ‘yon gaya ng iba, na nagkokolehiyo lamang upang kumuha ng degree para lang masabi na nakapagtapos sila.. Take your time. May magandang kinabukasan na nakalaan para sa iyo.”
Kitang-kita ang sinseridad sa kanyang mga mata habang sinasabi ang mga salitang iyon na ngayong ko lamang nakita. Palagi kong iniisip kung bakit hindi niya ako masyadong pinapakialaman ‘di gaya ni inay sa ganitong bagay, ang marinig ang opinyon niyang iyon ay nakagaan nang malaki sa aking kalooban. Masyado na akong stressed nitong nakaraang araw. Masyado na akong namomroblema. Ngunit ang pagkakaroon ng isang mapagmahal na ama ay nakakaginhawa sa paraang hindi ko alam.
“Salamat ‘tay.” Sabay ngiti. “One step at a time. Kaya nga mag-aapply muna ako ng part-time job bukas.”
Napahagikgik siya. “Tingnan mo. Ni hindi na kita kailangan pang gabayan. The spirit to thrive is already IN you.”
Sa totoo lang, ibang bagay ang gusto kong nasa loob ko.
Maikli lamang ang programa sa aming pagtatapos. Buti naman. Hindi man ako pumasok sa isang malaking paaralan, alam kong ang ganoong mga programa ay maaaring magtagal nang ilang oras. Gusto ko lamang makauwi na kaagad.
Pupunta kami ng mga kabarkada ko sa isang camping trip bukas upang ipagdiwang ang aming pagtatapos. Nakahanap na kami nang magandang lugar. Siguro ay magsasama kami ng mga babae, iyon ang pinag-uusapan nila sa daan pauwi.
Kinagabihan ay naging kaswal naman ang pakikitungo sa akin ni Itay. Nakaupo lamang kami sa sofa habang nanunuod ng palabas, paminsan-minsa’y naguusap tungkol sa pinapanood at iba pang bagay. Parang matalik na magkaibigan lamang.
Sinimulan kong bilangin ang mga bote at ikaanim na bote na pala ang iniinom ni Itay. Handa na ba ako sa ikapitong bote? Mukhang hindi.
“Itay, siguro ubusin mo na lang iyang pampito mo kapag handa ka nang matulog.” Mungkahi ko na may bahagya pang suntok sa braso ni Itay. “Baka magising ka na naman niyan sa sofa bukas.”
“Ah!” sabi niya sabay tawa na may bahagyang namumulang mga pisngi. “Alam mo pala ang misteryo ng ikapitong bote? Puta nakakahiya naman.”
Hindi ko naman itensyong pahiyain siya. “Hindi ‘tay, nagbibiro lang ako. Kahit ako naman ay hindi na kayang tumagal pagkatapos ng ikapitong bote.”
Napangisi siya. “Sa edad mong iyan?”
Lagot. Hayaan mo na nga. Alam kong wala naman masyadong pake si Itay kung malaman niyang umiinom na ako, kung si Inay siguro. “Sinabi ko bang alak? Sabi ko softdrinks.”
Napatawa kami. Buti naman at wala na uli ang ilang ko sa kanya.
Pumatak na ang hatinggabi at wala nang palabas ang nakakapukaw sa aming interes. Matatapos na ni Itay ang ikapitong bote nang sinabi niya na aakyat na siya sa kanyang kuwarto. Salamat naman. Kahit naman medyo matipuno ang pangangatawan ko ay hindi ko kayang buhatin ang ganyan kalaking tao.
Naghanda na ko para matulog nang makarinig ako ng kalabog dulot ng pagbagsak sa kama. Baka sobrang antok na ni Itay. Huniga na ako at sinubukang matulog ngunit kahit anong gawin ko ay pilit na sumasagi sa aking isipan ang malaking tarugo ni Itay na wumasak sa aking butas.
Paano niya kaya naitatago iyon? Hindi ko iyon napapansin kapag nakasuot siya ng pantalon o short. May ginagawa kaya siya para itago iyon? Kasi para maitago iyong gano’ng kalaki na burat ay kailangan mong gumamit ng duct tape.
Tang’na, ayan na naman. Naisasalarawan na naman ng malikot kong utak ang alaga ni Itay. Mahaba, mataba, maugat na may mamulamulang ulo. Sa ngayon ay isang beses ko pa lamang iyon nakikita nang maayos dahil sa aking “unang karanasan” ay nakatalikod ako.
Kailangan kong makita itong muli. Para masuri ko nang mabuti. Hindi dahil nababading na naman ako, ito’y kaunting pananaliksik lamang.
At dahil napagtanto kong lasing nga pala si Itay at ngayon ang pinakamagandang pagkakataon upang isagawa ang aking balak, lumabas ako ng aking kuwarto suot lamang ang aking boxers at dumiretso sa kuwarto ni Itay.
Sa bahagya kong pagbukas ng kanyang pinto ay pumasok ang kaunting liwanag sa kuwarto ni Itay.
Naroon siya, nakahilata at malakas na humihilik na halos daigin pa ang ungol ng isang leon. Nakasuot lamang siya ng kanyang boxers. Ang kanyang mga braso at binti ay nakalatag. Halatang hindi nagtangkang mag-ahit si Itay, kita sa malagong buhok niya sa dibdib.
Kuhang-kuha ni Itay ang katawang bagay na bagay sa isang ama. Wala siyang taba sa katawan, ngunit normal lamang ang kanyang timbang. Ang kanyang balat ay maputi na may bahagyang pagka-kayumanggi dulot ng mga pagpunta niya sa mga bansang may maiiinit na klima. Napansin ko ring medyo toned ang kanyang mga braso. Mukhang nag-gigym na uli si Itay.
Ngunit ang pinakanakaagaw ng aking pansin ay ang nakatayong tent sa kanyang boxers. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa gilid ng kama, sabay luhod nang makalapit na ako rito.
Kailangan ko lang na maipasok ang kamay ko sa kanyang boxers at ilabas ang alaga niya. May kalakihan ang aking mga kamay, ngunit maayos kong nadakma ang natutulog pa niyang sawa.
Natakot ako nang ang iilang hilik na lumalabas sa kanyang bibig ay biglang tumigil, malaking problema kapag nagising siya. Sa kabutihang palad, nagpatuloy lamang siya sa kanyang pagkakahimbing. Wala akong masasabing dahilan kapag nahuli niya ako sa posisyong ito.
At hayun na nga. Nagkita na naman kami. Susme, malaki lang ba itong tingnan sa puwesto ko, o sadyang lumaki na naman ito? Sa pagkakatanda ko, pitong pulgada lamang ang sukat nito.
Tinitigan ko pa itong lalo at dinama ng aking mga kamay. Matigas na ito ngayon, marahil ay dulot ng aking pagpisil. Kahit madilim ang kuwarto, makikita ang mamula-mula nitong ulo na bahagya pang tumitibok at nagbibigay ng tila kabuteng hugis sa kabuuan nito. Nakakurba rin ito ng kaunti at nakahilig sa direksiyon ng kanyang mukha.
Tang-ina. Tinitigasan na rin ako. Ramdam kong nais na ring kumawala ng aking alaga sa umbok ng aking boxers. Ngayon ay napagtanto ko na, nalilibugan talaga ako sa aking ama.
Might as well explore a bit more. Ipinaikot ko nang mariin ang aking kamay sa katawan ng burat ni Itay at sinimulang itaas-baba ito. Napakataba talaga ng alaga ni Itay, halatang malusog at laging in-eexercise. Mabagal lamang ang pagsasalsal na aking ginagwa sa kanya, dahil kapag binilisan ko ay baka magising siya ng tuluyan.
Nakarinig ako ng maliliit na ungol sa pagitan ng kanyang paghilik. “Hmmm…good girl, Linda…”
Mukhang napagkamalan na naman ako ni Itay. Nakaramdam ako ng pagkailang dahil do’n.
Sa kabilang banda, patuloy pa rin ang aking isinasagawa sa alaga ni Itay. Medyo binibilisan ko na rin ang pagbayo.
Sa maliit na butas ng kanyang tarugo ay napansin kong namumuo na ang precum ni Itay, na paunti-unting dumadaloy pababa sa katawan ng kanyang burat. Ang ilan pa rito ay napupunta sa mga daliri ng aking kamay. Kakaiba ang pakiramdam nang precum ng ibang tao sa kamay, at kapansin-pansin ang pagkakatulad nito sa sarili kong inilalabas. May kainitan, mas malabnaw kaysa sa tamod at sa malamang ay maalat ang lasa.
Gusto ko ba itong tikman? Iyong precum ko ay tinitikman ko naman paminsan-minsan, at kung ako ang tatanungin ay walang problema doon. Kakaiba ang lasa ng precum ko, tingnan ko nga ang kay Itay.
Tinukod ko ang aking braso sa kama habang dahan-dahang yumuyuko palapit sa burat ni Itay. Patuloy pa rin ang pagbayo ko rito. Iilang segundo pa ay naramdaman ko na sa aking mga labi ang ulo ng alaga ni Itay.
Ito ang unang beses kong tsumupa. Kakaiba sa pakiramdam na ang ginagawa lamang sa iyo ay ikaw na ang gumagawa. Dinila-dilaan ko ang pampadulas na namumuo sa butas ng tarugo ni Itay habang paunti-unting pumapasok ang ulo nito sa aking bibig.
Hindi pa ako handang ipasok ang kabuuuan nito, alam ko. Kung madali ko mang naisubo ang ulo ng alaga ni Itay, bawat pulgada naman na sumunod dito ay namumulawan ako. Nahirapan pa ang bibig ko sa pagbanat dahil sa katabaan nito. Hanggang tatlong pulgada lamang ang kinaya ko, na sa tingin ko naman ay ayos na para sa isang baguhan. Idinudulas ko naman ang dila ko sa maliit na hiwa sa ulo ng burat ni Itay kung saan patuloy na lumalabas ang precum niya. Hirap man ay nasasarapan ako sa aking ginagawa.
“Uhhh..Ahhh.. sige pa Linda… Uminom ka pa ng gatas.” Narinig kong sabi ni Itay. Lalo akong naengganyo na ipagpatuloy ang pagtsupa ko sa kanya.
Binabayo ng aking mga kamay ang katawan ng tarugo ni Itay, ang kanan sa ibaba at kaliwa naman sa gitna. Sabay ko itong iginagalaw, ramdam ang malambot na balat nito dulot ng pagtulo dito ng precum. Patuloy pa itong umagos, at sa di inaaasahang pangyayari, sumama pa ang laway ko na tumulo sa katawan ng alaga ni Itay. Sa tingin ko ay ganoon talaga kapag sumusubo ka ng burat. Ramdam ng mga labi ko ang pagkabasa ng tarugo ni Itay kada pumapasok ito sa bibig ko.
Hindi ko mapigilang umungol nang bahagya sa burat ni Itay. Hindi ko man maamin nang tuluyan sa aking sarili, sa loob-loob ko ay alam kong nasisiyahan ako sa ginagawa. Para kasing nabibigyan ako nito ng lakas, na sa di maipaliwanag na dahilan, ay nagpapakawala sa sekswalidad ko na kailanman ay hindi ko pinagtangkaang tuklasin. Ngunit sa kabila noon, hindi ko pa rin matanggap na matutuklasan ko pa ito sa pamamagitan ng aking ama.
Pumipisil rin ang aking katigasan sa comforter ni Itay habang ibinubundol ko ang aking baywang nang paatras-pasulong. Basa na ang aking panloob, ngunit dahil sa sitwasyon ay wala na ako pakialam. Kung posible mang labasan nang hindi nagjajakol, sa tingin ko ay malapit na ako.
“Ahhhhh…Hayan na. Ubusin mo ang gatas ko honey.”
Putsa. Lalabasan na siya. Hindi ko ito napaghandaan; kung iluluwa ko ang tarugo ni Itay, kakalat ang tamod niya sa katawan niya, baka magtaka siya kapag nagising siya.
Mukhang isa na lang ang solusyon. Hinayaan ko ang aking bibig na nakasubo sa kanyang alaga at patuloy na sinalsal ang katawan nito. Papisil-pisil at patuloy sa pagkayod, ang aking dila ay patuloy na dumudulas sa hiwa ng burat ni Itay. Sige lang ‘tay, at ibigay mo na, handa na’ko.
Puta, talagang ‘Itay’ na ang tingin ko sa kanya. Nawawala na ata ako sa katinuan.
“Woooo…” bulong niya na parang lasing na kasasakaay lamang sa rollercoaster. Napakarami niyang inilabas. Tila fountain ito na may bumubulwak na tubig. Ang unang pagsabog nito ay tumalsik diretso sa aking lalamunan, na muntik nang magpasuka sa akin. At isa pa, hanggang nagsunod-sunod na ang pag-agos ng kanyang gatas, parang tubig na nakawala sa dam.
Hindi ako sanay na tikman ang tamod kumpara sa precum. Kapag nagpapalabas ako, nawawala ang libog ko kapag nararating ko na ang kasukdulan.
Napakalagkit nito, may pagkamaalat, na may kakaibang aftertaste. Ramdam ko pa itong kumakapit sa aking lalamunan, at sa paligid ng aking bibig.
Kailangan ko na itong lunukin, at baka mailuwa ko pa ito. Muntik na talaga akong masuka sa lasa nito. Napakarami talaga nito kumpara sa kaya kong ilabas.
“Good girl…” ang mga kamay niya na gagalaw pa sana upang hawakan ang ulo ko, ngunit nakaiwas ako at ito ay lumapag sa comforter.
Matapos ang ilang sandali pa nang tuluyang paglunok sa natitira pang katas ni Itay sa bibig ko, tuluyan ko nang inalis ang kanyang burat sa aking bibig. May naiwan pang hibla ng laway na kumonekta sa aking mga labi at ulo ng tarugo ni Itay. Hindi ko mapigilan ang mapangisi dahil doon. Masarap pala ang tsumupa, pwera sa parte kung saan muntik na akong mabilaukan sa dami ng tamod na inilabas ni Itay.
At may natira pa. Yumuko uli ako at dinilaan iyon. Unti-unti namang naiidlip ang kaninang gising na gising na alaga ni Itay. Ibinalik ko iyon sa loob ng boxers niya at sabay alis sa ibabaw ng kama. Patuloy pa rin si Itay sa paghilik, patunay na sa ikalawang pagkakataon ay nakatalik niya na naman ang kanyang anak nang walang kaalam-alam.
Kakaiba ang mga naging biglaang pagbabago ng pagtingin ko sa aking Itay nitong nakaraang mga araw. Marahil ay sa kadahilanang hindi ko naman na siya palagiang nakakasama dati at pakiramdam ko ay ngayon lamang kami nagkaroon ng totoong bonding time.
Nakakalibog tingnan si Itay habang natutulog. Ang pagtaas-baba ng kanyang dibdib, ang mahahaba niyang binti na nakabaluktot, at ang kanyang mga braso na nakalatag sa kama, kung mas malakas lamang ang loob ko, baka tumabi na ako sa kanya at ipinasada ang mga daliri sa kanyang mabuhok na dibdib habang tinitingnan kung ano ang kanyang magiging reaksyon. Kaso, kailangan kong mag-ingat. Sa ngayon.
Puta. Sa ganitong sekswal na tensyon ay napakadali lamang labasan. Mabilis kong ipinasok ang aking alaga sa loob ng boxers ko habang papalapit na ako sa aking kasukdulan upang hindi magkalat ang gatas ko.
“Ahhhhhh….Tang-ina ka ‘tay! Ang sarap mo!” madiin ngunit pabulong kong sabi habang sumasabog ang aking mga katas sa tela ng aking panloob. Napaungol ako pagkatapos niyon dulot nang matinding pagod at kasiyahan.
Ngunit pagkawala ng libog ko ay unti-unti naman akong nakonsensya sa aking ginawa. Dali-dali akong lumabas ng kwarto at bumalik sa aking silid. Pagkahiga ko ay agad akong nakatulog, may ngiti sa aking mga labi habang papunta sa mundo ng mga panaginip.
Pagkagising ko kinaumagahan, may binuo agad akong plano. Kailangan kong makumbinsi ni Itay na dapat nang maging regular ang aming pagtatalik. Hindi na kailangang manggapang at hindi na kailangan pang lasingin siya. Hindi man moral itong ginagawa namin.
Hindi alam ni Itay kung gaano kapusok ang alab ng pagnanasa na nararamdaman ko para sa kanya. Oras na sigurong gamitin ko iyon upang painitin pa ang mga susunod na mga mangyayari…
Itutuloy…
Hello! Salamat sa pagbabasa ng munti kong katha. Ito ang unang beses kong sumulat ng ganitong uri ng kwento at nawa’y nagustuhan niyo!
Oh shit. Nangyayari ba talaga ‘to? Hindi ba’y tulog siya habang ginagawa namin iyon? Ito na yata ang pinakanakakailang na tagpo na mararanasan ko sa aking talambuhay.
Pagkababa ko ng hagdan ay agad akong dumiretso sa harapan ni Itay. Nanunuring mga mata ang sumalubong sa akin.
Tumikhim siya, “Alam mo anak, naiintindihan ko na nagbibinata ka na at nagsisimula ka nang makaramdam ng mga bagay na ngayon mo pa lamang nadidiskubre. Pero sana naman, maging responsable ka sa ginagawa mo. Kung magpapalabas ka, huwag naman dito sa carpet natin. At huwag naman sa mga lugar na makikita ko,” saad niya sabay turo sa puti-puti na natira sa carpet namin na bakas ng natuyo kong tamod kagabi. Nahihiya akong napatingin muli kay Itay.
“H-Hindi na po mauulit,” nauutal ko pang sabi, naghihintay kung may sasabihin pa siya bukod doon.
“O sige. Punasan mo na lang iyan. Papasok na ako. Kung nagugutom ka, may natira pang pagkain diyan sa ref, initin mo na lang,” sabi niya na ikinabuntong-hininga ko. Hayy, buti naman at wala pala siyang alam. Grabe ang tibok ng puso ko sa kaba. Sinimulan ko nang punasan ang karpet namin, may ngisi sa labi dulot ng pagkaka-alala ko sa mga nangyari kagabi.
ooOoo
May isang linggo na lamang akong natitira sa pagpasok, ngunit puro pagsasanay na lamang iyon para sa pagtatapos. Tapos na ang lahat ng aming mga proyekto at pagsusulit, kaya pa-petiks-petiks na lang kami sa aming mga natitirang klase.
Naging okupado ang aking isipan buong linggo. Walang nakapansin sa kakaiba kong paglalakad noong Lunes, ngunit ramdam na ramdam ko ang dahilan niyon. Talagang winarak ni Itay ang butas ko, kaya sumasakit kada hakbang ko. Tinanong pa ako ni Itay kung bakit umiinom ako ng Ibuprofen, na isinisi ko na lamang sa sakit ng ulo.
Ang sabihing, “dahil sa malaki mong burat,” ay hindi ko naman magagawa, kahit na iyon naman ang totoo.
“Ano nang gagawin mo pagka-graduate, Bran?” tanong ng isa sa mga kaibigan ko na siyang nagpatigil sa aking pag-iisip. Buti naman, lalo lang akong malulunod sa mas maraming maruruming ideya sa pagitan namin ni Itay kung lalo akong mag-iisip.
“’Di ko alam ‘tol…Hindi ako natanggap sa mga school na in-applyan ko eh, baka tatambay na lang ako buong taon.”
Sinubukan kong sagutin iyon nang pabiro, ngunit bakas ang pag-aalala niya. “’Tol ano ka ba? ‘Wag ka ngang magbiro niyan. Hindi ko gusto na mabulok ka lang sa bahay niyo.”
“Eh wala pa akong planong gawin eh.” Napabuntong hininga ako. “Ewan, siguro mag-papart time na lang muna ako. Tapos ‘pag kumita na ako, maghahanap ako ng malilipatan. Magsasarili na ako. Gusto ko lang sa ngayon ay mabuhay, mag-survive nang mag-isa.”
“Wala ka bang planong gawin pagkatapos niyan? Wala ka bang pangarap?”
Alam kong may sagot ako sa tanong niya, ngunit hindi ko pa rin ito alam. Nariyan lang, naiintindihan ko, subali’t hindi ko ito makilala ng lubusan. Ang gulo ng isip ko. Nakadagdag pa ang mga nangyari nitong nakaraang araw.
“Hindi naman,” sagot ko. “Sige ‘tol, kailangan ko nang umuwi,”
Bawat gabi na lumilipas sa aming bahay ay lalong nagiging nakakailang. Sa totoo lang, siguro ay mas maayos pa siguro kung alam ni Itay ang mga pinaggagawa namin nang gabing iyon, atlis mas magiging sensitibo siya sa aking kalooban. Hanggang ngayon ay ganoon pa rin siya kumilos, masiyahin at masigla. Walang kamuwang-muwang na bumaon sa butas ng kanyang anak ang kanyang alaga noong nakaraang Linggo.
“Handa na ba ‘yong toga mo?” tanong ni Itay sabay subo ng baked macaroni na kakaluto niya lamang. Magaling siyang magluto ng mga pagkaing nakapakete, at dalawang beses sa isang linggo ay nagluluto siya ng kung anu-anong processed foods.
Nakaupo kami sa mesa sa kusina, nakatagilid ng kaunti upang mapanood ang palabas sa telebisyon. Magkatabi kami, at oo, nakasuot lamang siya ng boxers. Ulit. Talagang nais niyang panindigan ang kanyang sinabi noong nakaraang araw.
“Opo pa, handa na ‘yong susuotin ko,” kaswal kong sagot.
Sa kabutihang palad, nakatuon ang kanyang buong pansin sa telebisyon. Dahil nakaupo kami na may kaunting pagitan sa isa’t isa, nakakanakaw ako ng tingin sa nagnakaw ng pagkabirhen ng aking butas.
‘Iyang bagay na iyan ay nagkasya sa butas ko?’ Hindi ako makapaniwala dahil kitang-kita ko ang laki niyon ngayon kahit na wala namang bagay sa paligid na makakagising doon. Tila hindi na kailangan pang tigasan ni Itay sa laki ng kanyang burat. Parang palagi itong gising, naghihintay lamang ng bibiktimahin habang nakakulong sa masikip na boxers ni Itay.
“Alam mo naman kung gaano kitang ipinagmamalaki, ‘di ba?”
Shit. Nakikipag-usap siya. Ang mga mata ko’y umangat sa kanyang mukha, ngunit nakatingin pa rin siya sa telebisyon. “Syempre naman, pa”
“I mean it.” Ngayon ay nakatitig na siya sa akin. “Karaniwan sa mga kabataan ay hindi kayang i-handle ang sitwasyon namin ng nanay mo, pero ikaw, nakaya mo. Matataas na marka, hindi nagrerebelde, ace player ng basketball…Hindi ko alam kung papaano ako nakagawa ng isang magaling na anak, sa totoo lang.”
Pareho kaming napahalakhak. “Sang-ayon ako sa sinabi mo pa, isa itong misteryo.”
Napangiti siya. “Alam kong wala ka pang plano para sa future mo, pero alam kong matutuklasan mo rin iyan sa paraang alam mo. Hindi mo kailangang madaliin ‘yon gaya ng iba, na nagkokolehiyo lamang upang kumuha ng degree para lang masabi na nakapagtapos sila.. Take your time. May magandang kinabukasan na nakalaan para sa iyo.”
Kitang-kita ang sinseridad sa kanyang mga mata habang sinasabi ang mga salitang iyon na ngayong ko lamang nakita. Palagi kong iniisip kung bakit hindi niya ako masyadong pinapakialaman ‘di gaya ni inay sa ganitong bagay, ang marinig ang opinyon niyang iyon ay nakagaan nang malaki sa aking kalooban. Masyado na akong stressed nitong nakaraang araw. Masyado na akong namomroblema. Ngunit ang pagkakaroon ng isang mapagmahal na ama ay nakakaginhawa sa paraang hindi ko alam.
“Salamat ‘tay.” Sabay ngiti. “One step at a time. Kaya nga mag-aapply muna ako ng part-time job bukas.”
Napahagikgik siya. “Tingnan mo. Ni hindi na kita kailangan pang gabayan. The spirit to thrive is already IN you.”
Sa totoo lang, ibang bagay ang gusto kong nasa loob ko.
Maikli lamang ang programa sa aming pagtatapos. Buti naman. Hindi man ako pumasok sa isang malaking paaralan, alam kong ang ganoong mga programa ay maaaring magtagal nang ilang oras. Gusto ko lamang makauwi na kaagad.
Pupunta kami ng mga kabarkada ko sa isang camping trip bukas upang ipagdiwang ang aming pagtatapos. Nakahanap na kami nang magandang lugar. Siguro ay magsasama kami ng mga babae, iyon ang pinag-uusapan nila sa daan pauwi.
Kinagabihan ay naging kaswal naman ang pakikitungo sa akin ni Itay. Nakaupo lamang kami sa sofa habang nanunuod ng palabas, paminsan-minsa’y naguusap tungkol sa pinapanood at iba pang bagay. Parang matalik na magkaibigan lamang.
Sinimulan kong bilangin ang mga bote at ikaanim na bote na pala ang iniinom ni Itay. Handa na ba ako sa ikapitong bote? Mukhang hindi.
“Itay, siguro ubusin mo na lang iyang pampito mo kapag handa ka nang matulog.” Mungkahi ko na may bahagya pang suntok sa braso ni Itay. “Baka magising ka na naman niyan sa sofa bukas.”
“Ah!” sabi niya sabay tawa na may bahagyang namumulang mga pisngi. “Alam mo pala ang misteryo ng ikapitong bote? Puta nakakahiya naman.”
Hindi ko naman itensyong pahiyain siya. “Hindi ‘tay, nagbibiro lang ako. Kahit ako naman ay hindi na kayang tumagal pagkatapos ng ikapitong bote.”
Napangisi siya. “Sa edad mong iyan?”
Lagot. Hayaan mo na nga. Alam kong wala naman masyadong pake si Itay kung malaman niyang umiinom na ako, kung si Inay siguro. “Sinabi ko bang alak? Sabi ko softdrinks.”
Napatawa kami. Buti naman at wala na uli ang ilang ko sa kanya.
Pumatak na ang hatinggabi at wala nang palabas ang nakakapukaw sa aming interes. Matatapos na ni Itay ang ikapitong bote nang sinabi niya na aakyat na siya sa kanyang kuwarto. Salamat naman. Kahit naman medyo matipuno ang pangangatawan ko ay hindi ko kayang buhatin ang ganyan kalaking tao.
Naghanda na ko para matulog nang makarinig ako ng kalabog dulot ng pagbagsak sa kama. Baka sobrang antok na ni Itay. Huniga na ako at sinubukang matulog ngunit kahit anong gawin ko ay pilit na sumasagi sa aking isipan ang malaking tarugo ni Itay na wumasak sa aking butas.
Paano niya kaya naitatago iyon? Hindi ko iyon napapansin kapag nakasuot siya ng pantalon o short. May ginagawa kaya siya para itago iyon? Kasi para maitago iyong gano’ng kalaki na burat ay kailangan mong gumamit ng duct tape.
Tang’na, ayan na naman. Naisasalarawan na naman ng malikot kong utak ang alaga ni Itay. Mahaba, mataba, maugat na may mamulamulang ulo. Sa ngayon ay isang beses ko pa lamang iyon nakikita nang maayos dahil sa aking “unang karanasan” ay nakatalikod ako.
Kailangan kong makita itong muli. Para masuri ko nang mabuti. Hindi dahil nababading na naman ako, ito’y kaunting pananaliksik lamang.
At dahil napagtanto kong lasing nga pala si Itay at ngayon ang pinakamagandang pagkakataon upang isagawa ang aking balak, lumabas ako ng aking kuwarto suot lamang ang aking boxers at dumiretso sa kuwarto ni Itay.
Sa bahagya kong pagbukas ng kanyang pinto ay pumasok ang kaunting liwanag sa kuwarto ni Itay.
Naroon siya, nakahilata at malakas na humihilik na halos daigin pa ang ungol ng isang leon. Nakasuot lamang siya ng kanyang boxers. Ang kanyang mga braso at binti ay nakalatag. Halatang hindi nagtangkang mag-ahit si Itay, kita sa malagong buhok niya sa dibdib.
Kuhang-kuha ni Itay ang katawang bagay na bagay sa isang ama. Wala siyang taba sa katawan, ngunit normal lamang ang kanyang timbang. Ang kanyang balat ay maputi na may bahagyang pagka-kayumanggi dulot ng mga pagpunta niya sa mga bansang may maiiinit na klima. Napansin ko ring medyo toned ang kanyang mga braso. Mukhang nag-gigym na uli si Itay.
Ngunit ang pinakanakaagaw ng aking pansin ay ang nakatayong tent sa kanyang boxers. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa gilid ng kama, sabay luhod nang makalapit na ako rito.
Kailangan ko lang na maipasok ang kamay ko sa kanyang boxers at ilabas ang alaga niya. May kalakihan ang aking mga kamay, ngunit maayos kong nadakma ang natutulog pa niyang sawa.
Natakot ako nang ang iilang hilik na lumalabas sa kanyang bibig ay biglang tumigil, malaking problema kapag nagising siya. Sa kabutihang palad, nagpatuloy lamang siya sa kanyang pagkakahimbing. Wala akong masasabing dahilan kapag nahuli niya ako sa posisyong ito.
At hayun na nga. Nagkita na naman kami. Susme, malaki lang ba itong tingnan sa puwesto ko, o sadyang lumaki na naman ito? Sa pagkakatanda ko, pitong pulgada lamang ang sukat nito.
Tinitigan ko pa itong lalo at dinama ng aking mga kamay. Matigas na ito ngayon, marahil ay dulot ng aking pagpisil. Kahit madilim ang kuwarto, makikita ang mamula-mula nitong ulo na bahagya pang tumitibok at nagbibigay ng tila kabuteng hugis sa kabuuan nito. Nakakurba rin ito ng kaunti at nakahilig sa direksiyon ng kanyang mukha.
Tang-ina. Tinitigasan na rin ako. Ramdam kong nais na ring kumawala ng aking alaga sa umbok ng aking boxers. Ngayon ay napagtanto ko na, nalilibugan talaga ako sa aking ama.
Might as well explore a bit more. Ipinaikot ko nang mariin ang aking kamay sa katawan ng burat ni Itay at sinimulang itaas-baba ito. Napakataba talaga ng alaga ni Itay, halatang malusog at laging in-eexercise. Mabagal lamang ang pagsasalsal na aking ginagwa sa kanya, dahil kapag binilisan ko ay baka magising siya ng tuluyan.
Nakarinig ako ng maliliit na ungol sa pagitan ng kanyang paghilik. “Hmmm…good girl, Linda…”
Mukhang napagkamalan na naman ako ni Itay. Nakaramdam ako ng pagkailang dahil do’n.
Sa kabilang banda, patuloy pa rin ang aking isinasagawa sa alaga ni Itay. Medyo binibilisan ko na rin ang pagbayo.
Sa maliit na butas ng kanyang tarugo ay napansin kong namumuo na ang precum ni Itay, na paunti-unting dumadaloy pababa sa katawan ng kanyang burat. Ang ilan pa rito ay napupunta sa mga daliri ng aking kamay. Kakaiba ang pakiramdam nang precum ng ibang tao sa kamay, at kapansin-pansin ang pagkakatulad nito sa sarili kong inilalabas. May kainitan, mas malabnaw kaysa sa tamod at sa malamang ay maalat ang lasa.
Gusto ko ba itong tikman? Iyong precum ko ay tinitikman ko naman paminsan-minsan, at kung ako ang tatanungin ay walang problema doon. Kakaiba ang lasa ng precum ko, tingnan ko nga ang kay Itay.
Tinukod ko ang aking braso sa kama habang dahan-dahang yumuyuko palapit sa burat ni Itay. Patuloy pa rin ang pagbayo ko rito. Iilang segundo pa ay naramdaman ko na sa aking mga labi ang ulo ng alaga ni Itay.
Ito ang unang beses kong tsumupa. Kakaiba sa pakiramdam na ang ginagawa lamang sa iyo ay ikaw na ang gumagawa. Dinila-dilaan ko ang pampadulas na namumuo sa butas ng tarugo ni Itay habang paunti-unting pumapasok ang ulo nito sa aking bibig.
Hindi pa ako handang ipasok ang kabuuuan nito, alam ko. Kung madali ko mang naisubo ang ulo ng alaga ni Itay, bawat pulgada naman na sumunod dito ay namumulawan ako. Nahirapan pa ang bibig ko sa pagbanat dahil sa katabaan nito. Hanggang tatlong pulgada lamang ang kinaya ko, na sa tingin ko naman ay ayos na para sa isang baguhan. Idinudulas ko naman ang dila ko sa maliit na hiwa sa ulo ng burat ni Itay kung saan patuloy na lumalabas ang precum niya. Hirap man ay nasasarapan ako sa aking ginagawa.
“Uhhh..Ahhh.. sige pa Linda… Uminom ka pa ng gatas.” Narinig kong sabi ni Itay. Lalo akong naengganyo na ipagpatuloy ang pagtsupa ko sa kanya.
Binabayo ng aking mga kamay ang katawan ng tarugo ni Itay, ang kanan sa ibaba at kaliwa naman sa gitna. Sabay ko itong iginagalaw, ramdam ang malambot na balat nito dulot ng pagtulo dito ng precum. Patuloy pa itong umagos, at sa di inaaasahang pangyayari, sumama pa ang laway ko na tumulo sa katawan ng alaga ni Itay. Sa tingin ko ay ganoon talaga kapag sumusubo ka ng burat. Ramdam ng mga labi ko ang pagkabasa ng tarugo ni Itay kada pumapasok ito sa bibig ko.
Hindi ko mapigilang umungol nang bahagya sa burat ni Itay. Hindi ko man maamin nang tuluyan sa aking sarili, sa loob-loob ko ay alam kong nasisiyahan ako sa ginagawa. Para kasing nabibigyan ako nito ng lakas, na sa di maipaliwanag na dahilan, ay nagpapakawala sa sekswalidad ko na kailanman ay hindi ko pinagtangkaang tuklasin. Ngunit sa kabila noon, hindi ko pa rin matanggap na matutuklasan ko pa ito sa pamamagitan ng aking ama.
Pumipisil rin ang aking katigasan sa comforter ni Itay habang ibinubundol ko ang aking baywang nang paatras-pasulong. Basa na ang aking panloob, ngunit dahil sa sitwasyon ay wala na ako pakialam. Kung posible mang labasan nang hindi nagjajakol, sa tingin ko ay malapit na ako.
“Ahhhhh…Hayan na. Ubusin mo ang gatas ko honey.”
Putsa. Lalabasan na siya. Hindi ko ito napaghandaan; kung iluluwa ko ang tarugo ni Itay, kakalat ang tamod niya sa katawan niya, baka magtaka siya kapag nagising siya.
Mukhang isa na lang ang solusyon. Hinayaan ko ang aking bibig na nakasubo sa kanyang alaga at patuloy na sinalsal ang katawan nito. Papisil-pisil at patuloy sa pagkayod, ang aking dila ay patuloy na dumudulas sa hiwa ng burat ni Itay. Sige lang ‘tay, at ibigay mo na, handa na’ko.
Puta, talagang ‘Itay’ na ang tingin ko sa kanya. Nawawala na ata ako sa katinuan.
“Woooo…” bulong niya na parang lasing na kasasakaay lamang sa rollercoaster. Napakarami niyang inilabas. Tila fountain ito na may bumubulwak na tubig. Ang unang pagsabog nito ay tumalsik diretso sa aking lalamunan, na muntik nang magpasuka sa akin. At isa pa, hanggang nagsunod-sunod na ang pag-agos ng kanyang gatas, parang tubig na nakawala sa dam.
Hindi ako sanay na tikman ang tamod kumpara sa precum. Kapag nagpapalabas ako, nawawala ang libog ko kapag nararating ko na ang kasukdulan.
Napakalagkit nito, may pagkamaalat, na may kakaibang aftertaste. Ramdam ko pa itong kumakapit sa aking lalamunan, at sa paligid ng aking bibig.
Kailangan ko na itong lunukin, at baka mailuwa ko pa ito. Muntik na talaga akong masuka sa lasa nito. Napakarami talaga nito kumpara sa kaya kong ilabas.
“Good girl…” ang mga kamay niya na gagalaw pa sana upang hawakan ang ulo ko, ngunit nakaiwas ako at ito ay lumapag sa comforter.
Matapos ang ilang sandali pa nang tuluyang paglunok sa natitira pang katas ni Itay sa bibig ko, tuluyan ko nang inalis ang kanyang burat sa aking bibig. May naiwan pang hibla ng laway na kumonekta sa aking mga labi at ulo ng tarugo ni Itay. Hindi ko mapigilan ang mapangisi dahil doon. Masarap pala ang tsumupa, pwera sa parte kung saan muntik na akong mabilaukan sa dami ng tamod na inilabas ni Itay.
At may natira pa. Yumuko uli ako at dinilaan iyon. Unti-unti namang naiidlip ang kaninang gising na gising na alaga ni Itay. Ibinalik ko iyon sa loob ng boxers niya at sabay alis sa ibabaw ng kama. Patuloy pa rin si Itay sa paghilik, patunay na sa ikalawang pagkakataon ay nakatalik niya na naman ang kanyang anak nang walang kaalam-alam.
Kakaiba ang mga naging biglaang pagbabago ng pagtingin ko sa aking Itay nitong nakaraang mga araw. Marahil ay sa kadahilanang hindi ko naman na siya palagiang nakakasama dati at pakiramdam ko ay ngayon lamang kami nagkaroon ng totoong bonding time.
Nakakalibog tingnan si Itay habang natutulog. Ang pagtaas-baba ng kanyang dibdib, ang mahahaba niyang binti na nakabaluktot, at ang kanyang mga braso na nakalatag sa kama, kung mas malakas lamang ang loob ko, baka tumabi na ako sa kanya at ipinasada ang mga daliri sa kanyang mabuhok na dibdib habang tinitingnan kung ano ang kanyang magiging reaksyon. Kaso, kailangan kong mag-ingat. Sa ngayon.
Puta. Sa ganitong sekswal na tensyon ay napakadali lamang labasan. Mabilis kong ipinasok ang aking alaga sa loob ng boxers ko habang papalapit na ako sa aking kasukdulan upang hindi magkalat ang gatas ko.
“Ahhhhhh….Tang-ina ka ‘tay! Ang sarap mo!” madiin ngunit pabulong kong sabi habang sumasabog ang aking mga katas sa tela ng aking panloob. Napaungol ako pagkatapos niyon dulot nang matinding pagod at kasiyahan.
Ngunit pagkawala ng libog ko ay unti-unti naman akong nakonsensya sa aking ginawa. Dali-dali akong lumabas ng kwarto at bumalik sa aking silid. Pagkahiga ko ay agad akong nakatulog, may ngiti sa aking mga labi habang papunta sa mundo ng mga panaginip.
Pagkagising ko kinaumagahan, may binuo agad akong plano. Kailangan kong makumbinsi ni Itay na dapat nang maging regular ang aming pagtatalik. Hindi na kailangang manggapang at hindi na kailangan pang lasingin siya. Hindi man moral itong ginagawa namin.
Hindi alam ni Itay kung gaano kapusok ang alab ng pagnanasa na nararamdaman ko para sa kanya. Oras na sigurong gamitin ko iyon upang painitin pa ang mga susunod na mga mangyayari…
Itutuloy…
Hello! Salamat sa pagbabasa ng munti kong katha. Ito ang unang beses kong sumulat ng ganitong uri ng kwento at nawa’y nagustuhan niyo!
No comments:
Post a Comment