Southern Leyte

By: Jan

Ako si Jan tubong Southern Leyte panganay sa 9 na magkakapatid. Ako ngayon ay kasalukuyang naninirahan  dito sa Australia (Perth). Cute ako noong bata  ako gwapo na ako ngayon di lang tumangkad. Lagi ako napagkakamalang anak ng Latino, Indiano  o Arabo pero Pilipino po mga magulang ko. Siguro dahil may halong Spanish blood ang mga magulang ko kaya ganun ang itsura ko. pagpasensyahan nyo nya po kung may mga errors ang  kwento ko.unang beses kong magsulat at mag post ng ganito dito sa site nato. Sarap kasi magbasa dito kaya gusto ko rin ibahagi ang kwento ng aking buhay noong una kong naranasan ang kamunduhan.

Bata palang ako alam ko kung ano ang magiging kapalaran ko paglaki ko (YUMAMAN!! laki po kasi ako sa hirap kaya masyadong mataas an ambisyon ko). Nakikipaglaro ako sa mga babae at mga lalaking bata wala akong pinipiling kalaro at laro noon. Mga larong taguan, baril barilan, bahay-bahayan etc.. Pero pag ako lang mag isa lalo na sa bahay naming sinusuot ko duster ng nanay ko. Nilalaro ko doll ng kapatid ko, ginagaya si storm yung cartoon character ng X-men. Gusto ko sya kasi may kapa sya at lumilipad sya at nacocontrol nya ang Nature. (o diba Baklang bakla lang).).

Madaming mga tao sa amin ligayang ligaya sa akin at lagi akong hinihiram sa amin. Binibihisan, pinapakain, inaalagan, pinapakanta pinapasayaw at kung anu ano pa kayat tuwang tuwa sila sa akin (siguro kung nasa manila na ako noon pinag artista na nila ako kasi ako lagi ang star sa lugar namin).  Isa na dito ang anak ng ninong ko nasa 18 yrs old sya noon at nasa 5 years old naman ako. lagi nya ko dinadala sa bahay nila at aliw na aliw sya at ang ninong at ninang ko sa akin kasi daw napaka masayahin kong bata.(Siya din ang nagmulat ng kamunduhan sa akin). Di ko naman iniisip noon na may balak pala sya sa akin kaya walang malisya lahat ng pagpupunta ko sa bahay nila.

isang araw nagpaalam sya sa akin na pupunta daw syang Manila para mag hanap ng trabaho at itutuloy ang pag aaral doon (working student). Wala naman sa akin yon kasi ang alam ko puro laro laro lang. sabi ko nga lang sa kanya  na wag nya kalimutan yong pasalubong ko pag uwi nya. Kinahapunan nakita nya ako naglalaro kasama mga bata (patintero ang nilalaro naming nun) tapos tinawag nya ako.

Kinakapatid: Jan halika saglit. (lumapit ako sa kanya)

Ako: bakit po?

Kinakapatid: kita tayo mamaya sa may day care center sa may brgy. Hall may ibibigay ako na regalo sayo bago ako lumuwas bukas papuntang Manila.

Ako: o sige po. (May halong kaba at pagtataka at excitement kung ano yung ibibigay nya sa akin kasi usually pag may binibigay sya pinapunta niya ako sa bahay nila.

Ang day care center  nga pala ay likod bahay lang namin. At sa likod nun puro panamin na nipa, saging at damuhan na.

Bukas Baka Sakali

By: Kier Andrei

Authors Note: Hey guys! I do hope you still remember me even after a few months of not sending anything to this site. I really do appreciate the fact that kahit natabunan na iyong mga naisulat ko dito ng mga bagong kwento, may mga nagbabasa pa rin.

For all those people who have sent me e-mails just to tell me how much they appreciated the stories, maraming salamat po.

As for this new story, it is kind of long. Like really long but I hope you’d still take the time to read it.

Again, thank you.

 “I need sex, Alvin. And I need it now. You know what I mean?”

Napatingin na lang ako kay Maggie, taas kilay na pinanood siyang dinudutdot ang hotdog na nasa pinggan sa harap niya gamit ang hawak na tinidor. Napangiwi na lang ako ng paulit-ulit pa niyang tinusok iyon hanggang sa magutay-gutay.

“And I really mean now!” Sabi pa niya bago pinulot ang isang malaking piraso noong hotdog gamit iyong tinidor at saka isinubo.

“I’m not doing you no matter how hard you beg.” Sabi ko sa kanya. Nabulunan tuloy ng wala sa oras ang luka-luka. Binato pa niya ako nang isa sa mas malaking piraso noong ginutay-gutay niyang hotdog pero iniwasan ko lang sabay ng pandidila sa kanya.

“Seryoso ako!” Aniya na pasigaw na ikinatawa ko na lang

“Then go on a date! Hindi iyang ini-a-announce mo sa akin na gusto mong magpakantot in the middle of breakfast.” Kako sa kanya.

“Ang bastos ng bunganga mo. Kantot talaga? Ang baboy lang pakinggan.”

“Ano bang tawag mo doon? Coitus? Fuck? Love making? It’s just sex. You strip, he strips, he gets on top of you, you might or might not get an orgasm in the process but he will. So kantot. It’s as simple as that. Gusto mong magpakantot, lumabas ka at ibuyangyang ang Perlas ng Silanganan sa madla. Go!” Mahaba kong litanya na sinundan ko pa ng pagturo sa pinto ng bahay.

“Ano namang akala mo sa akin? Putang kagaya mo?” Inis niyang sabi na tinaasan ko lang ng kilay.

“You’re the one who’s asking for sex at seven in the morning.” Kako na lang. Inirapan lang niya ako.

“Sex is easy. Get someone’s attention, talk a little, and strip. If you’re lucky, it could last for hours but most times, you’d be lucky to get five minutes. But then, you can always just clean up and get someone else. But the thing is, sex can’t drown loneliness, Maggie. It’s just sex after all.” Dagdag ko pa.

“Of course you would know.” Sagot niya sa akin ng patuya na hindi ko naman itinanggi.

“You don’t get to judge me.” Kako sa kanya.

“Who says I’m judging? It’s your thing. You get lonely or bored or just plain horny and you go ahead and sleep with just anyone. In all honesty, I wish I could do that too.” Aniya na nakatingin sa akin.

Ang Tangi kong Inaasam (Part 3)

By: Confused Teacher

“People are opportunities. The gift is in the interaction and the connection with another person, whether it lasts forever or not.”

Josh
"Opo kuya, I love you, hindi ko alam bakit na inlove ako sayu" nahihiyang kong sagot sabay iwas ng tingin sa kanya.
 "Pero Kuya gaya ng sinabi ko ayoko pong mahalin ka, kasi may girlfriend ka na, saka ayoko sa yo kasi kuya kita."
"Pero Pat, mahirap pigilan ang pagmamahal saka alam mo namang hindi talaga tayu mag kuya. Mahal na mahal kita Pat higit sa inaakala mo."malambing niyang sabi pagkatapos haplusin ang buhok ko.
Hindi ako sumagot kasi ayokong bigyan ng daan ang mga sinasabi niya dahil alam kong ako rin ang masasaktan sa bandang huli dahil kung papipiliin ko naman siya tiyak ang pipiliin niya ang girlfriend niya. Pangarap niya ang magkaroon ng masayang pamilya na hindi matutupad kung ako ang pipiliin niya. Pumikit ako at pinilit na makatulog pero hindi ako makatulog kaya lang ayokong iparamdam kay Kuya Paul na gising pa ako dahil kakausapin lamang niya ako at lalo lamang akong maguguluhan. Nanatili akong nakatagilid patalikod na kanya siya naman ay nakatihaya at parang kinakausap ang mga glow in the dark sa kisame. Ano kaya ang sinasabi niya, maglalagan kayong lahat para magising si Patrick. O kaya ay isumbong nila kapag may ginawa akong kalokohan. Haist kung anu-ano na naman ang naiisip ko, papalitan ko na talaga ang kulay ng kisameng ito, masyadong na siyang nakakadistract sa akin.
Maya-maya naramdaman akong kiniss niya ako sa noo, gaya ng lagi niyang ginagawa.
"Good night Patrick, sweet dreams!"
Haist, narinig ko na naman ang magic words ni Kuya Paul, bakit ba pag narinig ko iyon para akong idinuduyan parang hinahatak ang mga mata ko sa pagpikit. Siguro iyon kasi ang nakasanayan kong pampatulog niya sa akin mula ng makilala ko siya. Ang sarap lamangsa pakiramdam na narito ulit siya sa tabi ko ngayon at sinasabi ang mga salitang iyon. Ilang sandali lamang tinalo na ako ng antok. Gusto ko pa sanang alalahanin ang masasayang pinagsamahan namin ni Kuya Paul pero hindi ko na kaya. Nagising ako dahil sa mahihinang ungol ni Kuya Paul. Pinakiramdaman ko siya, Binabangungot yata. May mga sinasabi siyang hindi ko maintindihan pero nadidinig ko binabanggit niya ang pangalan ko.
"Kuya, kuya, gumising ka,kuya" sabay yugyog ko sa balikat niya.
Nang magmulat siya ng mata, kinusot muna niya saka humarap sa akin. "Anong nangyari bakit mo ako ginising?" gulat niyang tanong sa akin.
"Nagsasalita ka Kuya habang natutulog, natakot ako kaya ginising kita." Sagot ko sa kanya na nag aalala pa rin. "Binabangungot ka ba?"
"Hindi. Ang ganda nga ng panaginip ko panira ka bigla mo akong ginising." Ang naiinis niyang sagot saka tumalikod sa akin.
"Bakit po Kuya, ano bang napanaginipan mo, saka bakit tinatawag mo ako sa panaginip mo?"
"Wala matulog ka na" utos niya sa akin.

My Baby Bunso

By: Neil Alvin Alonzo

Umiihip ang hangin.   Mag-isa na naman ako.  Tumutulo ang mga luha.  Tanging malamig na hangin ang yumayakap at umaalo sa akin.  Ang sinag ng papalubog na araw ang tanging init na nararamdaman ko, dahil ang puso ko, balot ng lamig.  At ilang sandali pa, kahit ang haring araw, iiwan din ako sa paglubog nito.

Kung bakit naman kasi ang bigla na lang siyang nanlamig.  Walang paramdam.  Kahit sa huling pagkikita namin, may kakaiba sa kanyang mga paningin, maging sa kung paano niya binitawan ang mga katagang “salamat” na wari ba iyon na ang huli... at mukhang tama ang basa ko.

Ilang taon na rin akong walang karelasyon, in fact, hindi ko na alam kung kailan may maituturing na may nakarelasyon ako.  For some years kasi, nag-hibertate din ako. Subsob sa kung anu-anong bagay. Hanggang nakalimutan ko na magmahal.

Ako nga pala si Miguel.  30 years old na ako ngayon pero sabi ng mga kakilala, papasa pa daw akong 20s.  Ganun naman daw talaga ang mga lalaki, madaling makadaya pagdating sa edad.  Hindi ko alam, pero matagal na akong nangungulila.  Isang tao pa lang naman kasi talaga ang minahal ko nang sobra.  Ang problema, hindi naman kasi pwede.

Pero ako yung tao that always believe in true love.  Kasalanan to ng mga pelikulang napapanood ko e.  Na posibleng may happy ending.  Na posibleng pagkatapos ng mga mahabang pinagdadaanan, may lilitaw na bahaghari at sasaya na ang lahat.  And they’ll live happily ever after.

Hindi ako katangkaran.  Moreno, payat.  Kung may maipagmamalaki akong asset sa panlabas kong anyo, siguro yung mata, at yung mga ngiti.  Mga ngiti na madalang makita sa office, dahil lagi akong seryoso.  Hindi naman daw kasi nakikita ang puso agad, pero sabi ng best friend ko, kung alam daw nila agad ang tunay na ako, walang hindi maiinlove sa akin.  Na sinasagot ko naman na ako nga hindi mo naman minahal.   Minsan ko na rin naitanong kung bakit nga ba hindi naging kami.  Wala lang daw talaga sa plano nya na magkroon ng relasyon.  At tinaasan ko lang ng kilay.

At ito nga, may nakilala ako sa chatroom isang araw.  Kung bakit ba naman kasi ang bilis ko maniwala.  Si Charles, akala ko talaga perfect na ang taong ito.  I shared with him a lot of things in a very short period of time.  My true personal number, my true FB account, my plans... And he made statements that brought me to cloud 9.  Ngayon, maalala ko siya sa lahat ng bagay, sa sasakyan ko paluwas ng Maynila, sa paborito kong set ng chocolates, sa paborito kong noodles.  At kahit pagdating ng araw ng sweldo at pagpasok ko sa moviehouse, maalala ko siya.  Ganun katindi ang epekto ni Charles sa akin na hindi ko agad maiwawaglit sa isipan.

Nang maramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko.  Dali-dali kong kinuha ito mula sa bulsa sa pag-asang si Charles iyon, pero hindi.

Ang Boss at ang Driver (Part 5)

By: Asyong Bayawak

Agad bumalik ng Pilipinas ang mag-nobyo matapos matanggap ni Daniel ang tawag ng tiyuhin. Nang makalapag sa airport ay lumipat sila ng private jet na magdadala sa kanila sa ancestral home ng mga Vitturini.

Nakasandal si Gabe sa upuan habang pinapanood ang mala-bulak na ulap na umaagos sa ilalim ng eroplano. Kakadaan lamang ng stewardess upang alukin siya ng inumin. Tumanggi siya dahil natutulog si Daniel sa kanyang dibdib at ayaw niya itong maabala. Malakas ang pakiramdam niya na gising ang nobyo at nakapikit lamang ang mga mata nito. Gayunpaman, gusto niyang makapagpahinga si Daniel; dahil sa kanilang dalawa, ito ang mas kinakabahan sa pagbisita sa Guimaras. Hindi maintindihan ni Gabe kung bakit ang lakas ng tibok ng puso ng kasintahan. May kinatatakutan ba ito sa pag-uwi?

Mayroon siyang kaunting kabang nararamdaman, dahil first time niyang makakasalamuha ang ama ng nobyo, pero sabi naman ay mabait si Mr. Vitturini, parang si Sir Manny niya, kaya’t wala siyang masyadong pag-aalala. At isa pa, basta’t kasama niya si Daniel, hindi pwedeng hindi niya makaya ang kung ano mang pagsubok na daraanan.

Pinaghalong cinnamon at mint ang amoy ng buhok ni Daniel. Kaysarap sa pakiramdam. Nakayakap si Daniel sa kanya at dama ni Gabe ang init ng katawan nito. Mahal niya si Daniel. Mahal na mahal. Hindi niya alam kung papaano siya nabuhay nang mga nakaraang taon na hindi nararamdaman ang ganitong emosyon. Mabilis ang mga pangyayari—nakakahilo—subalit ganoon yata talaga ang tadhana. Bigla ka nalang gugulatin.

Ang dasal niya palagi ay sana’y hindi ito matapos; bagama’t sa likod ng kanyang isip ay naroon ang takot na baka isang araw, mawala na lamang ang pagmamahal nito sa kanya. Naiisip pa lang niya kung paano siya nasaktan bago mag-Pasko ay parang gusto na niyang manghina. Ganoon siguro ang pakiramdam araw-araw kapag dumating na ang panahon na… HINDI. Hindi sila magagaya sa kaniyang mga magulang. May pag-asa sila ni Daniel. Lalaban siya.

Nakaakbay si Gabe sa kasintahan, at ngayon ay binalot niya ito ng dalawang braso para lalong maglapit ang kanilang katawan. Ibinaon niya ang ilong sa mabangong buhok ng lalaking kayakap at saka huminga ng malalim. Sana ganito nalang araw-araw.

‘Okay ka lang ba, Dan?’ Hindi mapigilan ni Gabe na mag-usisa. Kahit dati pa, kapag problemado si Daniel, problemado din siya. ‘Bakit kanina ka pa…’ Hindi mapakali. Kinakabahan. Akala mo dadalhin sa principal’s office.

‘Kasi…’ mahinang sagot ni Daniel. Hindi pa rin ito kumikibo mula sa pwesto.

‘Kasi ano?’

Not Today (Part 9)

By: Prince Zaire

“Kid
Sa bawat takip-silim, ako’y nag-aantay
Na sana’y ako’y iyong patawarin
Na sana’y paliwanag ko’y iyong dinggin
Nagsusumamo ang puso ko
Humihingi ng tawad mo
Sana’y muli kang magbalik
Sana’y muli kang mayakap ng aking mga bisig
Ginawa mo akong buwan mo
Ngayon magpapaka-totoo na ako
Handa na ako
Handa na ako, na ikaw naman ngayon ang bituin ko
Bumalik ka sa akin
Dito sa aking piling
Kung saan ang ulo mo’y nakadantay sa balikat ko
Kung saan ang mga tawa mo’y musika sa pandinig ko
Dito sa tabi ko, bumalik ka o hirang
Nais kong mamasdan muli
Ang mga mata mong puno ng kagalakan
Ang mga ngiti mong puno ng hiwaga
Sana’y bumalik ka na
Sisiguraduhin kong hihigpitan ko ang kapit sayo
Sisiguraduhin kong di ka iiyak sa tabi ko
Na muli tiwala mo’y di mababasag
Dinggin mo ang tibok ng aking puso
Masdan mo ang natitirang dagilbalniing liboy nito
Pumailanlang na ang sigaw
Ikaw, ikaw ang inaantay
Kid, ikaw!
Sana nama’y magbalik ka
Sana ang paa mo’y maglakad pabalik sa akin
Na sana ang labi mo ay para sa akin parin
At ang mga kamay mo’y ginawa lamang
para hawakan ang palad kong naninimdim
Sana giliw pakinggan mo
Ang natitirang pahimakas ng hambog na pusong ito
Gawin na nating tayo
Ang ikaw at ako
-    Pahimakas ni Lazarus
X O X O
Matapos ang contest na yun sa Legazpi ay bumalik na kami ng Maynila ni Sir. Balik narin sa normal ang buhay ko. Nag-celebrate nga kaming pamilya sa natamo kong gantimpala. Present dun sina Nanay Olive at Chuchay, si Patricia, si Mom & Dad at syempre si Kuya Ronan at Kuya Derek.
“Cous, how’s Europe?” tanong ni Kuya Ronan.
“Concerned ka ata ngayon – COUS!”
“Masama ba?”
“Not really” pinagtinginan lang namin silang dalawa. “Actually Europe is still Europe, never better. Oh come on bakit ako ang laman ng usapan diba dapat si Dwight?”
“Ha? Ako?” tanong ko.
“Yeah, well cous congrats ulit”
“Salamat”
“By the way anak, kumusta ang Wharton application mo?” sabat ni Dad.
Tumingin sa akin si Pat na parang nagtataka, oo nga pala di ko pa nasasabi sa kanya.
“Can’t tell you the details yet”

Masakit Man, Alagaan Mo Siya (Part 2)

By: Mark

Now is the time to describe the love I felt with Bigs…
Isang gabi yun galing ako sa gym, sobrang taas pa ng adrenaline ko dahil sa body attack at body pump na ginawa ko sa group exercise studio kaya pagdating sa condo ko hindi ako dalawin ng antok. Nalabhan ko na yung ginamit kong gym shorts, shirt and undies at inaasahan kong aantukin na ko pero to no avail ang antok ayaw pa ring dumating. So I decided to go down sa grill sa baba ng condo kasi may wifi dun, makapag-net nga muna. Makapag-relax ng konti, magpapa-antok muna. Lately kasi masyadong stressing ang mga kaganapan sa office. Ang daming management reports na kailangang ipasa. Mga highly specialized reports na request ng mga Sales Directors at mga Account Managers at kadalasan iba ibang format ang gusto nilang Sales Reports.
Off I went. Nag-order ako ng isang San Mig Light. Pampa-antok. Then nag-browse na ko sa net. Napansin ko merong  ten new friend requests sa kin sa aking facebook account, so I checked it out sino sino tong mga to. Isa sa napansin kong new request ay galing sa  nagngangalang Terrence Emm. Na-curios ako, binuksan ko ang profile niya. Ah bagets pa siya. Nineteen years old from Antipolo.  I just wondered bakit ako ina-add nito hindi ko naman siya kakilala. Di ko ugaling mag-accept ng friend requests galing sa kung sino man lalo if it comes from a complete stranger.  Pero napansin ko, ang ganda ng mata ng loko, makapal ang kilay, mahahalata mong mahahaba ang pilik mata niya at mabilog na may katamtamang laki ang kanyang mata. Matangos ang ilong niya at may full lips siya. I checked with his some other photos sa profile niya and na-prove ko from his picture na hindi siya poser. Siya talaga may-ari ng account niya.  Pero bakit ganun hindi normal ang ginagamit niyang surname. Emm. May surname nga ba talagang Emm?
Nag-check pa ko ng ibang info niya sa profile niya and I learned na Business Ad student siya sa isang Business Ad school somewhere along  Aurora Boulevard.
Just to satisfy my curiosity, I sent him a private message. “Hey there. Do we know each other personally? Have we met before? tanong ko sa kanya. After a few minutes nag-reply siya. “Sir, di pa po tayo nagkakakilala personally, hindi pa din tayo nakaka-pag meet up,  pero kung ok po sa inyo, gusto ko lang po kayo maging friend through fb.” tugon niya.  Napaisip ako. So hindi pa kami magkakilala nito.  I was wondering kasi and baka nakakalimutan ko lang na baka nga naman nakita ko na siya before through other people’s party or events, pero oo nga hindi pa pala according to him. Ayoko naman maging rude na hindi na siya sagutin so I wrote back a reply. “Ah I see.  Nice to know that you have that friendly gesture. Adding up someone’s account you have just checked in random.  Ako kasi hindi ako basta basta nag- a-add ng hindi ko kakilala.  Mahirap na maraming luko luko ngayon lalo na sa social media sites.” ang sinagot ko sa kanya. “OO nga sir, totoo po yan, ang dami ngayong luko luko sa internet. Pero hindi po ako katulad nila. Di po ako luko luko. Gusto ko lang pong magkaroon pa ng ibang kaibigan lalo na mga professionals na katulad niyo” sagot niya. “Sure ka hindi ka poser ha at maayos ka talagang tao, ayoko kasing magkaroon ng association sa hindi ko naman talaga kakilala, usually kasi ang iba pag naging friend mo na sa fb,

You Light my Fire (Part 7)

By: Lord Iris

Kith POV

"Good Morning.....Raypaul ko!" nakangiting sabi ko sa kanya habang unti-unti niyang minumulat ang mga mata niya...

"Good Morning din Kith!" Nakangiti niyang pagkakasabi....

Sandali muna kaming nagkatitigan dahil pero agad siyang nagsalita para basagin ang katahimikan....

"Kith....matanong lang kita.....anong call sign natin?"

"Ano ba ang gusto mo?" Malambing kong pagkakatanong.....

"Alam ko na!.... lalabs na lang tatawag ko sayo!" Malakas niyang pagkakasabi habang nakangiti.....

"Lalabs?....sige bahala ka kung yan ang gusto mo...."

"Eh ikaw? Anong tawag mo sakin?" Tanong sa akin ni Ray....

"Ano bang gusto mong itawag ko sayo? Bae...baby.....muffin....honey....heart.....labidabs....hahahaha....sige na pili ka na lang"..

"Gusto ko na Mahal ang itawag mo sakin....kasi gusto kong marinig araw-araw na mahal mo ko". Seryoso niyang pagkakasabi

Nakakaramdam ako ng sobrang tuwa sa tuwing kasama ko si Ray sana magtagal kami o di kaya....maging masaya kaming magkasama habang-buhay.....

"Kung yan ang gusto mo Mahal ko". At kitang-kita ang malaking ngiti sa kanyang mga labi habang sinasabi ko ang mga katagang iyon.....

"Kith lalabs.....wag mo akong iiwan ha? Kahit anong mangyari....akin ka lang....seloso ako...." seryosong pagkakasabi niya....

"Hinding-hindi kita iiwan.....Mahal kita at hindi ako magsasawang iparamdam sayo iyan araw-araw.....sayong-sayo lang ako Mahal ko...." sagot ko sa Ray habang nakangiti.....

"Edi....magpakasal na tayo!" Nakangiti niyang pagkakasabi....

"Ano ka ba?....menor de edad pa tayo....gusto ko sana magpakasal tayo kapag....tapos na tayo ng college". Natatawa kong sabi kay Ray.....

"Sige....ikaw ang bahala....basta mahal kita at masaya tayo!" Nakangiti niyang pagkakasabi sa akin....

Sigaw ng Pugad Lawin (Part 15)

By: Bobbylove

“Ang muling pagtatagpo”

(Ang pagpapaalam ay hindi laging nangangahulugang katapusan, Minsan senyales ito ng isa’ng mas magandang bukas.)

*************************

Love seems to be very elusive for me nung mga panahong iyon. Aaminin ko, I almost lost my faith na may darating pa’ng para sa akin despite of my preference; for a time ay sinumpa ko’ng naging isa ako’ng bakla; salamat nalang dahil despite of my inhibitions and doubts may mga tao pa rin sa paligid ko who helped me na ma-conquer yung mga takot ko and to accept and embrace the real me. Sila yung mga tao who would always reminds me na hindi kapansanan yung pagiging bakla, na kahit hindi man tanggap ng majority ay may space pa rin sa mundo to experience all the good things that the world offers.

For the past weeks ay naging busy ako sa mga gawain sa org pati na rin sa mga academic stuffs. Being the team leader at the young age (I’m younger kasi than my teammates except for Patrice) ay sobra’ng nakaka pressure lalo’t last year ko na to join that particular contest at the same time medyo intimidating din, ang hirap kasi mag lead sa isang group ng mas matanda sa iyo. Naging team leader lang naman ako dahil na experience ko na yung nationals sa mga nagdaang taon eh but it doesn’t mean na mas matalino o mas magaling ako sa kanila. (‘cause honestly I’m just an average student, masipag lang talaga ako kaya medyo nag sha-shine) yung pagiging busy ko had a positive impact sa akin, mas na motivate ako na Manalo and it helped me to forget my pain. Nag aalala ako dati kung kaya ko mag move on and I never thought na magiging sobrang dali pala nun sa akin.

Hindi naman sa nalimutan ko na lahat ng masasakit na nangyari, of course habang buhay ko ng dala-dala iyon, pero hindi na iyon ganoon ka bigat sa loob ko. I don’t know if nagawa ko ng supilin yung damdamin ko para kay kumag (Hindi ko na kasi naiisip yun noon) at hindi ko rin alam kung makakaya ko na ba siyang harapin, isa lang kasi yung malinaw sa akin maraming nagmamahal sa akin at hindi ko na hahayaang masaktan niya ako uli.

*****************

Matapos mag check-in sa isang mumurahing hotel sa Makati at makapaglunch sa isang fastfood chain ng isang malaking insekto ay agad kaming tumungo ng adviser ko sa hotel kung saan gaganapin ang competition. That’s actually the reason why we choose to book an early flight; before kasi natapos ang orientation ay nagbilin ang organizing body na mag me-meet muli ang mga team leaders 1pm a day before the registration (Yung mga advisers had their own meeting sa ibang room).

Papunta pa lang ako sa hotel ay may ilang text na ako’ng natanggap mula kay Jude, informing me na baka ma-late siya ng konte, he needs to buy something daw. Hindi ko na siya kinulet kung ano yung bibilhin niya baka kasi masyadong personal at ayaw niyang ipaalam. I just told him na, on the way na ako kahit na ang totoo ay nag re-ready palang ako nun.

Balsa ng Paghihiganti

By: Neil Alvin Alonzo

Hindi ko alam kung saan magsisimula, gaya ng hindi ko pagkaalam sa kung saan ko sisimulan ang pagpulot sa mga pira-pirasong bahagi ng aking sarili dahil sa kabayaran ng aking pagiging marupok sa kapangahasan ni kuya Robert.  (Arte, ginusto mo naman, nag-enjoy ka pa, kurutin kita jan e.) [epal ka na naman konsiyensya ko, bakit ba e kwento ko naman ito, hambalusin kita ng burat dyan, wag ka magulo ok? kwento ko ito, hayaan mo naman ako mag-emo minsan, hehe]

Bago pala ang lahat, isang mainit na pagbate este pagbati sa aking mga masugid na readers, mga mapagcomment kong mambabasa, hindi ko pa lang mapagbibigyan ang mga offers ng patikim.  Pasensya na.  I always believe in love.  Ipokrito akong tao kung sasabihin kong wala akong nakaka one night stand, pero I’m really hoping for that perfect fit.

Akala ko nga nakita ko na siya recently.  Yung hawak pa lang ng kamay at nakaw na tingin, para ka ng tumama sa lotto sa sobrang saya… na magsisimula kang magplano ng lahat… pero hindi pala siya handa at…yung mga pangako niya, isang joke time pala… ang masakit, kahit gustuhin kong lumaban, hindi ko alam kung paano.  Kung bakit naman kasi ako ang laging naiiwan.  Minsan naiisip ko kung masama ba akong tao?

Buti na lang merong nagpapasaya sa akin.  ‘Yung lagi akong inaappreciate, yung hindi nagsasawa at nag-eeffort na kausapin ako.  Makakalimutin nga lang.  Hahaha.  Salamat.  Wag ko kong kaltukan dahil sinasabi ko sa lahat ng readers ko yung tungkol sa ‘yo.  Pinapasaya mo ko lalo nung time na gulong-gulo yung utak ko.  You keep me sane.  ‘yun naman ang kailangan ko para magheal at maging buo ako uli, yung may makausap.

At sa original kong kapatid, tol, salamat sa pagdamay.

Salamat din sa mga silent readers lang ng KM na nabasa na ang Bus ng Ligaya, Tricyle ng Pangarap, at Bisikleta ng Kapangahasan na pawang akda ng inyong lingkod, Neil Alvin.

Enough of me for now, sorry hindi pa po ako nagsisimula.. ang haba ng author’s note ko.

PAUNAWA: Akin pong hinihingi ang inyong paumanhin at pang-unawa.  Tulad ng aking naitext sa inyo isang gabi, nahirapan akong balikan ang mga madugong eksena sa aking nakaraan, kaya minabuti kong palitan ang ibang kaganapan sa aking kwentong ito.  Tama, hindi po pawang katotohanan ang inyong mababasa ngayon, minabuti kong i-lighten up ang ibang eksena at gawing eksaherado ang iba pang bahagi, ito ay upang mapaganda ang kwento at hindi naman ako masyadong masaktan habang nagsusulat.  Tulad ng aking pangako sa inyo na sakaling magsusulat ako ng hindi totoo ay aking aaminin sa inyo, bagamat ang ilang bahagi nito ay halaw pa rin sa totoong kaganapan, bahala na kayo readers mag-isip kung alin ang dagdag na eksena dyan.  Ang tanging sisiguraduhin ko sa inyo ay mananatiling totoo ang aking damdamin at emosyon sa bawat pangyayari.  Masasaktan ako sa bawat sakit at masasarapan sa mga panakaw na pag-abot sa langit.

Mapapansin ninyo ang pakikipagkulitan ko sa lathalang ito sa aking sarili at konsisyensya, hindi po ako bibili ng sabon, lalong wala po akong MPD o multiple personality disorder, [bisexual ako hindi multisexual ok? hehe] at malalaman ninyo iyon sa mga bracket na aking gagamitin (at)  at   [at] at may sisingit pang {at} gayundin ang <at> hehe.  Okay?   Idinagdag ko po ito upang mabalanse ang pagkakadeliver sa mga sensitibong issue ng aking kwento.

Nawa ay muli ko kayong maaliw at sana ay sulit ang inyong oras sa pagbabasa.  Maraming salamat muli. 

Pinoy Omegle Meet and Fuck

By: Lance

Hello. First time ko magsulat dito so pagpasensyahan niyo na kung may mga mapapansin man kayo. Kwento ko lang yung first 'real' experience ko na sobrang unexpected, di ko akalaing mangyayari. haha

Ako nga pala si Lance. 24, from Quezon City. 5'10" ang height. Mejo fit, (mejo lang). Never pa akong nagkaexperience sa kapwa lalaki hanggang sa one time, bored lang ako so nagpunta ako sa omegle. random chatmates. tapos nung time na yon, karamihan kase Male din ung nakakachat ko. bihira lang ang female. then marami raming nagaalok na sex daw m2m. yung mga nauna ineend ko lang agad tapos hanap iba. hanggang sa tumagal, nung marami nang ganon, mejo nacurious nako. So ayun, yung next na nagtanong sakin kung gusto ko makipagmeet and fuck, inentertain ko na.

Few months ago lang nung nangyare eto. Ber months last year ata. so ayun na nga. nakachat ko si stranger. 28, bi, from fairview. tapos sinabi ko, 23, M, qc. (23 palang ako nun). then tinanong niya kung top or bottom. Ako naman, clueless kung anu yon. so inexplain niya. then sabi ko top. tapos ayun na nga, bottom daw siya. gusto ko daw ba mag meet kami tapos magsex kami. sabi ko, "game! kelan? may place ka?". Sabi niya naman, "gusto mo ngayon na? wala akong place eh. check in tayo gusto mo?". Mejo naexcite ako na may halong kaba, pero sinabi ko nalang, "Sige! dito nalang tayo sa condo ko. kaso hanggang 9pm lang pwede kase dito din nagsstay pinsan ko.". Sabi niya naman ok lang daw. pupunta siya mga 4pm. Tapos, binigay ko number ko, sabi ko magtext nalang siya pag nasa lobby na siya para masundo ko siya.

....1 hour later

"Lance, si Jay to. yung kachat mo sa omegle. malapit nako sa condo mo. kita nalang tayo sa baba.". Agad agad naman akong bumaba. pag labas ko ng elevator, sakto pasok niya sa pinto ng building. mga 5'8" siguro ang height niya, payat. Malakas ulan nung time na yon, so basang basa siya. Umakyat na agad kami papunta sa room ko. pagkapasok namin, nag CR muna siya. paglabas niya, nakahubad na siya. ako may damit pa. tapos bigla niya na akong sinandal sa pader at naghalikan na kami dun. mejo shocked pako kase first time ko nga sa lalaki. pero hanggang sa tumagal nakaadjust narin ako. Unti unti niya inalis ang damit ko. una yung shirt ko. tapos dinidilaan niya leeg ko, tapos halikan ulit. mamayang konti pinahiga niya ako. tapos sinuso niya utong ko. mejo nakikiliti pako nun pero, ang sarap. unti unti nang tumitindi ang libog ko nun kaya gumaganti nako sa mga halik niya. wala na sa isip ko na lalaki yung kasex ko,

Flabbergasted

By: Kent

Hello reader's my name is Kent.  Taga Makati ako, nasa late 20s na.  Occassionally, nagbabasa ako ng mga kwento sa site na to but this time, I decided to share my own story. 

I have a very busy work and lifestyle.  Sa trabaho, yung buong otso oras ko maaksyon, dahil sa dami ng pasyente namin. Pag off naman, which happens every after 2 or 3 days, gala naman ako ng gala to meet friends, relatives and previous workmates.  This I think is the reason why I always look forward sa mga vacation leave ko dahil kaylangan ko ng totoong pahinga.
I was lucky dahi nabigyan ako ng 7 day-leave and I opted to spend that sa hometown ng mom ko. 

Gabi ako umalis ng Manila, mga past 8pm na, so close to midnight na ako nakarating sa bahay ng tita ko. Dalawa lang kami ng cousin kong guy na 20 years old sa bahay so after ko maglinis ng katawan, natulog na ako agad.  Kinaumagahan, habang nagbi-breakfast kami, niyaya ako ng pinsan ko makipag bonding sa mga barkada niya. 

Gusto ko sana ng peace and solitude haha, liblib kase yung bahay ni tita, malayo sa main road tapos wala kaming kapit bahay.  Mapuno yung paligid, tahimik tapos malawak yung bakuran pero dahil kinukulit ako ng pinsan ko, pumayag akong makipag inuman sa kanila. 

Mga 6pm na dumating yung dalawang kaibigan niya.  Yung isa binatilyo, 18 year old lang tapos si Jim, 24 na. Napansin ko si Jim, ang ganda kase ng tikas ng katawan.  Siya yung tipong hindi nag g-gym pero halatang batak yung katawan pero hindi yung OA na tipo.  Moreno siya, natusta ata sa init ng araw, mainit kase sa probinsiya namin all year round.  Halos singtangkad ko siya mga 5'8".  Hindi siya yung striking na cute or gwapo pero maayos manamit, malinis tingnan at higit sa lahat mabango haha. 

Naka jersey shorts kase siya na red and white shirt, kaya medyo aninag mo yung hubog ng katawan niya.  Siyempre ako matanda, sagot ko pulutan.  Si Jim naman ang nagdala ng long neck na Tanduay.  Medyo napalunok ako ng makita ko dala ni Jim, apat lang kase kami, tapos hindi ako palainom, pakiramdam ko dehado ako sa inuman. 

Sa front porch kami nag-inuman.  Maaliwalas kase sa labas.  Pinakilala ako ni Jay yung pinsan ko sa dalawang barkada niya.  Akala ko maO-OP ako pero hindi naman.  Naging spontaneous naman yung kwentuhan tungkol sa kung anu-ano.  Tanong ng tanong si Jim kung bakit hindi daw niya ako nakikita sa mga family gathering sa probinsiya. 

Actually, before mag college, madalas ako lumuwas pag bakasyon pero mula mag college, since tri sem kami, hindi na ako nakabalik ng madalas.  Nalaman ko na
line man/ technician ng cable company sa probinsiya tong si Jim.  Napag kwentuhan namin yung trabaho, pagha-hike, pag eexercise at kung anu- anu pa. Marami kaseng lugar na pwedeng puntahan dun to hike, trek or do camping, medyo mabundok kase sa lugar na yon.  Well, mas nagkaintindihan kami ni Jim since hindi nagkakalayo age namin sa isa't isa although lahat naman me opinyon at kwento. 

BS Recollection (Part 1)

By: Mark

Hi, ako nga pala si Mark (not my real name.) I'm 19, studying BS Psychology in UST. Based on my physical appearance, masasabi mo naman na straight talaga ako and mostly, maraming nagc'crush saken. Hindi naman sa pagmamayabang ehehehe. FilChi ako bali my mom is a Fil and my Dad is pure blooded Chinese. Maraming nagsasabi na pogi ako amd ma appeal talaga. I'm slim but nagg'gym ako 3 times a week. Sorry kung may mga errors sa story ko because 1st time kong magsulat ng story dito and matagal na kasi yun kaya may mga scenes na diko na maiexplain. Nangyari ito nung 3rd yr hs ako.

SEPTEMBER 2011, ngayon 3rd year hs nako and kakastart palang ng intrams. I know straight tlaga ako and nagka gf nako nung 1st yr hs. But, last month nung nagparegister ako sa intrams (basketball) nakasabay ko ang isang trasferee na talagang napaka pogi and sasali din ata sya sa intrams. Hindi ko alam kung bat ganito ang reaction ko. Bakit parang.... parang natulala ako? Hindi ko maipaliwanag ang aking pakiramdam. Yung tipong nagstop yung oras. Basta hindi ko maipalawanag nun hahaha. Nung naramdaman ko yun biglang nagulat yung transferee and sabihin nalang natin sya si "Ryan" not his real name.

Him: Bro, are u okay?
Me: ahh.. Ahhh. Hmm... yes im okay.
Him: bakit ka pala natulala? Hahhahaa para kang nakakita ng multo.
Me: ahh.. hmm.. ah ano akala ko kasi ikaw yung kababata ko. Kamukha mo kasi sya and nagtaka lang ako baka ikaw kasi yun tyaka matagal ko na syang di nakikita.
Him: ah okay, I know you. Kasali ka sa intrams sa section nyo dba? Ano nga pala pinili mong sports?
Me: basketball ako. Ikaw sasali ka ba?
Him: ah OO. Basketball din ako hahaha.
Me: wala ka yatang kasama? Ano nga pala section mo?
Him: Wala pa nga akong kaibigan eh. III - St. Anthony nga pala section ko. Ikaw dba sa III-St. John ka?
Me: ah oo. Ayaw mo bang sumama sakin? Papakilala kita sa mga kaibigan ko.
Him: (tumango lang sya and sumama sya saken)

Yun sabay nakaming nagpa register dun sa teacher namin sa science kasi sya yung naghahandle nung basketball sa year level namin. After namin nagparegister sabay kaming pumunta sa canteen. Andun kasi mga barkada ko na sina Tom, Martin at James. Mga basketball players din sila pero hindi sila nakasali sa intrams dahil hindi sila pinayagan ng parents nila. Pagkadating namin sa canteen nakita agad namin silang kumakain.

Zayne Wishes (Part 1)

By: Zayne

"Psst! Bagay ba sakin? Pogi na ba ako?" Tanong ng isang lalaki.
"Alam mo, kahit ano ang suot mo pogi sa paningin ko. Pero mas pogi ka pag wala kang suot" tugon ko
"Ay grabi sya" at sabay na lang kaming tumawa.

bigla akong napadilat. Shet! It was a dream pla. Pero ang weird, sino yun? Why he is in my dream?  Ni hindi ko nga sya kilala eh pero parang my connection kami at ang saya saya naming dalawa. Actually di mapagkakailang my hitsura sya ahh!. Tinignan ko ang oras sa phone ko, 2am palang kaya natulog ulit ako.

tit!..... tit!...... tit!..... Ang tunog ng mga aparato sa ospital.
"Parang kelan lang masaya at malakas ka pa, pero ngayun heto nakaratay ka. Ni hindi man lang kita matulungan sa skit na nadarama mo. At hindi mo rin naramdaman ang pagiging tatay ko. Anak pilitin mong lumaban, ikaw na lang ang meron ako tapos iiwanan mo na  rin ako" ang pagdaramdam ng tatay ng  pasyenteng nakahiga habang hawak ang mga kamay nito. Pinagmamasdan ko lang habang  nakatayo sa kabilang gilid, pinipigilan ang aking emosyon.

Zayne! Zayne! Zayne! Narinig kong my tumatawag sakin.

"Hoy! Zayne what happen? Bakit ka umiiyak?" Tanong sakin ni Grey, ang cousin/utol/best friend/ tropa ko
"Anong umiiyak ka jan? Hindi kaya!" Galit kong tugon, istorbo sa tulog
"Anong hindi? Ayan oh, halos bumaha na yung kama mo. Kunti na lang pwede na akomag shower dito. " kinapa ko yung mata ko
"Ay oo nga no! Bakit kaya?"
"Anong bakit kaya? Until now you can't get over to him?"
"Nope! Nakapag move-on na ko Grey,"
"Sure? Bakit hanggang sa panaginip umiiyak ka parin? Broken hearted ka parin?"
"Oi hindi ahh! Hindi sya ang nsa panaginip ko san!"
"If he is not? Who is that? Who's that bullshit that makes you cry even in your dream? Panguusisa nya
"Bullshit agad!" Tugon ko
"Oh cge sino nga?" Usisa nya ulit
"I don't know Grey! I really"
"Tsss! Pwede bayun. Iiyakan mo yung di mo kakilala"
"Ehh sa hindi ko nga sya kilala, ang kulit mo ah!" Galit kong tugon
He give me a quizzical look!
"Hindi ko sya kilala, hindi ko pa sya nakikita sa tana ng buhay ko gets mo na?"

"Huh? Really? Kwento mo nga sakin dali" pagpupumilit nya

Then kinowento ko ang panaginip ko sakanya. "Ang weird diba di ko sya kilala pero sa panaginip ko parang my malalim kaming koneksyon!" Pagkukwento ko.
"Weird nga! according to filipino beliefs, kung nanaginip ka ng isang tao nadi mo pa nakikita, my posibility na mameet nyo ang isat-isa sooner or later or maybe in the future. And why you were crying?"

EDSA MRT Station

By: Dennis

I'm Dennis, 5'8", medyo maputi, chubby ng konti, pero cute. :) Nangyari ito nung 25 years old ako. Nag-aral ulit, medyo natigil ako sa school kasi nung college dahil nagpabaya ako at nawalan ng scholarship. Matinding pagsisisi ngayon yun, pero wala na eh.

Pinag-aral ako ng isang nagmagandang loob na kakilala para kahit papano makatapos ako ng college. Naging officer ako sa school sa Quezon City, pero di ko rin natapos kasi... mahabang kwento.

So, every morning sumasakay ako ng MRT papasok. Maikling ride lang naman papuntang QC galing Ortigas Station. Sa malaking subdivision along EDSA malapit dun ako nakatira habang nag-aaral. Masaya yung morning commutes ko. Maaliwalas, may sinag ng araw na hindi nakakapaso ng balat. May nakakasakay na minsan trip mo. Ganun lang. Simple.

Nakagawian ko na sa dulong coach ng MRT pumwesto kasi konti lang tao kadalasan. Sandal lang sa likod na railings habang naglalaro ng phone o nakikinig ng music. Isang umaga natyempuhan kong medyo masikip sa tren. Siguro ngayon di na bihira itong ganitong eksena (di na ako nagtetrain kase). Pagsakay ko pa lang, kelangan ko na igitgit ang sarili ko para maging komportable. Wala nang pwesto sa paborito kong sandalan kaya kelangan ko magtiyaga sa may bandang poste sa kanan, pagpasok ng pinto.

Sa wakas nakahanap ako ng pwesto. Humawak ako sa poste, nakaalerto sa bag kasi masikip nga, madaming tao. Suot ang earphones hinihintay matapos ang 15 minutes na byahe papuntang QC.

Di pa nakakalayo ang tren, naramdaman ko nang may nakatitig sa akin. Peripheral vision lang to pero hanep makatitig yung mamang nakapolong puti. Kasingtangkad ko siguro, malapad ang balikat. Naka-gel ang buhok at makinis ang mukha. Gwapo kung tutuusin.

Isang tao lang ang layo nya sa akin. Mas malapit sya sa pinto, nakatalikod dito. Ako naman nakahawak ang isang kamay sa poste tapos yung kanan nakapasok lang sa bulsa ko, hawak ang phone ko. Mahirap na madukutan.

Fifteen (Part 1)

By: Vin

Good day sa lahat ng readers. Mag-one year na since na-discover ko 'tong blog na ito. I would say na ilang beses na ring napatigas nito ang alaga ko hehe. Thanks sa site owner at contributors.

In advance pag-pasensiyahan nyo na ang aking pagkakasulat, unang beses pa lang at I'm not sure how it comes across to people. Ako si Vin, and these are my stories throughout the years na mapukaw ang damdamin ko sa kapwa lalaki.  Ngayon ay 35 na ako sabi nila gwapo na daddy and I don't look a day over 27 daw. I'm 5'10" tall, almond eyed, jet black hair, minsan maputi minsan tan depende kung nakapag beach or diving ako, lean may cuts at apat na abs at may muscle din kasi I'm a health nut jogging lagi at work out pag may time. Yan ang pagka describe ng mga na meet ko sakin but I see myself as a perpetual kid at heart, mahilig sa cartoons, video games at makulit. Hopeless romantic pero mature pagdating sa mga kaibigan at pamilya.

To start off like a certain singer's albums I'll call my stories base sa edad ko na naging turning point ng buhay ko. At dito nag-umpisa noong 15 ako. Napilitan akong manirahan sa aking mga lola at tiyuhin nung 3rd year highschool ako dahil sa pagsubok sa pamilya namin. Dahil for the last 5 years ay naging riches to rags kami. Ang tatay ko dating may posisyon na mataas sa isang kalilang retail chain at ng manahin ng anak ng may ari ang kumpanya kinaingitan siya at sinet-up. Nawala lahat sa amin at 8 taon bago nalinis ang pangalan ng aking ama nagbayad ng danyos ang kumpanya at nakulong ang nag set-up sa kanya. Dahil sa hirap ng buhay naging distant ang tatay ko at nagdesisyon si mama na sa lola ko muna ako.

Masasabi ko naman na masipag ako mag aral dahil buong highschool scholar ako sa isang pribadong eskwelahan. Maraming nagsasabi na gwapo ako at madalas pilit sinasali sa mga program sa school pero mahiyain ako. Ang focus ko talaga ay studies at ang girlfriend ko. Sa pagtira kila lola tumutulong ako sa kanilang negosyo na tindahan at patahian kasama ang pinsan ko na si Kuya Ron na matanda sa akin ng 3 taon. Si Kuya Ron 18 taon ay anak ng panganay nila lola, kuya ng tatay ko at nasa US ang nanay at tatay nya at pinatatapos lang siya ng college dito dahil mahal ito sa US.

Favorite Accident (Part 1)

By: Arkinberg

Salbahe, walang-hiya, bastos, tarantado at salbahe, yan ang mga salitang dinedescribe sa akin. Totoo naman na salbahe ako. Marahil dala noon ng kabataan ko kaya siguro naging ganun ako. Lumaki ako sa isang broken family kaya marahil naging ganun na lang ang ugali ko sa kabila ng magandang pagpapalaki sa akin ng Daddy ko. Ewan ko ba, innate na yata sa akin ang maging ganun. Sobrang waldas din ako sa pera at walang nagtatagal na relasyon sa akin. Mag-drugs at gumawa ng krimen na lang ang kulang sa akin para masabing patapon ang buhay ko, sa kabutihang palad ay hindi ko ginawa yun dahil naniniwala pa din ako na masaya at masarap pa ding mabuhay.

Hindi ko inaasahan ang nangyari sa aking buhay. Sa kaisa-isahang taong totoong nagmahal sa akin.

Ako nga pala si Jared Aldous Borromeo o Jab. Sabi nila may hawig daw ako sa modelong si Nick Bateman, ang Dad ko kasi ay Half American kaya marahil may pagka-mestisuhin ako. May katangkaran din ako at hindi sa pagbubuhat ng bangko ay masasabi ko na physically attractive ako dahil sa laki ng katawan ko dala ng madalas na pag woworkout. Marahil nakadagdag yun sa mga dahilan kung bakit naging masama ang ugali ko. Dala ng kabataan, hindi ko na naisip noon na madami akong pwedeng masaktan, at isa na dun ang kaisa-isang taong totoong nagmahal sa akin.

Matagal ko nang kilala si Max, simula College pa lang kami ay kilala ko na sya, pero hindi kami close. Tipikal lang syang estudyante. Hindi ganun ka-attractive si Max. Pango ang ilong nya, chubby sya at hindi sya ganun kayaman. Pero kahit na ganun ay matalino sya. Madalas syang napapasama sa Dean’s list noon. Alam ko na may gusto sya sa akin dahil sa sabi ng mga ilan naming common friends pero ni minsan ay hindi ko sya pinansin at medyo inis pa ako sa kanya sa hindi ko din maipaliwanag na pagkakataon.

Magkasabay kami grumaduate ni Max noon, Nursing ang kurso nya at ako naman ay Business Administration. Pagkatapos noon ay hindi na ako nagkaroon ng balita sa kanya. Hindi ko kasi sya gusto noon at ang tanging koneksyon lang namin ay ang pinsan kong si Chelsea na bestfriend ni Max.Pero sa hindi ko inaasahan ay magkikita pa din pala kami makalipas ang tatlong taon.

Kasalukuyan ako noong lugmok dahil sa hiniwalayan ako ng partner kong si Jeff. Si Jeff ay kaklase ko nung College at nung grumaduate kami ay naging kami din. Hindi kami parehong halata kaya malaya naming nagagawa ang mga gusto namin. Nabawasan ang pagiging salbahe ko nung naging kami ni Jeff, pero hindi namin maiwasang mag-away dahil sa madalas akong magselos. Sobrang mahal ko si Jeff noon at nung magpasya syang pumunta ng ibang bansa para sa internship nya para sa MBA nya ay pinapili ko sya kung ako o ang internship nya. Nasaktan sya dahil sa akala nya ay susuportahan ko sya dito. Pero nakuha nya akong iwanan dahil sa kasakiman ko. Hindi ko alam ang gagawin ko nun. Halos gabi-gabi akong umuuwi na lasing. Isang gabi ay minalas ako at nabangga ang sasakyan ko sa isang puno.

From Cinema to Hotel

By: Tom

Hi… I am Tommy… my friends call me Tom for short… I work in the call center and have a gf that I really love. 5’7’’ ang height ko and average lang ang body size… Aaminin ko, malibog akong tao. Natuto akong magmasturbate nung grade 2 pa ako dahil na rin sa turo ng kapitbahay ko noon sa Bacolod na grade 4 that time… Nagsimula ang pagkamulat ko sa libog nung grade 5 ako dahil na rin sa mga tabloids noon na may mga sex stories at mga almost bold na pictures… Noong grade 6 ako, nakita ko ang picture ni Pamela Anderson na sexy at may mga hubot hubad pa at ilang taon ring naging subject ng libog at pantasya ko si Pamela Anderson at ang mga pictures niya. So yeah… I am straight… I like girls… I love masturbating to nude pictures of girls… I love masturbating to sex videos involving women… damn… I even like watching dp’s (mmf). This is a true story, but the names were changed.

I was around 25 years old nang mangyari ang kwentong ito… sa Paranaque…  May usapan kami ng gf ko na magkikita sa MOA for a late lunch but when I was already in Baclaran area, she called and told me na sa dinner time na lang kami magkita… and since nasa Baclaran na ako, pinili ko na lang na mag ikot ikot doon para pumatay na rin ng oras… That was when I passed by an old cinema. 2 lumang softcore bold movies ang palabas… dati na akong nakapanood sa sinehan na yun nung college ako and parang luman normal na sinehanlang naman… songayon na professional na ako, naisipan ko mag throwback… binayaran ko ang murang ticket at umakyat na sa taas… dumaan muna ako sa cr… kung saan ay napansin ko na may 2 lalaki sa loob ng isang cubicle… medyo nagtaka ako pero di ko nabinigan ngmasyadong pansin. Naghugasako ng kamay pagkatapos umihi at humarap sa salamin para mag ayos ng kaonti. May tumabi sa akin na lalaki at kumindat sa salamin habang nakatingin sa akin. Then lumabas yung dalawang lalaki mula sa cubicle na parang pagod na pagod.

Pagpasok ko, tumayo muna ako sa likod para makapag adjust ng mata… maganda ang palabas, kahit luma, nakakalibog pa rin. May lumapit sa akin na lalaki, yung nasa cr kanina… tumayo mga ilang dipa mula sa akin… paunti – unting lumpit at tumabi sa akin… tiningnan ako… “grabe pre noh, laki ng suso ng babae..nakakalibog.”, bulong niya habang nakatingin sa palabas while trying to start a conversation… “oo nga… maganda rin yung katawan.”, sagot ko naman. “Nalilibugan ka na ba?”, tanong niya. “Oo, medyo” sabi ko.  “Gusto mo ba magpa serbis?” Tanong niya uli… kinabahan ako at umiling… naglakad ako at umakyat sa  taas na bahagi ng sinehan… may nakita akong mga pares na magkakatabi,at may mga nakayuko… may isang nasulyapan ko na nakahawak saharapan ng katabi niyang lalaki… ah… parang nakakahawa ang mga libog nila… pero since staight nga ako, umupo ako sa malayong gilid malayo sa ibang tao.

Puta ng Pagmamahal

By: Jace 

“Ang lamig lamig dito tapos sando lang suot mo?” naramdaman kong pinatanong niya ang suot niyang hoodie sa ulo ko.

“Suot mo nga to.” Medyo may inis sa tono niya. Wala akong imik nakatingin lang ako sa kanya habang nauupo siya sa tabi ko.

“At kelan ka pa natutong mag-inom? Akin na nga yan.” Sabay hablot sakin ng hawak kong San Mig Light sa kanang kamay ko. Medyo malakas ang pagkakahila niya kaya medyo napagalaw ako at nailaglag ko ang hoodie sa  ilang bote sa may paanan ko. Nakita kong napakunot ang noo niya sa nakita niyang limang basyo ng San Mig Light.

“Tangina. Anong problema mo?” singhal niya.

“Problema ko? Tinatanong mo kung anong problema ko? Gusto mo talagang malaman kung anong problema ko?” hindi ko na napigilan ang sarili ko. Ramdam ko ang pagpatak ng luha ko sa pisngi ko. Manhid na yung katawan ko. Para sa first time kong pag inom achievement na to na hindi ako tinamaan ng alak at nagagawa ko pang magproseso ng bagay bagay sa ppaligid ko.

“Oo gusto kong malaman kung anong problema mo. Lately nararamdaman kong umiiwas ka sakin. May ginawa ba ko?” singhal niya sakin ulit.

“Iyan. Iyang mga bagay na lagi mong ginagawa. Yung pagiging caring mo. Yung lagi mong pag-aalala sakin. Yang mga gestures mong hindi ko maintindihan kung anong pinapahiwatig. Vince hindi ko kasi gets. Pumayag ako sa setup na casual sex lang. Yung lilipat ka sa kama ko kapag kailangan mo ng kamay na magtatanggal ng libog sa katawan mo. Kahit alam kong pwedeng ako yung matalo sa huli. At eto na nga natalo na ko. Panalo ka na. nahulog na ko e. Pinipilit kong wag pag usapan yung mga bagay na ginagawa natin kapag tulog na yung mga kasama natin. Kaapg patay na yung ilaw. Mga bagay  na nagagawa ko, nagagawa natin sa ilalim ng kumot ko. Pero ikaw, gago ka. Bakit ba kasi kailangan mo pang maging caring. Wala naman akong pakialam kung gusto mo lang magparaos gamit ang kamay, bibig at pwerta ko. Di ako umaasa sa kahit anong kapalit nun. Kasi alam ko na hindi naman mangyayari yun. Pinili kong maging puta mo. Tangina mo Vince.” Mahabang paglilitanya ko sa kanya habang nakatitig lang siya. Natahimik siya. Ramdam ko yung lamig ng hangin na bumabalot sa katawan ko. Ikaw ba naman ang lumagay dito sa rooftop ng anim na palapag na dormitory e hindi ka lamigin.

Hindi siya nagsasalita. Well, ano bang aasahan ko. Never namin napag-usapan yung mga bagay na ginagawa namin tuwing gabi. Hindi ako nagtanong kung anong meron kami. Kasi alam kong wala. Walang kami. Kasi merong sila. Oo, may girlfriend si Vince. Anong laban ko sa tatlong taon nilang relasyon habang kami wala pa sa kalahating taon magkakilala. Kaya nga di na ko nagtanong kung ano yung mga kaputanginangshit na ginagawa namin sa tuwing sasapit ang gabi.

Ang Tangi kong Inaasam (Part 2)

By: Confused Teacher

“We write our own chapters on love, it’s up to us how we turn these pages”

Paul

    “Anong pag-aano, linawin mo nga ano bang tinatanong mo?” kahit alam ko ang ibig niyang sabihin kunwari ay hindi ko naiintindihan.  Pansin ko talagang nahihiya siya, ang cute lang niyang tingnan.  Hindi malaman kung magtatakip ng mukha o haharap sa akin para ipaliwanag ang gusto niyang sabibin.

    “Yung pag-aano nga, ano ba naman Kuya, alam mo na iyon.” Naiinis niyang sagot saka muling sumubsob sa unan.  Tawa lang ako nang tawa na lalo niyang ikinapapahiya.

    “Ewan ko hindi ko naman alam ang sinasabi mo, puro ka ano at pag-aano, malay ko mamaya magkamali ako ng sagot, iba pala ang sinasabi mo sa iniisip ko.” Saka ko siya kiniliti para alisin ang takip sa mukha niya. Umupo siya sa tabi ko pero sa ibang direksyon nakatingin.

    “Kasi naman si Kuya Paul, yung ano nga, pano ba yun sabihin, kakainis ka nga talaga Kuya Paul, yung pagmama masturbate.” Sabay takip sa muka niya. Kitang kita ang pamumula niya sa kanyang sinabi.saka ulit nahiga patalikod sa akin

    “Ikaw talaga Patrick, yun lang nahihiya ka pa, tayo lamang naman dalawa dito sa room. Hindi naman nakakahiyang pag-usapan iyon e, halika nga, harap ka sa akin,” Kahit ayaw niyang humarap dahil nahihiya pa rin, hinawakan ko sa balikat niya at marahang hinatak paharap sa akin. Kita  ko ang pamumula ng pisngi niya.  Tawa naman ako nang tawa sa reaction niya. “Nag ma masturbate na ba ang baby ko?” nakangiti kong tanong.  Hindi siya makasagot pero alam ko base sa reaction niya ginagawa na rin niya iyon hindi naman nakakapagtaka, normal naman iyon sa kabataang gaya niya at ako man dumaan din sa ganoong stage.

    “Don’t worry Pat, normal lamang iyon, halos lahat naman ng lalake dumaan sa ganon at ginawa ang ganon kaya huwag ka ng mahiya.” Muli kong ginulo ang buhok niya.  “Dun sa tanong mo kung nakakatangkad. Hindi rin ako sure, marami ang nagsasabi pero hindi ko alam kung totoo kasi lahi naman namin ang matangkad kita mo naman ang Papa ko mas matangkad pa sa akin.” Totoo naman iyon marami ang nagsasabi na nakakatangkad raw iyon pero wala naman scientific explanation kung may effect nga ang sabi ng biology teacher namin  na associate daw kasi iyon sa period of adolescence kung saan kadalasan ay curious ang mga kabataan na gawin iyon tapos ito rin naman yung period na mabilis ang pagtangkad ng lalake dahil sa hormones niya na nadedevelop sa panahong iyon. Kaso kahit siya walang kasiguraduhan ang sagot.

Kababatang Boyfriend (Part 3)

By: Alexander

Kinabukasan maaga palang nasa school na kame para sa final rehearsal may mga designated rooms kame each team nang magkita kame ni Mitch.
Mitch: Hi babalu! 
Ako: Who you?
Mitch: Sungit oh. Kala mo kagwapuhan!
Ako: Crush mo nga ko e.
Mitch: Ang bastos ng bibig!
Ako: Hahaha! Kulangot ka talaga!!
Mitch: Maiba tayo. Oyy kwentuhan mo naman ako bout kay andrew. Kayo lagi magkasama dba?
Ako: Isang araw may isnilang siya si Andrew Amiel Ceralde. Okay na?

Mitch: Ang tino mo talaga kausap no? Bwisit!

Ako: Bakit ba siya? Ewan ko. Edi siya tanung mo!

Mitch: Ay bitter? Galit sa bff? Oyyy insecure siya! Porkit ba mas gusto na nila ngayon si Andrew at hndi na ikaw?

Ako: (Speechless)

Mitch: You know what? Ngayon ko lang napagtanto na mas nakakakilig pala ang mga lalaking magaling kumanta kesa sa lalaking magaling sumayaw pero talunan naman.

Ako: You know what? Parang Mas masarap manapak ng babae kesa manapak ng lalaki.

Mitch: Hahahaha! Joke lang tanga. Sige goodluck sa laban nyo bessss.

Ako: Ingat sa paglalakad bess baka madapa ka nnman. Laking tanga mo pa naman. Hahaha!
(TEXT)
Drew: Mahal san ka? Dumaan ako sainyo wala ka na daw?
Ako: School mahal. Practice na po.
Drew: Goodluck mahal. Galingan mo ha. Uuwi ka ba ng lunchbreak?
Ako: Baka hndi na dretso practice na kame, Sa canteen nalang ako kakain sguro.
At nagpractice na kame from 8am till lunch. Then maya maya habang nagprapractice kame wala pang lunch break e dumating na si drew.
Ako: Oh ano ginagawa mo dto?
Drew: Hintayin ka.
Ako: Di nga ko uuwi at dto ko kakain drew.

Ang Boss at ang Driver (Part 4)

By: Asyong Bayawak

Pinawi ni Gabe ang bula ng shampoo sa noo ng nobyo. Pareho silang nasa ilalim ng shower head, dumadaloy ang mainit na tubig sa mga pagod na katawan. Ilang araw na silang namamasyal sa mga tourist spots ng Hong Kong, kagaya ng Victoria Peak, Ngong Ping, at Tian Tan Buddha. Kanina lamang ay pumunta sila sa Disneyland para habulin ang fireworks display. Dahil siguro sa pagod at panginginig sa ginaw ay naging emosyonal siya nang maabutan ang mga presentasyon ng gabing iyon.

Madilim na nang makarating sila sa lugar, at naabutan na pinapapunta ang mga bisita sa main avenue, kung saan may magaganap na parada. Nang makapagtipon ang mga tao ay biglang namatay ang lahat ng ilaw sa paligid. Nakaakbay siya kay Daniel habang hinihintay kung anong mangyayari—nang biglang bumukas ang mga bumbilya, kasabay ang pagpatak ng nyebe at ang pagtugtog ng When You Wish Upon a Star. Hiyawan ang mga tao sa tuwa. Si Gabe naman ay nangingilid ang mga luha. Nakangiting sinulyapan siya ni Daniel at saka hinalikan sa pisngi. Bata pa lamang ay gusto na niyang makarating ng Disneyland. Masayang malungkot. Malungkot dahil wala sa tabi ang mga kapatid; masaya dahil kasama niya ang lalaking minamahal.

‘Talikod, love,’ sabi ni Gabe, ‘sabunin ko likod mo.’

Pikit matang sumunod si Daniel habang hinahayaan ang kasintahan na linisin ang katawan. Kanina pa ito antok na antok kaya’t binilisan na ni Gabe ang pagsasabon. Siguradong pagbagsak nito sa kama ay tulog na kaagad at hindi na nila maaabutan ang New Year countdown. ‘Di bale, sulit naman ang fireworks kanina. Pwede na itong itatak na isa sa mga pinakamagandang bagay na kanyang nakita.

Matapos magbanlaw ay pinunasan niya ng malaking puting tuwalya ang nobyo at hinila ito papuntang kama. Tama nga ang hinala niya; pagbagsak pa lamang ng higaan ay pumuwesto na ito sa isang tabi at bumaluktot. Pinatay lamang ni Gabe ang ilaw at humiga; ipinatong ang comforter sa hubad nilang katawan. Nakatalikod ito sa kanya kaya’t idinantay niya ang braso’t binti para magsilbing big spoon ang katawan. Simula nang maging sila, ilang araw na ang nakararaan, ay ganito na palagi ang kanilang pwesto pagtulog.

Lubus-lubos ang pasasalamat ni Gabe sa Maykapal para sa lahat ng biyayang tinatamasa, at shempre, para sa pagmamahal ng lalaking kayakap. Ngayon ay wala na siyang pangamba dahil kanyang-kanya na si Daniel, at walang nang sino pa man ang makakaagaw nito sa kanya. 

Kinabukasan ay tanghali nang nagising ang magnobyo. Binuksan ni Gabe ang heater dahil sa sobrang lamig ng kwarto. Hindi pa rin siya makapaniwala kung gaano kalamig sa Hong Kong kapag ganitong panahon, dahil kapag salitang “winter” ang usapan, Amerika lang palagi ang kanyang naiisip. Matapos magtanghalian sa kwarto ay natulog silang muli, kaya’t nang bumangon kinahapunan ay gising na gising ang kanilang diwa.

Cebupal Annual Physical (Part 2)

By: Alex

Ng akmang lalabasan na din ako, biglang may kumatok sa pinto at binuksan ito. Yung staff sa Xray room at may dalang form ng huling pasyente bago ang lunch break……

Mabilis kong nahila ang lab gown na nakapatong sa isa sa mga table na malapit sa akin upang matakpan ang tamod ni Doc na tumalsik sa aking tiyan at bulbol. Nakatalikod din ako sa pinto kaya wala din naman gaanong nakita sa akin ang X-ray staff ng pumasok ito upang iabot ang form ng next patient sa doctor. Mabilis din lumabas ang X-ray staff at sinarado ang pinto. Pinapasok ako ng doctor sa CR upang makapagjakol at magpalabas ng bigla niyang tawagin ang next patient. Naririnig ko sila mula sa pinto ng CR at napag-alaman ko na ang sumunod pala sa akin ay isa sa mga senior ko nakalipad ko na ng ilang beses. Siya si FA Carlos. Nasa mid 40's na siya at usap-usapan sa amin na hiwalay sa asawa pero mayroon siyang dalawang anak. Matangkad si Sir Carlos, hindi siya buff pero hindi din naman payat, matangos ang ilong at mabait kapag nasa flight.

Nagjajakol na ako pero parang nawalan na ako ng gana dahil naudlot. Nagdesisyon na lamang ako na magbihis na at lumabas ng CR idadahilan ko na lamang na nagsubmit ako ng urine test saka na lalabas. Pag bukas ko ng pinto sa CR, sabay napatingin sa akin si Doc at si Sir Carlos na kasalukuyang nakahubad ang ibaba at pinapatignan parte ng ari. Napatingin ako dito pero mabilis din namang gumalaw at bumati naman ako kay Sir Carlos.

Ako: Sir Carlos ikaw pala yan. Good morning sir.

Sir Carlos: Uy Alex, anong ginawa mo jan?

Ako: Ah sir pinaulit kase urine sample ko kaya dito ko nalang ginawa.

Sir Carlos: Ah OK. Wala ka bang lipad ngayon?

Ako: Wala sir reserve lang ako pero wala na. Sige sir una na ako.

Palapit na ako sa pinto at nagpaalam na kay Doc ng nagsalita si Sir Carlos.

Sir Carlos: Alex hintayin mo na ako patapos na din naman to. May sasabihin lang ako sayo.

Big deal sa amin ang pagtanggi sa mga senior kaya wala naman choice kung hindi sumang-ayon na lang sakanya at maghintay. 

Pagkalipas ng halos 10 minutes, lumabas na si Sir Carlos at nakita ako sa bandang labasan. Tinanong niya ako if may lakad ako at sabi ko wala naman kaya niyaya niya ako sa birthday party daw ng isa sa mga kasama namin na medyo close ko naman at niyaya din naman talaga ako.

Alex: Ahh oo nga pala sir ngayon yun ano. Sige wala naman ako lakad. Daan nalang din ako.

Sir Carlos: Sige tara sabay na tayo. Sakay ka nalang sakin pero daan muna tayo ng bahay kase ibababa ko mga gamit ko.

Not Today (Part 8)

By: Prince Zaire

“Nariyan ka pa ba?
Hindi ka na matanaw
Kung mayro'n bang daraanang
Pasulong, pasulong
Ohh, Hindi ko maisip
Kung wala ka
Ohh, sa buhay ko
Sundan mo
Ang paghimig na lulan na aking pinagtatanto
Sundan mo
Ang paghimig ko
Ohh, hindi ko maisip
Kung wala ka
Ohh, sa buhay ko”
“Nagustuhan mo ba?” tanong niya.
“Oo naman, noon ikaw lang ang kumakanta niyan at sa kwarto ko lang. Pero ngayon, Sir oh nasa harap na natin ang Hale. Salamat Sir, kahit di ko birthday dinala mo ako dito”
“Eh malakas ka sa akin eh”
“Yun lang ba?”
“Mahal kasi kita kid” saka niya ako inakbayan, “Mahal na mahal”
“Paki-define nga yang mahal na mahal na yan Sir”
“Mahal, the romantic type. Mahal kita bilang ikaw, ok na ba yun? Ikaw eh, pinapahirapan mo pa ako, tagal na kitang nililigawan noh. Ano ba inaantay mo?”
“Di ko rin alam eh”
“Ang daya mo”
“Sir, we settled this debate months ago”
“Yan ka nanaman sa mga we settled this debate mo. Ano nga, kelan nga magiging opisyal na tayo? May nangyari na sa atin, nag-kiss na tayo. Ganun lang ba gusto mo Dwight? Diba natin pwedeng ilevel-up? Napakawalan ko na nun si Francis, ngayong may chance ulit na magmamahal ako I will not lose my chance. Di na kita pakakawalan”
“Tara na, gutom na ako”
“Mmmmm, gutom daw eh kakakain lang natin”
“Sir”
“Oo na, ako gutom na din”
“Sira”
“Sige na, tara?” bulong niya sa tenga ko na nagdulot ng bolta-boltaheng kuryente sa katawan ko.
Umuwi na nga kami at nagtungo sa Condo niya. Pagpasok na pagpasok palang namin ay agad na niya akong pinupog ng halik. Kung maka-halik siya ay parang gutom na gutom sa aking malalambot na labi. Sinimulan narin niya akong hubaran hanggang sa wala nang natira sa aming mga saplot. Sinumulan niya akong halikan sa leeg at nag-iwan pa talaga siya ng marka doon. Pababa siya ng pababa sa mga utong ko at grabe ang pag-sipsip niya doon.
“Franco, damn it. Wag mong tigilan plz”
Pinaglaruan nga ng malilikot niyang dila ang mga nipples ko, salitan niya itong nilalaro habang abala ang kanang kamay niya sa pag taas baba sa tubo ko. Grabe na ako mag-precum nun, parang ihi na kusa nalang lumalabas sa burat ko. “Franco, ang sarap niyan”

Cruz's Choice (Part 3)

By: Alexander Cruz 

Nagising ang binata dahil sa init at maalinsangan na panahon, pagkakita sa handphone ay 5% na lang ang battery nito at araw na ng martes. Puno ng missed calls at text galing sa 2 numero ang kanyang handphone. Ang isa ay si Bran at ang isa ay sa di kilalang number na malamang ay galing sa PE teacher nito.
Labis na nabahala si Alex dahil sa huling natanggap na text galing sa guro. Ito ay may pagbabanta na sasaktan ang pamilya kung hindi makikipagkita sa kanya mamayang gabi sa kanyang condo unit.
Hapong-hapo man at tila ba ay lalagnatin ay dagli-dagling nagpunta sa banyo upang maligo si Alex upang harapin nanaman ang panibagong pagsubok ng kanyang buhay.

Labis siyang nanlumo ng makita ang pasa-pasang katawan at medyo mapula pula nitong mukha sa salamin. Binuksan niya ang shower at umagos ang tubig sa mukha niya kasabay ang tuluy-tuloy na pagtulo ng kanyang luha. Nagiisip kung bakit nangyari ito sa kanya. Bababuyin at pagsasamantalahan nanaman siya ng guro. Gagawing puta at parausan nito.
Pagkabihis ay lumabas na ng unit si Alex, nahihilo man at mugto ang mata ay lumakad ito palabas ng kuwarto ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon ay nakasalubong niya sa hallway si Bran. Pupuntahan pala siya nito sa kanyang inuupahang unit.

A:Anung ginagawa mo dito? Umalis ka na! Hindi ko nais makita ang pagmumukha mo pati anino mo. (halos mangiyak-ngiyak si Alex habang sinsabi ang sakit na nararamdaman sa tinuring niyang kaibigan pero siya pa pa lang bababoy sa kanya)
B:Nandito ako para humingi ng tawad sayo Alex. Alam kong malaking kasalanan ang nagawa ko sayo. Ngunit nagawa ko yon dahil na rin sa alak at drogang nainom ko. Pero ang totoong rason ay ang labis na pagtangi ko sayo. Mahal kita Alex, mahal na mahal.
A:Mahal ba ang tawag sa ginawa mo sakin. Dahil sa ginawa mo ay may masmalaki akong problemang kinakaharap ngayon. Sabay hagulgol ni Alex kay Bran.
B:Anung nangyari Alex?
Dahil sa gipit at wala ng makapitan si Alex ay kinuwento na nito ang nangyari sa kanila ni Mr Sy pagkatapos itong makatakas sa kanya.
Sobrang nagpuyos sa galit si Bran sa narinig. Batid nitong maraming may nagtatangkang makaangkin kay Alex, mga kaklase niya, at ibang seniors sa paaralan, ngunit hindi isang guro.

A:Bran.. Bran, aalis na ako, wala ka rin naman magagawa sa aking sitwasyon.
B: Hindi Alex, may magagawa ako. may naisip na akong plano kung paano mahihinto ang masamang plano
ng ating guro. Yun ay kung magtitiwala ka sa akin at sa intensyon kong tulungan ka dahil sa mahal kita.

Ang Matadero (Part 2)

By:Rajah Polo

Nasilaw si Marko sa pagmulat ng kanyang mata mula sa pinakamahabang pagtulog nya. Hapong hapo siya at kahit na ilang oras na syang tulog ay parang pagod pa din siya. Sabagay, sino ba naman ang hindi mapapago sa ginawa nila ng tatay niya kagabi? Halos maputol na ang paanan ng katre sa kakaindayog at pagulos ng kanyang ama sa kanyang tumbong.
Nakatayo ang kanyang alaga, hinimas ni Marko ang ganyang puwitan na hanggang ngayon ay ramdam pa din ang sensasyon ng ugat ng alaga ng kanyang ama.
“Putangina” --- ito na lamang ang nabanggit niya. Hindi niya alam kung babangon pa ba sya, kung babalakin niya pa bang bumaba sa kanilang sala upang makita ang kanyang ama.
Lumingon siya sa kanyang gilid at binuksan ang kanyang cellphone, Alas dos y media na ng tanghali, panigurado ay nasa palengke na ang kanyang tatay, walang tao sa bahay kundi siya lamang.
Tumayo siya na parang may ilang hollow blocks ang nakadagan sa kanyang dibdib, ang bigat ng pakiramdam. Iika-ika siyang bumaba sa kanilang sala, at sa kanyang sorpresa ay malinis ito. Hindi kadalasan mag linis ang kanyang tatay kaya palaging maalikabok ang bahay pagdating niya galing eskwela.
Naupo siya sa kanilang sofa, tumingala sa mga insektong paikot-ikot sa bombilya, at nahagip ng kanyang paningin ang litrato nilang mag pamilya. Noong, buo pa sila at kahit papaano’y masaya.
Naluha si Marko, parang pinagtaksilan niya ang sobrang daming bagay sa mundo, ang kanyang ina, sarili, ama at higit sa lahat ang diyos.
Natatakot si Marko sa kanyang sarili, sa kanyang mga ginagawa, sa kanyang mga desisyon na ‘di alintana kung tama lang ba ito o hindi.
Ayaw niyang malamon ng kanyang isip, wala syang maisip puntahan kundi ang palengke, harapin ang kanyang ama.
. . .
Sumakay si Marko sa kanyang bisikleta patungo sa palengke, kitang kita niya ang matangkad na lalaki na sumusuyo ng maraming mamimili, ang kanyang ama.
Tulad ng nakasanayan, wala itong pantaas, nakatakip lamang ang apron nito sa malagkit at pawisin na katawan nito. Nang makita ang anak ay tinawag niya ito na para bang walang nangyari, “Hoy! Marko! Kagigising mo lang palang batugan ka, tulungan mo ako dito!”
Medyo gumaan ang pakiramdam ni Marko. Hindi kakaiba ang pakikitungo ng kanyang ama sa kanya ngunit ramdam pa din nito ang distansya sa kanilang dalawa. Para bang . . . may kulang, sa araw ni Marko na hindi makatitig ang kanyang ama sa kanyang mga mata.

Sigaw ng Pugad Lawin (Part 14)

By: Bobbylove

“Bye!” ang huling salita’ng binitawan ko bago ko lisanin yung hotel kung saan ko nakilala yung unang lalaki’ng nagustuhan ko. Hindi lang yun paalam para sa kanya; sinabi ko yung salitang yun para sa sakit na dala-dala ko, sa mga malulungkot na ala-ala at ang damdamin ko’ng wala namang patutunguhan.

Before leaving ay ibinalik niya pa sa akin ang akala ko’ng nawala ko’ng planner, nakalagay doon yung mga impormasyong nalaman niya tungkol sa akin… pero hindi niya nagawang ibalik ang pagkatao ko’ng nawasak na… yung puso ko’ng baliw sa kanya.

***************************

Mahigit kumulang dalawang oras lang ang biyahe ko pauwi ng Gensan, pero noong araw na iyon pakiwari ko’y iyon na ang pinakamahabang biyahe na pinagdaanan ko. ang totoo hesitant na ako nung umuwi eh, not because hindi ko kayang malayo kay kumag but because hindi ko alam kung paano ko haharapin yung buhay ko sa Gensan. Ang dami na kasing nagbago eh. Oo, one week lang iyon pero sobrang laki ng pagbabago’ng dulot nun sa buhay ko.

Akala ko kung uuwi ako ng Gensan ay maibabalik ko na ang lahat sa dati. Akala ko, iyon lang ang kailangan ko para makalimot. Pero hindi eh, kahit anong pilit ko hindi ko na iyon magagawa. Hindi iyon parang panaginip na kapag nagising ka na ay mawawala na; o sugat na kapag naghilom ay magiging peklat at mawawala na ang kirot. Pagkatao ko yung binago ng isang linggo’ng ginugol ko sa Maynila at habang buhay ko ng dadalhin ang pagbabago’ng iyon; at dahil doon ay sobra ako’ng natatakot.

Natatakot ako dahil hindi ko alam kung paano ko ipapakilala yung sarili ko sa mga taong mahal ko ngayong ako mismo ay hindi ko na ganoon ka kilala ang sarili ko. Iniisip ko kung paano sila mag re-react o kung matatanggap ba nila ako. Ang gulo eh, ang daming gumugulo sa isip ko, ang daming pangamba ng puso ko. I know masama, pero noon hiniling ko na mag crash yung sinasakyan ko’ng eroplano.

Hindi ko na namalayang tumutulo na ang mga luha ko habang iniisip yung mga takot ko. Noon na alala ko yung sinabi ni Jude nung gabi bago kami mag dinner kasama yung mga kapwa namin team leaders, “Iyakin ka, pero malakas ka! Hindi ka magpapatalo!”, Naisip ko tama yung pakol ko! Hindi dapat ako magpatalo; kaya ko yun. Saka alam ko nandyan naman siya eh, pwede ko naman siyang tawagan o i-chat kapag kailangan ko siya.

***********************

Sa Piling ng Pamilya ni Misis (Part 21)

By: Love Juice

Maliwanag na nang magising ako. Katabi ko sa kama ang aking bayaw na si Kuya Dave. Hubo’t hubad siyang nakadapa at mahimbing ang tulog. Nakakalibog ang hitsura niya. Malapad na balikat. Bakat na bakat ang muscle niya sa likod. Naglakbay pa ang paningin ko sa kanyang katawan pababa sa kanyang matambok na puwet. Inabot ko ito at marahang pinisil ang matambok na laman. Gumapang pa ang kamay ko hanggang makarating sa hiwa nito. Inabot ng mga daliri ko ang kanyang butas. Basa pa ito ng aking tamod. Naka-ilang putok rin ako sa loob niya kagabi.

Nangiti ako habang inaalala ko ang mga pinaggagagawa namin ng aking malibog na bayaw.

Bumangon ako at nagtungo sa aking kwarto para maligo. Linggo ngayon at wala naman akong lakad.

Matapos kong maligo at mag-bihis ay saka ako bumaba para mag-kape. Naabutan ko si Kuya Dave na nagtitimpla ng kape. Nakabihis na rin ito.

“Good morning.” ang bati nya sa akin. Inilapag niya ang kanyang kape at lumapit sa akin. Hinila ako sa baywang at marahang hinalikan ako sa labi. Gumanti naman ako sa kanya ng halik. Unang beses akong hinalikan ni Kuya Dave ng marahan.

Naghiwalay ang mga labi namin. Nakangiti itong bumalik sa kanyang upuan. Ako naman ay nakatayo lang at nakatitig sa kanya. Hindi ko alam pero tila iba si Kuya Dave ngayon araw na ’to. Parang may something na hindi ko maipaliwanag. Iba ang ginawa niyang paghalik sa akin. May lambot. Banayad. Hindi marahas gaya ng nakasanayan ko.

“Paul, may lakad ka ba ngayon?” ang tanong nniya.

“Wala naman. Bakit?” ang tanong ko.

“Tara, gala tayo. Nababato kasi ako dito sa bahay eh.”

“Sige ba. Saan tayo pupunta?”

“Kahit saan. Sa malayo.” ang sagot niya.

“Ok. Meron ako’ng gustong kainan sa Marikina.”

“Uy, parang alam ko kung saan ang gusto mo. Sa Rustic Mornings ba ‘yan?” ang sagot niya.

“Oo, Kuya. Nabanggit kasi nang isang client kong doktor yan kaya na-curious ako.”