Not Today (Part 7)

By: Prince Zaire

Author’s Note: Oooops, here we go again sa Author’s note. What will I say today, ayun syempre edi thank you po ulit lalo na sa mga nagmo-motivate sa akin sa comment box na ipagpatuloy lang ang pagsusulat ang lakas niyo lang talaga mang-uto. Pero magsusulat ako para sa inyo, I will pag nagka-time na ulit, tatapusin ko nalang muna tong Not Today Series then AWOL a bit. Iba rin pala pag may mga nakaka-appreciate sa gawa mo, iba talaga lalo na yung isa diyan. Alam mo na kung sino kang makulit ka, seloso ka pala ha *grin. I started writing stories na gay themed since I read Orosa Nakpil Malate (siguro familiar kayo dun sa book na yun, medyo di ko na nga matandaan ang plot dahil sa dami ng nabasa kong stories dito sa KM). So I started with “A Beautiful Disaster”, pinasa ko siya sa literary folio namin sa school publication at nareject ni EIC at Adviser. Masyado daw daring yung story hindi siya para sa isang literary folio or for general audiences ng University. Kaya dito ang bagsak niya at dun na nagsimula ang lahat para kay Prince Zaire- kaya ko nga na-tackle ang rejection sa story na to kasi ganun lagi ang nangyayari most of the times. And then nabasa ko yung mga stories ni Kier Andrei kaya mas lalo akong na-motivate na magsulat ng mga stories dito, na kahit fiction siya ay may certain percentage parin sa whole material na nangyari or naranasan ko. I put a piece of myself sa mga characters ko, pero si Grei talaga yung akong ako. Minsan pwede din akong maging si Ivanca sa Take me to church or si Ronan ng Not Today. But I will never be Franco, ibang tao yun binago ko nalang ang pangalan para masaya. So heto na ulit ang ikapitong bahagi, sorry pangungunahan ko na kayo naging lyric book siya sa dami ng kantang incorporated – pasensya na. Kailangan kasi natin ng musical scoring mga bes kaya ganun. At sinasabi ko narin na medyo low yung emotion dito dahil I reserved everything in the end. Marami siguro kayong makikitang flaws sa sentence structure ulit, sa punctuations, grammar or sa consistency niya – inuunahan ko na ng paghingi ng paumanhin. I’m not an editor po or a trained writer - sa pagdedesign, pagpaplano at pag-drawing lang ako may formal training. Pero I hope you’ll like it still fellas. Ciao!
P.S: Wala na po talagang karugtong yung Little Mix’s Tape hanggang Part 5 lang po siya talaga. Masyadong cute yung ending nina Dex at Santi para i-ruin ko lang. Masyadong cute yung totoong Santi para paiyakin ko lang. Kung siguro makita niyo yung totoong Santi di ko lang alam kung di kayo luluhod sa kanyang harapan, at isama niyo narin yung totoong Raikko – lol. I’m not still decided with One in a Million Chances though parang gusto ko siyang dugtungan na hindi. Ah basta, dito muna tayo.    
X O X O X O  

“I know that I made a few mistakes
But never thought that things would turn out this way
Cause I'm missing something now that you’re gone
I see it all so clearly
Me at the door with you in a state
In a state
Giving my reasons but as you look away
I can see a tear roll down your face
That's when you turned and said to me
I don't care babe who's right or wrong
I just don't love you no more.
Rain outside my window pouring down
What now, your gone, my fault, I'm sorry
Feeling like a fool cause I let you down
Now it's, too late, to turn it around
I'm sorry for the tears I made you cry
I guess this time it really is goodbye
You made it clear when you said
I just don't love you no more”
Di ko alam kung matutuwa ako sa naririnig ko dito sa opisina dahil sa ganda ng beat ng song ni Craig David o ano. Nagtataka ako kung bakit simula pagpasok ko ay ganung genre na ng kanta ang pinapa-tugtog.
“Those simple words hit so hard
They turned my whole world upside down
Girl, you caught me completely off guard
On that night you said to me
I just don't love you no more
Rain outside my window pouring down
What now, your gone, my fault, I'm sorry
Feeling like a fool cause I let you down
Now it's, too late, to turn it around
I'm sorry for the tears I made you cry
I guess this time it really is goodbye
You made it clear when you said
I just don't love you no more”
Nagsimula iyon sa Apologize ng One Republic, sa Sorry ni Justin Bieber, sa Baby Come Back at ngayon naman itong Don't Love You No More ni Craig David. Sino bang pinapatamaan ng mga to? Ako ba?
“Dad, anong meron sa playlist ngayon?” tanong ko habang abala siya sa pagpirma ng mga papeles.
“Trip lang ng mga trabahador natin anak”
“Di nga? Ilang buwan na ako dito pero ngayon palang sila nagpatugtog ng ganyang genre at ganyan kalakas”
“Hayaan mo na”
Sumimangot nalang ako at napansin ko na iba yung flowers na nasa vase ng opisina ni Dad- blue roses. Sakto namang nag-play yung isa sa mga favourite song ko kaya di ko na natanong kung bakit may blue roses dun.
“I need another story
Something to get off my chest
My life gets kinda boring
Need something that I can confess
'Til all my sleeves are stained red
From all the truth that I've said
Come by it honestly I swear
Thought you saw me wink, no
I've been on the brink, so
Tell me what you want to hear
Something that will light those ears
Sick of all the insincere
So I'm gonna give all my secrets away
This time don't need another perfect lie
Don't care if critics ever jump in line
I'm gonna give all my secrets away
My God, amazing how we got this far
It's like we're chasing all those stars
Who's driving shiny big black cars
And everyday I see the news
All the problems that we could solve
And when a situation rises
Just write it into an album
Send it straight to gold
But I don't really like my flow, no, so….”
“Alis muna ako” tugon ko.
“Oh saan ka pupunta, mamaya na”
“Ayoko, may nangyayaring di maganda. Alam ko na tong mga pakulong to Dad”
“Mamaya ka na umalis”
Di ako nakinig, kinuha ko ang coat ko saka bumaba.
“Dwight” tawag ni Dad pero di ko siya pinansin.
“Nak ng teteng naman kasi yung lalakeng yun, late pa” rinig kong tugon ni Dad. Sakto ngang nakita ko na paparating yung kotse ni Sir Franco nang nasa loob na ako ng kotse ko.
“Sabi na nga ba eh, may nangyayaring di maganda. Bago pa man masira ang araw ko, lalayas na ako” tugon ko sa sarili ko saka ko pinaandar ang kotse at umalis na dun sa lugar na iyon.
Umuwi nga ako sa bahay dahil wala akong klase nun at ayoko maglagi sa opisina ni Dad.
“Oh anak, akala ko ba pumasok ka sa distillery?” tanong ni Mommy nang makita niya ako.
“Ah, may pest control activity daw po” palusot ko.
“Ganun ba? Di ko ata alam yun ah”
“Ah marami po kasing peste dun Ma, ngayon nga po yung may pinaka-malaking peste kaya pinauwi na ako ni Dad”
Nginitian nalang ako ni Mommy. “Akyat na ako Ma” paalam ko.
Umakyat nga ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit. Ang sarap humilata lalo na at walang pinagawang output yung pesteng Prof namin na yun. Binuksan ko nalang ang laptop at nag-youtube nalang. Pinakinggan ko yung mga songs na nasa Wish 107.5. Gusto ko dun yung version ni TJ Monterde ng Middle at yung Mash-up niya ng Hanggang dito nalang at Kung Wala ka. Maganda rin yung Royals ni KZ at I Believe ni Darren Espanto. Maraming magaganda actually, halos lahat kaya pakinggan niyo (nang utos nanaman ako, pasensya). Pero ang pinaka-paborito ko sa lahat ay yung Version ni KZ Tandingan ng Tadhana by UDD – iba yun, ibang iba. Sabi nga ni Pat, ang swerte ni KZ dahil may TJ siya, gwapo na, ulam na, magaling pang kumanta- tender juicy pa. Hay naku, buti pa sila. Masarap mag-daydream eh, lalo na kung yung bida sa daydream mo ay mga taong ni sa hinagap ay di magiging sayo. Pipikit na sana ako nun eh pero biglang tumunog yung CP ko.
“Oh hello”
“Tang Ina Dwight, talo kayo?” bulyaw ng nasa kabilang linya.
“Relaks ka nga, grabe namang pambungad niyan mura agad”
“Talo nga kayo?”
“Oo daw, UP Mindanao daw nanalo this year”
“Nakakahiya Dwight, nakakahiya. Anyare teh, tanga-tangahan ang Diliman this year ganun? My goodness for 4 straight years laging tayo ang nananalo dun”
“But Not Today”
“Eh ano ngang nangyari?”
“Nagmagaling yung mga seniors, di nila kinuha ideas namin. Kahit na mag-suggest ako nun wala. Kung nabasa mo lang yung article Pat, napaka-patapon men. Eh pano naman kasi wala man lang guidance dun sa magaling na coach”
“Eh pano kasi nag-away nanaman daw kayo”
“Kelan ba uwi mo?” pag-iiba ko sa usapan.
“Miss mo na ako? Malapit na Dwight, konting tiis nalang. Pagdating ko kalusin na natin ang punong salop”
“Sira. Sige na, matutulog na ako”
“Hala siya, 10 A.M palang po diyan sa Pinas. Oh anong drama mo today?”
“Wag ka nga, di ba pwedeng magpahinga?”
“Ok fine. I love you”
“Puchang I love you yan”
Nung sumunod na araw nga ay dumating na si Pat galing Singapore at umingay na ulit ang paligid.
“Aaaaaaaaaaaah, shet. Yung puso ko!” sigaw niya habang naka-upo kami sa isang bench.
“Oh napano ka?”
“Shet, nasa Till I met you si Papa JC Santos. Ahyyy, may gawwwd bes”
“Sino naman yun?” tanong ko kaya pinakita niya sa akin yung instagram picture nung JC Santos na naka-topless. Napansin ko talaga yung comment. “Ang bastos ng comment ha”
“Inggit ka lang, kahit din ako noh pag binaba niya pa yang short niya na yan i-bbj ko na talaga siya. Pag ganyang mga hulmahan daw masabaw sa bibig”
“Ang bastos mo. Mas gwapo naman ako jan no”
“Saang banda Mr. Go?”
“Sa lahat, bakit hindi ba?” hinawakan niya ako sa baba saka iginalaw ang aking mukha pakaliwa tapos pakanan.
“Di naman”
“Sa picture lang yan gwapo”
“Hindi noh, alam mo bang UP Theater student din to? Uhhhm, alam na mataba ang utak, pumasa sa UPCAT. Na-meet ko siya years ago, jusko grabe talaga. Nastar-struck ako, kasama niya yung mentor niya nun na si Direk Andoy Ranay”
“FUBU niya yun”
“Mapanghusga? Itulad kay Sir Franco Monyo?”
“Franco Monyo?”
“Oo, Demonyo”
“Grabe ka naman”
“Oh ano nang gagawin natin dun. Pakulam natin gusto mo? May kakilala ako, itetext ko na ba?”
“Ewan ko sayo”
“Oh ayan nagreply na”
“Ang bilis ah, magkano naman daw?”
“Mabilis talaga naka Viber ang bruha. 4500 daw may kasama na yung gayuma at orasyon”
“Asensado na pala yung mga mangkukulam ngayon ah, naka Viber na. Ang mahal naman ng 4500”
“May explanation naman siya dun sa 4500 Dwight”
“Ano naman?”
“Sa Virgin Coconut oil daw naka babad yung mga ugat na ginamit sa gayuma. Buti pa yung coconut oil na gamit niya virgin pa. Alkaline water din daw ang ginamit sa tubig. Disposable acupuncture needles ang gamit niya sa pangkukulam. At ang tinutusok daw niya ay limited edition Ms. Universe themed Barbie Dolls lang naman”
Napatawa nalang ako sa sinabi niya. Si Pat talaga yung taong di nawawalan ng punchline. “Nakakahiya naman sa mangkukulam na yan, ang yaman ah”
“Korek, sa exclusive subdivision siya nakatira – dun sa McKinlley Hills”
“Oh edi siya na”
“Pero seryoso, ano ngang gagawin natin kay Sir? Operasyon iwas parin ganun? Sa tingin mo eepek?
“Malay ko”
“Haisssst, next week pupunta nanaman kayo sa Legazpi and take note Dwight dalawa nalang kayo nun. Alangan namang di kayo mag-pansinan dun. And hello wag mo ulit gagawing katawa-tawa yung Campus natin dun, defending Champion tayo sa NCR at pati sa guild na yun. Kaya umayos ka, naku tsi-tsinelasin talaga kita pag natalo nanaman tayo dun”
“Eh ba’t kayo, anong inuwi niyo mula sa Singapore?” tanong ko.
“Silver po. Silver lang naman po at International Competition po iyon sa ASEAN Region. Dwight, silver lang naman. Silver lang” pagyayabang niya.
“Oo na, ikaw na magaling”
“Ang hirap kasi sayo nagpapa-apekto ka, kung may idea kang maganda ipilit mo kasi. Tignan mo ako, ipinilit ko yung idea ko kaya naka silver lang kami imbes na gold”
Nagtawanan nalang kaming dalawa. “So ano nga, pakulam na natin?”
“Loka loka ka talaga noh?”
“May tanong ako?”
“Ano nanaman?”
“Saan galing yung Virgin Coconut oil?”
“Yan ka nanaman sa mga pa-deep psycho mo – o sa tingin mo saan galing?”
“Malamang sa mga Virgin Coconut tree sa Virgin forest. Bawal siguro mag-sex dun noh, nakakahiya naman sa mga Virgin Coconut Tree”
“Ang korny”
“Pero nag-smile ka. Hoy, may nakwento pala sila sa akin. Hinarana ka daw ni Sir Franco”
“Gutom na ako, tara kain na tayo”
“Ieeeeh, ano nga. Totoo? Kinantahan ka daw niya ng isang Parokya song”
“Pat” saway ko.
“Wag mo na sana akong pahirapan pa. Kung ayaw mo sa 'kin ay sabihin mo na. Wag mo na sana akong ipaasa sa wala. Oo na mahal na kung mahal kita” at kumanta nga siya.
“Pat” saway ko ulit.
“Yun ba yun? Ayieeeeh, kinilig ka?”
“Di noh?”
“Tinigasan?”
“Mas lalong hindi”
“Eh ano?”
“Nainis ako”
“Pabebe”
“Diyan ka na nga” saka ako naglakad papalayo.
“Hoy antayin mo ako” diretso lang ako ng lakad hanggang sa may tumawag sa akin.
“Rentegrado” sigaw niya, kilala ko yung boses na yun. Nasa tabi ko na si Pat noon nang lumingon ako para tignan yung tumatawag sa akin. Tama nga ako, si Sky nga at bumisita siya sa Campus. Lumapit siya sa amin ni Pat at yumakap ang mokong sa akin.
“10 years na di nagkita? Kaloka ah, kung magyakapan wagas. Nakaka-offend naman sa matres ko” tugon ni Pat kaya bumitaw na ako.
“Ang daya mo ah, di ka man lang nagpa-alam ng masinsinan nun – kumusta na yang puso mo?”
“Bro, don’t say bad words. Ah siya nga pala, eto pala si Pat – bestfriend ko”
“Hi, I’m Seth Kyrie. Sky nalang” pakilala ni Sky sabay abot niya ng kamay kay Pat.
“Patricia” matabang na sagot ni Pat.
“Ano bro, san tayo?” tanong ni Sky.
“Tapos na klase ko saan mo gusto?”
“Sa bahay niyo nalang, para ma-meet ko naman parents mo”
“Sige ba”
“Wow, meet the parents agad” pabulong na sabi ni Pat pero narinig ko kaya inirapan nalang namin ang isat-isa.
“Pat, sama ka?” tanong ko.
“May lakad kami ni Sir Franco. Kayo nalang BRO”
“Pat? Yung totoo?”
“Oo nga- BRO!”
“Mamatay?”
“Kainin na ako ng lupa ngayon BRO, promise BRO”
“Nang-aasar ka ba?”
“Hindo no – Bro!
Ilang segundo din kaming nagtitigan at siya nakapa-mewang pa talaga at taas ang kilay. Mayamaya pa ay nakita kong papalapit na si Sir Franco sa kinatatayuan namin.
“Ms. Quinto, tara na?”
“Sure Sir”
“I’ll just get my car”
“No need Sir, we’ll just wait for Munchie”
“Munchie? You mean Ronan?” tanong ko.
“Ahuh!”
“Saan kayo pupunta?”
“Wala ka na dun noh, oh gora ka na sa date mo teh at nang makarami kayo” lumapit pa siya sa akin at bumulong. “Kung pipili ako kung sino ang mangde-devirginize sayo between Sir Franco or Sky. Si Sky nalang teh, mas straight looking eh. Oh magkapote ha, yung lubricant ni Ronan nasa drawer niya lang yun”
Nanlaki ang mata ko sa binulong ni Pat. “Gago ka, walang ganun noh. San nga punta niyo?”
“Wala ka na nga dun, you’re not one of us – oh ayan na pala ang magaling mong kapatid oh. Ahyyy, kasama niya si RV. Ahy shala bes”
Pagkababa nga ni Kuya ng car window niya ay nilapitan ko ito.
“Hey cous” bati naman ni RV, tumango lang ako.
“What’s the meaning of this?” tanong ko kay Kuya.
“Relax bro”
“You’re betraying me” tinawanan lang nila ako.
“Uwi ka na, sama mo si Sky dun sa bahay. Maghahanda ng dinner ang Mommy, uuwi din si Daddy mamaya”
“What a perfect Family. Irina, Jose, Sky & Dwight kulang nalang kasal no at baby?” komento ni Pat kaya pinandilatan ko lang siya. Si Sir Franco naman seryoso ang mukha at hindi parin makatingin ng diretso sa akin, si Sky smile ng smile.
“Oh pano ba yan lil bro, alis na kami?”
Tumango nalang ako, lumapit naman si Sky sa akin saka ako inakbayan habang isa isa silang sumakay sa Montero ni Kuya.
“Hayaan mo na sila, swerte ko masosolo kita. At nga pala Dwight, since Thursday ngayon, sa bahay niyo ako makikituloy hanggang Saturday”
“Seryoso? Inimbita mo talaga ang sarili mo sa bahay namin?”
“Ronan invited me, di ba niya nasabi sayo?”
Umiling lang ako. “Si Kuya talaga kahit kelan. Pero san nga sila pupunta?”
“San pa ba? The Fort daw”
“Marunong kang mag-drive?” tanong ko.
“Oo naman”
“Ikaw na mag-drive, naiinis ako eh. Baka kung mapano pa tayo”
“Yes your majesty”
Umalis na nga kami sa Campus at umuwi na sa bahay. Habang nasa biyahe ay naka-receive ako ng text mula kay Pat.
“Dwight, do you trust me?”
“Always” yun nalang ang reply ko.
“Good dog, lick my pussy na”
“Pakyu ka”
“Pinapasabi pala ni Munchie na sabihan mo daw kami kung masarap yang langit na bumaba sa lupa at nang may mahita naman kami kahit patak lang. Yang mga ganyang tipo daw yung matamis ang katas parang ubas”
“Alam mo kayo, hay naku ang dudumi niyo”
“Maka-madumi naman to, sino kayang hinalikan ng ganun ganun lang”
“I-paalala pa talaga? I hate you Pat”
Nagreply nalang siya ng mga emojis na ewan.
Sa bahay nga namin muna naglagi si Sky at sa duration na nandun siya ay todo asikaso ang Mama ko sa kanya. May one time din na dun sa bahay nag-dinner ang Dad niya. Masaya ako na nakasama kong muli si Sky dahil nga sa parang kapatid ko narin yun eh.
“Dwight?”
“Ano?” tanong ko habang abala ako sa pagtipa sa Mcbook ko dahil sa may tinatapos akong article na ipapasa sa isang Prof namin.
“What if”
“Anong what if?”
“What if, may nararamdaman pala talaga ako sayo?”
“What if pauwiin na kita? Tadyakan kita diyan tignan mo at nang tumalsik ka na patungong Baguio”
“Pano nga?”
“We settled this debate years ago”
“Ano tong issue natin Marcos burial?” We settled this debate ka diyan, Dwight biktima din ako”
“Ng ano? Martial Law? Human rights violation?”
“Hindi Dwight, extra judicial feelings”
I just gave him a sullen glance saka nagpatuloy na tumipa sa laptop ko.
“Papayag ka ba sa ganung setup? Yung may girlfriend or asawa ako pero magjowa rin tayo. Or mas gusto mo na hiwalayan ko nalang yung jowa ko at ikaw nalang ipalit ko?”
“No, absolutely not. Wag ako Sky, wag mo nga akong niloloko matulog ka muna diyan busy ako”
“Pero bakit siya, kahit paulit-ulit ka na niyang sinasaktan, mahal mo parin. Bakit ganun? Ano bang nakita mo kay Sir Franco eh typical lang naman kagwapuhan nun, nakaka-umay. Di tulad ko pangmalakasan to, kahit ilang rounds gusto mo bro kaya ko. Iba ata kaming mga Igorot”
“Yabang! Mas gwapo ako sa inyong lahat”
“Yabang, ang yabang din”
“Di ba totoo?”
“Yabang mo rin, tsk tsk tsk”
“Oh edi natahimik ka”
Sakto namang tumunog yung phone ko, si Pat tumatawag.
“Animal ka, nasan ka?”
“Maka-animal naman to, nasa bahay ako kasama ko si Sky”
“Pagod ka ba, para kang hinihingal. Tapatin mo nga ako, nagkakantutan ba kayo?”
“Pakshit ka. Di noh, oh bakit ka napatawag”
“Parito ka dito sa may Maginhawa, andito kami ni Ronan. Dali”
“Sige, bibihis lang ako. Tapos punta na kami”
“Anong kami, ikaw lang. Iwan mo yang jowa mo noh, masyadong confidential pag-uusapan natin. Classified to bro”
“Ganun ba, fine”
Mga ilang minuto din ako nag-bihis saka bumaba na.
“San ka?” tanong ni Sky.
“Ah may pupuntahan lang”
“Sama ako bro”
“Wag na, dito ka nalang”
“Ang daya mo naman eh, sige na”
“No”
Sumimangot siya. “Good dog” tugon ko. Saka ko siya kinindatan. “May ice cream sa ref kumain ka nalang. Or kung bored ka, kunin mo yung kotse ni Kuya punta ka munang Trinoma. Or kahit saan na may maraming Chicks, Miriam, Ateneo, kahit saan”
“Dito nalang ako, antayin kita. Dun muna ako sa kwarto mo pwede? May mga porn movies ka ba?”
“Gago wag kang magkakalat dun, papalayasin talaga kita”
Nag-drive nga ako patungo sa sinabi ni Pat na place, sa may Van Gogh.
“Oh ano nanamang pakulo to?” tanong ko.
Ngumiti lang ng nakakaloko yung dalawa.
“Alam niyo nakakatakot kayo pag kayo ang nag-sama, para kayong mga mangkukulam eh”
“We have a plan” pahayag ni Pat.
“Plan para saan?”
“Para sa Ex kong pinaglihi sa talahib ng Makati”
“Vince?”
“Ahhuh”
“Ikaw naman kasi lil bro, di mo naman kasi binigyan ng chance si Franco na mag-explain. Yan tuloy edi nagkasakitan kayo.”
“Correction Munchie, si Bebe Dwight lang ang nasaktan”
“Bakit pala Munchie kuya?” tanong ko.
“Yun ang tawag ni RV sa kanya, ginaya ko lang” sagot ni Pat.
“Ano pala yung sinasabi ni RV na prize?” banggit ko.
Tuloy lang sa pag-inom si Kuya sa kanyang drink, tapos si Pat naman ngingiti-ngiti.
“May dapat ba akong malaman?” tanong ko.
“Wala” sabay nilang banggit.
Nagsalita ulit si Pat. “Ahy naku iniiba mo yung agenda natin. Ganito kasi yun, alam mo yung mga bastos na text ni Sir Franco sayo. Yung pinapapunta ka niya sa Condo niya para mag-sex kayo, si Vince lahat yun. Si Vince yung nagtetext sayo, kinuha niya yung sim ni Sir. At kaya nasabi ni Sir Franco yun sayo, yung mga masasakit na salitang yun. Dahil takot siya at nasasaktan din siya. Wala siyang choice”
“Wait lang ha, bakit mo siya pinagtatanggol ngayon?”
“Wala akong pinagtatanggol”
“Lil bro, makinig ka muna ok?”
Tumango nalang ako at nagpatuloy si Pat.
“Yun na nga yun, tang ina to di ko na tuloy alam kung saan ako nag-stop”
“At nasaktan din siya – yun ang huli Pat” pahayag ni Kuya.
“At nasaktan din siya. Ano ba yan, eto kasing mokong na to ginugulo ang dialogue ko yan tuloy. At yun nga, blinackmail ng magaling kong ex si Sir Franco na ikakalat daw yung sex video nila kung di ka niya makuha for a night or two. Nagulat daw si Sir na may ganun pala, andami din daw hawak na pictures si Vince na mga hubad na larawan ni Sir Franco at mga pictures na nagtatalik nga sila”
“Bakit kasi nila ginawa, kasalanan din niya yun. Karma na niya yun” tugon ko.
“Bro” saway ni Kuya.
“Totoo naman ah, bakit nila pipicturan ang sarili nila o ivi-video ang pagtatalik nila kung ayaw din pala nilang kumalat ito. Diba?”
“Eh di nga alam ni Sir Franco na may ganun, biktima lang din siya Dwight”
“Ah basta”
“Tignan mo to, akala ko ba mahal mo siya?” tanong ni Kuya.
“Sayo nalang, total crush mo naman yun diba?”
“Hala siya, nagseselos ka?”
“Di noh, yung mga tipo niya di yan minamahal. Natauhan na ako” pagsisinungaling ko.
“Hep hep hep, nag-aaway ba kayo?” pag-aawat ni Pat.
“Hindi” sabay naming sagot.
“Relax nga kayo, puso lang yan mga bes malayo sa pancreas”
“Oh anong balak niyo ngayon?”
“At eno na nga, ang Operasyon Rebelyon”
“Paki ko jan?”
“Ikaw ang pa-in Dwight para maisakatuparan natin ang plano para matigil na to. Para na din magkaayos kayo ni Sir Franco, mga back into each other arms na dramahan na ulit”
“Kala ko ba mahal mo ako Pat, eh ba’t parang mas gusto mo pa na maglapit kami ni Sir Franco?”
“Ano ka ba, nasa akin ang huling halakhak Dwight. Sa Bataan parin ang iyong bagsak. Pagbibigyan muna kita today, pero pag napaibig na kita nalintikan na wala ka nang kawala nun”
“Dwight, makinig ka muna sa plan ok?” banggit ni Kuya kaya nakinig nalang ako.
“Ganito yun, next Saturday magde-date kayo ulit ni Vince. Ayain mo siya sa bahay niyo”
“Bakit ko gagawin yun?”
“Plano nga diba? Alam mo ikaw, panira ka talaga ng dialogue sa istoryang to. Dwight, moment ko to sa Not Today Series wag kang ano diyan. Umayos ka ha. Konti na nga lang nakaka-appreciate sa trash worthy’ng story na to ganyan ka pa. Wag ka nga baka mapuna nanaman tayo ng mga Grammar Nazi’s. Nakakahiya na yung stability ng grammar natin baka sabihin nilang kasuklam-suklam tayo at wala tayong karapatan maging iskolar ng bayan. Pero akalain mong nasa Part 7 na tayo, nagsimula lang tayo sa Burger Mcdo and now we’re here – salamat talaga sa commercial ni Elise na yun. Naku, ilang parts nalang mga bes grand finals na eh. Umayos ka teh, si Kier Andrei nagbabalik na sa KM - nakakahiya”
“Edi sila nalang magsulat, sila naman pala magaling eh. Oh edi maging mahistrado nalang tayong lahat, at ijudge natin isa-isa ang gawa ng ibang tao. Hi pala, Kier Andrei! *wink”
“Umayos ka Dwight, back to the script tayo teh. Magagalit si Prince Zaire. Direk, ano na nga ba ang huli? Ay jusko, uma-adlib tayo ngayon – perfect” pahayag ni Pat.
#Fade to black: balik sa istorya
Pinandilatan ko nalang siya.
“So magde-date kayo, dapat mag-ninja moves ka na dun dahil walang tao sa bahay nina Vince sa day na yun. Susunduin mo siya sa bahay nila, at dun na rin kami papasok ni Ronan. Dwight seduce him as much as you can, kunwari dalhin mo siya sa kwarto mo at kunwari magpapalit ka ng damit. Siguraduhin mong kumagat siya sa pa-in, at siguraduhin mong makuha mo yung phone niya at mareformat ito. Kami na bahala sa laptop at pc niya – nasabi na sa amin ni Sir Franco ang password nun.”
“Di ko yun kaya” angal ko.
“Makakaya mo Dwight, iseseduce mo lang yung mokong na yun”
“Eh pano kung mauwi kami sa alam mo na”
“Walang mangyayaring ganun, dahil before pa mangyari yun, aatake na yung finishing touches”
“Ano naman?”
“Dwight, sasabihan ni Ronan yung kusinera niyo kung anong ipe-prepare niya sa Saturday. Pasta with Crab Meat Marinara, favourite yun ni Vince. Soy milk youghurt, tapos yung dessert na maraming almonds. Take note, allergic si Vince sa Crab Meat, soy milk at almonds. Sneeze siya ng sneeze pag nagka-allergy na siya. Tapos magbu-blur na yung vision niyan dahil nangangati na yung mata niyan. Tapos mamamaga na yung bibig niyan at kakati yung buong katawan niya. Alam ko yan dahil pasaway yan eh, mahilig kumain ng seafood kahit bawal. And sisiguraduhin ko, na hindi niya madadala yung gamot niya sa araw na iyon at siya mismo ang mag-aayang iuwi mo na siya”
“Eh pano kung may mangyaring masama sa kanya”
“Hindi yan, na-sting nga noon ng box jellyfish yung ugok na yun, buhay pa oh. At lumalandi pa. Oh yun yung plano”
“Eh kung makarma tayo?”
“Then be it, takot ka ba?”
“Bro, masaya to. Adrenaline rush, daig pa naka-robust” dagdag ni Kuya Ronan.
“Bahala kayo”
“Para sa mahal mo Dwight”
“Eh kayo, ano namang gagawin niyo sa bahay niya?”
Ngumiti lang ang dalawa.
“Akin na ang phone mo” suhestiyon ni Kuya.
“At bakit naman?”
“Dahil mamayang gabi, magtetext yung si Vince. Ako na bahala sa mga sultry messages niya, ako narin maglalatag ng pa-in”
“Ahuh, oh Dwight, sa Saturday ha” dagdag ni Pat.
Sumimangot nalang ako sila tumawa nalang.
Dumating nga ang Saturday. Hinatid muna namin sa terminal si Sky nun bago ko sinundo si Vince.
“Bro, marami ka pang utang sa akin. Ang daya mo kasi, ayaw mo akong isama sa mga lakad mo”
“Eh nakapag-bonding naman tayo ng maayos ah, ano pa ba dapat?”
“Ah basta, I want something different. Oh siya, text text nalang bro? Or kung may time ka, akyat ka nalang sa Baguio total may bahay naman ang pinsan mo dun”
Tumango nalang ako.
“Mami-miss kita” saka siya yumakap sa akin ng mahigpit, ewan ko kung bakit niya ginagawa yun.
“Hoy awat na, baka maiwan ka ng bus”
He just nod.
Matapos nga nun ay nagtungo na kami sa bahay nina Vince. Naka nautical print na polo ako nun na bukas yung tatlong butones para kita chest daw, ideya yun ni Kuya Ronan. Tapos white na walk shorts, sila naman nasa likod ng Montero at naka-all black.
“Para kayong mga magnanakaw sa lagay na yan, may bonnet pa talaga?”
“Naman, may CCTV sila noh baka mahagip kami. Pero parang under maintenance siya ngayong araw na to – perfect” pahayag ni Pat.
“Saan mo naman nalaman yan?”
“I have connections that you don’t have” saka sila nagsuot ng itim na bonnet at mask”
“Ang perfect nito Pat, para tayong mga Ninja”
“Hokage kamu, oh baba na Dwight sunduin mo na si Lucifer – tandaan mo Dwight yung mga bilin ko ha”
Bumaba nga ako sa sasakyan at nagdoorbell, agad naman na binuksan ni Vince yung pinto at abot tenga yung ngiti niya na sumalubong sa akin. Yumakap pa siya sa akin.
“Hey, may ibang tao ba dito sa bahay niyo bukod sayo?” tanong ko habang nakayap pa siya.
“Wala, ako lang pinag-dayoff ko silang lahat. Bakit? Hmmmm, ikaw ah. Kain muna tayo, mamaya na yung pa-dessert” saka siya kumindat.
“Akala ko kasi pwede na eh – tara na sa bahay?”
Naglakad na kami papunta sa car at nakita ko pa kung paano umeskapo sina Kuya at Pat sa lawn nina Vince.
“O shoot, I forgot my phone. Balikan ko lang hah”
Hinawakan ko siya sa kamay saka koi to inilapit sa aking labi at hinalikan. “Kailangan mo pa talaga ng phone?” pagpapacute ko.
Natameme naman siya, “No, definitely not. Tara na Dwight”
Nagdrive na nga ako papunta sa bahay. Traffic nun kaya mga isat kalahating oras din ang inabot namin bago kami nakarating sa bahay. Inalalayan ko siya papuntang dining table. Naka-on yung chandelier, medyo dim light. Meron pang pakandila si Kuya Ronan, mga red na table napkin – ang romantic lang.
“You prepared all this?” tanong niya.
“Di mo ba nagustuhan, gusto ko lang sana bumawi sayo nung nakaraan”
“Ang sweet mo naman”
“I prepared Pasta with Crab Meat Marinara for you I heard favourite mo daw yun, ako nagluto niyan sana magustuhan mo. Pero I heard allergic ka daw sa crabs, baka kung mapano ka. Chicken nalang or pork BBQ?”
“No no, don’t worry about me I can manage” saka siya kumain. “Dwight, this is good”
Andami nga niyang nakain dun, di niya ginalaw yung chicken. Mas ginusto niya yung mga baked cheesy oysters, mga buttered prawns at iba pang seafood. Panay din ang inom niya dun sa youghurt drink. Dumating narin ang dessert at sarap na sarap siya dun.
“Dwight, thank you. Napasaya mo ako, akalain mong alam mo lahat ng favourite ko”
“Walang ano man”
Matapos naming kumain ay nagkwentuhan muna kami, uminom ng wine.
“This taste good ah” komento niya.
“Best wine from the cellar, matagal na yang naka-imbak dun. Sabi nila, habang tumatagal lalong sumasarap”
Nagiging clingy na siya noon, at pansin ko na panay na ang kamot niya sa kanyang mata at leeg.
“Are you alright?”
“Don’t worry about me, 20 years na akong ganito. Eh masarap kumain eh anong magagawa ko”
“Pero may mga rashes ka na oh, sabi ko sayo yung chicken nalang kainin mo eh”
“Babe, wag kang mag-alala I’m fine. Ang sweet mo talaga, concerned na concerned ka sa akin. Let’s not ruin the night ok? Allergy lang to” saka niya ako hinalikan sa pisngi, binalewala ko nalang.
Pero patuloy parin siya sa pagkakamot, gaya nga ng sabi ni Pat, lumobo na yung bibig ni Vince at sneeze na siya ng sneeze.
“Dalhin na kita sa Doctor?”
“No, I’m ok. I want to be with you. Hug mo nalang ako please”
Sinunod ko nalang, but he started to kiss me in the neck at nagsisimula narin niyang i-unbotton yung polo ko. Pansin kong naghahabol na siya ng hininga.
“Vince, you’re not ok”
“I’m fine babe”
“No”
Sakto namang tumunog yung phone ko, text message mula kay Pat.
“Mission Accomplished – di man lang kami pinagpawisan, hoooooo”
“I’ll bring you home ok?”
Tumango nalang siya. Hinatid ko nga siya sa bahay nila at binuhat ko narin siya hanggang kwarto niya. Parang nag-alaga lang ako ng lasing gaya ng ginagawa ko kay Sir Franco.
“Nasaan ang gamot mo?”
“Put your dick inside me? Can you? You’re dick will be my drug tonight. Fuck me Dwight, please”
“Vince, asan yung gamot mo?” sigaw ko, tinuro nalang niya yung drawer. Binuksan ko ang drawer and hell nagulat ako sa laman nun. Dildos, butt plugs, condoms, lubricants, sex ring- mahilig nga ang mokong. Meron pa nga dung posas at parang latigo.
“Vince saan dito?”
“Yung naka box, kuha ka nalang ng bagong syringe. Do you know how to inject?”
“Hindi” inabot ko nalang sa kanya yung gamot niya at siya narin nagturok sa sarili niya. Mga ilang minuto pa ay nakatulog narin siya. Pinalitan ko nalang siya ng damit. Matapos nun ay umuwi na ako, nadatnan ko doon sina Pat at Kuya Ronan na kinakain yung mga tira namin.
“How was he?” tanong ni Pat.
“Grabe yung allergies niya. Hope he’ll get better soon”
“Hayaan mo siya, after 2 days babalik din yung kagwapuhan ng mokong na yun, ano ayos ba?”
Nagkibit balikat nalang ako. “Nagui-guilty ako, kahit papano mabait naman siya”
“Akala mo lang yun, akala mo lang. Hay naku Dwight, paawa effect niya lang yun noh. Mas maawa ka kay Sir Franco, tignan lang nati ngayon”
“Anong ginawa niyo?” tanong ko.
“Etong lokaret na to, ni-reformat yung phone, yung laptop at yung desktop ni Vince, pati yung PC para dun sa CCTV’s nila pinagdiskitahan niya. Kabisado pala niya yung bahay nila, kung saan nakatago yung susi alam niya. Lokaret to. Pinalitan niya ng password yung laptop ni Vince, at pag naka-limang password error yun – lagot na. Witty tong si mareng Patricia, may talent grabe”
“Ah trooo”
“Pero infairness sa mga kuha nila ah, grabe nagutom ako dun teh. Sarap ng bawat anggulo” sabi ni Kuya Ronan.
“Ay ako din, teh basa ang panty. Ang laki nung kwan.”
“Ano kayang itsura ni Vince 2-7 days from now noh?” tugon ni Kuya.
“Bakit?” tanong ko.
“Eh etong siraulo nating kaibigan, pati shampoo at conditioner ni Vince pinagdiskitahan. Sinalin yung hair removal cream dun sa mga containers, pati yung vitamins niya naku nilagyan ba naman ng pills na kahawig nun. Eh nakakapag-palaki yun ng boobs eh”
Saka sila nagtawanan. “Tignan lang natin kung di pa uubra yung tea kay Vince, hello kubeta siya” tawanan ulit.
“Grabe kayo, daig niyo pa ang mangkukulam ha. Grabe kayo”
“Oh eto na ang phone mo, bago na sim niyan” pahayag ni Kuya, inabot ko nalang.
“Hay naka-ganti narin sa wakas ang pambansang trapal”
Nakitawa nalang ako sa kanila.
“Hoy, nagawa mo ba yung huling bilin namin sayo?” tanong ni Pat kaya tumango nalang ako saka inabot ko sa kanila yung cellphone.
“Ay teh, in fairness ah may ipagmamalaki pala yung ex mo” komento ni Kuya Ronan. Bilin kasi nilang dalawa na picturan ko si Vince na hubot hubad kaya ginawa ko narin kahit na nagui-guilty ako.
“Imessage natin siya, gamit ang account ni Dwight”
“Wag na”
“Oooops, part of the plan to”
Nakita ko nga si Vince 5 days later at halata yung mga bakas ng rashes sa mukha niya. Bagong gupit narin siya, semikalbo at parang ang tamlay niya. Lalapitan ko sana siya pero bigla siyang umiwas. Binalita ko ito kay Pat at natawa nalang siya.
“Effective ang plano, ganun!”
“Masaya ka? Happy? Satisfied?”
“Naman, ikaw ba naman ang makaganti sa kinginang lalakeng yun noh”
“Last na to hah”
“Di ko yan mapa-promise”
“Pat”
“Ah basta, diyan ka na nga. Ahy wait, kelan mo kakausapin si Sir Franco?”
“Sa tamang panahon”
“Tamang panahon mong mukha mo, wag ako Dwight. Oo marupok ang keps ko, pero tong utak ko. Naku, di ka uubra dito”
Tinitigan ko nalang siya ng masama, lumapit naman siya sa akin at nag-smack sa labi ko saka tumawa at kumaripas ng takbo.
“Hoy, gago ka. Magnanakaw!”
Nag-pakyu sign nalang siya. Ngumiti nalang ako.
Pansin ko nga na tatlong araw na na di ko nakikita si Sir Franco sa campus. Kaya napag-desisyunan ko nga na bisitahin siya sa Condo niya. Naglakas loob nalang ako na pumunta dun. Kumatok ako sa pinto niya pero walang sumasagot, sinubukan kong pihitin yung knob at di naman ito naka-lock kaya pumasok na ako.
“Sir?” tawag ko pero walang sumasagot, dumiretso ako sa pinto ng kwarto niya. Di rin naka-lock kaya pumasok nalang din ako. Nakita ko nga doon si Sir Frano, nakakumot at mukhang may sakit. Lumapit ako sa kanya, tinitigan ko siya at nakapamewang pa talaga ako.
“Dwight?” mahina niyang tugon kasunod ng pag-ubo.
“Anong nangyari sayo?” masungit kong pahayag.
“Trangkaso kid”
“Nagkakasit rin pala ang mga taong nananakit at manloloko?”
“Karma ko na siguro to”
“Baka HIV na yan, nagpa-test ka na ba?”
“Negative ako kid, wag kang mag-alala maingat naman to. Bakit ka pala nandito?”
“Sinisigurado ko lang kung buhay ka pa, since buhay ka pa pala pwede na akong umuwi”
Pinilit niyang bumangon para pigilan ako, hinawakan niya ang kanyang ulo na parang nakaramdam ng hilo. Mayamaya pa ay bigla siyang nagsuka. Nasukahan niya ang kumot at ang damit niya.
“Yan na nga ba sinasabi ko eh”
“Sorry, sorry na”
“Tssssk, ako na”
Inalis ko nga ang kumot, pinaghubad ko narin siya at ang init niya nga.
“Nagpa-checkup ka na ba?”
“Pahinga lang to kid, magiging maayos din ang lahat”
“Kumain ka na?” umiling lang siya. “Oh anong inaantay mo, semana santa?”
“Ikaw”
Inirapan ko lang siya.
“Tama nga ako, di mo ako matitiis kasi mahal mo ako. At nandito ka ngayon, salamat”
“Alis na ako”
“Wag, please”
“Pupunasan kita, ang bantot mo”
“Na-miss kita, na-miss ko to”
“Utot mo”
Kumuha nga ako ng maligamgam na tubig at bimpo saka po pinunasan si Sir.
“Oh, tanggalin mo na yang boxer mo tanda at nang mapunasan na natin yan”
“Wag na, nakakahiya”
“Ngayon ka pa nahiya”
“Ako nalang”
“Sabi mo eh” binigyan ko nalang siya ng bagong kumot, nagtakip siya saka niya hinubad ang boxers at brief niya. Napansin kong may something dun sa brief niya. Kinuha ko na din yung nasukahan niyang kumot at bedsheet at mga damit. Andami niyang tambak na labahin, inihiwalay ko yung mga underwear niya at yung bagong alis niya talaga ang inamoy ko. Tang ina, nakakabaliw yung amoy. Parang langit. Nilabhan ko na nga yung mga undies at socks, hankies at ties niya saka ko sinampay. May nakapa din akong used condom sa isang slacks niya kaya tinapon ko nalang.
“Hoy, papa-laundry lang ako saka bibili narin ako ng makakain mo”
“Balik ka ha”
“Eh kung ayaw ko?”
“Please?” pagpapacute niya kaya tumango nalang ako.
Matapos nga akong makabili ng makakain namin ay bumalik na ako sa unit niya. Sinalin ko ang arroz caldo sa bowl. “Oh, kain ka na”
“Subuan mo ako”
“Mukamo, ano ka bata? May trangkaso ka lang, hindi ka baldado”
“Sige na please para mas lumakas ako”
Wala na akong nagawa, sinubuan ko nga siya. Naubos naman niya ito.
“Dwight, salamat ha”
“Inom ka na ng gamot mo at ng maka-alis na ako”
“Dito ka na matulog”
“May family dinner kami”
“Ganun ba? Pero babalik ka bukas?”
“May date ako”
“Kanino naman?”
“Pake mo ba eh gusto kong lumandi. Ikaw lang ba ang may karapatan?”
“Galit ka parin ba sa akin?” Sorry na, ano bang gagawin ko para mapatawad mo ako. Alam mo naman siguro ang dahilan kung bakit ko nagawa yun diba?”
“Ah basta”
“Sorry na kasi kid”
“Hmmmmmn”
“Iki-kiss kita gusto mo? O hug nalang?”
“Sa tingin mo mabibili ako ng pagpapa-cute mo na yan? No way” kumindat nalang siya.
“I love you Dwight”
“So?”
“I love you nga”
“Alis na ako, baka ma-traffic pa ako”
“Wala bang I love you too?”
“Why would I utter those words? It will just tear me apart, oh siya tanda alagaan mo yang sarili mo. Sayang naman binabayad naming mga estudyante mo kung panay absent ka no. Hiyang hiya naman sayo ang pamantasan at ang gobyerno”
“Oo na kid, babawi ako sayo sa Legazpi”
“Wala, di na ako pupunta dun. Nag-quit na ako, walang kwenta naman kasi yung coach. Patapon pwe. Ni simpleng pag-depensa sa titulo sa Baguio di niya nagawa”
“Grabe ka naman”
“Oh siya, bye na”
--- X O X O ----
“Natapos na ang lahat.
 Nandito parin ako.
Hetong nakatulala.
Sa mundo, Sa mundo.
Hindi mo maiisip.
Hindi mo makikita.
Mga pangarap ko.
Para sa'yo, para sa'yo.
Ohh, Hindi ko maisip. Kung wala ka.
Ohh, Sa buhay ko.
Nariyan ka pa ba?
Hindi ka na matanaw.
Kung mayro'n bang daraanang.
Pasulong, pasulong.”
Ewan ko kung nananaginip ako nun na parang kinakantahan ako ng Hale pero parang totoo.
“Hindi naman boses ni Champ yun ah” tugon ko sa sarili ko habang naka-pikit parin ako.
Sinubukan kong imulat ang aking mga mata, at pansamantalang tumitig sa blankong kisame. Andun parin yung pagtipa ng gitara, andun parin yung pag-hum. Kaya naman, bumangon na ako.
“Oh gising ka na pala” tugon niya.
“At anong ginagawa mo dito? Sinong nagpapasok sayo?”
“Ah, pinapasok ako ng Daddy mo”
“At bakit naman, close kayo?”
“Eto sana yung gagawin ko nun sa distillery kaya lang tumakas ka eh”
Sinimangutan ko nalang siya at tinitigan ng masama.
“Tara kain na tayo, may dala ako”
“Ano nanaman tong mga pakulo mo ha – Sir?”
“Gusto ko mag-sorry, I want to make it up to you this time. Dwight, listen. I’m really really sorry, natakot lang ako nun dahil nga alam mo naman mangyayari sa akin kung totohanin nga ni Vince yung banta niya. Kid, naman bati na tayo”
“Sir, gusto ko po muna mapag-isa. Since magaling naman na po kayo, umuwi nalang po kayo at asikasuhin yung mga natengga mong trabaho”
“Kid bati na tayo oh- at totoo yung sinabi ko noon sa Baguio- mahal kita. Sincere kong kinanta yung Parokya song na yun at may karapatan akong kantahin yun dahil nararamdaman ko din yun”
“Paki-define yang “mahal kita” na yan Sir”
“Mahal nga kita. Mahal kita, yun na yun di pa ba obvious?”
“Mahal mo ako bilang nakababatang kapatid? Mahal mo ako bilang best buddy, mahal mo ako bilang estudyante mo – tama?”
Natulala siya nun, parang nag-antay siya ng 7 seconds bago nag-react. Parang may gusto siyang sabihin na galing sa kanyang puso pero di niya ginawa, bagkus sinabi niya ang taliwas sa pinaparating ng kanyang mga mata. “Tama, nakuha mo rin kid” masaya niyang sagot.
“Fine, ok Sir. Ayos na po, apology accepted po makaka-alis na po kayo”
“Eh ba’t mo ako pinapaalis, kakain pa tayo oh?”
“May gagawin po ako”
“Saturday ngayon kaya, tara ballpit tayo?”
“Sir, busy po ako”
“Saan naman?”
At pinakita ko nga sa kanya ang mga papers.
Nagkunot siya ng noo at nabigla sa nakita. “Ano to?” tanong niya.
“Papel malamang”
“Wharton? Dwight ano to?”
“Change is coming Sir”
“But why?”
“It’s the right thing to do Sir”
“The right thing? Iiwan mo ang lahat?
“Walang maiiwan Sir, bakit may rason ba para mag-stay ako? Give me a reason to stay”
“Ako – di ba sapat yun?”
“You? Professor ko? Best buddy ko? Kuya ko syempre 15 years agwat natin. Ikaw? Ikaw yung reason?”
“Why not”
Umiling lang ako, dahil pag naniwala ako ay mas lalo akong masasaktan.
“Mahal mo ba ako?” tanong niya.
“Hindi” pagsisinungaling ko.
“Akala ko kasi mahal mo ako”
“People change, Sir. People change” banggit ko kahit kinukurot ang puso ko.
“Paano kung makapasa ka?”
“Edi maganda”
“Paano yung promise mo sa akin, na ga-graduate ka, sasablay at magiging Summa. At ikaw mismo ang magde-deliver ng Valedictory sa Sunken Garden. Paano na yun Dwight? Paano na ang mga pangarap mo bilang isang magaling na manunulat? Paano na si Pat? Ako? Paano ako?”
Natahimik ako sa sinabi niya, bakit siya ganun? Bakit kung magsalita siya parang may mas malalim siyang ibig sabihin. Ano ba talaga? Ano ba talaga ang pinupunto mo Sir, di ko na maintindihan. Ako sa sarili ko alam na alam ko mahal kita. Pero bakit iba yung mga sinasabi mo sa mga inaasta mo? Di tugma ang salita sa galaw. Nasa stage kasi ako ng long distance relationship. Yung tipong may gusto ka sa Prof mo pero malayong magka-gusto siya sayo. Dahil ang hanap niya ay FUBU, yung pang madalian lang, no strings attached. Light lang at saka lang kayo magkakilala pag tumayo na at nangailangan ng kalaro si Junjun.
“Dwight ano?”
Tumahimik nalang ako.
“Ayaw mo akong sagutin? Sige, bahala ka diyan aalis na ako. Kung may kailangan ka puntahan mo nalang ako sa unit ko. At wag mong kakalimutan yung Legazpi natin ha, sa Tuesday na yun”
Tinanguan ko nalang siya. Nakita ko yung titig niya sa akin bago umalis, may ibig sabihin yun pero di niya masabi. Ang bigat lang sa dibdib, mabigat. Para akong kinokonsensya sa mga titig niyang iyon.
“Kung nagiging totoo lang tayong lahat sa ating nararamdaman” tugon ko sa sarili ko.
Nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni ng maka-receive ako ng text mula kay Sky.
“Dwight, wala na”
“Ang alin? Anong wala na?” reply ko.
“Break na kami, tang-ina. Wala na kami, and it’s all because of you. Tang ina mo bro. Gago ka, gusto kitang suntukin right now pero bakit ganun mas gusto kitang halikan. I want to wrap my arms around you. Pakshit ka Dwight – pakshit ka. Hati yung feelings ko, pero masaya ako na malaya na ako- muli pakshit ka Dwight.”
Itutuloy……