By: Grey Suzara
Iyak ako ng iyak habang pinapanood ko silang dalawa. Isang napakagandang live-show na hindi nakakalibog para saken. Nasa kalagitnaan ako ng hindi ko mawaring kawalan nang bigla na lamang may humatak sa braso ko. Napasunod ang katawan ko at napalingon ako sa humatak sa akin. Kasunod noon ang isang napakahigpit na yakap.
"Tangina mo, nasasaktan ka na pinapanood mo pa." Bulong nya sa tenga ko, pagkatapos ay inakay nya ako papalayo sa lugar kung saan nagniniig ang dalawa. Bumalik kami ni Jason sa court. Naroroon pa rin ang dalawang pares ng magkasintahan. Nasa gitna na sila ulit at mukhang bumili pa sila ng isa pang inumin. Nahihiya man akong magpakita sa mga kaibigan ko dahil halatang halata na kagagaling ko lang sa pag-iyak, pero pinilit ako ni Jason.
"Tara na! Iinom mo na lang 'yan. Tsaka mas mabuting malaman ng mga kaibigan natin para alam na nila ang ikikilos nila sa susunod hindi ba? Hayaan mo na muna yung dalawa dun, nagkakasarapan pa yun eh. Mukhang matatagalan pa sila kaya hintayin na lang natin dito." sabi ni Jason,
"Ayoko na, uuwi na lang ako." sabi ko,
"Pag ginawa mo 'yan, mahahalata ni King na nasasaktan ka. Gusto mo bang ipakita sa kaniyang nagkakaganyan ka? Mamili ka, pagkakaibigan nyo o 'yang nararamdaman mo? Simple lang, kung ang pipiliin mo ay ang sarili mo, hahayaan kitang umuwi. Pero siguruhin mong kaya mong panindigan 'yan ah. Ikaw rin, lalake yun at hindi natin alam kung anong magiging reaksyon nya kapag nakita ka nyang nagkakaganyan. Kaligayahan nya yun, mas mabuting maging masaya ka na lang para sa kanya." hindi ako nakasagot. Hindi ko naman kayang mawala ng tuluyan si King sa buhay ko. Siguro nga ay magkakaroon ng malaking pagbabago ang pakikitungo ko sa kanya, pero ang katunayang hindi ko sya kayang mawala ay hindi ko maialis sa isip. Hindi ako handa sa ganun, kaya mas pinili kong manatili. Kahit na nasasaktan ako. Sa mga sinabi nya, pakiramdam ko ay napakamakasarili ko. Kasalanan ko ba 'to?
Ikinwento ni Jason sa barkada ang mga ka-emo-han ko. Nagpakita naman sila ng simpatya sa akin at ikinagaan naman 'yun ng loob ko. Mas mabuti na rin ang nangyari, habang maaga pa ay naramdaman ko na ito at-least handa na ako sa mga susunod na mangyayari. Parang yung narinig ko lang na sinabi ni King kanina nung nag-uumpisa na silang magjug-jugan. "Sa umpisa lang masakit."
Niyakap ako ng dalawa kong kaibigang babae.
"Marami pa dyan Pau, mas gwapo at mas matalino." sabi ni Kat
"Oo nga, there is too many fish in the sea. Just get one, charot!" sabi ni Michell sabay tawa dahil mukhang alam nya namang mali ang english nya.
"Wag ka na nga kasing mag-english, barok na barok 'te. Anlakas makainit ng ulo." komento ni Kat sabay hagalpak ng tawa.
"Anong magagawa naten eh, sa boba nga! Kunyari wala ka na lang narinig, tss, parang hindi tayo sisters." si Michell,
"Alam mo Pau, may solusyon pa dyan sa problema mo. Pero sa kabobahan namin ni Mitch wala na, kaya 'wag ka nang umarte dyan. Hindi lang naman ikaw ang sawing palad, kami rin eh. Hahahaha." pag-alo sa akin ni Kat at nag-umpisa na rin akong matawa. Nagtuloy tuloy pa ang kwentuhan namin. Tawanan lang kami ng tawanan at hindi na namin napansin na naubos na pala yung alak na iniinom namin. Gumaan na ang loob ko pansamantala. Kahit papaano ay nakalimutan ko yung sakit na nararamdaman ko. Ito ang isa sa mga dahilan kung bakit gustong gusto ko sa last section. Wala kasing limtasyon ang kalokohan.
"Wala pa akong syota, kung gusto mo ako muna ang boyfriend mo oh. Liligawan pa kita kung gusto mo. Ako na ang nag-aalok sayo ah. Lalakeng lalake, gwapo, heartrob, may killer smile, hindi nga lang matalino pero habulin. Syota muna tayo hanggang sa magka-girlfriend na ako." biro ni Jason,
"Kakairita din yang self confidence mo eh noh, sagad na sagad. Gwapong gwapo ka sa sarili mo." komento ni Kat, gwapo rin naman itong si Jason. Ang hirap ipaliwanag ng mukha nya eh pero ang hindi ko gusto sa kanya ay wala syang ayos sa sarili. Ultimo uniform nga nya eh mukhang hindi pa nakatikim ng plantsa simula nung mabili hanggang sa manilaw na lang dahil sa kalumaan. Malayong malayo sya kung ikukumpara kay King. Pero ang hindi ko ipapatalo sa kanya eh, napakabuti nyang kaibigan. Kahit may pagka-gago.
"Ano na Pau? Syotain na kita." muling sambit ni Jason,
"Baliw, hindi naman kailangan yun eh. Tsaka baka mamaya nyan, ikaw naman ang manakit saken. Tama na muna noh, mahal ko naman ang sarili ko." sagot ko sa kanya,
"Bahala ka, ikaw rin. Pero pag naisip mo ah, sabihan mo lang ako sosyotain kita hahahaha." biro nya ulit at nagtawanan na naman kami. Kung ano ano pang mga kalokohan ang naisip ng mga mahal kong kaibigan. Nang mapatingin sa cellphone si Kat ay naibulalas kaagad nito na alas-dose na pala at kailangan na naming umuwi.
"Hala, wala pa sila King eh." sabi ko sa kanila,
"Hayaan mo na yung mga yun. Tara na uwi na tayo jusko patay nako sa nanay ko neto." sabi ni Kat,
"Sige mauna na kayo, kami na lang ni Pau ang mag-aantay kila King." suhestyon ni Jason na agad namang pinagbigyan ng aming mga kabarkada. Pagkatapos magpulbos at kung ano ano pang ritwal para maitago ang amoy ng alak ay tsaka sila nagsiuwi at naiwan kaming dalawa ni Jason para hintayin sila King.
"Uhm, kumusta na ang puso mo? Masakit pa ba? Hahaha" pabirong tanong ni Jason na ramdam naman ang concern.
"Ayos na rin, masakit pa rin pero syempre mas tanggap ko na. Wala naman na akong magagawa 'di ba?"
"Wala nga, kaya kung ako sayo hanap ka na lang ng iba. Mahirap kasi kapag ganyan eh, kaibigan mo pa yun. Tagal nyo nang magkasama tapos masisira lang kayo dahil lang sa nagkaroon sya ng experience sa sex?"
"Hindi naman yun dahil sa sex. Ang akin lang naman eh, pakiramdam ko kasi naipamukha saken na bakla ako at wala talaga akong aasahang magmamahal saken mula sa kagaya nyong mga straight."
"Sus! Aminin mo na kasi, naiinggit ka lang kasi hindi ikaw yung unang nakatikim sa batuta ni King. Hahahaha." biro nya na sa kabilang bahagi ng utak ko ay parang totoo rin naman.
"Hahaha, baliw. Ewan, 'di ko rin alam eh hahaha. Kailangan ko rin bang tanggapin na yung batuta nya eh sa babae lang pwedeng ipasok at babae lang rin ang pwedeng sumubo?" pabirong tanong ko rin,
"Hahaha, e 'di naiinggit ka nga lang hahaha. Malay mo ganun nga para sa kanya. Pero kung 'yun lang naman ang problema mo eh, itong batuta ko walang nagmamay-ari. Pwede mo 'tong isubo at pwede ko ring ipasok sayo 'to hahaha." uminit ang puno ng tenga ko nang marinig ko ang mga ito mula sa kanya. Pero hindi ko mawari kung totoo ba o nagbibiro lang sya. Ang totoo nyan, tinablan kasi ako sa mga nasaksihan ko kanina kaya parang may kung anong init akong nararamdaman sa loob ng katawan ko.
"Baliw," ang tangi ko lang nasabi dahil tinatablan na ako. May tama pa naman ako ng alak kaya baka mamaya nyan ay hindi ko mapigilan ang sarili ko. Ilang sandali pa ay tumayo si Jason,
"Oh! San ka pupunta?" tanong ko sa kanya.
"Iihi, sasama ka ba?" napatawa lang ako tsaka sya tuluyang lumakad palayo. Sinundan ko lang sya ng tingin at huminto sya malapit sa talahiban. Rinig ko ang lagslas ng ihing inilalabas nya. Hinintay ko lamang sya matapos at yayayain ko na sana syang umuwi. Mukha kasing hindi na darating yung dalawa, baka umuwi na at hindi na nagpaalam.
Napansin ko lang na medyo natagalan itong si Jason sa pag-ihi kaya naman tinawag ko ito.
"Wuy! Ang-tagal mo naman dyan." sabi ko sa kanya,
"Andyan na sandali lang." sagot nya, maya maya pa ay naramdaman ko na ang paglakad nito papunta sa pwesto namin. Hindi naman ganoong kadiliman sa lugar kaya matatanaw mo pa rin kung may tao ba sa malayo oh wala. Pero may maliliit na bagay ka nang hindi mapapansin dahil mahirap na ring makita. Ang tanging makikita mo lang ay ang tingkad ng damit na tinatamaan ng liwanag ng buwan. Bukod doon ay wala na, hindi mo na maaninag ang mukha pwera na lang kung malapit. Muling umupo si Jason sa tapat ko at nag-umpisa na namang dumaldal. Malakas sya uminom kaya hindi mo mahahalata sa kanyang may tama na sya. Magaling sya magdala ng sarili, kumpara saken na medyo nabubulol na kapag nagsasalita ng mabilis.
"Antagal nung dalawa ah. Mukhang baon na baon pa rin ah." sabi ni Jason,
"Malamang." ang tanging sagot ko sa kanya, medyo naalala ko na naman kasi ang mga nangyari kanina kaya naman nakakaramdam na naman ako ng lungkot. Muling tumayo si Jason at umupo ito sa tabi ko. Umakbay ito saken at isinandal nya ang ulo ko sa balikat nya.
"Inggit lang yan, pwede mo rin namang gawin yun eh." bulong ni Jason. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hanging dumadampi sa tenga ko mula sa bibig ni Jason.
"Nakikita mo ba Pau?" tanong nya saken na ipinagtaka ko naman,
"Ang alin?"
"Yung burat ko nakalabas. Sobrang tigas eh, ang-hirap ipasok sa brief. Nagjajakol ako kanina, inistorbo mo ako eh, kaya ikaw ang may kasalanan nyan. Palambutin mo nga." muling sambit nya sa tenga ko.
"Paano?"
"Isubo mo."
"'Di ako marunong."
"Sige na, basta sipsipin mo lang at wag mong pasayarin ang ngipin mo. Dali na, gusto ko nang magpalabas eh. Lalabasan na sana ako kanina kaso bigla mo akong tinawag eh. Kaya ikaw ang magpalabas nyan ngayon."
"Tapos anong mangyayari?"
"Syempre, ipuputok ko sa bibig mo. Tapos lulunukin mo yung tamod, ganun."
"Hala, pwede ba yun?"
"Ganun talaga yun, paka-ignorante mo naman eh. Sige na isubo mo na. Isipin mo na lang tite ni King yan. Katulad ng ginawa ni Maricar sa kanya. Sigurado akong pinakain nya rin yun ng tamod. 'Di ka ba naiinggit?" buyo nya saken. Hindi na ako nagsalita, dahil ayoko nang isipin pa kung anong mga posibleng ginawa nila King at Maricar kanina. Gagawin ko na lang ito. Siguro naman sa pamamagitan nito, kahit papaano ay makakaganti ako sa sakit na idinulot nila saken. Kahit sa isip ko lang.
Hinagilap ng kamay ko ang kargada ni Jason. Kumpara saken ay medyo may kalakihan ito. Inumpisahan ko itong itaas-baba na sya namang nagpaungol kay Jason. Muli itong bumulong sa akin na may libog na libog na boses.
"Isubo mo na." sabi nya at dahan dahan ko namang inilapit ang aking mukha sa pagitan ng kaniyang dalawang hita. Nang dumikit sa bibig ko ang ulunan ng kaniyang pagkalalaki ay pumikit ako tsaka ko ito tuluyang isinubo.
"Yung ngipin mo sumasayad. Masakit pag ganyan, wag mong pasayarin para masarapan yung bini-BJ mo." Sinubukan kong wag pasayarin ang ngipin ko. Medyo nakakangalay pala sa panga ang ganito kaya may ilang sandaling napapasayad na naman ang ngipin ko. Pero madali lang naman palang masanay kaya naman itinuloy tuloy ko na. Hindi ko naririnig si Jason na umuungol katulad ni King habang ginagawa ito sa kanya ni Maricar. Medyo na-insecure ako, dahil pakiramdam ko ay hindi nasasarapan si Jason sa ginagawa ko. Pero tuloy-tuloy ko lang na isinubo ang kanyang alaga. Maya maya pa ay bigla na lang itong napahawak sa ulo ko at naramdaman ko ang paninigas ng binti nito. May biglang kumalat na lasa sa bibig ko na hindi ko mawari, iluluwa ko sana pero pinigilan nya ang ulo ko kaya napalunok ako. Hanggang sa bitiwan nya na ako.
"Masarap ba?" tanong nya,
"Hindi ko alam eh, parang manamis namis na maalat alat." sagot ko sabay hagikhik nya. Naramdaman ko ang medyo malagkit sa palibot ng bibig ko kaya naman kinuha ko ang panyo ko para punasan ito.
"Matututo ka rin, hindi naman sa lahat ng oras aanga-anga ka eh." sabi nya sabay hagihik ulit. Tumayo kaming pareho at nagkayayaan nang umuwi.
"Uwi na tayo, mukhang umuwi na sila King eh." aya nya,
"Siguro nga, tss, wala pa naman akong pamasahe." sabi ko,
"Naku! Patay tayo dyan, eh wala na rin akong pera eh. Iniambag ko na sa inuman kanina. Saken pa nanggaling yung huling ininom naten kaya nasaid nako."
"Lakad na lang tayo." sabi ko,
"Tara, doon ako dadaan banda sa inyo. Iikot na lang ako pauwi samen para may kasama ka." si Jason,
"Hala, mapapalayo ka pa nyan eh."
"Kesa naman wala kang kasama. Tsaka baka mamaya mabanatan ka pa dyan ng mga tambay eh. Babae ka pa naman, hahaha." asar nya saken,
"Gago, 'di naman ako basta magpapasuntok na lang ng 'di gumaganti noh."
"Pano ka gaganti? Kukurutin mo sila? hahahaha."
"Ewan ko sayo, palagay mo saken lampa?" medyo inis kong sagot,
"Sus! Galit na sya oh, sorry na hehehe binibiro ka lang naman eh. Basta doon ako dadaan para sigurado. Mas mabuti na yung dalawa tayo para kung sakaling magsuntukan eh, at-least 'di ako nag-iisang makikipagsapakan 'di ba?"
"Syempre naman." paniniguro ko sa kanya.
Nag-umpisa na kaming maglakad palabas ng Apocar. Medyo napapalayo na kami nang muli akong lumingon. May nakita akong dalawang taong pumasok sa loob ng court. Alam ko kung sino ang mga iyon pero hindi ko na sinabi kay Jason at hindi ko na rin sila pinansin. Hindi man halata sa kilos ko pero nakakaramdam ako ng galit sa kanila. Alam kong lilipas din ito, pero sa ngayon? Galit ako at ayaw ko silang makita.
Sa dami ng napag-usapan namin ni Jason ay hindi ko napansin na malapit na pala kami sa bahay. Nang makarating na kami sa kanto ay doon na kami naghiwalay. Papasok ako sa kanto at sya naman ay diretso pa.
"Ano Son, dito nako. Salamat ah, ingat." sabi ko sa kanya,
"Kita tayo bukas sa practice ah." tumango lang ako at tsaka ito tuluyang dumiretso ng lakad.
Naglalakad nako nang madaanan ko ang kantong papasok sa compound nila King. Napatingin ako sa may gilid kung nasaan ang lagayan ng mga kontador ng tubig. Madalas na tambay doon si King sa tuwing wala itong gagawin. Hindi ko inaasahang makita sya, pero para akong naestatwa nang makita ko kung sinong nakaupo sa lalagyan ng kontador.
"Bakit 'di mo ako hinintay?" tanong ni King saken,
"Eh, akala ko umuwi na kayo ni Maricar eh. Tsaka hinintay kita, MATAGAL!" pagdidiin ko sa salita,
"Sorry na, galit ka ba?"
"May karapatan ba akong magalit?"
"Sorry na nga kasi, nakasama ko kasi si Maricar eh. Sya yung matagal ko nang gusto. Buti na lang may gusto rin sya saken kaya ayon. Kami na." masaya nyang balita saken na hindi ko naman ikinatuwa.
"Kayo na pala, masaya yan."
"Oo nga eh, sobrang saya. Tsaka may ikikwento ako sayo hehehe."
"Wag mo nang ikwento, wala na akong panahong makinig. Malakas ang tama ko eh. Inaantok nako."
"Grabe sya oh, sandali lang naman. Gusto ko lang naman ishare sayo yung nararamdaman kong saya eh. Syempre ikaw ang bestfriend ko, natural lang na sabihin ko sayo 'to."
"Tangina! Sige ipagdiinan mo pa yung "bestfriend!" medyo nanggigigil kong reaksyon.
"Oh bestrfriend naman talaga kita ah, sorry na kasi. Eto naman, ikaw rin naman ah, hinintay kita ng matagal eh. Kalimutan na natin yun at kakalimutan ko na rin yung tungkol sa libro. Bati na tayo, excited lang talaga akong magkwento sayo. Sigurado akong matutuwa ka."
"Tanga ka ba? Bakit ba 'pag dating sa mga ganitong bagay nag-uutak biya ka? Hindi mo talaga magets eh noh. Ang-manhid mo."
"Oy ah! Sobra ka na, babatukan na kita dyan. Ang OA mo na ah, tara na kwentuhan na tayo."
"Tsaka na, maaga pa kami bukas eh. Tsaka, pagod na pagod ako ngayon. Pakiramdam ko mamamatay ako sa sobrang pagod. Naiintindihan mo ba yun? Uwi nako, sarilinin mo na lang yang kwento mo." sabi ko tsaka ko sya iniwan. Sising sisi ako sa inasal ko sa kanya. Pero mahirap talagang kalaban ang damdamin lalo na't galit. Alam kong pagsisisihan ko pa ito hanggang bukas at sa mga susunod pang mga araw. Pero ang desisyon ko ay buong buo na. Ayoko na syang makita, dahil ayoko nang masaktan. Ngayon ko lang napatunayan sa sarili kong in-love nga ako kay King. Hindi lang pala ito simpleng crush, dahil kung ganun lang ay hindi naman ako masasaktan ng ganito. Yung epekto saken ng ginawa nila ay nakatatak sa utak ko at ramdam na ramdam ko pa rin ang sakit hanggang ngayon. Wala akong pakealam kung wala silang ideya kung bakit ako nagkakaganito. Basta ang tanging nasa isip ko lang, ay minahal ko sya at hindi nya na yun malalaman kahit kelan. Dahil simula sa gabing ito ay kakalimutan ko na ang ilusyon ko: Ang maging kami. Tanggap ko na, bakla ako at lalake sya. Habang pinapangarap ko sya ay nangangarap sya ng iba. Ang magkabilang dulo ng aming mga pisi ay hindi na magtatagpo kahit kelan. Dahil ang katotohanan ay sumabog na sa mukha ko kani-kanina lang: Walang lalakeng nahuhulog sa bakla.
Nakarating na ako sa bahay. Agad akong kumatok para pagbuksan. Si mama ang nagbukas ng pinto at agad itong nagtanong kung saan ako galing at bakit ngayon lang ako umuwi. Sinagot ko naman ito ng napakaraming palusot at kasinungalingan. Mga kasinungalingang kahit ako ay pinaniniwalaan ko. Hindi naman masyadong matanong si mama kaya agad ako nitong pinapaasok at pinakain. Tumanggi na ako sa pagkain dahil hindi naman ako nagugutom. Tumuloy na lang ako sa itaas at nahiga sa kama ko. Pakiramdam ko ay pagod ang kaluluwa ko sa matagal na pakikipagbuno sa mga demonyo. Ipinikit ko na ang aking mga mata. Naalala ko ang mga ginawa nila King, muling nanumbalik ang sakit na nararamdaman ko. Tumulo na naman ang luha ko, at hindi ko na namalayan kung paano ako nakatulog.
"Tangina mo, nasasaktan ka na pinapanood mo pa." Bulong nya sa tenga ko, pagkatapos ay inakay nya ako papalayo sa lugar kung saan nagniniig ang dalawa. Bumalik kami ni Jason sa court. Naroroon pa rin ang dalawang pares ng magkasintahan. Nasa gitna na sila ulit at mukhang bumili pa sila ng isa pang inumin. Nahihiya man akong magpakita sa mga kaibigan ko dahil halatang halata na kagagaling ko lang sa pag-iyak, pero pinilit ako ni Jason.
"Tara na! Iinom mo na lang 'yan. Tsaka mas mabuting malaman ng mga kaibigan natin para alam na nila ang ikikilos nila sa susunod hindi ba? Hayaan mo na muna yung dalawa dun, nagkakasarapan pa yun eh. Mukhang matatagalan pa sila kaya hintayin na lang natin dito." sabi ni Jason,
"Ayoko na, uuwi na lang ako." sabi ko,
"Pag ginawa mo 'yan, mahahalata ni King na nasasaktan ka. Gusto mo bang ipakita sa kaniyang nagkakaganyan ka? Mamili ka, pagkakaibigan nyo o 'yang nararamdaman mo? Simple lang, kung ang pipiliin mo ay ang sarili mo, hahayaan kitang umuwi. Pero siguruhin mong kaya mong panindigan 'yan ah. Ikaw rin, lalake yun at hindi natin alam kung anong magiging reaksyon nya kapag nakita ka nyang nagkakaganyan. Kaligayahan nya yun, mas mabuting maging masaya ka na lang para sa kanya." hindi ako nakasagot. Hindi ko naman kayang mawala ng tuluyan si King sa buhay ko. Siguro nga ay magkakaroon ng malaking pagbabago ang pakikitungo ko sa kanya, pero ang katunayang hindi ko sya kayang mawala ay hindi ko maialis sa isip. Hindi ako handa sa ganun, kaya mas pinili kong manatili. Kahit na nasasaktan ako. Sa mga sinabi nya, pakiramdam ko ay napakamakasarili ko. Kasalanan ko ba 'to?
Ikinwento ni Jason sa barkada ang mga ka-emo-han ko. Nagpakita naman sila ng simpatya sa akin at ikinagaan naman 'yun ng loob ko. Mas mabuti na rin ang nangyari, habang maaga pa ay naramdaman ko na ito at-least handa na ako sa mga susunod na mangyayari. Parang yung narinig ko lang na sinabi ni King kanina nung nag-uumpisa na silang magjug-jugan. "Sa umpisa lang masakit."
Niyakap ako ng dalawa kong kaibigang babae.
"Marami pa dyan Pau, mas gwapo at mas matalino." sabi ni Kat
"Oo nga, there is too many fish in the sea. Just get one, charot!" sabi ni Michell sabay tawa dahil mukhang alam nya namang mali ang english nya.
"Wag ka na nga kasing mag-english, barok na barok 'te. Anlakas makainit ng ulo." komento ni Kat sabay hagalpak ng tawa.
"Anong magagawa naten eh, sa boba nga! Kunyari wala ka na lang narinig, tss, parang hindi tayo sisters." si Michell,
"Alam mo Pau, may solusyon pa dyan sa problema mo. Pero sa kabobahan namin ni Mitch wala na, kaya 'wag ka nang umarte dyan. Hindi lang naman ikaw ang sawing palad, kami rin eh. Hahahaha." pag-alo sa akin ni Kat at nag-umpisa na rin akong matawa. Nagtuloy tuloy pa ang kwentuhan namin. Tawanan lang kami ng tawanan at hindi na namin napansin na naubos na pala yung alak na iniinom namin. Gumaan na ang loob ko pansamantala. Kahit papaano ay nakalimutan ko yung sakit na nararamdaman ko. Ito ang isa sa mga dahilan kung bakit gustong gusto ko sa last section. Wala kasing limtasyon ang kalokohan.
"Wala pa akong syota, kung gusto mo ako muna ang boyfriend mo oh. Liligawan pa kita kung gusto mo. Ako na ang nag-aalok sayo ah. Lalakeng lalake, gwapo, heartrob, may killer smile, hindi nga lang matalino pero habulin. Syota muna tayo hanggang sa magka-girlfriend na ako." biro ni Jason,
"Kakairita din yang self confidence mo eh noh, sagad na sagad. Gwapong gwapo ka sa sarili mo." komento ni Kat, gwapo rin naman itong si Jason. Ang hirap ipaliwanag ng mukha nya eh pero ang hindi ko gusto sa kanya ay wala syang ayos sa sarili. Ultimo uniform nga nya eh mukhang hindi pa nakatikim ng plantsa simula nung mabili hanggang sa manilaw na lang dahil sa kalumaan. Malayong malayo sya kung ikukumpara kay King. Pero ang hindi ko ipapatalo sa kanya eh, napakabuti nyang kaibigan. Kahit may pagka-gago.
"Ano na Pau? Syotain na kita." muling sambit ni Jason,
"Baliw, hindi naman kailangan yun eh. Tsaka baka mamaya nyan, ikaw naman ang manakit saken. Tama na muna noh, mahal ko naman ang sarili ko." sagot ko sa kanya,
"Bahala ka, ikaw rin. Pero pag naisip mo ah, sabihan mo lang ako sosyotain kita hahahaha." biro nya ulit at nagtawanan na naman kami. Kung ano ano pang mga kalokohan ang naisip ng mga mahal kong kaibigan. Nang mapatingin sa cellphone si Kat ay naibulalas kaagad nito na alas-dose na pala at kailangan na naming umuwi.
"Hala, wala pa sila King eh." sabi ko sa kanila,
"Hayaan mo na yung mga yun. Tara na uwi na tayo jusko patay nako sa nanay ko neto." sabi ni Kat,
"Sige mauna na kayo, kami na lang ni Pau ang mag-aantay kila King." suhestyon ni Jason na agad namang pinagbigyan ng aming mga kabarkada. Pagkatapos magpulbos at kung ano ano pang ritwal para maitago ang amoy ng alak ay tsaka sila nagsiuwi at naiwan kaming dalawa ni Jason para hintayin sila King.
"Uhm, kumusta na ang puso mo? Masakit pa ba? Hahaha" pabirong tanong ni Jason na ramdam naman ang concern.
"Ayos na rin, masakit pa rin pero syempre mas tanggap ko na. Wala naman na akong magagawa 'di ba?"
"Wala nga, kaya kung ako sayo hanap ka na lang ng iba. Mahirap kasi kapag ganyan eh, kaibigan mo pa yun. Tagal nyo nang magkasama tapos masisira lang kayo dahil lang sa nagkaroon sya ng experience sa sex?"
"Hindi naman yun dahil sa sex. Ang akin lang naman eh, pakiramdam ko kasi naipamukha saken na bakla ako at wala talaga akong aasahang magmamahal saken mula sa kagaya nyong mga straight."
"Sus! Aminin mo na kasi, naiinggit ka lang kasi hindi ikaw yung unang nakatikim sa batuta ni King. Hahahaha." biro nya na sa kabilang bahagi ng utak ko ay parang totoo rin naman.
"Hahaha, baliw. Ewan, 'di ko rin alam eh hahaha. Kailangan ko rin bang tanggapin na yung batuta nya eh sa babae lang pwedeng ipasok at babae lang rin ang pwedeng sumubo?" pabirong tanong ko rin,
"Hahaha, e 'di naiinggit ka nga lang hahaha. Malay mo ganun nga para sa kanya. Pero kung 'yun lang naman ang problema mo eh, itong batuta ko walang nagmamay-ari. Pwede mo 'tong isubo at pwede ko ring ipasok sayo 'to hahaha." uminit ang puno ng tenga ko nang marinig ko ang mga ito mula sa kanya. Pero hindi ko mawari kung totoo ba o nagbibiro lang sya. Ang totoo nyan, tinablan kasi ako sa mga nasaksihan ko kanina kaya parang may kung anong init akong nararamdaman sa loob ng katawan ko.
"Baliw," ang tangi ko lang nasabi dahil tinatablan na ako. May tama pa naman ako ng alak kaya baka mamaya nyan ay hindi ko mapigilan ang sarili ko. Ilang sandali pa ay tumayo si Jason,
"Oh! San ka pupunta?" tanong ko sa kanya.
"Iihi, sasama ka ba?" napatawa lang ako tsaka sya tuluyang lumakad palayo. Sinundan ko lang sya ng tingin at huminto sya malapit sa talahiban. Rinig ko ang lagslas ng ihing inilalabas nya. Hinintay ko lamang sya matapos at yayayain ko na sana syang umuwi. Mukha kasing hindi na darating yung dalawa, baka umuwi na at hindi na nagpaalam.
Napansin ko lang na medyo natagalan itong si Jason sa pag-ihi kaya naman tinawag ko ito.
"Wuy! Ang-tagal mo naman dyan." sabi ko sa kanya,
"Andyan na sandali lang." sagot nya, maya maya pa ay naramdaman ko na ang paglakad nito papunta sa pwesto namin. Hindi naman ganoong kadiliman sa lugar kaya matatanaw mo pa rin kung may tao ba sa malayo oh wala. Pero may maliliit na bagay ka nang hindi mapapansin dahil mahirap na ring makita. Ang tanging makikita mo lang ay ang tingkad ng damit na tinatamaan ng liwanag ng buwan. Bukod doon ay wala na, hindi mo na maaninag ang mukha pwera na lang kung malapit. Muling umupo si Jason sa tapat ko at nag-umpisa na namang dumaldal. Malakas sya uminom kaya hindi mo mahahalata sa kanyang may tama na sya. Magaling sya magdala ng sarili, kumpara saken na medyo nabubulol na kapag nagsasalita ng mabilis.
"Antagal nung dalawa ah. Mukhang baon na baon pa rin ah." sabi ni Jason,
"Malamang." ang tanging sagot ko sa kanya, medyo naalala ko na naman kasi ang mga nangyari kanina kaya naman nakakaramdam na naman ako ng lungkot. Muling tumayo si Jason at umupo ito sa tabi ko. Umakbay ito saken at isinandal nya ang ulo ko sa balikat nya.
"Inggit lang yan, pwede mo rin namang gawin yun eh." bulong ni Jason. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hanging dumadampi sa tenga ko mula sa bibig ni Jason.
"Nakikita mo ba Pau?" tanong nya saken na ipinagtaka ko naman,
"Ang alin?"
"Yung burat ko nakalabas. Sobrang tigas eh, ang-hirap ipasok sa brief. Nagjajakol ako kanina, inistorbo mo ako eh, kaya ikaw ang may kasalanan nyan. Palambutin mo nga." muling sambit nya sa tenga ko.
"Paano?"
"Isubo mo."
"'Di ako marunong."
"Sige na, basta sipsipin mo lang at wag mong pasayarin ang ngipin mo. Dali na, gusto ko nang magpalabas eh. Lalabasan na sana ako kanina kaso bigla mo akong tinawag eh. Kaya ikaw ang magpalabas nyan ngayon."
"Tapos anong mangyayari?"
"Syempre, ipuputok ko sa bibig mo. Tapos lulunukin mo yung tamod, ganun."
"Hala, pwede ba yun?"
"Ganun talaga yun, paka-ignorante mo naman eh. Sige na isubo mo na. Isipin mo na lang tite ni King yan. Katulad ng ginawa ni Maricar sa kanya. Sigurado akong pinakain nya rin yun ng tamod. 'Di ka ba naiinggit?" buyo nya saken. Hindi na ako nagsalita, dahil ayoko nang isipin pa kung anong mga posibleng ginawa nila King at Maricar kanina. Gagawin ko na lang ito. Siguro naman sa pamamagitan nito, kahit papaano ay makakaganti ako sa sakit na idinulot nila saken. Kahit sa isip ko lang.
Hinagilap ng kamay ko ang kargada ni Jason. Kumpara saken ay medyo may kalakihan ito. Inumpisahan ko itong itaas-baba na sya namang nagpaungol kay Jason. Muli itong bumulong sa akin na may libog na libog na boses.
"Isubo mo na." sabi nya at dahan dahan ko namang inilapit ang aking mukha sa pagitan ng kaniyang dalawang hita. Nang dumikit sa bibig ko ang ulunan ng kaniyang pagkalalaki ay pumikit ako tsaka ko ito tuluyang isinubo.
"Yung ngipin mo sumasayad. Masakit pag ganyan, wag mong pasayarin para masarapan yung bini-BJ mo." Sinubukan kong wag pasayarin ang ngipin ko. Medyo nakakangalay pala sa panga ang ganito kaya may ilang sandaling napapasayad na naman ang ngipin ko. Pero madali lang naman palang masanay kaya naman itinuloy tuloy ko na. Hindi ko naririnig si Jason na umuungol katulad ni King habang ginagawa ito sa kanya ni Maricar. Medyo na-insecure ako, dahil pakiramdam ko ay hindi nasasarapan si Jason sa ginagawa ko. Pero tuloy-tuloy ko lang na isinubo ang kanyang alaga. Maya maya pa ay bigla na lang itong napahawak sa ulo ko at naramdaman ko ang paninigas ng binti nito. May biglang kumalat na lasa sa bibig ko na hindi ko mawari, iluluwa ko sana pero pinigilan nya ang ulo ko kaya napalunok ako. Hanggang sa bitiwan nya na ako.
"Masarap ba?" tanong nya,
"Hindi ko alam eh, parang manamis namis na maalat alat." sagot ko sabay hagikhik nya. Naramdaman ko ang medyo malagkit sa palibot ng bibig ko kaya naman kinuha ko ang panyo ko para punasan ito.
"Matututo ka rin, hindi naman sa lahat ng oras aanga-anga ka eh." sabi nya sabay hagihik ulit. Tumayo kaming pareho at nagkayayaan nang umuwi.
"Uwi na tayo, mukhang umuwi na sila King eh." aya nya,
"Siguro nga, tss, wala pa naman akong pamasahe." sabi ko,
"Naku! Patay tayo dyan, eh wala na rin akong pera eh. Iniambag ko na sa inuman kanina. Saken pa nanggaling yung huling ininom naten kaya nasaid nako."
"Lakad na lang tayo." sabi ko,
"Tara, doon ako dadaan banda sa inyo. Iikot na lang ako pauwi samen para may kasama ka." si Jason,
"Hala, mapapalayo ka pa nyan eh."
"Kesa naman wala kang kasama. Tsaka baka mamaya mabanatan ka pa dyan ng mga tambay eh. Babae ka pa naman, hahaha." asar nya saken,
"Gago, 'di naman ako basta magpapasuntok na lang ng 'di gumaganti noh."
"Pano ka gaganti? Kukurutin mo sila? hahahaha."
"Ewan ko sayo, palagay mo saken lampa?" medyo inis kong sagot,
"Sus! Galit na sya oh, sorry na hehehe binibiro ka lang naman eh. Basta doon ako dadaan para sigurado. Mas mabuti na yung dalawa tayo para kung sakaling magsuntukan eh, at-least 'di ako nag-iisang makikipagsapakan 'di ba?"
"Syempre naman." paniniguro ko sa kanya.
Nag-umpisa na kaming maglakad palabas ng Apocar. Medyo napapalayo na kami nang muli akong lumingon. May nakita akong dalawang taong pumasok sa loob ng court. Alam ko kung sino ang mga iyon pero hindi ko na sinabi kay Jason at hindi ko na rin sila pinansin. Hindi man halata sa kilos ko pero nakakaramdam ako ng galit sa kanila. Alam kong lilipas din ito, pero sa ngayon? Galit ako at ayaw ko silang makita.
Sa dami ng napag-usapan namin ni Jason ay hindi ko napansin na malapit na pala kami sa bahay. Nang makarating na kami sa kanto ay doon na kami naghiwalay. Papasok ako sa kanto at sya naman ay diretso pa.
"Ano Son, dito nako. Salamat ah, ingat." sabi ko sa kanya,
"Kita tayo bukas sa practice ah." tumango lang ako at tsaka ito tuluyang dumiretso ng lakad.
Naglalakad nako nang madaanan ko ang kantong papasok sa compound nila King. Napatingin ako sa may gilid kung nasaan ang lagayan ng mga kontador ng tubig. Madalas na tambay doon si King sa tuwing wala itong gagawin. Hindi ko inaasahang makita sya, pero para akong naestatwa nang makita ko kung sinong nakaupo sa lalagyan ng kontador.
"Bakit 'di mo ako hinintay?" tanong ni King saken,
"Eh, akala ko umuwi na kayo ni Maricar eh. Tsaka hinintay kita, MATAGAL!" pagdidiin ko sa salita,
"Sorry na, galit ka ba?"
"May karapatan ba akong magalit?"
"Sorry na nga kasi, nakasama ko kasi si Maricar eh. Sya yung matagal ko nang gusto. Buti na lang may gusto rin sya saken kaya ayon. Kami na." masaya nyang balita saken na hindi ko naman ikinatuwa.
"Kayo na pala, masaya yan."
"Oo nga eh, sobrang saya. Tsaka may ikikwento ako sayo hehehe."
"Wag mo nang ikwento, wala na akong panahong makinig. Malakas ang tama ko eh. Inaantok nako."
"Grabe sya oh, sandali lang naman. Gusto ko lang naman ishare sayo yung nararamdaman kong saya eh. Syempre ikaw ang bestfriend ko, natural lang na sabihin ko sayo 'to."
"Tangina! Sige ipagdiinan mo pa yung "bestfriend!" medyo nanggigigil kong reaksyon.
"Oh bestrfriend naman talaga kita ah, sorry na kasi. Eto naman, ikaw rin naman ah, hinintay kita ng matagal eh. Kalimutan na natin yun at kakalimutan ko na rin yung tungkol sa libro. Bati na tayo, excited lang talaga akong magkwento sayo. Sigurado akong matutuwa ka."
"Tanga ka ba? Bakit ba 'pag dating sa mga ganitong bagay nag-uutak biya ka? Hindi mo talaga magets eh noh. Ang-manhid mo."
"Oy ah! Sobra ka na, babatukan na kita dyan. Ang OA mo na ah, tara na kwentuhan na tayo."
"Tsaka na, maaga pa kami bukas eh. Tsaka, pagod na pagod ako ngayon. Pakiramdam ko mamamatay ako sa sobrang pagod. Naiintindihan mo ba yun? Uwi nako, sarilinin mo na lang yang kwento mo." sabi ko tsaka ko sya iniwan. Sising sisi ako sa inasal ko sa kanya. Pero mahirap talagang kalaban ang damdamin lalo na't galit. Alam kong pagsisisihan ko pa ito hanggang bukas at sa mga susunod pang mga araw. Pero ang desisyon ko ay buong buo na. Ayoko na syang makita, dahil ayoko nang masaktan. Ngayon ko lang napatunayan sa sarili kong in-love nga ako kay King. Hindi lang pala ito simpleng crush, dahil kung ganun lang ay hindi naman ako masasaktan ng ganito. Yung epekto saken ng ginawa nila ay nakatatak sa utak ko at ramdam na ramdam ko pa rin ang sakit hanggang ngayon. Wala akong pakealam kung wala silang ideya kung bakit ako nagkakaganito. Basta ang tanging nasa isip ko lang, ay minahal ko sya at hindi nya na yun malalaman kahit kelan. Dahil simula sa gabing ito ay kakalimutan ko na ang ilusyon ko: Ang maging kami. Tanggap ko na, bakla ako at lalake sya. Habang pinapangarap ko sya ay nangangarap sya ng iba. Ang magkabilang dulo ng aming mga pisi ay hindi na magtatagpo kahit kelan. Dahil ang katotohanan ay sumabog na sa mukha ko kani-kanina lang: Walang lalakeng nahuhulog sa bakla.
Nakarating na ako sa bahay. Agad akong kumatok para pagbuksan. Si mama ang nagbukas ng pinto at agad itong nagtanong kung saan ako galing at bakit ngayon lang ako umuwi. Sinagot ko naman ito ng napakaraming palusot at kasinungalingan. Mga kasinungalingang kahit ako ay pinaniniwalaan ko. Hindi naman masyadong matanong si mama kaya agad ako nitong pinapaasok at pinakain. Tumanggi na ako sa pagkain dahil hindi naman ako nagugutom. Tumuloy na lang ako sa itaas at nahiga sa kama ko. Pakiramdam ko ay pagod ang kaluluwa ko sa matagal na pakikipagbuno sa mga demonyo. Ipinikit ko na ang aking mga mata. Naalala ko ang mga ginawa nila King, muling nanumbalik ang sakit na nararamdaman ko. Tumulo na naman ang luha ko, at hindi ko na namalayan kung paano ako nakatulog.
No comments:
Post a Comment