By:Raleigh
A/N: Tenkyu beri mats po sa mga nagbabasa ng MMMF :) I never thought this story would get this far. Ehehe, kilig si ako =3
Sakit mashadow ng ipin ko, halos mabaligtad yung mundo ko. Pucha, na realize ko na even sweet things can hurt ;( parang yung ex mo, sweet sa umpisa pero sa huli, sasaktan ka rin pala.
Anyhow, hayaan mo yang mga paasa. Please leave a like, comment your thoughts below, and ENJOY! =3
- - - - -
The weather is heavy, and so is my heart...
Tulad ng daluyong na namumuo sa aking dibdib, lumilikha ng delubyo ang malakas na buhos ng ulan at ang hanging kaakibat nito.
Palagi kong hinihiling na makita si kuya tuwing birthday ko at simbang gabi. Kahiya-hiya mang aminin, napagdiskitahan ko ring magwish kay Santa Claus kahit alam kong hindi naman sya totoo.
Sampung taon ang lumipas bago kami nagtagpo. Tulad ko, malaki ang ipinagbago nya. Mas lalo syang gumwapo, naging artistahin ang dating, at sa tikas nya ay hindi maipagkakailang marami ang nagkakandarapa sa kanya.
May kabutihan ba akong nagawa para pagbigyan ng Diyos ang aking hiling? Siguro ang lahat ng ito ay dahil nakilala ko ang isang tao.
The weather is heavy, and so is my heart? Balutin man ng kadiliman ang mundo, hindi nito maiaalis ang liwanag dala ng sayang bumabalot sa aking puso.
All because of one person...
“Gus? Gustavo? Gussie?” tawag ko sa kadiliman.
“Mmm..?”
“You awake? Usap tayo.”
“Ay hindi, naghihilik na ako.” sarkastikong tugon ng impaktong katabi ko.
Mag-aalas onse na ng gabi kung kaya’t nagpasya kami ni Gus na umakyat sa kwarto nya. Dinig namin ang masayang pag-iinuman nina auntie Hermie at mga bisita nila.
Na-corner ako ng Kuya Badong kanina at niyayang magshot. Tatanggi pa sana ako dahil matagal na akong hindi nakainom pero nakita ako ni Auntie Hermie kaya di ako nakaiwas.
Nakailang baso rin ako bago sila inawat ni Gus saka ako itinakas. Malakas daw uminom ang mga iyon at baka umaga na ay di pa ako tantanan.
Si Kuya Brix naman ay kanina pa nakauwi. Sumaglit lang pala sya para batiin si Gus at ibigay ang regalo nyang lava lamp (na ngayon ay nasa bedside table nya) bago umalis dahil may importante pa syang aasikasuhin.
Nag-exchange din kami ng contact info saka nagkasundong magkikita sa makalawa para maghangout. Syempre kasama namin si Gus.
Ibinaling ko ang tingin sa lalaking balot na balot ng kumot. Daig pa nya ang suman sa higpit ng pagkakabalot nya dito. Tanging ulo lang ang nakalitaw sa kanya.
Nainis ako ng slight. Ni hindi man lang nya naisip na magshare ng kumot. Palagay nya sakin balat-kalabaw na hindi nilalamig? Sa inis (dahil di nya ako pinapansin) ay idinantay ko ang hita sa kanyang balakang bago sya niyapos ng mahigpit.
“Haa! Aray ko boss, alis ka nga! Ambigat mo…” reklamo kaagad nya.
“Suplado mo ngayon ah, may regla ka ba?” pang-aasar ko.
“Boss, di po ako nagsusuplado. Ang sakin lang, nabibigatan ako sa inyo. Kaya kung may konting awa pang natitira jan sa puso mo, pwede po pakialis na?”
“Yoko nga, nilalamig ako timang. Damot mo sa kumot, kaya magtiis ka.”
“Boss, seryoso po ako. Naiipit na ako eh.”
Nagbingi-bingihan ako sa mga protesta ni Gus. Maganda ang mood ko ngayon kaya kahit isultuhin nya ako ay hindi ako maba-badtrip. Saka nag-eenjoy ako kapag nakikitang naiinis sya.
Sinubukan nyang magpumiglas, ngunit dahil sa pesteng kumot, hindi sya makawala. Nagmukha tuloy syang uod na nangingisay.
“Hunteeeerrr!”
“Sshh, ingay. Pa ayaw-ayaw ka pa, nag-eenjoy ka naman kapag nakadikit ako sa’yo.”
“Nag-eenjoy mukamo! Alis na please? Di ako makahinga.” pagpapatuloy nya.
“Tsk, puro ka reklamo!”
Ipinasok ko ang kamay sa ilalim ni Gus saka sya binuhat at inihiga sa ibabaw ko. Kaagad kong ipinalibot ang mga braso sa katawan nya upang makulong sya sa aking bisig.
“B-boss, anong ibig sabihin nito? Ilapag mo ako!”
“Ssshhh! Ano ka ba? Wag ka ngang sigaw ng sigaw. Nabibingi na ako eh.” saway ko kaagad.
“Ano ba kasing kalokohan ‘to?” inis nyang bulong.
“Mn? Diba sabi mo nabibigatan ka? O ayan, solusyon sa problema. Di ka na maiipit dahil ikaw na ang nasa ibabaw. Ayos ba? I’m a genius!” kinindatan ko sya.
“Ugh, Hunter...”
“Chill ka lang kasi jan, saka ok na ‘to para di ako malamigan.”
“Pwede naman po kasing kumuha na lang kayo ng extra kumot dun sa aparador. Wag yu—wag yung ganito...” pilit man nyang itago, pansin ko paring nahihiya sya.
“Tinatamad na akong bumangon saka inaantok na ako.” naghikab pa ako for special effects kahit pa di naman ako inaantok.
“Boss...”
“Sus, reklamo ka ng reklamo, nasasarapan ka naman sa mga yakap ko.” pinalo-palo ko ang pwet nya.
“Hunter!”
Mahina ang liwanag na nagmumula sa lava lamp pero kitang-kita ang pamumula ni Gus. Tinawanan ko na lamang sya. Ang cute nyang asarin at tuksuhin.
“Aw hey, I have yet to thank you para kanina.”
“Para saan? Kung yung sa surprise pa-bertdey eh si mama po nagplano lahat nun kaya sya yung pasalamatan mo.”
“Ayan na naman tayo, nagmamaang-maangan.”
“Huh?” napakunot ang noo nya.
“Hoy, bistado ka na Gustavo. Ininterview ko si auntie, sabi eh ikaw yung may pakana na sorpresahin ako. Wag ka nang magpalusot, kalaboso ka na!” pambibisto ko sa kanya.
“E-eh, y-yun lang naman ang magagawa ko para sa’yo Hunter eh. Wala naman kasi akong sapat na pera para bilhan ka ng regalo. High maintenance ka kasi..” nahihiya nyang bulong.
Halos mapunit ang bunganga ko sa kakangiti. Minsan, malamig kung tratuhin nya ako pero deep inside, he actually cares. Tangina, kinikilig ako sa kanya. Arrghh! 18th birthday is the best!
Iginiya ko ang ulo nya at idinantay ito sa aking balikat. Marahan kong hinaplos ang malambot nyang buhok at saka dinampian ng halik malapit sa sentido.
Naramdaman ko ang mainit nyang buntong-hininga sa aking leeg. Siguro guni-guni ko lang, pero parang bumibilis din ang tibok ng puso nya, tila sumasabay sa pintig ng puso ko.
“You’ve given me the gift I’ve desperately wished for for 10 years.” bulong ko sa kanya.
“Ha? Wala naman akong binigay na regalo sa’yo boss ah?” nagtataka nyang tanong.
“Nope, hindi materyal na bagay yung binigay mo.”
Napaangat ang mukha ni Gus saka ako tiningnan ng mariin. Natawa ako sa expression nya. Really, this guy could be so clueless at times.
“Gus, ikaw yung naging tulay para magkita kami ulit ni kuya.”
“Uy, di naman po boss. Kung di ka po nagpasama dun sa pool, eh di ko rin makikilala si Brix. Nagkataon lang tala yun...”
“Y’know Gus, I don’t subscribe to coincidence. I believe no matter how random things might seem, there’s still a plan. Just like how we met.”
Naalala ko tuloy yung unang beses kaming nagkita, pinagtawanan ko sya kasi mali yung grammar nya. Iniwasan ko sya dahil nandiri ako sa mukha nya. Inabuso ko sya at pinagawa ng mga schoolworks ko.
I was blinded by his hideous appearance kaya hindi ko nakita kung gaano sya kabait. Hindi ko kaagad napansin na sa loob ni Beast, nakatago pala si Beauty.
Hanggang ngayon kinakain parin ako ng guilt ko dahil sa pagtrato ko sa kanya. But now na nakilala ko na sya, para akong bubuyog na na-attract sa bulaklak.
Ayoko nang umalis sa tabi ni Gus. Gusto ko syang protektahan laban sa mga nambu-bully at nanghuhusga sa kanya. Kung pwede lang sana habambuhay na ganito...
“Ay wow, English. Nosebleed ako dun ah.” putol nya sa pagmumuni-muni ko.
“Grrr, panira ka naman sa mood. Kurutin ko yang singit mo eh.”
Iginiya ko ulit ang ulo nya sa balikat ko. Kung hindi ko sya nakilala, hindi magiging ganito kasaya ang 18th birthday ko. Ang swerte ko talaga sa kanya.
“Errm, boss? Baka may gusto kang regalo? Kahit ano ibibigay ko, w-wag lang yung masyadong mahal. P-pero pag-iipunan ko naman eh, male-late nga lang ng konti...”
“Sure ka? At that rate, baka abutin ka ng Pasko.” panunukso ko.
“Ayaw mo nun, dalawang regalo matatanggap mo galing sakin?” pinaglaruan ko ang buhok nya malapit sa batok.
“Gus, di kita nirequire na magbigay ng regalo. Masaya na ako dun sa sorpresa ninyo ni auntie. Saka sabi ko sa’yo sapat na regalo na yung pagkikita namin ni kuya.”
“Hunter kasi, nahihiya ako. Ang mahal nung phone na binigay mo, tas ako wala man lang maibigay kahit kendi. Gusto ko lang masuklian yung kabutihan mo kahit sa maliit na bagay lang. Yung kahit di kamahalan, pero galing naman sa puso...”
“Y’know, kaya kita binilhan ng phone kasi ayoko nang maulit yung nangyari last week. Sobra akong kinabahan nun, animal ka. Saka para macontact mo si auntie o ako kung gagabihin ka.” pagpapaliwanag ko.
“Ehrm, s-sorry ulit boss. Pero kahit na, gusto ko paring suklian yung binigay mo...”
Napabuntong-hininga ako. Ilang beses ko man syang tanggihan, gagawa at gagawa ng paraan si Gus para masuklian ang natanggap nya.
Nature nya na atang magsukli kahit na di naman required eh. Kaya kahit ayaw ko, pinilit ko na lamang na mag-isip para matahimik ang kaluluwa nya.
Wala naman talaga akong gust—wait...he did say ‘kahit ano’, right? Kufufufu! Lumalabas na naman ang sungay ko.
“Gus, kahit ano?” paninigurado ko.
“Mn, opo kahit ano. Basta nga yung hindi imposible, like house and lot or kotse. Talagang wala na yun sa budget ko.”
“Promise? Kahit ano?” iniangat nya ang ulo.
“Promise nga, kulit mo naman boss eh.”
“Hehe, actually di mo naman kelangan gumastos para dito. All I want is dapat galing sa puso.”
“Talaga boss? Naku, salamat naman, ala pa akong ipon eh. So ano na po ipagagawa mo boss? Bring it on!” excited pa ang loko.
“Mmm, blow me.” nakangisi kong tugon.
“Pwede pakiulit po?”
“I want you to blow me.”
Ilang beses na napakurap si Gus. Ikiniling pa nya ang ulo sa gawing kanan at nag-isip ng malalim. Walang anu-ano’y may hangin na dumampi sa mukha ko.
“Ok na ba yun boss?”
“What the fucking hell was that?” hindi ako makapaniwala sa nangyari.
“Sabi mo po ‘blow me’, ayun hinipan kita. Naku naman boss, may electric fan naman jan sa gilid, bakit kelangan ako pa? Hehe, napaka-simplistic mo naman.” proud na proud pa sya sa ginawa nya.
Naramdaman ko ang biglaang pag-akyat ng dugo sa ulo ko at pakiwari ko’y sasabog ang mukha ko sa inis. Is this some kind of a sick joke? It’s so ridiculous I forgot to laugh!
“Gustavo!” hindi ko mapigilan na umangil na parang aso.
Bumalikwas ako at pumaibabaw sa kanya. Nabigla sya sa ginawa ko pero wala akong pakialam dahil nag-uumpisa nang kumulo ang dugo ko.
“B-boss, di pa ba sapat yung pagkaka-ihip ko sa’yo? Hihipan ba kita ulit?”
“Niloloko mo ba ako?!”
“H-ha? S-sinunod ko lang naman yung utos mo ah. B-bakit ba parang galit ka?”
Gusto kong yugyugin ang lalaking ito. Owmaygah! Hindi iyon ang ibig kong sabihin! Kailangan kong turuan ng leksyon ang taong ito. Napaka literal nyang mag-isip!
“H-hoy...teka, teka lang! Bakit ka naghuhubad?” natataranta nyang tanong.
Napangisi lang ako at ipinagpatuloy ang paghuhubad hanggang sa briefs ko na lang ang natira. Kasalanan mo dahil nagbalot ka sa kumot, wala ka ngayong kawala!
“Now, now...be a good boy Gussie, kung hindi ay magagalit si Hunty. Remember, nangako kang ibibigay ‘kahit ano’ mang gustuhin ko. Walang atrasan ‘to.”
“B-boss, di ko nama—“
“Ssshhh, walang bawian. I want you to give me a blowjob na ‘galing sa puso’.” dinilaan ko ang pang-ibabang labi ko.
Napa-lipbite ako habang gumagapang papalapit sa kanya. Nang makarating bandang baywang ay lumuhod ako sa harap nya at ipinwesto ang mga binti ko sa magkabilang gilid nya.
Nakuha pa nyang ipaling ang mukha sa gilid sa tangkang pag-iwas nang ilapit ko sa kanya ang katawan ko, ngunit hinawakan ko ang ulo nya at iginiya paharap sa akin.
Kitang-kita ko ang paglunok ni Gus nang matapat sa mukha nya ang alaga kong nababalot pa ng brief. Hindi ko inasahan ang sunod nyang ginawa.
And dugong kanina’y umakyat sa mukha ko, ngayon ay nagsisimula nang bumaba papuntang ari ko.
“Happy birthday to me...” nakangisi kong bulong.
- - - - -
Lagot na.
Minsan hininga, minsan ako.
Ang tanga ko rin talaga!
Bakit ko ba binitiwan ang pangakong ibibigay sa kanya kahit ano? Nadulas sa isipan ko na isa syang demonyo at kailangang mag dahan-dahan ako sa mga katagang pinipili ko.
Paano pa ako makakatakas sa sitwasyon na ‘to? Hindi paawat ang malakas na ulan kaya’t kahit magsisigaw ako, wala ring makakarinig sakin. Ang masaklap pa, balot ako sa kumot kaya hindi ako makatakbo.
Tanging ang mahinang ilaw na nagmumula sa lava lamp ang nagsilbing liwanag sa dilim, ngunit iyon ay sapat na upang maaninag ko ang hubad na katawan ni Hunter.
Lantad ang malabato nyang abs, matipunong dibdib, at naglalakihang mga braso. Malayong-malayo sa patpatin kong katawan. At...bakit ba parang napaka-seductive ng lipbite nya?
Malakas ang kabog ng dibdib ko nang mag-umpisang gumapang si Hunter papalapit sa akin. Sinubukan kong umatras ngunit tumama ang likod ko sa headboard ng kama.
“B-boss naman ehh...” nanginginig kong sambit.
Ngunit sarado ang tenga ni Hunter sa anumang pagsusumamo. Nakabuka ang kanyang mga hita at napapagitnaan ang katawan ko habang ang mga tuhod nya ay nasa magkabilang gilid ko nang sya ay lumuhod.
Bago pa man nya mailapit ang sarili ay ibinaling ko ang mukha ko sa gilid. Ngunit hinawakan nya ang ulo ko at sapilitang iniharap ang mukha ko sa kanya.
Nanlaki ang aking mga mata at biglang nanuyo ang lalamunan ko nang matapat sa akin ang ari nyang nababalutan ng kapirasong saplot. Hindi ko mapigilang mapalunok.
“C’mon Gussie, say ‘aaahn’…” mapanukso nyang utos.
“B-boss, baka pwede nating pag-usapan muna to...?”
“Sshh, tsk tsk tsk..bawal ang areglo. C’mon, do your job.”
Kakaiba ang mga titig ni Hunter, tila may apoy doon na gustong ningasan ang gasolinang dumadaloy sa aking ugat. Alam kong mali ang aming ginagawa, pero bakit ayaw makinig ng katawan ko sa dinidikta ng aking utak?
Napasulyap ako sa pagkalalaki nya na ngayon ay nagsisimula nang mabuhay. Nakakathrill isipin na nagre-react ang katawan nya dahil sa akin.
Lalo pang nakadagdag sa excitement ko ang mapagtanto na maaari nyang gawin sa akin anuman ang naisin habang hindi ako makagalaw.
Nagsitayuan ang mga balahibo ko. Sumiklab ang kakaibang apoy sa aking ugat at tinupok niyon ang huling hibla ng rason na nagpapanatili sa aking katinuan. Nagpadala ako sa utos ng demonyo.
Kusang gumalaw ang katawan ko. Isinubsob ko ang mukha sa harapan nya at inamoy-amoy ang bukol pati na ang singit nya. Napakabango ni Hunter, lalaking-lalaki.
“Happy birthday to me...” bulong nya.
Inilabas ko ang aking dila at nilasap ang balat sa singit ni Hunter. Dinig ko ang pagsinghap nya habang pinapasadahan ko ng dila ang naninigas nyang pagkalalaki habang natatakpan pa ito ng briefs.
“Oooohhh, fuck…” napahila sya sa buhok ko.
Ilang beses kong ginawa iyon hanggang mamasa ang kanyang brief. Umalagwa ang ulo ng kanyang titi sa bandang puson at tigas na tigas na sya. Natukso akong tikman ang paunang likido na lumalabas sa butas doon.
Gamit ang aking ngipin, hinila ko pababa ang kapirasong saplot na iyon. Tinulungan ako ni Hunter sa paghubad ng brief nya, at kaagad naman akong sinaludo ng matigas nyang sandata.
Hindi ko napigilan ang sarili na mapasubsob at amuyin ang malagong buhok doon. Ngunit hindi pa man nagtatagal ay inilayo ni Hunter ang sarili sa akin. Nayamot ako at muntik pang magprotesta.
Nagsimula syang magjakol ng mabagal; para akong nahihipnotismo sa kanyang ginagawa, lalu pa’t sinasabayan nya ito ng mahinang pagkadyot.
“Ilabas mo’ng dila mo.” utos nya.
At iyon nga ang ginawa ko. Kumadyot si Hunter at nagtama ang dila ko at ang ulo ng titi nya. Kaagad kong nalasahan ang mapaklang precum nya, ngunit nasarapan ako doon.
“Aaahhh…”
Mahinang umindayog si Hunter at mejo nainis ako dahil inaalis nya kaagad ang titi nya sa dila ko. Kusa akong lumapit at saka tinudyo-tudyo ang hiwa at ang butas doon.
“Gus, ooohhh...” nanginginig nyang sambit.
Pinaikot-ikot ko ang aking dila sa mala-kabuteng ulo ng titi ni Hunter. Dinilaan ko ang kahabaan nya hanggang sa maabot ko ang mga bayag nya at iyon naman ang aking pinagdiskitahan.
Nilawayan ko ng nilawayan ang mga iyon hanggang sa mamasa ito ng husto. Hindi ako nakuntento — dinilaan ko rin ang kanyang mga singit.
“Aaahhh Gus! Fuck, san ka natuto nyan? Ang galing mo…aaaahhh!” sambit nya nang simulan kong dilaan ang singit nya.
“Sa’yo...” bulong ko sa sarili.
Nang magsawa ako sa kakalaplap ng singit at bayag nya ay binalikan ko ang titi nya at nilaro-laro ulit ang butas sa ulo nito habang sige parin ang mahinang pagkadyot ni Hunter.
“Gus, subo mo na ako please…” halos daing nya.
“B-boss, ang haba mo. Baka di kasya sa bibig ko.” kinakabahan kong sambit.
“Akong bahala…wag mong gagamitin yung ngipin mo ah? Supsupin mo yung titi ko na parang ice candy…”
Binalot nya ng kanyang kamao ang ibabang bahagi ng kanyang sandata upang hindi ako gaanong mahirapan. Sya na mismo ang nagpasok ng kanyang titi sa naghihintay kong bibig.
“Fuck Gus, ang init sa loob mo…aaaahhhh sarap!”
Sinunod ko ang mga turo ni Hunter at nagtaas-baba ako sa kahabaan nya. Pahaba ng pahaba ang nasusubo ko, at palalim ng palalim ang naabot ng titi nya sa loob ng bibig ko.
Salitan kong dinilaan at sinupsop ang kanyang mga bayag at ari na syang ikinalakas ng kanyang mga ungol. Napapalakas ang paghila ni Hunter sa buhok ko, ngunit imbes na masaktan ay lalo akong ginaganahan.
“Oooohhh Gus, ang sarap-sarap sa loob ng bibig mo…aaaahhhh!”
Pabilis ng pabilis ang pag-ulos ni Hunter sa aking bibig, at bawat ulos na iyon ay sinasalubong ko. Napaubo ako ng tumama ang titi nya sa lalamunan ko, ngunit pinilit kong kayanin iyon hanggang magdikit ang ilong ko at puson nya.
“Shit ka Gus! Aaaahhhh, i-deepthroat mo ako. Ganyan nga, hagurin mo ng lalamunan mo. Aaahhh fuck!” napasabunot si Hunter sa buhok ko.
Lalo kong pinag-igihan ang ginagawa dahil nag-eenjoy ako sa bawat ungol na lumalabas sa bibig ni Hunter. Ilang beses ko pa syang pinapasok sa aking lalamunan hanggang sa mapansin kong nag-iba na ang kanyang ritmo.
“Gus, aaahhhh… I’m coming. Aaaahhh, aaahhhh Gus!”
“Mmmmhhh! Nnngggh!” nalilibugan ako sa pagtawag ni Hunter ng pangalan ko.
Walang humpay ang malalim na pag-ulos ni Hunter sa bibig ko kasabay ng malakas na pagsabunot sa akin. Nangangalay na ang panga ko at tumutulo na ang laway ko, pero hindi ko tinigilan ang pagtsupa kay Hunter.
“Oh fuck, Gus. I’m fucking coming…aaaahhh, hayan na..haaahhh, aaahhh!” isang madiin na kadyot at bumaon sa aking lalamunan ang kanyang titi.
“Uummph!” naramdaman ko ang pagsirit ng mainit na likido sa aking lalamunan.
“Aaaahhh, aaahhhh…Oh shit! Aahhh, Gus!”
Sunod-sunod ang paglunok ko sa masaganang tamod ni Hunter at sarap na sarap ako. Matagal kaming nanatili sa ganoong posisyon hanggang manlambot ang titi nya at hinugot nya na ito.
“Haaaahhh, oh fuck...aaahhhh…” hingal syang napaupo tabi ko.
“O-ok ba boss?” hingal ng tanong.
Napa thumbs-up lang si Hunter saka lupaypay na hinabol ang kanyang hininga. Minasahe ko naman ang panga kong nangawit. Maya-maya pa ay bumalikwas sya.
“Teka, nilunok mo?” sumama ang mukha nya nang tumango ako saka nagtanong kung bakit.
“Me magagawa ba ko? Pinasok mo sa lalamunan ko eh.” rason ko naman.
“Sorry...” nahihiya nyang paumanhin.
Tinulungan ako ni Hunter na makawala mula sa pagkakabalot ko sa kumot. Sabay kaming nagpunta sa CR kung saan pinag mouthwash nya ako ng sangkaterba. Kung hindi pa nangalahati ang mouthwash, di nya pa sana ako tatantanan.
“Psst…”
Nasa likuran ko sya habang ako ay nagmumumog sa sink. Tumingin ako sa repleksyon nya sa salamin at nagtama ang aming mga mata.
“Hmm?” binuga ko ang mouthwash na nasa bibig ko.
“Ang galing mong mag deepthroat, parang wala kang gag reflex.” bulong nya sa tenga ko.
Biglang nagliyab ang mukha ko sa sobrang hiya kaya humalakhak lang ang demonyo sa aking likod.
“C’mon, ilang beses na nating ginawa yun? Nahihiya ka pa rin ba?” pang-aasar nya.
“Sshh! Tama na nga.” hindi ko sya magawang tingnan.
Lumapit sya sakin at ipinwesto ang mga kamay sa magkabilang dulo ng sink. Natrap ako sa mga bisig nya at binigyan ng nakakapanindig-balahibong tingin sa salamin.
“Nagtatransform ka pala pag nalilibugan ka ah? Ang wild mo kanina…napaka hot.” mainit ang buga ng kanyang hininga sa aking batok at tenga.
“Shh! Tigilan moko.” saway ko.
“Wala ka bang balak asikasuhin ‘tong kaibigan mo?” naglakbay ang kamay nya sa puson ko at biglang pinisil ang matigas kong ari.
“Tsk, hayaan mo nga yan!” pinalo ko ang kamay nya.
“Seserbisyuhan ba kita? Ok lang sakin…di man ako kasing galing mo, at least natututo naman ako.” nagtaas-baba ang mga kilay nya.
“Serbisyuhan mong mukha mo. Matutulog na ‘ko!” tinulak ko ang kamay nya at dali-daling lumabas ng banyo.
Parang toddler ang ugali ni Hunter, kapag di mo sinaway, tyak hindi rin titigil. Kahit naman sawayin mo pa, di rin magpapaawat. Kaya kailangang disiplinahin para hindi maging suwail.
“Boss, wala ka bang balak magbihis? Malamig po.” tanong ko nang mahiga sya sa tabi ko.
“Yoko, mas gusto kong ganito. Kunin mo rin damit mo para malaya kitang mayakap.” pang-uudyok nya.
“Salamat na lang boss. Kung gusto mo pong magkasakit, wag ka nang mandamay ng iba.”
“Papano naman kasi ako makakapagbihis? Basang-basa ng laway yung salawal ko.” pagpaparinig nya na ipinang-init ng tenga ko.
Sa sobrang hiya ay nagtakip na lamang ako ng tenga. Walang humpay ang halakhak ni Hunter habang tinutukso-tukso ako at niyayakap sa likuran. Ilang beses nya ring pinagtripan ang kawawa kong buhok.
Hinayaan ko na lamang sya, tutal birthday naman nya. Ngayon ko lang din sya nakitang ganito kadaldal (more than usual) at kasaya kaya pangit naman kung sisirain ko yung mood nya.
Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Naalimpungatan na lang ako dahil may naririnig akong kalampag sa loob ng kwarto.
Pagdilat ko nang mata ay mejo madilim pa. Hindi parin humuhupa ang buhos ng ulan at wala na si Hunter sa tabi ko. Pagtingin ko sa dulo ng kama ay naroon sya’t may hinahalungkat sa aparador ko.
Nahagip kaagad ng mata ko ang matambok na pwet ni Hunter. Hindi ko alam pero bigla na lamang nag react yung kaibigan ko sa ibaba, waring gustong maglaro.
Napaka-suwail talaga ng katawan ko! Kinurot ko ng pagkalakas ang singit ko, nagbabaka-sakaling makuha ng ari ko ang mensahe at saka kumalma.
“Tsss, aray!” bulalas ko dahil napalakas ang kurot ko.
“Oh Gus, you’re awake.”
- - - - -
Naalimpungatan ako ng madaling araw nang maramdaman na may nakadagang mabigat sa aking dibdib; hindi ako makahinga at makagalaw.
Biglang sumagi sa aking isipan ang isang uri ng aswang na nakapatong sa dibdib ng biktima, dahilan upang hindi sila makagalaw na para bang binabangungot.
Ano nga bang tawag dun? Succubus? Kinabahan agad ako. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata, nangangambang makakita nga ako ng aswang.
Nakahinga ako nang maluwag nang makitang si Gus lang pala iyon. Nakaunan ang kanyang ulo sa aking dibdib, habang ang isang kamay nya ay nakapulupot sa aking tyan at nakadantay ang isang binti sa paa ko.
Lihim akong nagbunyi. Papalag-palag sya kapag niyayakap ko sya, pero ano ito? Sya na ngayon ang nakadikit sa akin na parang tuko. Oh, the irony of it all!
Hinaplos ko na lamang ang kanyang buhok saka dinampian ng halik ang ulo nya. Ang cute nya talaga, ang sarap kunan ng—teka! I need to take a remembrance of this!
Maingat kong ginalaw ang ulo at kamay ni Gus saka marahan syang pinatihaya. Dahan-dahan ako sa paggalaw upang hindi sya magising. Hinanap ko ang niregalo kong phone sa kanya.
Ngunit mag-iilang minuto na akong naghahalungkat sa aparador nya ay wala parin akong makita na cellphone. Saan kaya yun tinago ng mokong? Kainis naman oh..
“Tsss, aray!” napalingon ako sa direksyon ng kama, mejo kinakabahan.
“Oh Gus, you’re awake. Tamang-tama, where’s the phone I gave you pala yesterday?” tanong ko sa kanya.
“D-dito sa drawer…” naghihikab nyang sagot.
“Input my number, bilis!” pagpapalusot ko dahil muntik na akong mahuli na magsi-sneak ng picture sa sleeping face nya.
“S-sandali lang po.” hmmm, is it just me? O parang awkward sya?
Binuksan nya ang drawer na nasa gilid ng kama nya saka kinuha ang kahon ng cellphone doon. Namutla kaagad si Gus nang makita ang nakalagay doon. Parang hindi nya malaman kung ano ang gagawin.
“Uhmm, b-boss? P-pwede magpaturo? Di ako marunong neto eh.” nahihiya nyang tawag.
Naalala kong Nokia 5610 pa pala yung phone ni auntie kaya walang idea si Gus kung papano gumamit ng mga touchscreen gadgets. I bet right now nanginginig na yung bayag nya sa sobrang kaba na baka masira ang hinahawakan nya.
Patalon akong sumalampak sa kama bago ko kinuha ang phone nya. Habang hinihintay na ma-on ang phone ay nahiga ako. Ginamit kong unan ang mga hita nya, mejo uncomfortable lang dahil ramdam ko ang buto doon.
Tanging tunog lang ng ulan ang maririnig habang pinipindot ko ang mga kailangang pindutin. Nang ok na ay bumangon ako saka pumwesto sa likuran ni Gus.
Nakaupo sya sa gitna ng mga hita ko habang ang mga kamay ko naman ay nakapalibot sa kanya na parang nagka-cuddle. Ipinakita ko kung papano gamitin ang phone.
“And then when you want to add a contact, you just select this widget. Ok, good. Then just press the numbers…try mine, 09xxxxxxxx. Tas i-press mo to, then select mo ‘to… then add the name, lagay mo’ng ‘Mr. Pogi’—“
“Excuse me, Mr. Pogi ka dyan? Dapat ipangalan sa’yo ‘Diablo’.” sabat nya.
“Sa gwapo ko’ng ‘to Diablo ipapangalan mo? Excuse you!”
“Bakit ka nagdedeny? Totoo naman ah…”
“What the f—“ ngunit naalala kong birthday nya pala ngayon.
“Fine, I’ll compromise! Lagay mo ‘Devilishly Handsome’. Hep! Wag ka nang magreklamo, importante may devil sa pangalan…”
Inirapan ako ni Gus pero nilagay naman nya ang ‘El Diablo Guapo’ bago pinindot ang ‘save’. Natatawa kong pinisil ang ilong nya kaya siniko nya ako sa sikmura.
Marami pa akong tinuro sa kanya na ewan ko ba kung nasusundan nya. Galaw sya ng galaw kaya nagwonder akong baka may bulate sya sa pwet.
“Na gets mo?” tanong ko nang hindi nako makatiis.
“Chicken.” kaagad nyang sagot.
“Huh?” ano na naman bang pinagsasabi ng baliw na ‘to?
“Sabi mo ‘nuggets’, de chicken. Chicken nuggets…” sa sobrang inis ay kinurot ko ang tagiliran nya.
“Aray naman boss…” reklamo nya habang hinihimas ang gilid.
“San mo natutunan yan, huh?” demanda ko.
“Ermm, kay Brix…ay speaking of! May number nga pala ako sa kanya. Paki add naman boss oh.”
Hindi ko malaman kung bakit nainis ako sa sinabi ni Gus. Dahil ba mas nauna syang binigyan ni kuya ng number? O dahil may number si Gus kay kuya? Aaarrggghh!!
“Ikaw maglagay kasi ikaw may ari neto. Dapat kang matuto.” may kasungitan kong tugon ng i-abot nya ang tissue na may number.
“Hmph, sungit naman neto. May regla ka?”
“Gus!” nanggigigil kong saway.
“Eto naman, chill ka lang kasi boss. Ke aga-aga, masyado kang hot.”
Napatingin ako sa batok ni Gus habang sinisave nya ang number ni Kuya Brix at ni Auntie Hermie. Ano’ng ibig sabihin nyang hot? Mainit ang ulo o hot ang katawan??
“Hala paano...boss tulong! May napindot yata akong mali. Ano ‘to?” natataranta nyang pinakita sakin ang phone.
“Jeez, relax will you? Camera lang yan. Hey! Let’s snap a pic!” excited kong yaya sa kanya.
Tinuruan ko sya sa basics about front and rear cams. Habang nasa likod parin ako ni Gus, inakbay ko ang kaliwang kamay sa kaliwang balikat nya bago ko itinutok ang camera sa mukha namin at nag selfie.
“Tsk, di ka naman masyadong matipid sa ngiti ano? Nakakatakot yung mukha mo dito, pang Halloween talaga. Lakihan mo kasi yung smile mo.” reklamo ko nang makita ang picture.
“Nahihiya ako boss eh, di ako sanay na kinukuha yung litrato ko…” itinulak nya ang kamay ko.
“C’mon, ano ka ba? Sa gwapo netong katabi mo, may karapatan ka bang mahiya?”
“Yun na nga boss eh, masyado kang gwapo kaya dapat mahiya ako…”
“Hijo, dapat maging proud ka dahil ang isang Greek diety na gaya ako ay nagpasyang biyayaan ka ng aking presensya. Kaya umayos ka’t ngumiti ka.”
“Wow, umaapaw yung confidence…”
“Tsk, sige na please? Remembrance natin to.. this is the first day of our 18th year!”
“Hmph…” pagtutol parin nya.
“Ayaw? Etong sa’yo!”
Umalingawngaw ang halakhak ni Gus nang simulan ko syang kilitiin. Hindi ko sya tinantanan hanggang napahiga sya sa katatawa. Tumabi ako sa kanya at nag snap ng pic.
“Boss!”
“Hmmm, not bad! See? Ang cute mo kapag nakangiti ka.” at ipinakita ko sa kanya ang selfie namin.
“Hunter, magpa check-up ka na. Nanlalabo na ata yung mata mo.” kunot-noo nyang reklamo.
“Whaaatt? Totoo naman ah, you’re cute Gus lalo na kapag nakangiti o tumatawa.”
“Boss naman eh, sa lahat ng tao dito sa mundo, kayo lang po yata ang magsasabing cute ako.”
“And so? I’m the only person allowed to see that cute side of yours, kaya wag mong ipakita sa iba.”
“Haaay, ikaw nga lang kasi ang magsasabi nyan...”
“Good!”
“Hmph…boss, delete natin ‘to. Di ka nakaharap sa camera eh. Teka, papano ba mag delete?”
Ang tinutukoy nya ay yung picture na nakatingin ako sa kanya habang tumatawa sya at nakaharap sa camera. I quite like that photo.
“No! I like this one, ShareIt mo sakin mamaya. Let’s take lots of pics today.”
Umupo ulit kami at pumwesto ulit ako sa likod nya para hindi halatang nakahubad ako. Hinigpitan ko ang pagpulupot ng braso ko sa leeg nya, kaya napahawak sya sa braso ko.
Magaganda lahat ng pics na kinuha namin. Natututo narin si Gus ng ibang pose like ‘peace’ sign and stuff. Kaya nga lang may pagka awkward parin sya.
“Hey, y’know what? Di mo na kailangan mag try hard na maging wacky. Mukha mo palang wacky na eh.” at sinabayan ko ng malutong na tawa ang panunukso ko.
“Aba ‘tong lokong ‘to!” at pinaghahampas nya ako ng unan.
Hindi nagtagal at napuno na naman ng tawa ang kwarto. Dahil sadyang malakas ako kaysa sa kanya, naitulak ko sya at sinimulan ang aking counterattack: ang pagkiliti.
Tawa sya ng tawa habang sinusubukang ilayo ang mga daliri ko sa tyan nya nang bigla akong may masagi na matigas.
“Hmmmm, Gus?”
“W-wha…haha, a-ano?” hingal nyang tugon.
“What’s this here?” nakangisi kong hinimas ang matigas na bagay sa puson nya.
“B-boss! Tigilan mo nga yan. M-malamig eh, normal lang yan.” namumula nyang sagot.
“Reaaalllyyyy?” tinitigan ko sya ng mariin.
Napaka-priceless ng tingin sa mukha ni Gus — ang expression ng tupa na nakorner ng leon. Sad to say na ako ang leon na iyon, kaya tyak na wala syang kawala.
“Ok, it’s my turn. Happy birthday, Gus...” nakangisi kong hinila pababa ang shorts nya.
“H-Hunter, sandali!” at nagsimula na naman syang pumiglas.
Kinuha ko ang kaliwang kamay nya at ipinatong iyon sa sandata kong nagsisimula na namang mabuhay.
“Shh, you see this? Ganito na ako tapos papabayaan mo ako? C’mon, let’s do things that’ll feel good.”
Napalunok na lamang si Gus at wala nang magawa nang matagumpay kong alisin ang shorts nya. Tumambad sa akin ang mataba nyang titi na mejo may katigasan at ang nakakapanggigil nyang singit.
Tinaas ko ang t-shirt nya upang maexpose ang mamula-mulang mga utong nya. Kaagad kong sinunggaban ng pisil ang kanyang kaliwang nipple. Napaigtad si Gus at napansin kong mas tumigas ang alaga nya.
“Aaahhhh!” bulalas nya.
“You like pain, huh?” nakangisi kong tanong.
“H-hindi, nagkakamali ka!” pagtanggi nya.
“Am I?”
Sinuso ko ang left nipple nya at kinagat-kagat iyon habang ang isang kamay ko ay naglikot at sinimulang paglaruan ang mga bayag nya.
“Hunter…aaaahhh, wag!”
“Mmmh, nasasarapan ka nga eh.”
Dinilaan ko ang dibdib nya hanggang sa maabot ko ang kabilang utong at iyon naman ang tinudyo-tudyo. Napansin kong napapaigtad si Gus kapag kinakagat ko o pinipisil ng malakas ang mga nipple nya.
Unti-unti kong tinahak ang direksyon papuntang puson ni Gus; lahat ng balat na aking madaanan ay tinitikman ko. Naglikot ang aking dila sa kanyang pusod kaya’t napasinghap sya.
“Oooohhh, boss...”
Nang marating ko ang titi ni Gus ay jinakol ko muna ito ng ilang beses bago dinilaan ang paunang likidong lumalabas doon. Napahawak si Gus sa ulo ko nang dilaan ko ang kanyang kahabaan.
“Hunter! Aaahhhh…”
Napangiti ako nang mag-umpisang gumalaw ang balakang ni Gus at halos ipagdiinan nya ang ulo ko sa titi nya. Alam kong gusto ng katawan nya ang mga ginagawa ko, kaya kahit tumutol ang utak nya ay wala parin syang takas sa aking kamandag.
Sinubo ko ang mataba nyang titi na ngayon ay tigas na tigas na. Panay ang kanyang halinghing at halos kalbuhin nya na ako.
“Ahhhh, boss aaahhhh…”
Habang subo ko sya ay pinaglaruan ko naman ang aking sandata. Kakaibang sarap ang dulot ng mga ungol ni Gus at ito ang nakakapagpadagdag sa aking libog.
“Masarap ba Gus?” tanong ko bago tinudyo-tudyo ang hiwa nya.
“Mmmhhh...” tinakpan nya ang kanyang mga mata at marahang tumango.
Natuwa ako sa inasal ni Gus. Napaka-cute nya, ngunit malibog din. Bigla ko syang dineep-throat kaya’t napasabunot sya sa akin.
“Hunter!” impit nyang sigaw.
Dineepthroat ko sya ulit at sa pagkakataong iyon ay umulos sya pataas. Ilang beses pang nangyari iyon hanggang sya na mismo ang nagsimulang kantutin ang bibig ko.
“Mmm, aaahhhh…ang sarap, shit.” mahina nyang mura.
Ngayon ko lang narinig na nagmura si Gus. Kakaiba ang dating nyon…pinag-igihan ko pa ang aking ginagawa hanggang sa may maramdaman akong kamay sa aking titi.
“Gus...?” kakaibang titig ang binigay sa akin ni Gus.
“H-Hunter, ako rin...gusto rin kitang matikman.” malibog nyang pakiusap.
“Shit Gus…ang libog mo!”
Hindi ko inaasahang magiging ganito si Gus. Masyado syang mahiyain sa umpisa, pero kapag nlilibugan na ay nagtatransform din. Inayos ko ang pagkakahiga at nag-69 kami ng patagilid.
“Ooohhhh Gus…”
Hindi ko mapigilan na mapa-ungol nang maramdaman ang mainit nyang bibig na bumalot sa aking ari. Umulos ako at ipinagdiinan ang titi ko sa bibig nya.
Palaban si Gus. Hindi sya umatras hanggang sa maabot ko ang likod ng kanyang lalamunan. This guy isn’t human, wala syang gag reflex!
“Fuck Gus! That feels so good...”
“Mmmhhh…” ungol nya rin.
Hindi rin ako nagpahuli. Malaya kong kinantot ang bibig nya habang sinasalubong din ng bibig ko ang bawat ulos nya.
Nang maramdaman kong malapit na akong labasan ay pinagbutihan ko ang pagsupsop sa titi nya. Alam kong malapit na ring sumabog si Gus dahil nag-iiba na ang ritmo ng pagkadyot nya.
“Gus, sandali…aaaahhh, shit just wait! Dapa ka muna...”
Bakas ang katanungan at bahagyang pagkayamot sa mukha ni Gus, pero tumalima sya at kaagad na dumapa. Pumatong ako sa ibabaw nya at ikiniskis ang aking ari sa kanyang hiwa.
Gumanti rin si Gus ng pag-indayog kung kaya’t tumatama-tama ang ulo ng titi ko sa butas nya. May kung anong demonyo na bumulong sa akin na pasukin ang lagusan na iyon.
Mabuti na lamang at nakapagpigil ako. Bukod sa wala akong ideya kung papaano gawin iyon ng dalawang lalaki, natatakot din akong isipin na baka kamuhian at layuan ako ni Gus kapag nasaktan sya.
“Gus, isara mo’ng hita mo. Gawin natin yung ginawa natin dati sa banyo.” garagal kong bulong.
“Mmmhhh…” ungol nya kasabay ang pagtango.
Ipinasok ko ang titi ko sa gitna ng kanyang mga hita at umulos ng mabilis. Inararo ko si Gus hanggang sa tumagaktak ang pawis ko.
“Ahhhh, shit Gus..ang sarap mo.” napakagat ako sa balikat nya.
“Hunter, oohhh!”
Halos nguyain ko ang namumulang tenga ni Gus. Napakakinis ng balat nya, ang sarap papakin at punuin ng aking marka.
“Hunter...malapit na—aaahhh!” nakakadagdag sa libog ang pagtawag nya sa pangalan ko.
“Shit Gus, ako rin…” bulong ko sa tenga nya.
Inabot ko ang titi ni Gus at mabilis iyong jinakol. Mabilis at marahas ang pag-kadyot ko sa hita nya habang dinidilaan ko ang leeg ay balikat nya.
“Gus…fuck, I’m coming!”
“Hunter...aaahhh, ako rin!”
Hindi ko mapigilang kagatin ang nakakatakam na batok ni Gus nang labasan ako. Halos mangisay ako sa sobrang sarap. Hindi nagtagal at naramdaman ko ang pagsabog ng mainit na tamod ni Gus sa aking palad.
“Oooohhh Hunter!” ungol nya at inabot ang kamay kong basa ng pinaghalong tamod namin.
“Shit Gus! You’re the best…” nanginginig kong bulong sa kanya at hinalikan ko ang batok nya.
Nang makaligo at nakapagbihis ay bumaba kami sa kusina at palihim na nilabhan ang bed sheet ni Gus. Mabuti na lamang at kaming dalawa pa lang ang gising, kundi ay lagot kami pag may nakaalam.
“Hey, you want breakfast?” tanong ko sa kanya nang makapasok kami sa kusina.
“Opo, ikaw? Coffee or milk?”
“Coffee, make it black.”
“Sige po...ano’ng gusto mong ulam?” balik-tanong nya sakin.
“Why don’t you sit there and look pretty? Ako na magluluto ng almusal natin.”
“Hala, parang kinilabutan ako bigla. Marunong ka bang magluto boss? Baka mamaya sumabog yung bahay namin ah? Wala pa namang insurance ‘to.” taas-kilay nyang tanong.
“Duh? Of course marunong ako, auntie taught me well.” pagmamalaki kong tugon.
“Si mama? Kelan lang?”
“Last month? While nakasubsob ka sa studies, ito yung nagiging bonding namin ni auntie. I can cook simple dishes like eggs and stuff.”
“Duh ka rin, prito at nilagang itlog lang naman pala eh. Marunong din ako nyan noh.” panunukso nya.
“Duh x3, mas masarap naman yung itlog ko. Kung gusto mo contest pa tayo eh.”
“O sige b—“
“Hey, wait...ano ba, ako nga magluluto kasi birthday mo. Sa susunod na lang yung contest. Just chill like a princess.” putol ko sa kanya.
“Sino’ng princess?!”
“Ehrmm, wala! Sige na, upo ka na nga. One order of tasty breakfast coming up!”
Masigla akong naglikot sa kusina. Napaka natural ng atmosphere sa pagitan namin ni Gus. Para kaming newlyweds na nagbabangayan pero maya-maya ay maglalambingan.
Ang sarap pagsilbihan ng taong espesyal sa’yo. Pakiramdam ko’y kaya kong gawin lahat, maging pasikatin ang araw kahit umuulan. Naalala ko tuloy yung kanta ni Regine Velasquez.
‘Buhos ng ulan aking mundo’y lunuring tuluyan
Tulad ng pag-agos mo ‘di mapipigil ang puso kong nagliliyab
Pag-ibig ko’y umaapaw, damdamin ko’y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka…’
Hindi ko mapigilan ang pagsibol ng ngiti sa aking labi.
- - - - -
Pinagmasdan ko ang matipunong likod ni Hunter habang hinihintay kumulo ang tubig. Maliksi ang kilos nya, bawat galaw ay hindi nasasayang. Para syang professional chef.
Pasipol-sipol pa sya at may hina-hum na kanta. Alam kong isa iyon sa mga sikat na kanta ni Regine Velasquez pero hindi ko maalala ang pamagat nito.
Napaubo ako nang masintunado si Hunter sa mataas na bahagi ng kanta. Halos sumabog ang pisngi ko sa pagpigil ng aking tawa. Mabuti na lamang at tumunog ang takure, kung hindi ay mapapahalakhak talaga ako.
Pinagtimpla ko si Hunter at katulad ng request nya, konting asukal lamang ang nilagay ko. Sandamakmak na creamer naman ang dinagdag ko sa mug ko.
“Boss, yung kape mo po handa na.” pagpapaalam ko sa kanya.
“Thanks a bunch! Upo ka na rin, isi-serve ko lang ‘to.” nakangiti nyang tugon.
Kakaiba ang kislap sa mga mata ni Hunter, mukhang naaaliw sya sa mga ginagawa nya. Hindi ko aakalain na darating ang araw na ipagluluto ako ni Hunter.
Natulala ako nang mailapag nya ang niluto sa lamesa. Fried rice, egg omelette, at hotdogs. Napalunok ako.
“So…?” tanong kaagad nya ng makita ang expression ko.
“Ehrm...” nangangamba kong tugon.
“Dig in, dig in!” excited na utos ni Hunter.
Sya mismo ang kumuha ng plato at nilagyan iyon ng pagkain. Nakakaisang subo pa lamang ako nang agad syang magpa-ulan ng tanong.
“So, how’s my hotdog?”
“Uhm, tender…? Saka juicy.” nag-aalinlangan kong sagot.
“Natural, eh Tender Juicy yan. Kids can tell! Haha…so, kamusta lasa?” anong klaseng tanong yun?
“Umm, lasang hotdog…?”
“Gus, umayos ka nga! Seryoso ako.”
“Ano ba gusto mong marinig? Alangan sabihin kong lasang longganisa, eh hotdog ‘tong kinakain ko.” napakamot si Hunter sa ulo.
“E-eh? Sya, sya…next up! My eggs!”
Abalang-abala si Hunter sa pagkuha ng tinidor ko at halos ipagtulakan sa akin ang omelette. Gusto nya akong subuan.
“Boss, marunong akong kumain.”
“C’mon, just say ‘aaaa’…” pang-uudyok nya.
Napabuntong-hininga na lang ako at pinagbigyan ang kagustuhan ni Hunter. Nakakailang nguya pa lamang ako nang may makagat akong matigas at nadurog.
“Boss, may balat pa ng itlog...”
“H-ha?! Seriously?!” namumula nyang bulalas.
“Oo, um..saka, bakit parang maalat na manamis-namis?”
“Akala ko kasi iodized salt yung sugar ninyo, kaya yun ang una kong nailagay. Pero nilagyan ko naman ng salt afterwards.”
“Nawindang yung taste buds ko boss ah.”
“Damn, this is awkward. Um, will you try the fried rice next?” nahihiya nyang tanong.
“B-boss, baka magka-cancer ako. Tutong eh, kala ko nga black rice.”
Namutla si Hunter sa aking tinuran at talaga namang kinurot ang puso ko. Pinaghirapan nya ang lahat pero…anyway, sabihin na lang natin na hindi naman siguro ako mamamatay sa food poisoning.
Isang subo palang at nahirapan na akong lumunok. Kinuha ko ang kape ko at nilagok iyon kahit umuusok pa at sobrang init.
“Boss, wag masyadong maraming mantika sa susunod. Hindi French fries niluluto mo.” ang tangi kong comment.
“Is it that awful? Damn, and I so wanted to make this breakfast perfect for you. Pasensya ka na Gus, iluwa mo na lang. Baka malason ka eh.” nanlulumo nyang pahayag.
“O-ok naman boss eh, kelangan lang ng konting practice. Practice makes perfect diba?” sinubukan kong alu-in sya.
“Gus, nobody’s perfect…so why practice?”
“Boss naman, magiging boring ang mundo kung lakat tayo perpekto. At least alam mo ang kahinaan mo.”
“But Gus...”
“Saka ayaw na ayaw mong magpatalo, kaya alam kong gagawin mo ang lahat para gumaling ka sa pagluluto. Ganun ka eh, you always work hard para ma abot mo yung goal mo.” binigyan ko si Hunter ng malaking ngiti.
“Thank you Gus, you know me best…” inabot nya ang kamay ko at pinisil iyon.
“Walang anuman boss. Para saan pa at naging bestfriends tayo kung di ako makikipagplastikan sa’yo.” pagbibiro ko upang maibalik ang ngiti sa kanyang labi.
“Tseeh! Pero aminin mo, masarap yung boiled eggs ko the other day ano?”
“Bakit di mo na lang din tanungin kung masarap yung pinakulo mong tubig para sa kape?” sarkastiko kong tugon na sinuklian nya ng pangingiliti.
Pagkatapos naming mag-almusal ay nanood kami ng movies habang hinihintay ang pagtila ng ulan. Bago umuwi si Hunter ay pinabaunan ko sya ng mga natirang handa kahapon.
“Boss, text ka pag nakauwi ka na ha.”
“Yeah, no…I’m gonna call you as soon as makarating ako ng condo. You better answer quickly, ayoko ng babagal-bagal.” paalala nya.
“Demanding mo naman boss. Sige na, ingat sa pagmamaneho ah? Bye.”
Biyernes na nang muling magtagpo ang landas namin ni Hunter. Masyado akong naging abala sa shop kaya nagkasundo kaming Friday na lang mag-eenrol para sa 2nd semester.
Sa kasamaang palad, pinatawag ako sa dean’s office dahil may pag-uusapan daw kami patungkol sa scholarship. Kaya tinext ko na lamang si Hunter na mauna nang magpaenrol at kung gusto nya ay umuwi na sya.
Ngunit nagreply lamang sya ng “K”, at nais ko mang magtanong, hindi ko na nagawa dahil dumating na si dean. Halos isang oras din ang nakalipas bago ako natapos sa enrolment procedure.
[Umuwi kana ba? Katatapos ko lang ~ Gus] text ko sa kanya.
[Nope, I’m waiting 4 u @ parking. ~ El Diablo Guapo] kaagad na reply ni Hunter.
Doon na ako kumaripas ng takbo papuntang parking lot. Malamang kanina pa yun naghihintay at naiinip na. Ang masaklap pa, kailangan kong ipaalam sa kanya na hindi na kami classmates.
Kinwestyon kasi ni dean ang GWA ko dahil umabot ng 97, samantalang yung mga taga section A na scholar eh nasa 92 lang. Iba-iba kasi ang teachers namin both major and minor, kaya baka daw may bias sa bigayan ng grade.
Kinakabahan ako dahil di ko alam kung ano ang magiging reaction ni Hunter. I mean, baka hindi na magsabay ang lunch break namin, kaya di na nya makakain ang luto ni mama.
Pagdating ko ng parking lot, agaw pansin kaagad ang mga babaeng nagkukumpulan sa paligid ng isang kotse. Or rather, sa lalaking nakasandal sa hood ng kotse. Malalakas na tili ang nagmumula doon.
Itim na t-shirt, denim jacket, denim pants, at mga matang natatabunan ng shades ang kanyang porma. Mukha syang bored at hindi alintana ang nagtitiliang mga babae at tingin ng mga naiinggit na lalaki.
Kakaiba talaga ang aura ni Hunter, para syang artista. Sa muli, napaalalahanan ako ng distansya naming dalawa. Para syang araw, kay liwanag! Samantalang ako ay buwan, nababalot ng kadiliman.
Dahan-dahan akong lumapit patungo sa kanila. Nang malapit na ako ay napansin ko ang isang wallet sa lupa. Pinulot ko iyon at tinapik ang pinakamalapit na babae.
“Excuse me miss, ikaw ba ang may-ari nito?”
Hindi pa man ako natatapos magsalita nang biglang umalingawngaw sa paligid ang napakalakas na tili. Natuon lahat ng atensyon sa akin.
“Uhm, miss—“
“Kyaaaa! Lumayo ka nga sa akin! Somebody save me from this nightmare!” tili nya.
“A-ah, eh isasauli ko lang sa—“
“Gosh, ang pangit nya!”
“Sino ba ‘yan? Bakit narito sya?”
“Tawagin nyo yung guard!”
“T-teka, estudyante rin ako dito…” depensa ko ngunit wala ni isang pumansin sa akin.
Nabigla pa ako nang biglang may humablot ng pitakang hinahawakan ko. Ang kanina’y estatwa at walang pakialam sa paligid nya, ngayon ay narito na sa tabi ko.
“Is this yours?” tanong nya sa babae.
“Oh my God, thank you Hunter! You’re my hero!” kilig na tili nung babae.
“Wag kang magpasalamat sa’kin, you have to thank Gus kasi sya ang nakapulot nyan. Right, Gus?” ibinaling ni Hunter sa akin ang tingin.
“A-ah, eh...oo.” nahihiya akong tumango.
“Eww, why should I? If I know excuse nya lang ‘yon. He’s a thief!” mataray nyang sagot.
“H-hindi, napulot ko la—“
“Duh, pano kami maniniwala? You look like a taong grasa, excuse me! Papano ka nakapasok dito sa university?” sabat pa ng isa.
“Are you dumb? FYI, ang ‘taong grasa’ na sinasabi mo ay ang top 1 dean’s lister sa buong campus. Pagsamahin nyo man ang IQ nyo, di hamak na sya’y mas matalino.
“And you, ingatan mo nga mga gamit mo. Ikaw na ‘tong pinagmalasakitan, ikaw pa ang nang-aaccuse you ungrateful bitch.” malamig na tugon ni Hunter.
“H-Hunter, tara na. Uwi na tayo...” yaya ko dahil kinabahan na ako.
“Wait, why are you defending him?! Totoo naman ah, magnanakaw sya!”
“May ebidensya ka? Make sure meron dahil kung wala, sa korte tayo magkikita. That’s slander, you fucking whore. Ah wait, hindi mo ba alam kung ano ang slander? How bobo.”
“Hunter! Tara na...”
Hinila ko si Hunter pabalik sa kotse nya at ako pa mismo ang nagbukas noon. Pinakain ni Hunter ng alikabok ang mga babaeng naiwang nakanganga dahil hindi sila makapaniwala sa nangyari.
“Hunter, bakit mo ginawa yun?” inis kong tanong.
“And why not? I am defending my bestfriend from false accusations!” nag ngingitngit nyang rason.
“Kasi mga babae sila. Dapat di mo na pinatulan yun…”
“Gus, let me be, ok? Kasi ganun ang ginawa ko sa’yo noon, at nagi-guilty ako. I don’t want you to experience that anymore.”
“Pero—“
“Walang pero pero, nangako akong ako ang poprotekta sa’yo. Wag kang magalit, ok? I just hate it when that happens.”
Natahimik ako, hindi ko akalaing ganun ka apektado si Hunter sa mga ginawa nya sa akin noon. Yung lalaking dati ay inaapi ako, ngayon ay pinoprotektahan na ako...
Oo, araw at buwan kami; we share the same sky but never at the same time. Pero may pagkakataong nagtatagpo ang araw at buwan sa isang eclipse...
Bihira at nakakatakot man kung tutuusin, hindi maipagkakailang kamangha-mangha parin...
“Hunter, salamat.” bulong ko.
“You don’t have to, it’s my duty after all. So, gusto mo hangout muna tayo sa The Gardens bago umuwi?” yaya nya.
“Ok lang ba?” hindi ko maitago ang excitement.
“You look so excited ah?” pinisil nya ang ilong ko at kaagad ko namang tinampal ang kamay nya.
“Maganda kasi ang garden nila doon, andaming mga bulaklak saka ang ganda ng landscaping. Napansin mo ba, ang lulusog ng mga tanim doon. Saka—“
“Yeah, yeah. Na gets ko na, ok? Kalma lang.” natatawa nyang saway.
“S-sorry.” nahihiya kong tugon.
“Ok lang, you looked so cute nga eh. San gusto mo kumain? Gusto mo dalhan natin si auntie ng pasalubong, yung donuts from last time?”
“Ay sige, magkano nga yun boss?”
“Worry not, ako magbabayad. Wag ka ring magreklamo, libre ko kay auntie ‘to as thanks para dun sa surprise ninyo.”
“W-well, kung nag-iinsist ka boss e—“ biglang tumunog ang phone ko.
“H-hello—ah! O, napatawag ka...ngayon? Papunta kaming The Gardens eh...sya nagmamane—eh? B-baka busy ka? Ehh...sige. Ok… bye.”
“Sino yun?” usisa kaagad ni Hunter nang maibaba ko ang telepono.
“Si Brix, gusto daw makipag hangout sakin. Eh sabi ko magkasama tayo papuntang The Gardens...sabi nya dun daw nya tayo tatagpuin.”
- - - - - -
Nasa The Gardens na kami at kasalukuyang nakaupo sa isang bench habang naghihintay sa pagdating ni kuya. Malapit iyon sa isang maliit na lake.
Kumakain kami ng soft-served ice cream na libre ni Gus. Ayoko sanang gumastos sya pero nagpupumilit ang loko kaya ayun, pinagbigyan ko na lang.
First time in Philippine history na may nanglibre sa akin. Aaminin ko na awkward ako, pero bakit ganun, napapasarap ang kain ko dahil libre? Tapos galing pa kay Gus...
May ngiting naglalaro sa kanyang mga labi habang pinapanood ang mga gansang nakalutang sa tubig. Napatingin ako sa kamay nyang may hawak ng ice cream.
“Mmm, Gus? Aside from gardening, ano pang mga bagay ang magaling ka? Using your greenfingers, I mean.” naiintriga kong tanong.
“Mn, ewan. Di rin naman ako marunong manahi.” lumitaw ang mapula nyang dila na parang hinahagod ang malambot na ice cream.
Naalala ko bigla ang ginawa namin noong isang araw. Bwiset, bakit kailangan nyang ilabas ang sexy side nya sa public place?! Napalunok ako ng matindi. Buti na lang hindi hotdog ang kinain namin.
“How about sa sex…?” wala sa sarili kong tanong.
“B-boss!” namumula nyang bulalas.
“A-ah, sorry.” napaubo ako.
Ngunit habang tumatagal, padalas ng padalas ang pagdila nya ng ice cream dahil tumutulo ito kung saan-saan. Halos suntukin ko na ang sarili ko para pigilan ang pagsaludo ni junior.
“God, Gus…ang messy mo kumain ng ice cream.” pakunwari kong saway habang inaabutan sya ng tisyu na hiningi ko dun sa vendor ng ice cream.
“S-sorry, tagal ko na kasing di nakakain ng ice cream boss. Tapos kung kakain naman ako, kutsara yung gamit ko.” pinunasan nya ang kamay nya.
Halos mabaliw ako nang mabilisan nyang dinilaan ang mga tumutulong bahagi ng ice cream. Tumalikod na lamang ako at dinistract ang sarili sa panonood ng mga gansa.
“Boss, picture tayo.” tawag nya.
“Papano pipicture eh kumakain ka pa?”
“Sige na, dali…” nakangiti nyang udyok.
Kumabog ang dibdib ko. Sino ba makakatanggi kapag lumabas na ang ngiti nya? Maganda nga ang mga bulaklak dito, pero mas maganda parin ang ngiti ni Gus.
Kinuha ko ang phone nya saka kumuha ng sandamakmak na litrato. Nang ibabalik ko na ang phone nya ay biglang may nagtext dito.
[I’m here, saan ka? ~ Brixter]
Chineck ko ang cp ko baka may message galing kay kuya, pero wala. Nagtaka ako, bakit si Gus tinext nya pero ako hindi? Nagsend kaagad ako ng message sa kanya.
[Kuya, we’re near the mini lake.]
Ngunit ten minutes na ang nakalilipas ay wala paring reply galing kay kuya. Hiniram ko ang phone ni Gus at nagsend ng message habang abala naman sya sa pakikipag-usap sa taga maintain ng garden.
[Got it! See you in a bit.] reply ni kuya wala pang 3 seconds.
May problema ba sya sakin o ako lang itong napaparanoid? Baka hindi lang nakita ni kuya ang message ko dahil hinahanap nya kami. Ganun nga siguro...
“Gus, here’s your phone.”
Buti na lamang at hindi techie si Gus. Ni wala nga syang pakialam kung tiningnan ko lahat ng sulok ng phone nya. Ipinasok lamang nya ito sa bag nya.
“Hey Gus!” tawag ng isang pamilyar na boses mula sa aming likuran.
“Hello Brix.” bati naman ni Gus.
Nag hyperacidity ako bigla nang yakapin ng mahigpit ni kuya ang bestfriend ko. Ngunit hindi man lang natinag si Gus, bagkus ay tinapik-tapik pa nya ang likod nito.
Nagulumihanan ako. Bakit ganoon ang inasal nya? Kapag niyayakap ko sya, pinagtutulakan nya ako. Pero bakit si kuya…? Parang pinilipit ang bituka ko.
“How are you? Tagal nating di nagkita ah. How’s the shop?” tanong nya sabay akbay kay Gus.
“Mn, ok lang naman. Andami kong order na inasikaso kaya ngayon lang kami naka enrol ni Hunter.”
Ni hindi man lang alintana ni Gus ang kamay na nasa balikat nya. Pero bakit pag ako ang umaakbay sa kanya, tinatampal nya ang kamay ko?
“That’s good to hear! Even my friend says na high quality ang mga bouquet at plants na nabili nya sa shop mo and it’s also affordable. Ayun, nirecommend nya sa mga officemates nya!”
“Naku, salamat naman! Malaking tulong yun para sa—“
“Aheem!” hindi ko mapigilan ang sumingit.
“Oi Mav, there you are! How’s my lil bro?” at ginulo nya ang buhok ko.
Mejo nagulat pa si kuya nang makita ako doon. Aba kung hindi pako tumikhim eh hindi ako mapapansin? Umpisa pa lang ng landian nyo, nandito na ako!
“Kuya, don’t do that. I’m not a kid anymore.” inis kong tugon sabay ayos sa buhok ko.
“Kids grow up fast don’t they, Gus?” ibinaling nya ulit ang atensyon sa bestfriend ko.
“Katawan lang ni Hunter ang lumaki pero hanggang ngayon isip-bata parin yan!” pagbibiro ni Gus.
“Is he?”
“Yup!” at sinimulan ni Gus na magkwento.
Iginiya sya ni kuya para maglakad. Ni hindi man lang nila ako binalingan ng tingin, yung parang sila lang ang tao sa mundo. Bakit ganun? Sumasama pakiramdam ko.
“Pero sya ang representative namin para sa PRISAA swimming competition. Naku, ang galing ni Hunter lumagoy! Na break nga nya ang school record eh...”
Mejo kumalma ang nagpupuyos kong kaluluwa nang makita ang kislap sa mga mata ni Gus habang binabalita ang mga achievement ko. Parang proud na proud sya sa akin.
“He did?” kunot-noong tanong ni kuya.
“Oo, saka sya nga ang may pinakamaraming supporter noon. Halos lahat ng—“
“Gus, I’m hungry. Where do you want to eat? Libre kita.” pagputol ni kuya sa kanya.
“Naku, wag na Brix. Nakakahiya naman sa’yo.” tanggi kaagad ni Gus.
Yeah, that’s right. Tanggihan mo sya gaya ng pagtanggi mo sa akin noon. Wait...ano ba itong iniisip ko? Why am I acting like a jealous boyfriend?
“C’mon, sabi ko diba wag kang mahihiya kapag ako kasama mo? Tara na…”
“E-eh Brix, di pa ako masyadong gutom. K-kung gusto mo eh samahan na lang kita?”
“What? No! Alangan naman ako lang ang kumain tapos manonood ka lang?”
“Uhm, sige. Hunter, san mo gustong kumain?” ibinaling ni Gus ang atensyon sakin.
“You wanna eat dun sa seafood resto na tinuro ko sa’yo last time we were here?” nilapitan ko sya at hinawakan sa braso.
“Mn, ok lang sakin. Ikaw Brix?”
“Oh? Ah, yeah…wherever you want.” nadako ang tingin ni kuya sa kamay kong nakahawak kay Gus.
“E-eh, s-sige...pero ako magbabayad ng kinain ko.” giit ni Gustavo.
“Ano ka ba? It’s gonna be my pa-birthday for you.” insist naman ni kuya.
“P-pero…” nababagabag na sagot ni Gus.
“Kuya, wag mo nang pilitin. He’s not gonna change his mind saka di yan makakatulog kapag naisip nya na inabala ka nya.” singit ko kaagad.
“Okay, sige na nga. But next time I’ll treat you ha?” at nagtungo na kami doon sa seafood resto.
Pagkatapos naming kumain ay naglaro kami sa arcade. Gaya nang nauna naming punta dito, tinalo ako ni Gus sa basketball. At natalo rin nya si kuya.
“What the hell! You’re good at this, you cheater!” natatawang pinisil ni kuya ang pisngi nya.
Siguro dahil na rin sa inis dahil natalo ako sa games, hindi ko mapigilang hawakan ang kamay ni kuya. Maging ako ay nagulat sa aking ginawa.
“Kuya, stop that! Ayaw ni Gus na pinipisil ang mukha nya. Sinikmuraan nya ako one time when I did that.” palusot ko.
“Aw jeez, sorry Gus. I can’t help it, cute mo kasi tingnan.”
Lalo akong nanggalaiti. Anong karapatan nyang sabihin yun? Ako lang ang taong pwedeng tumawag kay Gus na cute!
“Ano ka ba Brix, hindi ako cute. Wag mo akong tawagin nyan.” kunot-noong saway ni Gus.
“Aw, but you are though.”
“Ah, basta!” naiinis na tugon ni Gus habang lihim akong nagbubunyi.
Habang naglalakad kami pabalik sa parking lot ay napansin kong tahimik si Gus. Alam ko ang iniisip nya dahil maraming mata ang nakatuon sa amin.
Yung tipo ng mga tingin na, bakit ang isang basahan na kagaya nya ay kasama ng dalawang artistahin? Hindi ba sya nahihiya? Hindi ba sya aware sa sitwasyon nya?
Kaagad ko syang nilapitan saka inakbayan. Kahit pa hindi nya sabihin, alam kong naba-bothered sya sa mga titig ng pandidiri na ibinabato sa kanya.
“Don’t mind them, inggit lang sila.” bulong ko sa kanya saka hinalikan sya sa sentido.
“Ok lang po ako boss, wag kang mag-alala.” may maliit na ngiti sa labi nya.
“Hey Gus, you want to take home something for tita? I’ll order for you.” tanong ni kuya na oblivious sa ginawa ko.
“It’s ok kuya, sabay na kami ni Gus mago-order.” sagot ko kaagad at hinila si Gus papuntang Krispy Kreme.
Hindi ko hinayaang magbayad si Gus at nang makita ko ang pag-aalinlangan sa mukha nya, pinaalala ko ang kasunduan namin kanina sa kotse. Doon na rin kami sa parking lot nagkahiwalay ni kuya at hinatid ko na si Gus pauwi.
Nag-umpisa na nga ang klase nang sumunod na lunes. Nagulat ako kung bakit wala si Gus sa classroom, kaya tinawagan ko kaagad sya. Only to find out na nasa kabilang klase sya.
“Gus, why do I not know about this?” umuusok ang tenga ko sa inis.
“N-nakalimutan ko po boss eh, sorry talaga. Y-yung baon mo, ibibigay ko sa’yo tuwing umaga. Sorry…”
Hindi naman yun ang gumugulo sakin eh. Higit pa kasi sa luto ni auntie ang issue dito. Papano yung bonding natin kapag lunch time, papano ko pa mae-enjoy ang luto ni auntie?
Nasanay na akong kasama kang kumain, tapos ngayon sasabihin mong hindi na natin magagawa yun kasi magkaiba na tayo ng schedule? Papano ako…?
Gusto kong magwala. Inis na inis ako dahil sa lintik na pagkakatransfer nya ng section. Papano kung may manghamak na naman sa kanya, eh wala nako dun para ipagtanggol sya?
“Boss? Galit ka ba sakin? Pasensya na po talaga…” natatakot nyang sabi nang matahimik ako.
“Not at you, dun sa dean ako galit. Classmates parin naman tayo sa RLE saka pwede pa naman akong bumisita sa inyo, so don’t mind it.” tinaas ko ang kamay ko at pinaglaruan ang buhok sa batok nya.
“Pasensya na talaga boss... sige na po, balik ka na sa klase. Bye…” payo nya nang tumunog ang bell.
“Bye, I’ll call you later.” paalam ko saka nanlulumong bumalik sa room.
Akala ko magiging madali lang, pero unti-unting nabawasan ang communication namin ni Gus. Mas naging busy na kami at miminsan na lamang akong makapunta sa kanila.
Mas strikto rin ang teacher sa section nila dahil nandun lahat ng scholars. Napapansin ko ring namumutla na si Gus, malamang hindi na sapat ang tulog nya. Kumakain pa kaya sya sa oras?
Ngunit dumating ang araw na pinakahihintay ko. Umuulan ng malakas kaya hindi nakapunta ang teacher ko. Which means, pwede kaming magsabay ni Gus ng lunch.
Dali-dali kong sinugod ang classroom nila saka hinanap sya. Ngunit wala daw sya doon sabi ng kaklase nya.
“Yung pangit na scholar? Nagmamadaling lumabas ng classroom kanina. Bakit ba, nandito naman ako?” nagpapungay pa ng mata yung babae.
“Sorry, not interested.” sabi ko sabay talikod.
Saan kaya nagmulto ang malignong iyon? Nahagip ng mata ko ang isang pamilyar na payong nang mapatingin ako sa courtyard. Nasa 3rd floor ako pero nakita ko parin yun.
Anong iniisip ng baliw na yun? Ang lakas-lakas ng ulan. May plano bas yang magkatrangkaso? Hinugot ko ang cellphone ko sabay dial sa number nya.
“Gus! Where are you?” sigaw ko dahil malakas ang ulan at di kami magkarinigan.
“Hunter? Pasensya di kita marinig…” mahina ang boses nya.
“SABI KO SAN KA PUPUNTA! WALA KAMING KLASE, SABAY TAYO MAGLUNCH!”
“EH?! SORRY MAY LAKAD AKO!” sigaw nya rin.
“SAAN?!” ngunit matagal na walang sagot.
Nakarinig ako ng busina at mga boses bago ang malakas na pagsara ng pintuan. Kinabahan ako bigla. Shit! May kumidnap ba kay Gus?
Wait, malabo…mas nakakatakot ang mukha ni Gus kaya malamang na sya ang napagkamalang criminal. Shit! Dinampot ba sya ng mga pulis?
“Hunter, maya na lang tayo mag-usap. Wag ka magpapaulan ha? Bye.”
“Gus, sanda—“
Biglang sumakit ang tyan ko. Bago pa man nya napatay ang phone ay narinig ko ang pamilyar na tinig. Mas lalo akong kinabahan.
“Ready to go?” ani kuya Brix.
Bakit? Bakit magkasama sila? Bakit nya ipinagpalit ang lunch time namin para sumama kay kuya to God knows where? I feel like inaagaw sa akin ni kuya ang bestfriend ko.
I’m burning with jealousy, nasasaktan ako! Bakit ba ganito ang nararamdaman ko? Why am I acting like a man in love…?
Natigilan ako. Kung may magsasabi sa akin noon na maiinlove ako sa lalaki, talagang bugbog sarado sya sa akin. Pero bakit hindi ako nabagabag nang maisip na baka mahal ko na si Gus? Totoo ba?
“Fuck me…” bulong ko na lang sa sarili nang mapagtanto ang sitwasyon ko.
Napamura ako sa malakas na ulan. The weather is heavy, and so is my heart.
- - - - - - - -
P.S. Ayan, hinabaan ko na ha. May magrereklamo pa ba?! Hehe, peace yow :P
Autumn colors are soooo lovely, me likey! Eto yung season na either you ‘let go’ or you ‘fall’ again. If you know what I mean ;)
My goodness, I just wasted 5k word para sa graphic bj scene, and I suck at it ;( filler chapter lang ito though, so pasensya!
Hello to PB! Kung nababasa mo ‘to, salamat sa e-mail! “I may be young but I’m as wild as you”, is it? Hahaha, cheers!
BFY: ang lahat ng ito ay pawang kathang-isip lamang, products of my imagination kaya nagmamakaawa ako… paniwalaan mo! haha
P.P.S. Shoutout to J, P, and N, nice talking to you again. I know there’s no way in hell that you’d read this, but I’m really happy we got to talk again after some time. Enjoy your vacay! Stay awesome, yeah? ;) Pogs, alam mo na kung san ka?
>> the weather is heavy, and so is my heart...na realize na ni papi H ang feelings nya para kay Gus! Ano kaya ang gagawin nya para mabawi si Gus sa kuko ng kanyang kuya?
Sino kaya ang unang makakasungkit sa puso ni Gus? Abangan ang winner takes all na karera patungo sa puso ng ating pangit na bida sa susunod na kabanata!
No comments:
Post a Comment