By: Nab-nab
Bonjour, KM-Readers. This is my second entry. The first was entitled ‘Sa Ilog Ni Lionheart’. Call me Nab-nab, one of my nicknames. I am a teacher. 26 years old. I am from Lanao del Sur. Actually, mejo malapit kame sa Marawi City, about 30 minutes or less ando’n kana. Luckily we are not affected by the war in Marawi City. So yes, I am a Muslim. Ang daming nagtanung saakin dahil diba bawal daw saamin yung gays. Well, it’s true but I think we’re the same naman with other religions that being gay is a “Salot Sa Lipunan”. Bahala sila sa mga sarili nila as long as we are happy saating mga sarili, na wala tayong sinasaktan o tinatapakang tao. After all it’s our own life. At least, we are being honest naman sa ating mga sarili. I don’t cross-dress by the way baka paglabas ko palang sa pintuan ng room ko eh mangisay na ako ki father. Hehe
Bilang naman yung mga experiences ko sa buhay. This story happened last October 22, 2017. Meron kameng maliit na tindahan. One day nagpa-load itong si Asmar (his real name). Mejo kapitbahay namin sya. Pagka-load nya, I saved his number in my phone but di ako nagtxt sakanya agad. Nag-wait pa ako ng one week siguro bago ko sya itxt. My first txt was very funny and direct to the point. I just said, “Pa-tsupa” period. Haha wala pa atang isang minuto naka-reply sya. “Antaa aya? (Sino to?)”. Sabi ko “Basta, isa sa mga humahanga sayo.” Sabi nya “Wag mo akong pag-tripan kung ayaw mong sabihin ang pangalan mo.” So kinulit ng kinulit ako kung sino talaga ako pero hindi ko talaga sinabi kasi baka pag-kalat nya at hindi pa kame close.
Kinabukasan nagtxt na naman sya. Kinukulit parin ako pero di na ako nagre-reply. Hanggang gabi ng October 22, 2017 nagtxt sya. “Sino ka ba talaga? Panu naman ako papayag kung di kita kilala.” Txt nya. Well, my point naman sya. So I have decided na sabihin sakanya kasi malay natin. So ayun sinabi ko sakanya kung sino ako. “Ahh ikaw pala yan.” Reply nya. “Please wag na wag mong ipagsabi yung txt ko. Kalimutan muna yun.” Sabi ko. “ Baka gusto mo ngayong gabi?” txt nya. Kinabahan ako at na excite. So sempre tatanggi pa ba ako. “So asan tayo?” tanong ko. “Dun tayo sa bahay ni Mr. G kasi walang tao. At magdala ka ng 150 pesos.”
Bilang naman yung mga experiences ko sa buhay. This story happened last October 22, 2017. Meron kameng maliit na tindahan. One day nagpa-load itong si Asmar (his real name). Mejo kapitbahay namin sya. Pagka-load nya, I saved his number in my phone but di ako nagtxt sakanya agad. Nag-wait pa ako ng one week siguro bago ko sya itxt. My first txt was very funny and direct to the point. I just said, “Pa-tsupa” period. Haha wala pa atang isang minuto naka-reply sya. “Antaa aya? (Sino to?)”. Sabi ko “Basta, isa sa mga humahanga sayo.” Sabi nya “Wag mo akong pag-tripan kung ayaw mong sabihin ang pangalan mo.” So kinulit ng kinulit ako kung sino talaga ako pero hindi ko talaga sinabi kasi baka pag-kalat nya at hindi pa kame close.
Kinabukasan nagtxt na naman sya. Kinukulit parin ako pero di na ako nagre-reply. Hanggang gabi ng October 22, 2017 nagtxt sya. “Sino ka ba talaga? Panu naman ako papayag kung di kita kilala.” Txt nya. Well, my point naman sya. So I have decided na sabihin sakanya kasi malay natin. So ayun sinabi ko sakanya kung sino ako. “Ahh ikaw pala yan.” Reply nya. “Please wag na wag mong ipagsabi yung txt ko. Kalimutan muna yun.” Sabi ko. “ Baka gusto mo ngayong gabi?” txt nya. Kinabahan ako at na excite. So sempre tatanggi pa ba ako. “So asan tayo?” tanong ko. “Dun tayo sa bahay ni Mr. G kasi walang tao. At magdala ka ng 150 pesos.”
Reply nya. Kakatakot man ay pumayag ako na dun kame. So bali ang bahay na iyon ay walang tao kasi lumipat ng lugar yung may-ari. Gawa ito sa kahoy na may dalawang palapag. Doon pala nag-tatambay yung mga adik dito saamin, doon sila nagsusugal at baka doon din sila nag-aanu ng drugs. Malapit lang sya sa bahay at bahay nila. Kaya ang naisipan kung pamagat nito ay ‘Bahay Aliwan’. Back to the story, I went there kahit nakakatakot kasi walang ilaw at umuulan pa. Tanging flashlight lang ng phone ko ang gamit ko. Pagdating ko dun sa bahay, di muna ako pumasok at nagtago muna sa mga puno ng saging para makita ko if darating sya at walang kasama. Maya-maya ay may nakikita akong paparating na naka-flashlight. Di muna ako nagpkita at nang matiyak ko na sya lang ay lumabas na ako at pumunta sakanya. Pumasok kame sa loob. Ang dilim sa loob kasi walang ilaw. “Patayin mo ilaw mo.” Sabi nya at pinatay ko naman. Pumuwesto kame sa sulok. “First time mo?” tanong ko. Pangalawa daw yun. May nakasusu na sakanya na bakla daw sabi nya. “So ilang taon kana?” tanung ko ulit. “17 taong gulang”. Haha baka ma-child abuse ako nito. So sya na ang nag-baba ng kanyang zipper at kanyang shorts. Nakatayo sya at ako naman ay nakaluhod sakanya. I started smelling his manhood. Bango, amoy lalaki. Hinawakan ko ito at taas-baba. Grabe ang tigas. Katamtaman lang ang haba at payat ito. Agad ko itong sinubo. “MmmMmm.” Ungol nya. Sinupsup ko ito ng sinupsop. Minsan hinahawakan nya ulo ko at mina-mouth fuck ako. Kaya ko naman i-deepthroat kaso di ako sanay at naduduwal ako. Habang nag-eenjoy kame ay parang meron akong naririnig na kunting kaluskos sa labas. Yung parang naka-apak ka ng cellophane. Pero di ko na pinansin. Maya maya eh naramdaman ko ng pumutok sya sa loob ng bibig ko. “Ayan nahhhhhhhh…” Wala syang lasa. As in fresh na fresh kaya nilunok ko lahat. Kala ko tapos na ng pagpalabas sya, di pa pala. Hinawakan nya ulo ko at ni-mouthfuck ako ng bongga. So ako pinabayaan ko nalang. Nakaluhod lang ako sakanya at sya na ang gumagalaw. Pagod na ako sa posisyon namen at nangalay na ako pero sige lang sya ng sige. Parang susuko na ako at naisip ko bakit ko pa ito ginagawa. Haha maya maya eh narinig ko na naman yung ungol nya. “Ahhhh kainin mo lahat.” Kala ko tapos na naman, di pa pala. Ganun paren posisyon namin. Sya na ang gumagalaw hanggang narinig ko na naman na nilabasan sya. Finally, tapos na. pagod na pagod sya. Hindi ko akalain na ganun sya kalibog. Agad kong ni-abot ang pera at lumabas na ako at umuwe. Pagdating ko bahay nagtxt sya. “Patay tayo may nakakita satin. Yung uncle ko na bakwet nakasilip pala satin pero ni-warningan nya ako na di na daw yun mauulit kasi baka makapatay sya. At di nya tayo sinugod kasi andun na daw eh.” Sempre natakot ako. May tao talaga nung may naririnig ako na kaluskos. “ Sige sabihin mo di na mauulit yun, promise.” Reply ko. So hindi ako nakatulog ng mahimbing dahil don. Safe naman ako kasi di talaga ako kilala nung uncle nya kasi di naman taga doon at imposible na makita kame sa loob dahil sobrang dilim as in wala talagang ilaw. So ang lesson na natutunan ko ay mag-ingat specially if nagkakalat ka sa sariling bakuran. Hehe so nasundan pa ng dalawang beses yun pero hindi na kame sa bahay na iyon. Dun kame sa masukal na mga damo at ginagawa namin yun pag-gabi
No comments:
Post a Comment