By: Louie
Si Louie po ito (MAGINOONG JOSH). Maraming salamat po sa paglathala sa unang bahagi ng kuwentong ibinahagi ko sa inyo. Matagal ko rin itong inabangang malathala, at sa wakas isang napakalaking ligaya para sa akin nang ito'y aking mabasa. Ngayon gusto kong ipagpatuloy ang aking karanasan kay Josh.
Araw ng Huwebes, pagkatapos naming makapag-agahan kami'y nagpaalam na sa mga magulang ni Josh upang siya'y pumasok sa eskwela aybako naman ay uuwi. Dahil sa hindi kami pareho ng school kailangan ko lang siyang idaan bago ako tuluyang umuwi. Nagkapalitan na kami ng cell numbers kaya sa SMS nalang kami magcocontakan.
Masyadong malaki ang naging tama ko kay Josh kahit kailan ko lang siya nakilala at nakasama. Panay ang pagtitext namin sa isa't isa matapos ko siya maihatid sa paaralan nila. Kinahapunan, labasan na, naisip kong sunduin siya at muling ihatid sa kanila. Ganoon na nga ang nangyari. Parang naka-ankla na ang puso at isip ko sa kanya na sa katunayan hatid-sundo na ang naging sitwasyon ko. Mas nagkausap kami ng mahaba at maayos sa tuwing sinusundo ko siya. Nagkapalagayan na rin ng loob. Minsa'y sumama pa siya sa school kung saan ako nagtuturo at naipakilala ko na rin sa iilan sa mga kasamahan ko pati na sa aunte ko na kasama ko rin sa work.
Kinabukasan, Biyernes noon, acquaintance party nila sa school, sinundo niya ako sa school namin bandang hapon kasama ang pinsan niya upang mag-attend ng party. Paraan daw ito para masabi ko na 'di niya ako ikinahiya at wala daw siyang itinago sa akin; na wala siyang syota sa school nila. Sa isip ko mabuti yong ganoon at least 'di lantarang nababantayan ko siya. Napagpasyahan niya na sa bahay nalang nila ipagpatuloy ang kasiyahan. Kasama namin saninumaang dalawa pa niyang mga pinsan at ang papa niya. Paunti-unti pa sa simula, isang case ng beer, naging dalawa...at unti-unti na ring nagsisi-alisan ang mga pinsan niya at pati na rin ang ama niya. Hindi na rin namin nakaya pang ubusin ang mga natirang beer at bumungad na kami sa kwarto niya. Dahil kami ay lango sa ininom namin pareho kaming nakatulog ng tuluyan.
Ganoon talaga ako kapag mahal ko ang katabi sa pagtulog sabik ako palagi, parang 'di ko talaga makuhang tulugan nalang siya at walang mangyayari. Pasimple akong yumakap sa kanya, nakiramdam, matindi ang pagkahimbing niya kaya hindi ko talaga makuhang buhayin ang natulog din niyang sandata. Hindi ko na rin magawang matulog uli, parang inabangan ko talaga ang "easter time", ang muling pagkabuhay ng kanyang pag-aari. Ang bagal ng mga oras sa pakiramdam ko, naisip ko tuloy na baka hindi ako palarin sa panahong iyon.
Nakaidlip marahil ako, naalimpungatan ako sa isip kong baka pwede na si Josh. Kinapa ko siya, nakatihaya, kaya malaya kong pinagapang ang mga palad ko patungo sa ari niya. Salamat! Nasalat ko na ang matigas na bukol sa kanyang harapan. Hinubad ko nalang ang suot niyang jogging pants at brief upang maging banayad na ang proseso. Bahagya akong bumangon upang mailapit ang mga labi ko sa mga labi niya. Papakan, laplapan...matindi..maalab..masarap...Mas lalo yatang uminit ang kwarto niya. Medyo malakas na ang ungol niya kaya binulungan niya ako nga patugtugin ang mga songs na nakastore sa cp ko para at least masapawan ang mga daing ng nag-uumapaw na kalibugan. Gumulong ang dila ko pababa, sa leeg, sa mga utong, puson, hanggang sa naghuhumindig niyang pagkatao. Pangalawang pagkakataon ko na 'yon na maangkin siya ngunit sabik na sabik parin ako. Akin ang lahat na pagkakataon kaya talagang pinaghuhusayan at tinatamasa ko ng lubusan ang pag-angkin sa dakilang katawan niya. Ungol na parang napapatid ang kanyang hininga ang narinig ko sa bawat paghimod ko sa mga bayag at ari niya. Tila bulate siyang nangingisay sa bawat nakakabaliw na pagkain ko sa kanya. Tuluyan na siyang bumangon at lumipat sa sahig upang maiwasan ang mga langitngit ng kama sa bawat ginawang pag-indayog. Matagal-tagal din bago siya nilabasan na siya namang ipinagpapasalamat ko dahil mas naeenjoy ko ang pagkakataon na lasapin ang kabuuan ng taong nagpapakompleto ng pakiramdam ko bilang tao...bilang ako. Dating gawi, pareho kaming nakaraos at natulog pagkatapos.
Tumilaok na ang mga manok sa labas na siyang ikinagising ko. Narinig ko na rin ang pagaspas ng walis sa bakuran. Umaga na talaga, maliwanag na sa loob ng kwarto bunsod ng liwanag mula sa bintana. Tumagilid ako upang ibaling ang tingin kay Josh eksakto namang saka rin niyang iminulat ang mga mata. Nakangiti siyang bumati sa akin ng good morning. Inipit ko ang ilong niya bilang paglalambing, at kinabig naman niya ako sabay siil ng halik. Napatigil siya at tumingin sa akin, seryoso niyang nasabi, "Pwede kaya nating magawa ang ganito doon sa inyo?". Natulala ako sa naitanong niya. Alam ko sa kaloob-looban ko na talagang hindi maari. Bagamat may ideya na ang parents ko na kung ano ako hindi parin okey para sa kanila ang pakikiapid sa kapwa lalaki dahil na rin sa kinalakihan naming pananampalataya. Ngiti nalang ang naging sukli ko sa makapagbagbag-damdaming tanong ni Josh. May kirot sa puso ko sa katotohanang aking napagtanto.
Maaga sa sakahan ang mga magulang ni Josh, pati na rin ang kanyang nakababatang kapatid na lalaki, at ang aunte niya na nakikitira sa kanila. Kami lang naiwan sa bahay kaya malaya naming napagsaluhang muli ang pagpapaligaya sa isa't isa. Nang makapagpahinga na bumangon na rin kami upang makapag-agahan, naihanda na rin kasi ng aunte niya ang almusal bago tinungo ang palayan na malapit lang din naman sa bahay nila. Bagamat Sabado iyon at walang pasok, kailangan ko paring umuwi kasi alam kong nag-aalala na ang parents kasi 'di ako nakapagpaalam, dumiritso na kasi galing school nang sunduin ako ni Josh. Pinuntahan ko muna ang palayan kung saan andoon yong pamilya ni Josh upang makapagpaalam na rin sa kanila.
August 8, 2012, Miyerkules noon, ika-16th birthday ni Josh. Pero two days before nagkaroon ng confrontation yong parents ko sa akin dahil na rin sa mga napapadalas kong pag-alis sa bahay at kalimitan umaga na kung umuwi. Bunso ako sa limang magkakapatid, lahat sila nakapag-asawa na, kaya kahit teacher na ako ganoon pa rin ka protective yong parents ko sa akin. Kahit 'di man nila sinabi ngunit naramdaman ko parin na parang grounded ako. Sinabi ko kay Josh ang sitwasyon para maintindihan niya na 'di ko muna siya masundo at mahatid sa school sa mga susunod na araw. Pilit din naman niyang inintindi ang sitwasyon ko, nagpaumanhin pa nga siya dahil siya raw ang dahilan kung bakit ako napagsabihan ng parents ko. Subalit nang dumating yong kaarawan niya 'di ko siya talaga makuhang mapaliwanagan na hindi ako pwede umalis ng bahay kapag gabi. Sumama ang loob niya sa akin kaya napilitan na rin akong dumalo sa kasayahan. Kasama ko yong kaibigan kong teacher nila Josh, iilan sa kanyang mga katropa sa school, at ang pinsan niyang si Ariel. Naging eksklusibo lang yong pagdiriwang, andoon yong pamilya niya at yong isang tiyuhin niya at asawa nito. Masaya ang lahat, may inuman, kantahan...talagang nag-eenjoy lahat. Si Josh naman ay hindi nawala sa gilid ko, talagang todo pag-aasikaso. Sarap ng pakiramdam talaga!
Mas lalo akong napapalapit sa pamilya niya, at mas lalong akong napapamahal sa kanya. Hindi ko na napapansin ang paggulong ng panahon. 'Di ko na rin napagtanto ang mga pagbabago sa mga ginagawa ko na sa kabilang dako pala'y siya ng malaking isyu sa pamilya ko. Palihim ko pa ring sinusuway ang pamilya ko, patuloy pa rin ang makikipagtagpo at pagsama ko kay Josh sa kanila. Masayang-masaya talaga ako na para bang normal lang ang lahat at wari'y walang katapusan. (itutuloy)........
Araw ng Huwebes, pagkatapos naming makapag-agahan kami'y nagpaalam na sa mga magulang ni Josh upang siya'y pumasok sa eskwela aybako naman ay uuwi. Dahil sa hindi kami pareho ng school kailangan ko lang siyang idaan bago ako tuluyang umuwi. Nagkapalitan na kami ng cell numbers kaya sa SMS nalang kami magcocontakan.
Masyadong malaki ang naging tama ko kay Josh kahit kailan ko lang siya nakilala at nakasama. Panay ang pagtitext namin sa isa't isa matapos ko siya maihatid sa paaralan nila. Kinahapunan, labasan na, naisip kong sunduin siya at muling ihatid sa kanila. Ganoon na nga ang nangyari. Parang naka-ankla na ang puso at isip ko sa kanya na sa katunayan hatid-sundo na ang naging sitwasyon ko. Mas nagkausap kami ng mahaba at maayos sa tuwing sinusundo ko siya. Nagkapalagayan na rin ng loob. Minsa'y sumama pa siya sa school kung saan ako nagtuturo at naipakilala ko na rin sa iilan sa mga kasamahan ko pati na sa aunte ko na kasama ko rin sa work.
Kinabukasan, Biyernes noon, acquaintance party nila sa school, sinundo niya ako sa school namin bandang hapon kasama ang pinsan niya upang mag-attend ng party. Paraan daw ito para masabi ko na 'di niya ako ikinahiya at wala daw siyang itinago sa akin; na wala siyang syota sa school nila. Sa isip ko mabuti yong ganoon at least 'di lantarang nababantayan ko siya. Napagpasyahan niya na sa bahay nalang nila ipagpatuloy ang kasiyahan. Kasama namin saninumaang dalawa pa niyang mga pinsan at ang papa niya. Paunti-unti pa sa simula, isang case ng beer, naging dalawa...at unti-unti na ring nagsisi-alisan ang mga pinsan niya at pati na rin ang ama niya. Hindi na rin namin nakaya pang ubusin ang mga natirang beer at bumungad na kami sa kwarto niya. Dahil kami ay lango sa ininom namin pareho kaming nakatulog ng tuluyan.
Ganoon talaga ako kapag mahal ko ang katabi sa pagtulog sabik ako palagi, parang 'di ko talaga makuhang tulugan nalang siya at walang mangyayari. Pasimple akong yumakap sa kanya, nakiramdam, matindi ang pagkahimbing niya kaya hindi ko talaga makuhang buhayin ang natulog din niyang sandata. Hindi ko na rin magawang matulog uli, parang inabangan ko talaga ang "easter time", ang muling pagkabuhay ng kanyang pag-aari. Ang bagal ng mga oras sa pakiramdam ko, naisip ko tuloy na baka hindi ako palarin sa panahong iyon.
Nakaidlip marahil ako, naalimpungatan ako sa isip kong baka pwede na si Josh. Kinapa ko siya, nakatihaya, kaya malaya kong pinagapang ang mga palad ko patungo sa ari niya. Salamat! Nasalat ko na ang matigas na bukol sa kanyang harapan. Hinubad ko nalang ang suot niyang jogging pants at brief upang maging banayad na ang proseso. Bahagya akong bumangon upang mailapit ang mga labi ko sa mga labi niya. Papakan, laplapan...matindi..maalab..masarap...Mas lalo yatang uminit ang kwarto niya. Medyo malakas na ang ungol niya kaya binulungan niya ako nga patugtugin ang mga songs na nakastore sa cp ko para at least masapawan ang mga daing ng nag-uumapaw na kalibugan. Gumulong ang dila ko pababa, sa leeg, sa mga utong, puson, hanggang sa naghuhumindig niyang pagkatao. Pangalawang pagkakataon ko na 'yon na maangkin siya ngunit sabik na sabik parin ako. Akin ang lahat na pagkakataon kaya talagang pinaghuhusayan at tinatamasa ko ng lubusan ang pag-angkin sa dakilang katawan niya. Ungol na parang napapatid ang kanyang hininga ang narinig ko sa bawat paghimod ko sa mga bayag at ari niya. Tila bulate siyang nangingisay sa bawat nakakabaliw na pagkain ko sa kanya. Tuluyan na siyang bumangon at lumipat sa sahig upang maiwasan ang mga langitngit ng kama sa bawat ginawang pag-indayog. Matagal-tagal din bago siya nilabasan na siya namang ipinagpapasalamat ko dahil mas naeenjoy ko ang pagkakataon na lasapin ang kabuuan ng taong nagpapakompleto ng pakiramdam ko bilang tao...bilang ako. Dating gawi, pareho kaming nakaraos at natulog pagkatapos.
Tumilaok na ang mga manok sa labas na siyang ikinagising ko. Narinig ko na rin ang pagaspas ng walis sa bakuran. Umaga na talaga, maliwanag na sa loob ng kwarto bunsod ng liwanag mula sa bintana. Tumagilid ako upang ibaling ang tingin kay Josh eksakto namang saka rin niyang iminulat ang mga mata. Nakangiti siyang bumati sa akin ng good morning. Inipit ko ang ilong niya bilang paglalambing, at kinabig naman niya ako sabay siil ng halik. Napatigil siya at tumingin sa akin, seryoso niyang nasabi, "Pwede kaya nating magawa ang ganito doon sa inyo?". Natulala ako sa naitanong niya. Alam ko sa kaloob-looban ko na talagang hindi maari. Bagamat may ideya na ang parents ko na kung ano ako hindi parin okey para sa kanila ang pakikiapid sa kapwa lalaki dahil na rin sa kinalakihan naming pananampalataya. Ngiti nalang ang naging sukli ko sa makapagbagbag-damdaming tanong ni Josh. May kirot sa puso ko sa katotohanang aking napagtanto.
Maaga sa sakahan ang mga magulang ni Josh, pati na rin ang kanyang nakababatang kapatid na lalaki, at ang aunte niya na nakikitira sa kanila. Kami lang naiwan sa bahay kaya malaya naming napagsaluhang muli ang pagpapaligaya sa isa't isa. Nang makapagpahinga na bumangon na rin kami upang makapag-agahan, naihanda na rin kasi ng aunte niya ang almusal bago tinungo ang palayan na malapit lang din naman sa bahay nila. Bagamat Sabado iyon at walang pasok, kailangan ko paring umuwi kasi alam kong nag-aalala na ang parents kasi 'di ako nakapagpaalam, dumiritso na kasi galing school nang sunduin ako ni Josh. Pinuntahan ko muna ang palayan kung saan andoon yong pamilya ni Josh upang makapagpaalam na rin sa kanila.
August 8, 2012, Miyerkules noon, ika-16th birthday ni Josh. Pero two days before nagkaroon ng confrontation yong parents ko sa akin dahil na rin sa mga napapadalas kong pag-alis sa bahay at kalimitan umaga na kung umuwi. Bunso ako sa limang magkakapatid, lahat sila nakapag-asawa na, kaya kahit teacher na ako ganoon pa rin ka protective yong parents ko sa akin. Kahit 'di man nila sinabi ngunit naramdaman ko parin na parang grounded ako. Sinabi ko kay Josh ang sitwasyon para maintindihan niya na 'di ko muna siya masundo at mahatid sa school sa mga susunod na araw. Pilit din naman niyang inintindi ang sitwasyon ko, nagpaumanhin pa nga siya dahil siya raw ang dahilan kung bakit ako napagsabihan ng parents ko. Subalit nang dumating yong kaarawan niya 'di ko siya talaga makuhang mapaliwanagan na hindi ako pwede umalis ng bahay kapag gabi. Sumama ang loob niya sa akin kaya napilitan na rin akong dumalo sa kasayahan. Kasama ko yong kaibigan kong teacher nila Josh, iilan sa kanyang mga katropa sa school, at ang pinsan niyang si Ariel. Naging eksklusibo lang yong pagdiriwang, andoon yong pamilya niya at yong isang tiyuhin niya at asawa nito. Masaya ang lahat, may inuman, kantahan...talagang nag-eenjoy lahat. Si Josh naman ay hindi nawala sa gilid ko, talagang todo pag-aasikaso. Sarap ng pakiramdam talaga!
Mas lalo akong napapalapit sa pamilya niya, at mas lalong akong napapamahal sa kanya. Hindi ko na napapansin ang paggulong ng panahon. 'Di ko na rin napagtanto ang mga pagbabago sa mga ginagawa ko na sa kabilang dako pala'y siya ng malaking isyu sa pamilya ko. Palihim ko pa ring sinusuway ang pamilya ko, patuloy pa rin ang makikipagtagpo at pagsama ko kay Josh sa kanila. Masayang-masaya talaga ako na para bang normal lang ang lahat at wari'y walang katapusan. (itutuloy)........
well makapanghusga naman kau wagas. what if sau yan nangyari then gawin din sau gnyan comment without knwing the real situation? maging fair dn naman kau u have no right. kea nawawalan ng respeto kc garapal not because u fall inlove s guy n bta pa. as long as u have the respect for its other. malay mu pati kung imagination nea lng? libre naman mangarap
ReplyDeleteBaklang ipoktrito ang galing magmalinis bka mas imoral k pa kesa s author.
ReplyDeletePag nagmMahal naiisip p b yang mga code og ethics churva? Walang pinipili kaht anong age yan. Kung mali yang iniisip mo si mo b naisip na kahy nasa tamang age tapos parehong lalake mali pa din? Makamali ka wagas. Wag magmalinis tska masarap ang bata. Try mo 60 years old para walang batas n nalalabag
ReplyDeleteEhh ano kung 16 ehh masaya nmn sila ahh.
ReplyDeleteMay mga taong ang galing-galing pumuna ng dumi ng iba, dami sinasabi eh palihim din kung gumawa at mas hayuk, imoral at gahaman pa sa kilos, isip at gawa.
ReplyDeleteNagmamalinis eh mas masahol at garapal ka pa sa hinuhusgahan mo!
Gay Patrol, i support you on this. at duon sa mga umaatake sa kanya... Try to analyze... tama naman yung point nya di ba?
ReplyDelete