Eng21 (Part 34)

By: Cedie

XXXIV. Author's Message (2nd Commercial and Fast Forward)
December 25, 2011

Hi guys,

Hindi po ako makakapagpost ngayong araw na ito ng isang panibagong chapter kaya mag share na lang muna ko ng mga nangyayari sa akin kasalakuyan tutal halos malapit na ding umabot sa present time ang kwento ko.

Unang una ay gusto ko po kayong batiin lahat ng Merry Christmas. Sana po ay maging masaya ang Pasko niyo kasama ang mga taong mahalaga sa inyong buhay - pamilya, mga iba pang kamaganak at mga kaibigan. Para sa akin po, ang Pasko ngayon ay pinaghalong lungkot at saya.

Mag iisang buwan na kaming hindi nagkikita ni Van. Hindi ko alam kung naaalala niya pa ba ako o talagang kinalimutan niya ako. Tinext ko siya ng eksaktong 12 am ng araw ng Pasko para batiin siya ng Merry Christmas at namimiss ko na siya at sana hindi niya ko nakakalimutan. Ang tanging reply lang na natanggap ko is "merry christmas din. tc."

Sadyang kay lungkot lang talaga siguro ng mga pangyayari at hindi mo inaasahan na sa ganito magtatapos ang istorya namen ni Van. Hindi ko din alam kung may kadugtong pa ba ang istorya namen ni Van.
Kung magiging magkaibigan ba kame uli o talagang magmimistulang isang taong sadyang dumaan lamang sa buhay ko para magbigay ng iba't ibang alaala. Kahit papaano naman ay masaya pa din ako dahil kumpleto pa din ang pamilya ko ngayong Pasko. Habang nagsisimba kame at nang tumugtog ang Ama Namin ay hindi ko napigilang mapaluha sa mga nangyari. Sa lahat kasi ng mga nangyari sa amin ni Van ay hindi namen nagawa na magsimba ng magkasama kahit isang beses man lang. Yung tipong nakaupo lang kami, magkatabi habang nakikinig ng misa at pag nagsimula na ang Ama Namin ay maghahawak kame ng kamay ng walang halong malisya sa tingin ng ibang tao. Habang kumakanta ay hindi ko nga napigilang may tumulong luha sa aking mga pisngi ngunit naitago ko naman ang mukha ko sa Mama ko at wala namang nakakita sa akin. Pilit kong sinusubukang maging okay ako sa paningin ng mga magulang ko kahit alam ko naman sa sarili ko na sadyang may kulang.

Sabi nila, ang Pasko daw ay ang pagbibigay ng pagmamahal sa lahat ng taong mahalaga sa iyo. Ngayong Pasko ay marami akong binigyan ng regalo, andiyan ang pamangkin ko, ang mga pinsan ko, mga kapatid ko at mga magulang ko. Masaya ako na nakikita ko sa mga mukha nila ang ngiti at saya na dulot ng simpleng gawain kong ito. Wala akong natanggap kahit na isang regalo kahit sa mga magulang ko pero ayos lang naman sakin dahil "It's the spirit of giving" naman talaga diba.

Minsan naisip ko din, bakit kaya isa ako sa mga tao na naging ganito. Hindi mo alam kung kanino ka tatakbo sa lahat ng nangyayari. Malungkot, masakit at talagang hindi maipaliwanag ang bigat sa kalooban ng mga nangyayari sa akin ngayon dahil wala naman ako talagang malapitan o makausap ng personal sa mga hinanakit ko. Ang tanging hiling ko lang sana ngayong Pasko ay maging masaya, ngunit sabi nila, hindi naman lahat ng hiling natin ay natutupad. Sa maniwala man kayo o sa hindi ay umiiyak ako ngayon habang sinusulat ang mga ito. Tanging sa ganito ko na lamang kasi naihahayag ang mga saloobin ko sa lahat ng nangyayari sa akin kaya sa tuwing may oras ay sinusubukan kong mag let out ng feelings sa blog.

Sa mga taong katulad ko na may minamahal, wag niyong hayaan na magkaroon kayo ng problema ng taong mahalaga sa inyo. Habang maaga ay ayusin niyo palagi ang mga simpleng tampuhan o mga away niyo dahil hindi niyo masasabi kung hanggang kelan niyo pwedeng makasama ang lahat ng mga taong mahalaga sa inyo. Samantalahin niyo ang oras na maging masaya sa piling ng isa't isa dahil hindi naten masasabi kung hanggang kelan ba talaga kayo magkakasama. Sa totoo lang nagkaron ako ng tampo sa Diyos eh. Bakit niya kailangan na ibigay sa akin ang mga taong mamahalin ko ng buo tapos bigla naman niyang babawiin o aalisin sa akin. Sinasabi nila na isa itong pagsubok, pero sa mga nangyayari sa akin ay hindi ko alam kung kakayanin ko pa ba. Minsan nga nagdasal na lang ako na sana kuhanin na lang niya ko isang araw, na sana pagkatulog ko ay hindi na ako muling magising pa. Alam kong kasalanan yun pero iyon ang nararamdaman ko sa bawat araw na pinipilit kong maging ok.

Ang huling bilin niya sakin nun, "Kuya pakatatag ka kahit wala na ako ha, mahalaga ka pa din naman saken eh." Hindi ko alam kung ano bang iisipin ko, sa mga ginagawa niya ngayon ay hindi ko na maramdaman kung may halaga pa ba sa kanya lahat ng pinagsamahan namen. Oo alam ko na gusto niyang bumalik na sa dati kaya ko siya pinakawalan. Mali ba ang ginawa ko? Na pinatunayan ko na mahal na mahal ko siya sa pamamagitan ng pagpapalaya ko sa kanya? Na dahil sa sarili kong gawain ay ako naman ang nagdurusa ngayon? Sana isang araw malinawan din siya na wala naman akong tanging hangad kundi maging masaya talaga siya at hindi mapahamak.

Van, alam mo kung sino ka. Kung nababasa mo man ito, gusto kong malaman mo na miss na miss na kita. Yung mga tawanan naten, mga kulitan at kahit mga tampuhan at away naten naaalala ko. Wala na kong matawag na bunso, wala na kong napagsasabihan. Ang sakit nung sinabi mo saken na, "Wag mo na kong bantayan, kaya ko na sarili ko!" Hindi ko alam kung may puwang pa ba sa puso mo na bumalik bilang kaibigan ko. Hanggang ngayon ay nandito pa din ako naghihintay na bumalik siya at maging okay sa amin ang lahat. Sabi nila lahat ng tao nagbabago, hindi mo masasabi kung ano ba talaga ang tumatakbo sa isip nila, pero sana kahit papaano ay sundin niya ang puso niya, kung sinasabi ng puso niya na kalimutan na talaga ko, wala na siguro akong magagawa kundi tanggapin ito. Hindi ko lang alam kung papaano ko tatanggapin ang lahat ng nangyari.

Ang tanging hangad ko lang naman talaga ay ang maging masaya sa buhay. Ang gumising tuwing umaga ng nakangiti at masigla. Sana hindi na dumating yung panahon na bumalik ako sa dati na naghahanap ng pagmamahal kung kani kanino sa pamamagitan ng pakikipagmeet up at gagawa ng kung anong kamunduhan. Sana isang araw maging okay ang lahat. Mahirap man, ngunit umaasa pa din ako sa isang masayang ending.

Sa inyong lahat na readers, salamat sa patuloy na pagbabasa ng blog ko, sana kahit papano ay may mga natutunan kayo at sana nagenjoy din kayo sa pagbabasa. Medyo malapit ko ng matapos yung istorya ngayong taon na ito. Abangan niyo po kung ano ang mga nangyari kung bakit humantong ang lahat sa ganito. Itutuloy ko na po uli sa susunod na mga chapters ang kwento ko.

Maraming salamat po at Merry Christmas sa inyong lahat.

Cedie..

XXXV. Isang Maling Desisyon
September 2011

Sa pagdaan ng mga araw ay naging ayos naman ang takbo ng relationship namen ni Van. Nang dahil sa usapan na threesome ay nabalik ako sa isang site sa internet para maghanap ng potential na isasama namen ni Van sa susunod nameng pagsasama. Eksakto naman na sa dummy account ko sa fb ay nagmessage ang isa sa mga dati kong nameet at tinanong ko siya kung gusto niya bang sumama sa amin ng kaibigan ko, hindi ko sinabi na may relasyon kame ni Van. Ikinuwento ko kay Van ang tungkol dito at binigay ko naman ang pangalan nung nameet ko dati. Inadd niya iyon sa Fb niya at binigay ko din naman ang number niya para makausap niya at walang mangyaring ilangan kahit papaano. Kinabukasan ay napansin ko na parang hindi masyadong nagtetext sa akin si Van pero nagtext siya na wala na pala syang lod kaya hindi siya nakakapagtext. Pagkauwe ko sa aming bahay ay naisipan kong buksan ang fb account niya. Pagkabukas ko ay nakita ko sa mga recent messages niya na nakausap niya si JM, yung nameet ko dati. Binasa ko ang usapan nila at nakita kong gusto ni JM si Van dahil sinasabi nitong trip siya nito. Si Van naman ay parang walang reaksiyon ngunit hindi man lang niya sinabi na boyfriend niya ko. Parang nasaktan ako sa mga nabasa ko pa na usapan nila kaya nag logout na ko sa facebook niya at nagpasya akong kausapin si Van sa biyernes pag nagkita kame. Bago pa man kami magkita ay nagkausap kame sa facebook at sinabi ko na din ang tungkol sa iba ko pang nameet na posible nameng makasama,at naikwento ko si Aaron. Ibinigay ko ang fb account ni Aaron kay Van at parang naging interesado si Van kay Aaron. Binigay ko din ang number ni Aaron sa kay Van para matext niya kung sakaling pumayag si Aaron kapag niyaya ko siya na sumama sa amin. Sa darating na biyernes ay balak na sana naming magsama at simulan ang napagplanuhang threesome pero wala kameng nayaya kaya kami pa ding dalawa ang natuloy na magkita at magsama ng gabing iyon. Nung gabing iyon ay tila may nagiba sa kanya. Bigla kong binuksan ang isyu kay JM at sinabi ko na kuing pwede ba ay burahin na niya si JM at iblock niya sa fb niya dahil sa ayoko nang mainvolve ang sinuman sa amin kay JM. Pinagtanggol pa niya si JM hanggang sa nagkaron pa kami ng kaunting pagtatalo ngunit nang naglaon naman ay napagisip isip niya na tama naman ang point ko kaya pumayag na din siya sa gusto ko. Sa pagtatalo nameng iyon ay pinapili ko pa siya kung si JM ba o ako ang gusto niyang manatili, mabuti na lamang at ako ang pinili niya. Pagkatapos ng aming pagtatalo ay sinabi naman niya na si Aaron na lang ang isama namen at nagtatanong pa siya ng mga bagay bagay tungkol kay Aaron. Ikinuwento ko ang buong istorya kung pano kame nagkakilala ni Aaron ngunit hindi ko na sinabi ang mga nangyari sa amin. Napansin ko na interesado talaga si Van dito kaya parang nakaramdam ako ng selos sa mga actions ni Van. May halong pagaalala sa sarili ko habang kasama ko siya nung gabing iyon, tama ba na pumayag ako sa ideyang iyon o baka ito kaya ang maging dahilan para masira ang relasyon namen ni Van. Habang natutulog si Van katabi ko ay pinagmamasdan ko lamang siya, hindi niya alam na sa bawat gabing magkasama kame ay hindi ako natutulog para lamang bantayan siyang mabuti at pagmasdan at sa tuwing magigising siya ay magpapanggap akong tulog para hindi niya malaman ang pagbabantay na ginagawa ko. Mahal na mahal ko siya at ayokong may mangyaring masama sa kanya. At dahil sa kaunting panahon lamang na nagkakasama kami dahil sa limited na oras na pwede lang kaming magkasama ay sinusulit ko ang lahat ng ito. Napaluha ako ng kaunti habang pinagmamasdan ko siya sa pagiisip na paano na kaya ang mangyayari sa akin kapag nawala si Van sa buhay ko? Biglang pumasok sa isipan ko ang mga sinabi sa akin ng aking bestfriend na si Kiko.

"Hinding hindi kita iiwan kahit anong mangyari, andito lang ako parati sa tabi mo bunso." Napaluha na naman ako dahil malapit na naman ang buwan ng October, ang buwan kung kailan naganap ang insidente na nagdulot sa akin ng isang matinding kalungkutan. Napaisip ako, paano kaya kung gawin din ni Van sa akin ang ginawa ni Kiko? Ang iwan na lang ako ng walang paalam? Nagsimula na naman bumalik sa akin ang mga masasamang alaala na dulot ng mga karanasan ko ilang taon na ang nakakaraan. Mula nang makilala ko si Van ay bumalik ang dati kong sigla, ang ngiti sa aking labi at ang pakiramdam ng may minamahal at inaalagaan. Masaya ako na ibinigay ng Diyos si Van sa aking buhay ngunit natatakot ako kung sakaling mawala din siya sa piling ko. Mas lalo tuloy namumugto ang eyebags ko sa pag iyak at sa pagkapuyat. Naging emotional na naman ako, ang dating nagpapakaastig na nakikipagmeet kung kani-kanino at nagpapaka cool na si Cedie ay naging mahina na naman at iyakin ngayon. Ngunit alam ko na kapag kasama ko si Van ay nagiging malakas ako at kayang kaya kong harapin ang anumang pagsubok hanggat alam kong nasa tabi ko siya. Siya ang pinagkukuhanan ko ng lakas para harapin ang mga dumadating na araw. Habang pinagmamasdan ko si Van ay hinawakan ko ang kanyang noo gamit ang aking kanang kamay. Mula sa noo, papunta sa kanyang mga mata, sa ilong hanggang dumako sa kanyang labi. Ang mga mata niyang nagsisilbing araw na nagpapatunaw sa akin kapag ako'y kanyang tinitigan. Ang kanyang labi na nagbibigay saya sa tuwing babakas dito ang mga matatamis na ngiti. Alam ko namang nararamdaman niya kung gaano ko siya kamahal ng buong puso ngunit alam ko din na bata pa si Van, marami pa siyang gustong gawin sa buhay at ayokong maging hadlang kung sakaling gusto niyang harapin ito ng wala ako. Pero umaasa ako na wag muna sanang dumating agad ang araw na iyon dahil hindi ko alam kung kakayanin ko na mawala siya sa buhay ko. Gumalaw na si Van sa kanyang pagkakahiga at humiga na din ako para magpanggap na nakatulog at gigising pa lang.

V: Kuya, anong oras na?
Kinuha ko ang cellphone ko at tinignan ko ang oras.
C: 6:30 na bunso. Goodmorning.
Akmang hahalikan ko sana siya ngunit umiwas siya.
V: Wag kuya, bad breath ako di pa tayo nakakapagtoothbrush.
C: Wala kong pakialam bunso.
Hinalikan ko si Van sa kanyang labi at wala na siyang nagawa kundi gumanti ng halik sa akin. Nagdikit ang mga katawan namen ni Van at naramdaman ko na may nagising maliban sa kanya at maski siya ay napansin kong ibinubunggo ang alaga niya sa aking gising na alaga.
C: Mukhang hindi lang tayo nung nagising bunso. (Sabay tawa sa kanya)
V: Ikaw kasi eh, tanggalin mo na yang damit ko.

Sinimulan ko ng tanggalin ang damit at iba pang suot ni Van at ganun din ang ginawa ko sa mga suot ko. Pagkatanggal ko ng aking mga damit ay muli kaming naghalikan at nagdikit na ang aming mga katawan, ramdam namen ang init ng isa't isa at unti-unting bumaba ang kamay ni Van sa aking alaga at nilaro ito. Ginaya ko ang bawat kilos niya at napaungol kaming pareho sa aming ginagawa. Ilang minuto pa ang lumipas at pumatong na siya sa akin dahil nararamdaman na naming pareho na malapit na kaming labasan. Sa kagaguhan ni Van ay binigyan niya ako ng kanyang laway at nagulat naman ako at di sinasadyang nalunok ito. Napaungol kame at sabay kaming nilabasan. Tumalsik sa aking tyan ang aking katas at ang kanya naman ay tumalsik ang iba sa aking dibdib. Pagkatapos nito ay dinagukan ko siya at sinabing. "Bakit mo ko binigyan ng laway? Adik ka bunso." Tumawa lang siya at hinalikan muli ako sa aking mga labi. Makalipas ang ilang minuto habang nakahiga kame at magkahawak lang ng kamay ay nagyaya na akong maligo kami at pumayag naman siya. Sa tuwing naliligo kame ay para siyang bata na pinaliliguan ko at sinasabon pa ang katawan niya. Siya din naman ay ginagawa din sa akin yun. Isa yun sa mga bagay na nakakatuwa sa amin, para kaming magkapatid na inaalagaan ang isa't isa. Pagkatapos naming maligo ay nagbihis na din kami para umuwi na dahil sabado na uli yun ng umaga, ang araw na ayaw kong dumating dahil iyon palagi ang oras na kami ay naghihiwalay para umuwi na sa kaniya-kaniyang bahay. Kumain muli kami ng almusal sa isang fastfood bago kami tuluyang umuwi. Sa tuwing nagkakasama kame ay lagi akong kumukuha ng litrato namen kahit papano bilang remembrance o para lang may tignan ako sa mga araw na hindi kami nagkikita. Ganun ko kamahal si Van. Dahil sa ito ang pinakauna kong naging relationship ay ibinuhos ko ang lahat ng aking pagmamahal sa kanya ng walang alinlangan dahil ito para sa akin ang ibig sabihin ng pagmamahal. Pagkatapos naming kumain ng almusal ay naghiwalay na ng daan pauwi. Tinext ko uli siya na magingat sa biyahe at magtext agad pagdating niya sa bahay para malaman ko kung ligtas siyang nakauwi. Nagreply naman siya agad na itetext niya ako agad at nagpasalamat uli siya sa akin sa pagsagot ng lahat pati ng pagkain namen. Wala naman iyon sa akin at sinabi ko na kaya ko ginagawa yun ay dahil mahal ko siya. Pagkatapos ng sandaling pagtetext namen ay umuwe na din ako sa aming bahay. Napaisip ako na sa higit dalawang buwan pala nameng pagkikita ay hindi pa ako nakakapunta sa bahay nila samantalang siya ay ilang beses nang nakapunta sa bahay namen. Naisip ko na sa susunod naming pagkikita ay sasabihin ko na isama naman niya ko sa kanilang bahay. Pagdating ko sa bahay namen ay nagpahinga nang muli ako at natulog.

Pagkagising ko kinatanghalian ay nagsurf namang muli ako sa internet. This time ay bumalik ako sa dating site na member ako dati. Pagkabukas ko ng account ko dun ay madaming nagmessage sa akin. Isa sa nakakuha ng pansin ko ay isang estudyante, graduating na din siya at CoE ang course. Halos puro personal info ang message niya sa akin at isinama niya din ang cellphone number niya sa message kaya kinuha ko ito at sinimulang itext. Nakilala ko na siya pala si Erick, 21 years old, nakameusap ko pa siya sa site at niyaya ko agad siya sa plano namen ni Van pero tulad ng napagusapan namen ni Van ay hindi namen sasabihin na may relasyon kame para walang mailang kung matutuloy man ito. Pumayag naman si Erick sa kasunduan at napagusapan namen na sa susunod na weekend ay magkikita na nga kaming tatlo. Ibinalita ko iyon kay Van at tinanong niya kung saan ko daw nakilala, kung okay kaya si Erick at kung mapapagkatiwalaan ba. Ikinuwento ko naman lahat at pumayag din siya na si Erick na nga ang isasama namen sa susunod na weekend. Kinakabahan pa din ako sa mga maaaring mangyari sa darating na biyernes na iyon. Bago pa man dumating ang biyernes na iyon ay nakakatext ko si Erick at sinasabi niya kung anong oras siya pwede sa biyernes. Sa tingin ko naman ay maleleyt ako ng dating kaya sinabi ko sa kanya na maaaring si Van na muna ang mauna na makipagkita sa kanya at antayin na lamang nila ako. Pumayag naman siya at napapansin kong parang excited siya na makita kaming dalawa.

Dumating ang araw ng biyernes, ang plano na matagal naming napagusapan ni Van ay mangyayari na. May halong kaba ang pakiramdam ko sa kung anong mangyayari. Tila ba hindi ako mapakali nung araw na iyon. Malapit nang matapos ang training namen at nagtext na si Van na anong oras daw ba kame magkikita. Nagtext na din naman si Erick na tapos na ang klase nila at pwede na daw siya ng oras na iyon. Dahil nga sa hindi pa ko matatapos ay sinabi ko kay Erick na si Van na muna ang imeet niya at tinext kong muli si Van.

C: Mahal ko, kaw na muna magtext kay Erick.
V: Nasan na daw ba siya?
C: Pwede kayo magkita sa may shaw blvd. station.
V: Sige kuya, pano?
C: Bigay ko yung number niya sayo.
V: Ok lang ba na itext ko siya? Baka magalit ka?
C: Sige okay lang bunso, basta text mo ko agad pag nagkita na kayo.
V: Okay kuya, antayin ka na lang namen sa cubao ha.
C: Sige bunso, I love you.
V: Mwa.

Sinend ko na kay Van ang number ni Erick at sinabi nitong itetext na lang daw niya si Erick. Tinext ko na din si Erick at sinabi ko na yung tropa kong si Van na lang muna ang makikipagkita sa kanya at susunod na lang ako pagkatapos ng training ko. Makalipas ng isang oras ay tinext ako ni Van na nagkita na daw sila at sinabi niya na halata daw kumilos si Erick, ngunit kasama na niya ito sa Cubao at inaantay ako. Nagulat ako dahil hindi ko alam kung nagsasabi ba ng totoo si Van o pinagtitripan niya lang ako. Hindi ko na tinext muna si Erick nun at si Van lang ang tinetext ko at tinatanong ko kung nasaan na ba sila. Sinabi ni Van na inaantay na daw nila ko sa may Jollibee sa farmers. Pagdating ko ng Cubao ay dali-dali akong naglakad papunta dun para hanapin sila. Pagkarating ko dun ay nakita ko si van na kausap si Erick. Pagkakita ko kay Erick ay napansin kong ayos lang naman siya at pinagtripan lang pala ko ni Van. Nakita ako ni Van at pasimple siyang ngumiti sa akin. Kinamusta ko din si Erick at sinabi ko na sa bus na kame magusap usap. Nakaramdam ako ng konting selos dahil sa nakita ko kanina. Pagkasakay namen ng bus ay umupo kame sa pinakalikod ng bus, ako sa may bintana, si Van sa gitna naming dalawa ni Erick. Tinext ko si Erick at tinanong ko kung trip niya ba si Van. Sumagot naman siya ng ayos lang. Kinakausap ko ng mahina si Van at sinasabi ko kung gusto ba niya si Erick. Ginagamit namen ang cellphone ko para magusap. Nagtetext ako dun at sumasagot naman siya. Sinabi niya na ayos daw sa kanya si Erick dahil mabait naman siya. Sinabi ko na nagseselos ako ngunit sumagot naman siya na wag daw akong magselos dahil trip lang daw iyon at ako naman ang boyfriend niya at mahal niya ko. Kahit papaano ay napanatag ang kalooban ko at inantay na lang namen na makarating kame ng monumento. Pagdating namen sa monumento ay bumili kame ng pagkain sa siyang sinagot ni Erick ang gastos dahil ako naman ang sasagot sa room na irerent namen. Nagkaroon pa kami ng problema sa pagpasok sa motel dahil tatlo kaming lalake pero nilaksan ko na lang ang loob ko at pumasok kaming tatlo ng sabay. Nagkaroon pa ng problema dahil hindi tumatanggap ng tatlong lalake ang motel na pinasukan namen kaya dalawang room ang sinagot ko, naging doble ang bayad sa inaasahan kong budget. Pagkaakyat namen ay sa isang kwarto lang muna kame pumasok at sinabi nila na ang laki ng gastos ko. Sabi ko ay okey lang naman at pinatay ko ang ilaw at hinila si Van sa kama at naghalikan kami. Miss na miss ko si Van nun at gusto ko na bago masimulan ang "laro" na gagawin namen ay ako muna ang unang humalik sa kanya at ako din ang unang halikan niya. Pagkatapos nun ay hinanap ko si Erick at hinalikan ko din siya dahil ayoko naman na mahalata niya ang relasyon namen ni Van. Binuksan ni Van ang ilaw at nakita niya ang ginagawa namen ni Erick kaya itinigil ko. Sinabi ko naman kay Van na sila namang dalawa at ginawa nga nila. Nung makita ko sila ay parang nasaktan ako sa mga nangyayari. Ang makita mo ang taong mahal na mahal mo na may kahalikang ibang lalake, kahit na sabihin mong trip lang iyon ay medyo mabigat sa pakiramdam. Pero tulad ng sinabi ni Van sa akin kanina ay trip lamang iyon at ako ang mahal niya kaya iyon ang itinatak ko sa isip ko. Pagkatapos nila ay nagtanggal na kame ng aming mga damit at nagpunta si Erick sa banyo para maligo. Sinamantala namen ni Van ang oras para solohin ang isa't isa. Pumatong siya sa akin at nagsimula uli kaming maghalikan at habang ginagawa namen to ay nagbukas na pala ang CR ng banyo at nakita ang aming ginagawa. Bigla tuloy siyang nagtanong,

E: Magsyota kayo nu?
Nagkatinginan kame ni Van at tumawa lang.
C: Hindi ah, pano mo naman nasabi yan pre?
E: Kasi pansin ko, ibang iba yung paghahalikan niyo, parang may halong pagmamahal.
C: Kung ano ano iniisip mo, tara kumain na nga lang muna tayo.
V: Ou nga, bihis muna tayo tapos kain.

Nagulat ako sa sinabi ni Erick, mapapansin ba yun sa dalawang tao kung mahal nila ang isa't isa? Kumain na muna kami ng mga binili naming pagkain. Pagkatapos ay maliligo sana ako sa banyo ngunit nakita naming barado ang lababo nito kaya sinabi ko na lumipat na kami sa isa pang kwarto na binayaran namen. Pumayag naman sila at ganun na nga ang aming ginawa. Pagkalipat sa isang kwarto ay niyaya ko si Van na maligo na din kasabay ko bago pa man umpisahan ang lahat lahat. Habang naliligo kami ay kung anu anu na ang ginawa namen ni Van sa loob ng banyo para masolo namen ang isa't isa. Kumatok na si Eric sa banyo dahil napansin niya sigurong sobrang tagal na namin duon. Pumasok na siya sa loob ng banyo at sinimulan ang aming kalokohan. Pinaluhod ko si Eric sa harapan ko at sinabi niyang pati si Van ay lumuhod din. Unang isinubo ni Van ang alaga ko habang tinitignan iyon ni Eric. Matapos ni Van ay si Eric naman ang gumawa. Sinabi ko na tatapusin muna namen ang pagligo at pumayag naman si Eric at sinabing aantayin na lang kame sa labas ng banyo. Isinara muli namen ang kwarto at nagbubulungan kame ni Van. Sinabi ko na hindi pa din naaalis sa isip ko ang selos. Hinalikan ako ni Van para matigil ang aking pagtatanong sa kanya at nagsimula doon ang pagpaparaos naming dalawa sa loob ng banyo. Pagkatapos naming labasan ay pinaliguan ko siya para makapagpatuyo na at masamahan si Eric dahil baka makahalata na. Paglabas ng banyo ni Van ay nakahubad si Eric sa kama na nakahiga. Tumabi naman si Van sa kanya at pumatong ito. Naghahalikan silang magkapatong. Nung una ay halos magselos pa din ako pero inisip ko na libog lang talaga ito. Nagjakol pa ako habang tinitignan ang paggalaw ni Van sa ibabaw ni Eric. Nilabasan ako sa pangalawang pagkakataon. Nagpatuyo na din ako ng katawan at humiga sa tabi nila. Ako sa kanan, si Van sa gitna at si Eric sa kaliwa. Sinabi ni Van na kaya niya lang din ginagawa iyon ay dahil nahihiya siya kay Eric, dahil ayaw niyang isipin ni Eric na ginagamit namin siya. Nanood kami sandali ng TV at napapikit ako at napaidlip.

Paggising ko ay nararamdaman kong gumagalaw silang dalawa sa likod ko. Nagpanggap akong tulog ngunit alam ni Van na gising ako. Umupo siya sa dibdib ko at ipinasubo niya ang alaga niya sa akin na walang pagtanggi ko naman ginawa. Nagloloko pa sila na binabanggit palagi ang "para sa 1000" dahil yung ang binayaran ko sa mga kwarto na nirentahan namen. Sa tuwing hahalikan ako ni Eric ay hindi ako mapalagay at ibinababa ko ang ulo niya sa alaga ko. Ngunit pag si Van naman ay gustong gusto kong magtagal pa ang aming paghahalikan. Kung anu ano pa ang ginawa namen. Sinubukan din naming paligayahin si Eric ngunit hindi ko ito magawa dahil hindi pa din ako palagay, at isa pa, wala masyadong libog sa katawan si Eric dahil pagod siya ng araw na iyon. Pagkatapos ng paglalaro naming iyon ay nanood kami sandali ng TV muli at nagkukwentuhan.

Pagkalipas ng ilang minuto ay nakagawa ako ng dahilan para palipatin si Eric sa kabilang kwarto at idinahilan ko ang pagchecheck ng mga kwarto ng mga bellboy tuwing alas 5 ng umaga para magbigay ng libreng almusal. Pumayag naman siya at sinabi kong magtext text na lang at babalik din naman siya dito mamaya pag nakabigay na ng pagkain ang bellboy. Pabiro pang sinabi ni Van na "wala bang goodbye kiss?", nagulat ako dito na kahit sa biro lamang na iyon ay nasaktan na ako kahit papaano.

Pagkaalis ni Eric sa aming kwarto ay humiga kami ni Van sa kama. Tila parang tumahimik siya at nawalan ng gana. Niyayakap ko siya ngunit tumatalikod siya sa akin. Sinubukan kong yayain siya para sa isang panibagong round pero parang wala siyang gana. Nagsimula doon ang aming paguusap.

C: Bunso, may problema ba?
V: Wala kuya, pagod lang ako.
C: Pagod ka? Pero kanina ang lakas lakas mo.
V: Hindi ko alam kuya, napakaseloso mo. Mahahalata kasi tayo niyan. Nakakahiya kay Eric.
C: Ano bang problema eh sa talagang nagseselos ako. Ayoko lang na nakikipaghalikan ka ng sobrang tagal.
V: Eh di sana hindi na naten naplano to.
C: Oo nga eh, mukhang mali lahat ng ito. Aminin mo sakin Van, mahal mo pa ba ko?
V: Anu ba namang klaseng tanong yan?
C: Sagutin mo lang ng oo o hindi.

Hindi sumagot si Van. Parang nadurog ang puso ko sa kanyang pagtahimik.

C: Gusto mo na bang makipagbreak saken bunso?
V: Hindi ko alam kuya, sorry.

Sa kanyang pagsagot na ito ay tumayo ako sa kama at nagsimulang kuhanin ang damit.

V: San ka pupunta?
C: Uuwe na, eto naman ang gusto mo diba?
V: Kuya, anong oras na, delikado na pauwe.
C: Ayos lang, sana maaksidente na ko sa daan. Iiwan mo na ko diba. Wala ng kwenta to.

Hindi ko pinapahalata ang malapit ko ng pagluha at nagpapanggap ako na galit habang nagbibihis. Nang malapit ko ng isuot ang aking t-shirt ay niyakap ako ni Van na umiiyak. Akala ko ay magsosorry siya sa kanyang sinabi ngunit mas nasaktan pa ko sa kanyang mga nawika.

"Kuya, wag ka nang umalis, kahit sa HULING GABI na ito samahan mo ko please."

Hindi ko na napigilan ang sarili ko na mapaiyak ng tuluyan at hinarap ko si Van.

C: Gusto kong malinawan ka, gagawin ko to para maisip mo kung anong talaga ang para sa iyo. Alam mong doble ang sakit sa akin ng aking gagawin pero kailangan kong gawin ito para sayo. Mahal na mahal kita bunso. Andito lang ako, aantayin kita dahil mahal kita.

Lumuluha lang si Van habang pinakikinggan ang mga sinasabi ko. Tinext ko si Eric na pumunta sa kwarto namen at dalhin ang susi ng isang kwarto dahil kailangan ko ng umuwe at may emergency.

C: Wag ka ng umiyak, baka mahalata ni Eric, papunta na siya dito.

Halos hindi ko mapigilang umiyak talaga ng sobra dahil sa sakit. Halos wala ng dalawang linggo bago sumapit ang aming 3rd monthsary ni Van at ito ang nangyari. Nang dahil sa isang maling desisyon ay nagkaganito ang lahat. Hindi ko maisip sa sarili ko na nagawa ko ito. Na ako ang may kasalanan ng lahat kung bakit naging ganito ang mga nangyayari ngayon. Bago pa dumating si Eric sa kwarto ay niyakap ko ng mahigpit na mahigpit si Van at hinalikan sa labi ng may buong pagmamahal. Pinatahan ko si Van at pati ako ay pinunasan ang mga luha namen at kumatok na sa pintuan si Eric.

E: Anong nangyari?
C: May emergency lang pare, kailangan ko ng umalis, dito ka na at isosoli ko na lang yung isang susi ng kwarto. Samahan mo na lang dito si Van.
E: Okay sige, ayos lang ba ang lahat?

Tumango si Van at nagpaalam na din ako sa kanilang dalawa matapos iabot ang susi sa akin ni Eric. Bago pa man magsara ang pintuan ng kwarto nila ay pinagmamasdan ko ang pinakamamahal kong tao na hindi ko alam kung magiging maayos pa ang lahat sa amin o hindi. Habang pababa ako ng elevator ay iniisip ko kung ano kaya ang mangyayari sa kanilang dalawa ngayong iniwanan ko silang dalawa sa iisang kwarto. Pagdating ko sa lobby ay isinauli ko ang susi sa receptionist at tuluyan ng lumabas ng hotel. Bago ko makasakay ng bus papauwi ay parang nakatulala akong maglakad. Nang malapit na akong sumakay ay tinext ko si Eric, "Pare, oo boyfriend ako ni Van, sorry kung niloko ka namen, pero sana bantayan mo muna siya ngayon, umuwi ako dahil kailangan ko syang bigyan ng panahon para makapgisip, mahal na mahal ko si Van tol, hindi ko alam ang gagawin ko pag nawala siya. Wag mo siyang iiwan ngayong gabi, salamat."

Pagkasakay ko ng bus at tinext ko din si Van.

"Bunso, mahal na mahal kita kaya ko ginagawa to. Ayoko ng mahirapan ka kaya binibigyan na kita ng panahon para makapagisip. Sana sa isang linggong hindi tayo magkikita ay maging malinaw sayo ang lahat lahat. Aantayin kita. I love you so much bunso."

Pagkasaend ko ng text kay Van ay hindi ko na napigilan na umiyak sa loob ng bus habang iniisip ko ang mga susunod na maaari pang mangyari.

Itutuloy..
*********************************************************************************
Author's Note

Sorry antagal po ng update.. Kailan kaya ako magiging masaya at OK? Maging ako hindi ko na din kilala ang sarili ko. Kung anu-ano na ang kalokohan na nagagawa ko ngayong buwan na ito.. Isa na yata itong chapter na ito sa pinakamahirap na ikwento. Andami kong hesitations kung kaya ko pa bang ituloy ang pagkukwento dahil hindi ko na alam ang gagawin ko sa tuwing inaalala ko ang mga pangyayari. Ngunit may mga readers na nagsabe na nabibigyan ko daw sila ng aral sa pagkukwento ko kaya sa abot ng aking makakaya ay tatapusin ko ang kwento kong ito.

Malapit na pala ang new year, andaming nakakapansin na hindi na ko gaanong tumatawa o masigla tulad ng dati. Kahit sa trabaho ay tinatamad na akong gumalaw, parati na din akong nagpapalipas ng gutom. Hindi ko naman isinisisi sa kung kanino man kung bakit ako nagkakaganito. Pero paminsan minsan ay hinihiling ko na pagtulog ko ay sana hindi na lang ako magising. Na sa isang iglap lang mawawala na ang lahat ng sakit. Oo alam ko na mas mabuti na maging "better person", pero sa lahat ng napagdaanan ko, gusto ko lang pong tanungin, masisisi niyo ba ako kung bakit ako nagkakaganito?

Muli, salamat pa din po sa inyong patuloy na pagsuporta at pagsubaybay sa kwento ko. Alam kong hindi ito karaniwan na mababasa niyo sa PMS na puro sex lang. Pero ninais ko talagang ibahagi sa inyo dahil kahit papaano ay alam kong kapupulutan ng aral ang mga sinulat ko. Thanks po ule and keep following..

-Cedie-
***********************************************************************************