Vermont Boss

By: L.O.G.

“Boss?”

I wanted to be sure, of course. I might be talking to the wrong person. But when he turns around at the mention of his what-I-know name, looked straight at me and smiled some seconds later, I knew he’d recognize me. I was wearing the same smile he’d seen in my picture for months.

“Hi,” I continued.

But instead of returning the greeting, he leaned towards me and hugged me tight, almost lifting me off my feet. I did not know he’d be this tall.

“Onyx, it’s you,” he said. I can sense he’s smiling.

I hugged him back. I can almost calculate the largeness of his torso, I tapped his hard back.

“Yes, it’s me,” I replied moments later. It’s not even my name.

I was actually waiting for him to release the hug because it’s becoming really awkward.

“Welcome to the Philippines!” I said, still in his hug, trying to remind him he’s on another country now.

“Yeah,” he replied, pulling me even tighter to him.

I hardly laughed at his actions, it’s making a scene here in the airport.

“And people are looking at us,” I firmly said, telling him it really is awkward.

“Oh!” he exclaimed. Then he released the hug and stepped back holding my shoulders. He looked around and smiled shyly.

“I’m sorry,” he said in his accent, “I was… you know how I really wanted to see you.”

“Yeah, and now you’re here,” I said as I picked up one of his bags, “so let’s get you somewhere else first,” I headed out, “come on!”

Then he picked up his other luggage and followed me out of the hall to the taxi loading area where I had reserved one for his arrival. The driver recognized me and motioned to get the bags I was carrying to the tank. I turned to Boss to help him with the luggage.

“I want to kiss you now,” he said looking straight at me, giving me the stroller.

I tried to look back but he was staring hard and I could not stand it, so I turned to the taxi.

“We just met,” I said.

“True enough,” he laughed.

Second Time Around (Part 1)

By: Confused Teacher

Matataas na puno ng mangga, mahihinang huni ng ibat-ibang kulisap.  Mga ibon na masayang nagpapalipat-lipat sa mga sanga,  maging ang putol na malaking puno na aking kinauupuan, at ang malawak na dagat na matatanaw mo sa kabila ng daan.  Lahat ng iyon ay pamilyar na pamilyar sa akin. Ito ang tanawing  kinalakihan at kinasanayan kong makita sa aking kabataan. Dito ko ginugol ang aking kamusmusan. At ngayon ang mga ito rin ang mga bagay na gusto kong kalimutan at alisin sa aking isipan.

“Si Xander ba iyon?”

“Oo si Xander yata, yung apo ni Tatay Narding!”

Iyon ang boses na nagpatigil sa pag-iimagine ko sa mga bagay-bagay sa lugar na iyon. Kaya napalingon ako sa pinagmumulan ng mga tinig na iyon.  Dalawang babae ang ngiting-ngiti na nakatingin sa akin.  Bagamat nagtataka ako dahil sa pwesto ko na isang side ng pa “Y” na daan, ang side na kinalalagyan ko ay papunta sa bahay nina Lolo na papunta sa bukid. Tatlong bahay lamang ang nasa dulo nito, Iyong kina Lolo at dalawang kubo na tinitirhan ng mga magbubukid na nakiusap kay Lolo na magtatayo doon dahil wala silang matirihan mga dayo kasi sila galing Visayas. Makitid lamang ang daan na iyon dahil halos kami lamang ang madalas na dumadaan at kung anihan o taniman lamang may mga dumadaan sa lugar na iyon na ibang tao para magtrabaho sa bukid,  Samantalang ang kabilang side naman na mas malapad ang daan ay papunta sa ilang kabahayan. Ang pinakapuno naman ng “Y” ay pababa at sementado at nagdudugtong sa main road papunta sa bayan. May waiting shed doon kasi iyon din ang jeep at bus stop, kanto ang tawag namin sa lugar na iyon. Nagtataka man ako dahil hindi ko kilala ang dalawang babae na ito  at bakit galing sila sa daan papunta sa bahay namin ngumiti lamang ako pagkakita sa kanila.Ganon kasi sa probinsiya, parang lahat ng tao mgkakamgag-anak.

Best of Both Worlds (Part 1)

By:J

Hay ang hirap talaga ng byahe tuwing gantong araw. Kainis talaga pag monday badtrip.

"Goodluck kung may masakyan ka pa." Sabi ni Kuya Uno sakin.
"Goodluck satin. Sabay ako sayo kuya" sabi ko naman. Ako nga pala si Lucio, 19 years old 3rd year college sa isang sikat na unibersidad sa Maynila. At eto lagi ang set up ko tuwing monday. Hay leche.
"Wow naman. Bahala ka dyan". (Kuya uno)
*binuksan ang phone
"Oh ma, napatawag kayo. Ma si Kuya pala..." sabay takip sakin ng kamay ni kuya sa bibig ko.
"Oo na isasabay na kita" pagigil nyang bulong sakin
"Gotcha *sabay pakita na walang tumatawag* tara na kuya"
" Hayop ka talaga"

At ayun nakaalis na kami pero as usual, dumating ako ng late. Pero oks lang. Wala pa naman din yung prof. Well actually wala kaming klase nung oras na yon. Letche madali madali pa ko.
---
Pag uwi ko sa bahay nadatnan ko si Kuya sa may sala.

"Andito na ko" sabay diretso sa dining area
"Edi wow"
"Walang pagkain?! Kuya ano ba naman yan. Magpaka-kuya nga sakin. Gutom na gutom na tong bunso mong uuwi dito sa bahay tapos walang pagkain? Kuya naman."
"Bangasan ko kaya bungo mo? Nasa ref hayop ka."
"Edi wow. Bahahahah. Ganti lang. Happy lang po loloy"
"Aba naman Lucio. Sana mahipan ka ng masamang hangin magaya ka talaga kay Tinay."
"Edi tatawigin na kitang Loloy pag nagkataon"
"Haaay. Nako. Di kita bibgyan ng baon mo bukas. Ay? Di pala. Di ko na lang kaya ibigay pang dorm mo? He-he-he"
Sabay lapit kay kuya.

Parausan ni Itay (Part 1)

By: Buboy

Si Buboy ang nagiisang anak ng byudong si Ramon. Magsisyam na taon sa susunod na buwan. Cute na bata si Buboy, maputi, makinis, mapupula ang labi at mapungay ang mga mata. Si Ramon ay isang iresponsableng ama, basagulero, lasenggero, babaero, at manyak. Dalawa na lamang silang mag-ama. Si Buboy ang laging utusan, tahimik lamang si Buboy at sunod na lamang ng sunod sa kung anong sabihin ng kanyang tatay. Kapag hindi ito sumunod bugbog ang abot nito.

Isang gabi umuwi si Ramon na lasing na lasing, pag pasok nya ng pintuan ay nakita nya ang anak na tulog sa sofa na nakabrief at sando lamang. Nilapitan nya ito at pinagmasdan. "Ang kinis.. Parang babae.. Sariwa, bata." Ang bulong nito sa sarili. Hinimas nya ang binti ni Buboy. Hinimas nya mula singit pababa. Inamoy amoy nya ang leeg ng anak. "Ang bango ah..." Bulong nya. Nagising si Buboy at nagulat. "Tay, andyan na po pala kayo. Ano pong ginagawa nyo?"
"Humiga ka lang dyan at wag kang kikilos hanggat hindi ko sinasabi. Nalilibugan ako. Gusto ko magparaos." Ang sagot na pabulong ni Ramon sa anak. Ang siyam na taong bata ay nabalot ng kaba at takot. Hindi sya makakilos. Panay ang himas ng kanyang tatay sa musmos nyang katawan. Hinimod ang leeg papunta sa tainga pagkatapos ay pinuntirya ang mamula mula at birhen nitong mga labi. Siniil nya ng halik. Inilabas nya ang dila nya at binugbog sa marahas na halik si Buboy. Naiiyak na ang bata. Alam nyang may mali sa ginagawa ng kanyang ama. Ngunit hindi sya makakilos sa pangambang bugbuhin sya nito.

Bumitaw ng halik si Ramon at sinampal si Buboy. Napaiyak ng todo si Buboy. "Itay ano pong ginagawa nyo sakin? Tama napo!" Pagmamakaawa ng bata. "Tumayo ka dyan at hawakan mo burat ko." Utos ni Ramon habang tinatanggal ang sinturon at pantalon nito. Inilabas nya ang naglalaway at tigas na tigas nyang burat at itinapat sa muka ng anak. "Tay, ayoko po!" Akmang tatakbo ito palayo ngunit nahablot ni Ramon ang buhok nito. Sinabunutan at pinaluhod sa harap nya. "Nga nga! Ngumanga ka ng malaki at isubo mo!" Pilit pinabuksan ni Ramon ang bunganga ng bata at sabay ipinasubo ang maghuhumindig nyang tarugo.

Nagbago ang Lahat (Part 4)

By: Eric

Naglalakad na ako pauwe saamin ng biglang may sumigaw ng pangalan ko. Paglingon ko, nakita ko yung mga kababata ko nagssession na agad. Alas Singko palang ay nagiinom na sila. Nandon halos lahat ng mga kababata ko at si Jerome pero may kasama siyang babae. Nilapitan ko sila para batiin. “huy! Ang aga naman ata ng session nyong yan.”. “Para maaga din matapos. Hahaha! Shot ka muna.” Sabi ng isa sa mga kababata ko. “Pag ako uminom niya, baka magulat kayo!”. Hindi kasi talaga ako umiinom. Hindi ko alam pero hindi ko talaga trip ang lasa ng alak. Pero pag magkakasama kameng magkakaibigan, namumulutan lang ako at nakikishare sa tawanan at kulitan pero hindi ako umiinom. Pakikisama ko na lang sa kanila at naiintindhan naman nila ako. Sabi nga nila, ako lang daw ang mabait sa amin kasi walang bisyo kung hindi magaral at magcomputer. Biglang tumayo si Jerome at nilapitan ako. “Pre, si Cathy nga pala. Girlfriend ko.”. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. Hindi ko alam pero may mali talaga sa kanya. Naramdaman ko lang pero syempre bilang girlfriend siya ng kaibigan ko binati ko na lang. “Hello. Ako si Eric. Nice meeting you.”. “Ako din. Nice meeting you. Ikaw pala yung Eric.”. Nagulat ako sa sinabi ni Cathy. “Bakit? Anong meron?”. “Eto kasing si Jerome malimit kang ikwento sakin. Yung mga trip nyo daw mula pagkabata hanggang sa ngayon magkakasama parin daw kayo.”. “Ahh ganun ba. Sana naman magaganda lahat ng kinukwento nitong kababata ko sayo. Oo mula pagkabata kame na talaga magkakasama dito. Sawang sawa na nga ako sa pagmumukha nyan ehh! HAHAHAHA!”. Tumawa lang din si Jerome at si Cathy sabay sabi “Oo naman magaganda naman kinukwento nya. Bakit meron bang hindi magandang nangyari sainyo?”. Biglang sumagot si Jerome. “Syempre naman marame! Parang kapatid na turing ko dito. Di maiiwasan yung asaran pikunan. At syempre laging si Eric ang talo. HAHAHAH!”. Nagtawanan na lang kaming tatlo. “Sige mga pre uwe muna ako. Balik na lang ako kapag di pa kayo tapos.”. “Sige pre!”. Umalis na ako at dumiretcho sa bahay.

    Pagdating ko sa bahay ay nadatnan ko ang aking tatay na nakaupo sa sofa at nanunuod ng balita samantalang si nanay ay naghahain na ng hapunan. “Tay, mano po.”. “Kaawan ka ng Diyos. Kamusta naman ang araw mo sa school?”. Gusto kong ikwento sa tatay ko yung nangyari sakin kanina kaso baka magalala lang siya sakin. “Okay naman po. So far so good naman po.”. “Aba’y mabuti kung ganon. Pasensya ka na talaga anak kung nahihirapan ka sa college mo ha. Talagang sakto lang ang sahod ko sa bayarin natin dito sa bahay. Mabuti na lang at naging Scholar ka.”. Ang tatay ko kasi may pagka sentimental sa mga ganyang bagay.

Tenth Floor (Part 4)

By: Terrence

Halos magdadalawang buwan na ako sa condo. Dalawang buwan na din ako sa work ko. Medyo mahirap dahil hindi normal ang schedule ko. 10:30 ng umaga ang pasok until 7:30 at required kaming mag-overtime hanggang 9 pm. Almost 12 hours araw araw. Kailangan kasi sa trabaho. Ang dami kasi ginagawa. Hindi na ako nagrereklamo dahil ok naman ang sweldo ko at may dagdag na 1.5 hours na OT araw araw. Masuwerte pang tuwing Sabado at Linggo ang restday ko.

Friday night, around 10:15 nang dumating ako sa condo. As always, nandun si Manong Ramil, isa sa mga guard na karelyebo ni Manong Nestor, na night shift ngayon.

"Good evening, Sir!" ang bati ni Manong Ramil

"Good evening din, Manong! Ikaw ulet?" tanong ko sa kanya.

"Oo Sir! Next week pa ang palit ng schedule e." sagot ni Manong. "Walang gimmick? Friday night ah."

"Wala kuya. Walang nag-aya eh. Mukhang mga walang pera ang mga kawork ko. Hehehe. Tagal pa sweldo." natatawang sabi ko.

"Sayang naman Sir. Walang pasok bukas!" tugon ni manong.

"Oo nga e. Kung di ka lang duty, ikaw na lang aayain ko. Duon tayo sa may tabi ng pool sa roof top!" biro ko kasi alam kong bawal.

"Naku Sir! Bawal dun. Mapapagalitan tayo!" Sabay kamot ng ulo. Luminga sa paligid si Manong Ramil at tumingin sa frontbdesk. At nang makitang walang masyado tao ay dumikit sa akin at bumulong...

"Pero minsan Sir kapag wala si Chief inum tayo dun nina Nestor at Aldo." bulong ni Manong Ramil.

"O akala ko ba bawal?" pabulong na tanong ko.

"Bawal kapag nandyan si Chief! Pero kapag wala sya.... Hahaha!" biglang tawa ni Manong Ramil.

The Philippine Rabbit (Part 4)

By: Nando

Pagkatapos ng pagniniig namin ni Albert ay nagbalik ako sa bahay, pumasok sa aking kuwarto at nagpahinga na hindi na nagbihis at nagsuot ng anuman. Hinayaan ko na lang na hubo’t-hubad ako para masarap matulog. Hindi ko na nakuhang mag-almusal dahil sa sobrang pagod sa ginawa naming pagtatalik. Natulog akong nakadapa sa aking kama at hindi man nagtakip ng kumot sa aking hubad na katawan.

Mag-aalas dos na ng hapon nang maalimpungatan ako dahil sa lakas ng boses at yugyog ni Nanay na gumigising sa akin. “Nando, alas dos na. Hindi ka pa nanananghalian, tapos magiimpake ka pa. Baka mahuli ka sa huling byahe ng Rabbit.” “Sige po, Nay,.babangon na po ako. Maliligo muna ako bago kumain.” Buti na lang at nakadapa pa rin ako, kaya puwet ko na lang ang nakita ni Nanay. Sabagay sanay naman na siyang makita akong hubo mula pa noong nasa elementarya pa ako. Ugali ko na kasing walang kadamit-damit kapag nasa bahay lang.

Pagkatapos kong maligo ay nagtapis lang ako ng tuwalya at kumain na ako ng mabilis para makapag-impake ng dadalhin ko pabalik ng Maynila. Wala na ang maruruming damit sa backpack ko dahil sigurado akong kinuha na ni Nanay iyon. Isinilid ko ang mga damit na gagamitin ko sa isang linggo gaya ng nakagawian ko paglumuluwas ako sa siyudad. Nagsuot na lang uli ako ng maong short at hindi na nag-boxers o brief man lang. Parang gusto kong masanay na huwag nang magsuot ng underwear dahil sa mga pangyayari kahapon.

Sunod kong isinuot ang puting sando na medyo hapit sa aking katawan na nakamarka ang mga utong sa dibdib. “Okay lang. Bagay ko naman,” sabi ko sa sarli habang nananalamin sabay ngiti at labas ng dilang parang nanunukso. Napatawa pa ako sa ginawi kong iyon. Nagpaalam na ako kay Nanay at nagbilin na sabihin kay Tatay na umalis na ako dahil wala siya at nasa kumpare daw niya. Humalik at nagmano ako kay Nanay at inabutan siya ng ilang pera bilang share ko sa bahay. Ayaw sana niyang kunin na lagi niyang ginagawa pag umuuwi ako pero pinilit ko at alam kong tatanggapin naman niya.

Torchwood Files (Part 22)

By: Torchwood Agent No. 474

WRITER’s POV:

             There are 6 agents currently working under Torchwood 4, 5 boys and a girl. We’ll focus more on the top 2 heads of the said Institute and the girl.
          Si Milo, 14 years old, ang head ng Torchwood 4. Siya ang nagsisilbing Astrophysical Chemist sa kanilang grupo. May maamong mukha, may kalakihan ang mata, mga 5 footer, payat, maputi, nag-uumapaw ang talino at kapogian. Ang 2nd leader naman ng grupo ay si Karlo, ang kanilang in-house Engineer and Mathematician. Magkaidad lang sina Karlo at Milo. Kung tutuusin, mas pogi pa itong si Karlo kumpara kay Milo ng iilang puntos, dahil sa athletic niyang puting katawan at singkit na mga mata. Same height sila ni Milo, and matalino rin ito. Medyo may kalakihan ang kanyang bibig, ngunit maliit ng konti kay Anne Curtis. Over-all, tipong pang-boy-next-door si Milo habang pang-campus heartthrob naman ang kay Karlo. Palagi silang magkasama sa school dahil classmates lang din sila, at mag-bestfriends din! Sa pagiging Torchwood agent, nauna lang si Milo ng iilang buwan.
          On the other hand, si Lora, ang nag-iisang babae sa kanila ay 15 years old. Maliit ng konti kina Milo at Karlo, morena, balingkinitan, at tipikal na Pinay ang itsura. Nakasuot ito ng itim na reading glasses dahil parati itong nagbabasa, kung hindi naman nasa harap lang ito nang kanyang computer, siya kasi ang in-house Computers Expert and Hacker ng Torchwood 4. Gaya ng ibang Torchwood agents sa buong Pilipinas, nag-uumapaw din ang kanyang talino.

FLASHBACK. FRIDAY, 10 PM, THE NIGHT BEFORE MAG-CAMP SINA MASTER AT SAMUEL, TORCHWOOD 4’s POV:

          Kakabalik lang mga mga Torchwood 4 agents sa kanilang Hub. May dala-dalang parang computer hard disk si Lora, habang ang mga boys naman ay may mga bitbit na Energy Blasters. Humiga sa sofa si Karlo habang pabalik naman si Milo sa kanyang booth.

     “Guys, salamat sa tulong n’yo ah mas napabilis ‘yung pagtalo natin sa mga alien cyborgs na kalaban natin kanina!” Sabi niya habang naka-upo sa kanyang swivel chair at naginat-inat.
     “Mga brad uwi na kayo. Kami na lang nina Milo at Lora tatapos nito. Malapit na rin naman ‘to eh, tsaka I know pagod na kayo.” Nakahiga si Karlo habang nagsasalita, nakapikit ang mga mata nito. Di nagtagal isa-isa na ring umuwi ang mga kasamahan nila hanggang sa silang tatlo na nga lang ang naiwan.

Sa Piling ng Pamilya ni Misis (Part 15)

By: Love Juice

Labas masok ang otso pulgada kong batuta sa bunganga ng malibog kong biyenan habang tuloy-tuloy lang ang bayaw ko sa pag-hambalos ng sinturon sa kanya.

Kahit napapa-igik sya sa sakit na nararamdaman, hindi sya huminto sa kasususo sa burat ko.

“Kaya pa, Dad?” tanong ni Kuya Dave.

Iniluwa ni Daddy Roger ang titi ko. “Tama na muna. Ansakit na.” natatawang sagot niya.

Tumayo ng diretso si Daddy Roger at lumapit kay Kuya. Naglapat ang mga labi nila at tila nagpakalunod sa kanilang halikan. Maingay ang kanilang halikan. Basa. Labi sa labi. Dila sa dila. Laway sa laway. Nakakapag-init ng laman.

Patuloy lang ako sa pagtaas-baba sa dose pulgadang dildo na nakapasok sa butas ko.

Kahit gusto kong sabihing ako naman ang paligayahin ni Kuya Dave ay hindi ako makasalita dahil sa ball gag na nakabara sa bibig ko.

Naghiwalay sa kanilang halikan ang mag-ama. Umakyat sa lamesa ang aking bayaw. Nangingintab sa pawis ang batak niyang katawan. Tirik na tirik ang matabang burat nito na ngayon ay nakatutok eksakto sa mukha ko.

Inabot nito ang clasp ng ballgag sa aking batok saka kinalas ito. Parang naginhawahan ang panga ko dahil sa pagkakaalis ng bara nito.

Pero hindi ko pa lubusang napapahinga ang panga ko, bigla namang isinalpak ni Kuya Dave ang matabang batuta niya. Sagad agad sa lalamunan kaya naduwal ako. Pero hindi iyon naging dahilan para itigil ni bayaw ang pagbabarena sa bibig ko. Lalo pa itong naggigil sa pagkantot sa bibig ko. Hinwakan nya ako sa ulo at marahas na bumarurot.

Kotse-Kotsehan

By: Nathanp

Authors Note: Ngaun lang ako nakapagbasa dito sa KM. First time ko ring magsulat ng kwento, kaya pasensya kung wala masyadong quality itong kwento ko. Ibinase ko ang kwento na ito noong bata pa lamang ako, at hinaluan ko lang ng konting di-makatotohanang istorya.
Bata pa ako nuon, mga 8 years old ako noong pinapayagan na ako ng aking mga magulang na makipaglaro sa mga kapitbahay. May kaya naman ang aking pamilya kaya inihahabilin ako sa aming yaya tuwing pupunta na sila sa opisina. Medyo strikto ang parents ko kaya sa tuwing maglalakwatsa ako at makikipaglaro, ay dapat kasama si yaya. Pero syempre sabi ni dad, malaki na raw ako at hindi ko na kailangan ng yaya.
Hindi naman tinanggal si yaya, at dun pa rin sya nagtatrabaho sa bahay.
Pumunta ako sa bahay ng kalaro ko na si Kuya Ryan, at hindi na ako sinamahan ng aming yaya. Nakikain lang ako sa kanila at nakipaglaro. Medyo may kahirapan sila sa buhay, at ayaw ng parents kong pumupunta sa kanila at nakikikain, dahil nga mahirap lang sila at dagdag pa raw akong palamunin doon. Kung minsan ang ulam lang nila ay asin, kung minsan naman, kapag pinalad, tuyo o daing. Pero kasi, welcome na welcome ako sa kanila kahit ganun ang sitwasyon nila.
Si Kuya Ryan ay maputi, pero di masyadong kagwapuhan, sakto lang. Itinuturing nya akong parang kapatid, kung minsan medyo bully. Mga 9 years old na sya at ako naman ay 4 years old nuong nagkakilala kami. Hardenero kasi ang tatay ni Kuya Ryan doon sa town namin, kaya kung minsan na pag walang time sila dad at ma na mag-ayos ng mga halaman, hinahayr nila ang tatay ni Kuya Ryan. At duon ko nakilala si Kuya Ryan dahil sumasama sya sa kanyang tatay na mag-ayos, mag-design, mag-alaga ng mga halaman. Kung minsan sya ang taga-dilig o taga-tapon ng mga pinag-trim-an ng mga halaman.
Isang araw, andito ulit ang mag-ama sa bahay para mag-ayos ng halaman. Mga alas tres ng hapon na sila natapos mag-trim at, si Kuya Ryan naman ang magtatapon ng mga napag-trim-an ng mga halaman. Nalaman ko na lang kung anong nangyari nung pumasok sya sa bahay kasama ang yaya na medyo nag-aalala. Natinik pala sya ng rose nung nagtapon sya ng napag-trim-an na halaman. Ginamot ni yaya si Kuya Ryan, at ako naman ay nakaupo lamang na parang otsosero. Binigyan ko sya ng lollipop dahil umiiyak sya sa hapdi ng alcohol. Simula nun ay naging matalik na kaming magkaibigan at nagturingang magkapatid.

Sikolo Yolo

By: Kleiron

I do not know if you will find this story amazing, silly or disgusting. But hey, ito nga po pala ulit si Kleiron, ang author ng “Fireworks” at “Anak ni Freud” and I’m back with another weird story. Haha

As a refresher, nabanggit ko sa last story ko na nag-take ako ng BLEP and thank God, nakapasa ako. I immediately got a job sa isang international institute located din dito sa Laguna and I enjoyed it so far. Pero di about dun ang story ko. Haha

One lazy afternoon while I’m browsing my Facebook account, biglang may nag-pop na notification, isang friend request from a person I really do not know. Out of curiosity na din about that person, I accepted his friend request. And he messaged me right away:

Siya: Kuya, Psychology student ka din?

Ako: Opo. Before. Haha

Siya: Before?

Ako: Oo. Graduate na ako eh XD

Siya: I see. Nag-take po kayo ng board exam?

Ako: Oo. Bakit mo natanong?

Siya: Ahmm, may old books pa po kayo? Pwedeng mabili?

Ako: Lahat ba? O yung kasama lang sa board exam?

Siya: Psych. Assessment po sana ni Anastasi, TOP ni Feist, saka kung meron po kayog DSM 5 isama ninyo na din po.

Ako: Wow. Maduguan ah. Magkano mo bibilhin?

Siya: Kayo na po bahala 

    Siya nga pala si Ron, 2nd year Psychology student from New Era University. 5’5” in height, medyo muscular and he is considering himself as sapiosexual.

    To make the long story short, nagkita kami ni Ron sa Infinitea sa Morayta para ibigay yung mga libro na bibilhin niya. Kwentuhan, kulitan at kung ano-ano pa. I found him very interesting. Inaya din niya ako pumunta sa condo niya para mag-lunch, ipagluluto niya daw ako as a way of saying thanks daw para sa mga libro. Malapit lang naman daw ang condo niya kaya umayag na din ako.

Pumasok kami condo niya at naupo ako sa sofa. May sandaling katahimikan sa pagitan naming dalawa. Marahil ay nakikiramdam sa kilos at sasabihin ng isa. "Maligo ka na," ang sabi niya. "Ha?! Maliligo? Bakit? Akala ko ba kakain lang tayo," sabi ko. “Oo nga. Kakain tayo. Ikaw ang lunch ko” sabi niya sabay tawa. Naghubad kami ng pang-itaas na damit at naiwan ang pantalon. Nang mapansin namin na walang nagtatanggal ng pantalon ay nagkatawanan kami. Pumasok kami sa CR ng

Kinalas si Tito

By: Gab

 

Ako si gab, 27 y/o. tubong Quezon. 5’7” height at katamtaman ang katawan. Pagkapasa ko sa board exam, naghanap na ako kaagad ng trabaho. Hindi na anko nagpahinga pa since pakiramdam ko naman di naman ako masyadong nastress sa pagboboard. Although mahirap talaga. Gusto ko na din kasi kumita ng sarili kong pera.
Tamang tama naman, isang buwan pagkatapos kong makapasa sa board, natanggap na ako sa isang magandang kumpanya. Ang opisina naming ay sa taguig. Tamang tama, walking distance lang sa condo ng mga tita ko kaya naman dun na muna ako pansamantalang tumira habang naghahanap ng matutuluyang sarili ko.
Ang tito ko lamang ang tao dun dahil sya lang naman ung nagttrabaho sa maynila. Ang kanyang asawa at mga anak ay nasa laguna at dun nagsisipag aral. Yung tita ko ang kamag anak ko talaga. Umuuwi sya sa Laguna tuwing weekened kaya naman ako lang mag isa ang naiiwan sa bahay. Tamad akong umuwi sa province namin.
Bata pa ang tito ko early 30’s lang siya. Malaking tao. Sakto lang ang pangangatawan para sa isang tulad nya. Hindi naman kasi sya madalas mag gym at mahilig ding kumain. Maputing tao at may konting tyan. Sa bahay madalas naka boxer shorts lang siya pero may suot naming brief sa loob. Sa sala lang siya mahilig nakatambay at nanonood ng TV. Madalas pag nakaupo siya sa sofa, di ko maiwasang sulyapan siya. Lagi kasing nakataas ang paa nya para siguro marelax kaya naman kitang kita mo ang bakat sa harap nya. Minsan kita ko na din ang brief nya sa loob ng boxers nya mula sa siwang sa bandang hita. Nung una wala akong pagnanasa sa tito ko, pero dahil sa laging ganong sitwasyon sa bahay at sa isiping kaming dalawa lang dun, di ko maiwasang pagpantasyahan sya. Bukod sa tanawing yun, paborito ko din yung bago xa aalis ng bahay o pag dadating. Madalas kasi maaga siyang pumasok at mga alas syete na kung umuwi. Di tulad ko na mas late umaalis sa bahay at mas maagang nakakauwi dahil walking distance lang naming an gaming opisina. Gusto ko ang tanawing yun pag naka polo at slacks siya. Dun kasi talagang parang ang kisig kisig nya. Maganda ang puwet at bakat na bakat yun sa suot nyang slacks. Pati ang bukol sa harapan ay maaninag mo din. Hula ko Malaki kargada ng tito kasi ung anak nyang lalaki Malaki din kahit bata pa. sa side naman naming hindi naman kami ganun ka gifted. Sakto lang. hehe.

Ang Asawa ni Tropa

By: LN

Nakapiring ang mata
Nakagapos ang mga kamay
Nakabukaka ang mga binti at nakatali pataas

Nico: Asan ako? Sino kayo? Anong kailangan nyo sakin?!!!

Naguusap usap ang limang kalalakihan habang nagiinuman.

Mga kalalakihang malalaki ang katawan. Mga construction workers ng isang firm na pagmamay ari ng ama ni Mike.

Dan: Pre, gising na ata.
Erol: Sandali puntahan ko.

Nico: Sino kayo? Anong gagawin nyo sakin?!
Erol: Kahit magsisigaw ka dyan wala namang ibang makakarinig sa'yo. Napagutusan lang kami. Kaya kung ako sa'yo ipunin mo ang lakas mo at mapapalaban ka mamaya.
Nico: Sino ka?! Anong gingawa ko dito?!!! Pakawalan mo ko please hinahanap nako ng asawa't anak ko.

Pinasakan ni Erol ng bimpo ang bibig ni Nico upang manahimik saka bumalik sa inuman.

Jun: Pre, shot mo na.
Erol: (nagshot) Asan na ba si Boss? Paano daw ba gagawin dun sa lalake?
TonTon: Ang sabi ni boss pahirapan daw. Haha! Alam mo naman ang mga trip ni boss.
Miguel: Makinis naman. Saka straight. Malamang hindi pa yan nagagalaw. Pwede na yan. Parausan lang naman.

Isang matipunong lalake si Nico. Matangakad, mestiso, nangungusap ang mga mata, mabuting ama at asawa. Malapit na tropa ng asawa ni Nico si Mike. Si Mike, anak mayaman, nagiisang tagapagmana ng mga negosyo ng magulang. Matipuno, matangkad, may pagkasingkit, at matangos ang ilong. Matagal nang trip ni Mike si Nico. Sa tuwing lalabas silang magtotropa ay hindi maalis ang interes nya sa asawa ng kaibigan. Matagal pinagisipan ni Mike ang plano nya kay Nico. Pero dererminado syang matikman ito.

Si Mike ang humahawak ng construction firm ng kanilang pamilya. Mabuting boss si Nico kaya naman masunurin sakanya ang mga tao nya lalong lalo na ang mga construction workers. Sila ang naaasahan ni Mike sa kahit anong bagay. Lalo na sa mga kakaiba nyang trip. Hindi naman makatanggi ang mga bruskong trabahador dahil mainam naman ang ibinibigay sakanila ng binata.

Chasing Sunsets

By: Kier Andrei

Author's Note: Happy New Year to everyone! This is kind of embarrassing but I’m about to take back what I said that Indigo Chapters would be the last one I’d write for this site. I got bored last Christmas vacation and checked the comments for the last story I submitted at nanaba ang puso ko sa mga komento, so I decided that if I get some free time, I’d write some stories for this site again. And since work doesn’t start for a few more days, here’s one.

This is my thank you for all the good and bad things na pinag-aksayahan niyong ilagay sa comment section.

Nais ko ring pasalamatan ang kaibigan kong si Kevin (his real name, and he’s grinning from ear to ear behind me as I’m writing this) sa walang habas niyang pagdi-detalye ng kanyang sex-life para lamang malagyan ko man lang daw ng konting libog ang mga kwentong ito. Sa kanya din po galing ang linyang, “Bakla lang ako, hindi pokpok!” na kasama sa kwento. Please don’t hesitate to comment, makabasag pagkatao man iyan o nakakataba ng puso.

********************

“Bakit ba kasi taeng-tae kang magka-boyfriend? Neil, naman! Kung titi lang ang habol mo,” Kinuha ni Tristan ang kamay ko at ipinatong sa harapan niya.

“Ayan, magpakasasa ka!”

Iniangat ko ang tingin ko mula sa librong aking binabasa at saka tinignan ang kamay kong nakapatong sa bukol niya bago umakyat ang aking mga mata sa mukha niya.

Halatang-halata ang iritasyon sa mukha ni Tristan. Salubong na ang may kakapalan niyang kilay at gaguhit na lang ang singkit niyang mga mata. Namumula na din ang pisngi at ilong niya sa inis. Maging ang mapupula niyang labi ay isang manipis na linya na lang.

Binalingan ko si Chelsea na nakaupo sa sofa na nasa likuran ni Tristan. Pigil na pigil ang tawa nitong nakatingin sa eksena sa kanyang harapan.

Nagbago ang Lahat (Part 3)

By: Eric

Isang araw nanaman ng pag pasok sa school. So far, kahit papaano, nakakapag adjust na ako sa environment ng school. Pagdating naman sa studies ko, confident naman ako na magagawa ko naman ng maayos lahat ng assignments and projects ng mga professors. Ngayon pa na alam ko na may nakakasama na ako sa mga klase ko. Gumaan narin naman ang pakiramdam ko kay Nick. Mas lalo ko siyang nakilala noong tumambay kame sa mall kahapon. Talagang na misunderstand ko lang siya at mali lang talaga ang impression ko sa kanya noong una kameng nagkita. Hindi ko alam pero excited na ulit akong pumasok ngayon. Pagbangon ko ay dali dali akong pumunta sa banyo para maligo. Pagkatapos ay naupo muna ako saglit sa may sala namin ng mapatingin ako sa kalendaryo namin. Bwiset! Thursday pala ngayon. Hapon pa pala ang klase ko. Nagiisang subject, Chem. Nang marealize ko na nagmamadali ako sa wala, ay bigla na lang akong napaisip. Makikita ko nanaman pala si James. Ang Epic na taong nakilala ko simula nung first day ng class namin. Parang nawalan ako ng ganang pumasok tuloy mamayang hapon. Makikita ko nanaman siya tapos awkward nanaman yung situation. Sa kalagitnaan ng pagiisip ko ay biglang may pumalakpak sa harapan ko ng malakas. Sa sobrang gulat ko ay napasigaw ako at napatayo. Ang kapatid ko pala na si Marco. Si Marco ang nagiisa kong kapatid. Grade 4 palang siya at bibong bibo. Kung anong kinatahimik ko pag nasa school ako, ay siya namang kulit nitong kapatid ko. Ang biro ko nga lagi sa kanya ay pinag lihi siguro siya ng nanay namin sa kiti kiti. Siya yung tipo ng batang hindi pumipirme sa isang lugar. Gusto niya laging siyang kumikilos. Pero kahit gano kakulit yun, close kame. Yung tipong pag may nangaaway sa kanya, sakin lagi siya nagsusumbong. Ang nakakatuwa dun, instead na pupuntahan ko yung nakaaway niya para awayin din, ako yung kapatid na isspoil na lang siya. Sasabihin ko na lang sa kanya na hayaan mo na lang sila tapos ililibre ko na lang siya para tumahan. Hindi naman kasi ako bayolenteng tao na away lagi ang gusto. Hanggat kaya kong umaiwas na gulo ay umiiwas na lang ako.

    Habang tinitignan ko siya, ay tawa siya ng tawa sa reaksyon ko sa pangugulat niya saakin. “Teka lang? Bakit nandito ka sa bahay? Hindi ka pumasok no? Susumbong kita kay nanay!”. Nung pagkasabi na pagkasabi ko sa kanya nun tumawa lang ulit siya. Hindi ko alam kung nababaliw naba itong kapatid ko. “Kuya diba sabi ko sayo kagabi na may activity sa school ngayon ang mga teachers namin kaya wala kameng pasok? Halatang hindi ka nakikinig nung sinabi ko sainyo nila nanay nun.”.

Ang Makamundong Trip ni Aris sa Buhay (Part 6)

By: Aris

Ang Nakaraan

"Cant blame me or Marc, your ass is hot" habang unti-unti nyang nilabas ang kanyang mahabang ari sa aking bukana at tumabi din sa kabilang banda ko. Pagkalabas, nakadama ako ng ginhawa ngunit nawala ang sarap na hatid ng burat sa looban.

"Musta naman ang butas mo pre?"  Sabay hawak ni  Marc sa butas ko at ipinasok pa ng kaunti ang kanyang daliri

"bugbog pre , alam mo naman ang mga nangyari jan sa bahay nyo dito hehehe"

Nagtawanan na lang kami habang nakahigang mag-katabi na naka-yakap, naghahalikan at nagtatawanan habang ang daliri ni Marc ay umiikot-ikot sa loob ng aking bukana habang ang kamay ni Allen ay pumapalibot sa burat kong nagsisimula na namang manigas na parang batuta...

Naka-isang round pa kaming naulit ang tatluhang pag-papaligaya. Sa tagpong iyon , ako naman ang taya. Ang dalawang maskuladong binata ay naka-higa at hawak-hawak ang kanilang mga burat. Ang isa sa aking kanan ay ang mahaba at makinis na burat ng mala-modelong mestisong gwapitong si Allen at sa kabila naman ay mataba, malaking ulo at mahabang batuta ng mala-kargador ngunit maputing katawang chinito ni Marc.
Kapwa sila naka-tikim sa mala-rosas na mala-moreno kong makinis na butas.
Nag-aahit ako ng buhok sa puwit at naglilinis ng husto bago mapa-sabak sa mga kantutan. Gusto ko di lang sa katawan ko, kundi sa alindog, kalinisan at bango ko sila mabaliw.

Kinabitan ko sila parehas  ng condom at pinahiran ng lube ang mga nagagalit na troso nila. Kinuha pa ni Marc ang aking puwitan para muling dilaan at brochahin.
Naki-agaw na rin si Allen sa pagdila ng mga pisngi ng aking butas habang parehas kong sinasalsal ang mga batuta nila.

Axcel Sports (Part 6)

By: Axcel

I knew this would happen. I saw the pain of Axcel in his eyes. Nasasaktan  ko na siya ng sobra. Gusto kong bumaba ng stage para lapitan siya pero hindi pwede. Kumaway pa kami sa mga bisita ng fiancé ko habang nakangiti. Biglang may lumapit kay Axcel. Si Azrael. May kirot akong naramdaman nung hinawakan ni Azrael si Axcel. Hahabulin ko na sana sila dahil palabas na sila ng gate pero nagmamadali sila. Nakikita kong umiiyak na si Axcel. Tangina sorry. Yun lamang ang iniisip ko. Wala akong nagawa kung hindi pag masdan sila paalis sakay ng isang taxi. Wala akong maisip. Blangko ang laman ng utak ko habang paakyat sa room ko kahit hindi pa tapos ang party. Nagkulong ako doon. Iniisip kung ano ang nagawa ko. Dapat pala kinausap ko siya. Kala ko kase maiintindihan niya, pero hindi, kasi nasaktan ko siya ng sobra.

'FLASHBACK'
Nakaupo ako ngayon sa sofa dahil pinatawag ko ang parents ko. Kinakabahan ako. Naisipan kong ipaalam na sakanila na bisexual ako, at ang relasyon ko tungkol kay Axcel. Kailangan ko ng aminin sakanila, kasi seryoso nako kay Axcel. “Why all of a sudden?” Biglang sabi ni daddy kasama si mommy. “Yes son tell us, alam mo naman busy ang parents mo.” Kailangan ko ng gawin to dahil marami silang pinacancel na meeting para lang makausap ako. Bumilis ang tibok ng puso ko at hindi ko sila matignan sa mata. Tumayo ako at nagsalita na.

“Mom, Dad I'm bi-bisexual. And I'm in a relationship with a bo-boy now.” Bakas sa mukha nila ang pagkagulat at pagkadismaya. Napahawak si daddy sa noo niya. Napuno ang paligid ng katahimikan. “What the hell are you saying Gregory?!” Pasigaw na tanong ni daddy. “Dad, It's true I'm in love with hi---” Di niya pinatapos ang sasabihin ko at tumingin siya sakin at sumigaw. “NO! YOU'RE NOT IN LOVE WITH A MALE!!!” Naiinis nako. “Son, ano nalang sasabihin ng mga relatives natin?! Nakakahiya!” Sumbat naman ni mommy habang nakahawak ang kamay sa noo at mukhang disappointed. “Sorry dad, mom pero mahal ko po talaga siya!!!” Pasigaw ko narin na sabi sakanila. Nawalan ako ng balanse sa biglang pag tulak sakin ni dad. “You'll marry your fiancé!!! That's FINAL!” Madiin niyang sabi. Sobrang galit ni dad. Ayokong umiyak pero nakakainis. Bat ba di nila matanggap. Tangina. Tangina. Tangina. “Son, Greg, please understand. It's for the best... Marry your fiancé. And nandito siya sa graduation party mo.” Aangal pa sana ako pero tinalikuran na nila ako.  Di ko alam ang gagawin ko. Mahal ko si Axcel pero di pa kami pwede sa ngayon. Kailangan ko munang may mapatunayan sa parents ko bago nila ako matanggap.

Dumaan ang mga araw at iniwasan kong makausap muna si Axcel. Andaming gumugulo sa isip ko. At kapag naiisip ko siya o nakakausap may kirot akong nadarama. Kaya pinilit kong iwasan siya.
'END OF FLASHBACK'

Few weeks passed... di parin kami nakakapagusap. He changed his phone number. Pinupuntahan ko siya sa bahay nila pero sinasabi nila lagi na wala siya. Pero alam kong nandun siya ayaw lang niya akong kausapin. Miserable ako sa mga araw na dumaan. Hindi ako tumigil sa pagtanong tungkol sakanya. Miss na miss ko na siya. Di ako nakakatulog ng maayos, di rin ako nakakakain masyado.

Tenth Floor (Part 3)

By: Terrence

Mag-aalas sais na din ng hapon nang matapos ko ang paggegeneral cleaning ng unit. Napalitan ko na ang kurtina at ang kobre kama. Natanggal ko na din ang alikabok. Hanga din ako sa resistensya ko dahil nagawa kong matapos ang paglilinis kahit nakakadalawang jakol na ako. Actually, parang kaya ko pa ng isa. Kaya lang masama naman daw yung madalas. Malakas daw makatuyo ng balat. Pasensya na kung madaling maniwala. Bulakenyo e.

At dahil nga sa gusto ko nang matapos agad ang paglilinis ng unit ay di ko na naisip na mananghalian. Ang huling kain ko ay agahan pa bago ako maghakot ng mga gamit ko. Kaya eto at nag-aalburoto na ang sikmura ko. Tinatamad na ako magluto kaya naisipan ko na lang na kumain sa labas. Tutal may malapit na mall mula sa tinitirhan ko kaya duon na lang ako kakain.

Mula sa harap ng condo ay walking distance lang ang mall. Napagpasyahan ko na lang na maglakad at nang makita ko ang paligid. Medyo mausok dahil sa mga sasakyan na dumadaan. Madami ding naglalakad na tao pauwi sa kanikanilang bahay. Mukha namang safe ang lugar dahil may nakikita ako na Police Mobil na rumoronda.

After 20 minutes ay nakarating ako ng mall. As usual, madaming tao. Rush hour. Nag-uuwian ang mga tao from work. Yung iba dadaan muna sa mall bago umuwi. Deretso ako ng food court. Nung maka-order ay agad ako naghanap ng mapupwestuhan. Madaming tao na nagdidinner kaya medyo nahirapan ako maghanap. After 5 minutes at saka palang ako nakahanap ng mauupuan. Habang kumakain ay naalala ko si Kuya Robert. Hindi pa sya nagpaparamdam mula nung ihatid nya ako kaninang umaga. Kaya tinawagan ko sya.

Nakakadalawang ring pa lang sa telepono ko nang may lumapit sa akin na isang matangkad na lalaki. Tingin ko mga 6 footer. Maputi at ala Justin Bieber ang buhok. Maganda ang katawan at halatang naggygym. Ang lakas ng dating. "Shocks!"

"Excuse me!" bati ng lalaki sa akin. "May kasama ka ba?"

Agad kong kinancel ang tawag at ibinaba ang cellphone ko.

"Uhm. Wala naman po. Solo lang. Bakit po?" sagot ko sa kanya.

Tales of a Confused Teacher (Part 8)

By: Irvin

“Lester, kunin mo susi kay Papa, samahan mo ako luluwas tayo, may problema si Kenn Lloyd, pinasok daw ang  bahay niya, may sugat yung bata, dalian mo!” Mabilis na tumakbo papasok si Lester ako naman ay pumasok sa kwarto ko at kinuha ko ang wallet ko at paglabas ko naroon na si Lester,  sumakay na ng kotse ni Papa, “Ako na magda-drive kuya, sumakay ka na.” Hindi na ako tumanggi dahil tense na tense na rin ako hindi ko alam kung kaya ko pang  mag drive. May lisensiya naman si Lester kaya hinayaan ko na.  Yung mga barkada na niya ang nagbukas ng gate.
       
    Naiwang walang kibo si Gigi.  Nakatingin lamang sa amin.  Tulala.

Hindi ko alam ang gagawin ko habang nagbibiyahe kami.  Gusto kong makarating agad. “Lester bilisan mo naman baka kung ano na nangyayari doon.”  Minsan naman sinasaway ko siya dahil sobrang bilis niya. “Hoy ano ba dahan-dahan naman at baka tayo naman ang maaksidente nyan.” Alam kong naguguluhan na siya sa akin pero hindi siya nagsasalita bagkus ay titingin lamang sa akin.  Alam naman niya pag ganon ako. Sanay na siya kaya hindi niya ako pinapatulan. Hindi ko alam kung ano iisipin ko.  Gusto kong tawagan ang Daddy niya pero naisip ko na lamang ang bilin niya sa akin na siya na lamang ang tatawag.  Pero gusto kong ipaaalam sa kanya ang nangyayari.  Siguro naman ay maiintindihan niya ang sitwasyon ko. Pero nagdalawang isip pa rin ako.  Minabuti ko na lamang mag text and tell him to call pag available na siya.  Kung mabasa man ng Mrs niya makakagawa siya ng palusot.

Mabilis lamang ang biyahe I ½ hour lamang nasa Manila na kami.  Walang traffic, madalang ang sasakyan.  Bukod kasi sa alanganing oras ay marahil ang mga tao ay nasa bahay, nagpapahinga dahil sa pagod. 

“Kuya, malapit ba sa bahay mo?” tanong niya nang mapansing tahimik lamang ako. Luminga-linga ako nakahinto pala kami sa may kanto papasok na sa subdivision.

“Don sa may 7 11, kakanan tayo tapos yung pangalawang subdivision naalala mo yung binilhan mo ng ice cream noong kasama si Lola? Doon pasok tayo..”Tumango lamang siya at inistart na ulit ang sasakyan.

Pagdating sa tapat ng bahay nila, bumaba na ako at halos patakbong pumasok.  Si Lester na ang nagbukas ng gate para maipasok ang sasakyan. May susi naman ako ng bahay niya kaya madali akong nakapasok.  Nakita ko siya nakahiga sa sofa, may taling panyo sa ulo. May bakas ng dugo sa sahig at maging ang telepono ay may bakas ng tuyong dugo.  Agad ko siyang nilapitan. 

Games of Lust

By: Renley Baratheon

Welcome… to the Game of Lust, kung saan ang unang mahulog ang siyang talo, ang huling mag move-on ang syang dehado... sa larong ito, ako na siguro ang champion ng mga Loser! Kasi naman, andali kong ma-fall, andali kong ma-attach sa mga taong sweet, may pagka-gentleman at syempre may di-papahuling looks, lalo na sa mga mapuputi.
Ako nga pala si Renley, Isang business course student, bata palang ako, competitive na ako sa school in terms of academical performance… Valedictorian ng elementary, Honored student nung high school, UPCAT passer sa elbi, kaso di ako natuloy ng pag-aaral dun kaya dito nalang ako sa probinsya nag-aral ng business course.
Siguro nga totoo yung sinasabi nila na kapag matalino at swerte ka sa academics, kabaligtaran naman ito sa pag-ibig. Well, at some point siguro, or statisticaly, mas marami talagang smart people ang malas sa pag-ibig.
I never had girlfriends nor boyfriends since birth. Sa high school, iwas ako sa mga boys, kasi mejo bully sila nun, at madame kalokohan… kaya madalas akong mapasama sa mga kababaihan, at napagkakamalan nga akong bading. Well, di naman ako good looking during those time, maitim, patpatin, at totoy na totoy ang dating, parang si Bronson ng Kasal Kasali Kasalo. Kapag nakikita ko nga yung mga HS pic namen hindi ako makapaniwala sa kinalabasan ngayun, Thanks nalang ng malaki kay PUBERTY! Hindi ko naman masasabing gwapong gwapo ako ngayon, average type lang, plus intellectual factor nalang siguro at sweet na dimple.
 At dahil nga single since birth ang naging takbo ng buhay ko, I set myself to believe, na darating den ang “Tamang Panahon”para sa akin, and all I need to do is prepare myself for that special person na magdudulot ng malaking pagbabago sa takbo ng Love Story sa buhay ko… as I thought…
Simbang gabi na naman, mejo naeexcite akong pumunta ng simbahan ngayung araw, hindi kasi makakasama sila mama kaya’t mag-isa lang ako pupunta ng simbahan… Well, magkikita kasi kami ni Mr Nurse sa simbahan, hehe… Nauna na nga sya dun at aantayin nya nalang ko sa pinto ng simbahan… Kapag single at first time mong lumabas kasama ang taong gusto mo, kung anu-ano talaga ang papasok sa isip mo, feeling ko para akong prinsipe na inaantay ng aking, well prinsipe den… Hehe.
At sumakay na nga ako ng karwahe(tricycle) papunta simbahan, pagdating ko dun, mag-uumpisa na ang misa, napakaraming tao, hindi ko sya Makita, hanggang sa nagtext sya “Yung naka Jacket ng Blue, teka sunduin nalang kita.” At yun nga, lumabas sya ng simbahan para akayin ako sa loob, pagkakita ko sa kanya para akong na-mesmerize, ang puti ng kutis nya, sobrang kinis at mahihiya ang tigyawat na tumubo sa makinis nyang muka. Hinila nya kamay ko papasok, syet anlambot ng kamay nya… at uhm… ang bango nya!

Hot Chocolat (Part 1)

By: EM

Hi guys, Ang kwentong eto ay kathang isip lamang. Sana magustuhan niyo. This is consist of two parts and this is the first (obviously). It's my first time to submit a story here.

Isa na namang nakakapagod na araw. Alas sais na ng umaga ng nakalabas ako ng opisina. Sanay na ako na ganitong oras umuuwi. Ilang buwan na din ako na ganito ang schedule ko at wala namang problema sa akin. Nagtatrabaho ako bilang isang Team Leader sa isa sa mga BPO industries sa Northgate Cyberzone Alabang. Maglilimang taon na ako sa kompanyang yun.

Naglakad na ako derecho sa isa mga tents kung saan tumitigil ang ejeep (electronic jeep na chinacharge lang at hindi kailangan ng gasolina) papuntang South Station (bus station). Ilang minuto ng pag-aantay ay dumating din ang ejeep at nahatid na sa bus station pa-Batangas. Uwian ako araw-araw sa Lipa dahil isang sakay lang naman ng bus at mas pinili ko dun kumuha ng bahay dahil nga mas mura. 24 years old pa lang ako at feeling ko abot ko na ang mga pangarap ko. I have an excellent career at may sarili na dng bahay. Sasakyan, ayaw ko kasi di siya investment para sa akin. Lovelife, well mas pinili ko magfocus sa work kasi ayaw ko na masira ulit ang buhay ko dahil sa pag-ibig na yan. Natuto na ako.

Umupo na ako malapit sa may bintana sa kaliwang banda at mga pang-apat na upuan. Dahil sa pagod, nakatulog ako hanggang sa may naramdaman na lang ako na may umupo na sa tabi ko. Hindi ko naman pinansin at bumalik na lang ako sa pag-idlip hanggang sa magbigayan na ng ticket.

"Lipa po," sabi ko sa conductor at sabay abot naman ng ticket ko. Hindi pa naglilimang minuto ay nakaidlip na naman ako. Ganun ako kaantukin after trabaho. Pero ang matindi dun, never ako inaantok sa work, kasi siguro ay marami akong ginagawa. Nagising na lang ulit ako ng narinig kong nagsasalita ang katabi ko. Doon ko nakita ang kanyang mukha, bagets na bagets, maputi, matangos ang ilong, chinito ang mga mata, namumula ang labi. In short, gwapo. Nung una, hindi ko alam kong ano pinag-uusapan nila hanggang sa narinig ko katabi ko nagsabi, "Sige na po kuya. Pasensya na po kayo. Kailangan ko na po talaga kasi umuwi. Hindi ko po alam bakit biglang wala na po ang wallet ko sa bag ko." Sa isip-isip ko, naku modus na naman at ang naghihirap pa naconductor ang napagdiskitahan. Mukha pa namang mayaman si mokong pero wala pala pambayad.

"Sir hindi po talaga pwede. Wala po akong pambayad para sa ticket niyo."

The Perfect Ending

By: Kier Andrei

Author's Note: Hi, again! After re-reading Chasing Sunsets, saka ko lang na-realize na mas naging malaking parte noong kwento iyong mismong struggle ni Neil kesa sa mismong love story nila ni Derek. Kaya pagkatapos noon, nag-isip agad ako ng pwedeng isulat na pambawi kumbaga. So here it is. I hope you guys enjoy reading this one too. If you have any suggestions for a story, just put it on the comments below. To the moderators of this site, maraming-maraming salamat po sa pagbibigay ng espasyo sa mga pagkahaba-habang kwentong isinusulat ko.

“Nah! It can’t be me. I wouldn’t have the patience to wait for you to finally change your mind and fight for me.”

Pagkatapos bitawan ang mga salitang iyon ay parang balewalang ibinalik na ni Jacob ang atensiyon sa monitor ng kanyang laptop. Napalingon pa ako sa paligid para tignan kung may nakikinig sa amin. Sigurado kasi akong kung may taong nakarinig sa naging palitan namin sa loob ng coffee shop na iyon, nag-iisip na ng kakaiba.

Binungaran ba naman kasi ako ng linyang, “I’m writing your gay love story,” kaninang pagdating ko sabay tanong kung sino daw ba ang pwede kong maging kapareha sa kanyang ginagawa.

Hindi na ako nabibigla sa mga ganoong eksena lalo na pagdating kay Jacob. Ganun naman kasi siya talaga kapag may naisip na sulatin. Madalas kasi, inia-angkla niya ang mga sinusulat niya sa mga tao sa paligid niya. Noong huli nga siyang makunbinsi ng kaibigan naming si Patrick na magsulat ng ganoong uri ng kwento ay ang barkada naming sina Julius at Daniel ang ginawan niya ng gay love story na ikinatuwa ng mga girlfriend ng mga huli. At ngayon naman, ako ang gusto niyang maging topic.

“You need someone who would force you to come out of your shell and make you see just what a big hypocrite you are.” Iyan ang linya niya sa akin kanina. Ako naman si loko-loko, sabi kong baka siya na iyon kaya ako nasabihan ng isang mahabang version ng hindi.

Ganoon siya kapag nagsusulat, mapa-normal na prosa man iyon na siya niyang hanapbuhay o iyong mga paminsang-minsang short gay love story na ipinapagawa sa kanya ni Patrick para sa gay magazine kung saan ito nagtratrabaho bilang assistant editor.

Kenneth (Part 1)

By: Daniel

Aksidente lang naman yung unang beses. Nung time na bumalik ako sa kwarto namin pagkatapos kong umalis sa room ng nga boardmates namin na sina Santi at Lemuel. Study group daw sa isang major kung san magmamarathon kami ng mga docu tapos reaction paper. Extra credit lang naman kaya nakuha nung roommate ko na si Kenneth na tumanggi. ‘Me time’ daw. Umoo naman ako, kasi kelangan naman namin ng breathing space talaga from time to time. Hindi ko naman inexpect na literal pala yung lintek na ‘me time’ na yun.

Dun ko lang nagets yung meaning ng text niya nung tinanong niya ko kung gano ako katagal manonood. In his defense naman, nireply ko na tatapusin ko yung 3 docus. Yun eh nung bago pa na-bore si Santi at naging weird, though, pasasaan ba’t mabobore din naman talaga siya at aayain si Lemuel sa kung ano anong kagaguhan na ikakabadtrip ko.

So ayun, umalis na lang ako, tutal extra credit lang naman. Pumasok ako sa room namin ni Kenneth na abala sa phone, just to look up at makita siya na nakabuyangyang sa pinagkabit naming kama. Pinagdikit namin yung mga kama namin para one king size na lang at makatipid sa pagpapalaundry ng mga bedsheet at kumot. Anyhow, ayun, hubo’t hubad yung roommate ko, nakapikit at bukakang bukaka sa harap ko kaya naman kitang kita ko ang kalahatan niya.

Puta, bumilis ang puso ko habang tinititigan ko yung katawan ni Kenneth. Para siyang matinee idol, lalo na dun sa tama nung mahinang lampshade sa tabi kama sa side niya. Yung dikit ng bangs niya sa noo dahil sa pawis. Yung mga labi niyang nakanganga ng konti. Yung pinapatugtog niyang RnB, hindi naman ganun kalakas para masapawan yung mga ungol at halinghing niya, kahalo nung mga pagmumura dahil puta shit, libog na libog ang gago. Ang lakas ng taas-baba nung dibdib niya halos kasabay ng pagtaas-baba nung kamao niyang nakasakal sa mataba niyang burat.

Aalis na sana ako para bumalik kina Santi at bigyan ng privacy itong si Kenneth nung nakita kong dahan-dahang bumaba yung isa pang palad ni Kenneth sa katawan niya at ipinuwesto sa pwetan niya. Tinaas niya yung balakang niya kaya naman kitang kita ko hindi lang yung tarugo niyang pulang pula na nakakurba sa hangin, pero pati na rin yung kung pano sinusubukan niyang ipwesto yung daliri niya sa pagitan nung matatabok niyang pwet. Alam ko by the time nung may malalim siyang pag-inhale, eh sinisimulan na niyang fingerin yung sarili niya at nalampasan na niya yung ring ng muscle para maipasok na nang maayos yung daliri niya.

Mga Kalarong Sundalo (Part 8)

By: Eric_HotStories

Ang nakaraan (mula sa chapter 7)…

“Saan ka nanggaling....?, inulit ni Kapitan Reyes ang tanong, ngunit may tonong pangungutya na.

Wala nang isinagot si Jordan. Inutusan si Jordan na pumasok sa madilim na silid ng kapitan.

“Ano ang gusto mong sabihin ko sa ama mo...?”, mapangutyang tanong ulit ni Kapitan Reyes. “.... yung totoo.... o yung totoo...”.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ni Jordan. Nagiging komplikado na ito.

“O... ano na..!!!”, mapilit na ang boses ng Kapitan.

“Sir.....”, kabadong sumagot si Jordan. “... ano ho ang pwede kong gawin...???” Hindi alam ni Jordan kung bakit yan lang ang naisip niyang isagot.

Mahina ang sagot ni Capt. Reyes habang dahan-dahan itong lumapit kay Jordan.... “Ano sa palagay mo ang pwede mong gawin..?”
Patuloy ang kwento... (Part 8)

Hindi makakilos si Jordan. Naging blangko ang isip niya. Napagtanto niya na wala na talaga siyang ilulusot pa dito. Ano ang nasaksihan ni Kapitan Reyes? Ano ngayon ang gusto niya mangyari? Nanikip  ang dibdib ni Jordan. Pinagpapawisan si Jordan kahit na may konting hangin naman na pumapasok sa maliit na bintana sa bandang likod ng kwarto ng Kapitan. Mainit ang pakiramdam ni Jordan, dulot sa naghalong kaba, takot….. at may kung ano pang karamdaman na bumabagabag sa kanya.

Walang bahid ng anumang emosyon sa mukha ni Vince Reyes, ang kapitang palaging mainit ang ulo kay Jordan. Diretso ang titig nito sa binata habang unti-unti itong nilapitan… hanggang halos magkadikit na ang mukha nilang dalawa, kaya napa-atras si Jordan. Tuloy-tuloy pa rin ang paglapit ng Kapitan. Humakbang pa ng isang beses si Kapitan Reyes, kaya napaupo si Jordan sa gilid ng kama nang bumundol ang kanyang mga paa dito.

Tenth Floor (Part 2)

By: Terrence

Malamig naman sa loob ng elevator pero nagbubutil ang pawis ko sa noo dahil sa init ng pakiramdam ko. Nakakahiya talaga.

Mga ilang segundo pa bago ko narating ang 12th floor. Bumukas ang pinto at saka ako lumabas. Tumingin ako sa kanan at kaliwa. Hindi ko maalala ang unit number ni Kuya Daniel kaya ibinaba ko ang gamit ko at kinuha ko ulit yung sobre. Agad kong binuksan at hinanap ang number ng unit nya. 1208! May nakalagay naman na arrow sign sa may tapat ng elevator kaya madali ko nalaman kung saan ako pupunta. 1201 to 1204 sa kaliwa at 1205 to 1208 sa kanan. So sa kanan ako sa dulong pinto.

Pagdating ko sa dulong pinto, agad kong binaba ang mga gamit ko. Hinanap ko sa isang bag yung susi ng unit. Nung makuha ko ay agad kong binuksan ang pinto. Medyo madilim sa loob dahil natatakpan ng kurtina ang mga bintana. Kaya hinanap ko pa yung switch ng ilaw. Nung makapa ko ay agad ko itong pinindot. Pero hindi nabuhay ang ilaw. Pumasok ako para hawiin ang makapal na mga kurtina sa unit. At dahil mataas na ang araw, agad na bumulaga sa akin ang hitsura ng unit. "Wow!" Yun ang unang nasabi ko. Mahigit dalawang taon na nung binili ni Kuya Daniel ang Unit pero ngayon ko pa lang ito nakita. Bigatin si kuya. Kumpleto sa gamit. May Sofa, Center Table, 32" LED tv, ref! Gas range, airconditioning...  basta kompleto. Napansin ko din yun dalawang pinto sa loob. Yung malapit sa sofa ay ang kwarto. At ang pintong malapit sa ref ay ang banyo. Medyo maalikabok na sa loob at medyo amoy kulob. Senyales na matagal nang hindi natitirhan ng kung sino man. Kaya inihanda ko na ang sarili ko sa general cleaning na gagawin ko.

Pagkatapos kong tingnan ang buong unit agad kong tiningnan ang ilaw sa banyo at kwarto. Hindi din bumubukas. Maging ang mga gripo ay wala ding tubig. Tatawag sana ako sa frontdesk pero wala ding dial tone ang telepono. Hinanap ko ang main switch pero bigo ako. Kaya napagpasyahan ko na lang bumaba sa GF para magpatulong. Eksaktong paglabas ko ay may nakita akong guard na nagaantay sa may elevator. Agad ko syang nilapitan.

"Kuya! Bababa ka ba?" Ang tanong ko sa kanya.

Nagbago ang Lahat (Part 2)

By: Eric

Kinabukasan pumasok ako ng gulong gulo ang isip ko. First week pa lang ng klase, and dame na agad nangyari. Hindi ko man lang naimagine lahat ng yun. Akala ko magiging katulad pa rin ng Highschool life ko ang College life ko. Tahimik ng may kasamang few friends. Hindi ako masyadong napapansin kahit noon pa man ay honor student ako. Valedictorian ako nung gumraduate ako at kakaunti lang ang mga friends ko. Yung mga tipong kasa kasama mo lang kapag nasa school ka at may activities sa school. Pero lahat ng yan ay nagbago ng nakilala ko si Nick at si James.

    Pag pasok ko sa first class ko ng araw na yun, umupo lang agad ako sa upuan ko. Hindi ko tinangkang hanapin si Nick para may kasama ako. Pagkaupo nilabas ko agad yung librong paborito kong basahin at nagsuot lang ako headset para walang magtangkang kausapin ako. Gusto kong ibalik yung dati. Yung loner ako at wala masyadong kasama. Sabi ko din naman sa sarili ko is 4 years lang to. Nagawa ko nga yun nung Highschool ako, ngayong college pa kaya. Sa sobrang pageenjoy ko sa pagbabasa, hindi ko na namalayan na nagsstart na pala yung class. Tinago ko na yung libro at tinggal ko na ang headset ko para makinig. Sa kalagitnaan ng klase, biglang nagsabi ang prof namin na group yourself into 2. Kinabahan agad ako. Kahit nung highschool ako, eto ang isa sa pinakamahirap na gawain na inaayawan ko talaga. Ang maghanap ng partner. Kahit kasi matalino ako, walang gustong maging partner ko. Napakaseryoso ko daw kasi sa pagaaral. Yung tipong hindi mo ako pwedeng kausapin kung hindi about sa academic matters and paguusapan natin. Halos lahat na ng kaklase ko ay partner na except sakin. Nagdecide ako na lapitan na ang professor ko at makiusap kung pwedeng ako na lang magisa. Nang kakausapin ko na yung prof ko, bigla na lang may nagsalita malapit sa pinto. “Sir I’m very sorry I’m late”. Si nick pala yun. Halatang halata sa kanya na tumakbo siya para lang umabot sa klase namin. “I have to run some errands for my grandmother this morning kaya po nalate ako. Pasensya na po sir.”, “Okay, I understand. Please come in and take your seat.”. Bad timing talaga! Nawalan na ako ng kompinsya sa sarili at naisipan ko na lang bumalik sa upuan ko at mamaya ko na lang sasabhin sa prof ko na ako na lang magisa. Kasabay kong bumalik si Nick sa upuan. Pagkaupo namin bigla na lang niya akong tinanong. “Eric pasensya na ha, nalate ako. Inutusan pa kasi ako ng lola ko para kunin yung pera sa nanay ko at bumile ng gamot niya.”. “Teka lang? bakit ka nag ssorry sakin?”.

Torchwood Files (Part 21)

By: Torchwood Agent No. 474

HAPPY NEW YEAR, DEAR READERS! Sorry di ako nakapag-submit last time. Busy ako eh, alam n’yo na pag pasko.... Enjoy the 21st part!

FLASHBACK, WRITER’S POV:

          Dahan-dahang naglalakad ang dalawang binata sa gitna ng gubat; naghahanap ng masisilungan kahit kweba man lang. Maingat sila lalo na si Samuel sapagkat wala siyang tsinelas. Bawat tunog ng kanilang hakbang ay umaalingawngaw sa tahimik na gubat. Krak! Krak! Krak! Bawat lugar na matapakan nila ay may mga maliliit na sanga ng kahoy na nababali.

     “Grabe, kuya. Kapag minamalas ka nga naman talaga oh! Mahirap mabuhay dito sa gubat, tapos wala pa tayong orasan para on-tract tayo sa takbo ng oras!” Bulalas ni Samuel habang patingin-tingin sa kanyang paligid. Huminga siya ng malalim at napakamot sa ulo sabay kunot ng kanyang noo. “Kung may extra cellphone lang sana akong dala edi kahit oras man lang ma-guide tayo.”

          Kung nanghihinayang si Samuel dahil nasa gubat sila, mas nanghihinayang naman si Master dahil sa pagkawala ng cellphone niya. ‘Yun lang ang tangi nilang pag-asa para makaalis sa kinalalagyan nilang ‘yun. Gusto niyang magreklamo, gusto niyang mag-tantrum! Pero alam niyang wala ring silbi ang mga ‘yun, at baka bumigaydin si Samuel kapag bumigay siya. Kunot na kunot na ang kanyang ulo.
         Habang sa kalagitnaan ng pagrereklamo niya ng sarilinan, may kumakalabit-labit sa kanyang braso. Mga ilang kalabit pa ang dumaan bago niya namalayan ang mga ito kaya’t pabigla siyang bumalik sa kanyang ulirat.

     “Kuya, ‘wag mong kunutin ‘yang ulo mo’t tatanda kang bigla!” Nakangising sabi ni Samuel sa kanya. “Bawasbawasan mo po ‘yan at baka maging lolo kita!” Biro ni Samuel sabay hagikgik.
     “Nagagawa mo pang magbiro at tumawa ah!” Reaksyon ni Master. “Gusto mo batukan kita?” Nagsisimula na ring tumawa si Master dahil nadadala siya kay Samuel.

Universal Survivor (Part 2)

By: Jack

Nakipagbreak up si Jack kay Rick. Natapos ang relasyon nila at mula noon ay hindi n sila nagkita.

Lumipas ang ilang buwan, bagong taon na, it was 2006 when he was forced to change his major from accountancy to marketing. Pagkatapos ng summer class sa unibersidad na pinapasukan nya, nagpasya nnman itong mag-nursing na lang. At lumipat din ito sa ibang university, but still somewhere in Baguio.

Dahil sa stress ng pagiging studyante nya, muling bumalik si Jack sa mga online sites. May mga nakakachat syang sex lang ang hanap ngunit alam ni Jack ang ninanais ng puso nya. Gusto nyang sana may makilala syang mas mabuting lalaki na makakaintindi at mamahalin sya without emotionally torturing him.

And this time, heto nga, may isa nanamang lalaking dumating sa buhay niya. Ang bago nyang chatmate, si Rockey. Isa syang Filipino American, 37, lumaki sa Guam with his family at doon rin nagtatrabaho. He really is handsome at pang artistahin ang mukha. He has a nice upper body, matipuno, mahilig sa semi-kalbo hairstyle at minsan clean-shaved head, kissable lips (btw, he is a smoker), pero short height, 5'4" lang yata sya. Height, yan ang hindi namana ni Rocky sa kanyang tatay, pero bawing bawi nman sya sa tarugo nya, american size.

For many months, almost half a year, napagkwentuhan nina Jack at Rocky ang maraming bagay tungkol sa isa't isa. They became comfortable and open despite their age difference. Rockey even admitted he likes Jack so much. Jack also felt the same. Another reason kung bakit naging close agad sila, cos they both grew up na walang tatay. Rockey's dad died early when he was still young. The same situation with Jack. At the age of 8, his father died from heart attack.

Heto na, nagpasya na nga silang magkita. Rockey was very eager to go back to the Philippines not just to visit some relatives but mainly to finally meet Jack. Nagplano talaga sila. It was Jack's semestral break from university. Nag-isip na rin si Jack kung anung palusot ang sasabihin nya sa kanyang nanay, mga ate at sa kuya nya. He was 19 but was not treated like an adult dahil traditionally, kung Pilipino ka, kahit matanda k na lagi ka pa ring hahanapin sa bahay nyo and older siblings tend to be protective and nosy.

Am I In Love With The Feeling

By: ThinSkinned

Linapat nya ang kanyang labi sa akin. Mga ilang minuto rin. Ang mataba niyang pisngi, ang mabigat niyang katawan - ramdam ko ito habang siya'y nakapatong sa akin. Patuloy pa din siya sa paghalik. Ako naman, halu-halong pakiramdam ang pumuputok sa loob ng aking isipan... Kabilang rin ang takot, pangamba at pagkakasala.

Mga ilang beses na ring umulit ang halik na iyon sa loob ng limang taon. Mga halik mula sa iba't ibang mga tao - sa iba't ibang hugis, kasarian at haba ng buhok; sa may kapangitan at may angking kagandahan. Naalala ko isang araw, sa isang tao na hindi ko naman tipo ngunit pinilit ko lang ang sarili ko. O kaya naman sa isang tao na ninais akong maging boyfriend nya, kahit na tingin ko'y sobra ang angat niya sa'kin. O sa isang tao, na mga tatlong beses akong kinantot sa isang gabi at sobrang nasarapan sa'kin. Nakakamangha ang mga iba't ibang uri ng tao.

At heto, ngayon, sa iyo.

Linapat mo ang iyong labi sa akin. Ramdam ko ang iyong pananabik at gigil na ako'y makita. Pinikit natin ang ating mga mata. Humalik rin ako, at binalik ang pabor na tila ibig sabihi'y interesado din ako sa'yo.

Masarap ang iyong mga labi. Ang sarap tignan ng gwapo mong itsura at kung paano mo kong hinahalikan at yinayakap ng mahigpit. Ang sarap sa pakiramdam ng ritmo ng ating mga labi at katawan na dumadaloy sa agos ng tila isang romansa.

Naubos ang angkin nating kasuotan. Ihiniga mo tayo sa kama at sinimulan mo kong chupain. Taas-baba ang bibig mo sa alaga ko. Ramdam ko na ung high. Ang sarap, shit. Nag-buibuild up ang ritmo ng sex. Nalilibugan na ako. Kinakadyot ko na ang bibig mo. Hinahawakan ko ang junior mo at ang sarap nito haplosin. Pinusisyon mo ang iyong alaga sa bibig ko at nag-69 tayo. Bumibilis ang tibok ng ating puso.

"Fuck mo ako," iyong bigkas. Sinuotan mo ng condom ang naninigas kong ari. Muli tayong tumayo mula sa kama. Shit, nanggigigil na 'ko. Muli tayong naghalikan at dinakma ko ang iyong napakasarap na puwet. Ang sarap pisilin. Pinasok ko ang isang daliri at sinimulang i-finger. Labas-masok ang daliri, habang patuloy kitang hinahalikan. Taas-baba...taas-baba...

Pitong Gloria

By: AL

Buong araw ang maya't-maya kong pag-silip sa cellphone ko kaka-tingin sa oras. Hindi ako makapag-hintay matapos ang klase at umuwi. May nag-hihintay sakin sa bahay.

Sa wakas, natapos rin ang klase. Wala akong naintindihan, lumilipad ang utak ko.

Matagal din ang hinintay ko para makasakay sa tren, at may ilang minutong lakad din mula sa istasyon kung saan ako bumaba hanggang sa bahay. Wala na ang araw ng makarating ako sa amin, pero pinagpawisan parin ako dahil sa bilis ng lakad ko sa pagnanais makauwi.

Inamoy ko ang sarili ko bago buksan ang gate. Amoy pawis. Matamis.

"Nandito na ako!" Pagbati ko pagka-pasok ng pinto. Walang sumagot, pero may ilaw sa sala na sa dulo ng foyer.

Pagka-sara ko ng pinto ay tumuloy na ako sa sala. Sa sofa, nakatalikod sakin, may isang lalaking nakaupo at nagbabasa ng dyaryo. Nakataas ang paa niya sa may maliit na mesa sa harap.

Lumapit ako sa likod ng lalake ng dahan-dahan. Yumuko ako at niyakap ang taong nakaupo sabay hinga ng malalim para lasapin ang amoy ng lalaki. Hinalikan ko ang leeg nito. Isa. Dalawa. Tatlo. Hanggang hindi na ako makuntento at nilabas ko na rin ang dila ako at pilit na sinimot ang lasa ng balat ng kanyang leeg, pataas sa kanyang mabuhok na panga hanggang sa kanyang tenga.

Binaba niya ang binabasa at tumingin saakin ang lalaki ng nakangiti. Ang tamis ng ngiti nya. Ang gwapo talaga niya.

Gumanti ako ng ngiti, habang hinila niya pababa ang ulo ko hanggang maglapat ang labi ko sa labi niya, na agad niyang ibukas para ilabas ang dila niya at ipasok sa bibig ko. Lasang kape, lasang yosi. Mga lasang hinahanap hanap ko kasabay ng lasa ng laway niya. Sinipsip ko ang labi nya at hinila ng kagat.

Tiningnan niya akong muli.

"Kumusta araw mo, 'nak?"

Nagbago ang Lahat (Part 1)

By: Eric

Kinkabahan, natatakot at ninenerbyos. Yan ang pikiramdam ko sa first day ko ng college. Orientation Day kasi namin at wala akong kakilala. Panibagong lugar nanaman ang ginagalawan ko. Mga bagong mukha lang din ang nakikita ko. Kulang na lang sumigaw ako para lang mawala takot ko. “All Freshman, please proceed to the auditorium. The Orientation will now commence.”. Kahit natatakot at kinakabahan, sumunod na lang ako sa mga ibang studyante na papuntang auditorium.

    Ako nga pala si Eric. 5’7” ang height medium built dahil na rin sa hilig ko mag swimming, maglaro ng tennis at table tennis. Isa akong IT student sa isang university at isa lang akong typical na estudyante na makikita mo sa isang school. Nakasuot ng jeans, polo shirt, ruuber shoes at naka salamin dahil inborn sa aming pamilya ang malabong mata. Yan ang typical kong get up pag umaalis at pumapasok sa school lalo na itong school na papasukan ko is walang uniform na required.

    Pagpasok ko sa auditorium lalo lang akong ninerbyos kasi wala nga akong kasama at magisa lang ako. Ang nasa utak ko lang isa gusto ko ng umuwi. May pagka introvert kasi ako kaya hindi ako madalas pumupunta sa mga lugar na maraming tao. Naglalakad lakad ako at naghahanap ng upuan sa bandang likod. Sa paglalakad ko ay may nakita akong upuan pero may katabi. Ayaw ko sanang umupo doon pero sa dami ng estudyanteng Freshman ay sa tingin ko sakto lang lahat ng upuan na nasa auditorium that time so wala akong choice. Tinanong ko yung lalaking nakaupo sa tabi. “Excuse me, may nakaupo na po ba dito?” pero hindi sumagot yung lalaki. Nakaheadset pala siya at hindi ako pinanasin. Hindi siya sumagot kaya umupo na lang ako pero nasa utak ko na anytime na paalisin niya ako, aalis na lang ako. Ayaw kong mag cause ng problema sa first day pa ng school.

    “Welcome to your new home.” ang patapos na pagsasalita ng aming school director. Pagkatapos ng orientation, hindi ko alam pero parang gusto kong kausapin yung katabi kong lalaki para naman magkaroon na ako ng kausap. Sa sobrang desperado na ako, tinry ko ulit siyang kausapin. “Hi, anong name mo.” Hindi siya sumagot ulit at pakiramdam ko napapahiya ko lang ang sarili ko, pero this time tumingin siya sakin. Wala siyang imik.

MacStory (Part 3)

By: Jaydenram

Hi guys, sorry kung after 8 months bago nagkaron ng part 3. Hehehe sobrang busy sa trabaho. I suggest na basahin nyo ung part 1 and 2 or kahit part 2 lang para makarelate ulit kayo.. Mejo mahaba ung previous stories eh baka nalimutan nyo na. Anyway, ANG NAKARAAN….

Halos mag-aalas onse na ng umaga ako magising. Hindi na ako ginising ni tiya dahil sabado ngayon at walang pasok. Kinuha ko ang phone sa ilalim ng unan. “2 new messages”. Binuksan ko ang inbox, isang galing kay tito Nolan at isang galing kay kuya Wilbert. “Ulitin natin ha” ang maikling mensahe ni tito Nolan. Nireplyan ko naman ito ng isang smiley at hindi na sya nagreply. “Mac, off ko ngayon. Samahan mo ko.” Message na galing naman kay kuya Wilbert.

Ako: “Saan”

Wilbert: “Basta”

A: “Anong oras?”

W; “2:00 PM, OK sayo?”

A: “cge ok sakin”

W: “OK daanan mo ko dito sa bahay mamaya”

A: “cge ”

SA PAG PAPATULOY….

Hindi ako halos makabangon sa sakit ng katawan, para kong nag undergone ng intense training ng swimming dahil tad-tad ako ng sore muscle sa singit, sa dalawang pisngi ng pwet, sa lower back, at sa bandang abs. Napansin ko rin na ngayon ko mas naramdaman ang hapdi ng butas ko, ganuon siguro talaga pag first time (t'as malaki pa ung bumayo sayo). Mejo mainit din ang katawan ko at parang nilalagnat. Parang gusto ko na lang matulog ulit, kaya lang nakapag commit ako ng alas dos kay kuya Wilbert. So no choice ako, I drag myself palabas ng kwarto. Naka boxer shorts lang ako at may kadobleng bikini brief sa loob, sinuot ko lang ang luma at mejo butas-butas kong puting sando habang bumababa ng hagdan, dumerecho agad ako sa sofa at naupo. Walang tao sa bahay. “Sa'n kaya sila?” tanong ko sa sarili ko. Kahit di pa ko nagmumumog ay inuna ko atupagin ang cellphone ko at tinext si tiya.

Ako: “Tiya asan po kayo?”