By: Xianne
ilang araw din akong
tulala, iilan lang sa mga tao ang kinakausap ko.. laging nanariwa sa
akin ang tagpong sini-CPR si mommy, ang tagpo sa ICU, di ko maiwasang
umiyak magsisigaw sa lob ng kwarto ko...
dumating na rin si Shane, lagi xa sa kwarto ko..lagi niya ako
kinakausap.. pangalawang araw na ng dumating si shane ng maalala kona
may binigay xa sa akin.. tumakbo ako sa kwarto ng kapatid ko, tinanong
kung saan ang bag na bitbit ko nung dumating kami...sabi niya nasa
kawrto ni mommy... pumunta ako sa karto ni mommy, kinuha ko ang mga
kandilang bigay sa akin ni Shane na nabili niya pa daw sa Simala "isang
milagrosang lugar sa samboan Cebu" bumaba ako kung saan naka himlay si
mommy, isa isa koitong sinindihan, nagdasal ako, tiningnan lang ako ng
mga bisita, hinyaansa mga ginagawa ko... di pa rin ako ngasasalita kahit
nino man liban kay shane, josh, pia, dalawang ate ko, sa tita nilc at
tita ninfa ko... matapos kong magdasal balik ako sa aking lungga, mula
sa bintana kitang kita ko sa labas ang dami ng tao, kilala si mommy
dahil sa pagiging accountant niya... kita ko rin sa labas ang mga
classmate ko sa haiskul...gusto ko bumba para magpasalamat sa pagpunta
nila, pero mas pinili kong mag stay sa kwarto, maiintindihan din nman
siguro nila...
nagkausap kami ni josh sa huling gabi ng burol ni mommny at
necrological service niya from the local government, dami kong narinig
na magagndang salita from people na naging kasamahan niya sa trabaho,
may part din na dapat magsasalita ako pero maspinili ko pa rin manood
mula sa klwarto ko..the master of ceremony, whom one of the closest
friend of mommy inform the public people the reason they are not
seeingme for days because i am sick and cant stand here for long time,
and they understand that... may sakit nga namn talaga ako..sakit na di
ko mapaliwanag...
josh: okay ka lang ba?
me: hindi akookay josh, hindinghindi ako okay
josh: kakayanin mo ito, alam ko, kilala kita, kinaya ko, ikaw rin dapat
me:
im not you josh, im not you, hindi ko kayang wala si mommy, mommyis my
bestfriend, not only my mom, masakit pla mawalan ng magulangjosh noh?
josh: masakit, perokailangan tanggapin.
me: tama ka, kailangan ko nga rin talagang tanggapin, pero josh, paano na ako ngayon
josh: di kita iiwan, di kita pababayaan, andito lang ako... mamahalin kita, aalagaan kita....
me: oa mo, ako ang may problema dito ikaw yung madrama..
josh:
hindi ah, ina.assure ko lang na di ka nag iisa, anditokami karamay mo,
di lang ikaw ang nawalan, si daddy mo, mga kapatid mo, mga kamag-ank
mo... ako, pangalawang mommyko na si tita, kaya masakit din sa akin...
me: alam ko...kaya salamat at anditoka..
habang
magkausapkami, narinig namin na kumantana si shane..sumilip ako sa
bintana, tanaw ko mula bintana na sa akin nakatingin si shane, alam niya
kasi kung saan ako...iyak ako ngiyak, andun pa rin si josh, inaalalayan
ako.. kitang kita mula sa aking kinaroroonan na hindi lang ako ang
umiiyak, ate ko, daddy ko, mga kasamahan ni mommy sa trabaho, mga ilang
pinsan niya na mula pa sa malalayong lugar, bukas na ang huling paalam
namin sa knya. natapos ang kanta, lumapit si tita caroline ang nag
ho-host sa necrological service at sabi niya, "the song make me cry
more, Lina, kung saan ka man ngayon, alamkong nakikita mo kami, nadarama
mo kami, we will be missing you forever, wag kang mag-alala sa mga anak
mo, they are strong person, sa dalawa mong bunsong anak, they are just
like ann and baby, very competitive, very bright, we will help frank to
guide this kids, we will look after them, i promise that, they are not
strangers to us...they are family, we are family... lina, my cousin, my
friend, my co-worker i lov eyou so much..." sa mga katagang iyon mas
lalo akong umiyak, nasa tabi kona si shane kausap si josh, magkaibigan
na sila ngayon.
shane: Drej, punta muna ako ng simbahan, kanina pa ako
hinhintay dun, syanaga pala, ang school choir ang magiging choir bukas
sa mass ng mommy mo, sana maging ok kana, kasi we want you to sing with
us too..
me: thank you, pls before you eave dumaan ka muna sa kusina, sabihin mo
kat tita bam na magdadala ka ng snacks for the choir na nag pa practice
sa simbahan,
yun na nga ang ginawa niya pero bago xa umalis
hinalikan niya ako, nabigla ako, kasi sa lips sabay sabi, babalik ako,
dito ako matutulog tabi mo...
gulat din sa nakita niya si josh... sabi nijosh
Josh: ano yun?
me: huh?
Josh: a kiss sa lips? may relasyon ba kayo?
me: i dont know, hayaan muna baka sa chick talaga yun, napunta lang sa lips..
hinyaan na nga namin, kinatulugan ko na ang tagpong iyon,
nagisingnalang ako ng may katabi na ako sa kama, andun na nga si shane
yakap yakap ako, gising na xa, mga 6am na..
shane:good morning baby..!
me: baby? diako si ate
Shane: hindi, ikaw ang baby ko... bumangon kana at maligo, ako kattapos lang...
hinalikan niya ako ulit, and now sa lips ulit, di ko tuloy mapigilan sarili ko to ask him
me:why keep kissing me sa lips?
shane: kasi gusto ko, kasi baby kita, diba pag baby mo, sa lips mo dapat e kiss...
me:
what? shane, pls kung ano man ang mga nangyayri ayaw ko munang
pag-usapan, wala akong oras sa mga ganyan sa ngayon, usap tayo
after...wait kailan ka uwi...
shane: mamaya, after sa sementeryo diretso na ako sa airport, kaya dapat ngayontayo mag usap.
me: ano? anoba dapat nating pag-usapan?
shane: about sa ating dalawa
me: anong about sa atin?
shane: i know that you love me more than friends, and i feel the
same way too.. and i want you to be my baby...my partner, kumbaga ako
ang boyfriend mo..
me: shane, i think its the wrong time
shane: there is no wrong time nor right place..what i want is that, i ant you to sayyes to be my Baby..
me: i dont know
shane: if your notgoing to say yes, it will be nothing forever
parang
hindi ata tama to, pero nakapag yes talaga ako..i dont want to lose
him...naging kami nga Oct 31st 2004, araw ng huling pamamaalam namin kay
mommy... naging magaan ang araw ko, kahit medyo masakit dahil sa huling
pgakakataon ko nang makita ang buong katawan ni mommy... pero masaya
par in dahil kay shane, matapos ng isang araw na iyakan sa simbahan at
sementeryo, hinatid ko si shane sa airport kasama mommy niya, matapos
mag airport, uwi ako sa bahay, dun nakita ko mga tita'tito ko... mga ate
ko, lahat sila nag uusapusap... tumabi ako kay josh, parte na rin xa
nga family kaya welcome xa dun, andun din kasi si fr. greg, alam ko na
ang mangyayari, nakita ko ang lawyer ni mommy..tahimik ang lahat..
me: i dont think its the right time to discuss this will,
kalilibing lang ni mommy...ano ba naman kayo, respetuhin niyo naman si
mommy... ano ba ang pinunta niyo dito, dahil ba sa kung anong iiwan ni
mommy sa inyo... iattorney... pls, lets set a date of when we will
goingto discuss that...
daddy: Drej, your tita and tito travelled long way foryour mom,
and they want to know as well kung ano na ang maging stand nila sa lupa
ng mga lolo't lola mo sa side nila.
me: dad, lola is here,
she's still alive, if your going to ask me, di pa naman buong pinamana
ni lola ang lupa kay mommy, nasa atin lang ang 3/4 ng lupa dahil tayo
ang nagbabayad ng taxes nila...iknow that kasi ako ang may hawak ng
papeles at ako ang assistant ni mommy pagdating sa lupa nila... im not
being selfish here, pero alam ko kung anong mangayari sa lupa and with
the approval of lola Loleng when we visisted her, may pirma xa dun...
everything will go to ate ann... and sa mga kapatid ni mommy...you will
still receive your monthly allowance, same as before... o ayan, sinabi
ko na, attorney bakit di mo basahin yung nasa page four para mapatunayan
ang sinabi ko...
attorney: sige drej, pero diba dapat basahin nalang natin ang lahat..
evrybody agrees, wala na akong choice, kaya pumayag na rin ako...nabasana ni attorney lahat until the point sa mga sinabi ko..
"to the land that i inherit from papa bart, a total of 16
hectares will go to my first daughter ann with the aprroval of mama
loleng, to my brother and sister the remaining 4 hectares will be the
main source of your monthly allowance. same as before you will receive
the monthly allowance of 10k plus 3k for each of your kids..."
galit na galit ang isa kong tito, he want to get back his land, pero sinagot ko xa..
me:
sige, ibabalik ang lupa mo... nasa akin ang titulo, but i wantyou to
pay us for all the damages you made.. first, sinanla mo ang lupa sa
halagang 350k, lumapit ka sa amin, sabi mo, ate magkapatid tayo, ang
lupa ko nakasanla, mareremate nah, ibebenta ko sa halang 1.5million sayo
kasi kapatid naman kita, mabawi ko lang ang lupa athindi mapunta sa
iba..di koyun makalimutan tito, pumayag si mommy, cash binigay nakin ang
1m and 150k sa iyo and ang 350k biniyad namin sa pinagsanlaan mo... di
pa kasalai dun ang buwis na binyaran namin sa halagang 250k.. and now
your expecting us togave it back to you... asan na angperang nakuha mo? i
will gave you back the title, attorney is here, ibebenta ko sa iyo ulit
ang lupa, and be it...but i want you tohave it within 24hours...
di xa nagsalita, nagsalita namn ang isa kong tita
tita
deb: ako, i dont care about the land, i am thank ful nakhit papano may
tinatanggap ako, kuya, pls naman, makinig ka sa bata, anong ipambabayad
mo sa taxes, wala, tama si drej, asan ba ang pera, pinangsugalmo naman,
siguro ngayon may utang ka naman kaya ka atat makuha ang mana mo galing
kay ate?
tita bong: oo tama ka, may utang kaming mag-asawa. nmatalo ako sa sugalan, kailangan ko ng 75k...
ate
ann: e di lumabas din ang totoo... tito bong, you cannot expect us to
help you right now... malaki angginastos natin kay mommy... sa hospital
bill pa lang 2.3 million ang gastos namin, buti nalang may insurance si
mommy kaya hindikami nahirapan bayaran yun, at dito sa burol, you see
every day hundred of people coming in and out... everyday we spent 100k
for all the expenses.... tito you cannot expect us to help you, ewan ko
lang kay drej, kasi xa ang may full access sa bank account ni mommy...
kung ako lang tutulungan kita pero hindi kaya ng bulsa ko ang ganyang
halaga, zero na ako...ikaw baby?
ate baby: i have that amount, pero ate, uuwi pa tayo ng
manila, di ka pa nakabili ng ticket mo pabalik sa london...and sasama na
din ako sa iyo diba?
me: enough, lets ask daddy kung meron xang pera
daddy: ako, ui, marami rin tayong gastusin sa farm natin,
malaki din lugi natin for this past two weekskasi mostly sa stock natin
sa burol galing sa farm... i cant assure you for that bong, im sorry,
control yourself, why not followme, nagsusugal din ako pero kontrolado
ko sarili ko kasi ayaw ko magka problema...
tito bong: mga wala talaga kayo. konti lang naman ang hinihingi ko...babayaran ko din naman,...utang lang
me: oo tito, konti, utang, sige i will withdraw 75k bukas na bukas... in addition sa utang mokay mommy na 100k 3 weeks ago...
dun nagsalita ang lola loleng ko...
lola:
stop, wag kang maglabas ng pera, hayaan mo xa... last week nanghiran ka
din ng 30k sa akin... last 3weeks may utang ka din na 100k? drej, wag
kang maglabas ng pera... pera niyo yan magkaptid, hayaan mo xa maghanap
ng pagkakutangan... hoi bong, anak, kung pwede bayaran mo ang 100k na
inutang mo, trsut fund ng mga bata yun.. pang college nila yun... hayaan
mo na ang 30kna inutang mo sa akin...pero giving you 1 week para
bayaran ang 100k
wala na kaming nagawa dahil nagsalita na ang
matanda...niyakap ko si lola, di ko alam kung ano ang na feel niya na
maglibing ng isang anak..alam kong mahina na si lola, pero xa
nagpaplakas sa amin.. matapos ang araw na nun back to normal na ang life
ng iba except sa akin
back to school na rin ako, pero lagi lang akong tulala sa class, physically present mentally abesnt
bumaba
ang grades ko pero part pa rin ako ng top ten..hindi top 5, kundi top
ten, imaginekung gaano ka baba grades ko...from top1 to top ten
ayun na nga ang
tagal bfore ako naka recover...naka pag seminars na ako bago ako
nakabawi... natapos ang 3rdyear ko na masaya dahil kay shane na
boyfriend ko na at that moment na araw araw ko ka text,katawagan, kahit
malayo kami, spent christmas together, ended up 3rd honor...4th year na
kami nang una kaming nagka problem ni shane dahil kay josh, may lihim
pala xang gusto kang josh...si josh 1st year college na at sa cebu na
din xa ulit nag aral.... Medical Technology ang kinuha niya s Velez
College, lagi akong tinext ni joshkung kumusta na ako, alam ko na may
somethingdin sa amin ni josh after sa nangayari sa amin nung graduation
niya, pero di ko muna e kwento, uunhain ko ang nabgayri sa amin ni
shane...pero kaibang storya yun, kaya di pwede dito... alam kung
naguguluhan ako sa sitwasyon namin ni josh, kasi alam ko na dati pa xa
may kakaibang kilos towards me, napapansin ko yun until graduation sa
letter niya for me...
part of the letter: "I dont know if i'll be happy seeing
you happy because of shane, i dont know if how long i can wait until you
found me waiting for you"
this line makes me think at first place until i ask him in person
me: straight to the point, look at me in the eyes ( he followed) are you in love with me?
josh: yes and yes
me: but i have a boyfriend
josh, i dont care, i love you, i can be your mistress
me; josh, that's cheating
josh:
we cheated once, you know you will not be able to finished 3rd year if
not because of me.. we make things impossible to possible... we cheated
your test papers, i ask people to help you by helping them as well...
me: but that's different, thisis about relationship
josh:
nothing is different when it comes to cheating, i love you, i know you
also love me, i can feel it, the way you show concern and gave
importance to me...that's different on whatyou have shown to others, it
si more like showing how imprtant i am like shane
me: no, your my bestfriend
josh:
i dont wnat to be your bestfriend, i want youto be my only one, my one
and only one.. if you cant love me back the way ilove you, i think its
the right time to follow mom an dad
sa sinabi niyang
yun, dun ako napapayag, takot ako samga ganoong kondisyon dahil ayaw
kong mawalan ng importanteng tao sa buhay ko...just like what shane
did...shot gun proposal...the difference, josh tole me how much he love
me, but not shane...naging kami ni josh while kami ni shane, two
boyfriends studied in cebu, ang di ko alam, itong si shane ay may
namumuong pagtingin towards josh... ang hirap e explain pero ganun na
nga...
Simala is in Sibonga, Cebu, not in Samboan, Cebu. But loved the story though.
ReplyDeleteAfter the whole day searching and reading your story Xiann, Im so inspired to love my hubby having same attitude as yours. Please write the next part sir. I am Adonald Frias from Santa Cruz, Laguna i am 27 years old and my partner is 34 years old. please please please I am Begging you to write and post the nest part
ReplyDelete