Yakap ng Langit (Part 8)

By: James Silver

Chapter 8: James's POV

Maga-alas sinko na rin nung dumating kami ni Raf sa Puerto Princesa, Palawan. Inaasahan na namin ang pagsundo ni ate Celia kasama ng kanyang asawang si kuya Tonio. Mga malalapit na tao rin sila sa buhay namin. Dati namin silang kapit-bahay. Pero ilang buwan na rin ang nakararaan nang mabalitaan nila ang pagkamatay ng nanay ni ate Celia. Kaya agad silang umuwi rito at wala na raw balak na bumalik pa ng Manila.

Nagkumustahan muna kami bago kami tuluyang sumakay ng jeep na dala nilang mag-asawa. Halos may isa't kalahating oras din kami nagkwentuhan bago kami nakarating sa aming pupuntahan.

IRAWAN. ang pangalan ng lugar kung saan kami titira. Halos hindi ko na makita ang paligid sa sobrang dilim. Wala yatang kuryente.

Ate Celia: Ay naku! Hindi ko nasabi sa inyo na wala palang kuryente dito sa amin. Liblib kasi at medyo malayo 'to sa bayan, ayos lang ba sa inyo yun?

James: Ayos lang po sa akin, sanay naman po akong walang kuryente eh. Kelan lang naman kami nakikabit ng jumper kila aleng Tale. Ewan ko lang po dito kay Raf.

Raffy: Anong palagay mo sakin? Maarte? Syempre ayos lang din sakin. Ang pinoproblema ko lang naman kung saan natin ilalagay 'tong gamit natin e.

Kuya Tonio: Oo nga pala, bukas ko na lang kayo tutulungan maghakot nyan doon sa bahay na tutuluyan nyo.

James: Huh! Ang akala ko po dito kami sa inyo tutuloy?

Kuya Tonio: Hindi pala nasabi sa inyo ni ate Esther na sa kabilang kubo kayo tutuloy?

Ate Celia: Doon kayo sa dating tinitirhan ng mga magulang ko. Eh wala naman nang nakatira doon. Kaya kayo na lang muna pansamantala.

James: Ganun po ba? Hehehe. Mukhang planadong planado pala 'to hahaha.

Kuya Tonyo: Planado nga, hahaha alam mo naman yung biyenan mo eh. Botong boto sa'yo hahaha. Mukhang magiging totoong mag biyenan na kayo.

James: WAhahahaha! kuya Tonio talaga, loko ka rin eh noh.

Ate Celia: Bakit ayaw mo ba? Sus! Kunyari ka pa. Wag ka mag-alala bagay naman kayo eh.

Raffy: Hindi po ba kayo naiilang sa amin? Alam nyo na, hindi naman po normal yung ganitong klaseng relasyon eh.

Kuya Tonio: Ayos lang yan, ang mahalaga lang naman eh nagmamahalan. Walang problema, kahit ano pang kasarian meron kayo.

Raffy: Salamat po sa inyo, sa pagtanggap sa amin. Syanga po pala, papano po pala kayo nakontak nila nanay kung walang kuryente dito.

Kuya Tonio: Ayun! Pumupunta kami ng bayan para makicharge ng cellphone doon sa kapatid ko, pag pumapalaot ako para mangisda. Kailangan kasi eh, buntis pa naman si misis.

James: Buntis po pala kayo ate Celia? Hindi ko nahalata ah. Sinong nakakasama mo rito pag wala si kuya Tonio?

Ate Celia: Ah, yung kapatid ko, diyan lang rin nakatira yun sa malapit. Dalawang buwan pa lang kasi kaya hindi pa masyadong halata. Oh! Sya tara na at kumain na tayo para makapagpahinga. Maaga pa tayong gigising bukas para mag-ayos doon sa lilipatan nyo.

Ipinagpatuloy namin ang kwentuhan habang kumakain kami. Asaran, kulitan yan ang mga ginagawa namin habang nasa hapag kainan kami. Mababait talaga silang mga tao. Kaya naman hindi nagdalawang isip ang mga magulang namin, na dito kami patuluyin. Matapos kami kumain ay ipinaghanda kami ni ate Celia ng higaan. Iisa lang ang kwarto nila, kaya sa papag na nakalagay sa baba ng kwarto sila matutulog. Ipinipilit nga namin na kami na lang ang matutulog doon, pero hindi sila pumayag. Nagkwentuhan pa kami sandali bago tuluyang matulog.

Alas sais empunto, nagising ako sa sobrang lamig. Ang akala ko ay nasa bahay pa rin ako. Pero pag mulat ng mata ko ay naalala kong nasa Palawan na nga pala kami. Kakaiba ang pakiramdam, nakakapanibago. Pero 'tong mokong na 'to parang wala lang. Nakanganga pa habang naghihilik. Naupo ako at pinagmasdan syang mabuti. Natatawa ako sa itsura nya, para syang isang buwang puyat, sa sobrang sarap ng tulog nya. Hinaplos ko ang ulo nya, sinusuklay ko ang buhok nya gamit ang kamay ko. Napamulat sya ng kaunti, inaaninag ang mukha ko. Sabay muli syang pumikit at sumik-sik sa akin, niyakap nya ako sa bewang.

James: Mahal gising na tayo, (mahina kong sambit sa kanya)

Raffy: Hmmmm Mm Tsk! mamaya na inaantok pa ako. (maktol nya. lalo syang sumiksik sa akin)

James: Dali na nakakahiya kila ate Celia oh, gising na sila tayo nandito pa.

Inilapit ko ang mukha ko sa mukha nya at ikiniskis ko ang ilong ko sa ilong nya. Ito ang pinaka-paborito kong gawin sa tuwing magkatabi kami sa pagtulog.

James: Akuchikuchikuchi! Gising na damulag.

Raffy: Mahal naman ambaho ng hininga mo eh.

James: Ah! Ganun ah, sige didilaan kita hahaha..

Raffy: Hahahaha kadiri ka, ISA! lintek ka ah! sisIPAin kITa DYAN!

Nagpupumiglas sya at umiiwas sa dila ko. Diring diri sya sa tuwing madidikit ang dila ko sa balat nya. Nagharutan kami hanggang sa gumulong-gulong na kami. Tsaka lamang kami tumayo at niligpit ang aming hinigaan.

Pagbaba namin ay nandun na sila ate Celia at kuya Tonio. Nagsasangang ng kanin si ate Celia at si kuya Tonio naman ay nagkakape. Natuwa ako sa nakita ko, isang tipikal na mag-asawa na mayroong normal na buhay. Parang walang alalahanin. Mapayapa ang lahat sa kanila.

Kuta Tonio: Oh! Tara magalmusal na tayo. Hehehe Aga ng lambingan nyo ah.

Ate Celia: Sandali lang at maluluto na 'to.

Nang matapos iluto ni ate Celia ang almusal ay agad kaming nagsikain. At pagkatapos naman kumain ay dumiretso na kami sa lilipatan namin. Maganda para sa akin ang bahay, nakakatuwa. "ito ang magiging bahay naming dalawa" ang nasa isip ko. Medyo luma na at maraming kailangang ayusin pati na rin sa paligid ng bahay. Kaya nag-umpisa na kaming kumilos. Nagwalis, naglampaso at tinagpian ang mga butas sa ding-ding at bubong yun ang ginagawa namin ni kuya Tonio. Si ate Celia naman at si Raffy ay nasa labas. Nagwawalis ng bakuran at nagbubunot ng mga damo. Medyo masukal na rin kasi sa tagal na hindi natirhan.

Malaki ang bahay para sa aming dalawa ni Raffy. Pawid ang bubong. Sawali ang ding-ding. At gawa naman sa kawayan ang sahig. Makakapal ang kahoy na nagsisilbing haligi nito. Pagpasok sa pinaka pinto nito ay agad na mikikita ang kusinang may ulingan. Meron itong tatlong baitang na hagdan na gawa rin sa kawayan. Paakyat ito sa nag-iisang kwarto. At pagpasok naman sa kwarto ay may isa pa itong pintuan patungo naman sa maliit na balkonahe. At sa balkonahe naman ay matatanaw mo ang malawak na bukid at mga bundok. Ansarap tumambay doon, malakas ang hangin, nakaka-kalma ng kalooban. Pinasadya daw ang balkon na iyon para sa dalawang matanda, dahil mahilig daw silang dumungaw sa bukid. Sa tabi naman ng bahay ay ang malaking puno ng mangga. Katapat nito ay ang puno ng langka. Sa mga katawan ng puno nakasabit ang magkabilang dulo ng duyan na gawa sa lambat. Napakaswerte namin sa bahay na ito. Lahat ng pangarap ko sa isang bahay ay nandito na. Maaliwalas ang paligid at malayo sa kaguluhan sa siyudad. Tahimik na buhay kasama ng taong mamahalin ko hanggang sa huling segundo ng buhay ko. Yan lang ang tanging pangarap ko.

Nang matapos kami ay sinamahan kami ni ate Celia sa palengke para mamili ng mga lulutuin at iba pang kakailanganin namin sa bahay. Medyo malaki-laki rin kasi ang ipinabaon sa amin ni nanay Esther. At pag-uwi namin ay agad naman akong nagluto sa bago naming bahay. Natatawa ako sa iniisip ko. Hahaha. Ito na ang simula ng buhay namin ni Raffy. Hahaha, hindi ko masabi ng diretso dahil ako man ay parang naiilang. Hahaha, ito na ang simula ng magulo pero masayang buhay may asawa. "WAHAHAHAHAhahahaha", bigla na lang akong napahagalpak ng tawa sa naisip ko.

Raffy: Alam mo nakakatakot ka. Para kang, alam mo yun may sakit sa utak. Bigla bigla ka na lang tumatawa dyan.

Hindi ko na sya pinansin dahil siguradong makukutusan ko lang sya. Panira talaga. Ang saya ko eh.

Hindi naman ako nahirapan sa ulingan dahil sanay naman ako. Ganito rin kasi ang gamit namin sa bahay dati eh. Nang maluto na ang sinaing ay agad kong isinalang ang ulam na lulutuin ko. Ayaw kong ipagkatiwala kay Raffy ang mga ganitong bagay. Dahil kahit mahirap pa sila noon ay alam kong hindi nya pa ito nagawa kahit minsan. Si nanay Esther kasi ang gumagawa ng lahat ng ito para sa kanya. Ako naman ngayon. Dahil kung sya ang paglulutuin ko ay hindi malayong magka-cancer kami sa bituka. Ingat ingat din.

Raffy: UHHhmm! Mukhang masarap yan ah. (niyakap nya ako mula sa likod)

James: Syempre, ako ang nagluto eh.

Raffy: Hay, ang asawa ko talaga walang kayabang-yabang sa katawan. (sabay halik sa batok ko)

James: Wag ka nga magulo tsk! Ihanda mo na lang kaya yung mga plato dun, maluluto na 'to oh.

Hinalikan nya ulit ako sa batok bago sya naghanda ng mga plato. Nang matapos na ako magluto ay naglagay muna ako ng ulam sa isang mangkok at inihatid namin iyon ni Raf kila ate Celia. Pagkauwi naman namin ay agad na kaming kumain.

Raffy: WWoOoohh! Grabe ang swerte ko talaga. Hahaha, Macho, gwapito na masarap pang magluto. WALA kayo nyan. Ako lang ang may asawang ganito.

James: Para kang tanga, gabi na kaya. Itigil mo na nga yan, pagagalitan tayo ng mga kapit bahay dyan sa ginagawa mo eh.

Raffy: Tsk! Alam mo, nagmamana ka na kay mommy. Panira ka ng trip eh. Hay! oo nga pala nakalimutan kong sabihing may sayad nga pala 'to. Tsk!

James: Anong sabi mo! Eh kung sungalngalin kaya kita nitong kutsara.

"Haynaku! Hindi na yata mawawala sa amin ang ganito. Minsan iniisip ko nga kung bakit ako nainlove dito eh. Siguro ginayuma nya ako nung mga bata pa kami. Grabe kasi eh, sobrang tagal ko na syang mahal pero kahit konti hindi man lang nagbago yung nararamdaman ko sa gagong 'to." nakatitig ako sa kanya. Sya naman ay may pakinda-kindat pang nalalaman. "Ah ewan!"

Nang matapos na kami kumain ay sya naman ang naghugas ng plato. Habang inilalatag ko naman ang hihigaan namin. Inilabas ko na rin ang kulambong pinabili nya. Hindi gagamitin ang kulambong ito, para sa mga lamok. Gagamitin ito ni Raffy para makatulog. Si Raffy kasi yung tipo ng taong mamamatay pag walang kumikiskis na kulambo sa binti nya. Mula noon hanggang ngayun ay ganon pa rin sya, hindi nya na naialis sa katawan nya ang kaadikan sa kulambo sa tuwing matutulog.

Pagkatapos kong maihanda ang higaan namin ay lumabas ako sa balkonahe. Maganda ang gabi, napakaraming bituin. Malamyos din ang simoy ng malamig na hangin. Itinukod ko ang dalawa kong kamay sa barandilya at tumingin sa malayo. Nakangiti ako, dinadama ko ang labis na kaligayahan na nararamdaman ko. "salamat" bulong ko sa sarili ko. Maya maya pa ay naramdaman ko sa bewang ko ang paggapang ng kamay ni Raffy. Tuloy tuloy nya akong niyakap at ipinatong ang kanyang baba sa balikat ko.

Raffy: Mahal, anong iniisip mo?

James: Wala, wala naman akong eksaktong iniisip. Masaya lang ako.

Raffy: Ako rin masaya. Napakasaya. (sabay halik nya sa akin)

James: Sorry ha!

Raffy: Sorry saan?

James: Doon sa nangyari sa atin. Yung muntikan na tayong maghiwalay. Sorry hindi ko rin naman yun gustong mangyari.

Raffy: Ngayon mo pa naisipang magsorry, sobrang delayed na kaya. Dapat lang talaga magsorry ka. Kasi para akong mababaliw non.

Hinalikan nya ako ulit. Natahimik kaming dalawa at sabay na tumingin sa kawalan. Ganito lang.--- Ang ganito kasimpleng bagay lang ang nagbibigay sa akin ng labis-labis na kaligayahan. Wala na akong mahihiling pa.

Raffy: Mahal, naimagine mo ba minsan kung hindi tayo nagkakilala? Yung tipong, hindi ikaw yung mahal ko ngayon at hindi rin ako yung mahal mo. Ibang tao ang kasama natin. Naisip mo ba yun minsan? Ano kayang mangyayari sa atin?

James: Hindi. Kasi nandito na tayo eh, ikaw ang kasama ko. Kalooban ng panahon at pagkakataon ito. Napalayo ka noon sa akin at umiwas naman ako sa'yo. Pero heto pa rin tayo magkasama. At tsaka palagi kong ipinapanalangin na ikaw ang ibigay sa akin. Nagpapasalamat ako dahil natupad ang kahilingan ko.

Raffy: Mahal na mahal kita. Ganyan din ang hiniling ko dati. Ang makasama ka. Kaya sana wag ka nang lalayo sakin ah, wag mo na akong iiwan. Iyon lang ang tanging bagay na kinatatakutan ko James. Yung maging parte na lang ako ng nakaraan mo.

James: Hindi na mangyayari yun. Wala naman akong mapupuntahan eh. Dahil ang tamang lugar na inilaan ng mundo para sa akin. Ay ang lugar kung nasaan ka. Mahal na mahal din kita Raffy. Kaya wag ka na mag-isip ng kung ano-ano.

Raffy: Asawa na kita ngayon, dapat may honeymoon tayo eh.

James: Tsk! Tumigil ka nga. Anlibog mo talaga.

Raffy's POV

Pagkatapos naming mag-usap ni James ay pumasok na kami para matulog. Tsk! Para matulog lang talaga. Medyo dismayado ako kasi gustong gusto ko syang angkinin ngayon pero hindi sya pumayag. Hindi man lang nya naisip na tigang na tigang na ako. Kailangan ko makaisip ng plano para akitin sya. Habang nag-iisip ako ng paraan, kung papano ko aakitin si James ay biglang may nagtext. Naalala kong wala nga palang kuryente dito, baka biglang malobat ang mga cellphone namin at hindi kami matawagan.

N. Esther: Anak kumusta na kayo diyan?

Raffy: Ayos lang kami ma, eto patulog na kami. Kayo diyan kumusta?

N. Esther: Ay ganun!? Walang Ooooh! Aaaaah!?

Raffy: Tsk! WALA!

N. Esther: Eh, papano ako magkakaapo nyan? Ang hina mo naman pala anak eh. Samantalang nung ginagawa ka namin ng daddy mo, halos maubos na namin lahat ng vowels sa ABC.

Raffy: Ma, tanggapin mo na, na hindi ka magkakaroon ng apo sa amin ni James. Isipin mo na lang na baog ako.

N. Esther: Lam mo nak! Malala na yang katangahan mo, hindi natin kaya ipagamot yan. Baka pwede mag-ampon. Tuta, kuting, ibon o kaya manok. Matagal na naimbento ang pag-aampon anak, tsk!

Raffy: Talaga ma, tatanggapin mo kahit ampon lang?

N. Esther: Oo naman! Alam mo nak, sinusuportahan kita dahil alam kong yan ang magpapasaya sa inyo ni James. Bilang mga magulang ninyo, nakita namin kung papaano kayo naghirap sa buhay. Kahit minsan hindi ka nagreklamo sakin. Naging mabuti kayong mga anak, kaya sino kami para ipagkait sa inyo yung isang bagay na nagpapasaya sa inyong dalawa. Tanggap ko yung aampunin ninyo. Pwera na lang kung may balak kang magpalagay ng obaryo.

Raffy: Salamat ma. Tulog ka na ma gabi na oh. I miss you na ma.

N. Esther: Oh! sya matulog ka na rin. I miss you too anak.

Habang nagpapaalaman kami ni mommy ay biglang nagising si James. At yumakap sa akin.

James: Sino katext mo?

Raffy: Si mommy, kinukumusta tayo. Gawa na daw tayo ng baby hehehe.

James: Tsk! Matulog ka na nga lang Raprap, pag tinanghali ka ng gising bukas bubuhusan talaga kita ng tubig.

Raffy: Eh, kasi naman mahal gustong gusto ko na eh. Hindi mo ba nahahalata, libog na libog na ako sayo oh. Hawakan mo, galit na galit na si tropa sa'yo eh. At tsaka bakit ayaw mo eh, mag-asawa na tayo diba?

James: Basta, sa susunod na. Matuto ka ngang maghintay, atat ka palagi eh.

Wala na akong nagawa kundi ang magpigil. Tsk! sawang sawa na ako sa pagsasarili. Kung may bunganga lang 'tong kamay ko malamang minura na ako nito ng paaulit-ulit. Hinalikan ko sya at niyakap. Itutulog ko na lang 'to. "kawawang junior, pinagpala ka nga sa laki hindi ka naman pinapansin nung taong nagmamay-ari sa'yo."

Kinabukasan. Wala na si James sa tabi ko. Bumangon ako dahil baka kumuha na ng tubig na ibubuhos sa akin. Agad kong iniligpit ang hinigaan namin, tsaka ako bumaba. Sinilip ko muna si James sa pinto, hayun sya nagluluto ng almusal. Amoy tuyo, nang ibaling ko ang paningin ko sa maliit naming lamesa ay meron nang nakahandang kape at sinangag. Nilapitan ko sya, kagaya ng nakaugalian ko na, ay niyakap ko sya mula sa likod at hinalikan ko sya sa pisngi.

Raffy: Good morning beybi lab.

James: Alam mo yung kakornihan mo nakakapag-dilim. Maghilamos at magmumog ka na nga doon ambaho ng hininga mo.

Raffy: Ano ba naman yan mahal, asawa mo na ako. Wala ka nang pagpipilian, ako na ang makakasama mo hanggang mag-ulyanin ka. Lambingan mo naman kahit konte. Nakakasira ka naman ng umaga eh.

Pagkatapos ko sabihin yun ay kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. Tsk! Nakakainis! Pumunta na ako sa CR na halos nasa gilid lang ng lutuan. Shower curtain lang ang nakatabing dito kaya kung sino man ang mangahas pumasok ay siguradong hindi mahihirapan. Naghilamos ako at nag-toothbrush. Habang nagsisipilyo ako ay narinig ko ang lagitik ng pinto sa labas, sa tunog nun ay alam kong isinara iyon. Pagkatapos nun ay bigla na lang akong napatulala. Kadiri man pero talagang nalunok ko yung toothpaste sa nakita ko. Si James biglang pumasok sa loob ng CR na walang kahit anong suot kundi yung tuwalyang nakasabit lang sa matigas na bagay sa bandang ibaba nya. Syet! Mapungay ang mata nyang nakatitig sa akin. May kagat kagat syang tangkay ng bayabas na may tatlong dahon sa dulo nito.

Raffy: MamamMahal, anong ginagawa mo? (utal kong tanong sa kanya)

James: Yayayain ka mag-almusal. Ayaw mo ba?

Raffy: Huh! Ah eh, Para saan naman yang tangkay ng bayabas?

James: Eh! Lintek! Wala akong makitang rose kanina eh, kaya ito na lang. Sexy ba ako mahal?

Raffy: Ha? Oo! OO! Oo!. Syempre. Mahal parang ang aga yata nyan.!

James: Ah, Ok sige magbibihis na ako.

Tumalikod na sya at akmang magbibihis na nang bigla ko syang hatakin papasok sa CR. Inalis ko sa bibig nya ang tangkay ng bayabas gamit ang bibig ko at inihulog ko na lang kung saan. Pagkatapos ay hinalikan ko sya ng matindi. Lasang toothpaste, pero hindi na nya nagawang magreklamo. Itinulak nya ako sa pader ng CR, may pagka-agresibo ang mga pag-galaw nya na gustong gusto ko. Matindi ang naging halikan namin at kitang kita ko sa kanya ang panggigigil. Unti-unti syang bumaba sa aking leeg. Napapikit na ako, dinadama ko ang kiliting dulot ng kanyang matulis na dila. Mabilis, marahas. Bumaba na sya sa mga utong ko at sinip-sip nya iyon ng matagal at salitan. "ahHAhhh!" mahina kong ungol. Bigla nyang hinimas ang alaga ko na sya namang nagpatigas ng buo kong katawan. Hinatak nya ako at isinandal na naman sa kabilang pader. Nakakadag-dag iyon sa init ng katawan ko kapag ginagawa nya. Bumaba sya sa tiyan ko dinilaan nya ng diretso iyon hanggang sa pusod. Pakiwal kiwal ang dila nya na lalong nagpapasabik sa akin. "HHHoo Ssssssssssyeet!". Gusto ko nang hawakan ang ulo nya para isubo sa kanya ang alaga ko, pero hindi ko iyon magawa dahil hawak-hawak nya ang dalawang kamay ko. "AAaaaahhh! MMmaaAhahaLL!" Bumaba sya sa singit ko. Tangina ang galing talaga ng dila nya syet. At bigla nyang isinubo ang mga dragon ball ko. "AaaAaHhhhMmppP!" Matapos nyang gawin iyon ay idiniretso nya ng dila sa kahabaan ko. Halos mangisay ako sa ginagawa nya. Sabik na sabik ako na maranasan muli ito sa kanya. Binitiwan nya ang mga kamay ko at hinawakan nya si tropa. Dinilaan nya ang palibot ng ulo nito. "WwwOOoOhhhSshhhIIit!" naninigas na ang binti ko, parang lalabasan na agad ako sa pagdila pa lang nya. At isinubo nya iyon ng buong buo. Napakadyot ako ng matindi sa bibig nya. Wala akong narinig na reklamo kaya itinuloy tuloy ko. Walang sabit, pulidong pulido ang pagkakasubo, tanging ang malalambot lang na parte ng bibig nya ang nararamdaman ko. Mahigpit, matindi ang pag-higop. Hinawakan ko ang ulo nya at kinatot ko ng marahas ang bibig nya. "AAAAaaaaahhHh!", "Puta ayan nako mahal!" Hindi ko na mapigilan. Ibinaon ko iyon ng matindi sa kanyang lalamunan. Isa. Dalawa. Tatlo. Nawala na ako sa pagbilang sa sobrang daming putok. Diretso lahat sa loob ng bibig nya. "AAAaaahhhhhhhhhhhHH!" mahaba kong ungol. Hindi nya iyon inilabas sa bibig nya. Hanggang sa unti-unti nang lumambot ang alaga ko.

James: Masarap ba mahal?

Raffy: Tangina oo, sobrang galing mo mahal.

Tumayo sya at hinalikan muli ako. Tumigil sya saglit at kumindat sa akin habang nakangiti. "Tangina ang-cute talaga ng asawa ko" sambit ko sa isip ko. Bigla syang bumalik sa halikan namin at marahas nya akong isinandal muli sa pader. Unti-unti na namang naninigas ang alaga ko. Maya-maya pa ay iniangat nya ang binti ko gamit ang matipunong braso nya. Naramdaman ko ang pagtutok ng alaga nya sa butas ko. Tuwid ang tingin nya sa akin. Hindi kumikilos ang ulo nya pero unti-unting pumapasok ang kahindigan nya sa loob ko. Ramdam na ramdam ko iyon, masakit, masarap at ramdam ko rin ang sikip ng lagusan ko. Kagat kagat nya ang kanyang labi habang ipinipilit na ipasok ang galit na si jun jun. Mapungay, matalim, matapang ang pinaghalo-halong kalidad ng mga mata nya ay napagsama-sama nya sa isang titigan lang. "AAAaaahhhh" medyo masakit na. Hanggang sa maipasok nya na ng tuluyan. Unti-unti syang umulos. Napakasarap nya tingnan habang unti-unting lumalabas ang kaligayahan sa mukha nya. Hinatak nya muli ako sabay ng matinding pagbaon ng alaga nya sa loob ko. Parahas ng parahas ang pagkadyot nya sa akin. "AAhhh, AAhhh, AAhhh,!" Bawat bitaw nya ng kanyang ungol sya namang tindi ng pagbayo nya. Pabilis ng pabilis. Gigil na gigil. Baon na baon. Nakakalmot ko na sya sa sobrang sakit at sarap na nararamdaman ko. Parang may tinatamaan syang kung ano sa loob ko. Hanggang sa bumaling sya sa balikat ko at kinagat iyon. Masakit. Masarap. Mahapdi. Ah! PUTANG INA HINdi ko na alam. Ewan, hindi ko na alam ang mararamdaman ko. "HHHhhhhhhhhhhhmmmppp!" mahabang ungol nya habang kagat kagat ang balikat ko. Nilabasan na sya. Apat na bayo pang putol-putol ang ginawa nya pagkatapos ay unti-unti nang nawala ang tensyon.

Raffy: Tsk! Ansakit naman ng balikat ko. May pa-ayaw ayw ka pa nyan kagabi ah.

James: Sorry na mahal, ikaw kasi eh nakakagigil ka eh.

Tumuloy na kami sa paliligong dalawa. Nagbihis, bago kami kumain ng almusal este! kumain ULIT ng almusal.

Raffy: Mahal oh aah! (at isinubo ko sa kanya ang piraso ng hiniwang kamatis.)

James: Mahal, papano yan kailangan nating magtrabaho. Saan kaya tayo pwedeng maghanap dito eh puro bukid 'tong nasa paligid natin.

Raffy: Bakit? Wala na ba tayong pera? Nagpapadala naman si mommy ah.

James: Alam mo kupal ka, hindi tayo pupwedeng umasa na lang basta sa padala ni nanay Esther. Dapat meron tayong sariling pera. Mag-asawa na tayo diba? Ibig sabihin may sarili na tayong buhay, hindi natin pupwedeng iasa lahat yun sa kanya.

Raffy: Oo, nga noh. Sige maghahanap ako ng trabaho.

James: Ako rin syempre maghahanap din ako ng trabaho.

Raffy: Eh papano yan pag nag-ampon na tayo. Sinong magbabantay ng mga anak natin?

James: Hanap muna tayo ng trabaho at mag-ipon. Tsaka na natin isipin yan pag desedido na tayong mag-ampon. Akala mo ba ganun kadali magkaron ng anak? Sa'yo pa nga lang matutuyuan na ako ng dugo sa magiging anak pa kaya natin?

Raffy: Eh! papano natin matututunan yun kung hindi natin susubukan? Bakit ayaw mo ba magkaroon tayo ng anak na palalakihin?

James: Hindi naman sa ayaw ko. Pero kailangan nating paghandaan yan. At tsaka iniisip mo agad yan, mga bata pa kaya tayo. Bakit ka ba nagmamadali, baka gusto mong ipaalala ko sayong madidisinwebe pa lang tayo. At ikaw isip bata pa rin mula noon hanggang ngayon.

Raffy: Ikaw lagi na lang ako ang nakikita mo. Basta gusto ko magka-anak tayo. Gusto kong ipakita sa tatay ko na kaya nating maging isang mabuting magulang. Palalakihin natin ang anak natin ng maayos at hinding hindi tayo papayag na maranasan nila ang mga naranasan nating paghihirap. Magsisikap tayong mabuti. At itataguyod natin ang pamilyang bubuuhin natin. Maliwanag ba?

James: Haynaku! Ano pa nga ba, kelan ba ako nanalo sayong kurimaw ka.

Buong maghapon lang kaming nasa bahay ni James at pinag-usapan ang mga mga pangarap namin para sa pamilyang pinaplano naming buuhin. Habang nakaupo kami sa barandilya ng maliit na balkonahe ng bahay namin.

Raffy: Ilang anak ang gusto mong ampunin natin?

James: Sa totoo lang hindi ako pabor sa pag-aampon eh. Gusto ko yung kadugo natin pareho.

Raffy: Eh papano nga mangyayari yun eh, wala namang mabubuntis sa atin. Baka pinagsisisihan mo nang nainlababo ka sa isa ring lalake.

James: Tanga! Wala akong pinagsisisihan sa sitwasyon natin ngayon noh. Gusto ko sana maghanap tayo ng isang baby maker.

Raffy: Pag kumuha tayo ng baby maker, kailangang masiguro nating hindi nya mahahawakan yung baby. Dahil kapag nangyari yun, hindi nya na yun ibibigay sa atin. At tsaka ang kagandahan sa pag-aampon. Makakatulong tayo dun sa mga batang pinabayaan na ng mga magulang nila. Mabibigyan natin sila ng masayang tahanan. At tayo bilang mga magulang nila, kailangan masiguro natin na maipaparamdam natin sa kanila na hindi natin sila pababayaan kahit kelan. Alam ko kasi ang pakiramdam na mapabayaan eh, lumaki akong walang ama diba?

James: Ayos ah! Mukhang tama yang naisip mo ah. Gusto ko ngang makatulong sa kanila. Sige panalo ka na, mag-ampon na tayo. Mamahalin natin sila ng husto kahit hindi natin sila kadugo. Pero mahal, bago natin gawin yun gusto ko muna makatapos ng pag-aaral. Para naman mabigyan natin sila ng magandang kinabukasan. Wala akong mapapasukang magandang trabaho kung wala akong natapos eh.

Raffy: Oo nga noh. Sige magtatrabaho akong mabuti at pag-aaralin kita. Ok ba yun?

James: Magtatrabaho din ako sa gabi, baka kasi mahirapan ka pag ikaw lang.

Raffy: Ok lang yun, matalino yata ang napangasawa mo. Kayang kaya ko yun. Kakayanin ko lahat yun para sa'yo.

James: Basta, kailangan ko rin magtrabaho para makatulong ako sa'yo. Magservice kaya ulit ako?

Raffy: Eh kung sikuhin kita!

James: Joke lang.

Muling sumapit ang gabi. Natural si James ang nagluto ng hapunan. Dahil nung huli akong nagluto para sa kanya eh parang gusto nya na akong patayin dahil nasunog ko lahat yung pagakain. Nakakainis naman kasi sa tuwing nagluluto ako, para akong natataranta pag nakasalang na sa apoy yung lulutuin.

Natapos na kami kumain at naihanda na ang higaan namin. At ang kulambo ko. Ang totoo nyan pangalawa lang si James sa pinakamahal ko. Dahil ang tunay kong mahal ay ang kulambo ko. Nahiga na kaming magkayakap. Kaya wag nyo nang tanungin ang isip nyo kung anong posisyon namin sa tuwing mahihiga kami. At hindi ko na rin yun kailangang banggitin pa ng paulit-ulit. Nakakapagod kaya mag-type.

Madilim. Malamig. Tinitigasan ako. Habang nakayakap ako kay James ay hinagilap ko ang leeg nya kinurot ko iyon ng pinong pino, marahan at banayad. "hmmm!" reklamo nya. Inuli-ulit ko iyon at lalo kong hinigpitan ang yakap ko sa kanya. Idinantay kong maigi ang kanang hita ko sa kanya at ang binti ko naman ay nakapatong sa tulog nya pang alaga. Idinikit ko sa kanya ang naninigas pagkalalake, madiin. Gusto kong maramdaman nya iyon. Ikinadyot ko iyon ng dahan dahan. Naramdaman ko ang unti-unting pagtigas ng ari nya. Tanda na tinatablan na sya sa ginagawa ko. Pumatong ako sa kanya at hinalikan ko sya. Pinababayaan nya lang ako nung una pero di naglaon ay lumalaban na rin sya. Dila sa dila. Hinihimas ko ang tagiliran nya at hinablot ang laylayan ng damit na suot nya. Maya-maya ay ganun din ang ginawa nya. tumigil kami saglit sa paghahalikan at tuluyang naghubad ng mga saplot namin sa katawan. Hinalikan ko sya pababa sa leeg, ang pinakapaborito kong parte ng katawan nya. At hindi nagtagal ay dumako naman ako sa dib-dib nya. Inaapuhap ko ang mga naninigas nyang utong. Salitan. Marahan, punong puno ng pagmamahal ang ginagawa kong pagsipsip sa mga iyon. Bumaba ulit ako hanggang sa tiyan nya, kinakapa ko ang umbok ng mga muscle na nandoon. Pababa. Pababa hanggang sa umabot ako sa nais kong marating. Isinubo ko ang ulo ng, ngayon ay matigas nya ng alaga. Dahan dahan pero madiin. Iniiwasan kong dumikit ang ngipin ko. "AAAaaahhhh" ungol nya. May nalasahan akong manamis namis na maalat alat na likido. Iyon ang pauna nyang katas. Sinip-sip ko iyon at pagkatapos ay dinilaan ko ang katawan nito. Pababa hanggang sa mga dragon ball. Ramdam ko na nagiinat sya. Naninigas ang katawan nya sa ginagawa ko. Ginaya ko ang ginawa nya sa akin nung una kaming nag-niig. Sinalisol ko rin ng dila ko ang butas nya "Aaaaaahhhhh ssyyeet!" ang narinig ko mula sa kanya. Pagkatapos ay muli akong bumalik kay junjun at isinubo iyon hanggang sa aking makakaya. Mataba, Mahaba, masakit sa panga habang tumatagal. Pero tiniis ko iyon at unti-unting binilisan. Napapasabunot na sya sa buhok ko. At ipinipilit nya iyong ipasak ng buo sa bibig ko. Naduduwal na ako pero pinaglalabanan ko. Kailangang mapaligaya ko sya ng husto. Nung malapit na syang labasan ay hinatak nya ako.

James: Anggaling mo mahal. Ansarap ng ginawa mo.

Raffy: Paliligayahin kita ngayung gabi. Sayong sayo ako mahal habang buhay.

Naghalikan muli kami at sya naman ang kumilos. Ginawa nya lahat ng ginawa ko sa kanya. Magaling talaga sya, bihasang bihasa sa pagpapaligaya. Malamang eh, dati nga syang callboy eh. Nang matapos nyang gawin iyon ay hinatak ko rin sya at muli kaming naghalikan. Umibabaw ako sa kanya. Inangat ko ang mga binti nya at dahan dahan kong itinutok ang alaga ko sa butas nya. Inihimas ko ang ulo ng alaga ko sa lagusan. Nang ipapasok ko na ay may narinig akong hikbi mula sa kanya na sya naman ipinagtaka ko. Nawala ang init ng katawan nya. Umangat ako at hinaplos ang ulo nya. Naramdaman ko ang panginginig nya at pinagpapawisan sya ng malamig. At ang mahinang hikbi na narinig ko kanina ay unti-unti nang lumalakas. "Bakit?" Tanong ko sa aking sarili. Hanggang sa.

James: PUTang ina nila! (rinig na rinig ko ang panginginig ng boses nya)

Raffy: Mahal bakit? Anong nangyayari sayo? (sabay yakap ko sa kanya)

James: Mahal, putang ina nila, mga hayop sila.

Raffy: Bakit? Sino bang tinutukoy mo? Sinong sila?

Halos sumabog ang ulo ko sa mga narinig kong ikinwento nya. Unti-unting nagngit-ngit ang mga ngipin ko sa sobrang galit. Hanggang sa hindi ko na mapigilan ang emosyon ko. Umagos ang luha ko at nangatal ang bibig ko. Awang awa ako sa sinapit ni James. Kung hindi ako umalis, kung hindi ako nawala. Kung nanatili ako sa tabi nya, hinding hindi mangyayari sa kanya iyon. Dahil hinding hindi ko papayagang maapi sya. Ngayon ko lang naintindihan ang lahat. Alam ko na kung bakit ganun na lang ang galit sa akin ni James nung bumalik ako. Napabayaan ko sya, ipinangako ko sa kanyang puprotektahan ko sya palagi. Pero hindi ko nagampanan iyon. Baka hinanap nya ako nun, tapos hindi ako dumating. Durog na durog ang puso ko nung marinig ko ang mga nangyari sa kanya.

Raffy: Mga hayop sila! Anong ginawa nila sa'yo.

Tuloy tuloy lang ang paghagul-gol nya sa mga braso ko. Wala akong magawa para patahanin sya. Hindi ko alam kung papaano ko sya papakalmahin. "Igaganti kita" ang tanging lumabas sa isip ko.