Incest ni Seph (Part 7)

By: Seph

Dahil nga ayaw ko na makita ako ni kuya, tumakbo ako ng tahimik sa pinaka malapit na kanto at dun ko siya sinilip. Teka parang kilala ko yung lalaki na kasama niya a.

Tumakbo si kuya at inakbayan yung lalaki. Humarap naman si lalaki. Sabi na e. Yung team captain nila kuya si lalaki. Kaya pala super familiar siya. Pinanood ko lang sila maglakad at nung nakalayo na sila, pumasok ako sa bahay.

"Fuck." Yan lang ang nasabi ko pagkapasok ko. Punong-puno yung bahay ng tao. At mostly mga kaklase ni kuya. Madaming nagkalat na papel sa sahig at makikita mo rin ang mga tao na mukhang pagod na pagod. Ahhh gumagawa ata sila ng thesis.

Kinamusta nila ako at syempre kinamusta ko rin sila. Pero agad ko rin binawi yung tanong ko dahil obvious naman na pagod na pagod sila. Kaya di na rin ako nag tagal sa sala at pumunta na sa kwarto ko para makapagpahinga. Wala pa atang 10 minutes akong nakahiga ng may kumatok.
*knock knock
"Bukas yan"
"Isaac, gusto mo ng toasted bread? Ito kuha ka." Ang sabi nung babae. Bumangon ako at naka eye to eye contact yung babae. Nakaramdam ako ng konting hiya dahil nakaboxers lang ako. Kaya nag suot muna ako ng t-shirt bago ako kumuha ng toasted bread.
"Salamat ate- ?"
"Julie. Classmate ako ng kuya mo. Seatmate pa nga e." Ang sabi niya.
"Ah." At sabay kagat sa tinapay. Umupo si ate Julie sa gilid ng kama ko habang ako naman ay nakatayo at pinagmamasdan siya. She gazed her eyes on me and she began to talk.
"Isaac. Kausapin mo naman na yung kuya mo o? Napapabayaan na kasi niya yung pag aaral niya e. Parati din siyang hindi umaattend sa klase. Alam ko ang tungkol sa inyong dalawa. Nakwento niya sa akin nung isang beses na sobrang down na down siya.
Isama mo pa na lasing siya nung araw na yon. Alam ko na mali yung ginagawa niyo. Pero dahil kaibigan ko siya at concern kami sa kuya mo, kung ito lang talaga ang makakapag balik sa kanya sa dati, e mag risk na lang tayo sa ngayon at gawan ng paraan mamaya yung nadevelop na relasyon niyo. Kasi ayon sa nakikita ko baka madebar na yung kuya mo."
Naestatwa ako the whole time na nagsalita siya. Di ko na nanguya yung tinapay at nalunok ko na lang ito basta. Di ko alam kung paano ko i-aabsorb lahat ng sinabi niya kaya napabuntonghininga na lang bigla. Tiningnan niya ako at parang naghihintay ng sagot.
"A-ehh anong ibig mong sabihin? Baka si Irene dapat yung sinasabihan mo niyan? Magkapatid kami at alam mo na hindi iyon pwede sa amin. Mali sa mata ng bawat isa, mali sa mata ng mismong Diyos. Kaya ano ulit yung sinasabi mo?"
"I-rene, I-sa-ac." Ang sabi niyang pabulong. "Teka, baka nga nagkamali lang ako. Parang Irene nga ata yung pangalan. Nako pasensya ka na a??? Kasi naman ang sama nung ginawa nung Irene na yun sa kuya mo." Ang pagpapaliwanag niya.
"Ah. E ano po bang ginawa?"
"Kasi nung prelims nung kuya mo sa isang subject niya, e alam mo naman, varsity yung kuya mo. Parating walang time. Kaya ayon, nabagsak niya yung test..."
Tang ina. Nung araw na nag cecelebrate kami at nagpapakasaya, si kuya naman ay nagdudusa??? Putang ina ko talaga.
"...edi yun nga. Nabagsak niya yung exam. Kaya sobrang sama ng loob ng kuya mo non. Dahil sa block namin e siya lang yung bumagsak. Bagsak na nga siya, parang nakaramdam din siya ng hiya. Kaya nung araw na yon, umuwi siya kaagad at inantay daw niya si Irene. Dahil si Irene lang daw ang makakaintindi sa kanya. Kumbaga inspiration niya ata...
"...gabi na daw non at di pa umuuwi si Irene. Nakailang tawag daw siya at nakailang text pero wala daw reply o di man lang daw sinasagot yung phone. Kaya nakadagdag din ito sa stress ng kuya mo. Kaya napagpasyahan niya na maglibot libot daw sa lugar...
"Kaso ito yung masakit. Nakita daw niya na may kahalikan si Irene sa kalsada. Hindi daw niya kinaya yung nakita niya kaya't agad daw itong bumalik sa apartmemt nila. Napuno ata ng galit ang kuya mo nung araw na yon at nag sanhi talaga ng pagkapatong patong na stress kaya nauwi sa depression."
Putang ina. Di naman ako nakipaghalikan e! Hinalikan ako. Magkaiba yon. Tsk.
"Tapos di mo pa kinakausap kuya mo. Nakoo masama yan ah. Mag usap na kayo please? Alam kong napakahirap suyuin ng taong yan pero wag ka ng umasa na magbaba yan ng pride sayo. Ikaw na lang gumawa ng paraan, okay?"
" ah, ate, si-gge po. S-susubukan ko-o po." Ang pautal kong sabi.
"E mabait ka naman pala e. Osiya. Sige magpahinga ka na. At madami pa rin kaming gagawin. Sige goodnight."
"Goodnight din ate Julie. " pagkalabas na pagkalabas pa lang niya, e talaga naman nanlumo ang pakiramdam ko at parang binagsakan ng langit at lupa. Hindi ako makapaniwala na dahil sa akin kaya siya nagkakaganyan. Putang ina ko. Napaka insensitive ko. Pero wala akong ginawang masama? Pero kasalanan ko rin to. Dapat umuwi muna ako sa bahay nung araw na iyon para sabihin kay kuya ang resulta ng prelims ko at hindi nakiinom sa mga iyon.

Hindi ako makatulog ng gabing iyon. Talagang nag aalala ako kay kuya dahil ang layo na ng narating niya, ngayon pa ba siya madedebar???

Dahil sa labis kong pag iisip, sumikat na ang araw ng wala pa akong tulog. Napag isipan ko na rin na di na muna ako papasok sa araw na iyon dahil wala namang gagawin sa room at para makapag pahinga na rin ako lalo na sa mga problemang kinakaharap ko ngayon. Habang nag mumuni muni sa kwarto, nag isip ako ng paraan kung paano ko makaausap si kuya.

Isang paraan lang ang pumasok sa utak ko. At yun ay dapat ma corner ko siya. Pero syempre kailangan ko ng tulong at si Al lang ang taong pwedeng tumulong dahil siya naman ang ugat ng problemang ito. Kaya tinext ko siya na wag na muna siya pumasok ngayon at puntahan na lang ako sa bahay ng mga 12:00pm para wala na si kuya at ang mga kaklase niya sa bahay. At iyon. Bigla na lang akong nakatulog.

Nagising na lang ako sa ring ng cellphone ko at sa malakas na katok sa pinto. Nakapikit kong kinapa ang phone ko at sinagot yung tumatawag.
"OY! Kanina pa ako dito sa labas! Baka gusto mo akong pagbuksan ano?" Ang sigaw sa akin ni Al. Umupo ako sa kama at gumapang para tingnan si Al sa bintana. Shet nan dun na nga talaga siya. Kaya nag t-shirt lang muna ako at bumaba para pagbuksan siya ng pinto.
"Tingnan mo kung anong oras na." Tiningnan ko naman yung wall clock, *12:49pm
"Sorry Al. Napasarap lang yung tulog ko. Di kasi ako nakatulog kagabi sa dami ng iniisip e. Sorry na."
"Tsk. Oo na. Pakainin mo na lang ako."
"Di pa ako nakakapagluto no! Kakagising ko nga lang e."
"E ano yon???" Sabay turo niya sa lamesa.
"Bakit may pancakes???" Ang tanong ko.
"Oy Isaac, my note na katabi yung plato."
"Ano sabi?"
"'Isaac, ito pancakes o. Kausapin mo na kuya mo a? - Julie. '"Ang pagbasa ni Al. "Sino si Julie? Diba kayo lang ng kuya mo dito?"
"Ah hinde. Kaklase ni kuya yan. Gumawa sila ng thesis dito kagabi."
"Ah." Ang sagot niya. Alam ko na nagtataka siya kung bakit may nakalagay sa note na, "kausapin mo na kuya mo a?" Pero siguro ayaw lang niya tanungin.
"Actually, may konek yang note na yan kung bakit kita pinapun-"
"Mamaya ka na mag explain. Kainin na natin to." Napabuntunghininga lang ako kaya't tinabihan ko na rin siya sa lamesa at kinain na nga namin yung pancakes na niluto ni Julie. Teka. Hinde. Kumagat ulit ako sa pancake at putsa. Hindi talaga to luto ni Julie. Luto ito ni kuya. Kilala ko ang luto ni kuya. Lalo na angbpancakes niya. Ayoko na mag isip. Bahala na.
"Ano nga ulit yung sasabihin mo kanina?"
"Yan kasi di ako pinapatapos e"
"Oo na nga. Ano na bat mo ba ako pinapunta?"
"Galit nanaman sa akin si kuya. Kaya tulungan mo ko na makipag bati siya sa akin."
"Bakit ba kayo away ng away. Parang ewan lang." Ang sabi niya at biglang kagat sa pancake.E dahil kasi sayo kung bakit kami nag aaway e. Kung alam mo lang.
"Normal lang to sa magkapatid. Anyway, tulungan mo ko. Kailangan makorner ko siya para wala siyang kawala."
"Sige. Paano naman???"
"Ganito... " at yun na nga. Sinabi ko sa kanya yung plano. Kaya naghihintay na lang kami na dumating si kuya. Sinabihan ko rin siya na baka gabihin si kuya. Pero sabi niya okay lang daw. Kaya ayon. Go lang.
6:30pm. Bumukas ang pinto. Nan diyan na si kuya. Syempre as usual, walang pansinan. Nasa sala ako at nanonood ng tv. Nung nakita kong paakyat na siya sa kwarto niya,nag handa naman ako sa pagtakbo.

At dito na nagsimula ang plano. Pag bukas ni kuya nung pinto(naka locked kasi parati.). Tinulak siya ni Al papasok sa kwarto at ako naman biglang tumakbo papasok sa kwarto niya at sinara ang pinto. Sinabihan ko si Al na hilain lang yung pinto para di mabuksan ni kuya yung pinto.

At ngayon, solo ko na siya.

"Ano nanaman ba to, Isaac?!" Ang bulyaw niya sa akin. Tang ina. Lahat ng gusto kong sabihin na drain sa utak ko the moment na nagtagpo ang aming mga mata. Tumayo siya at sinubukang buksan yung pinto. Pero dahil nga hinihila ni Al yung pinto galing sa labas, walang magawa si kuya kundi kalampagin lang ang pinto.
"Ano?! Masaya ka na ?!" At bigla akong pinanlisikan ng mata.
"..."
"Tang ina. Ano ba?!"
Hindi na ako nakapagpigil kaya niyakap ko siya. Pilit niyang tinatanggal yung mga kamay ko, pilit na nilalayo yung katawan ko, pilit na sinasabi na 'umalis ka dito'. Pero waring wala ako sa sarili ko. Di ko alam kung ano ang gagawin ko. Di ko siya kayang bitiwan. Wag ngayon. Mas niyakap ko siya ng mahigpit at di ko na napigilan na humikbi sa pag iyak. Bigla siyang nanahimik. Hinayaan na niya ako. Sabi ako ng sabi ng sorry. Sabi ako ng sabi na wag na siyang magalit. Nag sorry din ako dahil nababasa ng luha ko yung uniform niya. Sorry lang talaga ang kaya kong sabihin. Di na ako magdadahilan pa. Sige ako na ang may kasalanan. Ako na.
" kuya sorry. Sorry. Sorry. Kuya pansinin mo naman na ako please??? Pwede bang ibalik na lang natin yung dati??? Kuya miss na miss na kita. Namimiss ko yung pag aaruga mo sa akin, yung mga niluluto mo. Yung mga payo mo... kuya importante yun sa akin. Mahal kita kuya kaya please wag mo na akong ipagtabuyan...
"...sorry kung wala ako nung oras na walang wala ka. Sorry kung inuna ko makipag inuman sa barkada ko bago umuwi sa bahay. Sorry kung di muna ako umuwi para kamustahin kung ano rin naging resulta ng exam mo. Kuya sorry. Sorry kuya..."
Niyakap ko siya ng mas mahigpit. Hindi ko muna siya bibitawan. Gusto ko maramdaman ang kuya ko. Ang kuya kong tampuhin. Ang kuya kong matalino. Ang kuya kong athletic. Ang kuya kong mabait. Ang kuya kong gwapo. Ang kuya ko... niyakap na din niya ako pabalik.
Niyakap niya ako. Niyakap niya ako. Niyakap niya ako. Niyakap niya ako.
Ramdam ko ang pag himas ng kamay niya sa likod ko. Ang mukha kong nakabaon sa dibdib niya ay biglang tumingala at nakita na nakatingin siya sa akin at nakangiti. Yung ngiti na nagsasabi ng "wag ka ng umiyak. Please?" Binaon ko ulit ang mukha ko sa dibdib niya. Pinakinggan ang bawat tibok ng puso niya. Pilit na iniintindi ang bawat tibok nito. Hinihintay na isigaw ang pangalan ko.
"Isaac." Kinabahan ako. Pilit ko idiniin ang tenga ko sa dibdib niya. Narinig ko ang pangalan ko. Narinig ko ang pangalan ko.
"Isaac. Humiga na tayo. Nakakangalay tumayo." Ang sabi niya. Tinulak ko kami sa kama at ngayo'y ako naman ang nakapatong sa kanya. Nakapulupot pa rin ang aking mga kamay sa katawan niya at patuloy pa rin na pinapakinggan ang tibok ng puso niya. Nakayakap pa rin si kuya at hinawakan ang batok ko. Gumapang ang kanyang kamay sa ulo ko at dito pinaglaruan niya yung buhok ko. Tumingala ako sa kanya. Tiningnan niya ako at hinimas niya pataas ang buhok ko. Naramdaman ko ang mainit na labi niya na dumikit sa noo ko. Pumikit ako at ninamnam ang napaka mainit niyang halik. Nung binuksan ko ang aking mata, alam ko na namagiging maayos din ang lahat.

Habang nakahiga sa katawan ni kuya, tinext ko si Al na umuwi na. At nag sorry na rin dahil sa abala na nacause ko sa kanya. Umuwi na nga rin siya at sinabihan ako sa text na dapat ilibre ko siya. Sa kadahilanang ayaw ko na rin kami ni kuya na maistorbo, umo-o na lang ako kay Al.

Muli kong niyakap si kuya. Ang sarap sa pakiramdam ng katawan ni kuya sa akin. Namiss ko talaga to. Tumingala ako sa kanya at tinanggal ko yung eyeglasses niya at pinatong sa katabing mesa. Nginitian niya ako at sabay lapit ng mukha para halikan ako.