By: Confused Teacher
Hindi malinaw sa akin pero para talagang may tumatawag, at iisang tao lamang ang tumatawag sa akin ng ganon. Dali-dali akong bumangon, dumungaw sa bintana, nagpalinga-linag ako, bukod sa ilang bata na naglalaro harapan ng mababang gate, wala akong nakitang tao. Tumayo ako at dumiretso sa pinto.
“Apo, ang haba ng tulog mo, alas kwatro na, Magmiryenda ka muna, nagluto ako ng ginataan. Magugustuhan mo dahil ang sarap ng langka.” Bati ng matandang masayang nakatingin sa akin habang nanonood ng TV.
“Salamat po Lola, sandali lang po may titingnan lamang ako sa labas.” At diretso akong dumaan sa harapan niya.
Patakbo akong lumabas ng pinto, muling nagpalinga-linga. Pinuntahan ko ang tagiliran ng bahay, wala. Ang puno ng mangga na may nakataling duyan, wala . Tiningnan ko maging ang itaas ng puno. Wala. Lumabas ako ng gate, at tumingin sa magkabilang dako ng kalsada. Wala. Napansin ko ang ilang bata na nag hahabulan sa kabila sa tabi ng maliit na tindahan nakatingin sila sa akin. Iniiwas ko na lamang ang aking paningin sa kanila at malungkot na pumasok sa gate. Naupo ako sa duyan at muli kong naramdaman ang pagkabigo.
“Akala ko bumalik ka, akala ko pinuntahan mo ako dito. Akala ko magpapakita ka na” bulong ko sa aking sarili at muli ay naramdaman ko ang nag-uunahang pagpatak ng mga luha ko. Akala ko hindi mo ako matitiis. Miss na miss na kita Kuya Paul”
Ako si Josh Patrick Villanueva, mas kilala ng mga tao bilang Josh. Dito ako ngayon sa Davao pero hindi talaga ako tagarito. Sa mga susunod na parts malalaman ninyo kung bakit ako narito. Menopausal baby ako, 4th year College na ang Kuya ko at 1st year college naman ang ate ko nang ipanganak ako ni Mommy at the age of 42. Nang maka graduate si Kuya ay sumunod na rin siya kay Daddy sa Dubai kaya wala akong matandaan tungkol sa kanya, hanggang nag pakasal sila ng girlfriend niya at bumukod sa amin. Hindi ko rin madalas makita ang ate ko dahil nagboboard siya at twice a month lamang kung umuwi o minsan pa nga ay hindi umuuwi at si Mommy na lamang ang nagpapadala ng allowance niya. Nagkaisip na akong si Kuya Paul ang kasama ko. Ninang niya si Mommy nakatira sila sa katapat na bahay namin. Namamakyaw daw ng isda sa Malabon ang parents niya at dinadala sa mga palengke at madalas ay sa gabi iyon o madaling araw kaya kung nasa bahay sila ay tulog. Dahil doon ay sa amin siya naglalagi dahil si Mommy ay hindi na nagtrabaho pagkatapos akong ipanganak. Narinig ko lamang sa kanilang mga usapan na sapat naman ang kita ni Daddy at nakakatulong pa minsan ang kuya ko . Pero naging busy naman siya sa maliit na grocery store sa harapan ng bahay namin. Kahit pa sabihing meron siyang katulong doon si Ate Carol, halos maghapon pa rin siya sa loob ng tindahan. Kasi hindi rin daw niya maiasa ang lahat lalo na pag may dumarating na supplier. Lumaki ako na si Kuya Paul na ang halos kasama ko araw-araw.
“Ano ba Pat, napakabagal mong kumilos, late na naman tayo nyan. Sinabi na kasi ihanda mo ang mga gamit sa gabi pa lamang para hindi mo na hahanapin sa umaga.” Nakakunot ang noong bungad ni Kuya Paul sa akin paglabas ko ng pinto. Nasa terrace siya, nakatayo at halatang bad trip na naman.
“Nalimutan ko po kasi Kuya may assignment nga pala kami, kaya ginawa ko muna bago naligo.” Ang pagdadahilan ko. Sanay na rin naman ako sa masungit na kuya ko, pero kahit ganon alam ko naman na mabait siya.
“Araw-araw na lamang may dahilan ka, hindi ka nauubusan ng palusot, sabihin mo mabagal ka talagang kumilos,” Kinuha niya ang bag ko at isinukbit sa kanyang balikat saka ako hinawakan sa kamay at inakay palabas. “Diba tinapos na natin lahat ng assignment mo kagabi, paano nangyari na may nakalimutan ka?” Ayoko na magpaliwanang kasi lalo siyang magagalit pag nalaman niyang nalimutan ko talagang isulat iyon sa notebook ko at naalala ko lamang na may assignment kami nong paggising ko. Saka hindi ko naman kayang magsinunganling kay kuya.
“Ninang, aalis na po kami,” sigaw niya kay Mommy na alam kong busy sa loob ng tindahan.
“Oo, mag-iingat kayo.” Iyon lamang ang narinig ko. Agad niyang pinara ang dumaang tricycle at walang imikan kaming sumakay.
Grade 3 ako samantalang si Kuya naman ay 2nd year high school na. Sa iisang school kami nag-aaral kaya sumasabay lamang ako sa kanya. Idinadaan pa niya ako sa room ko bago siya tumuloy sa kanilang classroom na medyo malayo rin. Hiwalay kasing compound ang Elementary Department sa High School at College. Kaya alam kong naiinis siya kapag nale late ako.
Iniabot niya sa akin ang bag ko pagtapat namin sa aking room. “Huwag mo na akong pupuntahan sa tanghali ha, hintayin mo ako dito huwag ka ng kung saan-saan maglaro nang hindi madumihan iyang uniform mo.” Iyon ang nakasimangot niyang bilin sa akin habang inaayos ang collar ng aking polo.
“Opo kuya,” iyon lamang ang isinagot ko.
“Opo, tapos naman hahanapin pa kita sa tanghali bago tayo kumain, sige na pumasok ka na.” sagot niya saka ako hinalikan sa noo at tumalikod na.
Iyon ang kuya ko, kahit hindi ko siya totoong kuya, alam kong mahal na mahal niya ako at mahal ko rin siya. Nag-iisang anak siya kaya sabik sa kapatid, at ako pakiramdam ko wala rin naman akong kuya.
Kinalakihan ko na ang kasama siya, mula nang magkaisip ako siya ang laging nasa tabi ko. Parang hindi pwedeng hindi ko siya nakikita. Lahat ng bagay iniaasa ko sa kanya. Madalas din siya sa bahay kumakain at dahil busy si Mommy sa business niya kaya kahit nasa bahay ay si Kuya pa rin ang nag aasikaso sa akin. Siya ang nagpapakain sa akin, minsan ay nagpapaligo, gumagawa ng assignment at madalas ay sa kwarto ko natutulog. Kung minsan naman ay sa bahay nila kami naglalagi dahil sa kabilang kalsada lamang
Sa hapon ay madalas sa kanila muna kami dadaan dahil magpapalit pa siya ng damit saka kami pupunta sa amin para tulungan akong gumawa ng assignment at pagkatapos saka kami maglalaro ng basketball sa likod ng bahay nila.
“Kuya Paul…” ang bulong ko sa kanya habang busy siya sa paggawa ng assignment niya ako naman ay tapos na kaya wala akong ginagawa.
“Bakit Pat? Sagot niya kahit hindi nakatingin sa akin.
“Kainis ka nga talaga Kuya, sabing Josh ang pangalan ko, lagi namang Pat ang tawag mo, kaya tingnan mo o, muka nga akong patpat.”
“O sige na Josh Patrick, ang arte mo nga bakit binata ka na ba, at namimili ka na ng pangalan na itatawag sa yo? Nagsasalita siya pero tuloy pa rin sa pagsusulat. O baka naman may nagugustuhan na ang baby ko. Tinigil niya ang pagsusulat at kiniliti ako.
“Bang kulit mo nga kuya, Mommy si Kuya nang aasar na naman.” Sigaw ko kahit alam kong hindi naman kami maririnig ni Mommy dahil nasa kwarto kami.
“Sumbungerong bata ka talaga! O ano na nga yun, ano bang sasabihin mo?” saka bahagyang ginulo ang buhok ko.
Inalis ko ang kamay niya, “ sabi ni Teacher Matthew, turuan mo raw ako sa Math, mahina raw ako don e.
“ Paano ka gagaling sa mga subjects mo e ang nasa isip mo puro laro. Lapit ka nga dito dalhin mo yung notebook mo sa math tingnan ko kung anong pinag aaralan ninyo.”
Sanay na ako sa kuya ko, istrikto talaga siya lalo na pag tungkol sa pag-aaral ko pero alam ko mahal nya ako at para sa akin din ang lahat ng ginagawa niya.
“Kuya sabi ni teacher magaling ako sa English saka sa Science, lagi nga ako ang may pinakamagandang project sa Science saka yung mga assignment ko laging perfect, diba pinakita ko po sa yu yun noong isang araw?” ang pagyayabang ko.
“Ako kaya ang gumawa non, ipagmamalaki mo pa e tinulugan mo nga ako non habang gInagawa ko yun. O siya igagawa kita ang mga exercises sa Math tapos sagutan mo mamaya pag mali ang sagot mo ipapaliwanag ko na lamang sa iyo kung papaano makukuha ang tamang sagot.” Tumango lamang ako ganon talaga ang buhay namin, Para sa akin si Kuya Paul ang lahat sa akin. Bestfriend, Tatay, kuya, teacher, nurse, tagapagtanggol kapag may umaaway sa akin. Hindi ko alam kung papaano na ako pag iniwan ako ni Kuya Paul.
Matagal pa niya akong tinuruan hanggang naramdaman ko na naman ang antok kaya sumubsob ako sa notebook ko at hinayaan ang sarili kong makatulog. Bahagya lamang ako nagising nang maramdaman kong binubuhat na niya ako para ilipat sa aking kama. Tuluyan na akong natulog. Nagising lamang ako nang maramdaman ang pagyugyog niya sa balikat ko.
“Pat, Pat, gising muna kakain na. mamaya mo na ituloy iiyang pagtulog mo, naghihintay na si Ninang kanina pa.” mahinang niyang sabi sa akin.
Naupo lamang ako sa kama habang nagkukusot ng aking mata. Nakita ko sa study table nakaayos na ulit ang mga gamit ko. Nakapang bahay na rin ako at alam ko siya ang nagpalit ng damit ko.
“Ano babangon ka ba o bubuhatin pa kita papunta sa mesa?” Nakangiti niyang sabi saka naupo sa tabi ko.
Sinimangutan ko naman siya saka naghikab. “Kuya antok pa po ako, pwede bang hindi na lamang ako kumain matutulog na lamang ako hindi rin po naman ako gutom.” At aktong hihiga na ulit ako.
“Patrick hindi pwede, kailangang kumain ka, tingnan mo nga ang katawan mo, ang payat mo na kaya, dahil iyan sa katamaran mo sa pagkain.” Ang naiinis niyang sagot.
“Kuya, tinatamad talaga akong bumangon, sige na please matutulog na lamang ako ikaw na magsabi kay mommy, sabihin mo na lang po tulog pa rin ako.” Saka ko hinila ang kumot.
“Ah basta hindi pupuwede, kakain ka kahit kaunti at saka bakit ka matutulog ng hindi nakakapaglinis ng katawan, maghapon ka ng pinawisan tapos matutulog ka na lang basta. Halika na bangon na.” HInawakan niya ang kamay ko at hinila patayo.
Wala na akong nagawa, hindi rin naman ako mananalo, kaya kahit naiinis ako bumaba na rin ako ng kama at sumunod sa kanya. Nadatnan namin si Mommy na naghahanda ng mesa. Pabagsak akong naupo sa isang bangko at sumubsob sa mesa.
“Ano ba Josh, nasa harapan ka na ng pagkain mukha ka pa ring ewan, ayusin mo nga iyang sarili mo. Grade 3 ka na pero parang sanggol ka pa rin kung makaasta.” Ang naiinis na sabi ni Mommy sa akin. Napilitan naman akong maupo ng maayos at inabot ang pinggan na napalayo sa akin dahil sa pagsubsob ko sa mesa.
“Sige po Ninang, kain na tayo, ako na po ang bahala sa kanya.” Ang narinig kong mahinang sabi ni Kuya Paul. Hindi na nagsalita si Mommy. Sumandok si Kuya Paul ng konting sabaw at inilapit sa bibig, bahagya ko namang ibinuka ang bibig ko kasi nakatingin si Mommy sa akin. Marami-rami na akong nakakakain ng maglagay si Kuya Paul ng pagkain sa pinggan niya at alternate niya akong sinubuan saka ang sarili niya.
Paul
Ako si Paul Jacob Rivera, kapit-bahay ni Patrick. Hindi literal na kapit-bahay dahil nasa kabilang kalsada ang bahay namin. Oo tama katapat bahay, pero ang awkward pakinggan. Bahala na kayo. Ninang ko ang Mommy niya at siyempre ninong ang kanyang Daddy. Sabik ako sa kapatid dahil mag-isang anak lamang ako nina Mr and Mrs Rivera malamang, hehe.
Seriously, malungkot ang buhay ko dahil laging wala ang parents ko, madalas umaalis sila sa gabi dahil sa trabaho nila but wait legal ang trabaho nila, namamakyaw sila ng isda sa fish fort at inihahatid sa ibat-ibang palengke bago mag-umaga. Kaya literal na gising sila sa gabi tapos sa araw ay natutulog. Dahil doon madalas na lang akong pumupunta kina Ninang para makipaglaro kay Kuya Raymond kaso malayo ang agwat ng age namin kaya iniiwan din niya ako pag may lakad ang barkada niya, hanggang ipinanganak si Patrick. Sobrang saya ko noon kahit limang taon pa lamang ako alam ko na magiging magkaibigan kami ng batang iyon. Binabantayan ko lagi siya kahit natutulog, hindi na ako naglalaro sa labas lagi akong nasa tabi na lamang niya. Noong mga 2 years old na siya, marunong na siyang maglaro, isinasama ko na siya sa amin kaso sobrang iyakin naman. Ayaw niyang sumama kahit kina Mama at Papa sa akin lamang. Kaya para lamang huwag mag-ingay kinakarga ko kahit mabigat kasi naiistorbo sa pagtulog si Papa hilig pa naman niyang matulog sa sofa pagkatapos manood ng TV. Hanggang kahit iihi ako sa CR kasama ko siya huwag lamang umiyak.
Nang mag-aral siya ay sa school na pinapasukan ko siya nag-aral kasi hindi siya maihahatid ni Ninang dahil mayroon siyang tindahan sa harapan ng bahay nila. Madalas din akong sa bahay nila natutulog para tulungan siyang gumawa ng assignment . Mahilig siyang mag-aral at magaling siya sa Science, madali kasi siyang mag analyze ng mga bagay-bagay at pala tanong, hindi siya titigil hanggang hindi mo nasasagot ang tanong niya. Madalas din ako ang nagpapakain sa kaniya dahil kapag si Ninang ang nagpapakain naiinis siya kasi nagmamadali siya para makabalik sa tindahan, ang hirap pa namang pakainin ni Patrick dahil madalas ay nakakatulog siya sa harap ng pagkain kaya dapat mo pa siyang kwentuhan ng mga nakakatawa o kaya ay makipaglaro ka sa kanya habang kumakain.
“Ninang, may meeting po pala ang PTA bukas, pinapasabi po ng adviser ni Patrick. Makakapunta ba kayo?” Minsang sinabi ko kay Ninang habang kumakain kami.
“Nako, Paul, hindi ako makakaalis darating yung mga order ko bukas, pwede bang ikaw na lamang ulit ang mag-aattend para sa kanya. Tatawagan ko na lamang yung adviser niya na sabihin sa iyo kung ano man ang kailangan.”
“O sige po Ninang hanggang 3 lamang po naman klase namin bukas.” Ang sagot ko kay Ninang. Hindi na naman bago sa akin iyon, ilang beses na akong naka aattend ng meeting nila. Wala namang gagawin na mahirap, sinusulat ko lamang ang pinag-uusapan nila saka ibinibigay kay Ninang, kapag may babayaran pinapadala na lamang ni Ninang. Ganon si Ninang, talagang anak na rin ang turing niya sa akin at si Patrick ay totoong kapatid ko wala naman akong reklamo dahil masaya ako sa ginagawa ko. Sa kanya ko lamang naranasan yung pakiramdam ng pagiging kuya. Dahil sa kanya naging masaya ang bawat araw ko kasi pag nakikita kong masaya siya ang saya ko na rin.
Josh
“Ninang, may meeting po pala ang PTA bukas, pinapasabi po ng adviser ni Patrick. Makakapunta ba kayo?” Minsang sinabi ni Kuya Paul kay Mommy habang kumakain kami.
Bigla akong natauhan noong isang linggo pa nga pala yun pinapasabi ni Teacher sa mga parents, nawala kasi yung letter na pinapabigay niya kay Mommy. Mabuti na lamang narito si Kuya Paul at hindi makakalimutin kung hindi lagot ako kay Teacher.
“Nako, Paul, hindi ako makakaalis darating yung mga order ko bukas, pwede bang ikaw na lamang ulit ang mag-aattend para sa kanya. Tatawagan ko na lamang yung adviser niya na sabihin sa iyo kung ano man ang kailangan.”
“O sige po Ninang hanggang 3 lamang po naman klase namin bukas.” Ang tila wala sa loob na sagot ni Kuya Paul.
Sa paglipas ng araw, ganon pa rin ang set up namin. Lahat na lamang ay nakaasa ako kay Kuya Paul. Wala naman akong naririnig na reklamo sa kanya.
Minsan umuwi si Ate, kasabay naman nagbakasyon din si Kuya, pero dahil malayo rin ang bahay nila sa amin hindi rin siya nakapunta agad pero nang mabalitaan niya na uuwi si Ate ay pumunta rin siya sa amin. Dala ang mga pasalubong niya sa aming tatlo, sa akin, isang robot at ilang malilit pang laruan saka maraming chocolates, kay Ate naman ay relo at kwintas para kay Mommy. Masayang-masaya kami kasi minsan lamang mangyari iyon na magkakasama kami at sabi ni Kuya ay sa amin siya matutulog.
“O punta na kayo dito, handa na ang hapunan,” narinig kong tawag ni Mommy sa amin.
“Halika na Josh, kakain na raw,” yaya sa akin ni Ate, sabay hawak sa kamay ko.
“Ah, eh, kasi ate…” hindi ko na natuloy ang sasabihin ko kasi hawak na niya ako sa kamay at pinilit na tumayo kaya napilitan na rin ako.
Pagdating sa mesa, naupo lamang ako at pinanood si Ate habang tinutulungan si Mommy sa pag-aayos ng mesa.
“Raymond, anak, baba ka na at kakain na.” muling tawag ni Mommy kay Kuya.
“Sige ‘Ma, pababa na ako, saglit lang” narinig kong sagot ni Kuya.
Kumakain na sila nang mapansin ni Ate na hindi ko ginagalaw ang nilagay niyang pagkain sa pinggan ko.
“Josh, hindi ka kumakain, hindi mo ba gusto ang luto ni Mommy, gusto mo ba ipagluto kita ng hotdog, o kaya chicken?” ang nag-aalalang tanong niya. Umiling lamang ako ng bahagya at tumingin kay Mommy.
“Ma, ano yun bakit ayaw niyang galawin ang pagkain niya?” ang naguguluhang tanong ni Ate kay Mommy.
“Hazel, hayaan mo na iyang kapatid mo, hihintayin pa niyan si Paul, si Paul lamang ang nakakapagpakain diyan ng maayos, hayaan mo maya-maya lamang nariyan na rin ang Kuya Paul niya at kakain na rin iyan.” Sagot ni Mommy at nginitian niya ako.
“Ikaw ha, ang liit mo pa namimili ka na ng magpapakain sa iyo ha.” At pinisil niya ang ilong ko. “Hmm ang cute mo talaga, nakakagigil ka Josh. Magkwento ka na lamang ng buhay mo sa school habang hinihintay mo ang Kuya Paul mo para hindi ka mainip diyan.” Ang nakangiting pakiusap ni Ate.
“Siyanga naman bunso, kwento ka naman tungkol sa school mo, nag-aaral ka bang mabuti?’ Biglang sabad ni Kuya hindi ko napansin na naka upo na pala siya sa tabi ni Mommy. Hindi ko naman alam ang sasabihin ko dahil wala akong alam na ikukwento sa kanila, Matamlay akong nakatingin sa kanila. Nang biglang tumunog ang door bell.
“Baka po si Kuya Paul na iyon, saglit titingnan ko lamang po.” Sabay lundag at tumuloy ako sa pintuan. Nakita ko namang pare-pareho silang napangiti sa naging reaction ko.
“Magandang gabi po, Ninang, Ayy nandito po pala kayo, Ate Hazel kumusta po, Kuya Raymond, kelan po kayo dumating?” Nginitian lamang siya ni Ate saka tumango.
“2 days na pero ngayon lamang ako nakapasyal dito sa bahay, medyo busy rin sa amin. Halika kain na kanina ka pa nga hinihintay ni bunso. Siyanga pala bunso bigyan mo ng chocolates ang Kuya Paul mo ha, saka Paul may dala rin akong mga pabango diyan sa box na nasa salas, pili na lamang kayo ni Josh kung alin ang gusto ninyo.” Ang nakangiting sagot ni Kuya. Kilala naman kasi nila si Kuya Paul dahil bata pa si Kuya Paul ay madalas na talaga sa amin.
“Nako, Kuya Raymond, maraming salamat po, nakakahiya po meron din pala akong pasalubong.” Sagot naman ni Kuya Paul na napapakamot sa ulo.
“Oo naman Paul, hindi ka na rin naman iba sa amin.” Sagot naman ni Ate at tumango naman si Kuya at nakipag appear pa kay Kuya Paul.
“O siya tama na iyan, maupo ka na Paul at kumain na tayo.” Lumapit naman si Kuya Paul at naupo sa tabi ko. Masaya kaming kumain habang paminsan-minsan ay sinusubuan pa rin ako ni Kuya Paul kahit sumusubo na rin akong mag-isa. Ipinagbabalat din niya ako ng hipon, kasi sinigang na hipon ang ulam namin. Napansin ko nakatingin lamang sa amin sina Ate at Kuya. Balewala naman kay Mommy dahil sanay na siya na ganoon talaga kami pag kumakain. Madalas din iniipon ni Kuya Paul ang pagkain sa pinggan ko pag nakikita niya kumakalat na ito. Napapangiti naman si Kuya habang si Ate ay napapailing parang hindi alam kung matatawa o mahihiya sa nakikita niya.
Pagkatapos kumain ay naging abala kami ni Kuya Paul sa mga pasalubong ni Kuya samantalang sila naman ay nagkukuwentuhan pa rin sa kusina habang naghuhugas ng pinagkainan namin si Ate. At pagkatapos magpasalamat ay nagpaalam na uuwi muna si Kuya Paul dahil magpapalit daw siya ng damit. Biyernes kasi kaya sa amin siya matutulog at bukas naman ay sa kanila ako matutulog. Sanay na kami ng ganong set up mula nang mag-aral ako.
Nanonood kami ng TV nang mapansin ni Kuya Raymond na naghihikab na ako. Nakasandal lamang ako sa sofa.
“Bunso, antok ka na ba? Halika samahan kita sa kwarto mo matulog ka na.” Hindi naman ako sumagot. Pero tumingin ako kay Mommy.
“Raymond huwag mo nang yayain, hindi iyan papasok hanggang wala ang Kuya Paul niya, Lilinisan pa iyan at papalitan ng damit, kahit nga ako hindi niyan pinapayagang magpalit ng damit niya, pag hindi ang Kuya Paul niya, hindi iyan magpapalit.” Paliwanang ni Mommy.
“Ma, baka naman inaabuso na ninyo si Paul ha, Hindi porket hindi nagrereklamo yung bata e, sasamantalahin ninyo naman.” Si Ate.
“Sinasabihan ko naman , kaya lamang e itong kapatid mo ang pasaway, lagi na lamang si Kuya Paul, mas alam iyan ni Kuya Paul, gusto ko si Kuya Paul ang gagawa niyan … anong magagawa ko?” reklamo ni Mommy.
“Kahit na ‘Ma, nakakahiya sa mga magulang ni Paul, baka naman isipin ng mga iyon na abusado tayo,” sagot ulit ni Ate, “Saka Josh, dapat titingnan mo rin baka naman napipilitan na lamang si Paul sa pinagagawa mo baka naiinis na iyon hindi lamang nagsasalita”
“Hindi naman po Ate, sabi niya masaya naman daw siya sa mga ginagawa niya e,” paliwanag ko.
“Iyon naman pala, baka naman sabik sa kapatid si Paul kaya ganon, ako nga ilang taon din akong na-excite na magkaroon ng kapatid na lalake, kaso graduating na ako nang dumating si bunso kaya hindi na rin ako nagkaroon ng time makabonding tong makulit na batang ito.” At binuhat ako ni kuya at inupo sa mga hita niya saka hinalikan ang buhok ko. “Hmmm, amoy pawis na ang baby namin.”
“Hindi pa po kasi ako nalilinisan ni Kuya Paul. Kuya, sabi ni Mommy, magkaka meron ka na raw ng baby, totoo po ba iyon?” ang nakangiti kong tanong kay kuya.
“Oo bunso, kaya nga ako umuwi e, anytime this month dadating na ang baby namin,”
“Kuya, pag dumating na ang baby ninyo, isama mo po siya dito ha para maglalaro kami, ipapahiram ko sa kanya mga toys ko.”nakangiti akong tumingala sa kanya. Ginulo naman niya ang buhok ko saka ako niyakap.
“Aba ang bait naman ni bunso, hayaan mo, lagi kaming pupunta dito para makalaro mo siya.” Noon ko lamang naramdaman iyon ang bait pala ng Kuya ko, kaya lamang bukas aalis na rin naman siya, sabi ni Mommy hindi siya pwedeng magtagal kasi nga manganganak na si Ate Claire at dapat andon si Kuya. Maya-maya ay dumating na si Kuya Paul kaya pagkatapos kong magkiss sa kanilang tatlo ay umakyat na kami sa kwarto ko para linisan niya ako at matutulog na kami.
Halos araw-araw ganon ang buhay namin, hanggang natapos ang Grade 5. Bago mag holy week sinabihan ako ni Kuya Paul na magpapatuli raw ako. Alam kong masakit iyon pero dahil sinabi niya na sasamahan niya ako ay ok na rin sa akin. Graduate na kasi siya ng High School at tinuturuan na rin niya akong maging matapang dahil pag nag college na siya baka hindi na kami ganon kadalas magkakasama. Noong una ay ayaw kong pumayag na sa ibang school siya mag-aaral dahil may college naman sa school namin, pero sabi niya ay nakapasa raw siya sa isang university at may scholarship na ibibigay sa kanya. Hindi ko masyadong naiintinidhan ang mga sinasabi niya pero dahil si Kuya Paul ang nagsabi, alam kong tama iyon kaya kahit naiinis ako hindi na rin ako nagsalita.
“Kuya naman, dahan-dahan, ang sakit naman, baka pwedeng huwag mo munang palitan ng dressing?” Unang gabi ng pagpapatuli ko at nililinisan niya ang sugat.
“Tiisin mo lamang, Pat, kasi mas masakit ito pag hindi natin pinalitan ngayon didikit kasi ito sa sugat, saka lahat ng lalake dumaan sa ganyan, noong nagpatuli nga ako, ako lamang mag-isa ang naglilinis at nagpapalit ng dressing ng sa akin e, kasi busy sina Mama at Papa noon.” Ang pagkukuwento niya.
“Alam ko na iyon kuya, iyon yung nagalit ka sa akin kasi hinataw ko iyang sa iyo noong ayaw mo akong kargahin, saka ang laki ng suot mong shorts noon, nakakatawa ka kaya, kaso 3 days kang hindi pumunta dito, kaya pinuntahan ka namin ni Mommy na may dala ako sa iyong Ice cream tapos hindi ka na po galit sa akin.” Ang natatawa kong sagot.
“Oo, Pat, iyon nga iyon, ang pasaway mo naman kasi isipin mo, hinataw mo, ang sakit-sakit kaya, tas pag uwi ko sa amin may dugo ang sugat ko napagalitan nga ako ni Mama kasi akala niya naglilikot ako kaya ayun hindi ako pinalabas ng 3 araw, hindi ko naman sinabi na hinataw mo.” Napahiya naman ako sa nalaman ko. “Sorry po Kuya, hindi ko pa naman alam iyon noon.”
“Hayaan mo na iyon, ang tagal na non, O hayan, ayus na iyan, bukas ng umaga ulit natin lilinisan iyan, huwag ka munang malikot sa pagtulog, huwag kang dadapa kasi baka maipit dudugo iyan.” Ang paalala niya. Nang mahiga ako, nilagyan niya ng unan ang magkabilang side ng kama. “Kuya ano pong ginagawa mo, paano ka matutulog niyan, e lahat ng unan nilagay mo na sa tabi ko?”
“Dito na muna ako sa sahig, dinala ko ang sleeping bag ko, mas mahirap pag magkatabi tayo, baka masagi ko iyan dumugo pa. Hayaan mo, ilang araw lamang naman iyan pag okey na tabi na ulit tayo, basta tawagin mo lamang ako pag nakaramdam ka na hindi ka ayos ha.” Gaya ng dati hinalikan niya ako sa noo, “Good night Pat sweet dreams.” saka ako kinumutan pagkatapos ay nakita kong nahiga na rin.
Pagkatapos ng isang linggo, medyo magaling na ang sugat ko, Hindi ko alam ng mga panahong iyon parang nahihiya akong ipakita ang titi ko kay Kuya Paul. Hindi ko alam kung bakit. “Ang arte naman ni Patrick, titingnan ko lamang kung wala na ngang sugat.”
“Basta Kuya, okey na po, huwag mo na kasing tingnan, Iyang sa iyo din naman hindi mo pinapakita diba, nagsasara ka nga ng pinto ng CR pag iihi ka.” Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon. Tiningnan ako ni Kuya na parang may kakaibang ngiti sa kanyang labi. “Pat, sabihin mo ang totoo, nag aano ka na ano?”
“Anong nag-aano?” ang hindi ko maintindihang tanong sa kanya.
“Yung ano, alam mo na iyon, nag-aano, paano ba sabihin iyon, nagma-masturbate, nagjajakol, oo iyon nga?” ang parang nahihiya niyang sagot.
“Hala, si Kuya, Mommy, si Kuya, tingnan mo ang bastos oh..” sabay takip niya sa bibig ko. Alam ko naman ang mga bagay na iyon dahil naririnig ko iyon sa mga classmates ko. Pero wala pa sa isip ko iyon at hindi ko alam bakit tinanong ako ni Kuya ng ganon.
“Sumbungerong bata ka pa rin, nagtatanong lamang ako ah, ano bang bastos don?” parang naiinis naman niyang tanong sa akin.
“Basta hindi ko naman ginagawa iyon ah, siguro ikaw ginagawa mo iyon kaya mo ako tinatanong.” Hindi naman siya sumagot, nakita kong nag iwas siya ng tingin sa akin habang inaayos ang medicine kit para ibalik ang mga ginamit ko at itinapon din ang bulak sa maliit kong trash bin sa ilalim ng study table.
Pero nang gabing iyon, hindi ko maiwasang isipin ang pinag usapan namin. Nag gaganon nga kaya si Kuya Paul, sabi ng mga classmates ko, masarap daw iyon gawin at ginagawa raw iyon ng mga lalaking gaya ko, Ano kaya ang pakiramdam kapag ginawa iyon. Sabi nila hihimasin lamang daw naman yung sa iyo. Naisip ko si Kuya Paul, hinihimas din kaya niya yung sa kanya. Ano kaya ang nararamdaman niya habang ginagawa niya iyon? Nasasarapan din kaya siya gaya ng mga classmates ko? Ano kaya ang itsura noong sa kanya. Gaya din kaya ng sa akin. Pero siguro mas malaki yung sa kanya, ang laki na kasi niya, Sabi niya sa akin 5’ 9” raw ang height niya. Ako kasi wala pang 5, pero alam ko lalaki pa naman ako. Tiningnan ko ang mukha niya habang natutulog, ang pogi nga talaga ni Kuya gaya ng madalas kong madinig na sinasabi ng mga tao pag magkasama kami. Ang kinis ng pisngi niya tapos ang tangos ng ilong niya, iyong kilay niya ang gandang tingnan, muka siyang artista, tapos ang lips niya ang nipis pero ang pula. Hinalikan ko siya sa labi. Good night Kuya Paul. Bigla akong nagulat, bakit ganon parang may kakaiba sa pag kiss ko sa kanya, bigla akong kinabahan, biglang bumilis ang tibok ng puso ko, dati ko naman siya kinikiss, bakit parang may nararamdaman akong kakaibang init mula sa labi niya kahit saglit lang iyon. Ayoko na hindi ko na ulit siya I kikiss sa lips, gaya ng dati sa pisngi na lamang. Tumihaya ako pero kinakabahan pa rin ako, pinilit kong ibaling sa iba ang isip ko, inisip ko muli ang sinabi ng mga classmates ko. Subukan ko kaya. Hinawakan ko ang titi ko at sinimulang himasin gaya ng sabi nila. Pero nasasaktan ako kasi may maliit pa siyang sugat sa side. Ayoko na baka dumugo magagalit si Kuya Paul sa akin. Saka na lamang kapag wala ng sugat. Napatingin ako kay Kuya Paul. Ayy ayoko pala siyang tingnan matutulog na lamang ako at nag taklob ako ng kumot.
Pagkatapos noon, parang may nagbago sa sa akin, nahihiya na ako kay Kuya Paul na makitang nakahubad ako. Hindi ko na rin siya pinapayagan na linisan ako, Pag punta niya sa gabi, sinisiguro kong nakapaligo na ako at nakapagpalit na ng damit. “Hmm, ang bango naman ng baby ko, sabay halik sa noo ko. Naiinis ako pag tinatawag niya akong baby pero hindi ko sinasabi kasi gusto ko pag kinikiss niya ako sa noo. Ako naman mula nong maramdaman ko iyong kakaibang pakiramdam na iyon hindi ko na siya kiniss ulit. Kahit sa pisngi, natatakot akong maramdaman ulit iyon. Alam ko nagtataka si Kuya Paul pero pag sinabi niyang I kiss ko siya gaya ng dati kong ginagawa ay tumatakbo ako o kaya biglang may iba akong sasabihin para mabaling sa iba ang usapan. Hanggang sa nag college siya at ako naman ay Grade 6 na. Tuwing weekend na lamang kami nagkakasama, kasi sabi niya ay busy na siya sa pag-aaral dahil may grade siyang kailangan na ma maintain. Ako naman ay medyo nag matured na rin, hindi na ako nagpapasubo kapag kumakain, nakakapaligo na rin akong mag-isa at nakakapasok na kahit hindi siya kasabay. May mga naging kaibigan na kasi ako kaya marami naman akong nakakasabay papunta sa school at sa hapon ay kasabay ko rin pauwi. May mga naging barkada na rin ako sa basketballan. Hanggang sa nakatapos ako ng elementary.
Paul
4th Year high school ako noon nang sabihan ko si Patrick na magpapatuli na siya. Gusto kong masanay na rin siya na maging independent dahil pag nag college na ako hindi ko na siya masasamahan lagi. Mahirap para sa akin ang desisyon na ganon, Pero sayang ang scholarship saka doon ko talaga gustong mag-aral. Noong una ayaw niyang pumayag kailangan ko pang mangako sa kanya na twing Friday dadalhan ko siya ng pasalubong at gaya pa rin ng dati ang magiging set up namin, Sa Friday night sa kanila ako matutulog tapos sa Saturday night sa bahay naman namin, kinabukasan maglalaro kami ng basketball sa mini court na ipinagawa ni Papa sa likod bahay.
Sinamahan ko siya sa pagpapatuli at ako rin ang naglinis ng sugat niya.
“Kuya naman, dahan-dahan, ang sakit naman, baka pwedeng huwag mo munang palitan ng dressing?” Unang gabi ng pagpapatuli niya at nililinisan ko ang sugat. Naawa ako sa kanya dahil alam ko naman na masakit iyon.
“Tiisin mo lamang, Pat, kasi mas masakit ito pag hindi natin pinalitan ngayon didikit kasi ito sa sugat, saka lahat ng lalake dumaan sa ganyan, noong nagpatuli nga ako, ako lamang mag-isa ang naglilinis at nagpapalit ng dressing ng sa akin e, kasi busy sina Mama at Papa noon.” Ikinwento ko iyon sa kanya para lumakas ang loob niya. Ayoko kasing lumaki siyang duwag hanggat maari gusto ko siyang lumaki na may tiwala sa sarili niya.
Natawa ako nang ipaalala niya sa akin nong magpatuli ako, gusto kasi niya noon na kargahin ko siya, kaya lamang hindi ko magawa dahil masakit ang tuli ko isa pa ay maluwag ang shorts ko wala naman akong brief. Kaso bigla niyang hinataw.
“Bad ka Kuya, hindi na kita love,” saka tumakbo papasok sa kanila.
Napaiyak ako dahil sa sakit, pero hindi ko naman siya pwedeng paluin dahil bata pa siya at hindi alam ang ginagawa. Umuwi na lamang ako sa amin kahit paika-ika. Nang makita ni Mommy may tumutulo ng dugo, natakot siya kaya nilagyan ng Betadine ang sugat ko saka ako pinainom ng anti-biotic. Hindi ko naman masabi na si Patrick ang may kasalanan kasi ayokong mapagalitan yung bata.
“Sinabi na kasing dito ka lamang sa bahay. Saan ka ba nakakita ng nagpatuli na pagala-gala, magpahinga ka at nang hindi iyan nagdurugo, pag iyan nainfect, bahala ka puputulin na iyan ng doctor.” Nagagalit na babala sa akin ni Mama.
“Mula ngayon huwag ka munang lalabas ng bahay ha, pag nakita kita sa labas, dadalhin kita sa doctor at ipapaputol ko na iyan para wala ng magdurugo.” Natakot ako noon, kapag ipinaputol iyon ni Mama paano ako iihi? Kaya bagamat nalulungkot ako kasi hindi na kami makakapaglaro ni Pat wala akong magawa kasi alam kong pag si Mama nagalit ginagawa ang sinabi niya.
Kinabukasan, maghapon akong nagkulong sa bahay, minsan tinatanaw ko lamang si Pat sa bahay nila. Hawak ang maliit niyang bola, naglalaro mag-isa sa harap. Minsan uupo lamang saka titingin sa bahay namin, Hindi naman siya makakalabas dahil naka lock ang gate nila. Nakita ko siyang pumasok sa terrace nila at naupo sa bangko, maya-maya ay sumubsob, alam kong nakatulog na naman siya. Lalo akong nalungkot sa itsura niya.
Awang-awa ako sa kanya dahil hindi naman sanay ang batang iyon na nag-iisa kaso nasa loob lang si Mama, hindi natutulog binabantayan yata talaga ako. Mamaya pang gabi sila aalis tiyak naman tulog na si Pat sa oras na iyon. Pumasok na lamang ako kwarto ko at natulog wala rin naman akong magagawa.
Nang sumunod na araw, nagulat ako nang makita ko si Ninang karga si Pat nasa terrace namin. May hawak si Pat na ice cream.
“Kuya, regalo ko po sa iyo, para gumaling agad iyang tuli mo punta ka na ulit sa amin ha?” saka bumaba at lumapit sa amin. Hinalikan ko siya sa noo saka niyakap iniiwas ko na lamang masagi niya ang tuli ko. Hindi ko alam akung bakit sobrang saya ko ng makita ko siya.
“Kahapon pa iyan nagyayaya na pumunta dito kasi raw hindi ka pumupunta sa amin. Sinabihan ko nga na masakit ang tuli mo tinanong ako kung ano ang gamot, biniro ko lamang na ice cream ayun hindi na tumigil kundi magpabili ng ice cream saka ako pinilit na pumunta rito.” Kwento ni Ninang, napatawa na rin pati si Mama saka ginulo ang buhok ni Pat pagkatapos panggigilan ang kanyang ilong. Nagising din si Papa at nakipagkulitan kay Pat, nilolokong aampunin na lamang namin siya at payag naman si Pat, para daw dalawa na ang Mommy niya at dalawa rin ang Daddy.
Pero napansin ko ilang araw pagkatapos niyang magpatuli ay may nagbago kay Pat. Parang nahihiya na siya sa akin. Ramdam ko ang pagka ilang niya. Noong medyo magaling na ang sugat niya ayaw niyang ipakita sa akin, kahit anong pilit ko ay ayaw niyang pumayag basta sabi niya magaling na iyon.
“Ang arte naman nito magbibihis lamang pupunta pa sa CR. Dati ko ng nakita iyan huwag mo ng itago.” Minsang biro ko sa kanya pagkagaling namin sa paglalaro at magpapalit siya ng damit.
“Huwag ka ngang makulit Kuya Paul, kahit na, gusto ko lamang dito magbihis” biglang sabi niya saka isinara ang pinto ng CR. Haist ang baby ko nagbibinata na, parang kailan lang kinakarga ko pa lamang ngayon aabutan na yata ang height ko.
Hindi ko rin maintindihan ang nararamdaman ko, parang natatakot ako sa nakikita ko sa kanya. Parang gusto kong pigilan siya sa kanyang paglaki, Natatakot ako na unti-unti mabaling ang atensyon niya sa iba. Gusto ko kami lamang ni Pat. Gaya ng sinasabi ko lagi sa kanya hanggang sa paglaki niya at magka pamilya na ako siya pa rin ang baby Pat ko. Pangarap ko ang isang malaki at masayang pamilya hindi gaya ng sa min, ang boring pero kasama si Pat sa pangarap na iyon hindi ko maimagine na darating ang araw na hindi kami magkasama. Ayokong isipin ang ganon para sa akin, kami pa rin ni Pat kahit may pamilya na kami pareho. Ewan ko naguguluhan ako alam kong imposible pero sabi ko sa kanya, pag nagkaron ako ng sariling bahay, may sariling room siya don at kahit anong oras pwede siyang pumunta o magstay sa bahay namin. Payag naman siya at ganon din daw siya ipagpapagawa niya ako ng room sa bahay niya at pwede din ako pumunta don. Saka niya ako niyakap at hinalikan pa sa pisngi ko pagkatapos magpa cute.
“Kuya love mo po ba ako?” sabay tanong niya pagkatapos ng pagpapacute.
“Oo naman, love na love ka ni Kuya.” Nakangiti ko namang sagot.
“Pat si Kuya ba love mo?” balik ko naman sa kanya.
“Love na love na love,” at muli ay yumakap siya sa akin.
“Gaano mo ako ka love, sige nga?”
“Hanggang langit, saka sa malayung-malayo hanggang dagat,” saka ibinukas ang mga kamay na nakatingala.” Sobrang saya ko sa twing maririnig kong love niya ako. Ewan ko ba, kahit makulit ang batang ito, bakit sobrang mahal na mahal ko.
“O sige na matulog na tayo, mag pray ka muna ha,” hinagkan ko siya sa noo. “Good night baby Pat, sweet dreams!” saka ko hinatak pataas ang kumot niya, nakita ko siyang pumikit alam ko nagpi pray siya tinuruan ko kasing mag pi pray muna bago matulog.
Josh
Nang mag high school ako malaking adjustment para sa akin, bagamat same school pa rin kaso mahirap pala. Kahit pa nasanay na rin ako noong Grade 6 na hindi kasabay si Kuya Paul sa pagpasok hinahanap ko pa rin siya, yung paghapon sabay kaming uuwi at gagawa ng assignment saka magbabasketball. O kaya naman ay matutulog kami hanggang tumawag si Mama kasi kakain na. pero wala naman akong magagawa kaya tiniis ko na lamang. Kapag Friday night ay hinihintay ko pa rin si Kuya Paul, tiyak may pasalubong siya, donut, pizza, fruits, minsan buko pie o kahit ano basta lagi siyang may bitbit. Sa terrace kami madalas, hindi pa rin natatapos ang mga kwento ko sa kanya tungkol sa nangyari sa buong linggo, at kita ko intresado naman siya sa mga kwento ko hanggang sa kwarto ay nagkukuwentuhan pa rin kami, o minsan ay nagkikilitian. Ganon pa rin ang setup namin, Kapag Friday sa amin siya matutulog kapag Saturday naman sa kanila ako. Kapag Sunday hiwalay na kami kasi maaga siyang umaalis sa Monday.
Isang Sabado, syempre nasa bahay nila kami, nauna na si Kuya sa room niya kasi kinukulit pa ako ni Tita Cel ang Mama ni Kuya Paul. Hilig niyang pisilin ang ilong ko lalo na ang dimples ko.
“Sana gaya ng Mommy mo magkaron pa ako ng anak, yung kasing cute mo, kasi alam ko namang gustong-gusto ni Paul na magkaron ng baby brother.”
Wala naman akong maisagot kaya pagkatapos ng ilang kulitan namin ay pumasok na ako sa room ni Kuya, nadatnan ko siyang nakahiga habang hawak ang cell phone niya. Tumingin lang siya sa akin at ngumiti.
“Kuya Paul, may itatanong ako sa iyo.” Bati ko sa kanya saka naupo sa tabi niya.
“Ano yun huwag Math, wala ako sa mood mag compute.” Nangingiti niyang sagot sa akin.
“Naman si Kuya Paul, nang aasar ka na naman eh, wag na nga lang, usod ka matutulog na ako, bad trip ka talaga.” Tinulak ko siya para makahiga ako. Nakita ko naman medyo naguluhan ang mukha niya. Alam ko naman iyon ayaw na ayaw niyang magtatampo ako sa kanya. Ibinaba niya ang cellphone niya sa side table saka marahang tumabi sa akin sa paghiga.
“Sorry na baby ko, huwag ka ng magtampo, nagbibiro lang naman ako e, kahit Math pa iyan sasaguin ko kahit anong tanong mo.” Ang paglalambing niya.
“Huwag na lamang po Kuya Paul, matulog na lamang tayo, antok na rin naman ako.” Iyon lamang ang sinabi pero ang totoo nahihiya akong magtanong sa kanya.
“Hmm, nagtatampo ka lamang e, sige na sorry na baby, hinalikan niya ako sa noo, tanungin mo na ako kung ano gusto mong itanong, promise sasagutin ko.” Ang paniniguro niya. Humugot muna ako ng mamalim na buntong hininga saka tumalikod sa kanya.
“Kuya Paul, nakakatangkad ba ang pag-aano?” nahihiya talaga ako, parang gusto kong takpan ang muka ko kaya bahagya akong sumubsob sa unan. Medyo naramdaman ko naman ang mahina niyang pagtawa.
Paul
Isang gabi nauna akong pumasok sa room ko kasi si Pat kinukulit pa ni Mama. Tuwang-tuwa talaga si mama na kinukulit si Pat, nakakagigil naman kasi ang batang iyon saka napakabibo, pag tinanong mo kahit ano isinasagot. Tapos pag naaasar na at namula ang pisngi lalo siyang ang cute. Alam ko namang sabik din si Mama na magkaanak iyon nga lamang dahil siguro sa pagod at sa nature ng trabaho nila nahirapan na silang masundan ako.
Madalas niyang sinasabi na sana ay masundan ako, nawawalan na siya ng pag-asa pero nang manganak pa si Ninang at the age of 42 nagkaron ulit siya ng pag-asa. 39 pa lamang naman si Mama, Sana nga ay magkaanak pa sila, Siguro pag nangyari iyon titigil na rin siya sa bahay gaya ni Ninang. Iyon naman ang gusto ko kahit si Papa iyon din ang gusto, iyon nga lamang dahil iyon na ang nakasanayang buhay ni Mama ayaw niyang pumayag dahil maninibago raw siya. Pero ipinangako ko naman sa kanya na kapag nagkatrabaho na ako sa ayaw niya at sa gusto sa bahay na lamang siya. Gusto ko rin naman makita na nakakapahinga siya. Buti pa si Papa pagdating sa bahay nakakatulog e si Mama marami pang gawaing bahay kaya alam ko nahihirapan din ayaw naman akong patulungin kahit gusto ko.
Maya maya ay pumasok si Pat at nahiga sa tabi ko, pansin kong may gusto siyang sabihin pero kinulit ko muna at nang maramdaman kong napipikon na dahil namumula na ang tenga ay nagseryoso na ako.
“Sorry na baby ko, huwag ka ng magtampo, nagbibiro lang naman ako e, kahit Math pa iyan sasaguin ko kahit anong tanong mo.” Lumapit ako sa kanya at hinaplos ang buhok niya, nakangiti naman siya. Ang cute talaga niya pag nakangiti nakakadagdag pa yung dimples niya. Nakakagigil. Hindi pa siya sumagot, iniiwas muna ang tingin sa akin saka nagsalita.
“Kuya Paul, nakakatangkad ba ang pag-aano?” nahihiya niyang tanong tapos ay tinakpan ang mukha niya saka sumubsob sa unan. Alam ko naman kung ano ang iniisip niya. Napatawa ako. Naisip ko binata na nga si Pat, kaya lamang paano ko ba ipapaliwanag sa kanya iyon. Kailangan maging maingat ako sa pagsagot, alam ko namang nasa stage siya na maraming gustong malaman at madali ring maniwala sa kanyang mga naririnig. Mabuti na iyon sa akin siya nagtatanong kahit papaano ma i ga guide ko siya sa tama, kesa naman kung kani-kanino niya hanapin ang mga sagot sa tanong niya. Nag-isip ako pero mas maganda ay kulitin ko muna. Ang sarap pa namang asarin ng taong ito.
No comments:
Post a Comment