By: Ge
Hi guys. Alam ko hindi ganun kaganda yung unang part ng kwento ko pero sisikapin ko maging mas okay ito. May idea nako sa utak ko kung paano ikkwento sainyo e. Sana magustuhan niyo. The more ang magcomment, mas nakakaenganyo.
“Guys, excited na ba kayo sa outing?” tanong ng aming team manager.
Lahat kami nagtiningan sa isa’t isa at sumang ayon. “Oo naman. Tagal na kaya natin ‘to pinaplano. Dapat lang matuloy na talaga ‘to.” Sagot ng isa kong kamiyembro sa team.
Napahinga na lang ako ng malalim. Mga ilang buwan na nung huling nagparamdam sakin si Kris. Hindi na uli ako umaasa na magpaparamdam uli siya. Ewan ko ba, nahulog ako ng mabilis dun sa mokong na yun. Hindi tuloy ako makafocus sa ginagawa ko.
“Oh ano Sir Ge? Deep in thought ka nanaman diyan?” tanong ng katabi ko.
Napatingin ako at ngumiti. Siya si Nico. Ako team leader niya at bagong lipat lang sa team ko, mga ilang buwan pa lang siya under sa akin pero napakasipag niya at medaling pakisamahan.
“Napansin mo talaga?” napatawa na lang ako. “Napaisip lang ako.”
“Ano naman?”
Napataas ang isa kong kilay. Mabait nga itong si Nico pero may pagkausi din minsan e. “Wala. Hindi ka naman concerned sa iniisip ko, wag mo na lang ako pansinin.”
“Mahirap ata yun sir, boss kita.”
“Adik ka talaga.”
Napakamot na lang ng ulo si Nico. “Basta wag kang mawawala sa outing sir a.”
“Oo naman. Ako kaya magddrive sa inyo. Kung hindi ako sumama odi pano kayo pupunta.”
“Oo nga!” sagot naman ng isa ko pang kateam na si Alan. “Wag mo ngang asarin yang si Ge. Baka mapikon yan at hindi sumama. Maglalakad ka papuntang Pansol. Sige ka.”
“Uy wag ka nga Kuya Alan.” Depensa naman ni Nico. “Gumagawa lang naman ako ng small talk dito kay sir.”
“Small talk mo mukha mo.” Tawa naman ni Alan. “Basta wag mo kakalimutan mga bilin sayo Nico.”
“Siyempre. Alak ba makakalimutan ko? Sus.”
“Yan tayo e. Nung huling beses ka nabilinan andun na tayo nung natandaan mo.”
Napailing na lang si Nico. “Don’t worry Sir Alan. Ako bahala sa alak. Sisiguraduhin kong free flowing ang alak natin. Masarap pa naman lumangoy pag lasing.” Napatawa uli siya. Nakita niyang dumaan si Anne, isa sa mga admin assistant ng floor naming kaya biglang napatayo siya at hinabol.
Naiwan kaming dalawa ni Alan sa row namin habang yung iba e abala pa sa trabaho. Umupo siya sa tabi ko at nagtanong, “Iniisip mo nanaman ba?”
Nung hindi ako sumagot, napabuntong hininga na lang siya. “Ano ka ba naman Ge. Mag iisang taon na oh. Hindi ka padin nakakamove on sa Kris nay an? Aba. Kelangan ba ako maghanap ng lalake para sayo? Ang dami dami diyan.”
“Sige ipagsigaw mo pa, baka hindi narinig ng kabilang grupo.” Sagot ko naman.
Si Alan ang kaisa isang tao napagsasabihan ko ng problema. Alam ko pag nagshare ako sakanya e hindi niya ipagkakalat sa iba. Malaki tiwala ko kay Alan at tinuturing ko siya sa isa kong pinakamatalik na kaibigan sa company na pinagtratrabuhan ko.
“Ano?” tanong ko uli nung napansin kong nakatitig sakin si Alan.
“Sabi ko hahanapan kita. Madali lang naman. Diba may Grindr ka diyan sa phone mo? Akin na.”
“Uy tumigil ka nga.” Depensa ko. “Wala ako nun a.”
“Mamatay?” pangaasar niya sakin. “Sa tagal na kitang kilala alam na alam ko yung tunong pag may bagong message.”
“Wag na.”
“Ano gusto mo, sa outing natin ikaw maghanap? Pero mas madami babae dun pre, baka masuka ka lang sa puke.”
“Straight ka ba talaga? Mas malala ka pa magsalita sa bading e. Ang alam ko ako yung bading sating dalawa.”
Napatawa na lang si Alan. “Pero baka naman magustuhan mong makatikim ng talaba. Baka naman mas makascore ka pa sa chicks kesa sakin.” Natawa uli siya ng malakas nung nakita niya reaction ko. “Ano ka ba naman. Joke lang. Alam ko naman tite hanap mo. Yung sakin na lang kaya gusto mo?”
“Kahit ikaw pa ang pinakahuling lalake sa mundo, hindi padin no.”
“Baket? Lahat ng babae nakakasama ko wala pang reklamo dito.”
“Nakita ko na yan pre. Wala kang mapagmamalaki.” Pangaasar ko. Alam ko na maasar to pag pinupuna ko pagkalalake niya. “Baka kahit ipasok mo sakin yan hindi ko maramdaman.”
Bigla na lang sumimangot si Alan at napasandal sa upuan. “Grabe naman to makasalita. Parang yung sakanya malaki.”
Napangiti na lang ako. “Salamat Alan a.”
“Ewan.”
“Ay matapuhin. Sige ka, baka makita ka ni Vane, ma turn off sayo. Ang panget mo pa naman pag nakasimangot.”
Bigla siyang ngumiti. “Iwan na nga kita diyan. Basta pre a, wag kang mawawala sa inuman sa outing. Baka matulog ka uli pag inuman time na.”
“Promise.”
Nung umalis na si Alan, itong si Nico naman ang bumalik. Namumula ang mga pisngi niya na para bang tumakbo ng malayo. “Napano ka?” tanong ko.
“Ha? Wala, wala.”
Napatingin ako sakanya habang abala siya sa computer niya. Hagip sakanya ang suot niyang long sleeves na nagpakita ng mga muscle niya sa katawan. Hindi ganun kamuscle pero may definition. May mapagmamalaki ba. At itong si Nico maputi, kaya mabilis mamula lalo na kung pagod o kaya nainitan. Bigla na lang sumandal si Nico at naginat kaya napataas ng onti ang kanyang long sleeves kaya nakita ko ang kanyang tiyan. Sakto lang, walang abs pero kita mong walang kataba taba sa katawan. Napansin ko din ang may pagka malagong treasure trail na pababa hanggang sa nawala ito sa pantalon niya.
“Sir?”
Bigla akong natauhan at binaling ko ang tingin ko sa mukha ni Nico. Nung nakita kong nakatingin siya sakin at parang nagtataka, napaubo ako at tinanong, “Baket?”
“Okay ka lang po?”
“Ah oo. Ikaw ba? Mukang tumakbo ka a.”
Napangisi si Nico at parang may kalokohan na ginawa. “Ah, wala yun sir. Sinamahan ko lang si Anne sa stock room.”
“Yung totoo?”
“Oo nga sir.” Sagot ni Nico. “Naghagdan kasi kami kaya siguro ako namula ng ganito. Sabi nga ni Anne mas nakakapogi points daw pag namumula ako.”
“Taena. Naka score ka no?”
“Hindi sir a. Kayo malisyoso kayo.” Napangisi uli si Nico. “Hindi pa naman home run pero may base na.” at tumawa siya ng malakas.
Napailing na lang ako. Hindi ko naman siya mapagsasabihan kahit gawin ko. Gwapo naman siya at may masasabi when it comes sa looks. Bumalik na ang atensyon niya sa computer niya kaya napabalik uli ang tingin ko sa katawan niya. Pababa sa pantalon na suot niya. Medyo hagip din ito kaya mapapansin ang umbok sa harapan ng pantalon niya. At sa tantiya ko gifted itong si Nico. Bigla na lang ako naginit at napako ang tingin ko doon. Hindi na mawawala ang tingin ko dun ng biglang may umubo.
“Ge.” Tawag ni Alan sa likod ko.
Napatingin ako kay Alan at siya naman ay nakatingin sakin na para bang may ginagawa akong masama. Tumayo ako at siya naman ay lumapit.
“Pati ba naman si Nico pre?”
“Anong pinagsasabi mo.” Depensa ko sa sarili ko. “Wala akong ginagawa a.”
“Ge. Kung makatingin ka kulang na lang dakmain mo yung harapan niya e.” paliwanag naman ni Alan. “Buti na lang hindi ka nakita nun kungdi baka mailang yun sayo.”
Napakamot na lang ako sa ulo.
“Ganun na ba katigang pre?”
“Ano pinagsasabi mo.”
“Eh nakatayo na yang sayo e.” turo ni Alan sa harapan ko. Pagtingin ko, oo nga. Bakat na bakat sa slacks na suot ko ang tigas kong titi. Napatalikod ako at saka adjust sa harapan ko para maipit at hindi halata. “Grabe Ge. Alam kong matagal ka ng stuck dun sa Kris nay un pero pati pagkatigang mo hindi mo magawan ng paraan?”
“Ewan ko sayo.”
Tawa na lang ng tawa si Alan nun. “Ako bahala sayo pre. Pag out natin mamaya may papakilala ako sayo.”
“Baka naman kung sino sino to a. And ayoko dito sa opisina. Mahirap na.”
“Pero kung si Nico okay sayo?”
“Gago.”
“Di nga. Kung si Nico nga, okay sayo?” pagpipilit ni Alan. “Baka naman pumapatol din yan, di natin alam. Gusto mo alamin ko?”
“Wag na.”
Pero bago ko pa siya matigilan, sumigaw na si Alan. “Nico!”
Napatingin si Nico sa amin at sabay ngiti. Tumayo siya at lumapit sa amin na para bang ang saya saya niya. “Ano yun Kuya Alan?”
“Sama ka samin ni Ge mamayang uwian. Inuman tayo ng konti. Pang unwind lang.”
Lalo lumaki ang ngiti ni Nico. “Sige ba! Tayong tatlo lang?”
“May gusto ka pa bang isama?”
Napaisip si Nico saglit at umiling. “Okay lang naman sakin na tayong tatlo. Walang problema.”
“Ayos.” Nakipag apir pa si Alan. “So mamaya a. May meeting lang kami ni Ge sa kabilang building ng mga alas tres. Magkita na lang tayo sa lobby ng alasingko.”
“Sige ba.” Pang sangayon naman ni Nico. “Wag kang mawawala sir a.” sabi naman niya sakin.
Napatango na lang ako habang si Nico naman ay bumalik na sa pwesto niya. Pagkaalis niya hinampas ko agad si Alan. “Ano ka ba! Papahamak mo pa ko.”
“Wag kang magalala Ge.” Ngisi ni Alan. “Hindi kita papabayaan.”
“Guys, excited na ba kayo sa outing?” tanong ng aming team manager.
Lahat kami nagtiningan sa isa’t isa at sumang ayon. “Oo naman. Tagal na kaya natin ‘to pinaplano. Dapat lang matuloy na talaga ‘to.” Sagot ng isa kong kamiyembro sa team.
Napahinga na lang ako ng malalim. Mga ilang buwan na nung huling nagparamdam sakin si Kris. Hindi na uli ako umaasa na magpaparamdam uli siya. Ewan ko ba, nahulog ako ng mabilis dun sa mokong na yun. Hindi tuloy ako makafocus sa ginagawa ko.
“Oh ano Sir Ge? Deep in thought ka nanaman diyan?” tanong ng katabi ko.
Napatingin ako at ngumiti. Siya si Nico. Ako team leader niya at bagong lipat lang sa team ko, mga ilang buwan pa lang siya under sa akin pero napakasipag niya at medaling pakisamahan.
“Napansin mo talaga?” napatawa na lang ako. “Napaisip lang ako.”
“Ano naman?”
Napataas ang isa kong kilay. Mabait nga itong si Nico pero may pagkausi din minsan e. “Wala. Hindi ka naman concerned sa iniisip ko, wag mo na lang ako pansinin.”
“Mahirap ata yun sir, boss kita.”
“Adik ka talaga.”
Napakamot na lang ng ulo si Nico. “Basta wag kang mawawala sa outing sir a.”
“Oo naman. Ako kaya magddrive sa inyo. Kung hindi ako sumama odi pano kayo pupunta.”
“Oo nga!” sagot naman ng isa ko pang kateam na si Alan. “Wag mo ngang asarin yang si Ge. Baka mapikon yan at hindi sumama. Maglalakad ka papuntang Pansol. Sige ka.”
“Uy wag ka nga Kuya Alan.” Depensa naman ni Nico. “Gumagawa lang naman ako ng small talk dito kay sir.”
“Small talk mo mukha mo.” Tawa naman ni Alan. “Basta wag mo kakalimutan mga bilin sayo Nico.”
“Siyempre. Alak ba makakalimutan ko? Sus.”
“Yan tayo e. Nung huling beses ka nabilinan andun na tayo nung natandaan mo.”
Napailing na lang si Nico. “Don’t worry Sir Alan. Ako bahala sa alak. Sisiguraduhin kong free flowing ang alak natin. Masarap pa naman lumangoy pag lasing.” Napatawa uli siya. Nakita niyang dumaan si Anne, isa sa mga admin assistant ng floor naming kaya biglang napatayo siya at hinabol.
Naiwan kaming dalawa ni Alan sa row namin habang yung iba e abala pa sa trabaho. Umupo siya sa tabi ko at nagtanong, “Iniisip mo nanaman ba?”
Nung hindi ako sumagot, napabuntong hininga na lang siya. “Ano ka ba naman Ge. Mag iisang taon na oh. Hindi ka padin nakakamove on sa Kris nay an? Aba. Kelangan ba ako maghanap ng lalake para sayo? Ang dami dami diyan.”
“Sige ipagsigaw mo pa, baka hindi narinig ng kabilang grupo.” Sagot ko naman.
Si Alan ang kaisa isang tao napagsasabihan ko ng problema. Alam ko pag nagshare ako sakanya e hindi niya ipagkakalat sa iba. Malaki tiwala ko kay Alan at tinuturing ko siya sa isa kong pinakamatalik na kaibigan sa company na pinagtratrabuhan ko.
“Ano?” tanong ko uli nung napansin kong nakatitig sakin si Alan.
“Sabi ko hahanapan kita. Madali lang naman. Diba may Grindr ka diyan sa phone mo? Akin na.”
“Uy tumigil ka nga.” Depensa ko. “Wala ako nun a.”
“Mamatay?” pangaasar niya sakin. “Sa tagal na kitang kilala alam na alam ko yung tunong pag may bagong message.”
“Wag na.”
“Ano gusto mo, sa outing natin ikaw maghanap? Pero mas madami babae dun pre, baka masuka ka lang sa puke.”
“Straight ka ba talaga? Mas malala ka pa magsalita sa bading e. Ang alam ko ako yung bading sating dalawa.”
Napatawa na lang si Alan. “Pero baka naman magustuhan mong makatikim ng talaba. Baka naman mas makascore ka pa sa chicks kesa sakin.” Natawa uli siya ng malakas nung nakita niya reaction ko. “Ano ka ba naman. Joke lang. Alam ko naman tite hanap mo. Yung sakin na lang kaya gusto mo?”
“Kahit ikaw pa ang pinakahuling lalake sa mundo, hindi padin no.”
“Baket? Lahat ng babae nakakasama ko wala pang reklamo dito.”
“Nakita ko na yan pre. Wala kang mapagmamalaki.” Pangaasar ko. Alam ko na maasar to pag pinupuna ko pagkalalake niya. “Baka kahit ipasok mo sakin yan hindi ko maramdaman.”
Bigla na lang sumimangot si Alan at napasandal sa upuan. “Grabe naman to makasalita. Parang yung sakanya malaki.”
Napangiti na lang ako. “Salamat Alan a.”
“Ewan.”
“Ay matapuhin. Sige ka, baka makita ka ni Vane, ma turn off sayo. Ang panget mo pa naman pag nakasimangot.”
Bigla siyang ngumiti. “Iwan na nga kita diyan. Basta pre a, wag kang mawawala sa inuman sa outing. Baka matulog ka uli pag inuman time na.”
“Promise.”
Nung umalis na si Alan, itong si Nico naman ang bumalik. Namumula ang mga pisngi niya na para bang tumakbo ng malayo. “Napano ka?” tanong ko.
“Ha? Wala, wala.”
Napatingin ako sakanya habang abala siya sa computer niya. Hagip sakanya ang suot niyang long sleeves na nagpakita ng mga muscle niya sa katawan. Hindi ganun kamuscle pero may definition. May mapagmamalaki ba. At itong si Nico maputi, kaya mabilis mamula lalo na kung pagod o kaya nainitan. Bigla na lang sumandal si Nico at naginat kaya napataas ng onti ang kanyang long sleeves kaya nakita ko ang kanyang tiyan. Sakto lang, walang abs pero kita mong walang kataba taba sa katawan. Napansin ko din ang may pagka malagong treasure trail na pababa hanggang sa nawala ito sa pantalon niya.
“Sir?”
Bigla akong natauhan at binaling ko ang tingin ko sa mukha ni Nico. Nung nakita kong nakatingin siya sakin at parang nagtataka, napaubo ako at tinanong, “Baket?”
“Okay ka lang po?”
“Ah oo. Ikaw ba? Mukang tumakbo ka a.”
Napangisi si Nico at parang may kalokohan na ginawa. “Ah, wala yun sir. Sinamahan ko lang si Anne sa stock room.”
“Yung totoo?”
“Oo nga sir.” Sagot ni Nico. “Naghagdan kasi kami kaya siguro ako namula ng ganito. Sabi nga ni Anne mas nakakapogi points daw pag namumula ako.”
“Taena. Naka score ka no?”
“Hindi sir a. Kayo malisyoso kayo.” Napangisi uli si Nico. “Hindi pa naman home run pero may base na.” at tumawa siya ng malakas.
Napailing na lang ako. Hindi ko naman siya mapagsasabihan kahit gawin ko. Gwapo naman siya at may masasabi when it comes sa looks. Bumalik na ang atensyon niya sa computer niya kaya napabalik uli ang tingin ko sa katawan niya. Pababa sa pantalon na suot niya. Medyo hagip din ito kaya mapapansin ang umbok sa harapan ng pantalon niya. At sa tantiya ko gifted itong si Nico. Bigla na lang ako naginit at napako ang tingin ko doon. Hindi na mawawala ang tingin ko dun ng biglang may umubo.
“Ge.” Tawag ni Alan sa likod ko.
Napatingin ako kay Alan at siya naman ay nakatingin sakin na para bang may ginagawa akong masama. Tumayo ako at siya naman ay lumapit.
“Pati ba naman si Nico pre?”
“Anong pinagsasabi mo.” Depensa ko sa sarili ko. “Wala akong ginagawa a.”
“Ge. Kung makatingin ka kulang na lang dakmain mo yung harapan niya e.” paliwanag naman ni Alan. “Buti na lang hindi ka nakita nun kungdi baka mailang yun sayo.”
Napakamot na lang ako sa ulo.
“Ganun na ba katigang pre?”
“Ano pinagsasabi mo.”
“Eh nakatayo na yang sayo e.” turo ni Alan sa harapan ko. Pagtingin ko, oo nga. Bakat na bakat sa slacks na suot ko ang tigas kong titi. Napatalikod ako at saka adjust sa harapan ko para maipit at hindi halata. “Grabe Ge. Alam kong matagal ka ng stuck dun sa Kris nay un pero pati pagkatigang mo hindi mo magawan ng paraan?”
“Ewan ko sayo.”
Tawa na lang ng tawa si Alan nun. “Ako bahala sayo pre. Pag out natin mamaya may papakilala ako sayo.”
“Baka naman kung sino sino to a. And ayoko dito sa opisina. Mahirap na.”
“Pero kung si Nico okay sayo?”
“Gago.”
“Di nga. Kung si Nico nga, okay sayo?” pagpipilit ni Alan. “Baka naman pumapatol din yan, di natin alam. Gusto mo alamin ko?”
“Wag na.”
Pero bago ko pa siya matigilan, sumigaw na si Alan. “Nico!”
Napatingin si Nico sa amin at sabay ngiti. Tumayo siya at lumapit sa amin na para bang ang saya saya niya. “Ano yun Kuya Alan?”
“Sama ka samin ni Ge mamayang uwian. Inuman tayo ng konti. Pang unwind lang.”
Lalo lumaki ang ngiti ni Nico. “Sige ba! Tayong tatlo lang?”
“May gusto ka pa bang isama?”
Napaisip si Nico saglit at umiling. “Okay lang naman sakin na tayong tatlo. Walang problema.”
“Ayos.” Nakipag apir pa si Alan. “So mamaya a. May meeting lang kami ni Ge sa kabilang building ng mga alas tres. Magkita na lang tayo sa lobby ng alasingko.”
“Sige ba.” Pang sangayon naman ni Nico. “Wag kang mawawala sir a.” sabi naman niya sakin.
Napatango na lang ako habang si Nico naman ay bumalik na sa pwesto niya. Pagkaalis niya hinampas ko agad si Alan. “Ano ka ba! Papahamak mo pa ko.”
“Wag kang magalala Ge.” Ngisi ni Alan. “Hindi kita papabayaan.”
No comments:
Post a Comment