Adventures of Vanyel

By: Vanyel

Dear KM friends, Way back in 2006 ko pa ito isinulat sa isang email para i-share sa mga kaibigan ko. Oo, email siya, pero ang style ng pag-sulat ko ay isang kwento, para ma-entertain noon ang mga barkada ko. And ngayon lang siguro ako nag-desisyon na ikwento naman ito sa inyong lahat. Ito ang magiging first time kong mag-contribute sa KM. Hindi ito masyadong “malibog” pero, totoong nagyari nung Kabataan-kapusukan ko.  One thing for sure though, alam kong “I learned my lesson”. 
Ito yung kwento/ original email ko:

Hi, Kamusta po, ako si Vanyel, Van for short. Katulad ng marami, isa akong baklang tigang...hindi ko napo alam kung kailna ako huling nakipag-sex...parang feeling ko merong mga cosmic forces na kumokontra
everytime nag-aatempt akong magki-jug/ humada. so it's like I'm left with nothing most of the time. I'm not sure if this is a lesson learned (although with my stubborness, i tend to learn things the hard way).

Anyway, ito ang nagyari--- Katatapos lang naming mag-dinner evansan ng friendiva kong bilat sa
Eastwood. It was along day kaya na-feel namin flu-my sa ibang lupalot para kumain. The usual, shopping-shoppingan, at lafangan.  Going home e sumakay ako ng sukab sa labas ng Eastwood. siyempre, being
the usual “higad” that I am, e pumili ako ng may ichu na driver. Yung kargadoric-ER beauty na major trip ko. Siyempre, kinausap ko si kuya. 
Drivum (D:) (cellphone beeps)...
Vanyel/ Van (V): uy...siguro nag-tetext naman ang mga misis niyo...
D: hindi pang-pagising lang...
V: sus...

Aparrently e feel niya makipa-chikahan... so ariba agen...

Drivum (D): nagtratrabaho ho kayo sa call center?

Van (V): Ah...oo. (knowing na outright lie pero keber, acting na ito)

D: diba malaki ang kita doon?

V: medyo...pero pinaghihirapan den yon. isipin niyo madalas puyat ka.

D: e di nag-shabu ang mga tao dun para gising.

V: hello? ok ka lang? halata kung bangag ka.

D: ah...meron ba kayong drug test doon?

V: naman...

tila sa wari ko e mukhang nagpaparamdam sin Kuya Driver...so ariba na ako...body

language towards the driver, kesohadang tumama ang kamay ko sa kamay niya

near the gear shift e mukhang okay lang sa kanya... napapansin ko naman na okay lang sa kanya.

patuloy ang chikahan...

V: anong pangalan mo?

D: Michael...

V: ah, ilang taon ka na?

D: 34...

V: alam hindi ka mukhang 34... mukha kang mas bata...mukha kang 33...

    (charot! kaiinis ang usapang ito...)

D & V: (tawanan)

V: ilang ang asawa mo michcael?

D: dalawa...

5 mins away from my house...

D: (humawak sa tiyan)

V: maganda pala ang tiyan mo... (ya right, as if...tantya ko nasa 33inches ang waistline niya, slight tiyanelya)

D: hindi, malaki nga

V: hmm...hindi naman...pahawak nga (touch naman daw)

D: Huwag...nakakahiya...

V: sus, wlaa yon...sabi nga nila...pag-malaki ang tiyan...malaki den

    ang...(as if!, kelan pa kaya naimbento ang saying/ teoryang ito...)

D: hahahahaha...hindi...junior size lang itong sakin...

V: talaga lang....e kung tingnan ko yan?

huminto kami sa dulo ng kanto namin...

V: so ano...bababa naba ako? o itutuloy na natin ito?

D: ha...e...(nervous and undecided...)

V: huwag lang mag-alala, hihiga ka lang naman...

D: ganun ba... may bayad ba ito?

V: bayad? okay ka lang? (naman...why pay for it when you can get it for free) masasarapan ka naman...

D: (humingang malalalim)...baka hindi kita malimutan...hahahanap-hanapin kita...

V: hindi ano...ngayon lang natin ito gagawin at hindi na tayo magkikita  pa ulit...

awkward silence...

V: o ano?

D: a...e... (still undecided, pero mukhang bet naman niya)

V: ito, sumunod ka lang sakin michael...ibwelta mo ang taxi...

At nakarating kami sa isang madilim na sulok sa New Manila...

V: ipatay mo ang ilaw at makina mo.... (sunod naman siya)....iatras mo ng upuan mo (sunod ulit).... (habang sinimulan kong himasin ang notes niya na nasa lob ng pantalon) 

Nang biglang...

FLASHLIGHT!

Pulis #1 (P1): anong ginagawa niyo dito? bawal ito...itinawag kayo ng nakatira dito... patingin ng lisensiya mo...

Inabot nung Driver at mukahang tense siya...surprisingly ako hindi...

P1: hindi niyo ba alam na bahay ni Cojuangco ito? (referring to the sulok)

      ng inner monologue ko ay..."Alam mo mamang pulis... isa kang echosera!"

P1: baba ka ng taxi... (bumaba ang michael, at sumunod ako....)

D: Sir, ito kasing pasahero ko, ayaw mag-bayad ng metro niya...

Sa mga panahong iyon e nais kong sumigaw ng "ano ba ...ang lame naman ng excuse mo!"

P1: (tumingin sakin) Ikaw, may ID ka ba?

V:  wala po... (as if ipapakita ko sa iyo ang ID ko, e kung kotongan mo pako ng malaki...)...credit card po    meron.... (knowing na walang picture ito)

P1: alam niyo bang bawal ito! san ka nakatira?

V: sa may West Avenue po...

P1: pano ba yan...mukhang sa presinto ang punta niyo...

V: (inner monologue... presinto? siyet ka! time to unleash the inner acting powers ulet) Presinto?

    (begins fake-simulated crying...with matching todo hagulgol effect in synch with up-and-down   movement of shoulders, buti nalang damilim at and tanging ilawe ay mual sa isang lamppost)...magagalit po ang mommy ko sakin...iyak ulit ng todo....

P1: huwag ka umiyak...hindi naman kailangan yon...pwede nating pag-usapan...

V: (while continously-dramatically crying).... magakano po?

P1: 2 thousand...tig 1-thousand kami ng partner ko...

V: (siyet...kokotangan nga ako...2thousand? anong tinging nyo sa pwet ko...atm? sige hala...major iyak  ulit....) “kuya...500 lang ang laman ng wallet ko....”

P1: sige pwede na yan.... sasabihin na lang namin na nakaalis na kayo dito....

V: salamt po kuya....(with matching hagulgol sa balikat ni mamang pulis)...

Sabay sakay ulit sa taxi, at alis sa lugar nayon… nag-usap kami ni Driver Michael

V: (na parang walang nagyari), Pucha... kailan pa kaya nagkaroon ng pulis na nag-papatrol dito?

D: Oo nga...ang galing mo pala mag-acting.

V: Naman!

So, mukahng lost ang eksenang hadahang ito. Hinatid ako ulit ni Michael sa kanto ng bahay namin.Unfortunately, hindi ko na nakuha yung cell no. niya (at siguro, dahil sobrang dismayado ako).

So yan mga friends,  isa ito sa mga adventures ni Vanyel. Titi na...naging bato pa… Lesson learned indeed. Word for the night: “Bagansya”. More stories to share, as in patikim palang ito. At definitely, Hot!