Mahirap Man ay Kakayanin (Part 2)

By: Ralp

"The road to success is always under construction. Quite hard and tough. Obstacles will always come your way. It takes a lot pain and perseverance to reach the final lap of the journey."

Sa pagdating ni Ayi, ipagpapatuloy ko ang ang susunod na pahina ng yugto ng kwento ng buhay ko.

Right from the beginning of his stay, Ayi already caught my very attention. Being a Dominic Ochoa look alike is an understatement. Sa tingin ko ay he is far more than attractive than Dom. Masyado na sigurong gasgas ang adjective to describe the way he look, but I will say it again, he has this tantalizing eyes that seem to stimulates interest and desire. That alone, would melt your heart away.

Probably, that initial descriptions are the very reason why despite being a bagong salta lang sya sa section namin, ay mabilis nyang nakagaanan ang loob ng halos lahat ng mga classmates namin. Yes, halos silang lahat, EXCEPT ME! Ayokong matulad sa isang gamo-gamo na sobrang fascinated sa liwanag hanggang hindi mapigilang sumunggab sa apoy. Animo may isang signal na nagflash states; WARNING: Dangerous

Walang prescribed uniform sa university namin. Kung kaya naman, anyone can use this as a priviledge to flaunt their strengths. That includes Ayi. He has a body na parang ang sarap i-explore. Kahit pa nga nababalutan pa sya ng damit ay kagyat mong masasabing he possesses a great one. He stand firm and tall that sets him apart from the rest. You will always find him in his fitted and rugged jeans. Jeans that enveloped a million peso mystery.  Pakiramdam ko, daig ko pa ang parating naiihi just by merely looking at him.

Girls and gays had their ways to captivate his attention. But he chose to be in our group. And its an honor and pride, I guess to be with him.
Despite his pleasing personality, he exudes a sense of humility. Hindi ito mayabang. Kahit pa nga halos sambahin sya ng mga humahangang estudyante ay hindi mo sya kakikitaan ng kahit konting ere. Marunong syang makipagkapwa at makisama. Nakikipagbiruan kung kinakailangan at sa twina'y mayron syang nakahandang ngiti. Na nakakabighani. His one million dollar smile. Sigh!

With all that, hindi ko alam kung kakayanin ko bang mapanatili ang tibay at tatag upang makapag-camouflage.

Sa bawat pagkakataon na disimulado akong makikipaglayo kay Ayi is one of the hardest part of being me which tantamount to killing my happiness, literally. Unti-unti, para ko na ring pinanatay ang sarili ko. And I hate it. A part of me saying the other way.

Bakit ganito ba lagi sa akin ang tadhana? Bakit ba parati na lang akong sinusubukan? Nakakapagod na ang umasa pero patuloy at patuloy pa rin akong umaasa. Sa mga pagkakataong tulad nito, that I was put into test,  I will always find myself in GOD's house. Down on my bended knees, I pray hard seeking for HIS help in desperation. Again and again, I will always end crying out loud begging for mercy. Na sana'y mabago pa ang aking pagkatao. At tulungang maging matatag. But to no avail, here I am, the same old me. Unti-unti na namang gumuguho ang pundasyon ng katatagan na matagal kong iningatan. At dahil yun kay Ayi.

"Reign, nag-aaya ang tropa. Mamaya daw after class dun tayo kila Dave." untag sa akin ni Gary.

Isa sa pagbabagong nangyari sa akin mula sa pagkakakilala ko kay Gary Paul ay ang makatikim ng alak. Nakasanayan ko na rin ang mapait na lasa nito kahit pa nung una'y halos maduwal ako sa pait ng lasa nito.

"Sige ba. Tamang-tama, sabado bukas!" isa sa pribilehiyo ng nasa block section na tulad namin ang walang pasok tuwing weekends. Kung kaya naman nakagawian na ng tropa ang gumimik every friday night. It became a habit to end the fully loaded week with relaxing and jamming over bottles of beer.

"tulad ng dati, patak-patak ulit!" paalala nito.

"no prob!" pag-kumpirma ko.

Madalas, kami-kami lang ang umiinom. Si Sandy, Glenn, Dave, Gary Paul at ako. Kwentuhang madulas na halos nga minsan ay wala namang katuturan. Tawanan at kulitan. Walang seryosong topic upang hindi ma-spoil ang moment. We drink just to loosen up. That's all.

"mga tol, darating daw si Ayi!" masayang wika ni Sandy. Sanhi upang ikapitlag ko.

"Aba himala! haahah..!!" pagtatakang turan ni Dave.

"mukang nakakuha ng day-off si kumag kaya natakas. hehehe" pagbibigay opinyon naman ni Sandy.

"Day-off? Nasa bokabularyo niya ba yun? hahaah..." pakli ni Gary.

"Mabuti naman kung ganun. Aba halos wala na nga yung panahon sa sarili nya eh!" pahayag naman ni Glenn.

Nanatiling nakikinig lang ako sa namamagitang usapan. Hayzzzztt... Itong mga katulad nitong pagkakataon ay inevitable. Ang magkasama-sama kaming lahat ng magkakatropa. It's beyong my control. Hindi ko man gustuhing mangyari ngunit mangyayari't mangyayari pa rin ito. Ano nga ba ang mas tama kong gawin? Masyado namang magiging obvious ang pagdistansya ko kung mag-iisip ako ng alibi para hindi lang kami magkalapit ni Ayi. At ayoko naman maghinala ang tropa ko.

Kahit gaano ko man itanggi sa sarili ko ang kilig at excitement ay anupat biglang sumalakay sa akin the moment na marinig ko ang announcement tungkol sa di inaasahang paparating na bisita. Kaya heto na naman ako, kinakabahan habang nilalamon ng kilig. Takte talaga oo!

"oh, pare anong nagyari sayo dyan? Daig mo pa ang hindi mataeng pusa." nakangiting puna sa akin ni Glenn. Halos iisang tao silang sabay-sabay ng tumingin sakin. Kaya naman nagpatay-malisya na lang ako.

"huh! bakit? Anong meron? Ok lang naman ako." palusot ko. Mukang nakatunog si Glenn sa nararamdaman ko. Pano, halos hindi ako mapakali.

"Ah, akala ko may pinagdadaanan ka na eh! hahahah" pagbibiro nitong pahayag.

Eyes are the mirror of the soul. Pero that moment, pati mga kilos ko ay kasasalaminan ng tunay kong nararamdaman. Lalo na ng dumating na si Ayi.

"Pare, buti naman nakatakas ka ngayon! hehehe" maagap na tanong ni Gary.

"Oo, nagrequest ako kay manager. Ayun napagbigyan naman." paliwanag nito.

"May nararamdaman ka ba? May masakit ba sayo? Kelangan mo ng gamot?" kunyari seryosong sinasalat at chinecheck ni Sandy ang leeg nito kung mainit o kung may lagnat.

"Hahahahah, adik ka pare! Wala. hahahah." napasarap nitong tumawa. Walang inhibition. "Parang biglang namiss ko lang ang alak nang magtext sa akin tong si Sandy kanina."  sa pagsulyap ko kay Ayi ay halos mahulog ako sa aking kinauupuan. Mesmerized by his smile. A face that could launched a thousand ships. What a devonaire!! Hayzzzzzttt....

"wow wah! Buti na lang naisipan mong sabihan to si pareng Ayi, Sandy. ikaw na! hahahhhh...!!!" hagalpakan ng tawa ng gayahin ni Gary ang pag-arte ni Boy Abunda, ang kulit! hahaha.

"Tama na muna yan, shot shot shot na para makahabol!" pagsaway ni Glenn. Sabay abot ng shot glass, almost half-filled with beer.

"Oh, baka hindi ka pa naghahapunan. Kumain ka muna bago shumat, mahirap na." hindi ko alam kung kanino nanggaling ang concern statement na yun. Not until Ayi spoke up.

"Uy, si Reign pala to! Di ko kagad napansin hehehe" sabay extend ng kamay to reach mine. Paktay! sakin palang bibig nanulas ang mga kataga ng pag-aalala. Grrrrrrrrrrrr....!!!!

"Musta pare!" magkadaupang palad kami habang kinakamusta ko sya. Oh my G! Heaven ang feeling, kahit kamay pa lang....!!! Deep sigh.

Mabilis ko ring pinutol ang pagkakamay namin dahil baka hindi na ako makapagkontrol kung tatagal pa ng isang segundo. I tried to make it very casual kahit pa nga halos matunaw ako sa mga titig nya. Ngayong nakakainom ako, tingin ko para syang si Zayn Malik. Juice colored!!!!!!..... Forbid me!

"Ayos naman pare, eto nangangayayat na! hehehe" agad nitong sagot habang nakangiti. Hihimas-himas kunyari sa maganda nitong tyan.

"hahahahh, kung ganyan ba naman ang lahat ng payat, eh ano pang tingin mo kay Goryo? hahahahah" daig ko pa ang sinindihang bombilya. Biglang nagliwanag at umaliwalas ang mundo ko. At biglang sumigla.

"hahahaa...!!!" sabay-sabay na nagtawanan ang lahat.

"Ako na naman ang napagdiskitahan mo Reign, ayos ka ah!" tatawa-tawa habang kunyari masama ang tinging pukol sakin ni Gary.

It's all fun and laughter. Nakaya kong 'di padaig sa simbuyo ng damdamin. Yet, despite the odd feeling, I was able to silently observe Ayi in the height of our jamming session and take a glimpse of him from time to time. I don't want to miss a single detail of him at kabisaduhin ang imahe nito sa aking balintataw.

Stunned is definitely an understatement. Paghalo-haluin mo ang shocked, dumbfounded, staggered, astonished, astound ay makakabuo ka ng iisang salita upang maisalarawan ang aking naramdaman. PAGKATULALA. Bakit nga ba hindi, eh sa kalagitnaan ng masarap na inuman ay biglang naghubad ng pang-itaas itong tukmol na si Ayi. "Tol, ang init! Ok lang bang maghubad dito?" init na init nitong turan.  Nagtanggal sya kagad ng kanyang fitted V-neck shirt after magbigay ng go signal si Dave. "woahhhhhhhh....!!! singhap nito. Dahil wala syang belt, malaya ko tuloy naaninag ang garter ng kanyang Calvin Klein underwear (na-wish ko tuloy na sana bumaba pa kahit konti lang mula sa wasteline ang kanyang pants, hahahah!!!) Eh di ano pa nga ba? Eh di non-stop karambolang dumadagundong ang mga alagad kong daga sa dibdib ko! Anak ng tipaklong talaga. So what will expect? eh di ayun, hindi ako mapakali sa aking kinakaupuan. Hayzzzzz. Hindi ko na tuloy mapagtuunan ng pansin ang nakahaying pulutan.  Dahil itong tukmol na ito ang ginawa ko na lang pulutan, haahahah! Isang napakasarap na pulutan na hindi ko kailanman pagsasawaan, hehehe. Katawan pa lang ulalaaaaaaaaaam na!!!!

From his sleek and lean abdominal cuts hanggang sa kanyang well-chiseled pecs and delectable nipples exudes tempting sensation. Katakam-takam. Ang lahat yata ng neurons at electrons ng katawan ko ay buhay na buhay ng mga oras na yun. Fortunately, I am not sitting directly in front of him kaya malaya kong napagbibigyan ang mumunting bisyo, ang magpakabusog ng mata sa paghanga, nonchalantly.

Halos magmuntik-muntikan ng mahuli ako ni Ayi na pasimpleng nagmamatyag. May mga instances na magkakatama ang aming mga mata pero mabilis akong nakakadiskarte para maka-segue na hindi mo mapag-iisipan ng masama. Magkakangitian lang kami or magna-nod sa isa't isa kapag nagkakahulihan sa mata.

None from the group sense the awkwardness in me. Neither have a slightest idea of my fondness to Ayi. With that, I think I deserve one big round of applause for a job well done. Thanks to me! Sigh. Deep sigh...

Marami pang harutan at makwelang samahan ang sa aming grupo ay nagdaan. Manuod ng movie sa sinehan, maglaro ng video games sa arcade, bar hopping, malling at window shoping. Pag medyo gipit, tamang tambay lang sa boarding house ko habang kumakain ng kahit anong makukukot at nanunuod ng movie sa CD. Halos kilala na rin nga silang lahat sa bahay eh. Dahil naging regular na silang tanawin sa amin. Pero syempre mas madalas, sa original naming tambayan, kila Dave. Nagkatuwaan din kaming maglaro ng bingo sosyal sa SM para maiba naman sa usual routines.

Hindi na yata talaga matatapos ang aking pagdaraanang pagsubok. Halos kakatapos lang ng isa, pero muli na naman pala akong susubukin ng kaibigan ko, si tadhana.

"Pare, baka gusto nyong sumama? Uuwi kasi ako ng Bulacan this Friday after ng klase natin." paanyaya ni Dave samin. Hindi kasi ito madalas umuwi ng Bulacan kahit pa nga napakalapit lang nito. He prefer to stay in his rented bhawz instead of travelling back & forth araw-araw.

"Bakit pare anong meron?" tanong ni Sandy.

"Wala naman. Ahm, dumating kasi yung kapatid ko galing abroad, may konti raw pasalubong, hehehe." pahumble nitong sagot.

"Kung may chocolates, kol ako dyan! hahahaha" maagap na singit ni Glenn. Matakaw kasi ito sa chocolates.

"Sige Dave, sama rin ako. Para maiba naman ang hangin, nyak nyak nyak nyak!" tukmol talaga tong Gary na to.

"ikaw Sandy?" pagkuwa'y tanong ni Dave sa hindi kagad makapag-decide na si Sandy.

"ok na rin sakin!" mabilis pa sa alas kwatrong pagkumpirma ko. Kahit pa nga hindi pa naman ako ang tinatanong. Palibhasa wala rin akong inaalalang anumang schedule na lakad. Makagala lang. haahahh!

"Pare, titingnan ko. Pero hindi kasi ako sure eh. Nagpasabi kasing darating yung kapatid ko galing Zambales. Magpapasama daw sakin!" pagkuwa'y may pag-aatubiling paliwanag ni Sandy.

"Pare, bahala ka. Balita ko marami daw chickas dun! Di ba Dave? hahahaah..." paghikayat ni Glenn sa nagdadalawang isip na si Sandy. Kumikindat-kindat pa. hehehe

"Ilan ba ang gusto mo? hahahah!" ginatungan naman kagad ni Dave.

"Hahahah, Bahala na pare, pero di talaga ako makakapagcommit." sagot nya.

"Ok, sabi mo eh!" wala ng nagawa upang pilitin pang sumama si Sandy. "Reign pare, tutal parati ka namang jampack sa load,  ikaw na ang bahalang magtext kay Ayi pare, ayain mo para mas marami tayo." nagulat ako ng sa aking ini-atas ang bagay na yun.

"huhhhhh?!!!!!!!" halos magsalubong ang kilay ko. "Wala akong number nun?" mabilis na dugtong kong tugon. Kagad kong binawi ang initial reaction ko kasi baka mabigyan pa ng ibang kulay. Mahirap na.

"Ako, may number ako nun pare, bigay ko sayo." maagap na pagbibigay alam ni Sandy.

Anak ng putakte naman talaga, oo!!! Pagka nga naman  kinakadyot ka ng swerte, tsk tsk tsk!!! Ano ba talaga itong kinasadlakan ko?!!!! Pano ba naman ako makaka-takas kung ganito ng ganito parati. Hayzzzz...!!! Sigh. Deep sigh.

Magkasama kami ni Gary, with one of his peers na pumunta ng Bulacan. Base kasi sa naging pag-uusap namin ni Ayi, susunod na lang sya kasi may duty pa sya sa restaurant. Nauna na kasing umuwi si Dave.

Hindi naman kami nahirapang hanapin ang lugar nila Dave kasi along the hi-way lang situated ang bahay nila. Dahil medyo late na kaming umalis ng Maynila kaya naman madilim na ng kami'y dumating dito.

"tuloy kayo!" pag-anyaya ni Dave. May kalakihan ang bahay nila, kaso nga lang, still on the verge of construction parin. At wala pang finishing touches. Pero pwede ng tirahan. At dun na nga sila tumutuloy. "Reign, asan na nga pala si Ayi?" pagkuwa'y tanong nito.

"susunod na lang daw eh, after ng shift nya." turan ko.

"Tapos, si Sandy naman mukang hindi na talaga makakasama." pakling dugtong naman ni Gary.

Naka-set na pala sa isang kubong pahingahan ng mga olds ni Dave ang pagdadausan ng session namin, fronting the ricefield. Kaya naman napakapresko ng hangin.

Naging abala na si Dave sa pagpe-prepare ng mga gagamitin namin after naming makapag-dinner.  Nagpresinta namang mag-ihaw si Gary katulong yung tropang kasama nya, si Arnold. Wala naman ako maisip gawin kaya naman as usual, stay put lang ako sa isang tabi, para lang akong expectator. Hahahahah! Walang basagan ng trip ha. hehehe.

"too-toot, too-toot!" habang abala akong naka-tanga (hahahah) sa isang tabi ay nakaresib ako ng message.

"Reign, san banda yung hawz nila Dave? Andito nako sa may bridge." si Ayi pala. Kakainis din minsan tong lalaking to. Ako pa talaga tinanong. Hindi na lang mismo si Dave. Hayzzzzztt.

"Andun na raw si Ayi sa may tulay." pag-inform ko sa kanila.

"Reign, pasuyo na lang. Ikaw na lang ang sumundo. Kabisado mo na naman yung daan palabas di ba?" pakiusap ni Dave sakin.

"hayzszzztt talaga to si Dave oh! Ang sarap pa naman ng pagkakaupo ko dito. Ako pa ang nautusan. Hmmmmmmmp! Grrrrrrrrrrrr.....!!!!" Kunyaring galit-galitan ako, hehehe.

"Aba, ayus ah! Galit ka pa ng lagay na yan! Nakakahiya naman po sa amin kung kami pa ang susundo di ba? Hindi naman po kami busy. At wala naman po kaming ginagawa di ba?!!!!" hahahah. malulutong na tawanan ang namagitan sa amin dahil sa litanya ni Dave.

"Kakapagod kayang maupo! hahahah..." pagbibiro ko habang mabilis lumalakad palabas upang sunduin ang Mahal na Prinsipe, hahahahahh.

Kunyari lang yun. hehehe. Bakit naman ako maiinis, super excited nga ako eh! hahahah. My Prince Charming, here I come! hahahahhh....


Nadagdagan yung dami ng iniinom namin dahil may dumapating pang dalawang tropa si Dave. From isa't kalahating case na RH ay nadagdagan ng nadagdagan. Hindi na namin alintana ang oras. Napapasarap na kami sa pagshot dahil sa masayang kwentuhan lalo pa't kwela rin yung tropa ni Dave. May mga magic tricks pang baon. Kung kaya naman halos bandang 1:30 ng madaling araw na kami nakatapos. Halos lahat wasted ng matapos. Lalo na si Arnold. Hindi na halos makalakad ng direcho, hehehe.

Dahil wala naman talaga sa plano namin umuwi ng Maynila after the session ay ipinagamit na lang ni Dave sa amin ang kwarto niya para magpalipas ng gabi.

Nauna akong pumasok sa kwarto para makapili ng komportableng puwesto. Hindi ganung kalakihan ang kama. Tatlo pa lang kami ni Gary at ng tropa niya na nakahiga ay halos magsiksikan na kami. Buti na lang may pull-out bed sa ilalim nito. Yun ang pinagamit kay Ayi dahil sya ang huling pumasok sa kwarto. Sayang! hahhaaha. Kala ko makakatabi ko sya. Looking forward pa naman ako for this moment. Yun pala, NGA-NGEEEYYY hahahah!

I almost fell half-asleep ng biglang maramdaman ko ang pagsuka ni Arnold. Sya kasi ang nakapagitan amin ni Gary after nyang pabagsak na humiga sa kama. Halos ma-occupy nya ang space dito. Kaya naman no choice si Gary na pagkasyahin ang sarili sa konteng space sa kabilang gilid na natitira.

"yuck! pare, ano ba yan! Ang asim, ambaho! badtrip naman, oo!" Sakto pa naman nakaharap sya sakin kaya amoy-na-amoy ko ang singaw ng suka. Sa kalasingan, hindi na kinayang tumayo para sumuka sa banyo. "Hoy, Goryo. tulungan mo to!" kinalampag ko ang katawan ni Gary para sya ang mag-assist sa tropa nito.

Ngunit ang pagsuka pala nitong si Arnold ay magiging blessing-in-disguise.   Guess why? Eto ang eksplanayon.

"Reign, gusto mo dito kana lang sa baba matulog. Tabi na lang tayo." mula sa kung saan ay may mahiwagang anghel na nagsaboy ng liwanag sa aking balintataw. Tinig mula kay Ayi na nagpakabog na naman sa aking dibdib.

Hindi parin pala gaanong nakakatulog si Ayi. Malamang narinig nito ang disgusto ko. Thanks to Arnold! hahahaha.... Pero nag-aalangan ako. PARANG AYOKONG PATULAN ANG OFFER NIYA!

Hahaha, Echos lang! Baka masabunutan nako ng mambabasa dito dahil sa kaipokritahan ko, hahahah! This is it, pansit! Forget muna ang inhibition. Ang Respect. Ang Pagtatago. Hinding-hindi ko na talaga ito kaya pang palagpasin, NEVER!!!!!

Paghiga ko sa tabi ni Ayi ay umusog pa sya ng konte upang magkasya ang katawan ko sa space. Naka-sando shirt na ito at jersey shorts na pinahiram ni Dave dito.

"Salamat" anas ko dito.
"uhm" ganting tugon nito.

Alam kong halos fuddled na rin ako sa dami ng RH na nainom pero ano ito at halos hindi ako makaramdam ng antok. Sobrang uneasy tuloy ang pakiramdam ko. Hindi tuloy ako maka-hinga ng maayos at gumawa ng anumang galaw dahil baka maistorbo ko ang pagtulog ni Ayi. Tapos na rin nun si Gary maglipit na kalat sa kama. Nakahiga na ito.

Maya-maya pa ay narinig ko na ang mabining paghinga ni Ayi habang nakataas ang kanang braso paakyat sa ulo. Hindi ko tuloy maiwasang muling sipatin ang aking kagwapuhan nito. Nababanaag ko ang hindi masyadong makapal na mala-sutlang buhok nito sa kili-kili. Parang ang sarap amoy-amuyin. Nakaposisyon itong paharap sa kisame. Kaya nabistahan ko rin ang mayabang na ilong nito. Well-sculptured ito na parang sintayog ng building sa Ayala. Parang ang sarap panggigilan at pingutin. Kinailangan kong umangat ng konti upang mapagmasdang mabuti ang lips nito. Kaya dahan-dahan akong nag-angat ng ulo. Ngunit sa pagkilos ko ay biglang gumalaw si Ayi. Bigla tuloy taranta akong nagbalik sa pagkakahiga. Hayzzzzzzz. Deep sigh!

Ngayon ay nakatagilid na ito paharap sa akin. Mga ilang minuto din yun bago ako muling nagmulat. Baka kasi gising pala si Ayi. Mahirap nang mabuking, hehehe. Masasal na ngayon ang tibok ng dibdib ko lalo pa nga at halos abot-kamay ko na ang mga pangarap.

Nasa kalagitanaan ako ng pag-aaral ng kabuuan ni Ayi ng maramdaman kong parang hinahagod ang binti ko. (no exaggeration on this part) Kabadong-kabado akong sumulyap. Paa pala ni Ayi ang may gawa nito. Dahan-dahan kong tinitigan ang muka nito sa pag-aakalang nakabukas ang mga mata nito. Pero hindi, nakapikit pa rin ito at parang normal na normal ang paghinga nito tulad kanina. Ibig sabihin, baka nanaginip lang ito. Hayzzzzz. Kala ko pa naman go-signal nya ito para isakatuparan ang nais ng mga katawan namin, hahahaa! Pero mali pala.

Nang muling tumihaya ito ay hindi na ako nagdalawang isip pa. Alipin na ako nuon nadaramang pagnanasa. Ipinatong ko ang kanang braso ko sa tiyan nya. Payakap na gesture. Naghintay ako ng ilang segundo kung magre-react ito. Nang walang reaction ay iginiya ko ang palad mula sa pagyakap sa tiyan, pagapang sa dibdib nito. Sinapol ng daliri ko ang tapat ng nakausli na utong nito. Maka-ilang segundong walang reaction ay nilaro-laro ko na ito.

Sandali akong nahinto sa pagpapakasasa sa utong nito ng gumalaw ito ng bahagya. "uhm" maigsing tunog mula dito. Banayad na kumamot pa ito sa bandang tagiliran niya. Pero hindi sya nagbago ng posisyon. Naka tihaya pa rin.

Muli kong iginiya ang braso ko pababa muli sa tyan nito. Intentionally, hinayaan kong humagod ang braso ko mula sa dibdib nito pababa sa tiyan. Tracing the details and curves of his pecs. Para muling i-assess ang magiging reaksyon. Ngunit wala pa rin. Kaya naman naglakas na ko ng loob na gumawa ng next move. Doble-dobleng kaba ang nararamdaman ko nuon. Ayoko sanang gawin ito, pero dahil sa espiritu ng alak, nabigyan ako ng maraming lakas ng loob.

Unti-unti kong ibinaba ang pinagpapatungan ng kamay ko. Habang nakatutok ako ng tingin sa maamong mukha nito ay dahan-dahang dumaiti ang palad ko sa umbok ng harapan nito. Muli, I let a moment pass by to determine kung magre-react ito. Thanks heaven, wala pa rin. Subtle parin ang paghinga nito. Kunwari at biglang inangat ko ang kamay ko at nagkunyaring nagkamot sa sarili. Hinayaan kong maramdaman niya ang bigat ng kilos ko para matantiya if magkakaron ng epekto dito, pero wala parin. Hindi ko rin palalagpasin ang pagkakataon na hindi mahagod ang sexy legs nito. Pinong-pino ang balat nito sa binti. Ang sarap paglandasin at himas-himasin ang palad at mga daliri ko dito.

Hindi na ako makuntento sa pagdama sa tulog din pagkalalaki nito. Kung kaya unti-unti kong hinihimas ito para magkabuhay. Bahala na kung magising siya. Bahala na kung ikagalit nya ito. Pero alipin na ako ng makamundong pagnanasa. Parang walang pupwedeng makahadlang pa. Magalit man sya, at least natikman ko naman sya. Yun ang halos tumatakbo sa isip ko. Nilukuban na yata ako ng devil side of me.

Hindi naman nagtagal at naramdaman ko ang unti-unting pag-igkas ng ari nito mula sa loob ng jershey shorts. Maya-maya ay naramdaman ko ang pagkakamot nito sa umbok niya. Hinahayaan kong habang nagkakamot sya ay maramdaman nya ang presensya ng mga kamay ko sa umbok na kinakamot nito. Bahala na.

"uhmmmm" balik sa banayad na paghinga matapos ng isang tighim ang nanulas sa kanyang bibig. Tanda ng pagkahimbong nito sa pagtulog. Muli kong ibinalik ang pagdama sa kaselanan nya. Mas nadoble na yata ang sukat nito at maayos na rin itong nakaposisyon. Kaya naman nagpakaligaya ako sa paghagod dito. Sa pamamagitan ng pagkapa ay inaral ko ang detalye at hugis ng ari nito. Sinukat ko rin ito sa pamamagitan ng pagdangkal. Parang kukulangin ang isang dangkal ko.

Muli na naman akong nabagot. Nainip. Naghahanap. Hindi na naman ako nakuntento na nasa loob pa rin ng shorts ang aking pinagnanasahan. Gusto ko itong mabistahan at mapagmasdan with my own two eyes. Kaya naman muli akong nagsagawa ng next attack kahit pa nga dumadagundong pa rin sa kaba ang dibdib ko.

Ipinasok ko ang kamay ko sa ilalim ng shorts niya papaloob. Sumalubong sa mga daliri ng kamay ko ang bulbol nito. Hanggang parang may sariling isip na i-trace ng kamay ko ang gilid ng underwear nito. At masakop ng buong kasabikan ang kabuuan ng bukol nito na nababalutan na lng ng briefs. At nag-attempt na kamkamin ng walang sagabal. Kaso mukang mahigpit ang nakabalot dito. Ang hirap mapenetrate ang subject. Takte yan!

Kaya naman, plan B na ang ginamit ko sa pag-atake. Sa umpisa ay tine-trace ko muna ang waistline garter ng briefs nya gamit ang mga daliri ko. Still trying to calculate his reaction that may arise sa gagawin kong pagsagupa. Wala pa rin reaction.

Ini-insert ko na ang mga daliri ko sa loob ng garter ng undies nya hanggang maabot ang "pakay." I let my hand stay in place in few seconds. Baka kasi biglang magising ang nagmamay-ari ng mina ng kayamanan na ngayo'y napasa-kamay na.

Habang nananantiya ang kamay ko sa loob ng shorts nito ay muling kumilos si Ayi ng bahagya pero walang nabagong posisyon. "uhmmm" muli akong nakarinig ng anas mula rito. Parang yung ang hinihintay kong go-signal para isagawa ang pakay. Kaya wala nakong hinintay pang sandali at nag-umpisa ng gumawa ng ritmo ang aking mga kamay. Tangan na kasi nito ang treasure mine, hehehe! Hindi naging balakid ang sikip at higpit ng garter nito sa paggawa ng move sa loob. Although, talagang mahirap at nasasakal ang braso ko.

Sa muling pagsulyap ko sa mukha ni Ayi ay wala na ang banayad na paghinga nito. Pero alam mong rulog na tulog pa rin ito. Ngunit mali pala ang hinuha ko. nakapikit na lang pala ito pero gising na  gising.

Di naglaon kasi ay naramdam ko ang kusang pagbaba ng suot nitong shorts pati briefs. Hinatak na nya pala itong kusa.

"Alam ko, hirap na hirap kana kanina pa" bulong nito sa akin. Nakiliti ako sa pagdaiti ng bibig at hangin sa punong teynga ko. "bilisan mo na, mag-uumaga na" dugtong nito na lalong nagpasasal sa tibok ng dibdib ko.

Pag-angat ko ng tingin ay isang nakangiting Ayi ang nakatunghay sakin.