Torchwood Files (Part 7)

By: Torchwood Agent No. 474

Note: Basing from the comments sa part 5 ng kwento ko, it seems na may ilan sa inyong mga readers ko na di nagustuhan ang shift ng story; from sex to sci-fi. I am not mad. Thank you po for making me aware sa mga hinaing ninyo, but I just want to remind you all po that my story is both sci-fi and sex. More than that, again, sasabihin ko po ulit sa inyo na if may maikasa-suggest kayo for the improvement of my story, I am glad enough to take and consider it. Salamat po sa pagbabasa at pag-comment.
WHILE MASTER SASHA IS SLEEPING THAT TIME, SA POV NG MGA TORCHWOOD AGENTS:
          Maraming tao ang nakapalibot sa isang lugar sa tabi ng daan. May mga pulis na nagkalat at nagiimbestiga. Other than the police, may ambulance ring naka-stand by at ilang mga medical staff, at may iilang members ng Torchwood silang kasama – sina Nello, Hannah, Sheila, at Marcus. They are in a crime scene. May natagpuang isang lalaking naninigas sa tabi ng daan, naninigas na daig pa ang kahoy sa pagkatigas; buhay pa ito ngunit mistulang sa bangkay na ang lamig ng katawan niya.
          Malaking space ang ginamitan ng crime tape ang  mga pulis dahil kakaibang kaso ang kanilang hina-handle ngayon at hindi ito dapat malaman ng publiko. Hindi pangkaraniwan ang sinapit ng biktima, kung kaya’t tinawag nila ang mga agents ng Torchwood 26 para tulungan sila rito. Advanced alien technology ang gamit ng Torchwood so sure na na mapapadali ang kaso, hoping so...
          The agents present in the scene are busy verifying some of the samples that they have acquired while Marcus gave Cheif Salmonte a Torchwood Card.
     “Chief, here’s a Torchwood Card.”, sabi niya sabay abot sa Card sa kausap, “Nakasulat po diyan ang number ng Torchwood 26. Give us a quick call na lang po if may mga updates na. Our scanner is faulty sometimes.”, He added sabay kuha ni Chief Salmonte sa Card.
     “Salamat, Marcus. We will call Torchwood when needed.”. Chief Salmonte replied habang nilalagay sa kanyang bulsa ang Card.
     “Timing lang ho kasi na gumana ‘yung WaMoRaT namin kanina kaya nalaman namin na may crime palang nangyari.”. Marcus explained with a small smile in his mouth. “You see po, tina-track namin lahat ng radio and mobile communications ninyong mga pulis kaya nagkaka-updates kami sa mga ginagawa ninyo –––“

     “ANO? So mino-monitor ninyo kaming mga pulis? Ang mga operations pati na rin ang mga communications namin?” Chief Salmonte reacted.
     “Opo, pero ‘wag kayong mag-alala, hindi sa mga private na na mga communications.”. Marcus defended Torchwood and gave a small laugh. “Nasira po ang Tracker namin kasi. Aksidenteng natapunan ko ng milktea kaya ayun nag-short circuit. Ngayon under repair pa rin siya pero gumagana na kahit papaano.”. He added at napatango na lang si Chief Salmonte.
MEANWHILE, AT THE TORCHWOOD 26 BASE:
          On the other hand, the remaining Torchwood agents buried themselves with work – Luna and James are fixing the Wavelength Mobile and Radio Tracker (WaMoRaT) which Marcus earlier said he accidentally damaged, others are analyzing the samples that Bryan and his other teammates collected from the meteor’s crash site, while Bryan himself is browsing through all of Torchwood’s Extraterrestrial Identity Data Recorder (ExIDR).
          ExIDR is a software kung saan naka-record lahat ang mga datas and identities ng mga aliens na na-record at napag-aralan, hindi lang ng Torchwood 26, kundi ng iba pang mga Torchwood bases scattered all around the Philippines. ExIDR is a software na na-develop ni Heicho, the late former Aliens Expert and Temporal Engineer of Torchwood 26.
     Note: If you remember, sa part four, it was indicated that Heicho was a member of Torchwood 26 and he died. It is because of his death that nagha-hire ulit ng bagong members ang Torchwood.
AFTER MATULOG SI MASTER SASHA SA SCHOOL CLINIC:
          Woah! Gumising ako nang mga around 5 PM na sa hapon. Ang sarap ng tulog ko and I feel so light and refreshed! With a smile, I got up and grabbed my bag para lumabas na sa clinic para maka-uwi na rin. Sa hallway, uminom muna ako ng tubig mula sa water fountain. Marami-rami rin ang mga nainom ko and I felt fueled. Matapos kong uminom, nagpahid ako ng bibig nang biglang makita ko si Samuel sa may di kalayuan sa akin. Nakatayo lang siya with sadness in his eyes while I was dumbfounded.
          Mukhang nahiya si Samuel kaya nagsimula na siyang lumakad papalayo.
     “Samuel, don’t go.”
     “Kuya?”. He said with with big, sad eyes.
     “I am so sorry for not replying to you ––– ”. I said in concern habang lumalapit sa kanya.
     “Kuya, sorry po kung na-disappoint kita.”. Singit ni Samuel.
     “Bunso, hindi ako galit. Anu ka ba?”. I said to him, assuring him that I am not angry but concerned. However, sa isip ko, I was telling myself: “OA naman ng batang ‘to!”
          Tahimik lang ang si Samuel, looking at me, may halong konting kaba at lungkot sa kanya. Nagsalita ako ulit.
     “Hindi ako galit, nawalan lang ako ng load, at naging busy ako dahil –––”.
          Natigilan ako bigla. Naaalala kong wala akong load kaya di ko siya na-reply-an, ngunit hanggang doon lang ang kaya kong maalala. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makita ang dahilan bakit nasa Divisoria Arcade ako kahapon. Nag-iisip ako ng idadagdag ko sa sasabihin ko nang bigla lang lumabas sa isip ko ang mukha ni Bryan, ang pinsan ni Samuel. Sumakit bahagya ang ulo ko. Kung paanong naalala ko ang salitang ‘coordinates’ kagabi, ganoon din ang way sa pagalala ko sa mukha ni Bryan –– biglaan ngunit masakit ng konti.
          And speaking of ‘masakit’, dahil sa biglaang pag-flash sa mukha ni Bryan sa isip ko ay napa-twitch ako. Napansin ito ni Samuel and he asked me.
     “Kuya? Okay ka lang po? May problema po ba?”
          Mabuti na lang dahil sa sinabi niya ay nakaisip agad ako ng palusot na pwede kong madugtong sa sentence ko.
     “ ––– masakit lang ang ulo ko, bunso. Na-busy ako sa pag-solve ng mga assignments namin kaya napuyat ako. Kulang ako sa tulog kagabi kaya hanggang ngayon e masakit pa rin ang ulo ko. Kagagaling ko lang sa clinic, humingi ng gamot tapos natulog.”
     “Ganun po ba, kuya? So okay kana po?”. He asked in concern.
     “Yep! I’m fine, bunso. No need to worry, your amazing kuya Master can handle this.”. I said with a smile sabay kindat sa kanya.
     “Oh! Edi nice po!”. He replied with a smile.
     “So okay na tayo?”. I asked him.
     “Kahit kelan po, okay kayo sa akin, kuya!”. Samuel told me sabay akbay sa balikat ko.
          Napangiti kaming dalawa. Lumingon ako sa paligid, wala masyadong tao. Napangiting-aso ako sa tuwa. Time na rin para makabawi ako sa kanya as I’ve said.
     “Bunso, timing na walang tao rito sa hallway... CR muna tayo?”. Seducing him then I winked.
     “Kuya, diba nga po kayo na rin ang nagsabing baka mahuli tayo rito?”. He asked nervously, looking around kung may nakakarinig ba sa amin.
     “E nagsiuwian na halos lahat ng mga students, bunso. Ang mga naiwan, probably andun sa field at nakikipag-usap or naglalaro.”. I reasoned out sabay dila sa lips ko. “Sige na, masarap naman diba?”. I added sabay bigay ng isang mabilisang kiss sa lips niya! Na-shock si Samuel, buti na lang walang nakakita. After a moment, napangiti ko rin si Samuel.
     “Kuya, ambilis mo pong napatayo burat ko...”
     “Ang akin rin, miss ka na nito.”
          Agad kaming pumasok sa CR na pinakamalapit sa amin, sa pinakadulong cubicle kami nagkulong.
         Agad kaming nagyakapan pagpasok, sunod na naglapat ang aming mga labi at dinilaan ang bibig ng isa’t-isa. Mariin ang paghalik, parang walang bukas. Nagespadahan kami ng aming mga dila at mistulang uhaw sa laman ng isa’t-isa. Dinilaan ni Samuel ang aking tenga habang dinidilaan ko naman ang kanyang leeg. Puro mga ‘Hmmmm’, ‘Ahhhhh’, at mga ungol ang maririnig sa CR na kinalalagyan namin.
          Habang naghahalikan at nagdidilaan ay gumapang ang aking kamay pababa sa katawan ni Samuel, patungo sa kanyang burat na paniguradong tigas na tigas na. Habang ginagawa ko iyon ay pinisil-pisil at nilamas-lamas naman ni Samuel ang aking pwet.
          Hindi pa man kami nagkakantutan ay pawis na pawis na kami dahil sa init ng aming mga katawan, dagdag pa na medyo masikip ang cubicle na kinalalagyan namin. Sinimulan kong hubarin ang polo ng aking ka-sex ngunit pinigilan niya ako at tiningnan sa mata; punong-puno ng libog ang kanyang mga mata at sinabing:
     “Kuya, ‘wag. Mas masarap kapang may damit!”
     “Pangibaba na lang...”
          Nakangiti akong hinubad ang kanyang pantalon at dinilaan ko ang bukol sa kanyang brief na kulay itim. Kinagat-kagat ko ito kasali na ang parte kung saan nakalagay ang kanyang mga itlog.
          “Na-miss ko ‘to, bunso.”. Mapusok kong sabi habang binabaon ko ang mukha ko sa bukol ng pagkalalaki niya. Hinihingahan ko ito ng malalim at mainit para mas malibugan siya at mas masarapan ako.
          “Sige, kuya! Iyong-iyo ako ngayon. Magsawa kaaaaahhh! Ahhhhhh fuck ansarap! Subo mo na kuya.”. Libog na pagsusumamo ng aking ka-sex. “Subo mo na burat ko.”
          Agad kong pinalabas ang kanyang napakatigas na titi at sunud-sunod na mga pagdila ang aking binigay, at sa isang iglap lang ay agad kong binaon sa aking bibig ang malaking burat ni Samuel at di-neep throat ko ito nang makailang beses.
     “Putang ina, kuya! Ahhhhhh! Fuck! Hmmmm!”. Sarap na sarap na sambit ni Samuel at napakagat-labi ito. “Kuya, sandal ka sa pader.”
          Agad ko siyang sinunod, and the moment I did that, mistulang hayok na hayop si Samuel na buong lakas na kinantot ang bunganga ko!
     “Ahhhrrrkkkk! Krrrooch! Kruuaaahhkkk!”. ‘Yan ang mga tinig na lumabas sa bibig ko. Sa sobrang tindi ng kantot niya ay sobrang nabibilaukan na ako, ngunit mas nasasarapan ako sa gan’on. Napakamot ako sa pwet ni Samuel dahil sa tindi ng tira niya at sa sarap na nararamdaman ko.
     “PUTANG INA, KUYA! Ang sarap! Sikipan mo pa bibig mo! Masarap diba? Ahhhhh! Fuck!!! Shit ka! ‘TANG INA!!!”
          Kahit nabibilaukan ay nakaya ko pa ring magsalita at masagot siya.
     “Ahhhrrrkkk! Ahhhhrrrrkkk! Sigi pahhhhrrrkkk! ‘Whaaaggkkk mongkkk tgilahhhkkkknnnkkk!!!”.
          Hindi na maayos at maintindihan ang mga pinagsasasabi ko. Sarap na sarap na ako sa pagsalo ng kanyang burat at nadadala na ako ng libog ko sa sarap! Maya-maya pa’y mas tumindi at mas pumailalim ang mga tira ni Samuel sa akin. Wala ng patawad ang libog niya!
     “Shit, kuya! Lalabas na! Saluhin mo lahat ‘to! Magsawa ka! Puta ka!”. Sigaw niya habang tirik na tirik ang mga mata sa sarap!
          Sarap na sarap si Samuel nang biglang nanigas ang kanyang tuhod at napakagat-labi. Malalaki na ang mga pawis naming dalawa ngunit di alintana sa amin ang mga ito dahil ang importante lang sa aming dalawa noong mga panahong iyon ay makaraos.
          Ilang mga matitinding bomba pa ang binigay ni Samuel at BOOM! Pumutok ang mga tamod sa aking bibig. Naka-pitong putok si Samuel at wala akong sinayang na tamod niya, sa halip ay nagmistulang baby pa ako na sumusupsop sa mga katas na pinalabas niya. Matamis-tamis ang gatas ng aking ka-sex kaya mas nasarapan ako rito.
          Matapos niyang labasan lahat ay tumayo ako at tiningnan siya sa mga mata. May isang tulo ng tamod niya ang nakatakas sa aking mga labi at akmang tutulo na sa sahig. Kahit hingal na hingal si Samuel ay nilabas niya ang dila niya para salbahin ang tulo ng tamod na iyon.
     “Tamis po pala ng tamod ko.”. Pa-inosenteng sabi ng aking ka-sex habang hingal na hingal.
     “Masarap ka kasi, bunso, kaya masarap din ang tamod mo.”. Sabi ko sabay ngiti.
     “Osha, kuya, ––– ”. Napigilan ang sentence ni Samuel dahil sumabat ako.
     “ ––– Ooooppp! Bunso, ikaw lang ang nasarapan. Papaano ako?”. I asked, seducing him.
          Agad kong hinubad ang aking pantalon at grey na brief at pina-chupa si Samuel ng dahan-dahan.
     “Ahhhh! Sarap mo ring chumupa, Samuel! Puta ka rin! Sarapan mo pa!”. Reaction ko habang napapakagat-labi at nasasarapan. Ngumiti lang si Samuel.
          Puro mga ’Hmmmm...’, ‘Ahhhhh...’, at mga ‘Uhhhhhh...’ lang ang maririnig sa banyo. It was around 5:45 PM na nang hapon. Dinilaan rin ni Samuel ang aking mga itlog na siyang mas nagbigay ng mas kakaibang sarap sa aking kalamnan.
          Halos mabaliw ako nang dila-dilaan ni Samuel ang dulo ng ulo ng aking titi. Nakakakiliti at napakasarap. Basang-basa na ng laway ang aking titi; iba na ang gusto kong gawin ko kay Samuel. Umupo ako sa toilet bowl.
     “Upuan mo na pwet ko.”. Utos ko na agad naman niyang sinunod.
          Dahan-dahang umupo si Samuel. Unti-unting bumaon ang aking titi sa loob ng kanyang mainit at napakasikip na pwet. Maya-maya pa’y dahan-dahan na akong kumayod sa kanyang kaloob-looban.
          Sa una’y mga mahihinang tira muna ang binigay ko, ngunit, after 5 minutes ay nagsimula akong tirahin ang kanyang pwet ng matindi at marahas!
     “Ahhhhh!!! Sikip, bunso! Tang ‘ina mo! FUCK YOU! SHIT KA!!!”
     “Ahhhh!! Kuyahhh!!! Sigi pahhhh! Fuck me, Kuya! Harder!”
     “Akala mo bahhh... ikaw lang ang marahas kumantot?”
     “Parusahan mo akohhhh! Dahil marahas kitang kinantoooohhhht! Fuck! SHIT, KUYA!!!”
     “Mas matinding kantot ang ibibigay ko sa ‘yoooohhh! Magsawa ka! Puta kaaaahhhh!”
          Nasa kalagitnaan ako nang pagkantot kay Samuel nang biglang bumukas ang pinto! May pumasok at naririnig namin ang mga takong sa kanyang sapatos. Maya-maya pa’y bumukas ang pinto ng kabilang cubicle!
          Ninerbyos kaming dalawa ni Samuel at napatigil ako sa pagkantot ko sa kanya. Tagaktak na ang mga pawis namin, at pinilit naming hinaan ang aming mga hininga. Ilang saglit lang ay binulungan ako ni Samuel.
     “Kuya, may tao...”
          Tahimik kaming nakiramdam, ngunit natalo ako ng aking libog at sumagot ako kay Samuel.
      “Eh ano ngayon?”. Sagot ko sabay takip sa kanyang mga bibig at umayuda ulit ako sa pagkantot! Nabigla si Samuel sa ginawa ko! “Alam kong ayaw mong mabitin kaya pigilan mo bibig mo!”. Utos ko sa kanya habang marahas ko siyang kinakantot!
          Napakagat-labi si Samuel at napapikit ang kanyang mga mata dahil sa libog at nerbyos. Tiniis niya ang lahat hindi lang makapag-ingay. Pabilis nang pabilis ang aming mga hininga at sarap na sarap na kami pareho sa aming mga ginagawa. Hindi namin aakalaing mas masarap pala ang sex na may thrill, ‘yung maling galaw mo lang ay pwede kayong mahuli. Pakiramdam ninyo ay para kayong nakasakay sa isang sasakyan na mabilis na humaharurot sa highway ––– nakakatakot pero masarap!
          Bumukas ulit ang pinto ng kabilang cubicle, at kalauna’y pati na rin ang pinto ng CR, marahil lumabas na ang taong nag-CR. Sa tantya ko ay hindi niya kami narinig dahil hindi naman kami ga’nun kaingay ni Samuel. Lumuwag ang aming mga hininga, ngunit di ang aming mga libog. Kinakantot ko pa rin si Samuel.
          Maya-maya pa’y nanigas na ang tuhod ko; malapit na siyang pumutok! Hindi na namin mapigilan ang aming mga sarili!
          Mga malalakas na mga ‘Hmmmm!, Ahhhhh!, at mga Ummmm!’ ang mga nilabas namin sa aming mga bibig. Ilang saglit ang dumaan at napahawak ang aking kamay sa kanyang dibdib! Mukhang hindi ko na kaya at bibigay na ang burat ko sa sarap!
          BOOM! Nilabasan ulit ako sa pwet ni Samuel. Walong pagsabog ang tinamo ng kinantot ko. Hingal na hingal kaming dalawa at tagaktak ang aming mga pawis. Tumulo ang mga tamod ko sa sahig habang hinahayaan ko lang ang aking titi na nakabaon pa kay Samuel ng limang minuto.
     “Galing mo po talaga, kuya. The best ka...”. Sabi ni Samuel habang nakasandal ang kanyang likod sa aking katawan.
     “Wala kasing expiration date ang sarap mo, bunso.”. I said with a smile.
          Tumayo kaming dalawa at umagos ang mga tamod sa pwet ni Samuel. Nagbihis kami, lumabas sa CR, at nagpaalam sa isa’t isa.
MEANWHILE, ON PHIL’S POV:
          Phil was in the faculty room, along with some few old teachers. Hindi mapakali si Phil dahil sa libog na nararamdaman niya na pakana ng nilalang na nasa loon niya. Para siyang praning. It was around 5:45 PM in the evening already so he decided to pack his things up and go home. Habang nagaayos ng mga gamit ay biglang nakaramdam ng kakaibang init si Phil, isang biglaang init! Alam niyang ang nilalang na nasa loob na naman niya ang may kagagawan nito. Narinig niya itong tumawa at nagsalita.
     “May nararamdaman akong may nakikipag-sex sa paaralang ito! Sundan mo ang init at sarap! Lunurin ka ng libog!”
          Sabi nito sabay tawa nang malakas, at sa mga sandali ring iyon ay unti-unting nagkakaroon na naman ng sariling utak ang kanyang mga kamay at paa. Bigla-bigla itong gumalaw ng kusa at mistulang gustong lumabas sa faculty room. Nagpaubaya na lang siya; baka ano pa ang kanyang magawa kung lalaban siya.
          Naglalakad siya sa corridor, hingal na hingal dahil sa init at tumutulo ang kanyang mga luha dahil alam niyang baka may mapahamak na naman siyang tao. Magulong-magulo ang nasa loob niya ––– naglalaban ang takot at libog.
          Habang naglalakad ay nawawalan na siya ng pag-asa. Takot siya sa mga pwedeng mangyari.
     “Hindi ako mamamatay tao. Hindi ako nananakit ng kapwa.”. Sabi niya sa sarili niya habang umiiyak. Buti na lang at wala na masyadong tao sa hallway ng mga panahong iyon kaya walang nakakapansin sa kanya.
          Tinawanan lang siya ng nilalang na nasa loob niya. Mistulang nasisiyahan pa siyang nakikita na nahihirapan si Phil. Nagsalita ulit ang nilalang.
     “Hindi mo ako kaya...”
          Habang naglalakad ay may nakita siyang isang estudyanteng naglalakad papunta sa kanya. Agad niyang pinahid ang mga luha sa kanyang mga mata para malaman kung sino ito. Sa paglapit ng estudyanteng iyon, nakilala niya ito ––– Si Master Sasha!
          Nagulat si Phil sa kanyang nakita, mas uminit ang kanyang mga kalamnan at mas tumawa ang nilalang sa loob niya! Mas tumulo ang mga luha niya kahit pinipigilan na niya ito at mas lumaki ang pawis sa kanyang mga balat. Napansin ito ni Master kaya lumapit siya sa kanyang guro.
     “Sir Phil? Okay lang po kayo?”. Master inquired with concern. “Kanina ko pa po napapansing di kayo okay, sa klase pa.”. He added.
          Mautal-utal si Phil na sumagot, ngunit walang buong salita ang lumalabas sa kanyang mga bibig. Ninerbyos siya at mas nag-init. Binulungan siya ng nilalang na sumapi sa kanya na atakihin na si Master ngunit nagpumilit lumaban si Phil. Sa mga bawat segundong nagdaan ay mas lumakas pa ang libog ni Phil, dahilan para mahirapan siya sa paghinga. Alam niyang mawawala lang ang libog na ito kung makikipag-sex siya kay Master ngunit alam niya ring pwedeng ikapahamak ito ng batang nasa harap niya. Ayaw niyang makasakit pang uli ng kapwa.
          As Phil struggled with his internal conflict, Master grew more weary and concern. Not to mention the fear of what might happened to the teacher in front of him.
     “Sir? Tatawag na po ako ng tulong, baka mapano po kayo!”. He said with fear and concern.
     “I AM FINE!”. Sigaw ni Phil sabay takbo papalayo kay Master.
     “SIR!”
          Because of what his teacher did, Master became disturbed. Umuwi na lang siya dahil naguluhan siya, and baka madamay pa sa problema ng may problema.
          Meanwhile, nagmamadali nang umuwi si Phil. Bringing his things with him, sa daan, may nakita siyang isang lalaki na naglalakad. Nagawa niyang labanan ang libog na nararamdaman niya kay Master ngunit hindi sa lalaking nakita niya. Agad niya itong hinawakan sa ulo at dinala sa isang madilim na bakanteng lote na timing na malapit lang sa kinalalagyan nila.
          Because of the entity inside him, as Phil totally lost control over his body, used his powers to start draining the heat and sexual energies that his victim has. Sa mga sumunod na 10 minuto, sa madilim na bakanteng lote, ay kinakantot na ng lalaki si Phil nang walang malay. Kinakantot niya ito ng matindi at sarap na sarap si Phil dito, more than that, mas nasasarapan ang alien na nasa loob ng kanyang katawan. Sa katunayan, habang kinakantot ng biktima si Phil ay tumatawa pa nang malakas ang nilalang sa loob niya.
          Hindi nagtagal ay nilabasan ang lalaki sa pwet ni Phil at nagsimula nang lumamig at tumigas ang kanyang katawan. Sa takot ni Phil ay agad na siyang nag-ayos at tumakbo papalayo.
MASTER’S POV:
          Hindi ako makapaniwala sa behaviour ni Sir Phil, napaka-weird nito kaya’t nabahala ako at kinabahan. Kinutuban ako nang masama at nagdesisyong mag-ingat na kung makikita ko man siya. Alam kong illogical ang pakiramdam ko dahil wala akong sapat na ebidensya para mapatunayan na dapat nga akong mag-ingat sa teacher ko, pero ako ‘yung tipo ng tao na madalas tama ang kutob. Better safe than sorry na lang siguro.
          Habang naglalakad ako pauwi dahil walang jeep na dumaan sa school namin ng mga oras na ‘yon ay nakita ko na lang si Sir Phil na may kasamang lalaki na pumunta sa isang madilim na bakanteng lote. I’ve decided to investigate na lang din para ma-confirm ang hinala kong may hindi magandang maibubuti sa akin ang aking teacher.
AFTER SEEING EVERYTHING THAT HAPPENED:
          Hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Nabalot ako ng takot at dali-daling kumaripas ng takbo papauwi sa bahay.
          Alam kong hindi normal ang nakita kong iyon. Alam kong may kakaiba sa teacher ko, and I was right. Gulong-gulo ang isip ko habang tumatakbo. Tumutulo ang aking mga luha dahil hindi ko lubos maisip kung what if kaya ako naman ang mapahamak!?! Dapat kong masumbong sa tatay ko ‘to, pero ano naman ang sasabihin ko? Tiyak na hindi ‘yun maniniwala.
          Humihingal akong nakarating sa bahay, pawis na pawis. It was around 7:15 in the evening already. Nagmadali akong buksan ang pinto para makapasok.
          Nadatnan ko si Papa na bihis na bihis, mukhang may krimen na naman. Nang magkatitigan kami, nagsalita siya.
     “Oh? Diba sabi kong magpapaalam ka kung matatagalan ka ng uwi? Saan ka naman ba galing ah?”. My father asked irritatedly. Wala akong masagot dahil sa mga nasaksihan ko at dahil na rin sa pagod.
     “Ay nako! Huwag ka nang sumagot! Next time na’t mahuhuli ako sa lakad ko. May krimen na naman daw na nangyari.”. Sabat ni Papa. “Ma! Bigyan mo na lang ako ng pera! Hindi ako rito maghahapunan, sa karinderya na lang; may krimen na naman!”. Dugtong niya.
          Agad na dumating si Mama at binigyan siya ng perang baon. Binuksan ni Papa ang kanyang wallet at dahil na rin siguro sa pagmamadali nilang dalawa ni Mama ay may nahulog na papel mula sa wallet ni Papa at natago sa ilalim ng sofa kung saan malapit sila banda nakatayo. Lumakad ako kina Papa para magmano.
          “Anak, bakit pawis na pawis ka? Ang dugyot mo tingnan. Maligo ka nga at kumain. Sabayan mo na ako.”. Utos ni Mama na agad ko namang sinunod.
          Mula sa kwarto ko, dala ang aking twalya, ay narinig ko si Papa na andun pa pala sa sala. Nag-uusap sila ni Mama.
     “Anong kaso na naman ba ‘yan? ‘Yung kanina?”
     “Oo, Hon. Kagaya sa nauna, matigas ang katawan at mistulang bangkay sa lamig, ngunit buhay pa!”
          Nagulat ako sa sinabi ni Papa at natakot ulit ako. May parte ng loob ko na gustong magsalita sa mga nangyari ––– na nakita ko ang lahat: ang biktima, ang kriminal, at ang krimen. Pero, hindi ko alam kung ano ba ang gagawin ko. Naguguluhan ako.
          Huminga ako nang malalim at nag-decide na magsalita kay Papa, ngunit bago pa man mangyari iyon ay binara na niya ako at umalis. Napakamot na lang ako ng ulo at naligo, hoping na mahimasmasan man lang ako kahit konti.
AFTER 35 MINUTES:
          Tapos na akong maligo at magbihis. Mabuti na lang at kahit papaano’y gumaan-gaan ang pakiramdam ko, ngunit may parte pa rin ng katawan ko ang nababahala.
          Bumaba ako sa kwarto papunta sa sala; nanonood si Mama ng TV. Kino-cover doon ang krimeng nakita ko kanina, pati na rin ‘yung krimeng kapareha sa na-encounter ko na nangyari naman last night.
     “O anak, nakaligo ka na pala. Halika, kumain na tayo.”. Anyaya ni Mama at pinatay ang TV.
     “Ahhh... o-opo, Ma.”. Medyo utal kong pagkasabi. While bothered sa mga nakita ko noong mga oras na ‘yon at sa mga pinalabas sa news sa TV, sumunod ako kay Mama sa kusina para kumain.
          Ayaw kong mabahala siya kaya nag-effort akong mag-pretend na okay lang ang lahat. Habang sinusundan ko si Mama ay nang bigla kong maalala ang papel na nahulog mula sa wallet ni Papa. Busy sa paghahanda ng hapagkainan si Mama kaya sinamantala ko ang pagkakataong makuha ang papel na iyon at nilagay sa bulsa ko.
          Dahil sa stress na tinamo ko sa araw na ‘yon ay marami akong nakaing ulam at kanin. Hindi na lang ako pinakialaman ni Mama dahil alam niyang malakas akong kumain at gutom na gutom ako. It took me 30 minutes to finish my meal kaya punung-puno ang tiyan ko ng pagkain. After eating, agad akong umakyat ng kwarto ko at nagkulong doon.
          In order to lessen my stress, nag-Facebook ako. Marami-rami rin ang mga post tungkol sa krimeng nakita ko. Napamura ako.
     “’Tang ina. Bakit ba hindi ako tinatantanan ng mga krimeng ‘to!?!”. Sabi ko sa sarili ko. Masisiraan na ata ako ng bait dahil sa takot at pangamba. “Bakit ba kasi nag-imbestiga ka pa, Master? Hindi ka pulis! ‘Yung tatay mo ang pulis?”. Dagdag ko pa.
          I need peace! Magulong-magulo na ang isip ko. Feeling ko ay nasasakal na ako. Tumulo ang mga luha ko dahil sa takot at pressure, and pati na rin sa stress. Nag-log out ako sa Facebook at humiga sa kama.
          Habang nakahiga ay naalala ko ang papel na nahulog sa wallet ng Papa ko. Kinuha ko ito.
          Isang puting papel ang nakita ko na may symbol sa gitna ––– isang hexagon na may capital ‘T’ na Times New Roman ang font sa gitna, at sa ibaba nito ay nakasulat ang mga salitang ‘ Torchwood Institute’. Sa baba pa nito ay nakasulat ang isang cellphone number.
          Biglang may nag-flash sa isip ko: ‘Isang naka-air con na office na puno ng mga futuristic na mga weird gadgets at may mga about pito ka taong nakatayo’! Pansamantalang natigil ang aking pag-iyak dahil sa aking nakita.
          Mas naguluhan ako sa mga nararamdaman at mga nararanasan ko ngayon. Sunud-sunod na ang mga image flashes at visions na ito, una ay ang salitang ‘coordinates’, pangalawa ang itsura ni Bryan, pangatlo ay ang office na nakita ko bago lang. Dahil dito ay biglang sumakit ang ulo ko. Mistulang may kung anong nakatagong memory na gustong kumawala. Hindi ko alam kung ano, pero alam kong may kinalaman si Bryan dito at kung ano man ang Torchwood Institute na ‘yan.
          Para matahimik na ang lahat ay natulog na lang ako, ngunit hindi ako makatulog dahil sa mga napagdaanan ko sa araw na ‘to. Dagdag pa diyan ang mga visions sa aking ulo.
          Noong gabing iyon rin ay hirap akong makatulong; putol-putol ang aking pagtulog dahil sa stress.
     “Dapat malaman ko ang puno’t dulo ng lahat ng ito at dapat na ‘tong matuldukan.”. Pangako ko sa aking sarili noong mga oras na iyon. “Dapat within this week, matigil na ang lahat ng ito. Anhirap!” Dagdag ko pa habang nakahiga sa kama. It was around 3 AM in the morning already.
          Huminga ako nang malalim at pinilit na kalmahin ang loob ko, milagrong nakatulog agad ako nang mahimbing.  
ITUTULOY...
     Note: Dear readers, if my guess is right, mukhang hindi n’yo na ata nagugustuhan ang takbo ng kwento ko? And ang pangit pa ng halimaw na ginamit ko bilang kalaban ng Torchwood at ni Master? And sobrang tagal ng updates ko sa kwento ko? I humbly ask for your pardon. Feel free to comment po kung may ikasa-suggest kayo para sa improvement ng story ko. And may I remind you po na sex and sci-fi ang genre ng kwento ko. Other than that, I was busy with my OJT application po eh; sinisingit ko na lang ‘tong kwento ko. Pasensya po ulit at salamat po sa pag-iintindi.