By: Whiteshadow
Makalipas ang dalawang linggo bumalik ako ng Maynila upang pormal ko nang ihain ang resignasyon ko sa aking amo. Bagama’t tumutol ang boss ko wala naman syang magawa. Maghihintay pa ako ng isang araw bago ko makuha lahat ng aking service benefit sa loob ng dalawang taon kong paninilbihan sa kanila.
Namiss ko ang munting bahay ko ng makita ko iyon pero hindi na ako pwedeng matulog doon. Kaya kumuha na lang ako doon sa malapit ng isang mumurahing hotel. Hindi ko rin nakita ang jeep ni Sarhento. Pinasyalan ko ang tita ni kuya Carlos na si tita Carol para makibalita. Sobra ang pananabik kong makita sya. Subalit mahigit isang linggo na palang umalis ang mag asawa. Umuwi daw ang dalawa sa probensya (Quezon). Samantala ang kanyang jeep naman ay naibinta na raw sa kanyang kasamahang sundalo. Nalungkot ako doon sa pagkakabenta kung alam ko lang sana dapat kami na lang ni kuya ang bumili noon. Inalok pa nga kay Boboy ang jeep pero tinanggihan niya ito dahil kotse ang gusto nitong mabili. Isa pa kailangang magpagawa muna sila ng garahe dahil sayang naman daw ang ibinabayad na rentang 800 pesos kada buwan. Si Boboy naman hindi ko rin nakausap dahil abala naman ito sa pagiintindi ng kanyang mga papeles sa pagsakay niyang muli sa barko.
Nagpaalam ako sa tita ni Sarhento sinabi kong dyan lang ako pansamantalang nanunuluyan sa isang maliit na hotel maaaring bukas na ako makakauwi. Bakit pa daw ako nag-hotel pwede naman ako makituloy sa kanila pakli nya.
Masama ang loob ko nang araw na iyon. Kahit kapirasong sulat man lang o habilin para sa akin walang ginawa si kuya Carlos. Sya pa nga mismo ang nagsabi sa akin na hihintayin daw nya ako sa Maynila. Wala na akong magawa kundi maghimutok. Asang-asa ako na magkikita kami iyon pala iiwanan din naman pala ako. Pinaglalaruan yata ako ng tadhana dahil ako rin ang nagdurusa sa mga naging desisyon ko. Pagkatapos ito pala ang mangyayari. Ahhhh! Gusto kong sumigaw… umiyak… at magwala pero hindi naman ako bayolenting tao para gumawa ng ganito. Ibig nang tumulo ng aking luha… pinigilan ko lang. Sumikip ang dibdib ko. Hindi ko na kayang dalhin pa ang bigat ng aking nararamdaman. Sa isang sulok ng pader doon ako humagulgol ng tahimik habang tinatakpan ko ang aking bibig.
Sa silid ng aking hotel gumawa ako ng sulat para kay Sarhento:
Kuya Carlos,
Tulad ng pangako ko sayo bumalik ako dito sa Maynila. Nag-resign na rin ako sa trabaho ko. Dumaan ako sa tita Carol mo umaasa na magkikita sana tayo pero umuwi pala kayo ng probensya. Nauunawaan ko lahat iyon kaya wala kang dapat ipagalala sa akin. Gusto ko lang iparating sayo na hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko dahil mahal na mahal kita. Mula nang iwanan mo ako lagi kitang naaalala. Lalo na ang mga yakap at halik mo sa akin na mi-miss ko na. Ayoko nang magkahiwalay tayo.Nakapagpasya na akong sumama sayo diyan sa probensya ninyo. Sana gumawa ka ng paraan para magkausap tayo ng personal. Maghihintay lang ako sa’yo. Magiingat ka lagi mahal ko.
Nagmamahal,
Rob
Kinabukasan bago ako tumuloy ng terminal ng bus pauwi, muli akong dumaan sa tita ni kuya Carlos binilin kong ibigay ang sulat na iyon para kay Sarhento. Mahigpit kong habilin na huwag itong ibibigay kahit kanino liban sa kanya lamang. Gusto ko sanang ipadala iyon sa postal ang ipinagaalala ko lang baka ang asawa niya ang makatanggap ng sulat. Sinabi ko rin na babalik na lang ako sa susunod na linggo.
Napansin ng aking ina ang aking pananamlay. Nagtanong sya kong anong dinaramdam ko. Agad akong yumakap sa mama ko.
“Maaari mo bang sabihin sa akin bunso kung ano problema mo?” malumanay nyang tanong habang hinihimas ang likod ko. “Ayos lang po ako ma… walang anuman ito…“ Humikbi lang ako ng tahimik.
Hindi ko maipagtapat sa aking ina ang totoong dahilan ng problema ko. Nahihiya akong malaman nya na ang kanyang bunso ay umiibig sa kapwa nya lalaki. Pakiramdam ko parang alam ng aking ina ang katotohanan tungkol sa pagkatao ko. “Walang nagmamahal dito sa mundo ang hindi nasasaktan dahil iyan ang nagpapadalisay ng kanyang pag-ibig… basta tandaan mo anak… sa likod ng madilim na ulap naroon lagi ang araw… na nagliliwanang at tumatanglaw. Kaya nga Robin ang ipinangalan ko sa’yo na ang ibig saihin ay nagliliwanag.” ganoon ang aking ina kahit noong bata pa ako nalalaman nya agad kong ano ang mga dinaramdam ko.
Hindi ako nagpahalata ng aking personal na problema sa kuya Andoy ko maging sa aking ama. Mabuting sarilinin ko na lang iyon. Ibinuhos ko na lang ang sarili ko na maging abala sa aming farm. Ipinagsasama rin ako ni kuya sa kanilang mga gawain ng kanilang simbahan. Nakikinig din ako sa kanilang mga pag-aaral na ginaganap sa iba’t ibang mga pagtitipon. Marami akong mga magagandang bagay na natututunan dahilan na naiibsan kahit papaano ang bigat na dinadala ko dito sa aking puso. Subalit sa aking pag-iisa sya pa rin lagi ang laman ng isip at puso ko. Tanging larawan ni kuya Carlos, sumbrero at shirt na ibinigay nya sa akin ang binabalik-balikan kong niyayakap at pinaghahalikan.
Makalipas ang isang linggo nagbalik akong muli ng Maynila. Natuwa ako at nagpasalamat sa kanyang tita dahil natanggap naman ni Sarhento ang aking liham. May iniwang address sa akin si Sarhento sa Taguig. Isang military housing facility. Pumunta raw ako doon. Labis ang aking kasiyahan dahil magkikita na uli kami ng aking mahal.
Ala singko na nang hapon ako nakarating ng Taguig. Sa tulong ng isang gwardiya madali ko namang natuntun ang kanyang lugar. Isang single detach na housing unit (semi bongalow) ang kanyang bahay. Kumatok ako habang matindi ang tibok ng puso ko sa sobrang pananabik. Pagbukas ng pinto isang sexy muscled na sundalo ang tumamban sa aking harap. Si kuya Carlos. Nakasuot syang sandong puti at itim na maikling short. Mabilis na nagising ang aking pagkalalaki nang makita ko ang aking kalaguyo. Napansin ko rin na suot nya ang kwentas na bigay ko sa kanya.
Mistulang na shock si kuya Carlos. Labis na kasiyahan ang naging reaksyon ng kanyang mukha. Hindi pa naisasara ang pinto nagyakap na kaming dalawa. Hinalikan niya ako sa noo, sa pisngi at smack kiss sa labi. Akala mo ang tagal-tagal na naming hindi nagkita.
Maganda ang kanyang bahay kahit maliit. May isang silid, living room, dining at kitchen area na katamtaman lang ang laki. Kompleto rin iyon sa mga gamit at muwebles. Habang nagbubukas ng serbesa mula sa fridge nabanggit ni kuya Carlos na natanggap niya ang sulat ko. Natuwa din sya na pumayag na akong sumama sa kanya sa probensya. May itatayo daw syang negosyo na prawn farming. Hati kami sa kikitain dito. Hinanap ko si ate Rizza. Binanggit sa akin ni Sarhento na hindi na niya pinagsama nagpaiwan na ilang ito sa Quezon province.
Samantala naging abala si Sarhento nitong mga nakaraang linggo dahil sa logistic planning & training para sa isasagawang anti-terror mission sa Mindanao. Kasama sya sa naatasan para sa isang volunteer scout ranger group.
“Na miss mo ba ako Rob? Hahaha” habang umiinom ng serbesa.
“Syempre kuya… walang araw na hindi kita nami-miss… akala ko nga nakalimutan mo na ako…” tumungga din ako ng malamig na beer.
“May ibinigay na sulat si tita Carol galing sa’yo nalaman ko na babalik ka uli kaya naghabilin na lang ako na kapag dumating ka puntahan ako dito.” Agad ko syang niyakap at hinalikan sa pisngi. Ang bango ni kuya Carlos amoy polbos na parang baby.
“Yong sulat mo masyadong eskandaluso mabuti na lang walang nakialam doon, In-love na in-love ka na talaga sa akin ha? ” Bigla nyang pinindot ang ilong ko. Pagkatapos tumayo si kuya Carlos magluluto daw muna sya ng hapunan namin. Sinabi niya sa akin kung gusto ko raw maulit muli yung ginawa namin sa Bulacan. Nang marinig ko iyon nag-apoy na naman ako sa libog ng mga sandaling iyon.
Habang nagluluto si Sarhento hindi ko mapigilang yumakap sa kanyang malapad na likod. Dahil magkasing tangkad lang kami naitatama ko ang naghuhumindig kong pagkalalaki sa pagitan ng dalawang matambok na pisngi ng kanyang puwet.
“Huwag kang malikot dyan baka mapaso tayo nitong niluluto ko.” Pinasok ko ang aking kamay sa loob ng kanyang short. Kinapa ko ang kanyang batuta unti-unti na itong tumitigas. “Mamaya mo na kalikutin yan… nakikiliti ako bro.”
“Ang sarap naman nyan kuya?” habang hinahalik-halikan ko ang kanyang likod.
“Nilagang karneng baka pampakatas… kaya mo ba hanggang tatlo hahaha!”
“Tatlo’t kalahati lang hahaha.”
Masarap ang pagkakaluto ni kuya Carlos sa nilagang baka. Kompleto iyon sa sahog. Matapos kaming kumain nagpahinga muna kami para bumaba ng kunti ang aming kinain.
Nagsalang sya sa video recorder ng isang x-rated straight porn movies. Pumuwesto kami sa sofa. Habang nanonood kami ni Sarhento nakita kong tirik na tirik na ang kanyang junior sa loob ng kanyang short. Threesome ang palabas isang babae at dalawang lalaki. Mapapanood mo sa video na kinakantot ng maskuladong lalaki ang pekpek ng isang seksing babae. Habang ang babae naman sinususo ang malaking burat ng isa pang lalaking ka-partner. Kinapa ko ang harap ni Sarhento tigas na tigas na sya. Tinitigan ko si Sarhento tumango sya… go signal na pwede ko nang pakialaman ang kanyang alaga.
Hinubaran ko sya ng kanyang short pati underwear. Hinagis ko iyon sa isang armchair. Sinimulan ko syang batihin hanggang sinuso ko na. Tsupa… salsal ang ginawa ko hanggang sa dumating na ang kanyang rurok upang labasan. Napapapikit sya sa sarap habang nilalabasan. Pati kanyang mga muscles umigting ang paninigas nito.
Matapos syang labasan pinahiga ako sa sofa. Hinubaran ako ng aking pantalon. Doon sinimulan ni Sarhento na laruin ang aking alaga. Sinasampal-sampal na natutuwa sa sobrang tigas nito. Hanggang sinalsal na nya . Kumindat pa ang mokong habang nakalabas ang kanyang dila na tila nang-aalaska. Yumuko sya inamoy-amoy ang naghuhumindig kong alaga. “Hmmmm…. amoy langkang hinog…” sabi niya hahaha.
Tinaas niya ang shirt ko. Pinaghahalikan na ang dibdib ko hanggang sa tiyan at puson. Muling binalikan ang alaga ko patuloy sa pagdyakol hanggang labasan. Nang bigla itong tumilamsik sa kanyang mukha pati sa bibig. “Lalabasan ka na pala hindi mo sinasabi kaasar mo talaga. Pwee! Maalat!”. “Okey lang yan kuya protina naman ‘yan hahaha!” bero ko sa kanya. “Dapat kasi nagwa-warning ka… “ daming reklamo ni Sarhento masama yata ang loob, tinamaan kasi hahaha!
Agad syang tumayo. Mabilis na tinungo ang lababo para magmumog. Habang nakatuwad pinagmamasdan ko ang maputi at makinis niyang puwet. Nakakalibog talaga ni Sarhento sa kanyang porma. Nakasando lang kasi sya na walang suot na salawal. Ang cute niyang tingnan lalo na ang matambok niyang puwet… sa pagitan ng kanyang malalaking hita nakalaylay naman doon ang dalawa nyang itlog. Muli akong tinigasan. Pinagnanasaan ko tuloy ang kanyang butas na matikman.
Kinabukasan sabay kaming naligo sa banyo. Sinabon ko sya sa likod at kinuskos ko iyon ng bimpo. Buong pagmamahal ko syang pinaliguan na parang isang bata. Sinabon kong maigi ang kanyang alaga nang tigasan sinalsal ko sya hanggang labasan.
Bago kami naghiwalay ng umagang iyon. Hintayin ko raw sya sa amin. Sinabing magkikita kami after one month pagkatapos ng kanilang misyon sa Mindanao.
Sa amin, nagbalik ako sa pangaraw-araw kong gawain ang pag-aasikaso ng aming farm. Pamimili ng mga pangangailan namin. Si kuya naman abala sa kanyang mga aktibidades. Ikinatuwa niyang naroroon ako dahil ako na ngayon ang sumasalo sa mga gawain sa amin na dati sya parati ang kumikilos. Gayun paman masaya ako sa aking mga ginagawa lalo na’t kapiling ko ang mga mahal ko sa buhay. Hindi alam ng pamilya ko na may plano kaming magnegosyo ni kuya Carlos. Sa ngayon wala pa akong binabanggit tungkol dito. Maghihintay na lang ako ng magandang pagkakataon at sasabihin ko rin iyon sa kanila.
Patuloy din ang pagdalo ko sa fellowship nina kuya Andoy. Minsan napahapyawan sa sermon ang tungkol sa homosexuality. Sinasabi na ang pagiging homosexual personality ay hindi kasalanan. Subalit ang pagkikipagtalik sa kapwa lalaki ay isang kasalanan sa Diyos. Tinamaan ako sa mensahing iyon. Subalit nangangatuwiran ang damdamin at isip ko na bunga lang iyon ng pagmamahal ko sa isang lalaki. Hindi ko naman ginusto na maging ganito ako na magkagusto sa kapwa ko lalaki. Kahit sino naman walang may gusto na maging bakla o tomboy di ba?. Alam ko naman na kapag nalaman ng mga hipokreto na isa kang bakla para bang ang tingin sa’yo ay isa kang sumpa na dapat itakwil sa lipunan. Ito ang dahilan kung bakit pinipilit kong umastang tunay na lalaki dahil sa kulturang machoismo ng mga Pilipino. Dahil sa kulturang ito itinulak ko tuloy ang aking sarili na magtago sa closet. Hanggang isang araw buong tapang kong iniladlad ang tunay kong pagkatao sa isang lalaking nagpatibok ng aking puso. Si Sarhento Carlos Cardenas.
Makalipas ang isang buwang paghihintay kay Sarhento hindi pa rin sya dumating. Hanggang nagpasya na akong pumunta ng Maynila. Gusto ko sanang gamitin ang sasakyan namin ang kaso wala pa akong bagong lisensya. Nabalitaan ko sa kanyang tita na dumating na pala si Sarhento. Sa isip ko marahil busy sa kanyang asawa’t trabaho. Ang mahalaga dumating na syang ligtas. Hindi tulad ng ilang mga sundalo na may ganitong misyon pag-uwi nasa ataul na.
Palabas na ako ng kanilang bahay nang bigla namang dumating si Boboy. Dinala ako sa isang maliit na restaurant. Importante raw ang aming pag-uusapan tungkol iyon kay kuya Carlos at ate Rizza. Inalok muna ako ni Boboy kung anong gusto kong inumin o kainin. Sinabi kong kahit isang tasang kape na lang. Habang hinihintay namin ang aming order nagsimula na si Boboy.
“Noong isang linggo dumating si Rizza sa bahay at nagsumbong sa akin may nabasa syang sulat mo raw para kay pinsan. Ngayon hinahanap ka ni Rizza. Gusto niyang matiyak kung ikaw nga ba ang sumulat kay Carlos.” Pinaghinaan ako ng marinig ko iyon.
Nabasa pala ni ate Rizza ang ginawa kong sulat kay kuya Carlos. Patay… eskandalo na ito… sa isip ko. Naguguluhan ako ngayon kung papaano ko maipapaliwanag kay Boboy ang tungkol sa sulat.
Dumating ang kape humigop ako di ko malasahan kong matamis o matabang ba ang asukal dahil sa tensyon. Hindi pa rin ako makapagsalita. Si Boboy muli ang nagsalita.
“May relasyon ba kayo ni pinsan… Rob?” hindi ako makapagsalita. Si Boboy pa rin.
“Okey lang ‘yon naiintindihan ko naman ang mga ganyang relasyon open minded naman ako di tulad ng iba kung makahusga akala mo hindi sila nakakagawa ng kasalanan na akala mo mga banal na.” hindi pa rin ako makapagsalita. Tensyonado. Tumango lang ako. Muling humigop ng kape. Si Boboy pa rin ang nagboka.
“Hindi lang kasi ako makapaniwala na ang maangas kong pinsan… isa pa lang…”
“Hindi sya bakla… hindi bakla si kuya Carlos… ako lang… ako ang bakla.” Pag-amin ko kay Boboy at pagdepensa ko na rin kay kuya Carlos.
“Kung tama ang sinasabi mo na hindi bakla si Carlos… papaano ninyo ito aayusin. Maniniwala ba sa Rizza sa inyo? Pinabasa mismo sa akin ni Rizza ang sulat mo at may nangyari na pala sa inyong dalawa. Mukhang malalim na ang relasyon nyo ng pinsan ko. Hindi ko lang tantyado ang pag-iisip ni Rizza. Matapang sya at palaban pa… ang problema dito ang mangyayaring eskandalo kung gumanti ang babae.” Naghiwalay kami ni Boboy at nagpasalamat matapos kaming makapagusap. Nag-shake hands kami. Naramdaman ko ang mahigpit nitong pagpisil sa aking palad. Binabati ba ako dahil sa aking pagladlad o nakikiramay sa susunod pang mga eskandalo?
Sa bahay habang kami ay naghahapunan. “Pumunta dito si Sarhento kanina nagkasalisi lang kayo may dalang pasalubong para sa’yo mga prutas… andon sa kusina… ” Nginuso ni mama ang kanyang labi para ituro ang kusina. Nalaman ko sa kwento ni kuya Andoy na nasa kampo pala ng San Miguel ngayon si Sarhento. Pumasyal sya kasama ang isa pang sundalo sakay ng isang military jeep.
“Sinabi kong hintayin ka na lang… ang sabi eh nagmamadali daw sila.” Dagdag pa ni kuya. “Hindi na raw matutuloy ang pag-alis nyo papuntang Quezon dahil may problema sila ng kanyang asawa…. Robin bakit mo nililihim sa amin na may plano ka pa lang lumayas na naman! Hindi ka pa ba kuntento sa sarili mong pamilya ha? Hindi na nga natin maasikaso ang trabaho dito sa bahay … ang farm. Matatanda na sila mama at papa. Aalis ka na naman!” galit sya.
“Hindi ka na dapat magalit kuya dahil hindi na matutuloy iyon… di ba sabi ninyo pumunta dito si Sarhento… sa kanya na mismo galing di ba? Isa pa wala naman akong balak na ilihim ito… sasabihin ko rin naman ito sa inyo. Tama na po please… ‘wag na kayong magalit sa akin tapos na po ‘yon.” hindi ko na natapos ang pagkain ko tumayo na ako at umalis.
“Hindi pa tayo tapos Robin mag-uusap pa tayo!” parang mayroon pa si kuya Andoy na gustong buksang panibagong issue na lubhang kong ikinabahala.
Sa kwarto ko hindi ako makatulog ng gabing iyon. Ito na ba ang katapusan ng relasyon namin ni kuya Carlos? Galit kaya sya sa akin dahil sa sulat na iyon. Dapat kasi sinunog na lang niya ang sulat ko. Kung saan-saan siguro nya inilagay nabasa tuloy ng asawa nya sa isip ko.
Ano naman kaya ang gusto buksang issue ni kuya Andoy sa akin na ibig pa raw niya akong makausap? Papaano ko kaya lahat ito haharapin. Malalaman na din kaya ng aking mga magulang ang totoong pagkatao ko? Maraming katanungan sa isipan ko na nangangailangan ng kasagutan. Wala rin akong maisip na solusyon. Bahala na ang aking kapalaran!
Itutuloy
Namiss ko ang munting bahay ko ng makita ko iyon pero hindi na ako pwedeng matulog doon. Kaya kumuha na lang ako doon sa malapit ng isang mumurahing hotel. Hindi ko rin nakita ang jeep ni Sarhento. Pinasyalan ko ang tita ni kuya Carlos na si tita Carol para makibalita. Sobra ang pananabik kong makita sya. Subalit mahigit isang linggo na palang umalis ang mag asawa. Umuwi daw ang dalawa sa probensya (Quezon). Samantala ang kanyang jeep naman ay naibinta na raw sa kanyang kasamahang sundalo. Nalungkot ako doon sa pagkakabenta kung alam ko lang sana dapat kami na lang ni kuya ang bumili noon. Inalok pa nga kay Boboy ang jeep pero tinanggihan niya ito dahil kotse ang gusto nitong mabili. Isa pa kailangang magpagawa muna sila ng garahe dahil sayang naman daw ang ibinabayad na rentang 800 pesos kada buwan. Si Boboy naman hindi ko rin nakausap dahil abala naman ito sa pagiintindi ng kanyang mga papeles sa pagsakay niyang muli sa barko.
Nagpaalam ako sa tita ni Sarhento sinabi kong dyan lang ako pansamantalang nanunuluyan sa isang maliit na hotel maaaring bukas na ako makakauwi. Bakit pa daw ako nag-hotel pwede naman ako makituloy sa kanila pakli nya.
Masama ang loob ko nang araw na iyon. Kahit kapirasong sulat man lang o habilin para sa akin walang ginawa si kuya Carlos. Sya pa nga mismo ang nagsabi sa akin na hihintayin daw nya ako sa Maynila. Wala na akong magawa kundi maghimutok. Asang-asa ako na magkikita kami iyon pala iiwanan din naman pala ako. Pinaglalaruan yata ako ng tadhana dahil ako rin ang nagdurusa sa mga naging desisyon ko. Pagkatapos ito pala ang mangyayari. Ahhhh! Gusto kong sumigaw… umiyak… at magwala pero hindi naman ako bayolenting tao para gumawa ng ganito. Ibig nang tumulo ng aking luha… pinigilan ko lang. Sumikip ang dibdib ko. Hindi ko na kayang dalhin pa ang bigat ng aking nararamdaman. Sa isang sulok ng pader doon ako humagulgol ng tahimik habang tinatakpan ko ang aking bibig.
Sa silid ng aking hotel gumawa ako ng sulat para kay Sarhento:
Kuya Carlos,
Tulad ng pangako ko sayo bumalik ako dito sa Maynila. Nag-resign na rin ako sa trabaho ko. Dumaan ako sa tita Carol mo umaasa na magkikita sana tayo pero umuwi pala kayo ng probensya. Nauunawaan ko lahat iyon kaya wala kang dapat ipagalala sa akin. Gusto ko lang iparating sayo na hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko dahil mahal na mahal kita. Mula nang iwanan mo ako lagi kitang naaalala. Lalo na ang mga yakap at halik mo sa akin na mi-miss ko na. Ayoko nang magkahiwalay tayo.Nakapagpasya na akong sumama sayo diyan sa probensya ninyo. Sana gumawa ka ng paraan para magkausap tayo ng personal. Maghihintay lang ako sa’yo. Magiingat ka lagi mahal ko.
Nagmamahal,
Rob
Kinabukasan bago ako tumuloy ng terminal ng bus pauwi, muli akong dumaan sa tita ni kuya Carlos binilin kong ibigay ang sulat na iyon para kay Sarhento. Mahigpit kong habilin na huwag itong ibibigay kahit kanino liban sa kanya lamang. Gusto ko sanang ipadala iyon sa postal ang ipinagaalala ko lang baka ang asawa niya ang makatanggap ng sulat. Sinabi ko rin na babalik na lang ako sa susunod na linggo.
Napansin ng aking ina ang aking pananamlay. Nagtanong sya kong anong dinaramdam ko. Agad akong yumakap sa mama ko.
“Maaari mo bang sabihin sa akin bunso kung ano problema mo?” malumanay nyang tanong habang hinihimas ang likod ko. “Ayos lang po ako ma… walang anuman ito…“ Humikbi lang ako ng tahimik.
Hindi ko maipagtapat sa aking ina ang totoong dahilan ng problema ko. Nahihiya akong malaman nya na ang kanyang bunso ay umiibig sa kapwa nya lalaki. Pakiramdam ko parang alam ng aking ina ang katotohanan tungkol sa pagkatao ko. “Walang nagmamahal dito sa mundo ang hindi nasasaktan dahil iyan ang nagpapadalisay ng kanyang pag-ibig… basta tandaan mo anak… sa likod ng madilim na ulap naroon lagi ang araw… na nagliliwanang at tumatanglaw. Kaya nga Robin ang ipinangalan ko sa’yo na ang ibig saihin ay nagliliwanag.” ganoon ang aking ina kahit noong bata pa ako nalalaman nya agad kong ano ang mga dinaramdam ko.
Hindi ako nagpahalata ng aking personal na problema sa kuya Andoy ko maging sa aking ama. Mabuting sarilinin ko na lang iyon. Ibinuhos ko na lang ang sarili ko na maging abala sa aming farm. Ipinagsasama rin ako ni kuya sa kanilang mga gawain ng kanilang simbahan. Nakikinig din ako sa kanilang mga pag-aaral na ginaganap sa iba’t ibang mga pagtitipon. Marami akong mga magagandang bagay na natututunan dahilan na naiibsan kahit papaano ang bigat na dinadala ko dito sa aking puso. Subalit sa aking pag-iisa sya pa rin lagi ang laman ng isip at puso ko. Tanging larawan ni kuya Carlos, sumbrero at shirt na ibinigay nya sa akin ang binabalik-balikan kong niyayakap at pinaghahalikan.
Makalipas ang isang linggo nagbalik akong muli ng Maynila. Natuwa ako at nagpasalamat sa kanyang tita dahil natanggap naman ni Sarhento ang aking liham. May iniwang address sa akin si Sarhento sa Taguig. Isang military housing facility. Pumunta raw ako doon. Labis ang aking kasiyahan dahil magkikita na uli kami ng aking mahal.
Ala singko na nang hapon ako nakarating ng Taguig. Sa tulong ng isang gwardiya madali ko namang natuntun ang kanyang lugar. Isang single detach na housing unit (semi bongalow) ang kanyang bahay. Kumatok ako habang matindi ang tibok ng puso ko sa sobrang pananabik. Pagbukas ng pinto isang sexy muscled na sundalo ang tumamban sa aking harap. Si kuya Carlos. Nakasuot syang sandong puti at itim na maikling short. Mabilis na nagising ang aking pagkalalaki nang makita ko ang aking kalaguyo. Napansin ko rin na suot nya ang kwentas na bigay ko sa kanya.
Mistulang na shock si kuya Carlos. Labis na kasiyahan ang naging reaksyon ng kanyang mukha. Hindi pa naisasara ang pinto nagyakap na kaming dalawa. Hinalikan niya ako sa noo, sa pisngi at smack kiss sa labi. Akala mo ang tagal-tagal na naming hindi nagkita.
Maganda ang kanyang bahay kahit maliit. May isang silid, living room, dining at kitchen area na katamtaman lang ang laki. Kompleto rin iyon sa mga gamit at muwebles. Habang nagbubukas ng serbesa mula sa fridge nabanggit ni kuya Carlos na natanggap niya ang sulat ko. Natuwa din sya na pumayag na akong sumama sa kanya sa probensya. May itatayo daw syang negosyo na prawn farming. Hati kami sa kikitain dito. Hinanap ko si ate Rizza. Binanggit sa akin ni Sarhento na hindi na niya pinagsama nagpaiwan na ilang ito sa Quezon province.
Samantala naging abala si Sarhento nitong mga nakaraang linggo dahil sa logistic planning & training para sa isasagawang anti-terror mission sa Mindanao. Kasama sya sa naatasan para sa isang volunteer scout ranger group.
“Na miss mo ba ako Rob? Hahaha” habang umiinom ng serbesa.
“Syempre kuya… walang araw na hindi kita nami-miss… akala ko nga nakalimutan mo na ako…” tumungga din ako ng malamig na beer.
“May ibinigay na sulat si tita Carol galing sa’yo nalaman ko na babalik ka uli kaya naghabilin na lang ako na kapag dumating ka puntahan ako dito.” Agad ko syang niyakap at hinalikan sa pisngi. Ang bango ni kuya Carlos amoy polbos na parang baby.
“Yong sulat mo masyadong eskandaluso mabuti na lang walang nakialam doon, In-love na in-love ka na talaga sa akin ha? ” Bigla nyang pinindot ang ilong ko. Pagkatapos tumayo si kuya Carlos magluluto daw muna sya ng hapunan namin. Sinabi niya sa akin kung gusto ko raw maulit muli yung ginawa namin sa Bulacan. Nang marinig ko iyon nag-apoy na naman ako sa libog ng mga sandaling iyon.
Habang nagluluto si Sarhento hindi ko mapigilang yumakap sa kanyang malapad na likod. Dahil magkasing tangkad lang kami naitatama ko ang naghuhumindig kong pagkalalaki sa pagitan ng dalawang matambok na pisngi ng kanyang puwet.
“Huwag kang malikot dyan baka mapaso tayo nitong niluluto ko.” Pinasok ko ang aking kamay sa loob ng kanyang short. Kinapa ko ang kanyang batuta unti-unti na itong tumitigas. “Mamaya mo na kalikutin yan… nakikiliti ako bro.”
“Ang sarap naman nyan kuya?” habang hinahalik-halikan ko ang kanyang likod.
“Nilagang karneng baka pampakatas… kaya mo ba hanggang tatlo hahaha!”
“Tatlo’t kalahati lang hahaha.”
Masarap ang pagkakaluto ni kuya Carlos sa nilagang baka. Kompleto iyon sa sahog. Matapos kaming kumain nagpahinga muna kami para bumaba ng kunti ang aming kinain.
Nagsalang sya sa video recorder ng isang x-rated straight porn movies. Pumuwesto kami sa sofa. Habang nanonood kami ni Sarhento nakita kong tirik na tirik na ang kanyang junior sa loob ng kanyang short. Threesome ang palabas isang babae at dalawang lalaki. Mapapanood mo sa video na kinakantot ng maskuladong lalaki ang pekpek ng isang seksing babae. Habang ang babae naman sinususo ang malaking burat ng isa pang lalaking ka-partner. Kinapa ko ang harap ni Sarhento tigas na tigas na sya. Tinitigan ko si Sarhento tumango sya… go signal na pwede ko nang pakialaman ang kanyang alaga.
Hinubaran ko sya ng kanyang short pati underwear. Hinagis ko iyon sa isang armchair. Sinimulan ko syang batihin hanggang sinuso ko na. Tsupa… salsal ang ginawa ko hanggang sa dumating na ang kanyang rurok upang labasan. Napapapikit sya sa sarap habang nilalabasan. Pati kanyang mga muscles umigting ang paninigas nito.
Matapos syang labasan pinahiga ako sa sofa. Hinubaran ako ng aking pantalon. Doon sinimulan ni Sarhento na laruin ang aking alaga. Sinasampal-sampal na natutuwa sa sobrang tigas nito. Hanggang sinalsal na nya . Kumindat pa ang mokong habang nakalabas ang kanyang dila na tila nang-aalaska. Yumuko sya inamoy-amoy ang naghuhumindig kong alaga. “Hmmmm…. amoy langkang hinog…” sabi niya hahaha.
Tinaas niya ang shirt ko. Pinaghahalikan na ang dibdib ko hanggang sa tiyan at puson. Muling binalikan ang alaga ko patuloy sa pagdyakol hanggang labasan. Nang bigla itong tumilamsik sa kanyang mukha pati sa bibig. “Lalabasan ka na pala hindi mo sinasabi kaasar mo talaga. Pwee! Maalat!”. “Okey lang yan kuya protina naman ‘yan hahaha!” bero ko sa kanya. “Dapat kasi nagwa-warning ka… “ daming reklamo ni Sarhento masama yata ang loob, tinamaan kasi hahaha!
Agad syang tumayo. Mabilis na tinungo ang lababo para magmumog. Habang nakatuwad pinagmamasdan ko ang maputi at makinis niyang puwet. Nakakalibog talaga ni Sarhento sa kanyang porma. Nakasando lang kasi sya na walang suot na salawal. Ang cute niyang tingnan lalo na ang matambok niyang puwet… sa pagitan ng kanyang malalaking hita nakalaylay naman doon ang dalawa nyang itlog. Muli akong tinigasan. Pinagnanasaan ko tuloy ang kanyang butas na matikman.
Kinabukasan sabay kaming naligo sa banyo. Sinabon ko sya sa likod at kinuskos ko iyon ng bimpo. Buong pagmamahal ko syang pinaliguan na parang isang bata. Sinabon kong maigi ang kanyang alaga nang tigasan sinalsal ko sya hanggang labasan.
Bago kami naghiwalay ng umagang iyon. Hintayin ko raw sya sa amin. Sinabing magkikita kami after one month pagkatapos ng kanilang misyon sa Mindanao.
Sa amin, nagbalik ako sa pangaraw-araw kong gawain ang pag-aasikaso ng aming farm. Pamimili ng mga pangangailan namin. Si kuya naman abala sa kanyang mga aktibidades. Ikinatuwa niyang naroroon ako dahil ako na ngayon ang sumasalo sa mga gawain sa amin na dati sya parati ang kumikilos. Gayun paman masaya ako sa aking mga ginagawa lalo na’t kapiling ko ang mga mahal ko sa buhay. Hindi alam ng pamilya ko na may plano kaming magnegosyo ni kuya Carlos. Sa ngayon wala pa akong binabanggit tungkol dito. Maghihintay na lang ako ng magandang pagkakataon at sasabihin ko rin iyon sa kanila.
Patuloy din ang pagdalo ko sa fellowship nina kuya Andoy. Minsan napahapyawan sa sermon ang tungkol sa homosexuality. Sinasabi na ang pagiging homosexual personality ay hindi kasalanan. Subalit ang pagkikipagtalik sa kapwa lalaki ay isang kasalanan sa Diyos. Tinamaan ako sa mensahing iyon. Subalit nangangatuwiran ang damdamin at isip ko na bunga lang iyon ng pagmamahal ko sa isang lalaki. Hindi ko naman ginusto na maging ganito ako na magkagusto sa kapwa ko lalaki. Kahit sino naman walang may gusto na maging bakla o tomboy di ba?. Alam ko naman na kapag nalaman ng mga hipokreto na isa kang bakla para bang ang tingin sa’yo ay isa kang sumpa na dapat itakwil sa lipunan. Ito ang dahilan kung bakit pinipilit kong umastang tunay na lalaki dahil sa kulturang machoismo ng mga Pilipino. Dahil sa kulturang ito itinulak ko tuloy ang aking sarili na magtago sa closet. Hanggang isang araw buong tapang kong iniladlad ang tunay kong pagkatao sa isang lalaking nagpatibok ng aking puso. Si Sarhento Carlos Cardenas.
Makalipas ang isang buwang paghihintay kay Sarhento hindi pa rin sya dumating. Hanggang nagpasya na akong pumunta ng Maynila. Gusto ko sanang gamitin ang sasakyan namin ang kaso wala pa akong bagong lisensya. Nabalitaan ko sa kanyang tita na dumating na pala si Sarhento. Sa isip ko marahil busy sa kanyang asawa’t trabaho. Ang mahalaga dumating na syang ligtas. Hindi tulad ng ilang mga sundalo na may ganitong misyon pag-uwi nasa ataul na.
Palabas na ako ng kanilang bahay nang bigla namang dumating si Boboy. Dinala ako sa isang maliit na restaurant. Importante raw ang aming pag-uusapan tungkol iyon kay kuya Carlos at ate Rizza. Inalok muna ako ni Boboy kung anong gusto kong inumin o kainin. Sinabi kong kahit isang tasang kape na lang. Habang hinihintay namin ang aming order nagsimula na si Boboy.
“Noong isang linggo dumating si Rizza sa bahay at nagsumbong sa akin may nabasa syang sulat mo raw para kay pinsan. Ngayon hinahanap ka ni Rizza. Gusto niyang matiyak kung ikaw nga ba ang sumulat kay Carlos.” Pinaghinaan ako ng marinig ko iyon.
Nabasa pala ni ate Rizza ang ginawa kong sulat kay kuya Carlos. Patay… eskandalo na ito… sa isip ko. Naguguluhan ako ngayon kung papaano ko maipapaliwanag kay Boboy ang tungkol sa sulat.
Dumating ang kape humigop ako di ko malasahan kong matamis o matabang ba ang asukal dahil sa tensyon. Hindi pa rin ako makapagsalita. Si Boboy muli ang nagsalita.
“May relasyon ba kayo ni pinsan… Rob?” hindi ako makapagsalita. Si Boboy pa rin.
“Okey lang ‘yon naiintindihan ko naman ang mga ganyang relasyon open minded naman ako di tulad ng iba kung makahusga akala mo hindi sila nakakagawa ng kasalanan na akala mo mga banal na.” hindi pa rin ako makapagsalita. Tensyonado. Tumango lang ako. Muling humigop ng kape. Si Boboy pa rin ang nagboka.
“Hindi lang kasi ako makapaniwala na ang maangas kong pinsan… isa pa lang…”
“Hindi sya bakla… hindi bakla si kuya Carlos… ako lang… ako ang bakla.” Pag-amin ko kay Boboy at pagdepensa ko na rin kay kuya Carlos.
“Kung tama ang sinasabi mo na hindi bakla si Carlos… papaano ninyo ito aayusin. Maniniwala ba sa Rizza sa inyo? Pinabasa mismo sa akin ni Rizza ang sulat mo at may nangyari na pala sa inyong dalawa. Mukhang malalim na ang relasyon nyo ng pinsan ko. Hindi ko lang tantyado ang pag-iisip ni Rizza. Matapang sya at palaban pa… ang problema dito ang mangyayaring eskandalo kung gumanti ang babae.” Naghiwalay kami ni Boboy at nagpasalamat matapos kaming makapagusap. Nag-shake hands kami. Naramdaman ko ang mahigpit nitong pagpisil sa aking palad. Binabati ba ako dahil sa aking pagladlad o nakikiramay sa susunod pang mga eskandalo?
Sa bahay habang kami ay naghahapunan. “Pumunta dito si Sarhento kanina nagkasalisi lang kayo may dalang pasalubong para sa’yo mga prutas… andon sa kusina… ” Nginuso ni mama ang kanyang labi para ituro ang kusina. Nalaman ko sa kwento ni kuya Andoy na nasa kampo pala ng San Miguel ngayon si Sarhento. Pumasyal sya kasama ang isa pang sundalo sakay ng isang military jeep.
“Sinabi kong hintayin ka na lang… ang sabi eh nagmamadali daw sila.” Dagdag pa ni kuya. “Hindi na raw matutuloy ang pag-alis nyo papuntang Quezon dahil may problema sila ng kanyang asawa…. Robin bakit mo nililihim sa amin na may plano ka pa lang lumayas na naman! Hindi ka pa ba kuntento sa sarili mong pamilya ha? Hindi na nga natin maasikaso ang trabaho dito sa bahay … ang farm. Matatanda na sila mama at papa. Aalis ka na naman!” galit sya.
“Hindi ka na dapat magalit kuya dahil hindi na matutuloy iyon… di ba sabi ninyo pumunta dito si Sarhento… sa kanya na mismo galing di ba? Isa pa wala naman akong balak na ilihim ito… sasabihin ko rin naman ito sa inyo. Tama na po please… ‘wag na kayong magalit sa akin tapos na po ‘yon.” hindi ko na natapos ang pagkain ko tumayo na ako at umalis.
“Hindi pa tayo tapos Robin mag-uusap pa tayo!” parang mayroon pa si kuya Andoy na gustong buksang panibagong issue na lubhang kong ikinabahala.
Sa kwarto ko hindi ako makatulog ng gabing iyon. Ito na ba ang katapusan ng relasyon namin ni kuya Carlos? Galit kaya sya sa akin dahil sa sulat na iyon. Dapat kasi sinunog na lang niya ang sulat ko. Kung saan-saan siguro nya inilagay nabasa tuloy ng asawa nya sa isip ko.
Ano naman kaya ang gusto buksang issue ni kuya Andoy sa akin na ibig pa raw niya akong makausap? Papaano ko kaya lahat ito haharapin. Malalaman na din kaya ng aking mga magulang ang totoong pagkatao ko? Maraming katanungan sa isipan ko na nangangailangan ng kasagutan. Wala rin akong maisip na solusyon. Bahala na ang aking kapalaran!
Itutuloy
No comments:
Post a Comment