By: Meroo
Chapter 1: The Debt
“Komportable ka ba Ma?” tanong ko habang sinasalinan ko sya ng malamig na tubig.
Si Ines de Guzman ang aking ina. Isa syang babaeng ibig kong kinamumunhian. Sya ang isa sa mga rason kung bakit hindi ako marunong magtiwala sa iba. Ngayon ko lang sya uli nakita pagkatapos ng 11 taon.
“Ngayon lang uli tayo nagkita tapos hindi mo manlang ako iimikin?” Nanghahamong tanong ko.
“Hindi mo ba ako susumbatan kung bakit kita iniwan ng 11 taon? Hindi mo ba ako sasabihang wala akong kwentang anak? Magsalita ka!”
Marahang tumingin sa akin si Ina “Mag-ama nga kayo, Parehas kayong padalos dalos.” Napatawa sya ng walang dahilan at napaubo. Kahit tumutulo na ang kanyan luha sa sakit patuloy parin sya sa pag tawa.
Bakit sya pa ang naging ina ko?
Naaalala ko pa… Mag isa lang nya akong binuhay, wala akong nakilalang kahit isang kapamilya nya. Wala akong nadatnang ama at sa bawat tanong ko sa kanya sampal bugbog ang binibigay nya sakin.
Ano nga ba ang naaalala ko sa kanya?
Ah eto… Kahit kalian hindi ako nakaramdam na anak ako sa kanya. Simulat sapol isa lang ang tingin nya sa akin- isang kagamitan. Ginamit nya akong trabahador, kasambahay, bilang magnanakaw at bilang panandaliang aliw.
Tirik ang araw sa bintana ng hospital, ngunit bigla akong napayakap sa sarili ko… Hindi! Ayokong maalala!
Ngunit hindi ko napigilan ang bugso ng mga alalala….
Naalala ko nung 13 years old palang ako noon…
Kakauwi ko palang nun galling high school nung may narinig ako ang namimilipit na boses ni ina.
“Gardo bitawan mo ako! Alam mo naman na wala akong pera ngayon.” Nasasaktang tono ni ina.
Binuksan ko ang pinto kung saan nanggagaling ang boses ni ina, nakita ko na nagpupumiglas si ina sa hawak ni Manong Gardo ang landlord name. hindi manlang nila akong napansin na pumasok ng kwarto.
“Alam mo na kailangan ko ngayon ng pera! Noong nakaraang buwan ko pa pinaaalala sa iyo yung renta! Akin na!”
Nagpupumiglas padin si ina ngunit biglang lumambot ang expression nya.
“Alam mo na wala akong pera ngayon. Pero may alam akong ibang paraan para makabayad sayo. ” Sabay patong ng kamay nya sa dibdib ni Manong Gardo at hinagod pababa papunta sa zipper ni Mang Gardo. Bago pa man masalat ni ina ang kanyang ari, pinigilan sya ni Gardo.
“Hindi yan sapat pambayad ngayon!” Natatawang tugon ni Gardo. “May utang ako sa isang kumpare ko na kailangan kong bayaran o baka ipapatay ako. Gusto man kitang ibayad eh hindi naman kayo talo."
“Paanong hindi talo? Bakla ba yan?” May parang pandidiri si ina nung sinabi nya ang salitang bakla.
“Hindi naman kaso-” napatigil si Manong Gardo nung nakita nya ako.
“Ilang taon na anak mo?” Biglang tanong ni Gardo.
Biglang napatignin sa akin si ina “Omar! Next time nga kakatok ka bago-”
“Puta! Sagutinmo tanong ko!” biglang sampal ni Gardo kay inay.
“Nay!” dali dali akong pinuntahan sya.
“Wag mo nga akong mahawak hawakan!” sigaw ni ina at napabalikwas ako nung akoy tinulak nya.
“Gago! 13 palang ang uhugin nyan. Yan na ba ang type mo ngayon? Bakla tapos manyak ka na rin? Lahat talaga ng lalake baboy…”
Biglang sinakal ni Mang Gardo si ina,agad kong tinulungan si ina ngunit sinipa ako ni Mang gardo sa sikmura at ako’y namilipit sa sakit.
“Tangna, ikaw na may utang ikaw pa may ganang manlait!” pinakawalan ni Gardo si ina sa pagkakasakal, si ina naman ay hinahabol ang kanyang hininga.
“Hindi para sa akin para sa kumpare ko. Natuturn on daw kasi sya pag kumakantto ng menor, mababae o lalaki. Baka pwede syang pambayad.”
Bigla akong kinilabutan sa narinig ko. Ibabayad ako ni ina? Paparape ako? Alam kong walang amor sakin si ina ngunit hindi nya gagawin sa akin iyon. Naniniwala ako-
“Bat di mo sinabi agad! Magmamarka tuloy yung kamay mo sa leeg ko oh?” paubong sabi ni inay.
Parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi ni ina. Sarili kong ina, ibebenta ako? Hindi ako makapaniwala sa narinig ko.
“HAHAHAHA!” biglang tawa ni Manong Gardo. “Yun pala eh so may deal tayo?” ngumiting mala demonyo si Manong Gardo.
“Oo. Bastat iuwi mo lang yan bukas marami pa yang gawaing bahay na hindi natatapos. Saka-”
“NAY! Ayoko po! Wag nyo po akong ibenta!”
“Tanga ba? Oy, hindi kita ibebenta iapaphiram lang kita sa kumpare ni Gardo para hindi tayo mapalayas. Ano gusto mo sa kalsada tayo tumira?”
“Hindi naman nay pero-”
“Walang pero pero. Hindi ka naman mabubuntis so ok lang. Matagal na akong magpapa iyot para makakain tayo ngayon ikaw naman.”
“Ayoko!” tatakbo na sana ako pero pinigilan ako ni Mang Gardo.
“San Ka pupunta?”
“Bitawan mo ko! Kung gusto mong magbayad ikaw nalang mag pa kantot sa kumpare mo!”
“Ah ganon ah?”
Wala akong wang ginulpi ni Mang Gardo at kahit na anong sumamo ko sa aking ina ay parang hindi nya ako naririnig. Nakatingin lang sya sa akin, walang expression ang kanyang mukha. Yun lang huling imaheng naalala ko bago ako mawalan ng malay.
ITUTULOY…
No comments:
Post a Comment