Hometown (Part 2)

By: Kevin Chris

Ibinaba ko na si Jed sa tapat ng bahay nila. “sa uulitin Jed. Sa weekend uli para wala ka nang pasok kinabukasan. Para makarami tayo. Ikaw pa naman ang magbabayad hahaha” “oo ba, basta wag kang mawala na parang bula. Baka bigla ka nanamang umalis. Ha-huntingin  talaga kita hahah” “kaw ang unang makakaalam kung aalis ako. Sige tol, uwi na ako”. Pinaandar ko na uli ang motor at aalis n asana nang biglang. “Case, sori kanina ha? Hindi ako nakapagpigil. Lang yang libog” Nanlamig ako sa sinabi nya. Hindi lang ako ang maygusto sa kanya… tang ina, nililibugan din sya sa akin! Ngunit hindi pwede gawing complicated ang mga bagay bagay. Ngumiti nlng ako at “okay alng un Jed, minsan nakakalibog lang talaga pagkatapos makainom. Sige mauna na ako” ngunit bago pa man ako maka alis ay hinawakan nya ang balikat ko. “Case, gusto mo bang pumasok muna?”
The world stood still after he invited me in. Nabibingi na ako sa lakas ng tibok ng puso ko. Kinakabahan. Natatakot. But above all that, excited. Hindi ko alam kung paano ako dapat mag react. Tiningnan ko nalang cya at tinatya kung ano ba ang gusto nyang reaction ko. Hindi nya ako matingnan directa sa mata. Bigla kong naalala ang first gay sexual encounter ko.

 Flash back ten years. Pumasa ako sa isang exclusive high school ng gubyerno na nagbigay ng karangalan sa aming pamilya. Ang high school daw na ito ay para sa mga gifted at kung saan manggagaling ang future leaders ng Pilipinas. Syempre excited akong pumunta at simulan na ang aking magandang kinabukasan. Ang downside lang nito ay nasa City ang skwelahan at nasa apat pang oras na byahe galing sa amin. Kaya kaylangan kong tumira sa dormitory.

Dito ko nga nakilala si Santi. Naging roommate ko cya from first to second year kaya nagging medjo close kami. Roommates at classmates pa! Pero kahit pa ganito ang aming situation ay hindi talaga kami naging magkabarkada. Magkaiba kasi ang mga tropa namin. Jock si Santi, hindi katangkaran pero dahil sa galling nitong magbastetball ay napasok sa sports club. Ako naman ay malaking nobody.
Hindi loser at hindi rin nerd (well, nerd naman talaga kaming lahat sa paaralang ito hehe) basta ung tipong andon lang para makaraos ng high school. Malamang nakalimutan na ako ng mga teachers naming eh dahil sa lack of personality ko. Kasama ni Santi ang iba pang sports club members sa clase, tanghalian, uwian at anytime in between. Ako naman nakikisiksik sa groupo ng mga over achievers nagbabakasakali na matulad din ako sa kanila. Bilang groupo mas gusto kong kasama ang mga honor students na ito kasi naman walang pakealaman sa trip ng isat isa at paminsan minsan nakakahingi naman ako ng mga sagot. (to be fair, hindi naman ako linta, may nakukuha rin naman sila sa akin, bihira nga lang heheh) Magkaiba ang takbo ng araw naming dalawa. Pero ang iilang minuto na nagkakausap kami bago matulog ay ang nagsemento ng aming pagkakaibigan hanggang ngayon.
Natapos na ang first year… nagsummer… at ngayon second year na kami. Enrolment nun nang pumunta ako sa dorm para makita kung ano ang room assignment ko at kung sino ang bago kong roommate. “Yahoo! Si Santi Parin!” napangiti nalang ako kasi at least hindi na ako kaylangan pang mag adjust sa bagong roommate. Nagmadali naman ako paakyat papuntang room para makuha ang bed na gusto ko. Pagdating ko sa kwarto ay andun na ang mga bag ni Santi sa kamang malapit sa bintana. “Daya! Wala naman ung paki kung saan cya naka pwesto, kinuha nya lang to na kama kasi alam nyang ito ang gusto kong lugar!”.  Hinayaan ko nalang at nilagay na rin ang bag sa aking kama at dahan dahan nang nagayos ng gamit nang biglang may kumatok. “Ikaw nanaman?! Hindi man lang ako binigyan ng mapagkakatiwalaan na roommate?” unang kita palang naming sa school year nangaasar nanaman “salamat ha? Nice to see you too!” sarcastic kong sagot. Bigla naman kaming napangiti at nagkamay sabay akap. Napansin kong biglang tumangkad si Santi over the summer. At medjo may muscles nang nakadikit sa mga buto. Hindi naman ako lugi dahil tumangkad rin naman ako kaso dahil sa hindi naman ako athletic na tulad nya ay slim parin ako. Panahon ito ng pagbibinata namin kaya normal lang ang biglaang pagbabago ng pangangatawan.  Normal rin ang biglang pagbago ng kalibugan.
Nagpatuloy lang ang buhay dorm namin, walang nagbago. Hangang isang weekend…
 dahil nga ang mga nakatira sa dorm ay hindi tagaCity ay nagsisiuwian kami sa weekends. This particular weekend ay hindi ako umuwi. Naglalaro ako ng Gameboy ng naka boxers lang nang biglang pumasok si Santi. “aba presko tayo ngayon ah!” nataranta naman ako at biglang kumuha ng tshirt at sinuot ito. “kala ko kasi ako lang magisa dito ngayong weekend. Diba sabi mo uuwi ka?” tanong ko sa kanya. “bukas na ako uuwi, may practice ang team every Friday so from now on early Saturday na ako makakauwi” “ang team? Pasok ka sa team? Akala ko water boy ka lang” “thanks for the vote of confidence Case! Hindi mo ba nakita ung post sa classroom? Pasok ako sophomore team.” “ah… hindi ko binasa. Hehe congratulations I guess…” mukhang kulang ng enthusiasm ang bati ko kaya sumimangot si Santi “Wow Case thanks for the support” sarcastic nyang sagot.  Para sa mga hindi nakaka uwi may entertainment committee ang dorm para hindi naman kami mabagot and that night may movie sa dorm lobby. “Sants, Exorcisms of Emma Rose ata ang movie sa lobby ngayon, nood ka?” “one. its Emily Rose at two. hindi ako fan ng horror. Bahala ng asarin mo ako basta kung nanonood ako ng ganyan nahihirapan akong makatulog” pinigilan kong matawa “bahala ka, habang nanonood ang buong dorm sa baba, ikaw lang dito sa room… magisa…” umasim ang mukha ni Santi halatang pinipigilan ipakita ang takot “hindi ko sinabing hindi ako manonood, binabalaan lang kita kasi dadamayin kita kung mapuyat ako sa kakaisip mamaya”. Nagbihis kaming dalawa at magkasabay na ngang bumaba para manood.
Okay yung movie. Hindi rin ako fan ng horror movies, boring ang mag ito para sa akin. Dinadala lang sa sound effects ung takot pero ung story naman pampatulog. Ang Exorcism of Emily Rose ay isa sa mga movies na nakakatakot talaga ang story line kaya aprub ako dito. After ng movie sobrang antok ko na kaya bumagsak nalang ako sa kama at natulog. Nagising ako ng madaling araw dahil sa sobrang init. Ibabaliktad ko na sana ang unan para lumamig ng konte nang napansin kong hindi ko to magalaw. Tumabi na pala si Santi sa akin.nadaganan nya ang unan ko. Langya tong taong ito oh! Dinamay nga ako. Bumaba ako ng kama para lumipat sa kama ni Santi ng makita ko na naka boxers lang si cya. Naka boxers si Santi sa kama ko! Mas uminit ang katawan ko sa aking naaaninag sa dilim. Maputi at makinis ang balat, may konteng abs at biceps, ang gwapo gwapo nya! Abdul Santi ang pangalan nya, apo ng isang datu sa Cotabato. Kitang kita sa mukha nya ang kanyang dugong bughaw. Hinubad ko na ang tshirt ko, binaba ang boxers at tinabihan cya uli. Nagsimula na ankong magjakol. Nakadikit ang aming balat, malagkit at mainit. Naririnig ko ang tibok na puso nya, malakas at mabilis rin gaya ng akin. Nakita ko ang umbok ng kanyang alaga. Tinitigan ko ito habang nagjajakol. Sa sobrang libog hindi ko na kinaya ang ipinatong ko ang aking kaliwang kamay sa kanyang umbok. Shit nakakalibog! Malapit na akong labasan. Nang masiguro kong tulog cya dahil hindi naman cya gumagalaw ay sinubukan kong itaas ang garter ng kanyang boxers. Nakita ko ang alaga ni Santi, malambot pero sobrang libog parin ang dinulot nito sa akin. Shit malapit na nga ako! Ipapasok ko na ang aking kamay nang bigla cyang humiga sa gilid nya patalikod sa akin. Hinayaan ko cya at inalala nalang ang itsura ng tite nya habang nagpapalabas.
Kinabukasan pagkagising ko ay napansin ko nalang na wala na si Santi, inisip ko nalang na umuwi na sa kanila. Uneventful ang remainder ng weekend ko nag mall, konteng aral, nakipagkita sa ibang kaibigan. Umaga ng lunes habang naghahanda na akong pumasok nang dumating si Santi sa kwarto. “Ready ka na? Sabay nalang tayo papunta ng classroom Sants” anyaya ko sa kanya. “… ah… eh… maydadaanan pa ako sa canteen, mauna ka na”.  Edi nauna ako.  Pagkagabi tahimik lang kaming dalawa. Usually ay si Santi naman ang madaldal pero hindi talaga cya umiimik. Kung kinakausap ko ay puro “umm… ok… cge… kaw bahala…” lang ang sagot nya. Ganun kami for the rest of the week. The rest of the month. One weekend before the intramurals ay muli kaming nagkasama sa gabi ng Friday. “um, Sants, may movie sa baba, nood muna ako ah” “okay…” hindi nya ako tiningnan para sumagot. Lalabas na sana ako nang “Case, let’s talk. Please?” nagtaka ako kung ano ang gusto nyang pagusapan. “Sants, American Pie ang palabas. Can it wait?” “Okay. Just hear me out. Case, bro, sorry kung naging masungit ako sayo lately…” “oo nga what’s up with that?” bigla ko cyang pinutol. “I was going to tell you bago ka sumingit… as I was saying… I was angry at you for taking advantage of me that night” napatigil cya at ako naman ay biglang kinabahan at puno ng pagsisisi. “Sants…” ngumiti lang si Santi at nagpatuloy “kulit mo talaga… let  me finish? But I am not angry anymore… I told my parents and… relax ka lang wag mo akong singitan… I told my parents and they told me to talk to you. May tito akong Bakla Case and given our Muslim background nahirapan ang family na tangapin yun but we eventually got there and… long story short, Case you can talk to me. Lalaki ka naman umasta, but I know you are into other boys. Or you are confused at the very least sabi ni mama. Napamahal ka na rin kay mama kaya she is willing to talk. She’ll be here to pick me up tomorrow... Pero awkward un hahaha kaya talk to me nalang if you want.” Lumapit ako sa kanya at niyakap cya. Yung bro type lang talaga na pagkakaakap pero ito parin ang kanyang reply, “I am understanding Case pero I’m still straight hehe” bumitiw ako at sinuntok ang braso nya.
Masnaging close kami simula nun. Hindi na kami roommates third year at fourth year. Hindi na rin kami classmates. The difference this time ay barkada na kami. At cya nga ang naging confidant ko hanagang ngayon na nagtratrabaho na ako at Med Student naman cya.
Nahimasmasan ako sa naalala at biglang alam ko na ang dapat kong gawin. Ngumiti nalang ako at pinatay ang motor. Tumayo ako at nilapitan si Jed. Hinawakan ko ang kanyang dibdib. Malakas at mabilis ang pagtibok ng kanyang puso. Napansin kong naglalaway cya at bigla nyang nilunok ang likidong umiipon sa kanyang bibig. May sasabihin sana cya “Case…” “Ssshhh…” bigla kong siningitan si Jed para hindi nya masira ang moment. Sa pagkakataong ito ay hindi na ako gaanong kinakabahan dahil alam na alam ko na kung saan pupunta ang tagpong ito. Kinuha ko ang kaliwang kamay ni Jed at nilapat sa aking dibdib. Ngayon alam na rin nya kung ano ang nararamdaman ko. Kinuha ko ang kanang kamay nya at nilapat sa matigas na matigas ko nang sandata. Ngayon alam na nya kung ano ang gusto kong gawin. Inilapit ko pa lalo ang aking katawan sa kanya hanggang sa kami ay magkadikit na. Nakikita kong nasa gitna ng aming nagtitigasang mga bukol ang kanang kamay ni Jed. Sinimulan na nya itong himas-himasin. Tumingala ako sa kanya upang makita ang kanyang mukha. Tikangkita sa kanyang mga mata ang tindi ng kanyang libog. Konteng udyok lang ay kakainin na nya ang aking mga labi. Inamoyamoy ko muna ang kanyang nihinga. Amoy alak ngunit mabango, angking amoy na ata nya ito. Nang aktong hahalikan na ako ni Jed ay bigla akong umiwas at idinirekta ang aking bibig patungo sa kanyang tenga. Huminga ng malalim at nagsalita “ngayon alam mong gusto ko rin ito mangyari, tell me mahal mo ba ako?” hinalikan ni Jed ang likod ng tenga ko pagkatapos ay sumagot “tangina mahal na mahal kita Case”. Bigla akong bumitiw sa kanya at humakbang papalayo tiningnan cya hinintay na tingnan nya ako sa mata pagkatapos ay ngumiti ako. “strike one”.
Nakita ko sa mga mata ni Jed, sa likod ng sobrang libog, ang lito. “Jed, hindi natin pwedeng gawin ito ngayon. Twelve thirty na ng madaling araw at may pasok ka pa bukas.” Lumapit ako uli upang ipahawak ang aking matigas parin na bukol. “proof ito na libog na libog ako sayo kaya wag kang magtampo” sumakay ako sa motor at pinaandar ito. “utangin ko nalang ito sayo tol! Total may utang ka rin naman na isang bucket ng beer. Magbayaran nalang tayo sa weekend.” Binigyan ko cya ng salute upang magpaalam at tuluyan nang humarurot papalayo ang aking motor.