Bisikleta (Part 3)

By: Roy A.K.A. Brefless

Final Chapter (Part 1): BAHAY-KUBO

Narito ang karugtong ng kwentong “Bisikleta” …….

“Roy, pagkatapos mong kumain, ikaw na ang maghatid sa kubo nitong pananghalian ni kuya Joseph mo ha?”, bilin ng aking ina habang abalang inihahanda ito.

“Eh, ano ho ba ang ginagawa ni kuya Joseph doon?”, urirat ko sa kanya habang ninanamnam ang paborito kong ulam na tinolang manok-tagalog na niluto ng aking ama.

“Nagprisinta sya sa iyong ama na siya na lang ang maglilinis at maggagapas ng damo sa bandang likuran ng kubo natin. Masukal na kasi.”

“Eh ‘nay, sasamahan ko na lang muna si kuya Joseph sa kubo. Sabay na lang kaming uuwi mamaya,”

“Naku, nagpaalam siya sa ‘yong ama na siya na muna ang matutulog sa kubo ngayong gabi. Naimbitahan kasi syang dumalo sa kaarawan ng anak ni Mang Poldo na nakatira malapit sa ating kubo. Kasama yata siya sa cotillon.”

Bigla akong nakaramdam ng pananabik sa sinabing iyon ng aking ina.
“Puede ho bang doon na rin ako matulog inay? Tutal, wala naman akong pasok bukas,”

“O sya, sige na. At bilisan mo na dyan. Baka gutom na ang kuya mo,” pagmamadali ng aking ina. At ako’y lihim na natuwa sa kanyang pagpayag.

Binagtas ko ang daan patungong kubo na hindi alintana ang matinding sikat ng araw na tumatagos sa aking balat. Pagpasok ko ng tarangkahan, nadatnan ko si kuya Joseph na magiliw na nakikipag-usap sa aming kapitbahay na si Jenny. Mataman kong pinagmasdan ang palitan nila ng matatamis na ngiti na may kasamang malalagkit na titig na nagdulot ng mumunting kirot sa aking dibdib. 

“May bisita ka pala kuya Joseph. Hindi mo man lang pinatuloy sa balkonahe ng kubo.”

“Huwag na Roy! Hindi na ako magtatagal. Hinatid ko lang yung damit na hiniram ni Joseph sa kapatid ko na susuotin niya mamaya sa cotillon,” sabat ni Jenny.

“Hapi bertdey nga pala ha.” Bagama’t nakangiti ko siyang binati, mababasa sa aking mukha ang konting selos at pagkainis.

“Salamat Roy. Kita-kita tayo mamayang gabi sa bahay ha. Wag kayong mawawala.”

“Nakakahiya namang pumunta. Wala akong maiaabot na regalo sa yo”, muli kong tugon.

“Okey lang yun. Ang mahalaga andon kayo sa importanteng araw ko. O sya at ako’y aalis na. Mukhang gutom na si kuya mo at panay na ang tingin sa dala mo.”

Inihatid ni kuya Joseph si Jenny hanggang sa tarangkahan at ako nama’y umakyat na ng kubo. Hindi pa rin tumitinag sa kinatatayuan si kuya Joseph habang patuloy niyang sinusundan ng tingin papalayo si Jenny.

“Hoy, umakyat at kumain ka na dyan habang mainit-init pa ang sabaw ng tinola”, pasigaw kong tawag kay kuya Joseph.

At saka lang siya kumilos paakyat ng kubo.

“Ansarap ng pagkakaluto. Ikaw, ayaw mo bang sabayan ako sa pagkain?”, anyaya ni  kuya Joseph habang nakakamay na kumakain at halos mamuwalan na sa pagsubo.

“Dapat si Jenny ang niyakag mong sumabay sayo sa pagkain. Mas lalo kang gaganahan kung kasabay mo siya”, sabay irap kay kuya Joseph.

“Bakit naman nasali si Jenny dito? Nagseselos ka ano?”

“Hindi ah! Meron ba akong dapat ipagselos? Kaya ko lang naman nabanggit ang pangalan nya dahil mas nakakagana naman talagang kumain kapag ang babaeng gusto mo ang kasabay mo. Hindi ba?”, palusot ko kay kuya Joseph..

“O sige, kung hindi ka talaga nagseselos, samahan mo ako mamayang gabi kina Jenny. Ipagpapaalam kita kina tiyo na dito ka na matutulog.”

“Hindi na kailangan. Nakapagpaalam na ako kanina kay inay na dito ako matutulog.”

Biglang sumilay ang mga pilyo niyang ngiti sa kanyang labi.

“Eh di magkatabi tayong matutulog mamayang gabi? Nai-excite ka ba? Biruin mo, tayong dalawa lang ang naririto,” makahulugang tugon ni kuya Joseph habang binibigyan nya ako ng nakakatunaw na titig.

“Matatagalan ka pa bang maglinis sa likod ng kubo?”, sabay lihis ko sa aming pinag-uusapan.

“Nangangalahati pa lang ako. Tanghali na kasi ng simulan ko yung linisin. Pero tapos ko yan bago mag-alas tres ng hapon.”

“May maitutulong ba ako?”

“Oo meron. Heto, iligpit mo ‘tong pinagkainan ko. Yan ang maitutulong mo”, nakangisi nyang tugon. Sabay tayo at punta ng kusina para hugasan ang mumo sa kanyang kamay.

“Hmmp! Akala ko kung ano ang ipagagawa”, paanas kong sambit.

Pagkatapos kong maghugas ng pinggan, naisipan kong tumambay sa balkonahe upang magpahinga. Iginala ko ang aking paningin habang dinadama ang dapyo ng hangin na nanggagaling sa mga puno. Naaliw akong pagmasdan ang ibat-ibang klase ng bulaklak na tumatakip sa harap ng aming bakod. Itinuloy ko ang pagmamasid sa aking paligid. Sa gawing kanan ng kubo na tumatapat sa bintana ng kuwarto, mataman kong pinanood ang mga pato at itik na nagtatampisaw sa palangganang nakasahod sa may tubig poso. At sa bandang panulukan ng bakod, namataan ko si kuya Joseph na humihithit ng sigarilyo habang nagpapahinga sa may duyan na nakatali sa dalawang mayayabong na puno.

“Kuya, iwan muna kita. Iidlip muna ako sa kuwarto”, pasigaw kong bigkas sa kanya.
   
Isang tango ang tangi nyang sagot at tuluyan na akong pumasok sa maliit na silid upang ilapat ang aking likod sa katreng gawa sa kawayan na napapatungan ng manipis na kutson. Hanggang sa ako’y tuluyang dalawin ng antok.

Naalimpungatan ako sa aking pagkakatulog dulot ng malakas na lagaslas ng tubig at sa nililikhang ingit ng tubig poso sa tuwing binobomba ito. Kaagad akong bumalikwas at dumungaw sa bintana. Napatda ako sa aking nakita. Tumambad sa akin ang basa at hubad na katawan ni kuya Joseph na sinasabon ang sarili. Tanging puting brief ang tumatakip sa maselan niyang bahagi. Binusog ko ang aking mga mata sa kanyang makisig na kabuuan. At sa bawat pagbuhos at pagdaloy ng tubig sa kanyang mala-dyosong katawan pababa sa kanyang kalamnan, nababanaag ko ang malaki at pahabang hugis nito. Nakikiliting panoorin ang paghagod ng kanyang kamay na nakasuksok sa kayang kaselanan habang ito’y kinukuskos at sinasabon. Ang malamig na simoy sa paligid ay lalo yatang nagbigay sa akin ng matinding init at pananabik na masilayan ang nakayupyop nyang bukol na natatabingan ng katiting na saplot.

Walang kurap akong nagmasid habang pinupunasan ni kuya Joseph ng tuwalya ang kanyang basang katawan. Kapagdaka’y itinapi ang tuwalya sa kanyang balakang at hinubad ang nakapailalim na brief. Ito’y kanyang kinusot ng paulit-ulit at saka binanlawan. Pagkatapos nya itong isabit sa sampayan, muli akong bumalik sa aking pagkakahiga. Naulinigan ko ang kanyang mga yabag na paakyat ng kubo patungo sa munting silid na aking kinaroroonan

Nalanghap ko ang humahalimuyak nyang amoy sa pagpasok niya ng silid. Lalaking-lalaki. Ansarap yakapin at simsimin ng buo niyang katawan. Bumalikwas ako sa aking pagkakahiga at umupo sa gilid ng katre papaharap sa kanya. 

“Bakit naka-brief ka lang ng maligo kanina?”, bungad kong tanong habang hinahagod ko ng tingin ang magandang hubog ng kanyang katawan.

“Bakit, masama ba?, balik niyang tanong.

Hindi ako kumibo.Kunsabagay, wala naman talagang makakapansin sa kanya dahil ang tubig poso na nasa tabi ng aming bakod ay natatakpan ng mga mayayabong na puno at halaman. Bihira rin naman ang dumaraang tao sa tapat ng aming kubo.

“Kahit nga maligo ako ng hubo, walang ibang makakapansin sa akin dito kundi ikaw lang,” dagdag pa nya habang hinihimas ng kanyang kaliwang kamay ang kanyang matipunong dibdib at impis na tiyan.

Sa halip na sumagot, muli ko siyang tinitigan. At nakita ko sa kanyang mga mata… nang-aaya, nang- aakit, nanunukso. Pagbaba ko ng tingin, nakasapo na ang kanyang kanang kamay sa kanyang harapan. May konting gigil na dinadakot-dakot at hinihimas-himas ang nasa loob nito habang ang kaliwang kamay ay patuloy na sumasalat sa kabuuan ng kanyang katawan.

“Gusto mo bang makita?”, sabay muestra sa kanyang namumukol na harapan.

Wala pa rin akong imik. Para akong sinilihan. Hindi na ako mapakali sa tindi ng aking pagnanasa at pananabik.

“Alam ko naman, matagal mo nang inaasam-asam na makita ito”.

At bago pa matapos ang kanyang sasabihin, kaagad nyang kinalas ang pagkakatapi ng kanyang tuwalya at tuluyan ng nalaglag sa lapag ito.

Napatigagal ako sa aking nakita. Namilog at nanlaki ang aking mga mata. Masusi kong pinagmasadan ang nakakamanghang sukat. Ang mamula-mulang ulo na parang makopa. At ang matabang tagdan na may manipis na balat na napapalibutan ng malagong buhok. Ninamnam ng aking mga mata ang nakalaylay na malalaking itlog na may mangilan-ngilang buhok. Tila makatas na prutas na handang papitas. At sa wakas, namalas ko rin ang kaakit-akit nyang kahubdan.

Hindi ako nakatiis. Pahangos akong tumayo upang ito’y damhin at lasapin. Nang akma  ko itong hahaplusin, isang malakas na ugong ng sasakyan ang aking narinig na biglang humimpil sa tapat ng aming bakuran. Binaling ko ang aking paningin sa labas ng bintana. Napako ako sa aking kinatatayuan. Namataan ko ang nakatatanda kong kapatid na pababa ng sinasakyang traysikel. At sa isang iglap, ang marubdob kong pagnanasa ay nabalutan ng takot at kaba.

“Roy, buksan mo itong gate”, pasigaw na utos ng aking kapatid.

“Sandali lang kuya. Bababa na ako”, natataranta kong tugon.

Agad akong tumalima sa kanyang pagtawag at naiwan si kuya Joseph na nagmamadaling hinagilap ang kanyang saplot.

(Itutuloy)