Bisikleta (Part 4) FINALE

By: Roy A.K.A. Brefless

Final Chapter (Part 2): BAHAY-KUBO

Narito ang karugtong ng kwentong “Bisikleta”:

Napatigagal ako sa aking nakita. Namilog at nanlaki ang aking mga mata. Masusi kong pinagmasadan ang nakakamanghang sukat. Ang mamula-mulang ulo na parang makopa. At ang matabang tagdan na may manipis na balat na napapalibutan ng malago at kulot na buhok. Ninamnam ng aking mga mata ang nakalaylay na malalaking itlog na may mangilan-ngilang buhok. Tila makatas na prutas na handang papitas. At sa wakas, namalas ko rin ang kaakit-akit nyang kahubdan.

Hindi ako nakatiis. Pahangos akong tumayo upang ito’y damhin at lasapin. Nang akma ko itong hahaplusin, isang malakas na ugong ng sasakyan ang aking narinig na biglang humimpil sa tapat ng aming bakuran. Binaling ko ang aking paningin sa labas ng bintana. Napako ako sa aking kinatatayuan. Namataan ko ang nakatatanda kong kapatid na pababa ng sinasakyang traysikel. At sa isang iglap, ang marubdob kong pagnanasa ay nabalutan ng takot at kaba.

“Roy, buksan mo itong gate”, pasigaw na utos ng aking kapatid.

“Sandali lang kuya. Bababa na ako”, natataranta kong tugon.

Agad akong tumalima sa kanyang pagtawag at naiwan si kuya Joseph na nagmamadaling hinagilap ang kanyang saplot.

“O heto, meryenda, galing kay inay,” sabay abot ng aking kapatid pagpasok ng tarangkahan.

Agad kong sinilip ang laman ng loob ng lalagyan.

“Wow! Ginataang halo-halo na nilahukan pa ng bilo-bilo”, aking bulalas na may halong kabang itinatago sa loob ng dibdib.

“Tapos na bang linisin ni kuya Joseph ang sukal sa likod?”, mausisa nyang tanong habang nauunang umakyat ng kubo.

“Tapos na Jay-R, kanina pa”, malakas ngunit kalmadong sagot ni kuya Joseph.

Naulinigan pala ni kuya Joseph ang tanong ni kuya Jay-R habang nasa loob ng silid. Pagtapat sa pinto ng silid, napawi ang aking agam-agam ng maabutan namin si kuya Joseph na hubad-baro at naka shorts habang inaayos ang sarili. Dumiretso ako sa hapag-kainan at inihain ang meryendang dala ni kuya Jay-R.

“Halika kuya Joseph. Kain tayo ng ginatang halo-halo”, aking alok sa kanya na parang walang nangyari.

“Mukhang masarap yan ah. Matikman nga,” masiglang tugon ni kuya Joseph.

Ibinuhos ko na lang sa pagkain ng maligat na bilo-bilo ang naudlot kong sandali kay kuya Joseph. Si kuya Joseph naman ay kaswal na nakikipagkuwentuhan sa aking kapatid habang nilalasap ang sarap ng ginatang halo-halo na tunay na katakam-takam kapag nagsasanib ang ligat at linamnam nito sa bibig.

“Ubos na?”, di ko makapaniwalang tanong.

“Mukhang nabitin ka ah”, natatawang tugon ni kuya Joseph na may gustong ipahiwatig.

“Halata ba?”, balik kong tanong sa kanya.

“Nabitin ka pa sa lagay na yan. Eh, andami mo ng nakain”, sabat ng aking kapatid.

“Bumawi ka na lang sa susunod”, hirit ni kuya Joseph sabay tapon sa akin ng pilyong ngiti.

Pagkatapos kumain, niyakag ni kuya Joseph ang aking kapatid na magpalipas-oras sa ibaba ng kubo. Papalubog na ang araw ng muling umakyat ang dalawa. Tila walang katapusan ang kanilang huntahan. At ng magtakipsilim, tuluyan ng nagpaalam ang aking kapatid pabalik ng bahay.

Nagsimulang mag-ayos si kuya Joseph ng kanyang sarili. Di maikakaila sa kanyang mga kilos at galaw ang matinding pananabik na kanyang nararamdaman. Pananabik na muling masilayan at makapiling ang kanyang sinisintang si Jenny. At sa balkonaheng aking kinalalagyan, aking nauulinigan ang mga dagundong at ingay na nagmumula sa malaking bahay nila Jenny. Tila ipinaparating na isang engrandeng okasyon ang matutunghayan ngayong gabi.

Pagkatapos ng ilang sandaling paghihintay, di ko inaasahan na ako’y mapangko sa aking kinauupuan. Agad kong nasamyo ang humahalimuyak na pabangong nanunuot sa aking ilong. At sa aking harapan, matikas na nakatayo si kuya Joseph habang litaw na litaw ang kanyang kaguwapuhan sa magara nyang kasuotan. Kapansin-pansin ang makinis at may kaputian niyang kutis na lalong nagpatingkad sa kanyang itsura.

“Ano sa tingin mo, bagay ba?”, may pag-aalinlangang tanong ni kuya Joseph.

“Hay naku, marami na naman ang maglalaway sa ‘yo ngayong gabi”, pagbibigay kumpiyansa ko sa kanya.

“Tara na. Baka hinahanap ka na ni Jenny”, pagmamadali kong anyaya.

Nagsilbing tanglaw ang liwanag ng buwan sa aming paglalakad. Pagsapit namin ng bulwagan, malugod kaming hinarap ni Jenny na napaka-elegante at nakabibighaning tignan sa kanyang napakagandang suot na gown. Marami ng bisita ang nasa paligid. Lahat ay nakapostura at naggagandahan ng kasuotan. Ngunit agaw-pansin ang malakas na presensya ni kuya Joseph. Ang mga dilag ay napapalingon kapag siya ay napapadaan sa tapat nito.

Umusad ang gabi. Ang lahat ay nasiyahan sa maiksing programang inihanda. Maya-maya pa’y isa-isa ng nagpaalam ang mga dumalong bisita. Si kuya Joseph na kanina ay nasa aking tabi, ngayon ay kasama na ng mga kalalakihan na tumutungga ng alak. At ng tapunan ko ng tingin, bigla itong tumalilis sa umpukan patungo sa aking kinaroroonan.

“Mauna ka na Roy umuwi. Susunod na rin ako mamaya.”

“Sumabay ka na sa akin. Uwi na tayo”, pagpupumilit ko sa kanya.

“Sandali na lang ako dito. Sige na, mauna ka na sa kubo ng hindi ka mainip kahihintay sa akin.”

“Sandali ka na lang pala eh. Di hihintayin na lang kita,” pagmamatigas ko.

“Roy, huwag matigas ang ulo,” naiiritang tugon ni kuya Joseph.

Nakasimangot akong umuwing mag-isa ng kubo. Ipininid ko ang pinto at hinayaan kong nakabukas ang ilaw sa silid. Tahimik na ang gabi. Wala ng ibang maririnig maliban sa tiktik ng orasan at mga huni ng kuliglig. Ipinikit ko ang aking mga mata ngunit ayaw pa rin akong dalawin ng antok.

Pagkatapos ng nakakabagot na paghihintay, nakarinig ako ng mga kaluskos na nagmumula sa ibaba ng kubo. Bumalikwas ako sa aking pagkakahiga at sumilip sa labas ng bintana. Aking nabanaagan si kuya Joseph na susuray-suray na umaakyat ng hagdan at di na magkandaugapay sa paghakbang. Kagyat akong humangos papalabas ng silid.

Sabay sa bagbukas ng pinto ang pagdantay ng kanyang namumutok na bisig sa aking mga balikat. Ang nakalugmok niyang katawan ay pilit kong inaalalayan papasok ng silid. Bago ko pa siya maihiga ng maayos, ang mabigat nyang katawan ay tuluyan ng nabuwal sa ibabaw ng katre. Tinapik-tapik ko ang kanyang pisngi upang gisingin ang kanyang ulirat ngunit nanatiling nakapikit at hindi na makagulapay sa sobrang kalasingan. Sa kanyang paghinga, nalanghap ko ang pinaghalong amoy ng alak at sigarilyo.

Inayos ko ang kanyang katawan sa pagkakahiga at saka hinubad ang kanyang sapatos at medyas. Tinungo ko ang kusina at kinuha ang tabo na may maligamgam na tubig. Muli akong umupo sa kanyang gilid at banayad na idinampi ang mainit na bimpo sa kanyang mukha. At sa bawat paghaplos, narinig ko ang mahina at bahagya niyang pag-ungol na siyang nagpagaan at nagbigay ginhawa sa kanyang pakiramdam.

Sinimulan kong tanggalin sa pagkakabutones ang pang-itaas niyang saplot. Ngayo’y malaya kong pinagmasdan ang kaakit-akit niyang katawan. Ang malamig na hangin na pumapasok sa siwang ng bintana ang pumigil sa akin na hagurin ng basang bimpo ang kanyang katawan. Sunod kong kinalas ang kanyang sinturon. Punumpuno ng pagnanasa at pananabik na ibinaba ang kanyang pantalon. Lumantad sa akin ang kanyang makisig na kabuuan na natatakpan ng pang-ilalim na puting saplot. Ng madako ang aking paningin sa nakayupyop nyang bukol, sumidhi ang aking pagnanasa na muling masilayan ang nakakahumaling nyang kalamnan.

Itinaas ko ang tingin sa kanyang kaaya-ayang mukha. Mahimbing ang pagkakatulog na may kasamang mahinang paghilik. Ito ang hinihintay kong pagkakataon. Ang maipadama ko ng malaya kay kuya Joseph ang munti kong kakayahang magpaligaya. Ng walang bantulot. Ng walang pag-alala. Ng walang kaba.

Pahaplos na gumapang ang aking mga kamay. Dinama ko ang bawat umbok, kurba at hugis ng kanyang hubad na katawan. Masuyo at maingat ko siyang hinalikan mula leeg pababa sa kanyang matipunong dibdib. At doon ako napanatili. Ang mala-rosas na nakausling bahagi nito ay tila kending aking dinila-dilaan bago tuluyang sinipsip. Muli, isang mahinang pag-ungol ang aking narinig mula sa kanyang bibig.

Nagpatuloy sa paglalakbay ang aking mga labi. Ninamnam ko ang bawat bahagi ng kanyang katawan na dinaanan ng aking bibig mula sa kanyang impis na tiyan pababa sa kanyang pusod. Pagdating sa aking pakay, pansamantala akong tumigil sa aking pagsimsim. Muli kong hinagod ng tingin ang umbok nakapagitan sa kanyang mga hita at walang pasubaling sinalat ang kabuuan nito. Nagsimula itong pumintig. At tuluyan kong nadama ang pagkabuhay ng ugat ng kanyang nakatagong kalamnan.

Gamit ang dalawang kamay, dahan dahan kong hinilang pababa ang natitira nyang saplot. At muli akong napatda at nagilalas sa aking nakita ng buong giting na umigkas ang mahaba at mataba nitong sukat. Bagay na nagpabilis ng tibok ng aking puso at nagpasidhi sa aking damdamin na ito’y muling damhin ng aking mga kamay at labi.

Kaagad kong kinulong sa aking palad ang naghuhumindig nyang kaselanan at taas-baba ko itong hinagod. Habang nagpipista ang aking kamay sa paglaro ng kanyang kahabaan, bumaba ang aking mga labi upang lasapin ang kanyang mga singit hanggang sa halinhinang nilaro ng aking dila ang kanyang dalawang malalaki at malulusog na itlog. Sa mapangahas kong pag-angkin sa sensitibong bahagi ng kanyang katawan, siya ay napasinghap at napaliyad hanggang sa lumabas ang kanyang paunang katas.

At ng hindi na ako makatiis, aking binumbong ang kanyang paghuhumindig. Namumuwalan man, walang habas at buong sidhi kong sinibasib ang kanyang kahabaan. Parang ayaw kong matapos ang gabi sa kakaibang sarap na aking nararamdaman. Nakadagadag pa sa sarap ang nakakadarang na init ng kanyang katawan habang urong-sulong kong nilasap ang kanyang kalamnan. Nangangawit at nahihirapan man sa aking panginginain dahil sa hindi matawaran nitong sukat, ito ay hindi ko alintana dahil kapalit nito’y matinding ligaya na bumabalot sa aking kaibuturan.

Nararamdaman ko na labis na nasasarapan si kuya Joseph sa aking pagmamaniobra dahil sa kanyang walang humpay na pag-ungol. Makalipas ang ilang sandali, isang malakas na pag-ungol ang kanyang pinakawalan kasabay sa pagsirit ng kanyang masaganang katas. Halos mapugto ang aking hininga sa hindi maampat-ampat na pagsirit nito sa loob ng aking bibig. Aking iniluwa sa pagkabigla ang mga dagtang tumigmak sa aking bibig.

Ng ako’y mahimasmasan, ako’y tumayo at sinimulang punasan ang lupaypay niyang katawan. Matapos linisin ang kanyang kahubdan, muli kong isinuot ang pang-ilalim niyang saplot. Sa mahimbing niyang pagtulog, isang matamis na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi na tila idinuduyan sa ligayang aking hatid. Sabay sa pagbalot ng kumot ng aming katawan ang huling hudyat na maiinit na sandali na di ko na muling matitikman.

-Wakas-

P.S.

Maraming pong salamat sa mga tumangkilik ng aking lathain na hango sa totoo kong buhay. Humihingi po ako ng paumanhin at inabot pa ng ilang buwan bago ko tuluyang tinapos ang aking kwento. Gayunpaman, ang nais ko lang ay maibahagi sa inyo ang mga di-makakalimutang pangyayari na sumubok sa aking pagkatao.

Alam kong maraming agam-agam ang naiwan pagkatapos nyong basahin ang aking kuwento. Di nagtagal, tuluyan ng kinuha si kuya Joseph ng kanyang ina pabalik ng kanilang bayan. Naandon ang lungkot lalo na’t napamahal na siya sa akin. Pinilit ko siyang makalimutan kahit nahihirapan ako dahil tanggap ko naman na walang paroroonan ang pagkahumaling ko sa aking pinsan.

Lumipas ang tatlong taon, di ko inaasahan na muling magku-krus ang aming landas. Ng panahong iyon, sa Maynila na ako nagpatuloy ng pag-aaral ng hayskul ng bumisita siya sa tinutuluyan naming apartment. Nagulat lang ako dahil sa pagkakataong iyon, kasama nya ang kanyang nagdadalantaong asawa. At aaminin ko, sa muli naming pagkikita, naramdaman ko na andito pa rin siya sa aking puso.

Sa kanyang panandaliang pagbisita, di pa rin naaalis ang kanyang kapilyuhan. Andon yung yakapin nya ako ng mahigpit at ipasalat ang kanyang umbok sa shorts kapag kami lang dalawa ang tao sa aming silid. Naudlot lang ang aming ginagawa ng biglang kumatok ang kanyang misis. At yun na pala ang kanyang huling yakap.

Dalawang buwan pagkatapos magluwal ng isang sanggol na babae ang kanyang asawa, isang nakakagimbal na balita ang nakarating sa amin. Pumanaw na si kuya Joseph. Siya ay nasawi ng pag-uundayin ng saksak habang nakikipag-inuman sa kanilang bayan. Pinili ko na hindi sumilip sa kanyang burol. Gusto ko ay mamalagi siyang buhay sa aking ala- ala.

Sa paglipas ng panahon, pilit kong pinaglabanan ang aking nararamdaman. Sinabi ko sa sarili ko, si kuya Joseph lang ang una at huling lalaking aking mamahalin. At ngayon, masaya na akong bumubuo ng sarili kong pamilya. Isinunod ko ang pangalan ni kuya Joseph sa panganay kong anak.

Kay kuya Joseph…rest in peace my beloved cousin. Iniaalay ko sa ‘yo ang kuwentong ito na matagal kong itinago.

Ang inyong lingkod,

Roy a.k.a. Brefless