By: CJ
Author’s note: Hi I wanna apologize for the long wait for the continuation of my story. I was very busy these past few months. I got no time to open my computer and dahil sa bagal ng connection ko .. hirap na hirap akong isend ang mga files ko . anyway here’s the continuation of my story Hope you’ll like it .
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko nong natnggap ko ang text ni Jesse sa akin. I don’t know what’s the reason behind the text at kung bakit gusto nya akong makausap. I don’t wanna be confuse . mahal ko na si Allen at natatakot akong baka masaktan ko siya. Magkasama lang kami kaninang tatlo sa bahay nila Allen at ng boyfriend nya at hinala ko may problema sa kanila ng partner niya. Hindi ko naman tinanggihan ang alok sa akin ni Jesse.. Hindi na lang ako nagpaalam kay Allen at baka maghinala pa siya sa akin at ayaw ko rin siyang masaktan. Pagkauwi ko sa boarding house ay nagpahinga lng ng saglit at naligo para puntahan ang dating meeting place namin ni Jesse no’ng kami pang dalawa.. Hindi ko na maintindihan kung ano ang nararamdaman ko sa mga panahong iyon. Kinakabahn ako na ewan… pagdating ko sa meeting place namin ay nandon na siya at nagaantay.
Hindi pa rin nagbago si Jesse gwapo at matipuno parin ang katawan , ngunit may bakas na kalungkutan sa muka nya. Behind the beautiful face that im seeing, may bakas parin na kalungkotan sa kanyang mga mata , and I Know he is fighting it para hindi ko mahalata. Tahimik lang akong umupo sa tabi nya at nakiramdam. Ilang minute ang nakalipas hindi pa rin nagsasalita si Jesse na animoy nagaantay lang sa mga sasabihin ko.
Ako na ang bumasag sa katahimikan. “Alam ko may problema ka. Just tell me, maybe I can help?” tanong ko sa kanya . Hindi siya sumagot bagkus nilingo-lingo nya lang ang ulo nya. Sa isip ko, “ ano ba naman tong taong to, pinapuntapunta ako ditto pero wala naman palang sasabihin.” Mahabang katahimikan na naman . “Jesse, kilala kita, alam ko may dinaramdam ka, at kung ayaw mo sabihin okay lang sa akin. Kung gusto mo lang ng kasama, sige sasamhan kita ..
Naka-upo lng kami do’n hanggang sa kami na lang ang tao sa nasabing lugar . hindi masyadong maraming tao ang lugar na iyon dahil nasa likod ng University namin at lalo na wala pang pasok.. alam ko na nabibigatan na si Jesse sa mga problema nya at kung ano man yon. Ramdam ko ang bigat na dinadala ni jesse at niyakap ko sya para kahit papaanoy maibsan ang kalungkotan na nadaraman nya sa mga panahon iyon.. Sa mga sandaling nagyayakapan kami biglang tumunog cellphone ni Jesse….. hindi nya sinasagot… “oh? Bat ayaw mong sagutin?” tanong ko sa kanya… “pinsan yan ni Allen” tugon naman nya .. “sagutin mo yan baka nagaalala na siya sayo…” Hindi nya sinagot bagkus pinatay nya yong cellpone nya para hindi na siya macontact nito .. “nagaway ba kayo?” paguusisa ko sa kanya.. “Hindi naman ayaw yon may hindi pagkakaintindihan lang” paliwanag nya sa akin.. “ ehh papano kayo magkakaintindihan nyan kung ayaw mo siyang kausapin?” dagdag ko pa sa kanya.. “Cj, wag ka magalit sa akin, kaya kami nagkakalabuan ng pinsan ni allen dahil nalaman nya na pinagseselos lng kita..” nabigla ako sa sinabi nya. Hindi ko alam ko matutuwa ba ako o magagalit . I was on a state of shock and I wasn’t able to utter not even a single word. “Cj kaya ko ginagawa to dahil gusto ko lang maramdaman mo kung kaya mo bang mawala ako sayo, at don ako nasaktan dahil ni hindi man lang ako pinaglaban .” hindi talaga ako makapag salita at bigla na lang tumulo ang mga luha ko .. “Gago ka pala ehh !! alam mo ba na nong hindi pa kami ni allen araw- araw kitang naiisip, walang mga araw na hindi ako umiiyak at nasasaktan sa hindi mo pag pansin sa akin.. I tried to reach out but u were so cold and I can’t even stand na hindi mo ako pinapansin. I know na malaki ang kasalanan ko sayo and I was the reason kung bakit tayo nagkaganito. Jesse ilang beses kitang tinext at tinawagan pero anong napala ko?? Wala!! Mukha akong tanga nanagaantay sa mga text mo oh kahit isang reply man lang!” hindi siya nakasagot. “ Anong gusto mong isipin ko sa hindi mo pag pansin sa akin. Tas nalaman ko na lang isang araw, nakasakay ka na sa kotse ng pinsan ni allen… at jesse wala akong panama do’n, ni hinliliit ko hindi makapantay sa kanya…., tas sasabihin mo sa akin kung bakit hindi kita pinag laban ?sinubukan ko pero walang nangyari..” hindi na mapigil ang tulo ng luha ko. Hindi makapagsalita si Jesse at sa mga panahong iyon ayaw ko na ring magstay pa.. I left the place nagmamadaling makawala sa sitwasyong iyon..
Nagmamadali akong umuwi para maka iwas sa lahat ng mga pangyayari. Hindi ko lubos maisip ngayon pa na may nararamdaman na ako si Allen . ayaw kung saktan ang taong sumalo sa aking nong ako’y walang lakas para magpatuloy sa aking buhay .. I just can’t afford to lose him. Dahil sa mga pangyayaring iyon, nagging mas magulo ang buhay ko .
what can i say. . two thumbs up for you author. . only your loving heart and your full of wisdom thingking can answer what was right from what you are enduring wright now. . .
ReplyDeletethumbz up paki update agad d na ako makapag antay :-)
ReplyDeletemay kasunod pa ho ba ang story na to.. parang ang tagal na po at hindi pa nasusundan.. :(
ReplyDelete